• Nie Znaleziono Wyników

wykonywaniu pracy na rachunek grzywny

KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO

wykonywaniu pracy na rachunek grzywny

(Dz. U R. P. z dnila 7 lip ć a 1939 r. N r 60, poz. 395)

R o z d z i a ł I.

Orzeczenie o pracy na rachunek grzywny.

A rt. 1. (1) Grzywna ulega zamianie na pracę.

(2) Właściwa władza karząca nakazuje w y­

konywanie przez skazanego pracy na rachunek grzywny w razie zajścia ustawowych warunków uznania grzywny za nieściągalną lub zaniecha­

nia je j ściągnięcia.

(3) Zamianę grzyw ny na karę pozbawienia wolności orzeka władza kąrząca na wypadek, gdyby wykonywanie pracy było niemożliwe, al­

bo gdyby skazany uporczywie wzdragał się w y­

konywać: pracę lub zakłócał porządek pracy.

A rt. 2. (1) Czas pracy na rachunek grzywny określa się według zasad, normujących zamianę grzywny na areszt.

(2) Czas pracy określa się w dniach pracy.

(3) Najniższy w ym iar czasu pracy wynosi jeden dzień, najwyższy — trz y miesiące.

(4) Władza karząca odstąpi od nakazu pracy 1 zamieni całą grzywnę na karę pozbawienia wolności, jeżeli ze względu na wysokość grzyw ­ ny czas pracy przekracza trz y miesiące.

A rt. 3. (1) Skazany może uwolnić się od pra­

cy na rachunek grzywny w każdym czasie przez złożenie kw oty pieniężnej, przypadającej je ­ szcze do uiszczenia.

(2) W razie częściowego uiszczenia grzywny, mniejsza się stosunkowo czas pracy.

A rt. 4. YV orzeczeniu skazującym na grzyw­

nę należy zarazem określić czas pracy na rachu­

nek grzywny oraz wymierzyć zastępcza karę pozbawienia wolności.

R o z d z i a ł II.

Organizacja pracy na rachunek grzywny.

A rt. 5. (1) Pracę na rachunek grzyw ny w y­

konywa się na rzecz gminy, w któ re j skazany zamieszkuje, a jeżeli skazany nie ma określo­

nego miejsca zamieszkania — na rzecz gminy, w które j czasowo przebywa.

N r 1 P R Z E P IS Y Z Z A K R E S U P R A W A A D M IN IS T R A C Y J N E G O 25 (2) Organizowanie pracy na rachunek grzyw ­

ny jest obowiązkiem gminy.

(3) Gminy mogą otrzymywać od Skarbu Pań­

stwa zwrot wydatków, związapych z organiza­

cją i nadzorem prac. Zasady zwrotu, term in 1 wysokość sum określi w drodze rozporządzenia M inister Skarbu w porozulmieniu z M inistram i Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości.

K o m p e te n c je M in is t r a S p ra w W e w n ę trz n y c h w z a ­ k re s ie w y k o n a n ia u s ta w y p r z e ją ł M in is te r A d m in i­

s tr a c ji P u b lic z n e j.

A rt. 6. (1) Skazany wykonywa pracę w obrę­

bie .gminy, w której zamieszkuje lub przebywa.

(2) W razie zorganizowania w gminie różne­

go rodzaju prac, należy skazanego skierować w miarę możności do pracy, najlepiej odpowia­

dającej jego uzdolnieniom osobistym i zawodo­

wym.

A rt. 7. (1) Gmina jest obowiązana na żądanie skazanego dać mu zakwaterowanie i wyżywie­

nie wyłącznie w razie zatrudnienia skazanego w odległości dalszej niż pięć kilom etrów od miejsca zamieszkania lub pobytu. ,

(2) Koszty zakwaterowania i wyżywienia podlegają odrobieniu przez skazanego według Wartości dniówki pieszej, ustalonej w gminie, a w razie nieodrobienia będą ściągnięte na rzecz gminy.

A rt. 8. Władza zarządzająca wykonanie orze­

czenia może na prośbę skazanego odroczyć w y­

konanie pracy na rachunek grzywny na czas hieprzekraczający sześciu miesięcy, jako też rozłożyć pracę, mającą trw ać dłużej niż tydzień, oa części nie krótsze, niż tydzień pracy co dwa miesiące.

