Ewa Stadtmüller jest absolwentką kra-kowskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej – aktualnie Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Ukończyła tam filologię pol-ską ze specjalizacją dziennikarpol-ską. Praco-wała jako nauczycielka języka polskiego.
Była również asystentką w Katedrze Pe-dagogiki Wczesnoszkolnej. Debiutowała w 1995 roku bajką O tym jak robaczek świę-tojański otrzymał świetlistą szatkę. W 2003 roku została nagrodzona Honorową Wstę-gą Przyjaciel Przedszkolaka. Rok 2008 z ko-lei przyniósł jej wyróżnienie Stowarzysze-nia Wydawców Katolickich – Feniksa 2008 za książkę A jak anioł.
Jej twórczość doskonale wpisuje się w nurt piśmiennictwa religijnego
adresowa-nego do najmłodszych odbiorców, a także uczniów szkoły podstawowej. W swoim po-naddwudziestoletnim dorobku ma nie tyl-ko książki o charakterze religijnym – jest au-torką ponad 100 utworów . Są to w głównej mierze opowiadania, bajki, baśnie i legen-dy, scenariusze teatralne. Opracowała zbiór Promyki dobroci i radości – antologia poezji religijnej dla dzieci (około 300 wierszy).
Jej dziełem są również książki o cha-rakterze edukacyjnym: Leksykon dla naj-młodszych – wspólnie z Elżbietą Zechen-ter-Spławińską, Poradnik młodego redak-tora oraz przewodniki; Kraków i okolice, Zakopane i okolice napisane wspólnie z An-ną Chachulską i najnowszą pozycję Pieniny dla rodziny – wspólnie z Haliną Mastalską.
Dla dorosłych czytelników napisała wspól-nie z mężem Markiem dwie pozycje: Dwoje ludzi, jedna droga oraz Ślubuję Ci.
Tematykę religijną podejmowała po-czątkowo w czasopismach religijnych dla dzieci – Mały Gość Niedzielny, Ziarno, Jaś, Dominik idzie do Pierwszej Komunii. W bo-gatym dorobku na czoło wysuwają się utwory hagiograficzne. Żywoty świętych i błogosławionych pisane są w bardzo cie-kawy sposób. Przybliżają dziecku postacie znane w historii Kościoła, na których mały czytelnik może się wzorować.
Polscy święci i błogosławieni to książ-ka uksiąż-kazująca postaci 20 świętych i błogo-sławionych polskich. Prezentuje epizody z życia, m.in. św. Andrzeja Boboli, św. Jacka, św. Józefa Sebastiana Pelczara, św. Kazimierza, św. Stanisława ze Szczepanowa, św. Stanisła-wa Kostki, św. Szymona z Lipnicy, św. Jana Kantego, św. Urszuli Ledóchowskiej, św. Woj-ciecha, św. Brata Alberta Chmielowskiego, św. Rafała Kalinowskiego, św. Kingi, św. Ja-dwigi, św. Maksymiliana Marii Kolbego, św. Faustyny, św. Stanisława Kazimierczyka,
św. Jana Pawła II, bł. Ks. Jerzego Popiełusz-ki i bł. Karoliny Kózkówny, które zaważyły o beatyfikacji i kanonizacji wymienionych postaci. To naprawdę barwne, napisane zro-zumiałym językiem, pięknie wydane i zilu-strowane przez Kazimierza Wasilewskiego historie życia świętych i błogosławionych.
W tych opowieściach znaleźć można okre-ślenie, że św. Brat Albert Chmielowski jest dobry jak chleb, a św. Jacek to święty z piero-gami, św. Kindze przypisuje się sprowadze-nie do Polski soli, zaś Jan Paweł II jako papież stwierdził – Święci są po to, aby świadczyć o wielkiej godności człowieka1.
W nieco odmiennej konwencji napisa-ne są żywoty krakowskich świętych. Święci Krakowa pokazują sylwetki dziesięciu wy-bitnych i świętych Polaków, którzy, jak in-formuje autorka, całym sercem ukocha-li Kraków. Wprawdzie sylwetki świętych z tego miasta młody czytelnik mógł poznać w wyżej omówionej pozycji, warto jednak jeszcze raz do nich wrócić, ponieważ ich biogramy mają tu formę wierszowaną. Dość długi wiersz Święta Faustyna kończy się do-brze znanymi modlitewnymi słowami:
Czy młody, czy stary, w szczęściu czy w żałobie, szepcze te trzy słowa:
JEZU UFAM TOBIE.2
W innym wierszu pisarka bardzo pro-stymi słowami i rymami pisze o cudzie św.
