• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (11), 1377-1380, 2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (11), 1377-1380, 2007"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2007, 63 (11) 1377

Praca oryginalna Original paper

Gzawica ¿o³¹dkowo-jelitowa koni zwana gastero-filoz¹ to parazytoza wywo³ana inwazj¹ jednego z kil-ku gatunków kosmopolitycznych gzów z rodzaju Ga-sterophilus (9, 19, 21). Gza jelitowego – Gasterophi-lus intestinalis, gza dwunastnicy – GasterophiGasterophi-lus na-salis, s.Gasterophilus veterinus, gza odbytnicy – Ga-sterophilus haemorrhoidalis, gza kolcog³owego – Gasterophilus pecorum, gza policzkowego – Gaste-rophilus inermis oraz wystêpuj¹cego w klimacie œród-ziemnomorskim gza czarnorogiego – Gasterophilus nigricornis.

Gzy koñskie Gasterophilus spp. s¹ owadami z rzê-du dwuskrzyd³ych (Diptera). Morfologia i cykl roz-wojowy wszystkich gzów s¹

po-dobne i zbli¿one do najczêœciej wystêpuj¹cego gatunku – gza je-litowego Gasterophilus intestina-lis (11, 12, 22). Gatunki gzów spotykanych w Polsce, ich mor-fologia i lokalizacja w przewo-dzie pokarmowym zosta³a przed-stawiona w tab. 1.

Dojrza³e gzy pojawiaj¹ siê na pastwiskach w lecie (lipiec, sier-pieñ). Po zap³odnieniu samice s¹ ju¿ gotowe do z³o¿enia jaj (3, 14, 22). Wiêkszoœæ gatunków tego

rodzaju sk³ada i przytwierdza jaja do sierœci koni za-le¿nie od gatunku na ró¿nych czêœciach cia³a ¿ywicie-la, najczêœciej na g³owie. G. haemorrhoidalis sk³ada jaja na w³osach warg, G. inermis i G. nigricornis na w³osach policzków, a G. nasalis w zag³êbieniu miê-dzy¿uchwowym oraz na szyi, zaœ G. intestinalis – g³ównie na koñczynach (ryc. 1), ³opatki, barki i boki cia³a (21, 24). Jedynie G. pecorum sk³ada jaja na ŸdŸb³ach traw. Gzy koñskie charakteryzuj¹ siê du¿¹ swoistoœci¹ co do ¿ywicieli i tylko przypadkowo sk³a-daj¹ jaja na innych gatunkach zwierz¹t (19). W z³o¿o-nych przez samicê jajach dojrzewaj¹ larwy I stadium, które nastêpnie uwalniane s¹ z os³onki poprzez

zlizy-Wystêpowanie i obraz patomorfologiczny

gasterofilozy koni z pó³nocno-wschodniej Polski

MONIKA PAWLAS, ZENON SO£TYSIAK, JÓZEF NICPOÑ, JAKUB NICPOÑ*

Katedra Chorób Wewnêtrznych i Paso¿ytniczych z Klinik¹ Chorób Koni, Psów i Kotów,

*Katedra i Klinika Chirurgii Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej UP, pl. Grunwaldzki 51, 50-366 Wroc³aw

Pawlas M., So³tysiak Z., Nicpoñ J., Nicpoñ J.

Existence and pathomorhological picture of gasterophilosis in horses from north-east Poland

Summary

The aim of the study was to determine the prevalence of Gasterophilus spp. larvae in horses from north-east Poland, identify the species and describe the histhopathological lesions produced by the parasite. 123 animals were examined and 65 were found to be infested with Gasterophilus spp. Two species of Gasterophilus spp. were identified with the following prevalence: G. intestinalis – 49 horses and G. nasalis – 13 horses. The major macroscopic lesions detected were erosions and ulcerations of the gastric mucosa and proximal duodenum. The histopathological lesions produced at the site of larval attachment were characterized by accumulation of cellular debris, epithelial hyperplasia of the lesions’ border, necrosis. The infiltrate consisted of limfo--histiocytes and a large number of eosinophils, neutrophils and mononuclear cells. Generically, gasterophilosis is characterized by gut obstruction and digestive disorders. The high prevalence of Gasterophilus spp. larvae in Poland is a result of favorable climatic and ecological conditions (free grazing) which are conducive to the development and transmission of gasterophilosis.