R o z d z i a ł I II .

Wykonanie orzeczenia pracy na rachunek grzywny.

A rt. 9. (1) Władza zarządzająca wykonanie orzeczenia przesyła do właściwej gm iny odpis przeczenia ze wzmianką o jego wykonalności 1 zleceniem wykonania.

(2) Gmina wykona zlecenie w czasie n a jk ró t­

szym, a gclyby zachodziły trudności, zorganizu­

je odpowiednią pracę i najpóźniej z upływem dwunastu miesięcy od zlecenia powoła skazane­

go do pracy.

A rt. 10. (1) Gmina może zlecić skazanemu wykonanie określonej ilości robót, bądź — za jego zgodą — wykonanie określonego dzieła, ustalając przy tym ilość dni pracy, za jaką za- ńcza mu się wykonanie dzieła lub robót.

(2) Ocenę oprzeć należy na przeciętnych nor­

mach wydajności pracy w danej kategorii ro oót, a gdyby skazany zgodził się wykonać dziewo z własnego materiału i przy pomocy włas- uych narzędzi pracy — należy ponadto uwzględ­

nić Avartość tego wkładu.

(3) Jeżeli zlecone dzieło lub roboty nie pokry- WaJ ą w całości orzeczonego wym iaru pracy,

gmina zleci skazanemu dodatkowo wykonanie pozostałej części pracy.

A rt. 11. (1) Gmina wzywa skazanego, aby w określonym dniu i miejscu staw ił się do wy­

konania pracy.

(2) W wezwaniu należy powołać się na orze­

czenie skazujące, wymienić rodzaj pracy oraz term in i miejsce stawienia się do pracy.

(3) W razie zlecenia skazanemu wykonania dzieła lub robót, należy w wezwaniu dzieło lub roboty ściśle i dokładnie oznaczyć oraz wskazać term in wykonania.

(4) Wezwanie do podjęcia pracy na rachunek grzywny należy doręczyć skazanemu eonaj mniej na tydzień przed termindm, w którym ma roz­

począć je j wykonywanie.

A rt. 12. W razie nieusprawiedliwionego nie­

stawiennictwa skazanego do pracy, gmina przedsięweźmie środki celem sprowadzenia ska­

zanego do pracy, a gdy środki te nie osiągną skutku, zwraca się do policji państwowej o spro­

wadzenie skazanego do pracy.

P. u w . 3 do a rt. 5 § 2 prze p . w p r . k . k . i p r.

o w y k r .

A rt. 13. Gmina zawiadomi władzę, która zle­

ciła wykonanie orzeczenia, o wykonaniu przez skazanego pracy na rachunek grzywny.

A rt. 14. (1) Gdyby wykonywanie pracy było niemożliwe lub gdyby skazany uporczywie wzdragał się wykonać wyznaczoną mu pracę, gmina sporządzi o tym protokół i prześle go władzy, która zleciła wykonanie orzeczenia.

(2) Władza, do które j należy wykonanie orzeczenia, po otrzymaniu takiego protokółu, zarządzi niezwłocznie wykonanie zastępczej ka­

ry pobawienia wolności.

A rt. 15. (1) Jeżeli skazany zakłóca porządek pracy, gmina przerwie dalsze wykonywanie przez niego pracy.

(2) O czasie trw ania pracy i przyczynie za­

rządzonej przerwy gmina sporządzi protokół oraz prześle go władzy, która zleciła wykonanie orzeczenia.

(3) Władza, do któ re j należy wykonanie orze­

czenia, po otrzymaniu takiego protokółu, zarzą­

dzi niezwłocznie wykonanie zastępczej ka ry po­

bawienia wolności co do reszty grzywny.

A rt. 16. (1) Wykonanie zadań, związanych z ustawą niniejszą, porucza się przełożonym gmin, jako organom wykonawczym rządowych władz administracyjnych.

(2) Nadzór i kontrola nad sposobem wyko­

nywania przez gm iny obowiązków, w y n ika ją ­ cych z ustawy niniejszej, przysługuje władzom, wymienionym w art. 68 ustawy z dnia 23 mar­

ca 1933 r. (Dz. U. R. P. N r 35, poz. 294) o czę­

ściowej zmianie ustroju samorządu te ry to ria l­

nego.

