istnieją-cych przewodów na nowe
Podstawowym problemem przy zwięk-szeniu zdolności przesyłowych ist-niejących napowietrznych linii elek-troenergetycznych jest ograniczona obciążalność prądowa linii. Ograni-czenie to może wynikać z osiągnięcia maksymalnej obciążalności danego typu przewodu zawieszonego na linii lub niemożliwości spełnienia wymaga-nych odległości pionowych od obiektów krzyżowanych. Przepływający w
prze-wodzie prąd powoduje jego nagrzewa-nie. Im większa wartość prądu płynie w przewodzie, tym bardziej się on nagrzewa, a tym samym bardziej się rozciąga i zwis między poszczególnymi słupami rośnie. Najstarsze linie napo-wietrzne projektowane były zazwyczaj dla granicznej, długotrwałej tempera-tury pracy przewodów 40–60ºC. Dla tych temperatur sprawdzane też były wymagane minimalne odstępy izola-cyjne. Obecnie bardzo rzadko schodzi się z temperaturą pracy linii poniżej 80ºC, przy czym maksymalna dopusz-czalna temperatura przewodu ACSR wynosi ok. 90ºC.
W większości przypadków, chcąc zwiększyć graniczną temperaturę pracy linii, a co za tym idzie dociążyć ją, należałoby podnieść istniejące słu-py w celu zwiększenia wysokości za-wieszenia przewodów i zapewnienia spełnienia odległości izolacyjnych wy-maganych normami. Głównym proble-mem w tego typach sytuacjach jest stan techniczny słupów. Na fot. 1
przedstawiono stan techniczny nóg słupa Sc120 na linii 110 kV w woje-wództwie zachodniopomorskim.
Zakładając jednak, że istniejące słu-py są w dobrym stanie technicznym, to i tak nie spełniają one wymagań obecnych norm elektrycznych i kon-strukcyjnych. W takim przypadku podwyższenia słupów i sprawdzenia
„odległości elektrycznych” na słupie (np. odległości międzyprzewodowe, podskoki, wychylenia łańcuchów prze-lotowych i mostków) należałoby wyko-nać zgodnie z normami obowiązują-cymi w chwili projektowania i budowy linii. Nie jest to dobre podejście m.in.
ze względu na bezpieczeństwo.
Podwyższeń słupów można uniknąć, zwiększając naciągi przewodów, jed-nak w większości przypadków jest to niemożliwe ze względu na ograniczoną wytrzymałość słupów oraz stany gra-niczne samych przewodów.
Analizując możliwości zwiększenia zdolności przesyłowych istniejącej
Fot. 1 Ι Uszkodzenia słupa serii Sc120
technologie
linii będącej w dobrym stanie tech-nicznym, można próbować wymie-niać tradycyjne stalowo-aluminiowe przewody fazowe ACSR na przewody stalowo-aluminiowe segmentowe lub nowoczesne przewody niskozwisowe.
tu jednakże należy zwrócić ponownie uwagę, że konstrukcja słupa z regu-ły nie będzie spełniała wymagań norm serii PN-eN 50341 [9], [10], a nawet w przypadku starszych słupów, normy PN-e-05100-1:1998 [11]. Dostoso-wanie słupów do wymagań wymienio-nych norm może wymagać wykonania dodatkowych zabiegów związanych ze wzmocnieniem ich konstrukcji i fun-damentów. Powyższa uwaga dotyczy także problemów opisanych w dalszej części artykułu. Zawsze gdy mowa jest o braku konieczności wzmocnienia konstrukcji słupa lub fundamentów, odnosi się to do braku konieczności dostosowania linii do wymagań zmie-nionych norm, w stosunku do których linia i słupy zostały zaprojektowane.
Stosując segmentowe przekroje ze-wnętrznych drutów aluminiowych, zwiększamy maksymalne obciążenie prądowe przewodu przez zwiększenie przekroju warstwy odpowiedzialnej za przepływ prądu, nie zmieniając jego średnicy lub zmieniając ją w nieznaczny sposób. Dzięki temu, że nie zmieniamy średnicy przewodu, siła parcia wiatru przenoszona z przewodu na konstruk-cje wsporcze praktycznie pozostaje taka sama (w odniesieniu do norm, na jakie był projektowany słup). Z drugiej jednak strony przez zwiększenie prze-kroju przewodu zwiększamy jego masę, co może skutkować koniecznością wzmocnienia m.in. poprzeczników.
Na rys. 2 pokazano różnice w budowie tradycyjnego przewodu ACSR (z okrą-głymi zewnętrznymi drutami aluminio-wymi) i przewodu segmentowego. Jak widać, przekrój segmentowej części aluminiowej w porównaniu z drutami okrągłymi zwiększy się o ok. 20%.
Innym sposobem zwiększenia możli-wości przesyłowych istniejących linii elektroenergetycznych jest wymiana istniejących przewodów na przewo-dy HtLS. Przewoprzewo-dy te zbudowane są z materiałów pozwalających na trwa-łą pracę powyżej granicy 80ºC. Na rdzenie takich przewodów stosuje się specjalne stopy stali, lekkie materiały kompozytowe lub inwar, natomiast na część przewodzącą – stopy aluminium (np. z cyrkonem) lub aluminium całko-wicie wyżarzone odporne na wysokie temperatury. Wszystkie przewody HtLS mogą pracować w sposób ciągły w temperaturze co najmniej 150ºC.
Niektóre z nich nawet w 250ºC, za-chowując swoje właściwości mecha-niczne i elektryczne [4].
