• Nie Znaleziono Wyników

■ z dnia 13 sierpnia 1926 r.

o cudzoziemcach.

(Dz. U. R. P. z dnia 14 sierpnia 1926 r. Nr 83, poz. 465).

Art. 1. Za cudzoziemca uważany jest każdy, kto nie posiada obywatelstwa polskiego.

Cudzoziemiec, posiadający przynależność państwową dwóch lub więceji państw, ma być przy stosowaniu niniejszego rozporządzenia traktowany jako przynależny do jednego z nich, według swobodnego uznania polskich władz państwowych.

A rt. 2. Zmiana przynależności państwowej cudzoziemca nie ma wpływu na ważność orze­

czeń i zarządzeń, przed tą zmianą wydanych, z wyjątkiem wypadku uzyskania obywatel­

stwa polskiego.

Art. 3. Cudzoziemiec może wjeżdżać, prze­

bywać lub przejeżdżać przez obszar Rzeczypo­

spolitej tylko za zezwoleniem polskich władz państwowych.

Ust. 2 1 3 pominięto.

A rt. 4. Pobyt cudzoziemca może być czaso­

wy lub stały (osiedlenie).

Pojęcie pobytu stałego (osiedlenia) obejmuje stałą siedzibę i ześrodkowanie stosunków oso­

N r 14c P R A W O K A R N O -A D M IN IS T R A C Y J N E — CZĘŚĆ IV . 31

bistych oraz gospodarczych w granicach Rze­

czypospolitej.

Art. 5. Zezwoleń na wjazd oraz pobyt cza­

sowy udzielają (art. 3) urzędy konsularne.

Cudzoziemiec obowiązany jest opuścić gra­

tc e Rzeczypospolitej w terminie określonym w zezwoleniu na pobyt, jeśli nie uzyskał od właściwej władzy a d m i n i s t r a c y j n e j

■'e’j instancji zezwolenia na przedłużenie tego terminu. Zezwolenia na wyjazd lub na Przejazd mogą dawać prawo do jednorazowego ub wielokrotnego przekraczania granic Rze­

czypospolitej.

Ust. 3 i 4 pominięto.

W myśl zarządzenia Ministra Bezpieczeństwa Pu- acznego z dnia 10 lipca 1947 r., wydanego w porozu- Et i en*U z Ministrami Spraw Zagranicznych, A d m n i- U’’ blicznei i Ziem Odzvskanvch (Monitor- Pol- J y .Ur 154, poz. 911) term iny ważności wiz przedłużają ojewódzkie, a w Warszawie i Łodzi miejskie, komen- y M ilic ji Obywatelskiej.

A r t. 6. Zezwoleń na pobyt stały udziela fart.

O w ł a d z a a d m i n i s t r a c y j n a Ii-e j 111 s t a n c j i tego okręgu, w którym cudzozie- zamierza stale przebywać (osiedlić się).

Zezwolenie takie cudzoziemiec może uzys- ac wyłącznie przed przyjazdem do Rzeczypo­

spolitej za pośrednictwem właściwego polskie-

®° urzędu konsularnego.

Zmiana pobytu czasowego na pobyt stały jest _°puszczalna z decyzji M i n i s t r a S p r aw e w n ę t r z n y c h w wyjątkowych wypad­

ach, zasługujących na szczególne uwzględ­

nienie.

Ust. 4 pominięto.

Cv? myśl zarządzenia powołanego w uw. do art. 5 de- wva6 •W sprawie zmiany pobytu czasowego na stały miA-m woi ewódzkie (dla terenu Warszawy i Łodzi —

ejskie) Komendy M ilic ji Obywatelskiej.

^ r t- 7. Zezwoleń na przejazd przez Rzeczpo­

spolitą udzielają (art. 3) urzędy konsularne. Ze­

zwolenie na przejazd obejmuje prawo wjazdu i wyjazdu w punktach przejściowych, przezna­

czonych do przekraczania granic państwowych, raz Prawo pobytu w Rzeczypospolitej przez zas określony konieczny do przejazdu między i a amj przejściowymi; zezwolenie na prze-

« moze określać drogę i środki lokomocji az> v/ związku z tym, — czas do przejazdu.

