MEDIÓW. WAŁBRZYCH W PRZESTRZENI KULTURY

KSIĄŻKI I INFORMACJI

P

oczątkowo tekst miał dotyczyć jedynie wałbrzyskiej książki regionalnej – zja-wiska polegającego na obecności na lokalnym rynku wydawniczym publika-cji poświęconych Wałbrzychowi i okolicom, przejawiających różną wartość in-formacyjną, dokumentacyjną, czy promocyjną. Jednak szersze spojrzenie na temat Wałbrzycha, zwłaszcza w kontekście dobrze dotychczas zarysowanego i przebadane-go ujęcia literaturoznawczeprzebadane-go czy filmoznawczeprzebadane-go¹ pozwala stwierdzić, że obraz (i wi-zerunek) miasta kształtowany przez poświęcone mu zjawiska kultury, wykracza poza wąsko zakreślone ramy – czy to bibliologiczne, czy te związane z promocją, turysty-ką, i że powinien być rozpatrywany szerzej, z uwzględnieniem różnych ich aspektów, ujęć i relacji.

Zagadnienie roli książki, choć ważne i charakterystyczne dla lokalnej społeczno-ści ostatnich lat, z dużymi dokonaniami w sferze promocji Wałbrzycha, wydało mi się zbyt wąskie, by dać bogaty obraz miasta jako produktu. Produkt bowiem, choć z jed-nej strony może być kreowany przez jego wytwórcę, często staje się bytem samodziel-nym, niezależnym od producenta, współtworzonym przez konsumentów, klientów, media. Na produkt składa się zarówno obraz rzeczywisty miasta, powstały w wyniku znajomości jego historii, jak i wypływający ze stereotypów, czy oczekiwań i przeko-nań jego mieszkańców.

W zakresie aktywności kulturalnej podgląd na Wałbrzych kreują między innymi następujące zjawiska kultury:

1 Zob. m.in. artykuły opublikowane w pracy Wałbrzych i literatura: historia kultury literackiej i współczesność, red.

S. Bielawska i W. Browarny, Wałbrzych 2014. W 2015 r. ukazała się praca Jarosława Petrowicza Związek z miejscem:

Śląsk historyczny w prozie, eseistyce i reportażu polskim po 1989 r., Wieluń 2015, w której autor poświęcił podrozdział 5.6.10 obrazowi Wałbrzycha w literaturze.

1. Filmy, w których miasto jest plenerem lub tłem dla przedstawionych wydarzeń². 2. Literatura piękna, której twórcy osadzają wydarzenia w Wałbrzychu kreśląc jego

utopijny, robotniczy, tajemniczy, pozytywny lub negatywny obraz³.

3. Ogólnopolskie i regionalne media drukowane i elektroniczne przedstawiające wy-brane doniesienia medialne na temat miasta.

4. Publikacje regionalne o charakterze regionalnym, popularnonaukowym, wspo-mnieniowym, w różnym ujęciu dotykające spraw miasta i okolic⁴.

5. Społeczność internetowa przyczyniająca się, za pośrednictwem różnorakiej aktyw-ności na stronach i portalach społeczaktyw-nościowych, do popularyzacji oraz poszerza-nia wiedzy o mieście.

Przedstawiony za ich pośrednictwem obraz miasta jest kształtowany równolegle obok realizacji innych działań (marketingowych, inwestycyjnych itp.), wpływających na produkt Wałbrzych.

Założenie, że miasto może być produktem, nie powinno budzić poważniejszych wątpliwości. Podobnie jak to, że z nazwą miejscowości można łączyć skojarzenie mar-ki, renomy, wizerunku czy prestiżu⁵. Wszystkie te obszary stanowią przedmiot troski władz i społeczności lokalnej oraz (bez)pośrednio wpływają na wzrost jakości życia mieszkańców.