Keywords: Gasterophilus spp., horse

k e n u t a G Mofrologiaowada LarwaIIIstadium Lokalziacja larw s il a n it s e t n i . G 12-15mm ¿ót³o--cbzraurnnyatno- 20mmrz,êduazbmroikjoonlacódwwoma ¿od³¹wduenka,srtznaicdako s il l a s a n . G 13mm czarny r2zê0dmemm,kuozlcbórowj,onizaeljoendknaywmo e n o i w r a b a z dwunastnica s il a d i o h rr o m e a h . G 9-11mm ciemnobr¹zowy 18mmrz,êduazmbriojkoonlcaódwwoma ¿o³¹dek m u r o c e p . G 13-16mm jtaus³ónwob,rc¹zzaorwnyy k o ³ w d o y d ê z r a w d w a n o j o r b z u , m m 0 2 y z rt e i n o l a f e c o d u e s p a n , w ó c l o k w ó c l o k h c y ³ a m y p u r g , k e d ¹ ³ o ¿ a c i n t s a n u w d

Tab. 1. Gatunki gzów spotykane w Polsce, ich morfologia i lokalizacja w przewodzie pokarmowym koni

(2)

Medycyna Wet. 2007, 63 (11) 1378

wanie (G. intestinalis) lub, jak u pozosta³ych gatun-ków, samorzutnie siê wykluwaj¹ i pe³zaj¹ do jamy ust-nej (21, 24). Wnikaj¹ w b³onê œluzow¹ jêzyka i pozo-staj¹ tam przez 21-28 dni. Odbywaj¹ w tym czasie pierwsz¹ linkê. Jako larwy II stadium przedostaj¹ siê do dalszych odcinków przewodu pokarmowego, naj-czêœciej ¿o³¹dka, tak¿e dwunastnicy i prostnicy, umiejs-cowiaj¹ siê w b³onie œluzowej, gdzie przebywaj¹ oko-³o 9-10 miesiêcy (7, 11, 12, 14).

Gzawica koni stanowi powa¿ny problem epizootio-logiczny w wielu krajach Europy. W Belgii stwierdzo-no 58% (1) zara¿enie gzem Gasterophilus spp., a w Wielkiej Brytanii obecnoœæ larw gzów stwierdzono u 52,7% sekcjonowanych koni (10). We W³oszech za-ra¿enie gzem wykazano u 82,5% badanych koni (20), tak¿e w Niemczech (5) i Szwajcarii (2) stwierdzono czêste zara¿enie koni gzem Gasterophilus spp.

Z przeprowadzonych w ci¹gu ostatnich kilkudzie-siêciu lat badañ wynika, i¿ w Polsce od 18% do 84% zwierz¹t jest zara¿onych (9, 16, 28, 29). Kroczakowa (16), badaj¹c konie w ró¿nych rejonach Polski, stwier-dzi³a inwazjê G. intestinalis u 80% zwierz¹t, Wojtato-wicz (29) u koni z woj. warszawskiego w latach 1950--1952 wykry³ tê inwazjê u 33% osobników. Draber--Moñko (9) stwierdzi³a larwy gzów u 67,6% badanych zwierz¹t. Stypu³a i wsp. (28) stwierdzili inwazjê gza u 88,4% koni ubijanych w rzeŸniach województwa bia³ostockiego. Romaniuk (21) w latach 1998-1999 stwierdzi³ inwazjê G. intestinalis u 100% badanych koników polskich. Gawor na sekcji 83 koni pocho-dz¹cych z województwa ma³opolskiego stwierdzi³ lar-wy gzów u 8,4% badanych zwierz¹t (15). Nicpoñ i wsp. (18) w 2005 r. przeprowadzili badania u 193 koni ró¿-nej rasy, p³ci w wieku 3-22 lat przeznaczonych na rzeŸ bezpoœrednio po uboju. U 86 z tych koni wykazali lar-wy i œwie¿e ubytki w œluzówce w okolicy wpustowej ¿o³¹dka. Œrednia liczba spotykanych larw w ¿o³¹dku u jednego konia wynosi³a 48.

Celem przeprowadzonych badañ by³o okreœlenie ekstensywnoœci inwazji Gasterophilus spp. u koni po-chodz¹cych z pó³nocno-wschodniej Polski,

identyfi-kacja gatunku na podstawie morfologii larw L-2 i L-3, oraz wykazanie zmian histopatologicznych w ¿o³¹d-ku i dwunastnicy koni wywo³anych inwazj¹ larw.

