2 5 .
ŚW. KONGREGACJA SOBORU.
Dekret o urządzaniu pobożnyeh pielgrzymek wiernych do.
bardziej uczęszczanych miejsc świętych.
(A cta A p o st. Sedis, vol. X X V III, str. 167).
W ś ró d ogólnych objaw ów publicznej pobożności chrzęści*
jańskiej w Kościele katolickim już od najdaw niejszych czasów słusznie specjalne miejsce zajm ują pobożne pielgrzym ki do sław niejszych sanktuarjów , pośw ięconych P anu Bogu, Naj«
świętszej M arji Pannie, lub świętym , jako czynności, które
W w ysokim stopniu dopom agają do spełnienia p o k u ty , wyzna*
nia i um ocnienia w iary, albo do złożenia podziękow ania za otrzym ane od Boga dobrodziejstw a.
N ic przeto dziwnego, że w naszych czasach, wraz z rozwojem i udogodnieniem środków podróży, pobożne pielgrzym ki ta k często są urządzane, dzięki, zwłaszcza, staraniom i zabiegom licznych organizacyj, pow ołanych w każdym praw ie narodzie do szerzenia i organizow ania ruchu pielgrzym kow ego.
Nr 3.
A le też dla każdego jest rzeczą jasną, że ta łatw ość i w ygoda pielgrzym ow ania — o której była m ow a — jednocześnie spra*
wia, iż wzm aga się ruch podróżniczy, podejm ow any w innych wyłącznie lub przew ażnie, celach, jak dla rozryw ki, chęci obej*
rżenia m iast, studjow ania i podziw iania dzieł sztuki i t. p.
T en stan rzeczy m ógłby pow odow ać pewne trudności przy urządzaniu pielgrzym ek do miejsc świętych, g d y b y czynnik kierow niczy w ładzy kościelnej, do której wyłącznie należy zaj*
m ować się spraw am i religji i pobożności chrześcijańskiej, nie w prow adził odpow iedniej i, o ile tego rzecz w ym aga, ogólnej zasady postępow ania.
D latego ta Sw. K ongregacja Soboru na sk u tek polecenia O jca św. Piusa X I, porucza O rdynarjuszom , b y w urządzaniu i od*
byw aniu tych pobożnych pielgrzym ek przestrzegali zachowania następujących przepisów :
1. Pobożne pielgrzym ki zawsze pow inny mieć charakter reli*
gijny; odbyw ać je należy, jako czynności należące do po*
bożności chrześcijańskiej, różniące się zupełnie od podróży, po*
dejm ow anych w yłącznie dla rozryw ki. C okolw iek więc z tym p obożnym i religijnym celem nie zgadzałoby się, w inno być zu*
pełnie w yłączone i usunięte z pielgrzym ek, b y nie m ożna było wnioskow ać, że po d pozorem p o b u d ek religijnych, zaś w rzeczy samej dla przyjem ności i zabaw y, są one odbyw ane.
2. Praw o szerzenia ruchu pielgrzym kow ego i urządzania sa*
m ych pielgrzym ek należy wyłącznie do właściwych w ładz ko*
ścielnych. Ż ad n a więc organizacja, nie wyłączając naw et tych stow arzyszeń, które przez instytucje zakonne, lub osoby za1*
konne są założone, nie może być do tego pow ołana, o ile przez w ładze kościelne nie jest w tym celu ustanow iona, lub przy*
najm niej zatw ierdzona; przyczem w szystkie te organizacje m ają działać w przepisanym czasie i w edług ustanow ionego porządku, zwłaszcza, jeśli ich kilk a m a ten sam cel.
3. W ła d z a kościelna m a się troszczyć, b y każda pobożna piel*
grzym ka była przygotow yw ana i prow adzona p od kierownic*
tw em w ybranych ludzi; nie pow inno też n ig d y braknąć księdza, k tó ry b y spełniał obow iązki kierow nika duchow nego.
4. K ierow nicy pielgrzym ek przy ustalaniu kosztów trzym ać się winni tej zasady, b y udział w pobożnych pielgrzym kach był
dostępny dla ludzi niższego stanu. N ie należy więc nic żądać od pątników po nad to, czego w ym aga roztropne pokryw anie kosztów ; w szelki rodzaj zysku jest w tych spraw ach niedo#
puszczalny.