(3) Prawo kontroli nad sposobem wykonywa­

nia przez gm iny obowiązków, wynikających z ustawy niniejszej, służy również prokurato­

rom właściwych sądów.

26 P R Z E P IS Y Z Z A K R E S U P R A W A A D M IN IS T R A C Y J N E G O Nr 1 (4) W razie dostrzeżenia uchybień w wyko­

naniu przez gminę tych obowiązków, prokurator zwraca się do władzy nadzorczej nad gminą 0 wydanie odpowiednich zarządzeń.

Art. 17. (1) M inister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z M inistram i Opieki Społecznej 1 Sprawiedliwości wyda dla g*min wzorowy re­

gulamin pracy na rachunek grzywny.

(2) Regulamin pracy na rachunek grzywny w danej gminie ustala przełożony gminy.

1. P. u w . do a rt. 5.

2. K o m p e te n c je M in is tr a O p ie k i S po łe cznej p rz e ją ł M in is te r P ra c y i O p ie k i S połecznej.

R o z d z i a ł IV.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Art. 18. Właściwa władza karząca może w drodze dodatkowego postanowienia lub orze­

czenia nakazać wykonanie pracy na rachunek grzywny w stosunku do orzeczeń, zapadłych przed dniem wejścia w życie ustawy n in ie j­

szej.

Art. 19. (1) Przepisów ustawy niniejszej nie stosuje się w sprawach o przestępstwa, należące do właściwości sądów wojskowych.

(2) Co do odroczenia i przerwy wykonywa­

nia pracy na rachunek grzyw ny ze względów wojskowych stosuje się odpowiednio przepi­

sy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospoli­

tej z dnia 17 maja 1927 r. o odroczeniu i przerwie wykonania k a r pozbawienia wol­

ności oraz uchylenia aresztu tymczasowego ze względów wojskowych (Dz. U.R.P. N r. 46, poz. 405).

Art. 20. Wykonanie ustawmy niniejszej po- rucza się M inistrom : Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Skarbu oraz innym właści­

wym Mińistrom.

P. u w . do a rt. 5.

Art. 21. Ustawa niniejsza wchodzi w życie na poszczególnych obszarach i co do poszcze­

gólnych rodzajów przestępstw w terminach, wskazanych w rozporządzeniach M in is tró w : Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Opie­

ki Społecznej.

P. u w . do a rt. 5 i u w . 2 do a rt. IV.

U S T A W A z dnia 18 marca 1934 r.

o ochronie porządku na kolejach użytku

» publicznego.

(.Dz. U.R.P. z d n ia 15 k w ie t n ia 1934,r. N r . 32, poz. 285).

A rt. 1. (1) Upoważnia się M inistra Kom uni­

ka cji do wydawania w porozumieniu z M in i­

strem Spraw Wewnętrznych w drodze rozpo­

rządzeń przepisów o przestrzeganiu porządku na kolejach użytku publicznego.

(2) M inister Kom unikacji w porozumieniu z M inistrem Spraw Wewnętrznych określi również organa kolejowe, powołane do nadzo­

••

ru nad przestrzeganiem przepisów o porządku na kolejach, zakres ich uprawnień, w grani­

cach, określonych ustawą niniejszą, sposób wyszkolenia oraz wzór specjalnej odznaki dla tych organów.

(3) Organa kolejowe, sprawujące nadzór nad przestrzeganiem przepisów o porządku na kolejach, noszą nazwę organów ochrony kolei.

K o m p e te n c je M in is tr a S p ra w W e w n ę trz n y c h w za­

k re s ie w s p ó łd z ia ła n ia p rz y w y k o n a n iu u s ta w y n i­

n ie js z e j p r z e ją ł M in is te r A d m in is t r a c ji P u b lic z n e j.

A rt. 2. Zakres uprawnień organów ochrony kolei (art. 1 ust. 2) może obejmować:

1) prawo nakładania grzywien w drodze doraźnego nakazu karnego.

e . . . . . . . . . . i ' .

A rt. 3. (1) Grzywny, nakładane przez orga­

na ochrony kolei w drodze doraźnego nakazu karnego (art. 2, pkt. 1), nie mogą przekraczać 5 zł. Nakładać je można wtedy, gdy nie ma wątpliwości co do w iny osoby, dopuszczającej się wykroczenia przeciw przepisom o porządku na kolejach.

