• Nie Znaleziono Wyników

2 5 .

ŚW. KONGREGACJA SOBORU.

Dekret o urządzaniu pobożnyeh pielgrzymek wiernych do.

bardziej uczęszczanych miejsc świętych.

(A cta A p o st. Sedis, vol. X X V III, str. 167).

W ś ró d ogólnych objaw ów publicznej pobożności chrzęści*

jańskiej w Kościele katolickim już od najdaw niejszych czasów słusznie specjalne miejsce zajm ują pobożne pielgrzym ki do sław niejszych sanktuarjów , pośw ięconych P anu Bogu, Naj«

świętszej M arji Pannie, lub świętym , jako czynności, które

W w ysokim stopniu dopom agają do spełnienia p o k u ty , wyzna*

nia i um ocnienia w iary, albo do złożenia podziękow ania za otrzym ane od Boga dobrodziejstw a.

N ic przeto dziwnego, że w naszych czasach, wraz z rozwojem i udogodnieniem środków podróży, pobożne pielgrzym ki ta k często są urządzane, dzięki, zwłaszcza, staraniom i zabiegom licznych organizacyj, pow ołanych w każdym praw ie narodzie do szerzenia i organizow ania ruchu pielgrzym kow ego.

Nr 3.

A le też dla każdego jest rzeczą jasną, że ta łatw ość i w ygoda pielgrzym ow ania — o której była m ow a — jednocześnie spra*

wia, iż wzm aga się ruch podróżniczy, podejm ow any w innych wyłącznie lub przew ażnie, celach, jak dla rozryw ki, chęci obej*

rżenia m iast, studjow ania i podziw iania dzieł sztuki i t. p.

T en stan rzeczy m ógłby pow odow ać pewne trudności przy urządzaniu pielgrzym ek do miejsc świętych, g d y b y czynnik kierow niczy w ładzy kościelnej, do której wyłącznie należy zaj*

m ować się spraw am i religji i pobożności chrześcijańskiej, nie w prow adził odpow iedniej i, o ile tego rzecz w ym aga, ogólnej zasady postępow ania.

D latego ta Sw. K ongregacja Soboru na sk u tek polecenia O jca św. Piusa X I, porucza O rdynarjuszom , b y w urządzaniu i od*

byw aniu tych pobożnych pielgrzym ek przestrzegali zachowania następujących przepisów :

1. Pobożne pielgrzym ki zawsze pow inny mieć charakter reli*

gijny; odbyw ać je należy, jako czynności należące do po*

bożności chrześcijańskiej, różniące się zupełnie od podróży, po*

dejm ow anych w yłącznie dla rozryw ki. C okolw iek więc z tym p obożnym i religijnym celem nie zgadzałoby się, w inno być zu*

pełnie w yłączone i usunięte z pielgrzym ek, b y nie m ożna było wnioskow ać, że po d pozorem p o b u d ek religijnych, zaś w rzeczy samej dla przyjem ności i zabaw y, są one odbyw ane.

2. Praw o szerzenia ruchu pielgrzym kow ego i urządzania sa*

m ych pielgrzym ek należy wyłącznie do właściwych w ładz ko*

ścielnych. Ż ad n a więc organizacja, nie wyłączając naw et tych stow arzyszeń, które przez instytucje zakonne, lub osoby za1*

konne są założone, nie może być do tego pow ołana, o ile przez w ładze kościelne nie jest w tym celu ustanow iona, lub przy*

najm niej zatw ierdzona; przyczem w szystkie te organizacje m ają działać w przepisanym czasie i w edług ustanow ionego porządku, zwłaszcza, jeśli ich kilk a m a ten sam cel.

3. W ła d z a kościelna m a się troszczyć, b y każda pobożna piel*

grzym ka była przygotow yw ana i prow adzona p od kierownic*

tw em w ybranych ludzi; nie pow inno też n ig d y braknąć księdza, k tó ry b y spełniał obow iązki kierow nika duchow nego.

4. K ierow nicy pielgrzym ek przy ustalaniu kosztów trzym ać się winni tej zasady, b y udział w pobożnych pielgrzym kach był

dostępny dla ludzi niższego stanu. N ie należy więc nic żądać od pątników po nad to, czego w ym aga roztropne pokryw anie kosztów ; w szelki rodzaj zysku jest w tych spraw ach niedo#

puszczalny.