Materia³ i metody

W okresie listopad-marzec 2005-2006 w rzeŸni w Rawi-czu przeprowadzono badania sekcyjne ¿o³¹dka, dwunast-nicy i prostdwunast-nicy u 123 koni, których œredni wiek wynosi³ 3 lata. Konie pochodzi³y z pó³nocno-wschodniej czêœci Pol-ski z gospodarstw indywidualnych. Larwy gzów izolowa-no z ¿o³¹dka i dwunastnicy. Po opisaniu lokalizacji miej-sca przyczepu larwy umieszczono w roztworze 10% for-maliny. Diagnostyki ró¿nicowej dokonano na podstawie morfologii larw opisanej przez Draber-Moñko (9). Doko-nano pomiaru obszarów zmian b³ony œluzowej ¿o³¹dka i dwunastnicy spowodowanych inwazj¹ paso¿yta. Od 10 koni pobrano do badañ histopatologicznych wycinki zmie-nionej inwazj¹ larw œciany ¿o³¹dka i dwunastnicy, a uzys-kany materia³ po utrwaleniu w 10% formalinie barwiono metod¹ H-E.

Wyniki i omówienie

Na podstawie przeprowadzonej sekcji stwierdzono obecnoœæ larw Gasterophilus spp. u 65 koni, tj. 52,8% badanych zwierz¹t. Wykazano obecnoœæ dwóch gatun-ków gzów, G. intestinalis i G. nasalis. Zara¿enie lar-wami gza jednego gatunku G. intestinalis stwierdzo-no u 49 zwierz¹t (39,8%). Larwy zlokalizowane by³y w czêœci wpustowej ¿o³¹dka, przyczepione w skupi-skach do b³ony œluzowej (ryc. 2). Intensywnoœæ zara-¿enia wynosi³a od 10 do 350 larw. Wykazano obec-noœæ larw L-2 oraz larw L-3. U 14 koni spotkano jed-noczeœnie larwy typu L-2 i L-3. U 13 koni tj. u 10,5% wykazano obecnoœæ dwóch gatunków gzów G. intes-tinalis i G. nasalis. Natomiast jednogatunkowe zara-¿enie gzem G. nasalis wykazano u 3 (2,4%). Larwy L-3 stadium G. nasalis zlokalizowane by³y prawie wy³¹cznie w pocz¹tkowym odcinku dwunastnicy. In-tensywnoœæ zara¿enia G. nasalis wynosi³a od 7 do 20 larw.

Makroskopowo zmiany wywo³ane obecnoœci¹ umiejscowionych w b³onie œluzowej ¿o³¹dka i dwu-Ryc. 1. Z³o¿one jaja Gasterophilus spp. na koñczynach

(3)

Medycyna Wet. 2007, 63 (11) 1379

nastnicy larw przedstawia³y siê w postaci kulistych, okr¹g³ych ubytków, nad¿erek rozsianych w czêœci wpustowej ¿o³¹dka oraz w pocz¹tkowym odcinku dwunastnicy. Obraz zmian by³ podobny do opisywa-nych wczeœniej przez Cogleya i wsp. (8). Ponadto, nie

wykazano zale¿noœci miêdzy iloœci¹ przyczepionych larw a stopniem uszkodzenia. Wielkoœæ zmian wywo-³anych inwazj¹ larw waha³a siê od 2 do 10 cm2.

W obrazie histopatologicznym œciany ¿o³¹dka konia dokonanej w miejscu przyczepu larw stwierdzono brak nab³onka pokrywowego lub jego martwicê (ryc. 3, 4). Ogniskowe zmiany martwicze nab³onka, a tak¿e zmia-ny zwyrodnieniowe komórek nab³onka z zatarciem granic miêdzykomórkowych widoczne by³y we wszyst-kich badanych ¿o³¹dkach koni. Nacieki zapalne o cha-rakterze rozlanym lub ogniskowym usytuowane by³y w warstwie w³aœciwej b³ony œluzowej, jak równie¿ w b³onie podœluzowej. Nacieki zapalne tworzy³y lim-fo-histiocyty, neutrofile, eozynofile (ryc. 5). B³ona pod-œluzowa by³a obrzêk³a, na co wskazywa³y rozsuniête pêczki ³¹cznotkankowych w³ókienek. W warstwie w³aœciwej b³ony œluzowej i b³onie podœluzowej obser-wowano liczne, drobne wynaczynienia erytrocytów.