(2) Do doraźnych nakazów karnych (art. 2 pkt. 1) stosuje się przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu karno-adm inistracyj- nyńi (Dz. U.R.P. N r. 38, poz. 365).

(3) W zakresie wykonywania doraźnego orzecznictwa karnego organa ochrony kolei podlegają powiatowym władzom adm inistracji ogólnej.

(4) Prawo nakładania doraźnych nakazów karnych nie służy pracownikom kolei p ry ­ watnych użytku publicznego, nie będących w zarządzie Państwa lub przedsiębiorstwa pań­

stwowego „Polskie Koleje Państwowe“ .

(5) Nie można nakładać grzywny w dro­

dze doraźnych nakazów karnych, jeżeli oso­

ba, która przekroczyła przepisy o porządku na kolejach:

1) wyrządziła przez swój czyn szkodę ma­

terialną ;

2) popełniła jedno z przestępstw, wyszcze­

gólnionych w art. 215, 223, 257, 258, 259, 263 lub 265 kodeksu karnego odnośnie do komu­

n ika cji kolejowej, mienia kolejowego lub mie­

nia, powierzonego kolei.

A rt. 6. (1) Uprawnienia, określone w art.

2— 5, służą organom ochrony kolei w czasie pełnienia służby na obszarze kolejowym.

(2) Obszarem kolejowyjm w rozumieniu usta­

w y niniejszej je st teren, przeznaczony do pro­

wadzenia eksploatacji kolei, wraz ze znajdu­

jącym i się na nim budowlami i urządzeniami, służącymi temu celowi.

(3) M inister Spraw Wewnętrznych w po­

rozumieniu z M inistrem Kom unikacji określa przypadki, w których działalność organów ochrony kolei sięgać będzie poza obszar ko­

lejowy.

P. u w . do a rt. 1.

N r 1 P R Z E P IS Y Z Z A K R E S U P R A W A A D M IN IS T R A C Y J N E G O 27 Art. 9. (1) Postanowienia art. 2 — 6 nie

uszczuplają w niczyjm właściwości policji pań­

stwowej w zakresie utrzym ywania bezpie­

czeństwa, spokoju i porządku publicznego.

P. u w . 3 do a rt. 5 § 2 prze p. w p r. k . k . i p r. o w y k r .

R o z p o r z ą d z e n i e M i n i s t r a K o m u n i k a c j i

z dnia 24 listopada 1934 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych o przestrzeganiu porządku na

kolejach użytku publicznego.

(Dz. U . R. P. z d n ia 22 g ru d n ia 1934 r. N r 109, poz. 961).

C z ę ś ć III.

Postanowienia karne.

§ 28. (1) Prawo nakładania grzywien w dro­

dze doraźnych nakazów karnych m ają organa ochrony kolei, posiadające imienne upoważnie­

nie powiatowej władzy adm inistracji ogólnej.

(2) Zawiadowcy stacyj (mijanek, przystan­

ków osobowych i agentur stacyjnych), dyżur­

n i ruchu, kierownicy ekspedycyj, kasjerzy, ma­

gazynierzy, zawiadowcy ajencyj celnych, kierow­

nicy pociągów, konduktorzy, zawiadowcy odcin­

ków drogowych oraz zawiadowcy odcinków sygnałowych otrzym ują na wniosek właściwego zarządu kolei upoważnienia do nakładania w drodze doraźnych nakazów karnych — grzy­

wien do wysokości 5 zł za wykroczenia przeciw­

ko prepisom o przestrzeganiu porządku na ko­

lejach.

(3) Inne organa ochrony kolei, poza wymie­

nionymi w ust. (2), mogą na wniosek właściwe­

go zarządu otrzymywać upoważnienia do nakła­

dania grzywien w drodze doraźnych nakazów ' karnych, o ile zajdzie istotna potrzeba wydania

takiego upoważnienia, oraz o ile osoba, która ma być upoważniona, posiada odpowiednie do tego kwalifikacje. Wysokość grzywien (nieprzekra- czających 5 złotych) oraz wykroczenia, za któ ­ re będą mogły być nakładane te grzywny, zo­

staną indywidualnie w każdym upoważnieniu określone.