Jana z Kęt. Uratował on małą dziewczynkę, której rozbił się dzban z mlekiem…
Podniosła dziewczynka oczy zapłakane.
Nagle patrzy – co to?
Stoi cały dzbanek.
Calutki, pełniutki nawet nie pęknięty – cud taki zwyczajny, że aż niepojęty.3
Wszystkie wierszowane biografie świę-tych krakowskich są przykładem, iż Ewa
Stadtmüller potrafi zaciekawić młodych czy-telników, wskazać im właściwą drogę w po-szukiwaniu wzorców do naśladowania.
Pomysłowości autorki, jej dziennikar-skiemu zacięciu i książce Jak dostałeś się do nieba zawdzięczają czytelnicy możliwość poznania wszędobylskiego Promyka. Naj-bardziej ciekawi go sposób, który mógłby podsunąć ludziom, by ci dostali się do nie-ba. Przebywając w raju, przeprowadza wy-wiady z aż trzydziestoma świętymi. Ich nie-zwykła forma, wzbogacona kolorowymi ilu-stracjami Łukasza Zabdyra przybliża w nie-konwencjonalny sposób sylwetki znanych i mniej znanych świętych. Dzięki rozmo-wom Promyka z kanonizowanymi uważ-ny czytelnik dowie się w nieco inuważ-nym kon-tekście o sprawach znanych mu z Ewangelii i Biblii, m.in. dlaczego Jezus przekazał św.
Piotrowi najwyższą władzę w Kościele, o św. Józefie, który był najlepszym opieku-nem Jezusa, czy o św. Mikołaju
twierdzą-cym, iż najwięcej pomagają ci, którzy nie szukają rozgłosu.
Ciekawości Promyka zawdzięczają czy-telnicy przesłanie, jakie kieruje do nich pa-tron młodzieży Stanisław Kostka, który zmarł bardzo młodo… Nie rezygnujcie z marzeń, choćby wydawały się wam trudne do zreali-zowania. Próbujcie o nie walczyć. Módlcie się, pracujcie z całych sił i ufajcie4.
Pisarka poprzez promykowy wywiad z pierwszym błogosławionym Indiani-nem JuaIndiani-nem Diego przedstawia przepięk-ną historię o jego ukochanej Matce Bożej z Guadelupe, o tym, dzięki czemu powstała jej świątynia na wzgórzu Tepeyac – przywołuje legendę o kwitnących w środku zimy różach.
W zasadzie wszystkie wywiady Promyka są niesłychanie interesujące. Sylwetki świętych i błogosławionych takich jak: św. Dominik Savio (patron ministrantów), św. Jan Bosko, św. Maksymilian Kolbe, św. Ojciec Pio, św.
Teresa Stein czy św. Matka Teresa i rozmo-wy z nimi dają młodym ludziom wskazów-kę, iż są ciekawe i naturalne sposoby w ży-ciu ziemskim na dotarcie do nieba.
Wydawnictwo Diecezjalne w Sando-mierzu w 2016 roku wydało cztery czę-ści Którędy do nieba, w których znalazły się wywiady Promyka uprzednio zamieszczo-ne w wyżej omówiozamieszczo-nej książce Jak dosta-łeś się do nieba. Są to: Którędy do nieba. Bo-gaci i biedni. Tu dzieci dowiedzą się, jak ży-li i co robiży-li, aby dostać się do nieba: św. He-lena, bł. Laura Vicuna, św. Filip Nereusz, św. Jan Chrzciciel, św. Benedykt Labie, św. Boromeusz, św. Franciszek Salezy, sł. Boży Jerzy Ciesielski, bł. Edmund Boja-nowski, św. Monika, św. Augustyn.
Kolejna część to Uczeni i prości, czy-li dziesięć wywiadów ze św. Piotrem, św. Pawłem, św. Józefem Kalasancjuszem, św. Mikołajem, św. Walentym, św. Józefem Pelczarem, św. Janem Marią Vianney, z bł.
Sancją Szymkowiak, bł. Franciszkiem i Hia-cyntą oraz ze św. Katarzyną Sieneńską.