U**- 3 i 4 pominięto.

Art. 8. Cudzoziemcy podlegają obowiązko-

* meldunkowemu i rejestracji. O b o w i ą-

* M e l d u n k o w y w i n i e n b y ć do- o ł n i a n y w c i ą g u 24 g o d z i n o d p r z y b y c i a , w z g l ę d n i e u c h w i l i z m i a n y m i e j s c a p o ­ ra? ^ U (a d r o s u). Rejestracja jest jedno- gu * wioną być dokonana osobiście w cią- w ł d ^-miu po przyj eżdziie przed właściwą g t a d z a ą d m i n i s t r a c y j n ą I-ej i n- odn3 ^ c -i i> która wydaje rejestrującym się

Powiędnie poświadczenia.

Ust. 2 pominięto.

Minister S p r a w W e w n ę t r z n y c h określa w drodze rozporządzeń współdziałanie osób trzecich w dopełnieniu przez cudzoziem­

ców obowiązku meldunkowego i rejestracji.

1. Na mocy art. 23 ust. 1 rozporządzenia Prezyden­

ta R. P. z 16 marca 1928 r. o ewidencji i kontroli ru ­ chu ludności (Dz. U. R. P. N r 32. poz: 309) w brznre- niu ustawy z dnia 15 marca 1932 r. (Dz. U. R. P. N r 38, poz. 390) wykonanie przez cudzoziemca obowiązku meldunkowego winno odbywać się w sposób i w ter­

minach, przewidzianych w art. 10 tego rozporządze­

nia.

Zarządzenie, powołane w uw. do art. 5 ustala, że obowiązek meldunkowy winien być dopełniony w cią­

gu 24 godzin od chw ili przybycia cudzoziemca na te­

ren Państwa względnie od chw ili zmiany miejsca po­

bytu (adresu). Według zarządzenia tego rejestrację, której podlega każdy cudzoziemiec przybyły na teren Rzeczypospolitej, przeprowadzają powiatowe względ­

nie miejskie Komendy M ilic ji Obywatelskiej.

2. Wynikające z przepisów rozp. czynności Ministra Spraw Wewnętrznych pełni w przeważającej mierze Minister Bezpieczeństwa Publicznego.

3. P. rozp. M in ;stra Ziem Odzvskanych z dnia 16 maja 1946 r. o współdziałaniu osób trzecich w dopeł­

nianiu przez cudzoziemców obowiązku meldunkowego i rejestracji (poz. 23 niniejszego zeszytu).

A rt. 9. Każdy cudzoziemiec, który ukończył lat 16 i znajduje się w granicach Rzeczypospo­

litej, obowiązany jest posiadać dowód osobisty, stwierdzający jego przynależność państwową;

dowód ten winien być wystawiony przez wła­

dze państwowe cudzoziemca.

Władze administracyjne I-ej instancji wład­

ne są wydawać cudzoziemcom, którzy nie mogą uzyskać dowodu wymaganego w ust. 1, tym ­ czasowe dowody osobiste.

Minister S i p i r a w W e w n ę t r z n y c h w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagra­

nicznych może uznać za wystarczające dowody osobiste wystawiane przez władze państwa nieojczystego tym cudzoziemcom, którzy, nie mogąc uzyskać dowodu, wymaganego w ust. 1, zabiegają o wjazd do Rzeczypospolitej lub przejazd przez jej obszar.

Żona oraz liczące mniej niż 16 lat dzieci, rodzeni bracia i siostry mogą być wpisani do dowodu osobistego głowy rodziny.

P. § 21 (zd. 1) rozp. Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 kwietnia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 57, poz. 548) ustalający wzory dowodów tożsamości dla cudzoziem­

ców, którzy nie mogą uzyskać od swoich władz pań­

stwowych właściwych dokumentów.