Na blogu Pawła Tkaczyka w 2014 r. został zamieszczony wpis informujący o tym, że markę miasta tworzy filozofia i kultura, a nie (jedynie) marketing. Mowa w nim o przyjętym przez władze założeniu filozoficznym powodującym, że marka miasta budowana jest z uwzględnieniem potrzeb i oczekiwań mieszkańców. Oczywi-ście nie jest możliwe osiągnięcie tego celu bez odpowiednich założeń i przyjętych dłu-gofalowych strategii marketingowych. Budowanie marki miasta jest to więc marketing nie tylko mierzalnych wskaźników, a marketing „ludzki” – przejawiający się choćby w stwierdzeniu przypisywanym św. Augustynowi „miasta nie składają się z domów i ulic, ale ludzi i ich nadziei”.

W obszarze wiedzy o zarządzaniu pojęcie produktu rozumiane jest bardzo szeroko:

Uważa się często, że produkt to coś namacalnego, tak naprawdę jednak produkt jest wszystkim, co może być oferowane na rynku dla zaspokojenia pragnienia lub potrzeby, w tym: dobrem fi-zycznym (towarem), usługą, doznaniem, wydarzeniem, osobą, miejscem, nieruchomością, or-ganizacją, informacją i ideą⁶.

Jeżeli więc Wałbrzych jest produktem-miejscem, to nazwa miasta jest marką, słu-żącą do odróżnienia miasta od innych miejscowości, zbudowaną z faktów, ale i skoja-rzeń czy stereotypów, niekiedy podtrzymywanych na różne sposoby.

2 K. Kobielec, Szkic o kulturze wałbrzyskiej w latach 1945–2015, [w:] Wałbrzyskie szkice, t. 2, red. S. Bielawska, Wałbrzych 2015, s. 379–380.

3 J. Petrowicz, Związek z miejscem: Śląsk historyczny w prozie, eseistyce i reportażu polskim po 1989 r., Wieluń 2015, s. 167–173.

4 Z. Gruszka, Waldenburgiana jako element popularyzacji wiedzy o regionie, [w:] Książka i biblioteka w procesie komunikacji społecznej, red. R. Aleksandrowicz i H. Rusińska-Giertych, Wrocław 2015, s. 255–273.

5 Zob. np. O marce miasta [Szczecin], http://www.szczecin.pl/chapter_59126.asp [dostęp: 6.08.2016]; Przewodnik po marce Warszawa, http://symbole.um.warszawa.pl/sites/default/files/files/Przewodnik%20po%20marce%20Warszawa.

pdf [dostęp: 6.08.2016]; Strategia marki i promocji miasta Łódź na lata 2010–2016, http://przetargi.bip.uml.lodz.pl/

pokaz/plik.htm?idPlik=7416 [dostęp: 6.08.2016].

6 P. Kotler, K.L. Keller, Marketing, Poznań 2013, s, 349.

Miasto jako produkt w dobie konwergencji mediów 177

Skoro Wałbrzych jest obiektem zainteresowania twórców kultury, wypada zadać pytanie, jak inne współczesne zjawiska kultury, nośniki treści i media przedstawiają produkt o nazwie Wałbrzych. W niniejszej pracy, z konieczności uzasadnionej objęto-ścią Nowej kroniki wałbrzyskiej, zagadnienie to zostanie jedynie zarysowane w kształ-cie obejmującym publikacje wydane z inicjatywy lokalnego środowiska oraz serwisy internetowe. Pominięta została niezwykle interesująca, choć wymagająca oddzielnego opracowania, analiza zawartości mediów drukowanych i elektronicznych pod kątem kreowania obrazu miasta.

Analiza publikacji i internetowych serwisów społecznościowych obierających za główny temat Wałbrzych ma służyć przybliżeniu celów i sposobów przedstawienia miasta jako produktu, wskazania jego cech i problemów. Nie bez przyczyny, badając marki miast wykonuje się szeroko zakrojone analizy silnych oraz słabych stron, a tak-że szans i zagrotak-żeń stojących przed miastami⁷.