5. D uchow ni, ta k świeccy, jak i zakonni, do spraw , związa*
nych z czystą techniczną stroną pielgrzym ek, niech się nie mie*
szają, gdyż to mniej licuje z godnością duchow ną. O bow iązek ten m a być pow ierzany świeckim ludziom , uczciwym i doświad#
czonym. O d nich też wym agać stanow czo należy, b y p o d czujną opieką w ładzy duchow nej, w organizacji pielgrzym ek nie było nic, coby stało w sprzeczności z ich celem religijnym ; owszem niech w szy stk o uzgodnionem będzie z pobo żn ością chrześcijan#
ską i tę pobożność niech rozgrzewa.
D an w Rzym ie, dnia 11 lutego 1936 r.
( - ) I. K ard. S E R A F I N I , prefekt.
( — ) I. B runo, sekretarz.
M . f P .
26 .
ŚW. KONGREGACJA OBRZĘDÓW.
Dekret w sprawie obchodzenia uroczystości św. Jana Bosko w całym Kościele przez specjalne oficjum brewjarzowe
i Mszę świętą.
(A cta A p o st. Sedis, vol. X X V III, str. 169).
Z najw yższą radością ludność katolicka przyjęła p od koniec 1900#letniej rocznicy O d k up ienia decyzję O jca św., Piusa X I, uznającą błogosław ionego Jana Bosko, jako świętego.
O d tej chwili nietylko Salezjańska rodzina, ale i bardzo licz#
ne diecezje, o d d ają tem u Świętemu specjalną cześć, jako ojcu m łodzieży. W m iarę zaś w zrastania nabożeństw a, mającego na celu uzyskanie obfitszego rozw oju świętości w duszach wier#
nych, a zwłaszcza w duszach m łodzieży, zwracali się do O jca Świętego liczni B iskupi z usilnem i i pokornem i prośbam i, by k u lt ta k świętego M ęża, bardzo dla Kościoła zasłużonego, zo1#
stał rozszerzony na cały K ościół pow szechny. Jego Swiątobli*
wość przeto na audjencji w dn iu 25 m arca 1936 r., na przędło*
żenie niżej podpisanego K ardynała, Sekretarza Sw. K ongregacji O brzęd ó w , uw zględniając łaskaw ie p ro śb y ty lu K sięży Kar*
dynałów , A rcy b isk u p ó w i B iskupów , uroczystość św. Jana Bo*
sko, w yznaw cy, polecił obchodzić w całym Kościele dnia 31 stycznia w edług ry tu zdw ojonego m niejszego, przyczem uro*
czystość św. P iotra N olasco, wyznaw cy, zostaje przeniesiona na dzień 28 stycznia. Bez w zględu na wszelkie przeciw ne zarzą*
dzenia.
D an w Rzym ie, w sekretarjacie Sw. K ongregacji O brzędów , dnia 25 m arca 1936 r.
( — ) K . K ard. L A U R E N T I , prefekt.
( — ) A . Carinci, sekretarz.
M . f P.
27 .
PAPIESKA KOMISJA DO AUTENTYCZNEGO TŁOMACZENIA KANONÓW KODEKSU.
Odpowiedzi na zgłoszone wątpliwości.
Księża K ardynałow ie, należący do Papieskiej Kom isji Inter*
pretacyjnej, podczas plenarnego posiedzenia na przedłożone na*
stępujące w ątpliw ości polecili odpow iedzieć w ten sposób:
I. O postulatorze w sprawach sług B ożych.
W .: C zy, na m ocy k ano n u 2004 § 3, obow iązany jest mieć stałą rezydencję w Rzym ie tylko p o stu lato r w procesach apo*
stolskich, czy także p o stu la to r w procesach przygotow aw czych, czyli zw ykłych.
O . T w ierdząco w pierwszej części, przecząco w drugiej.
D an w Rzym ie, w Państw ie W a ty k ań sk iem , dn. 16 stycz*
nia 1936 r.
( — ) f A . K ard. S I N C E R O , prezes.
( —) I. B runo, sekretarz.
I I . O K o m u n ji św. w nocy B ożego N arodzenia.
W .: C zy kan. 867 § 4, w zestaw ieniu z k anonem 821 § 2, na*
leży ta k rozumieć, że K om unja święta może być udzielana pod*
czas M szy św „ k tó ra odpraw iana jest czy to na m ocy praw a ogólnego, czy na podstaw ie in d u ltu apostolskiego, w nocy Bo*
żego N arodzenia.
O . Tw ierdząco, o ile O rd y n arju sz dla słusznych przyczyn w poszczególnych w ypadkach tego nie zabroni zgodnie z K an. 869.
D a n w Rzym ie, w Państw ie W a ty k ań sk iem , dn. 16 marca 1936 r.
(—) /. K ard. S E R A F I N I , prefekt.
( — ) I. B runo, sekretarz.