Art. 10. Cudzoziemiec może być wydalony z granic Rzeczypospolitej:

a) jeżeli nie stosuje się do postanowień n i­

niejszego rozporządzenia, albo

b) jeżeli pobyt jego staje się uciążliwy dla Rzeczypospolitej ze względu na dobro Państwa, a zwłaszcza — bezpieczeństwo lub porządek publiczny.

Art. 11. O wydaleniu decyduje w ł a d z a a d m i n i s t r a c y j n a Ii-e j instancji. Wy­

jątek stanowi wydalenie cudzoziemca, nie

po-32 P R Z E P IS Y Z Z A K R E S U P R A W A A D M IN IS T R A C Y J N E G O N r 14c

siadającego zezwolenia na pobyt stały, w razie przekroczenia granicy nielegalnie, albo niedo­

pełnienia obowiązku meldunkowego lub reje­

stracji, w których to wypadkach do decyzji o wydaleniu jest również uprawniona w ł a ­ d z a a d m i n i s t r a c y j n a I-ej i n s t a n - c j i.

W razie wydania decyzji o wydaleniu może być wydalonemu wyznaczone miejsce przymu­

sowego przebywania do czasu wykonania decyzji.

Ust. 3—7 pominięto.

A rt. 12. Rada Ministrów może ze względu na bezpieczeństwo Państwa, albo ze względów politycznych, gospodarczych lub sanitarnych zarządzić na czas przejściowy, w drcdze rozpo­

rządzeń, wyjątkowe ograniczenia co do wjaz­

du, pobytu, wyjazdu, lub przejazdu cudzo­

ziemców.

Ograniczenia te mogą polegać na:

a) całkowitym lub częściowym zamknięciu ruchu granicznego,

b) zakazie pobytu czasowego lub stałego (osiedlania się na pewnych obszarach Rzeczypospolitej),

c) ograniczeniu swobody ruchu na obszarze Rzeczypospolitej,

d) zastosowaniu specjalnych środków kon­

troli.

Ust. 2 pominięto.

A rt. 16. 1) Kto podrabia lub przerabia (fał­

szuje) przewidziane na mocy niniejszego rozpo­

rządzenia lub na mocy rozporządzeń na nim opartych dokumenty, pieczęcie lub pieczątki urzędowe, albo kto z takich podrobionych lub przerobionych dokumentów, pieczęci lub pie­

czątek świadomie korzysta lub dostarcza ich innym osobom,

2) kto składa przed władzą świadomie fa ł­

szywe zeznania lub dowody, albo zamilcza ważne okoliczności, dotyczące warunków, od których uzależnione jest stwierdzenie przyna­

leżności państwowej albo uzyskanie dowodu osobistego, zezwolenia lub poświadczenia, przewidzianych w ninieszym rozporządzeniu lub w rozporządzeniach na nim opartych albo świadomie korzysta z dowodu osobistego,

•zezwolenia lub poświadczenia w powyższy sposób uzyskanego,

3) uchylony art. 29 rozp. Prezydenta Rzeczypospoli­

tej z dnia 23 grudnia 1927 r. o granicach Państwa (Dz.

U. R. P. N r 11/1937, poz. 83),

4) cudzoziemiec, który legitymuje się doku­

mentem autentycznym, lecz należącym do innej osoby, albo każdy, kto swój lub należący do trzeciej osoby dokument autentyczny odda­

je innym w tym celu, aby służył cudzoziemco­

w i do legitymowania się,

5) cudzoziemiec, który ukrywa się przed władzą w celu uchylenia się od zarządzonego wydalenia z granic Rzeczypospolitej albo, bę­

dąc wydalonym z Rzeczypospolitej, powraca do niej samowolnie,

6) kto usiłuje popełnić jedną z czynności wymienionych w punktach pcd 1 — 5 albo do takiej czynności świadomie podżega lub poma­

ga —

ulega karze więzienia do jednego roku lub ka­

rze grzywny od 300 do 1 0. 0 0 0 złotych albo obu tym karom łącznie, o ile dany czyn^

według powszechnych ustaw karnych nie ule-- ga karze surowszej. (500.000 zł.)

