Turystyka w XXI w. staje się jedną z podstawowych potrzeb ludzkich.
Okazuje się ona być środkiem łagodzącym niedogodności życia współczesnych społeczeństw. Zanieczyszczenie środowiska, zgiełk w metropoliach miejskich, szybkie tempo życia i nasilający się stres powodują, że podróżowanie staje się integralną częścią życia, pozwala na oderwanie się od codziennych zmartwień i odreagowanie napięcia.
Główną formą turystyki w Polsce są wyjazdy w celach wypoczynkowych, rekreacyjnych, zdrowotnych. Przypada na nie prawie 67% wszystkich długoter-minowych (powyżej 5 dni) wyjazdów turystycznych. Ważnymi obszarami re-cepcji tej turystyki są miasta (tabela 6). Na obszarach miast skupia się 81,5%
krajowego długoterminowego ruchu turystycznego.
Tabela 6 Krajowe podróże długoterminowe (5 dni i dłużej)
według charakteru odwiedzanego obszaru w %
Lp. Charakter odwiedzanego obszaru Udział procentowy w wyjazdach 1
2
Stolica, aglomeracja miejska Inne miasta
3,9 11,6
cd. tabeli 6
Źródło: Turystyka i wypoczynek w gospodarstwach domowych w 2009 r. GUS, Warszawa 2010, s. 169.
Najważniejszym segmentem krajowego rynku turystycznego, podobnie jak na całym świecie, są turyści uczestniczący w typowych pobytach letnich, pod-czas których głównymi atrakcjami są: morze, piasek, słońce, góry15. Uczestni-kami tej formy turystyki są zwykle rodziny z dziećmi, młode pary, osoby samot-ne. Letnie wakacje wiążą się zwykle z zakwaterowaniem w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, schroniskach na okres tygodnia lub dwóch.
Tego rodzaju turystyka wiąże się przede wszystkim z pełnym relaksem, pływa-niem, opalapływa-niem, dobrym jedzeniem i korzystaniem z wycieczek fakultatyw-nych. W górach są to formy turystyki wykorzystujące naturalne walory środowi-ska górskiego, takie jak: wędrówki po szlakach turystycznych, alpinizm, turystyka jaskiniowa, turystyka wodna na rzekach i jeziorach górskich, turystyka rowerowa16.
Głównym docelowym miejscem długoterminowych wyjazdów Polaków jest polskie wybrzeże. Przypada na nie 30% krajowych długoterminowych wy-jazdów turystycznych (tabela 6). Wybrzeże Bałtyku charakteryzuje się wyjątko-wymi walorami turystycznymi – różnorodność krajobrazów, bogactwo przyrody oraz dziedzictwo historyczne i kulturowe czynią go jednym z czterech najbar-dziej atrakcyjnych regionów turystycznych Polski. Region ten był przez stulecia miejscem spotkań narodów, kultur i tradycji, wpisując się w historię wielkich przemian mapy Europy. Zwiększa to w naturalny sposób zainteresowanie miej-scami historycznych wydarzeń i potrzebę ich poznania. Nadmorskie kurorty oraz ośrodki wśród lasów i nad wodami oferują nie tylko wypoczynek, lecz także możli-wość korzystania z usług leczniczych, gwarantując regenerację sił i zdrowia17.
15 P. Yale: Działalność turoperatorska, Wydawnictwo Wiedza i Zycie, Warszawa 2001, s. 97-98.
16 W. Kurek: Turystyka górska na obszarach Europy. Instytutu Geografii i Gospodarki Prze-strzennej, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 2004, s. 47.
17 A. Schwichtenberg: Gospodarka turystyczna polskiego wybrzeża. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2006, s. 24.
Miasta jako cel podróży turystycznych w Polsce 29
29 Największymi ośrodkami recepcji ruchu turystycznego na polskim wybrze-żu są: Gdańsk, Kołobrzeg, Świnoujście, Międzyzdroje, Gdynia, Mielno, Sopot, Rewal, Władysławowo, Dziwnów, Łeba18.
Ważną rolę w recepcji długoterminowego krajowego ruchu turystycznego odgrywają ośrodki górskie: Zakopane, Krynica, Karpacz, Ustroń, Wisła, Szczyrk, Szklarska Poręba. Największym ośrodkiem turystyki górskiej w Polsce jest Zakopane, przyjmujące rocznie 2 miliony turystów. Magnesem, który przy-ciąga tak dużą liczbę turystów są Tatry. Podczas sezonu zimowego panują tutaj dobre warunki do jazdy na nartach czy snowboardzie. Latem turyści mają moż-liwość uczestniczenia w atrakcyjnych wędrówkach po dolinach tatrzańskich, uczestniczenia w licznych imprezach kulturalnych oraz korzystania z usług ba-senów termalnych.