Natomiast w części zatytułowanej Po-korni i szaleni przedstawieni są: św. Ojciec Pio, św. Jan Bosko, św. Brat Albert, bł. Jan Beyzym, św. Siostra Faustyna, św. Teresa z Lisieux, sł. Boży Stefan Wyszyński, św. Ur-szula Ledóchowska, św. Bernadetta Soubi-rous, sł. Boży Franciszek Blachnicki.
Część Mali i duzi zawiera wywiady ze św.
Kingą, z bł. Janem XXIII, ze św. Jadwigą, z bł.
Anielą Salawą, ze św. Tomaszem Morusem, św. Józefiną Bekhitą, św. Rafałem Kalinow-skim, św. Antonim PadewKalinow-skim, św. Nennoli-ną od Jezusa, św. JoanNennoli-ną Berettą Molla.
Legendy o świętych to bardzo mądre, czasem wzruszające opowieści o tym, że do świętości każdy musi dojść własną drogą. Tu przesłanie Ewy Stadtmüller jest jasne. Dro-ga ta wymaDro-ga pracowitości, poświęcenia i modlitwy. Niektóre z nich, m.in. O stopce królowej Jadwigi, uświadamiają dzieciom
potrzebę dzielenia się z innymi i ofiarności.
Natomiast legenda O Panience Ludźmierskiej – gaździnie Podhala jest swoistą zachętą dla młodych do pielgrzymowania jako podzię-ki za otrzymane łaspodzię-ki. Opowieść O świętym Franciszku, obok innych żywotów poświę-conych temu świętemu, pokazuje, że do-bra wola może sprawić coś, co powszech-nie się dziś określa pod postacią przysło-wia „wilk syty i owca cała”. Święci prezento-wani przez autorkę zazwyczaj znajdują się
„w drodze”, bowiem pielgrzymują do nieba, do swojej świętości.
Korowód świętych to seria łamigłówek o świętych i błogosławionych licząca sześć części. Jest ona okazją do mądrej i pouczają-cej zabawy, skierowanej do dzieci uwielbia-jących rozwiązywanie zagadek. Autorka po-starała się, by najmłodsi odgadywali imiona nie tylko znanych powszechnie świętych, ale również tych, którzy aktualnie są wynosze-ni na ołtarze. Zagadki są proste np. Jak na-zywała się święta, która bardziej ceniła cnoty niż klejnoty, Wielki święty z Padwy szczegól-nie jest czczony przez tych, co szukają rzeczy zaginionych, ale wzbogacone piękną sza-tą graficzną w wykonaniu Kazimierza Wa-silewskiego stanowią wartościową pomoc dla katechetów.
W swojej twórczości o charakterze dy-daktyczno-katechetycznym i zabawowym Ewa Stadtmüller nie zapomina o najmłod-szych. Dla Przedszkolaka to seria kolorowa-nek, w której wierszowana biografia świę-tego utrwala się w pamięci przedszkolaków poprzez kolorowanie. Takie książeczki po-budzają także wyobraźnię najmłodszych, którzy mają okazję poznać wygląd posta-ci, ich codzienność i zajęcia, którym odda-wali się w ziemskim życiu. Warto tu wymie-nić kolorowanki: Święty Antoni, Święty Józef, Święty Dominik, Święta Kinga, Święty
Franci-szek, Orędzie Miłosierdzia, Pastuszkowie z Fa-timy, Święty Stanisław Kostka, Święta Jadwiga Królowa Polski, Święty Jerzy, Święty Maksymi-lian Kolbe, Święta Rita. We wszystkich wymie-nionych książeczkach zarówno obrazki, jak i króciutkie teksty mieszczą się całkowicie w tematyce hagiograficznej uprawianej przez autorkę.
Chrześcijański system wartości krakow-skiej pisarki i poetki oddziałuje na czytelni-ków w utworach z motywami aniołów. Dla zainteresowanych taką tematyką młodych odbiorców autorka napisała m.in. Opowia-dania z Aniołkiem Dyzio. Postać Aniołka Dy-zia jest dla wielu znana, gdyż najpierw poja-wiła się w kalendarzach Wydawnictwa Sal-wator. W omawianych opowiadaniach za-prasza on na wędrówkę śladami świętych, kieruje do biblijnych opowieści, ukazuje
syl-wetki innych aniołów, mających różne misje do spełnienia wśród dzieci.