Kreowanie produktu Wałbrzych za pośrednictwem publikacji regionalnych

Ambicją wielu aktywistów lokalnych jest opisanie regionu – miejsca, gdzie żyją⁸. Na przeszkodzie temu zadaniu często stają trudności natury historycznej, źródłowej, warsztatowej i ekonomicznej. Wiele zdarzeń nie doczekało się dotychczas naukowego opisu albo budzi wątpliwości, brakuje niekiedy wiarygodnych źródeł, czy nawet krę-gu badaczy pragnących podjąć tematykę regionalną. Część z nich na co dzień trudni się innymi zajęciami, przez co obszary badań zgłębiają wolno, czasem jedynie w spo-sób przyczynkarski. Nie trzeba dodawać, że bez zrozumienia władzy samorządowej dla inicjatyw tego typu, wiele prac nie mogłoby ukazać się drukiem.

Mimo wielu napotkanych problemów, już w latach 80. XX w., pod kierunkiem Stanisława Michalkiewicza, rozpoczęto zespołową pracę nad wydaniem pierwszej po-wojennej monografii Wałbrzycha. Dotychczasowe publikacje powstałe w języku nie-mieckim były przestarzałe, choć cenne faktograficznie – redakcja chętnie z nich korzy-stała podczas przygotowywania nowej monografii i przedstawienia burzliwej historii miasta. Jego przeszłości poświęcono łącznie 8 rozdziałów. Kolejne 4 objęły zagadnie-nia życia gospodarczego, ochrony zdrowia i opieki społecznej, oświaty i kultury, a tak-że sportu.

Opis zdarzeń, zwłaszcza z powojennej historii miasta, przysporzył jednak auto-rom wielu trudności:

W monografii Wałbrzycha sięgano zarówno do źródeł, jak i opracowań. Materiały w dużym stopniu zadecydowały o strukturze podziału treści i kolejności rozdziałów. Szczególne trudności przysparzały lata Polski Ludowej. W przeciwieństwie do poprzednich okresów – również nie za-wsze zbadanych – wymagały one przeprowadzenia dodatkowych, gruntownych kwerend źródło-wych w zasobach trudno dostępnych. Kreśląc karty dziejów Wałbrzycha po 1945 r. wiele uwagi poświęcono działalności politycznej i społecznej, chociaż nie zawsze w stopniu wystarczającym.

Należy zauważyć, że uchybienia te nie zniekształcają jednak w zasadniczy sposób prezentowa-nego przez nas obrazu⁹.

7 Por. Strategia marki i promocji miasta Łódź …

8 Zob. np. Łódź: monografia miasta, red. S. Liszewski, Łódź 2009, s. 9.

9 Wałbrzych: zarys monografii miasta na tle regionu, red. S. Michalkiewicz, Wrocław 1993, s. 5–6.

Redaktor monografii zdawał sobie sprawę, że sporo jest jeszcze do zrobienia na gruncie badawczym, gdy idzie o historię i współczesność Wałbrzycha. Jak pisał dalej we wstępie, opublikowane wyniki powinny być zachętą do prowadzenia dalszych ba-dań i analiz, których efektem miało być ukazanie miejsca Wałbrzycha na tle życia go-spodarczego Śląska¹⁰.

Zamknięcie monografii przez zespół po śmierci Michalkiewicza według stanu na 1990 r. sprawia, że dziś część z przedstawionych w pracy zagadnień uległa dezaktu-alizacji. Tym bardziej cenna jest podjęta inicjatywa kontynuowania monograficznego opisu miasta, zapoczątkowana wydaniem w 2012 roku Wałbrzyskich szkiców. Według informacji na stronie redakcyjnej publikacja „stanowi część pierwszą monografii mia-sta Wałbrzycha”, a zamieszczone w niej teksty – osób związanych z miastem – powmia-sta- powsta-ły w latach 2009–2010¹¹.

