• Nie Znaleziono Wyników

Istota marketingu instytucji parabankowych

10 Definicja marketingu, www.gration.pl/firma-szkoleniowa-agencja-marketingowa/139-definicja-marketingu.html, stan na dzień 06.04.2016

92

 sformułowanie oczekiwań klientów dotyczących usług oferowanych przez bank;

 wybór właściwych instrumentów marketingu w celu zwiększenia efektywności w pozyskiwaniu potencjalnych klientów;

 dążenie do wzmocnienia przewagi konkurencyjnej nad instytucjami świadczącymi usługi substytucyjne;

 kreowanie strategii rozwoju.11

Marketing bankowy nie ogranicza sie tylko do rozpoznawania preferencji klientów, ale również to pozyskiwanie informacji o instytucjach, które są konkurencją dla banków jakimi są parabanki. Instytucje parabankowe zajmują się prowadzeniem swojej działalności finansowo-usługowej w opozycji do instytucji, które reprezentują system bankowy. Ich działalność można przyrównać do lustrzanego odbicia niedopatrzeń oraz błędów banków i przedsiębiorstw. Usługi finansowe świadczone przez instytucje bankowe obejmują duży ciężar gwarancji, którymi w wyniku niespisanej umowy społecznej, zawierają środki finansowe przekazane im przez klientów.

Działalność instytucji parabankowych ,,wymyka się,, tym wszystkim obciążeniom i sprawia, że uzyskuje elastyczność na rynku finansowym. Marketing instytucji parabankowych musi być nastawiony na stosowanie z premedytacją różnych metod oraz instrumentów polityki marketingowej stosowanych przez banki, aby unifikować sie do nich.

Rysunek 2. Metody pozyskiwania zaufania klientów przez instytucje para bankowe Źródło: G. Kotliński, K. Waliszewski (red.), Instytucje parabankowe na rynku usług bankowych w Polsce, CeDeWu, Warszawa 2012, s. 96.

93 Parabanki nie tylko upodabniają się do instytucji bankowych pod względem substytucyjności świadczonych usług, ale też pod względem wizualnym. Siedziby parabanków zazwyczaj nie zawsze znajdują się w niedalekiej lokalizacji od banków.

Stwarzają atmosferę bardzo podobną do swoich konkurentów. Instytucje parabankowe muszą dbać o przyjazną obsługę potencjalnych klientów. Banki i instytucje para bankowe z jednej strony konkurują ze sobą np. o klienta czy efektywność oferowanych usług, z drugiej zaś strony są mocno zależne od siebie i muszą ściśle ze sobą współpracować w takich obszarach działalności jak przeprowadzanie rozliczeń pieniężnych czy udzielanie kredytów konsorcjonalnych.

Odbiorcy usług instytucji parabankowych a wykluczenie finansowe

Celem instytucji finansowych o charakterze bankowym czy parabankowym jest zdobycie jak największej liczby klientów korzystających z usług finansowych świadczonych przez te podmioty. Nie każdy jednak posiada zdolność do skorzystania z usług bankowych. Zazwyczaj odbiorcami parabanków są osoby wykluczone finansowo.

Zjawisko to jest związane z zaostrzonymi wymogami dotyczącymi procedury udzielania kredytów przez instytucje bankowe jak i również z ubożeniem społeczeństwa, które staje się coraz biedniejsze. Skutkiem tego jest zapożyczanie się w instytucjach niebankowych.

Większość społeczeństwa nie potrafi sprostać klauzulom jakich banki od nich wymagają dlatego społeczeństwo wybiera takie instytucje jak parabanki.

Kiedy osoba jest pozbawiona pełnego uczestnictwa w społeczeństwie wtedy można mówić o wykluczeniu. Jest to niemożność uczestnictwa w życiu gospodarczym, politycznym i kulturowym, którego głównym powodem jest ograniczenie dostępu do wszelkich dóbr, instytucji, zasobów oraz funkcjonujących praw w społeczeństwie.12 Wykluczenie finansowe w wąskim ujęciu oznacza brak dostępu do rachunku bankowego natomiast w szerokim ujęciu jest to dostęp do oferty usług finansowych na gorszych warunkach.13 Wykluczenie to można definiować jako trudności osób o niskich dochodach, znajdujące się w trudnej sytuacji społecznej w korzystaniu z usług oferowanych przez instytucje finansowe. Jest to m. in. posiadanie konta, dokonywanie rozliczeń bezgotówkowych czy dostęp do kredytu.