Czterdzieści opowiadań Aniołka Dy-zia to teksty o przeróżnym charakterze: Za-łoga Pana Boga to dwanaście opowieści o świętych. Natomiast Okruchy codzienno-ści zawierają dwanacodzienno-ście historii o życiu dzie-ci, ich troskach i radościach. Niektóre moż-na uzmoż-nać za kartki z pamiętników zwyczaj-nych ludzi. Bogactwo treściowe opowiadań sprawia, że książka sprawdzi się doskona-le w wieczornym czytaniu i pogawędkach z dziećmi. Opowiadania z Aniołkiem Dyzio stanowią niezwykłą katechezę z elemen-tami przygody. Ich lektura przyniesie dzie-ciom wiele radości, emocji i zaspokoi potrze-bę przeżywania przygód.
A – jak anioł, co przy mnie trwa.
Jest na starcie i na mecie.
Pierwszy w życia alfabecie.
We dnie w nocy i nad ranem, Jak w pacierzu A – jak amen.5
Zapewne taka wierszowana wyliczan-ka na okładce książki zatytułowanej A jak anioł zachęci niejedno dziecko do przeczy-tania historii nawiązujących do opisanych w Biblii i ukazujących obecność aniołów w życiu tych, którzy dążą do świętości.
Zarówno dziecięcy czytelnik, jak i uczeń przygotowujący się do sakramentu pierw-szej spowiedzi i Komunii Świętej sam zadaje bądź otrzymuje pytanie; „Kto to jest anioł?”.
Ewa Stadtmüller śpieszy z wyjaśnieniem na samym początku książki: Anioł to ten, któ-rego troskliwy Bóg posyła z darem swej miło-ści, z darem swego przebaczenia. Przybywa, by ratować człowieka, który znalazł się w trud-nej sytuacji, albo, by przekazać komuś ważne zadanie do wypełnienia czy pomóc mu pod-jąć właściwą decyzję. Jest sługą Boga i peł-ni Jego wolę6.
Po takim wyjaśnieniu czytelnikowi ła-twiej będzie zrozumieć opowiadania o Ra-faelu, Gabrielu i innych aniołach, między in-nymi o niebieskim posłańcu, który trzykrot-nie ukazał się Frankowi, Hiacyncie i Łucji, poprzedzając objawienia fatimskie mające miejsce przed stu laty. Równie interesująco opowiadanie Kudłaty anioł przedstawia psa – szarego wilczura, który zawsze pojawiał się w pobliżu św. Jana Bosco, gdy groziło mu niebezpieczeństwo. Natomiast opowiada-nie Uszliśmy cało opisuje dar jasnowidzenia i bilokacji Ojca Pio i pomaga zrozumieć na-wet dorosłym, że zakonnik, tak jak anioł, mo-że być posłańcem Boga i uratować innego człowieka od nieszczęścia i tragedii.
W opisywanej książce znajdują się opo-wiadania z życia dzieci i dorosłych, a autor-ka mówi o nich, iż Są to historie wymyślone, ale nawiązują do świadectw ludzi, którzy do-świadczyli w swym życiu pomocy aniołów7. Zainteresowany czytelnik chętnie zapozna się, m.in. z takimi utworami jak Anielskie ka-zanie, Biała postać, Coś mi kazało wrócić i in-nymi, by na koniec lektury dotrzeć do skrzy-dlatych wierszyków. Pisarka zamieściła je na końcu, bo jak twierdzi, w niektórych wier-szach każde dziecko chce mieć przyjaciela:
dobrego, wiernego… i modli się: Przyfruń do mnie z nieba, aniele prostoty, i znajdź pro-sty sposób na moje kłopoty; Przyleć do mnie z nieba, aniele radości, przekonaj, że uśmiech paziem jest radości; Przybądź mi na pomoc aniele mądrości, ratuj, gdy niepokój w sercu moim gości…8. Tę wartościową książkę, którą Stowarzyszenie Wydawców Katolickich na-grodziło Nagrodą Feniksa, kończy piosen-ka Nie jesteśmy aniołami, która znakomicie oddaje dziecięce tęsknoty za byciem nieco bardziej uskrzydlonym.