Mimo pewnych uchybień natury redakcyjnej (np. brak nazwiska redaktora) za pośrednictwem pracy na nowo rozpoczęto refleksję nad przeszłością, teraźniejszością i przyszłością Wałbrzycha, zwłaszcza wobec zawieszonych od 15 lat łamów „Kroniki Wałbrzyskiej” wydawanej przez Wałbrzyskie Towarzystwo Kultury. Z powodu braku wstępu czy jakiegokolwiek wprowadzenia do I tomu Wałbrzyskich szkiców – inten-cji twórców, niewolnej od podejmowania trudnych tematów, można doszukiwać się w posłowiu pióra Krzysztofa Żółtańskiego pt. Krajobraz kulturowy Wałbrzycha – jego utrata i perspektywy odzyskania, w którym czytamy:

Jeśli dzisiejszy Wałbrzych w ogóle można opisać jako całość, tj. zbiór elementów, które od sie-bie nawzajem zależą i wspólnie składają się na sensowną treść, to niejako na jego własnych wa-runkach – nic tak bardzo nie szkodzi temu miastu jak powszechne, obiegowe kryteria „ładności”

i brzydoty. To właśnie one czynią je niewidzialnym, już to w postaci kategorii oglądu każącej lek-ceważyć najbardziej swoiste i niepowtarzalne cechy tego miasta, już to jako obiegowy estetyczny kanon kierujący działaniami renowacyjnymi¹².

Zaś nieco wcześniej:

Tedy część swej niewidzialności zawdzięcza Wałbrzych losowi, który dzieli z innymi miasta-mi „Ziem Odzyskanych”. Cezura końca wojny przyniosła zmiasta-mianę definicji miasta-miejskiej substancji w oczach mieszkańców – wraz ze zmianą ich samych. Z czegoś własnego, współczesnego i uczy-nionego stało się miastem obcym, historycznym i zastanym; co dla tamtych było docelowym wytworem, przedmiotem dumy i zwieńczeniem historii, dla tych powojennych na powrót stało się surowym materiałem, zestawem wyjściowych warunków, przedmiotem dostosowawczych za-biegów o treści zredukowanej do parametrów bieżącej użytkowości […]¹³.

Został zatem przedstawiony obraz miasta bez pomijania ważkich problemów spo-łecznych, co wydaje się niezwykle ważne z perspektywy diagnozy kłopotów lokalnej społeczności.

Drugi tom Wałbrzyskich szkiców ukazał się w 2015 r. również na zlecenie gmi-ny Wałbrzych. Złożyły się nań dwie części poświęcone zmianom terytorialgmi-nym,

ad-10 Ibidem, s. 6.

11 Wałbrzyskie szkice, Wałbrzych 2012.

12 K. Żółtański, K. Żółtański, Krajobraz kulturowy Wałbrzycha – jego utrata i perspektywy odzyskania, [w:] Wałbrzyskie szkice, Wałbrzych 2012, s. 461.

13 Ibidem, s. 459–460.

Miasto jako produkt w dobie konwergencji mediów 179

ministracyjnym i demograficznym po II wojnie światowej oraz oświacie i kulturze w mieście. W drugiej części „Monografii miasta Wałbrzycha”, z tekstami powstały-mi w latach 2012–2015, na nowo zpowstały-mierzono się z zagadnieniapowstały-mi przedstawionypowstały-mi w pierwszej powojennej monografii Wałbrzycha, które wówczas zostały ukazane jedynie w zarysie, głównie z powodu niedostępności źródeł. Co równie istotne, autorzy prac zamieszczonych na łamach drugiego tomu Wałbrzyskich szkiców, doprowadzili swoje badania – tam, gdzie było to uzasadnione – do chwili obecnej. Dzięki temu zabiego-wi stan zabiego-wiedzy na temat powojennej historii miasta został znacznie poszerzony i zak-tualizowany oraz jest ważnym przyczynkiem do dalszych prac naukowych. Obecność środowiska autorów z wiedzą i kompetencjami przydatnymi do prowadzenia badań regionalnych sprzyja powstawaniu tego rodzaju publikacji.

Ryc. 1. Drugi tom Wałbrzyskich szkiców Źródło: archiwum redakcji

We wspomnianej pracy odnajdujemy interesujące wyjaśnienie specyfiki produk-tu: Wałbrzych. Redaktor pracy, Sylwia Bielawska, we wprowadzeniu do tomu pisze:

Powojenne dzieje Wałbrzycha fascynują z wielu powodów. Nie będzie chyba zbyt wielkim uproszczeniem stwierdzenie, że przede wszystkim z powodu wielonarodowej struktury i barw-nych kolei losu przybyłych tu osadników z różbarw-nych ziem dawnej Rzeczypospolitej oraz z państw zachodniej i południowo-wschodniej Europy, a także heterogenicznego dziedzictwa

kulturowe-go. Nie dziwi zatem, że wałbrzyski splot różnorodnych zagadnień jest wdzięcznym polem do wielodyscyplinarnej eksploracji naukowej¹⁴.