W miejscu osiedlenia siê w dwunastnicy larw L-2, L-3 Gasterophilus spp. by³y widoczne drobne ubytki b³ony œluzowej o œrednicy 0,5-1 mm. W obrazie histo-Ryc. 3. Ogniskowa martwica b³ony œluzowej ¿o³¹dka

gruczo-³owego konia w przebiegu inwazji Gasrerophilus spp., H-E pow. 200 ×

Ryc. 4. Martwica, wynaczynienia erytrocytów i obrzêk b³ony podœluzowej ¿o³¹dka u konia w przebiegu Gasterophilus spp., H-E pow. 200 ×

Ryc. 7. Naciek komórek zapalnych (limfo-histiocyty, neutro-file, komórki olbrzymie typu cia³ obcych) w miejscu przycze-pu w dwunastnicy L-3 Gasterophilus spp. H-E pow. 400 × Ryc. 5. Naciek komórek zapalnych o charakterze rozlanym

w b³onie œluzowej i podœluzowej ¿o³¹dka konia z gasterofi-loz¹, H-E pow. 200 ×

Ryc. 6. Rozlane zmiany martwicze i naciek zapalny b³ony œlu-zowej dwunastnicy w miejscu przyczepu larw L-3 Gastero-philus spp. H-E pow. 100 ×

(4)

Medycyna Wet. 2007, 63 (11) 1380

patologicznym œciany dwunastnicy stwierdzono ognis-kowe zmiany martwicze nab³onka, a równie¿ obec-noœæ zmian zwyrodnieniowych komórek z zatarciem ich granic miêdzykomórkowych. Ogniskowe zmiany martwicze nab³onka widoczne by³y we wszystkich badanych dwunastnicach koni (ryc. 6). Nacieki zapal-ne rozlazapal-ne lub ogniskowe usytuowazapal-ne by³y w warstwie w³aœciwej b³ony œluzowej, pomiêdzy gruczo³ami i w b³onie podœluzowej. Nacieki zapalne tworzy³y g³ów-nie limfo-histiocyty, neutrofile, eozynofile, a tak¿e komórki olbrzymie typu cia³ obcych (ryc. 7). W war-stwie w³aœciwej b³ony œluzowej i b³onie podœluzowej obserwowano liczne drobne wynaczynienia erytro-cytów.

Inwazja gza Gasterophilus spp. u koni zwykle prze-biega z objawami zaburzeñ ze strony ¿o³¹dka i jelit oraz zahamowania wydzielania soków trawiennych (11, 19, 21). Mechaniczne uszkodzenia ¿o³¹dka wy-wo³ane obecnoœci¹ larw umo¿liwiaj¹ wnikniêcie drob-noustrojów, intoksykacjê i zaburzenia przemiany ma-terii ca³ego organizmu. Niebezpieczna jest œlina larw, jej wnikanie do krwi prowadzi do niedokrwistoœci. Obecnoœæ larw III stadium w przewodzie pokarmo-wym koni powoduje zaburzenie przemiany materii i prowadzi do zmian biochemicznych i hematologicz-nych krwi (25-27).

Zmiany patologiczne wywo³ane inwazj¹ larw Ga-sterophilus spp. widoczne s¹ ju¿ w momencie wnik-niêcia larw I stadium do b³ony œluzowej jêzyka lub jamy ustnej (8, 11, 12, 21). Chorobotwórczoœæ larw III stadium paso¿ytuj¹cych w ¿o³¹dku, dwunastnicy i prostnicy konia zale¿y przede wszystkim od inten-sywnoœci inwazji. Obecnoœæ kilkudziesiêciu larw w ¿o-³¹dku nale¿y do czêstych przypadków. Nierzadko licz-ba ta dochodzi do kilkuset, a nawet 1000 larw i wiê-cej. Larwy przyczepiaj¹ siê do b³ony œluzowej ¿o³¹dka, dwunastnicy lub prostnicy za pomoc¹ silnych haków gêbowych, tworz¹c kraterowate wg³êbienia, nad¿erki mog¹ uszkadzaæ naczynia krwionoœne ¿o³¹dka i dwu-nastnicy, a tak¿e mog¹ powodowaæ perforacje tych odcinków przewodu pokarmowego (1, 6, 8, 9, 13, 17, 23, 24).