Pogaduszki z aniołem to bardzo cieka-wa kolorocieka-wanka dla najmłodszych, będąca równocześnie zbiorkiem „anielskich rad”,
które zachęcają milusińskich do sięgania po inne lektury o tematyce związanej z anio-łami. Zawiera ważną radę dla czytelników:
Patrz na szczyt – to cieszy oko! Idź wytrwale, mierz wysoko. To nic, że się zmęczyć trzeba – tak wędruje się do nieba!9. To brzmi podobnie jak korczakowskie przesłanie Dzieci dumne miejcie zamiary, górne miejcie marzenia…
Książki Niechaj cię strzegą dobre anioły, Niech cię prowadzą dobre anioły i Niech ra-dują się Tobą dobre anioły zawierają proste i krótkie, ale pełne treści modlitwy do anio-łów. W tej pierwszej znajduje się ich trzyna-ście. Są one skierowane do anioła stróża, do anioła prostoty, radości, mądrości, codzien-ności, ciszy, pokory, wdzięczcodzien-ności, drogi, na-dziei, pokoju, oddechu, zgody. Ewa Stadt-müller zadbała o to, by dzieci, a także do-rośli mogli się modlić za ich przyczyną, ufa-jąc ich wstawiennictwu. Autorka podkreśla moc modlitwy i jej znaczenie w życiu ludzi wierzących. Przykładem może być fragment prośby do anioła nadziei:
Ręce mi opadły,
codzienność mi zbrzydła, czuję się jak anioł, który zgubił skrzydła.
Nie wiem za czym tęsknię, czego mi brakuje...
Muśnij mnie w przelocie choć najmniejszym piórem, a zbudzi się serce,
co przysnęło w smutku.10
Publikację wzbogacają przepiękne ob-razy Małgorzaty Maćkowiak, przypominają-ce czytelnikom ich dziecięprzypominają-ce lata.
Inne utwory, umożliwiające najmłod-szym i trochę starnajmłod-szym czytelnikom spotka-nie z Bogiem, tajemnicami wiary, tematyką świąteczną, rodzinną, maryjną oraz papie-ską, są licznie reprezentowane w twórczo-ści Ewy Stadtmüller. Sięgając po
tematy-kę świąteczną, skupia się ona na tradycji i obrzędach bożonarodzeniowych, a także wielkanocnych.
Najmłodszym proponuje małe ksią-żeczki, np. Kolędnicy, Noc Bożego Narodze-nia, Boże Narodzenie. Zawierają one jeden bogato zilustrowany wiersz, nawiązują-cy do tradycji Bożego Narodzenia. Kolęd-nicy mają kształt gwiazdy, gdzie na twar-dych kartkach znajdują się rozpisane role dla poszczególnych kolędników, a każdy z nich może je recytować lub zaśpiewać. To bardzo przydatna formuła „najmniejszych jasełek”, które dzieci mogą zaprezentować we własnym domu.
Boże Narodzenie, napisane wspólnie z Beatą Kołodziej, zaopatrzone jest w pły-tę CD. To rodzaj albumu i przewodnika po Świętach Bożego Narodzenia. Tematyka obejmuje okres od rozpoczęcia Adwentu, aż do końca karnawału. Zawiera różne wier-sze, wierszyki, opowiadania, piosenki z nu-tami. Nie brakuje również przykładów za-baw dla dzieci, instrukcji robienia prezen-tów, a nawet przepisów kulinarnych. To po-zwala milusińskim zrozumieć, jak świętować Boże Narodzenie, a dołączona płyta z ko-lędami śpiewanymi przez dzieci wzboga-ca książkę. Omawiana publikacja stanowi pomoc dla rodziców, nauczycieli i
kateche-tów w wyjaśnianiu dzieciom tajemnicy Bo-żego Narodzenia.
Bardzo oryginalną formę posiada Cho-inka. To książka-zabawka z pianką opowia-dająca o tym, że do Pana Jezusa leżącego w żłóbku wybrali się nie tylko Trzej Królowie, pastuszkowie i różne zwierzęta. Chcąc zain-teresować maluchów, poetka pisze o tym, że wybrały się także drzewa. Były to: palma, drzewo oliwne i choinka. Dzieci czytając, do-wiedzą się, co złożyły Jezusowi w darze i dla-czego choinka wstydziła się podejść do Ma-leńkiego i wręczyć mu swój dar.
– Szepnęła choinka:
– Podchodzić nie będę, z daleka zaszumię zieloną kolędę.
Usłyszał te słowa aniołek pyzaty.
– Z tym trzeba koniecznie polecieć do Taty!11
Wykorzystanie wymienionych cech tej książeczki pozwoli na zaprezentowanie tek-stu w postaci domowych jasełek.