5. D uchow ni, ta k świeccy, jak i zakonni, do spraw , związa*

nych z czystą techniczną stroną pielgrzym ek, niech się nie mie*

szają, gdyż to mniej licuje z godnością duchow ną. O bow iązek ten m a być pow ierzany świeckim ludziom , uczciwym i doświad#

czonym. O d nich też wym agać stanow czo należy, b y p o d czujną opieką w ładzy duchow nej, w organizacji pielgrzym ek nie było nic, coby stało w sprzeczności z ich celem religijnym ; owszem niech w szy stk o uzgodnionem będzie z pobo żn ością chrześcijan#

ską i tę pobożność niech rozgrzewa.

D an w Rzym ie, dnia 11 lutego 1936 r.

( - ) I. K ard. S E R A F I N I , prefekt.

( — ) I. B runo, sekretarz.

M . f P .

26 .

ŚW. KONGREGACJA OBRZĘDÓW.

Dekret w sprawie obchodzenia uroczystości św. Jana Bosko w całym Kościele przez specjalne oficjum brewjarzowe

i Mszę świętą.

(A cta A p o st. Sedis, vol. X X V III, str. 169).

Z najw yższą radością ludność katolicka przyjęła p od koniec 1900#letniej rocznicy O d k up ienia decyzję O jca św., Piusa X I, uznającą błogosław ionego Jana Bosko, jako świętego.

O d tej chwili nietylko Salezjańska rodzina, ale i bardzo licz#

ne diecezje, o d d ają tem u Świętemu specjalną cześć, jako ojcu m łodzieży. W m iarę zaś w zrastania nabożeństw a, mającego na celu uzyskanie obfitszego rozw oju świętości w duszach wier#

nych, a zwłaszcza w duszach m łodzieży, zwracali się do O jca Świętego liczni B iskupi z usilnem i i pokornem i prośbam i, by k u lt ta k świętego M ęża, bardzo dla Kościoła zasłużonego, zo1#

stał rozszerzony na cały K ościół pow szechny. Jego Swiątobli*

wość przeto na audjencji w dn iu 25 m arca 1936 r., na przędło*

żenie niżej podpisanego K ardynała, Sekretarza Sw. K ongregacji O brzęd ó w , uw zględniając łaskaw ie p ro śb y ty lu K sięży Kar*

dynałów , A rcy b isk u p ó w i B iskupów , uroczystość św. Jana Bo*

sko, w yznaw cy, polecił obchodzić w całym Kościele dnia 31 stycznia w edług ry tu zdw ojonego m niejszego, przyczem uro*

czystość św. P iotra N olasco, wyznaw cy, zostaje przeniesiona na dzień 28 stycznia. Bez w zględu na wszelkie przeciw ne zarzą*

dzenia.

D an w Rzym ie, w sekretarjacie Sw. K ongregacji O brzędów , dnia 25 m arca 1936 r.

( — ) K . K ard. L A U R E N T I , prefekt.

( — ) A . Carinci, sekretarz.

M . f P.

27 .

PAPIESKA KOMISJA DO AUTENTYCZNEGO TŁOMACZENIA KANONÓW KODEKSU.

Odpowiedzi na zgłoszone wątpliwości.

Księża K ardynałow ie, należący do Papieskiej Kom isji Inter*

pretacyjnej, podczas plenarnego posiedzenia na przedłożone na*

stępujące w ątpliw ości polecili odpow iedzieć w ten sposób:

I. O postulatorze w sprawach sług B ożych.

W .: C zy, na m ocy k ano n u 2004 § 3, obow iązany jest mieć stałą rezydencję w Rzym ie tylko p o stu lato r w procesach apo*

stolskich, czy także p o stu la to r w procesach przygotow aw czych, czyli zw ykłych.

O . T w ierdząco w pierwszej części, przecząco w drugiej.

D an w Rzym ie, w Państw ie W a ty k ań sk iem , dn. 16 stycz*

nia 1936 r.

( — ) f A . K ard. S I N C E R O , prezes.

( —) I. B runo, sekretarz.

I I . O K o m u n ji św. w nocy B ożego N arodzenia.

W .: C zy kan. 867 § 4, w zestaw ieniu z k anonem 821 § 2, na*

leży ta k rozumieć, że K om unja święta może być udzielana pod*

czas M szy św „ k tó ra odpraw iana jest czy to na m ocy praw a ogólnego, czy na podstaw ie in d u ltu apostolskiego, w nocy Bo*

żego N arodzenia.

O . Tw ierdząco, o ile O rd y n arju sz dla słusznych przyczyn w poszczególnych w ypadkach tego nie zabroni zgodnie z K an. 869.

D a n w Rzym ie, w Państw ie W a ty k ań sk iem , dn. 16 marca 1936 r.

(—) /. K ard. S E R A F I N I , prefekt.

( — ) I. B runo, sekretarz.

USTAW Y, ROZPORZĄDZENIA I DEKRETY