Zainteresowanie bogactwem przeszłości stanowi zatem, zdaniem Pani redaktor, z niekwestionowaną wartość podejmowania prac badawczych skoncentrowanych na fenomenie Wałbrzycha. Z kolei zauważając ożywienie na tym gruncie w ostatnich la-tach, badaczka przyjęła (za propozycją autora niniejszej pracy) zwięzłą nazwę prac poświęconych miastu: „Waldenburgiana” – opatrując nią wydany tom Wałbrzyskich szkiców i zachęcając inne lokalne instytucje do jej wykorzystania¹⁵. W ten sposób Wał-brzych otrzymał łatwą do identyfikacji markę, wyraźnie nawiązującą do przeszłości, ale związaną z teraźniejszością i (być może) mającą wpływ na przyszłość.

Fascynacja tematem miasta jest zauważalna w innej książce, wydanej ostatnio sta-raniem Starostwa Powiatowego w Wałbrzychu i Miasta Wałbrzych. To praca Stanisła-wa Michalika pt. Wałbrzyskie poStanisła-waby. Dużą Stanisła-wartością publikacji było wykorzystanie w książce autorskich wpisów internetowych z bloga tujestmojdom.blogspot.com. Do-minują teksty przedstawiające rozległą wiedzę autora o historii regionu, miasta, dziel-nic, o zabytkach oraz ludziach z związanych z okręgiem, przeplatane doświadczeniami i przekonaniami, także krytycznymi.

Znanym miastem jest Wałbrzych, choć zainteresowanie medialne miewało często charakter sen-sacyjny (bezrobocie, biedaszyby, kupowanie głosów wyborczych) i oczerniający (brud, sypiące się kamienice, dymiące kominy), a to nie sprzyjało przecież promocji turystyki. Najwyższa pora by odwrócić ten trend i pokazać dobre strony miasta, a także całej ziemi wałbrzyskiej, w oto-czeniu pięknych, górskich krajobrazów, licznych zabytków i atrakcji turystycznych na skalę eu-ropejską¹⁶.

Mimo kilkakrotnego podkreślania przyczynkarskości („szkice”, „powaby”) – do-robek autorów prac poświęconych Wałbrzychowi stanowi ważną część projektu bu-dowy marki miasta. Twórcy tekstów naukowych, popularnonaukowych, powstałych z pobudek osobistych, czy w wyniku realizacji własnych pasji, chęci pogłębienia wie-dzy lub też zainicjowanych przez środowisko samorządowe, dążą do opisania na nowo niełatwej powojennej historii tego miejsca, przy zachowaniu wszystkiego, co właści-we w tego typu opracowaniach – opisu momentów trudnych i kontrowłaści-wersyjnych, prywatnej perspektywy, zachwytu nad zabytkami i przyrodą. Niekwestionowany jest związek tych publikacji z miejscem, potwierdzający przywołaną przez Jarosława Petro-wicza relacyjną koncepcję przestrzeni:

Relacyjność ta polega na tym, że rozważania o przestrzeni i miejscu odwołują się do przeżyć podmiotowych. Interesuje mnie kraina doświadczana. Miejsce jest przestrzenią zabarwioną su-biektywnie i emocjonalnie, rodzi się ze współoddziaływania człowieka i świata. Nie ma charak-teru absolutnego, a rzeczywistość doświadczana w danym miejscu przez jednostkę obejmuje nie tylko fakty i sytuacje społeczne, ale także zjawiska kultury, które człowiek poznaje, interpretu-je i tworzy¹⁷.