W bożonarodzeniowy nastrój, chociaż nie całkiem religijny, wprowadzają Najpięk-niejsze opowieści pod choinkę. Sześć opo-wiadań napisanych przez Ewę Stadtmül-ler: Konik na biegunach, Złota rybka, Ratuj, Święty Mikołaju, Mako od makowca, Ale pre-zent i Szlachetna paczka osadzonych jest w tradycjach pielęgnowanych w wielo-pokoleniowych rodzinach. W wymienio-nych utworach przygotowania do Wigilii i Świąt wiążą się z niezwykłymi, chociaż prawdziwymi wydarzeniami. Do Agatki przy-jeżdżają rodzice. Docierają na czas, mimo że ich samolot z Londynu został odwołany. Za-gubiony piesek i zmarznięta papużka znaj-dują nowy dom. Mały Piotruś, Tomek – kole-ga Magdy i dwie małe dziewczynki otrzymu-ją wymarzone prezenty. Tak pięknie, ciepło i prosto pisze autorka o tym, co bliskie
dzie-ciom, rodzicom i dziadkom. Barwne ilustra-cje autorstwa Kazimierza Wasilewskiego i staranne wydanie „Skrzata” przyciągają wzrok nie tylko najmłodszych. To znakomi-ta pozycja do czyznakomi-tania dzieciakom w okresie przedświątecznym i może stać się inspiracją do wielu rodzinnych aktywności.
Trzy gwiazdki szczęścia są krótką bożo-narodzeniową opowieścią. Rafael – anioł, który składa wizyty nieszczęśliwym dzie-ciom i dziewczynka, która czuła się smut-na, bo chciała otrzymać od św. Mikołaja dużą lalkę, zachowującą się jak żywa, od-wiedzają trzy domy. W trakcie wędrów-ki trafiają do chłopca, który porusza się na wózku inwalidzkim. Dzięki gwiazdce, któ-rą Rafael przykleił do szyby, dziecko bę-dzie miało operację, która pozwoli mu cho-dzić. Nieszczęśliwe i smutne jest rodzeń-stwo. Ich tata jest bezrobotny, dlatego nie będą mieć choinki i prezentów. Gwiazd-ka podarowana przez anioła sprawi, że tato otrzyma pracę i przyjdzie do domu z drzewkiem bożonarodzeniowym i świą-tecznymi smakołykami. Ostatnią gwiazdkę Rafael i dziewczynka decydują się podaro-wać samotnemu chłopcu, który ma mnó-stwo zabawek, ale jest pozostawiony same-mu sobie, bo jego rodzice są bardzo zajęci.
Gwiazdka sprawi, że wkrótce będzie miał braciszka, a mama i tata będą mu poświę-cać więcej czasu. W tej baśniowej opowie-ści pisarka dotyka bardzo ważnych proble-mów współczesnego świata. Pisze o biedzie, chorobach i samotności. Uczula na nie dzieci i uczy ich rezygnowania z przyjemności, by w ten sposób uszczęśliwić innych.
Przeżywanie Świąt Wielkanocnych jest głównym wątkiem barwnie zilustrowanych, jednowierszowych książeczek. Są to: Świę-cone mające kształt koszyczka wielkanoc-nego i wypełnione pokarmami święconymi w Wielką Sobotę. Autorka wyjaśnia tu
sym-bole związane z wielkanocnym koszy-kiem. Przypomina dzieciom, że jajko ozna-cza życie, a baranek wielkanocny symboli-zuje pokój. Podpowiada, że chleb, chrzan i inne świąteczne smakołyki po poświęceniu powinny pojawić się na świątecznym stole.
Utwór zawiera też wskazówki co do samo-dzielnego skompletowania zawartości ko-szyczka poprzez wykonanie własnych ry-sunków na kartkach. Można je włączyć do książki wykorzystując kokardkę, którą da się dowolnie wiązać.
Pisanka to popularnie zwana książka--zabawka w kształcie jaja ze świąteczny-mi wierszykaświąteczny-mi. Całość, wraz z barwnyświąteczny-mi ilustracjami stanowi inspirację do przygo-towania wielkanocnego przedstawienia.
Wiersz o pisankach jest podany w cieka-wej formie, a tekturowe strony połączone są kolorową kulką. To czyni książkę odpor-ną na wszelkie dziecięce zabawy, na które narażone bywają niemal wszystkie zabaw-ki. Wierszowany tekst rozmieszczony jest
na 18 kartkach, gdzie możemy przeczytać, między innymi;
na 18 kartkach, gdzie możemy przeczytać, między innymi;