Wybrane rodzaje przewodów HtLS:
■ ACSS, ACSS/TW – ang. Aluminium Conductor Steel Supported. Prze-wody te z wyglądu nie różnią się od standardowych przewodów ACSR.
Budowane są jako przewody z dru-tami aluminiowymi okrągłymi oraz trapezoidalnymi (segmentowymi).
Na rdzeń stosuje się stal o stan-dardowej lub o zwiększonej
wytrzy-małości mechanicznej. Druty rdze-nia mogą być pokryte aluminium lub miszmetalem (stop z metalami ziem rzadkich). Aluminium stosowane na druty zewnętrzne to aluminium cał-kowicie wyżarzone 1350-0.
■ G(Z)TACSR – ang. Gap type Ul-tra thermal Resistant Aluminium Conductor Steel. Przewody o uni-kalnej konstrukcji (rys. 3) z nie-wielką szczeliną między stalowym rdzeniem o wysokiej wytrzymałości mechanicznej a pierwszą warstwą drutów aluminiowych (segmento-wych). Szczelina ta wypełniona jest odpornym na działanie wysokich temperatur smarem, który zapew-nia również ochronę przed wilgocią i zmniejsza tarcie między rdzeniem i aluminium. W przewodzie tym całe obciążenie mechaniczne przejmuje rdzeń stalowy.
■ (Z)TACIR – ang. thermal Resistant Aluminium Conductor Aluminium Clad Invar Reinforced. Przewód o budowie takiej jak tradycyjne prze-wody ACSR. Różnicą jest zastoso-wanie jako rdzeń drutów z inwaru pokrytego aluminium. Inwar jest Rys. 2 Ι Porównanie budowy tradycyjnego przewodu ACSR (a) z przewodem segmentowym
ACSR/TW (b)
Rys. 3 Ι Budowa przewodu g(Z)TACSR
technologie
to stop żelaza z niklem (Fe-36%Ni) z bardzo małym współczynnikiem rozszerzalności cieplnej.
■ ACCR – ang. Aluminium Conduc-tor Composite Reinforced. Przewód produkcji firmy 3M, w którym meta-lowy rdzeń zastąpiono połączeniem włókien węglowych z aluminium.
Rdzeń ten charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną oraz jest lżejszy w porównaniu z rdze-niem stalowym [5]. Na warstwy zewnętrzne stosuje się stop alumi-nium z cyrkonem.
■ ACCC – ang. Aluminium Conductor Composite Core. Produkt ofero-wany przez Composite technology Corp. (CtC), w którym jako rdzeń jest stosowany kompozyt z włókien węglowych i szklanych. Druty alumi-niowe wykonane są jako segmento-we [6] (rys. 4).
W przypadku gdy chcemy zwiększyć możliwości przesyłowe linii przez wy-mianę przewodów bez konieczności wymiany (lub podniesienia) słupów i fundamentów, konieczne jest wybra-nie odpowiedwybra-niego przewodu. Głów-nym założeniem jest to, aby przewód ten miał zbliżoną średnicę oraz powo-dował podobne obciążenie słupów co przewód istniejący.
Sam proces wyboru przewodu jest złożony. Wyjaśnia go np. broszura techniczna [7]. W skrócie można to ująć w następujący sposób [4]:
Jeśli maksymalna dopuszczalna tem-peratura pracy przewodu (Maximum Allowable Conductor temperature
Rys. 4 Ι Budowa przewodu ACCC (z rdzeniem kompozytowym)
Rys. 5 Ι Obciążalność przewodu w funkcji jego temperatury [4]
Rys. 6 Ι Rysunek przedstawiający, w jaki sposób przewody HTLS pozwalają zwiększyć zdolności przesyłowe istniejących linii [4]
Temperatura powietrza 40ºC, wiatr 0,61 m/s, pełne nasłonecznienie
Temperaturowy zakres pracy przewodów HTLS
Temperatura przewodu (ºC)
Jeśli maksymalna dopuszczalna temperatura pracy przewo-du (MACT) jest zbliżona do 100ºC oraz istniejące słupy nie są w stanie przyjąć większego obciążenia oblodzeniem i wiatrem, to w dalszym ciągu istnieje możliwość zwiększenia obciążal-ności linii przez wymianę przewodu na przewód HTLS.
Obciążalność prądowa (A)
Rozpiętość przęsła
Zredukowany zwis początkowy dla przewodu HTLS
Zwis dla maksymalnego obciążenia Zwis przy 100ºC dla przewodu ACSR
Zwis przy 150 – 200ºC dla przewodu HTLS Zapas
Minimalna dopuszczalna odległość od ziemi
Poziom terenu
technologie
Fot. 2 Ι Model do badania głowicy słupa [8]
– MACt) zmontowanego w linii jest mniejsza niż 75ºC, to można go wy-mienić na nowszy przewód, ale tego samego typu. Jeśli natomiast na li-nii zawieszone są przewody, których MACt zbliżona jest do 100ºC, to za-zwyczaj wymiana na przewód HtLS jest niezbędna w celu znacznego zwiększenia obciążalności (rys. 5).
Rysunek 6 przedstawia, w jaki sposób przewody HtLS pozwalają zwiększyć
możliwości przesyłowe istniejących linii bez konieczności podwyższania słupów.
Warunkiem zachowania istniejących odległości izolacyjnych w wyższych temperaturach (a tym samym przy wyższej obciążalności przewodu) jest mniejszy zwis montażowy oraz mniejsza rozszerzalność cieplna i wydłużenie liniowe instalowanego przewodu.