Duże aglomeracje miejskie odgrywają stosunkowo niewielką rolę w recep-cji krajowego ruchu turystycznego. Ich udział w rynku wynosi tylko 3,9%. Naj-większym ośrodkiem turystycznym w Polsce wśród dużych miast jest Kraków.
W rekordowym 2007 r. do miasta przyjechało 6,8 miliona turystów, w tym pra-wie 2,5 miliona turystów zagranicznych (tabela 7). W mieście koncentrują się różne formy turystyki (tabela 8). Dominuje turystyka kulturowa. Wśród niej najważniejszą rolę odgrywa zwiedzanie zabytków. Głównymi magnesami przy-ciągającymi turystów są Rynek Główny, Wawel, dzielnica Kazimierz, Bazylika Mariacka. Ważną formą turystyki przyjazdowej do Krakowa jest turystyka piel-grzymkowa. Miasto należy do miejsc, w których aktywność pielgrzymkowa utrzymuje się od początku jego powstania. W Krakowie znajduje się blisko 160 miejsc lub przedmiotów kultu religijnego o zróżnicowanym zasięgu oddziały-wania. W ostatnich latach za sprawą Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Ła-giewnikach Kraków stał się ważnym ośrodkiem turystyki oraz celem pielgrzy-mek i miejscem wielkich zgromadzeń wiernych z całego świata. Władze miasta opracowały koncepcję długoterminowego rozwoju tej formy turystyki19.
Tabela 7 Liczba turystów w Krakowie w latach 2003-2009 (w tys.)
Lata Źródło: Ruch turystyczny w Krakowie w roku 2009. Raport końcowy. Małopolska Organizacja Turystyczna,
Kraków 2009, s. 70.
18 Ibid., s. 125.
19 Plan działań na rzecz rozwoju turystyki religijnej w Krakowie do roku 2013. Urząd Miasta Krakowa, Kraków 2010.
Tabela 8 Główny cel przyjazdu do Krakowa odwiedzających krajowych w latach 2006-2009 (w %)
Lata
Coraz ważniejszym segmentem rynku staje się turystyka biznesowa. Kra-ków ma korzystne warunki do rozwoju tej formy turystyki, ponieważ jest waż-nym ośrodkiem naukowym i gospodarczym oraz ma wartościowe atrakcje tury-styczne20. Władze Krakowa chcą rozwinąć funkcje kongresowe miasta. Celowi temu ma służyć centrum kongresowe, którego budowa rozpoczęła się niedawno.
Powstanie dużych galerii handlowych w mieście spowodowało, iż wiele osób przy-jeżdża do miasta, aby robić zakupów i spędzić wolny czas w atrakcyjnym centrum handlowym.
Analizując rolę miast na rynku krajowych podróży długoterminowych można zauważyć, iż ważną na nim rolę odgrywają miasta średniej wielkości (tabela 6). Ich udział w rynku wynosi 11,6%. Wśród nich czołową rolę odgrywa Częstochowa, Sandomierz, Gietrzwałd.
Coraz ważniejsza rolę na rynku turystycznym w Polsce odgrywają uzdrowi-ska. Według danych Ministerstwa Zdrowia w roku 2009 istniały w Polsce 44 uzdrowiska statutowe. Większość uzdrowisk znajduje się w granicach admini-stracyjnych miast, najczęściej małych. Szczególny charakter mają trzy uzdrowi-ska: Konstancin-Jeziorna, Sopot, Kraków-Swoszowice, leżące w obrębie wiel-kich aglomeracji miejswiel-kich21. Uzdrowiska w Polsce są wyraźnie zróżnicowane pod względem nasilenia i rozwoju podstawowych funkcji: leczniczej i
20 Podróże biznesowe a infrastruktura turystyczna (na przykładzie miasta Krakowa). Red. J. Ber-beka. Fundacja Uniwersytetu Ekonomicznego, Kraków 2009, s. 127.
21 J. Górna: Determinanty i kierunki rozwoju usług uzdrowiskowych w Polsce w warunkach inte-gracji z Unia Europejską. Wydział Zarządzania, Politechnika Częstochowska, Częstochowa 2010 (rozprawa doktorska), s. 147.