W niniejszych badaniach stwierdzono ogniskowe zmiany martwicze i zwyrodnienia komórek nab³onka, obrzêk zapalny (rozlany i ogniskowy) oraz wynaczy-nienia krwi w b³onie œluzowej i podœluzowej ¿o³¹dka i dwunastnicy. Lokalizacja du¿ej liczby larw w czêœci gruczo³owej ¿o³¹dka upoœledza dzia³alnoœæ gruczo³ów, przyczepione zaœ w okolicy odŸwiernika larwy zak³ó-caj¹ prawid³owoœæ jego ruchów i utrudniaj¹ pasa¿ treœ-ci pokarmowej (11, 15, 21).

Przeprowadzone przez nas badania sekcyjne koni pochodz¹cych z pó³nocno-wschodniej Polski wskazuj¹ na du¿e (52,8%) zara¿enie larwami Gasterophilus spp. Gzawica ¿o³¹dkowo-jelitowa koni jest zatem powa¿-nym problemem, wymagaj¹cym rozwi¹zania. Niew¹t-pliwie szerzeniu siê inwazji sprzyja klimat – ciep³e, bezwietrzne lato oraz chów pastwiskowy.

Piœmiennictwo

1.Agneessens J., Engelen S., Debever P., Vercruysse J.: Gasterophilus intesti-nalis infections in horses in Belgium. Vet. Parasitol. 1998, 77, 199-204. 2.Brocard P., Pfister Cencik: The epidemiology of gasterophilosis of horses in

Switzerland. Schweiz. Arch. Tierheilkd. 1991, 133, 409-416.

3.Cencek T., Ziomko I.: Wybrane inwazje paso¿ytów zewnêtrznych u koni. Ma-gazyn Wet. 2002, 11, 22.

4.Chapman M. R., French D. D., Klei T. R.: Seasonal transmission of gastro-intestinal parasites of equids in Southern Louisiana. J. Parasitol. 2001, 87, 1371-1378.

5.Cirak V. Y., Hermosilla C., Bauer C.: Study on the gastrointestinal parasite fauna of ponies in northen Germany. Appl. Parasitol. 1996, 37, 239-244. 6.Cogley T. P.: Effects of migrating Gasterophilus intestinalis larvae (Diptera:

Gaserophilidae) on the mouth of the horse. Vet. Parasitol. 1989, 31, 317-331. 7.Cogley T. P., Cogley M. C.: Field observations of the host-parasite relation-ship associated with the common horse bot fly, Gasterophilus intestinalis. Vet. Parasitol. 2000, 29, 93-105.

8.Cogley T. P., Cogley M. C.: Inter-relationship between Gasterophilus larvae and horses gastric and duodenal wall with special reference to penetration. Vet. Parasitol. 1999, 30, 127-142.

9.Draber-Moñko A.: Gzy (Diptera) paso¿yty ssaków Polski. Monogr. Parazyt. PWN, Warszawa-Wroc³aw 1978.

10.Edwards G. T: The prevalence of Gasterophilus intestinalis in horses in Northern England and Wales. Vet. Parasitol. 1982, 11, 215-222.

11.Gawor J.: Gzawica koni. Magazyn Wet. 2002, 11, 20-21.

12.Gawor J.: Gzawica koni. Mat. XXXV Konf. nauk. PTNW, Jaszkowo 2003, s. 1-3.

13. Gawor J.: Wystêpowanie larw gza koñskiego, Gasterophilus spp. u koni w gospodarstwach indywidualnych. Medycyna Wet. 1995, 51, 598-599. 14.Kazimierczak K., Górski P.: Gzy wystêpuj¹ce w Polsce – biologia i

znacze-nie w weterynarii. ¯ycie Wet. 2006, 81, 270-272.

15.Kornaœ S., Gawor J., Skalska M., Nowosad B.: Wystêpowanie gza koñskie-go u koni w koñskie-gospodarstwach drobnotowarowych. Medycyna Wet. 2006, 62, 452-454.

16.Kroczakowa M.: Rozmieszczenie gza koñskiego na terenie Polski oraz zja-wiska odpornoœci przy gasterofilozie. Mat. III Zjazdu PTP, Wroc³aw 1952, s. 142-143.

17.Lapointe J. M., Celeste C., Villeneuve A.: Septic peritonitis due to colonic perforation associated with abberant migration of a Gasterophilus intesti-nalis larva in a horse. Vet. Pathol. 2003, 40, 338-339.