14 S. Bielawska, S. Bielawska, Wprowadzenie, [w:] Wałbrzyskie szkice, t. 2, Wałbrzych 2015, s. 7.

15 Ibidem, s. 13.

16 S. Michalik, S. Michalik, Wałbrzyskie powaby, czyli „sam pobyt w górach umiarkowanego wzniesienia przywraca zdrowie”: blogowe opowieści o Wałbrzychu i ziemi wałbrzyskiej, Wałbrzych 2014, s. 5.

17 J. Petrowicz, J. Petrowicz, Związek z miejscem…, op. cit., s. 6.

Miasto jako produkt w dobie konwergencji mediów 181

Kreowanie produktu Wałbrzych z wykorzystaniem internetu

Choć zastosowanie w XV wieku przez Jana Gutenberga druku ruchomą czcion-ką okazało się rewolucyjne dla przyspieszenia popularyzacji myśli ludzkiej, kolejna taka rewolucja dokonała się za naszego życia. Nie będzie przesady w stwierdzeniu, że dzięki Internetowi dostęp do wiedzy, opinii, zasobów informacyjnych bibliotek i ar-chiwów stał się niezwykle łatwy z każdego miejsca na świecie. Czas dostępu do infor-macji skrócił się. To, co kiedyś wymagało żmudnych poszukiwań, dziś jest dostępne w smartfonie w trakcie kilku sekund. Wciąż wprowadzane nowe rozwiązania techno-logiczne czynią z internetu nie tylko nieocenione narzędzie pracy i rozrywki, ale coraz częściej tworzą wirtualną, dostępną dla każdego rzeczywistość.

Wykorzystanie internetu do rozwijania wiedzy o regionie wydaje się naturalne i ma już na gruncie polskim kilka kompleksowo wdrożonych rozwiązań. Przykładem jest tu choćby serwis fotopolska.eu, który wykorzystując zaangażowanie użytkowni-ków pozwala na dokumentowanie za pomocą fotografii i komentarzy miejsc, ludzi, wydarzeń. W szczególności interesujący wydaje się zaobserwowany w przypadku ww.

serwisu, ale i w licznych innych inicjatywach w środowisku internetowym, oddolny i społeczny charakter tej pracy. Polega on na tym, że użytkownicy, dobrowolnie i nie-odpłatnie dzielą się niekiedy bezcennymi materiałami wzbogacającymi wiedzę o miej-scach im bliskich. Tworzą oni, jako społeczność internetowa, „mały świat” skupiony wokół miejsca, miejscowości, tematu, co stanowi interesujący przedmiot badań z in-formatologicznego czy etnograficznego punktu widzenia¹⁸.

Podstawowym źródłem oficjalnych informacji o Wałbrzychu jest portal miejski dostępny pod adresem www.um.walbrzych.pl, a także www.walbrzych.eu. Strona jest adresowana do mieszkańców (zakładka: Urząd Miejski), turystów (zakładka: Poznaj Wałbrzych) i przedsiębiorców (zakładka: Gospodarka). Na stronie głównej zostały po-nadto wyodrębnione zakładki: Kultura i Sport oraz Edukacja.

W sferze estetycznej witryna nawiązuje do kolorów herbowych miasta – zielo-nego i czerwozielo-nego. Jej walorem jest responsywność, polegająca na możliwości prze-szukiwania zawartości strony bezpośrednio z ekranu głównego. Druga wyszukiwarka umożliwia odnalezienie informacji na stronie na temat sposobu realizacji spraw urzę-dowych („Jak załatwić sprawę?”). Ponadto serwis umożliwia powiększenie (pomniej-szenie) czcionki, włączenie wersji kontrastowej, jak również przełączenie na wersję mobilną. Dostępnych jest 5 wersji językowych (polska, angielska, czeska, niemiecka, francuska). Z poziomu strony, za pośrednictwem zakładek po prawej stronie, zamiesz-czono odnośniki do miejskich witryn na popularnych portalach społecznościowych:

Twitter, Facebook oraz do organizowanego przez urząd miasta konkursu pt. Galeria Miasta Wałbrzycha (www.fotowalbrzych.pl).