Ust. 2 pominięto.

Do orzekania są właściwe sądy p o w i a t o- w e (p o k o j u).

Ust. ostatni pominięto.

1. W związku z przemsarrii pkt. 1 p. art. 187, 188 i 191 1 k. k., w związku z przepisami pkt. 2 — art. 145 187 i 193 k. k.

2. W zw!azku z m-zenisami pkt. 4 p. aH. 196 k. k.

3. W myśl art. 269 prawa o ustroju sądów powszech­

nych sądy powiatowe i sądy pokoju otrzymały nazwę I sądów grodzkich.

Art. 17. Cudzoziemiec, winny naruszenia in­

nych przepisów nin:ejszego rozporządzeń'a lub rozporządzeń na nim opartych, ulega ka- rze grzywny do 3.000 złotych lub karze are­

sztu do 6 tygodni albo obu tym karom łącznie, j 0 ile dany czyn nie stanowi przestenstwa za- I grożonego karą surowszą. (150.003 zł.) '

Tej samej karze ulega trzecia osoba za za­

niedbanie współdziałania w dopełnieniu przez cudzoziemca obowiązku meldunkowego lub rejestracyjnego.

Władza orzekająca oznacza w orzeczeniu na ; wypadek niemożności ściągiręcia g-zywny karę zastępczego aresztu, według słusznego uznania, jednak nie ponad 6 tygodni.

P. art. 10 i 16 pr. o wykr. i art. 12 przep. wpr. k k.

1 pr. o wykr.

Art. 18. Do orzekania o czynach, przewi- j dzianych w artykule poprzednim, powołane są f władze administracyjne I-e j instancji.

Ustęp 2 i 3 utraciły moc obowiązującą w związku ! z art. 640 i następnymi kodeksu postępowania karne­

go oraz art. 1 przepisów wprowadzających k. p. k.

Odwołanie się do sądu nie wstrzymuje wy­

konania kary; kary pozbawienia wolności niej wolno jednak wykonać nrzed prawomocnością orzeczenia bez zgody oskarżonego.

Jeśli istnieje uzasadniona obawa, że oskar­

żony (obowiniony) cudzoz'emiec n'e stanie na;

wezwanie przed władzą admin:sracyjną lub przed sądem albo nie podda sie orzeczonej ka-"^

rze, można zarządzić jako środek zapobiegaw­

czy areszt (areszt śledczy).

Decyzję co do środka zapobiegawczego po­

weźmie na żądanie w’adzy administracyjnej najbliższy sąd powiatowy (pokiju); zażalenie na tę decyzję rozstrzyga ostatecznie sąd okrę­

gowy.

Ust. 7 uchylono artykułem 1 § 2 pkt. 7 przep. wprow.

k. p. k. (Dz. U. R. P. Nr 33/1928, poz. 314).

!• W związku z ust. 4 — p. art. 641 § 1 k. p, k.

N r 14c P R A W O K A R N O -A D M N IS T R A C Y J N E — CZĘŚĆ XV. 33

2. Jako środek zapobiegawczy stosuje się obecnie tymczasowe aresztowanie—p. art. 164 i następne k.p.k., 3. W związku z ust. 6 patrz art. 47 § 1 k., p. k. i uw.

3 do art. 16 nin, rozp.

A rt. 19. Rozporządzenie niniejsze nie stosu­

je się do osób, którym przysługuje prawo eks- terytorialnośei.