18.Nicpoñ J., Ró¿ycki P., Nicpoñ J., Matyszczak £.: Untersuchungen über Gastrophilose bei Pferden in Polen. 19. Arbeitstagung Deutsche Veterinär-medizinische Gesellschaft, Hannover, s. 76.

19.Nowak G.: Gzawice koni. Magazyn Wet. 2003, 12, 25-28.

20.Otranto D., Milillo P., Capelli G., Colwell D. D.: Species composition of Gasterophilus spp. (Diptera, Oestridae) causing equine gastric myiasis in southern Italy: Parasite biodiversity and risks for extinction. Vet. Parasitol. 2005, 133, 111-118.

21.Romaniuk K., Snarska A.: Gasterofiloza koni. Magazyn Wet. 2001, 10, 8-10. 22.Romaniuk K., Snarska A.: Wystêpowanie jaj gza Gasterophilus intestinalis na sierœci u klaczy, Ÿrebi¹t ss¹cych oraz klaczek i ogierków koników pol-skich. Medycyna Wet. 2002, 58, 641-643.

23.Sandin A., Skidell J., Haggstrom J., Nilson G.: Postmortem findings of gastric ulcers in Swedish horses older than age one year: a retrospective study of 3715 horses (1924-1996). Equine Vet. J. 2000, 32, 36-42. 24.Sequiera J. L., Tostes R. A., Oliveira-Sequeira T. C. G.: Prevalence and

macro- and microscopic lesions by Gasterophilus nasalis (Diptera: Oestri-dae) in the Botucatu Region, SP. Brazil. Vet. Parasitol. 2001, 261-266. 25.Snarska A., Romaniuk K.: Wp³yw inwazji Gasterophilus intestinalis na

za-chowanie siê wybranych wskaŸników hematologicznych u koników polskich. Mat. XII Kongresu PTNW, Warszawa 2004, 1, 229.

26.Snarska A., Romaniuk K.: Zmiany biochemiczne krwi koników polskich w przebiegu gasterofilozy. Medycyna Wet. 2005, 61, 455-457.

27.Snarska A., Romaniuk K.: Zmiany hematologiczne krwi koników polskich zara¿onych gzem Gasterophilus intestinalis. Medycyna Wet. 2005, 61, 514--517.

28.Stypu³a J., Wieczorkowski S., Zdrodowska D.: Gasterofiloza koni woj. bia³o-stockiego. Medycyna Wet. 1974, 30, 653.

29.Wojtatowicz Z.: Gasterophilosis koni w Polsce. Mat. III Zjazdu PTP, Wroc-³aw 1952, s. 148.

Adres autora: lek. wet. Monika Pawlas, ul. Norwida 31, 50-375 Wroc³aw; e-mail: monikapawlas@poczta.onet.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Rodzaj wykonywanych badań podmiotowych i przedmiotowych ogólnych a profil oddziału Rodzaj badania Statystyki testu wartość testu Z średnia ranga dla oddziałów

Przeprowadzone badanie wskazało na gra- nicy tendencji statystycznej, iż po zabiegach operacyjnych trwających powyżej 3 godzin zapotrzebowanie pacjentów na środki przeciwbólowe

U wszystkich chorych na ostre białaczki, zarówno ostre szpikowe: bez M4 i M5 oraz M4 i M5, jak i ostrą białaczkę limfoblastyczną (ALL) stwierdzono podwyższone stężenie

Należy jednak zwrócić uwagę na zupełnie inny aspekt wpływu rehabilitacji chorych na POChP, jakim jest wpływ na koszty leczenia.. Fizjoterapia uważana jest za najtańszą metodę

Postulowanych jest kilka mechanizmów oddziaływania melatoniny na ciśnienie tętnicze: ośrodkowe zmniejszenie aktywności współczulnej przez wpływ na receptory melato- ninowe obecne

Kwas linolowy znajdujący się w pyłku pszczelim przeciwdziała utracie wody z naskórka oraz hamuje procesy starzenia.. Kwas gamma-linolowy działa przeciwalergicznie, przeciw- zapalnie

Można zatem wnioskować, że zastosowanie pochrzynu cebulowego jako terapii adjuwantowej raka szyjki macicy może mieć pozytywny efekt, jednak wprowadzenie tej metody

Hypogonadotropowy hypogonadyzm (wtórny) – cechuje się obniżonym poziomem hormonów przysadki mózgowej LH i FSH – wrodzony izolowany HH jest trudny do zróżni- cowania