Kazimierz Bielenin
Pękosławice, gm. Waśniów, woj.
kieleckie. Stanowisko 1
Informator Archeologiczny : badania 14, 126-127
126
o powierzchni około 1,5 ara. W ystąpiło na nim 30 pochówków /nr 486- 515/ w tym 8 szkieletow ych, 5 popielnicowych oraz 17 jamowych z p rz e m ytym i kośćm i. Groby były stosunkowo ubogo wyposażone, jednakże wy stępujące w nich zapinki Alm grena V s e r. 8 /wczesne warianty/ o raz A lm grena IV 77-80 wskazują, iż mamy do czynienia z n ajstarszą fazą istnienia cm entarzyska datowaną na B2a/B2b.
Obok pochówków na terenie płaskim cm entarzyska p rzeprow a dzono p rzy pomocy Bprzętu mechanicznego eksplorację 5 kurhanów ozna czonych numerami 9, 10, 12 i dwóch nowo odkrytych 29 i 30. Kurhany 9, 10 i 30 sąsiadowały ze wspomnianymi w cześniej pochówkami na cmen tarzysku płaskim i podobnie posiadały ubogie w yposażenie. Kurhan 9 był wyrabowany /być m oże je s t to ślad badań A . L issau era w 1874 r . / ale posiadał fragm entarycznie zachowany podwójny w ieniec obwodowy. K ur hany 10 i 30 za w ierały pochówki szkieletow e na których zawartość skła dały s ię zapinki w czesne warianty s e rii 8 A lm . V. Pozw ala to o k reślić całe skupisko południowo-zachodnie jako jednoczasowe z- chronologią podaną w yżej.
Kurhan 12 za w ierał rów n ież ubogi grób szkieletow y z zapinką A lm .V s .8 i wkopany w bruk kamienny grob popielnicowy bez wyposa żenia zaś kurhan 29 n ajm niejszy z tego typu obiektów na cmentarzysku odrzańskim m ie ś c ił w sobie grób popielnicowy ze sp»lon ym i kośćm i wewnątrz naczynia.
Badania będą kontynowane.
P AK O SŁAW IC E , gm, Waśniów Muzeum .'Archeologiczne woj, k ieleck ie w Krakowie
Stanowisko 1
Badania prow adził doc, dr hab, K a zim ie rz B ielenin. Finansowało Muzeum A rch e o lo giczne w K rakow ie. P ie rw s z y sezon ba dań. Osada dymarska kultury p rzew orskiej z wczesnego okresu rzym skiego I - I I w. n, e. Stanowisko osadniczo-dym arskie położone je s t na łagodnym skło nie pól ornych opadających w kierunku południowo-zachodnim w dolinę strumyka przepływ ającego od Waśniowa dalej w k ie runku pjółnocnym do rz e c z k i Świśliny. Na polach po obydwu stronach drogi wiodącej do No- sewa za strumykiem występują ułamki ceram iki kultury p rzew orskiej, o ra z żużla żelaznego i fragm enty szybu pieców dymarskich.
W wykopach 1-3 natrafiono na pozostałości prostokątnych pra cowni dym arskich. W jednej z nich obok dużej ilo ś c i ceram iki, fra g mentów żużla, k ości zw ierzęcych znaleziono brązową fibulę silnie p ro filowaną /Alm gren s e ria 68/, W dwóch pozostałych obok ceram iki, k o ś - ' c i zw ierzęcych znajdowały się 3 nieuszkodzone kloce żużla przeniesione tu z piecowiska dym arskiego. K loce żużla posiadają silne p oszerzen ia
w c zę ś c i górn ej. Dwa z nich średnicy 50 x 50 Cm posiadają odlewy ka nałów kotlink owych.
W wykopie nr 4 / 5 x 5 m / natrafiono na zw ał fragmentów s z y bów piecowych. Ułamki te silnie przepalone zżużlone i zeszkliw ione po stronie wewnętrznej posiadają grubość około 8 cm, W warstwie wykopu występowały lic zn ie skorupy rozbitych nacźyń glinianych ręczn ie le p io nych kultury p rzew orsk iej o ra z kości zw ierzęcych .
Odry ty zw ał fragm entów szybowych wskazuje, i e w je go bezpośrednim sąsiedztw ie znajduje się piecowisko dym arskie. N ie można jednak było pow iększyć wykopu ze względu na uprawy roln e.
Badania w Fękosławicach pozw oliły odkryć i za rejestro w ać no wą nieznaną dotąd osadę dymarską co ma duże znaczenie dla całokształ
tu badanej problem atyki starożytego hutnictwa św iętokrzyskiego.
P R Z E M Y Ś L , ul. R ycerska patrz
uzupełnienia 1979
K onserw ator Zabytków Arch eologiczn ych w L eszn ie
Badania prowadził dr Henryk M am zer, Finansował W KZ w L eszn ie i Urząd Gminy w Jem ielnie, Wznowienie wyko palisk po kilkunastoletniej p rze rw ie . Osada hutnicza z okresu wpływów rzym skich .
Badania podjęto ponownie celem uchwycenia zależn ości pom ię dzy produkcyjną częścią osady a je j s tre fą m ieszkalno-gospodarczą oraz wyjaśnienia charakteru orga n izacji produkcji. E ksploracją objęto teren o największej koncentracji zalegającego na powierzchni żużla i m ateria łu ceram iczn ego, lokalizując wykopy w południowo-zachodniej i północnej c z ę ś c i stanowiska na łącznej powierzchni 6 arów .
Stwierdzono pozostałości 35 pieców dymarskich typu kotlinkowe- go o zróżnicowanej w ielk ości kotlinek. W szystkie odkryte dotychczas pie ce /łącznie 51/ grupowały się w trzech skupieniach odległych od siebie 0 200-300 m. N ajw iększe z piecowisk tw orzyły 32 piece usytuowane w 3 nieregularnych ciągach, p rzy czym część z nich pozostawała w układzie po 2-3 piece, tw orząc rodzaj pracowni osłoniętych konstrukcją naziemną, po której stwierdzono pozostałości słupów.
C zęść produkcyjna osady była w yraźnie oddzielona od s tre fy m ieszkaln o-gosp od arczej, usytuowanej w w yższych partiach terenu. Stwierdzono w niej pozostałości półziem ianek, różn ego rodzaju jam y 1 obiekty gospodarcze. Odkryto m .in . piec wapienniczy o kamiennej konstrukcji ścian kom ory pieca.
I
- 127
-PSA R Y
woj, leszczyń sk ie Stanowisko 1