U s t a w a

z dnia 14 kw ietnia 1937 r.

o szkodnictwie leśnym i polnym.

(Dz. U. R. P. z d n ia 20 k w ie tn ia 1937 r. N r 30, poz. 224).

C Z Ę Ś Ć I.

P R Z E P I S Y M A T E R I A L N E .

t

R o z d z i a ł I.

Przepisy ogólne.

A rt. 1. Do wykroczeń, przewidzianych w n i ­ niejszej ustawie, stosuje się przepisy części

ogólnej prawa o wykroczeniach, jeżeli przepisy dalsze nie stanowią inaczej.

Art. 2. Podżeganie, pomocnictwo i usiłowanie pociąga za sobą odpowiedzialność według prze­

pisów kodeksu "karnego (art. 23 — 30 kodeksu karnego).

Art. 3. (1) Za grzywny, nawiązki, opłaty i koszty postępowania karnego, nieściągalne od skazanego, a nałożone: a) na nieletniego — od­

powiadają majątkowo rodzice lub opiekun, pod którego pieczą nieletni faktycznie pozostaje;

b) na pastucha z powodu przestępstwa wypasu lub przegonu zwierzęcia lub drobiu, odpowia­

da majątkowo posiadacz zwierzęcia lub drobiu.

Grzywna jednak nie podlega zamianie na areszt.

(2) Osoby odpowiedzialne majątkowo mogą się zwolnić od odpowiedzialności za grzywnę, jeżeli udowodnią, że pomimo spełnienia swych obowiązków nadzoru, przestępstwu nie były w stanie zapobiec.

(3) Nawiązkęi orzeka się na rzecz pokrzyw­

dzonego.

(4) Orzeczenie nawiązki nie pozbawia prawa dochodzenia dalszego odszkodowania na podsta­

wie ustaw cywilnych.

A rt. 4. (1) Przedmioty, pochodzące bezpo­

średnio z przestępstwa, zwraca się pokrzywdzo­

nemu.

(2) Narzędzia, które służyły lub były prze­

znaczone do popełnienia przestępstwa, mogą ulec przepadkowi.

Art. 5. Przepisy niniejszej ustaw y_ stosuje się również do osób, wykonywających jakiekol­

wiek prawa w stosunku do lasów i gruntów, jeżeli wykraczają poza zakres swoich upraw­

nień w sposób, określony w niniejszej ustawie.

R o z d z i a ł u . ‘ Szkodnictwo leśne.

Art. 6. (1) Kto dokonywa w cudzym lesie wyrębu drzewa, albo zabiera z cudzego lasu drzewa wyrąbane lub powalone,

podlega karze aresztu do 3 miesięcy i grzyw ­ ny do 3000 złotych, albo jednej z tych kar.

(2) K to :

1) dokonywa w cudzym lesie wyrębu gałęzi, korzeni lub krzewów, albo w yryw a je lub łamie,

2) zabiera z cudzego lasu gałęzie, korzenie lub krzewy,

3) karczuje w cudzym lesie pniaki,

podlega karze aresztu do 2 tygodni i grzyw ­ ny do 500 złotych, albo jednej z tych kar.

(3) W razie zaboru drzewa, gałęzi, korzeni, krzewów lub pniaków, albo wyrobionych z nich materiałów z miejsca ich przygotowania lub składów do przechowania, sprawca ulega odpo­

wiedzialności według przepisów kodeksu karne­

go o przestępstwach przeciwko mieniu.

Art. 7. (1) K to nabywa lub w jakim kolw iek celu przyjm uje drzewo, gałęzie, korzenie, krze­

28 P R Z E P IS Y Z Z A K R E S U P R A W A A D M IN IS T R A C Y J N E G O N r 1 w y lub pniaki, świadom ich pochodzenia z wy­

kroczenia, określonego w art. 6 ust. (1) i (2), albo pomaga do zbycia lub ukrycia tych przed­

miotów,

podlega karze aresztu do 3 miesięcy i grzyw ­ ny do 3000 złotych, albo jednej z tych kar.