Miasta jako cel podróży turystycznych w Polsce 31
31 stycznej. W zakresie funkcji lecznictwa uzdrowiskowego dominującą rolę od-grywają: Długopole-Zdrój, Iwonicz-Zdrój, Solec-Zdrój, Supraśl, Swoszowice, Wieniec-Zdrój, Ciechocinek. Do uzdrowisk o bardzo dużym lub znacznym nasi-leniu funkcji turystycznej należą uzdrowiska położone w górach: Ustroń, Kryni-ca-Zdrój, Muszyna, Piwniczna-Zdrój, Rabka-Zdrój, Szczawnica, Kudowa-Zdrój, Duszniki-Zdrój, Polanica-Zdrój oraz położone nad morzem: Sopot, Kołobrzeg, Świnoujście. Obie funkcje łączą: Iwonicz-Zdrój, Lądek-Zdrój, Polanica-Zdrój, Ciechocinek i Kołobrzeg. Dane dotyczące turystyki w Polsce w roku 2009 wskazują, że na przestrzeni ostatnich lat wzrasta liczba miejsc w bazie noclego-wej w zakładach uzdrowiskowych, korzystających z nich osób oraz udzielonych przez nie noclegów (tabela 9).
Tabela 9 Liczba miejsc w bazie noclegowej uzdrowisk, korzystający z nich
i udzielonych noclegów w latach 2000-2008 Rok Ilość miejsc Korzystający
(w tys.) Źródło: Turystyka w roku 2009. GUS, Warszawa 2010, s. 38.
Podsumowanie
Miasta są głównymi obszarami recepcji ruchu turystycznego, stanowiąc twór sztuczny stworzony przez człowieka i będąc wynikiem najczęściej wielo-wiekowego rozwoju. Dysponując licznymi, atrakcyjnymi zasobami kulturowymi oraz bogatą infrastrukturą turystyczną oferują one turystom atrakcyjny mega-produkt i liczne mega-produkty cząstkowe. Poszczególne składniki mega-produktu zwykle harmonijnie wzajemnie się uzupełniają.
Turystyka miejska jest zdeterminowana przestrzennie – to efekt działania środowiska geograficznego, gospodarczego, kulturowego występującego na danym obszarze22.
Wielkie światowe metropolie, o bogatej historii i potencjale gospodarczym, jak: Londyn, Paryż, Rzym, Bangkok, Singapur, Nowy Jork, Dubaj, przyjmują
22 A. Niemczyk: Turystyka miejska w Polsce w warunkach globalizacji rynku turystycznego. W: Kon-kurencyjność miast na globalnym rynku turystycznym. Red. J. Sala. PWE, Warszawa 2010, s. 489.
wielomilionowe rzesze turystów, co stymuluje rozwój różnych sektorów gospo-darki turystycznej. Sprzyja to restrukturyzacji miast, zdegradowanych terenów poprzemysłowych, tworzeniu centrów kongresowych oraz nowoczesnej bazy hotelowej i gastronomicznej.
Atrakcyjność turystyczna miast polskich jest zróżnicowana. Liderem ran-kingów jest Kraków, a kolejne miejsca zajmują: Gdańsk, Zakopane, Warszawa.
Duże miasta w Polsce odgrywają najważniejszą rolę w recepcji zagranicznej turystyki przyjazdowej. Najwięcej zagranicznych turystów przyjmują: Warsza-wa, Kraków, Wrocław, Poznań, Szczecin. W związku z tym, że główną jej czę-ścią jest turystyka biznesowa, stwarza to korzystne warunki dla rozwoju nowocze-snej bazy hotelowej, centrów, kongresowych, modernizacji portów lotniczych i pozostałej bazy turystycznej.
Główne strumienie krajowej turystyki długoterminowej kierują się do miast i miejscowości nadmorskich, górskich, ośrodków nad akwenami wodnymi.
Uczestnikami tej formy turystyki są zwykle rodziny z dziećmi. Recepcja tej formy turystyki wymaga rozwoju odmiennej infrastruktury niż w dużych ośrod-kach miejskich.
Duże miasta odgrywają mniejszą rolę w recepcji krajowego, długotermino-wego ruchu turystycznego. Są one ośrodkami turystyki krótkoterminowej, której cele są zróżnicowane. Niektóre z miast są dużymi centrami turystyki pielgrzym-kowej. Obsługa tej formy turystyki wymaga przygotowywania odmiennych, specyficznych pakietów turystycznych.
Rosnącą rolę na rynku turystycznym będą odgrywać uzdrowiska. Istniejące w Polsce 44 uzdrowiska statutowe są fazie intensywnych procesów restrukturyzacyj-nych. Stwarza to szanse na modernizacje ich zdekapitalizowanej bazy turystycznej, kreacji nowych produktów, a w konsekwencji wzrostu ich roli na rynku turystycznym.
URBAN AS PURPOSE OF TOURISM TRAVELS IN POLAND