Znaczną część ekranu głównego stanowi informacja wizualna, dotycząca bieżą-cych wydarzeń kulturalnych, co jest zgodne z obecnie obowiązującymi trendami w in-ternecie. Informacje o pozostałych wydarzeniach i ogłoszenia zamieszczone są poniżej w wersji graficznej uzupełnionej tytułem wydarzenia. Serwis wykonany jest

estetycz-18 B. Kamińska-Czubała, B. Kamińska-Czubała, Zachowania informacyjne w życiu codziennym: Wybrane aspekty teoretyczne, [w:] Między przeszłością a przyszłością: książka, biblioteka, informacja naukowa – funkcje społeczne na przestrzeni wieków, red.

M. Próchnicka, A. Korycińska-Huras, Kraków 2007, s. 196.

nie, z troską o aktualność publikowanych treści oraz spełnia oczekiwania różnych ka-tegorii użytkowników, Przez to zachowane zostają wysokojakościowe atrybuty tak za-prezentowanej informacji¹⁹.

Ryc. 2. Oficjalny serwis miasta Wałbrzycha Żródło: www.walbrzych.eu

Dbałość o oficjalną witrynę internetową miasta jest oczywista, ponieważ dla osób odwiedzających je po raz pierwszy stanowi podstawowe źródło informacji, wpływające na pierwsze skojarzenia i osądy. Można sądzić, że witryna internetowa przedstawiająca produkt o nazwie Wałbrzych dobrze spełnia swoją rolę, tym bardziej, że na bieżąco in-formuje o wydarzeniach odbywających się na terenie miasta. Przydatne w tym zakre-sie są również strony Facebooka i Twittera, stanowiące niezależne platformy służące do kontaktu z mieszkańcami i innymi zainteresowanymi oraz budujące jednolity wizeru-nek miasta w sieci www. Odnośniki do nich odnajdziemy na oficjalnej stronie miasta.

Obecność tematu miasta zaznacza się w najpopularniejszym portalu społeczno-ściowym Facebook. Według liczby polubień do grupy najbardziej popularnych profili należą strony o nazwach: Zamek Książ (36 658 polubień), Wałbrzych (12 808 polu-bień) oraz Wałbrzych24.com (11 900 polupolu-bień), a zatem strona zabytków, nieoficjal-ny profil miasta oraz strona lokalnego portalu informacyjnego. Wynik w klasyfikacji profilu zamku Książ nie jest zaskakujący – zamek jest główną atrakcją przyciągającą turystów w Sudety Wałbrzyskie²⁰. Co należy podkreślić, prowadzona przez urząd mia-sta strona Wałbrzych moje miasto, informująca o bieżących wydarzeniach, uplasowała się na 4. pozycji zestawienia, z nieco ponad 9 000 polubień. Wynik ten świadczy o rze-czywistej wartości i przydatności strony w prowadzonych przez miasto działaniach PR

19 B. Bednarek-Michalska, B. Bednarek-Michalska, Ocena jakości informacji elektronicznej: pułapki sieci, „Biuletyn EBIB” 2007 nr 5, http://www.

ebib.pl/2007/86/a.php?bednarek [dostęp: 11.08.2016].

20 Badanie ruchu turystycznego na Dolnym Śląsku w ujęciu powiatowym i subregionalnym wg Aktualizacji Programu rozwoju turystyki dla województwa dolnośląskiego: raport końcowy, Wrocław 2015, s. 69, http://www.umwd.dolnyslask.pl/

fileadmin/user_upload/Turystyka/Dokumenty/Badanie_ruchu_turystycznego_na_Dolnym_Slasku_w_2015_r..pdf [dostęp: 10.08.2016].

Miasto jako produkt w dobie konwergencji mediów 183

oraz dowodzi świadomego kształtowania polityki informacyjnej. W dalszej kolejności znalazły się portale informacyjne, serwisy ogłoszeniowe spotted. Najczęściej obserwo-waną na Facebooku kategorią wśród popularnych (powyżej 3 000 polubień) stron zwią-zanych z Wałbrzychem były serwisy z fotografiami miasta, ale również strony o charak-terze informacyjnym, prowadzone przez lokalne media (redakcje gazet, telewizję).

W dokumencie TOM IV (Stron 175-187)