(2) K to nabywa lub w jakim kolw iek celu przyjm uje drzewo, gałęzie, korzenie, krzewy lub pniaki, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinien przypuszczać, że zostały uzyskane za pomocą wykroczenia, określonego w art. 6 ust. (1) i (2), albo pomaga do ich zby­

cia lub ukrycia,

.podlega karze aresztu do 2 ty g o d n i!i grzyw ­ ny do 500 złotych, albo jednej z tych kar.

A rt. 8. (1) Przepisów art. 6 nie stosuje się do osób, powołanych do dozoru w lasach; osoby te podlegają odpowiedzialności według przepi­

sów kodeksu karnego.

(2) Jeżeli osoba, powołana do dozoru w lesie, popełni przestępstwo, określone w art. 7,

podlega odpowiedzialności według art. 160 lub 161 kodkesu karnego.

A rt. 9. K to w cudzym lesie wydobywa żywicę lub sok brzozowy, obrywa szyszki, zdziera korę, nacina drzewo lub w inny sposób je uszkadza,

podlega karze grzywny do 100 złotych.

A rt. 10. K to w cudzym lesie zbiera korę, w ió ­ ry, darń, trawę, wrzos, mech, ściółkę, szyszki, grzyby, jagody, owoce lub zioła,

podlega karze grzywny do 10 złotych.

A rt. 11. K to w cudzym lesie pasie zwierzęta gospodarskie lub drób,

podlega karze aresztu do tygodnia i grzywny do 250 złotych, albo jednej z tych kar.

A rt. 12. K to :

1) wydobywa w cudzym lesie piasek, mar- giel, żwir, glinę lub to rf,

2) zwozi do cudzego lasu kamienie, śmiecie, padlinę lub nieczystości,

3) niszczy sadzonki lub mrowisko w cudzym lesie,

4) przechodzi, przejeżdża lub przegania zwie­

rzęta gospodarskie albo drób przez cudzy las w miejscach zabronionych,

podlega karze grzywny do 100 złotych.

A rt. 13. (1) W przypadkach, przewidzianych w art. 6 ust. (1) i (2), orzeka się nawiązkę w wysokości podwójnej wartości drzewa, gałę­

zi, korzeni, krzewów lub pniaków.

(2) Wartość drzewa, gałęzi, korzeni, krzewów i pniaków określa się według cennika, ustalone­

go dla lasów państwowych.

(3) W przypadkach, przewidzianych w art. 11 i w art. 12 pkt. 1) i 4), orzeka się nawiązkę w wysokości:

1) 1 złotego od każdego zwierzęcia i 10 gro­

szy od każdej sztuki drobiu (art. 11) ;

2) dwukrotnej wartości wydobytego materia łu (art. 12 pkt. 1 ); '

3) 50 groszy od każdego zwierzęcia i 5 gro­

szy od każdej sztuki drobiu (art. 12 pkt. 4).

A rt. 14. Nie ma przestępstwa, jeżeli dokona­

no zaboru drzewa lub gałęzi w celu zaspokoje­

nia potrzeby, w ynikłej niespodziewanie w pod­

róży.

R o z d z i a ł III.

Szkodnictwo polne.

A rt. 15. (1) K to przejeżdża przez cudzą łąkę lub pastwisko, albo kto przegania przez nie zwie­

rzęta gospodarskie lub drób,

podlega karze grzywny do 25 złotych.

(2) K to przejeżdża przez cudze pole zaorane lub zasiane bądź przez cudzą wodę zamkniętą i zarybioną, albo kto przez takie pole lub wodę przegania zwierzęta lub drób,

podlega karze grzywny do 100 złotych.

A rt. 16. Kto wbrew żądaniu osoby uprawnio­

nej nie opuszcza cudzego pola, pastwiska, łąki lub grobli,

podlega karze grzywny do 100 złotych.

A rt. 17. (1) K to :

1) wydobywa na cudzym gruncie piasek, margiel, żwir, glinę lub to rf,

2) kopie na cudzym gruncie doły lub rowy, 3) wyrzuca na cudzy gru n t kamienie, śmie­

cie, padlinę lub nieczystości,

4) pasie zwierzęta gospodarskie lub drób na cudzym gruncie,

5) uszkadza drzewa lub krzewy na cudzym gruncie,

podlega karze grzywny do 100 złotych, (2) Jeżeli zwierzęta lub drób pasano na cu­

dzym polu obsianym, sprawca podlega karze aresztu do tygodnia i grzyw ny do 250 złotych, albo jednej z tych kar.