Przyczyny wykluczenia finansowego:

 niski poziom wykształcenia,

 niski poziom dochodów,

 brak stałego miejsca zatrudnienia,

 bezrobocie,

 podeszły wiek (wiek emerytalny).14

12 R. Szarfenberg, Marginalizacja i wykluczenie społeczne, Instytut Polityki Społecznej, Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2006, s. 22-23.

13 D. Dziawgo, Obsługa klienta masowego, w: M. Zaleska (red.), Bankowość, C,H. Beck, Warszawa 2013, s. 160.

14 M. Iwanicz-Drozdowska, A. Matuszyk, A.K. Nowak, R. Kitala, Produkty finansowe i edukacja

94 Wykluczenie kredytowe społeczeństwa sprzyja rozwojowi instytucji parabankowych.

Wykluczenie kredytowe to zjawisko, gdzie potencjalni odbiorcy usług finansowych napotykają problemy przy procedurze udzielania kredytu w bankach bądź też są całkowicie pozbawieni możliwości zaciągnięcia kredytu lub pożyczki.15 Osoby, które nie posiadają zdolności kredytowej, nie mogą zaciągnąć kredytu czy pożyczki decydują się korzystanie z usług świadczonych przez parabanki.

Podsumowanie

Instytucje parabankowe są instytucjami finansowymi znajdującymi swoje odzwierciedlenie wszędzie tam, gdzie nadzorowane oraz tradycyjne banki nie chcą podejmować działań lub nie dostrzegają atrakcyjności niszy rynkowej, sprawnie wypełnianej przez instytucję pozabankową. Instytucje parabankowe pełnią jednak istotną rolę społeczną w systemie usług finansowych. Obsługują zazwyczaj grupę osób wykluczonych z dostępu do usług bankowych. Elastyczność parabanków wobec klienta w korzystaniu z usług sprawia, że osoby napotykające się na trudności w zaciąganiu pożyczek, mają w znacznym stopniu mniej formalności w instytucji parabankowej niż w instytucji bankowej. Banki nie posiadają oferty dostępnych dla wszystkich klientów.

Jednak na rynku usług finansowych parabanki nie są tak wiarygodne jak instytucje bankowe i są źle postrzegane przez społeczeństwo. Parabanki stanowią szybką formę pozyskania środków pieniężnych aczkolwiek należy się wiązać z pewnymi konsekwencjami.

Bibliografia

Chorobot P., Gadecki B. "Prawnokarne aspekty funkcjonowania szarej strefy bankowości, tzw. parabanków." Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego, 2014.

Domańska-Szaruga B., Rak A. M. ,Wykluczenie kredytowe jako istotny czynnik rozwoju instytucji parabankowych, ''Zarządzanie i Finanse ''2.1, 2013.

Dziawgo D., Obsługa klienta masowego, w: M. Zaleska (red), Bankowość, C,H. Beck, Warszawa 2013.

http://www.gration.pl/firma-szkoleniowa-agencja-marketingowa/139-definicja-marketingu.html,06.04.2016

http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/dzialalnosc/rynek-finansowy-w-polsce/instytucjeparabankowe; Instytucje parabankowe, Ministerstwo Finansów, jsessionid = 401B3A74757867 CD F08B54E E16670C73, 05.94.2016

Iwanicz-Drozdowska M., Matuszyk A., Nowak A. K., Kitala R., Produkty finansowe i edukacja finansowa w Polsce na tle wybranych krajów wysoko rozwiniętych. Raport z badań, Warszawa 2009.

finansowa w Polsce na tle wybranych krajów wysoko rozwiniętych. Raport z badań, Warszawa 2009, s. 12-13.

15 D. Dziawgo, Obsługa klienta masowego...op. cit., s.161.

95

Korenik D., Konkurencyjność i konkurencja banków polskich od lat dziewięćdziesiątych XX w.(rynek klientów indywidualnych i gospodarczych), Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im.

Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław 2002.

Kotliński G., Waliszewski K. (red.), Instytucje parabankowe na rynku usług bankowych w Polsce, CeDeWu, Warszawa 2012.

Masiukiewicz P., Regulacje a ryzyko shadow banking w Polsce, „Zarządzanie i Finanse” 2012.

Srokosz W., Instytucje parabankowe w Polsce, Wolters Kluwer, Warszawa 2011.

Szarfenberg R., Marginalizacja i wykluczenie społeczne, Instytut Polityki Społecznej, Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2006.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. 1997 nr 140 poz. 939).

RULES OF OPERATION AND FUNCTIONING OF THE