Szefowie przedstawicielstw konsularnych państw obcych z członkami swych rodzin, o ile prowadzą z nim i wspólne gospodarstwo do­

mowe, oraz podległy im personel urzędniczy zwolnieni są również od postanowień niniej­

szego rozoprządzenia. O ileby jednakowoż oby­

watele polscy, przebywający w obcym pań­

stwie w takim samym charakterze, zostali ograniczeni w korzystaniu z podobnych ulg, te same ograniczenia mają być zastosowane wo­

bec cudzoziemców, o których mowa w poprze­

dnim zdaniu.

Ust. 3 pominięto.

Członkowie delegacyj i komisyj zagranicz­

ny^ osoby, przebywające w porozumieniu z rządem Rzeczypospolitej, oraz osoby, posiada­

jące polską wizę dyplomatyczną, mogą być Wolnione od wszystkich lub niektórych posta-

°wień niniejszego rozporządzenia.

Przepisy wykonawcze w »zakresie niniejsze­

go artykułu wydaje w drodze rozporządzeń v. ister Spraw Zagranicznych w porozumie- mu z Ministrem S p r a w W e w n ę t r z ­ n y c h .

tn?' ri°nP' Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 31 7 J a r. o wykonaniu art. 19 rozporządzenia Pre-

> aenta Rzeczypospolitej z dnia 13 sierpnia 1926 r.

cudzoziemcach (Dz. U. R. F. N r 51, poz. 490), Art. 20 Minister S p r a w W e w n ę t r z ­ n y c h określa w drodze rozporządzeń wa- runki, od których jest uzależnione lądowanie na brzeig polski oraz pobyt czasowy na obsza­

rze R zeczyp o sp o lite j cudzoziemców, k tó r z y n ie Posiadają przewidzianych w niniejszym roz­

porządzeniu dokumentów, a stanowią załogę tub są pasażerami statków, znajdujących się na polskich wodach terytorialnych.

Prawo to może Minister S p r a w W e- w ^ b r z n y c h przekazać właściwym woje*

ZaJYa r’j nk i lądowania i czasowego pobytu członków do ° 8 i Pasażerów statków, zawijających z zagranicy Sm- PO sJc'ch portów -reguluje obecnie rozp. Ministra wip0?7 Wewnętrznych z dnia 30 lipca 1938 r. w spra- (D- ruchu osobowego przez granice Państwa r rń ^ ^ r poz’ w ydane na podstawie P- Prezydenta Rzeczypospolitej o granicach Państwa.

A rt. 23. Minister S p r a w W e w n ę ­ d z n y c h określa w drodze rozporządzeń mrrnę j treść dowodów osobistych (art. 9 ust.

i zezwoleń (art. 5 i 6) oraz wydaje szczegó­

łowe rozporządzenia do art. 1, o meldunkach 1 rejestracji (art. 8), o wydalaniu (art. 10 i 11) odzież o stosowaniu środków przymusowych k rt. 11 i 14).

Minister S p r a w W e w n ę t r z n y c h w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagrani­

cznych wydaje rozporządzenia wykonawcze do art. 9 ust. 1 i ust. 3, art. 5 ust. 1 i ust. 3 i art. 7.

Ust. 3 pominięto.

P. rozp. M inistra ' Spraw Wewnętrznych z dnia 8 listopada 1929 r. o ruchu cudzoziemców (poz. 22 n i­

niejszego zeszytu), § 21 rozp. Ministra Spraw Wew­

nętrznych z dnia 14 kwietnia 1932 r. o dokumentach upoważniających do przekroczenia granicy (Dz.U.R.P.

Nr 57, poz. 584), ustalający formę i treść dowodów tożsamości dla cudzoziemców, oraz zarządzenie M ini­

stra Bezpieczeństwa Publicznego z dnia 10 lipca 1947 r. o rejestracji cudzoziemców oraz przedłużaniu ter­

minu ważności wiz, wydawaniu administracyjnych wiz pobytowych i zezwoleń na pobyt stały (Monitor Polski. N r 154, poz. 911).

22.

ROZPORZĄDZENIE

M IN IS TR A SPRAW W EW NĘTRZNYCH

Powiązane dokumenty