A rt. 18. K to depcze zasiewy, sadzonki lub trawę na cudzym gruncie,

podlega karze grzywny do 20 złotych.

A rt. 19. (1) K to na cudzym gruncie ścina lub zrywa kłosy, albo zbiera pokłosie lub wykasza trawę w nieznacznej ilości,

podlega karze grzywny do 50 złotych.

(2) Tej samej karze podlega, kto zbiera z cu­

dzego gruntu ziemiopłody w nieznacznej ilości celem spożycia.

A rt. 20 (1) W przypadkach, przewidzianych w art. 15 ust. (2), w art. 17 ust. (2) i art. 19 orzeka się nawiązkę w wysokości: \

1) dwukrotnej wartości szkody, zrządzonej przez przejazd lub przegon zwierząt lub drobiu

(art. 15 ust. (2) ;

2) 1 złotego od każdego zwierzęcia i 10 gro­

szy od każdej sztuki drobiu (art. 17 ust. (2) ; 3) do 20 złotych — w pozostałych przypad­

kach (art. 19).

(2) W przypadkach, przewidzianych w ai’t, 15 ust. (1) i w art. 17 ust. (1) pkt. 1) i 4), orzeka się nawiązkę w wysokości:

N r 1 . P R Z E P IS Y Z Z A K R E S U P R A W A A D M IN IS T R A C Y J N E G O 29 1) dwukrotnej wartości wydobytego m ateria­

łu (art. 17 ust. (1) pkt. 1 );

2) 50 groszy od każdego zwierzęcia i 5 gro­

szy od każdej sztuki drobiu (art. 15 ust. (1), art. 17 ust. (1) pkt. 4).

CZĘŚĆ II.

PRZEPISY PROCESOWE.

A rt. 21. Do orzekania w sprawach o w ykro­

czenia, określone w niniejszej ustawie, powo­

łane są powiatowe władze adm inistracji ogólnej.

A rt. 22. (1) Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

(2) Postępowania karnego nie wszczyna się, a wszczęte podlega umorzeniu, jeżeli pokrzyw­

dzony cofnie wniosek o ściganie sprawcy przed uprawomocnieniem się orzeczenia karnego wła­

dzy adm inistracyjnej lub przed ogłoszeniem w y­

roku w sądzie okręgowym.

A rt. 23. (1) W sprawach o wykroczenia, określone w niniejszej ustawie, a popełnione w lasach państwowych, administracja lasów państwowych ma prawo prowadzić dochodzenie.

(2) Jeżeli w yn iki dochodzenia nie dają pod­

stawy o wszczęcia postępowania karno-admini­

stracyjnego lub adm inistracja lasów państwo­

wych nie zamierza wystąpić z wnioskiem o ści­

ganie sprawcy, to sama umarza dochodzenie.

(3) Wniosek o ściganie sprawcy złożyć nale­

ży przy skierowaniu sprawy do władzy właści­

wej do orzekania.

A rt. 24. (1) U osób, podejrzanych o popeł­

nienie wykroczenia, przewidzianego w art. 6 i 7, wolno dokonywać rew izji.

(2) R ew izji dokonać może władza właściwa do orzekania, albo z je j polecenia — policja pań-, stwowa.

(3) W przypadkach nie cierpiących zwłoki, jeżeli polecenie władzy orzekającej nie^ mogło być wydane przed rewizją, należy zwrócić się do władzy te j o zatwierdzenie re w izji i dorę- czyć je wr ciągu 48 godzin po odbyciu rew izji osobie, u której ją przeprowadzono w trybie, określonym przez art. 150 kodeksu postępowa­

nia karnego.

(4) U osób, podejrzanych o popełnienie w la­

sach państwowych wykroczenia, przewidzianego w art. 6 i 7, mogą dokonywać rew izji, w zastęp­

stwie p olicji państwowej, funkcjonariusze służ­

by ochronnej w lasach państwowych; prawo to służy im na obrzasze lasów, powierzonych ich pieczy, a poza tym obszarem wtedy tylko, je ­

by ochronnej w lasach państwowych; prawo to służy im na obrzasze lasów, powierzonych ich pieczy, a poza tym obszarem wtedy tylko, je ­

Powiązane dokumenty