• Nie Znaleziono Wyników

Dąbrowa Tarnowska, st. 12, gm. loco, woj. tarnowskie, AZP 100-66/20

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dąbrowa Tarnowska, st. 12, gm. loco, woj. tarnowskie, AZP 100-66/20"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Andrzej Szpunar

Dąbrowa Tarnowska, st. 12, gm. loco,

woj. tarnowskie, AZP 100-66/20

Informator Archeologiczny : badania 26, 66-67

1992

(2)

66 Wczesne średniowiecze

C h o jn o w - Z a m e k M uzeum R egionalne w Chojnowie gm . lo c o , w o j. l e g n ic k ie

A Z P 76 -1 8 /—

Badania prowadzili d r Jerzy Romanow i m gr Rom uald Piwko. F in an ­ sowane przez W ydział K ultury S portu i Rekreacji U rzędu Wojewódz­ kiego w Legnicy, Trzeci sezon badań. Zamek z połowy XIII w.

Zamek usytuow any je s t w zachodniej części m iasta. Do czasów obecnych zachowały się jedynie dwa renesansow e skrzydła, mieszczące M uzeum Regionalne.

W r. 1990 w związku z planow aną budow ą zaplecza Muzeum przeprow adzono na zlece­ nie Wojewódzkiego K onserw atora Zabytków w Legnicy sondażowe badania rozpoznawcze n a teren ie przyszłej inwestycji. Stw ierdzono obecność rozległych fundam entów, w ykracza­ jących poza obręb istniejącego obiektu. Dokonano korekty planu badawczego, opracowując pełny program badań problemowych. Program ten realizowano w 1. 1990-92. Odkryto fundam enty kam iennej wieży o śr. 10,5 m i gr. murów 3,6 m. Wieża datow ana je s t n a połowę XIII w. i stanowi do tej pory n ajstarszą fazę badanego obiektu. Z II fazą zam ku łączony je s t kam ieńno-ceglany m u r kurtynow y o gr, 2 ,2 m rozpoznany n a odcinku połu­ dniowym, południowo-zachodnim i północnym. W części południowej rozpoznano częścio­ wo prostokątny w rzucie budynek pałacowy, przebudow any w okresie renesansu na jedno- p rzestrzen n ą salę o sklepieniu krzyżowym, w spartym na dwóch filarach. Na przedłużeniu wschodnim kurtyny zamkowej odsłonięto zarys cylindrycznej wieży o śr. 15,4 m i gr. m urów 3,6 m, licowanej blokami piaskowca (wg przekazów historycznych uległa ona zaw aleniu w 1510 r.). W części południowo-wschodniej dziedzińca odkryto studnię o ka­ m iennej cembrowinie.

B adania będą kontynuow ane.

C z a r n o r z e k i- K o r c z y n a Państw ow a S łużba O chrony Zabytków gm . K o rc z y n a , w o j. k r o ś n i e ń - w Krośnie

skie

A Z P 109 -7 4 /—

B adania prow adził J, Janow ski. W czesnośredniowieczne cm entarzy­ sko kurhanow e.

’ Literatura; Materiały i sprawozdania,.,, в. 217-224.

D ą b r o w a T a r n o w s k a , s t. 12 M uzeum Okręgowe w T arnow ie g m . lo c o , w o j. t a r n o w s k i e

A Z P 1 0 0-66/20

Badania prowadził m gr Andrzej Szpunar. Finansow ane przez U rząd Gm iny w D ąbrow ie Tarnow skiej, Pierw szy sezon badań. Osada wczesnośredniowieczna,

Stanowisko zostało odkryte w 1986 r. w trakcie badań archeologicznych prowadzonych w ram ach Archeologicznego Zdjęcia Polski (obszar AZP n r 100-66, w spółrzędne na mapie wynoszą; х-240, y-79). Leży na rozległym, piaszczystym cyplu między potokiem Breń a M łynówką i dolinką potoczku bez nazwy,

W trakcie penetracji powierzchni stanow iska zlokalizowano 11 obiektów archeologicz­ nych, które stanow ią zapewne pozostałości po chatach mieszkalnych i zabudowie gospo­ darczej. Obiekty rozrzucone są po całej pow ierzchni cypla w układzie nieregularnym , zarówno na kulminacji, jak i na stokach.

(3)

Informator Archeologiczny 6 7

Zebrano liczne fragm. naczyń glinianych {41 sztuk). Przebadano powierzchnię 50 m2, zlokalizowano biegnący ukosem , szeroki na 2,5 m , długości 6,5 m ślad, zapewne po rowie otacząjącym kulm inację pagórka. Z w ypelniska rowu pochodzi ceram ika, k tó rą można datować na schyłek wczesnego średniowiecza.

Ponadto na stanow isku stw ierdzono m ateria! krzem ienny z neolitu oraz jam y o m etry­ ce nowożytnej.

M ateriały znajdują się w M uzeum Okręgowym w Tarnowie.

D z ie k a n o w ic e , s t. 2 2 M uzeum Pierw szych Piastów na Led-g m . Ł u b o w o , w o j. p o z n a ń s k i e nicy w Lednogórze

AZP 50-32/104

Badania prowadzili mgr m gr A nna i Jacek W rzesińscy (autorzy sp ra ­ wozdania). Drugi sezon badań (po pięcioletniej przerwie). C m enta­ rzysko szkieletowe, osada.

W 1992 r. założono 6 wykopów o łącznej powierzchni ok. 190 m2. Wyeksplorowano 50 grobów szkieletowych i 15 obiektów osadniczych.

Dużą grupę stanowiły pochówki dzieci (17), n ato m iast mało było kobiet (4). Mężczyzn oznaczono w 14 przypadkach, a w odniesieniu do 15 ze względu na zniszczenia i zły stan zachowania kośćca nie udało się określić płci i wieku. W szystkie szkielety ułożone były na osi wschód-zachód (z odchyleniami). Większość (29) m iała głowę ułożoną na wschód (9M; 3K, 9D; 8NO), na zachód — 16 (4M; 1K; 6D; 5NO), a w przypadku 5 nie udało się jednoznacznie stwierdzić kierunku.

W 24 jam ach grobowych stw ierdzono występowanie zabytków, z tym zastrzeżeniem , że w niektórych przypadkach mogą one pochodzić z w arstw y (np. niektóre zabytki w grobie n r 9). N iestety największa liczba (11) grobów z wyposażeniem to groby osobników o nieo­ kreślonej płci lub wieku. Wśród oznaczonych nąjczęściej wyposażone były dzieci (7), rzadziej mężczyźni (5), a tylko w jednym przypadku kobieta.

W yróżniono 27 kategorii zabytków. Do nąjciekawszych należą: zdobiona kościana okładzina grzebienia, w tórnie użytkow ana jako szydło? (grób 1), m ała rurkow ata opraw ka rogowa z ornam entem kółek „oczek" (grób 25), m onety sreb rn e —- siekańce (w grobie 9 dwie i prawdopodobnie w grobie 31 — na szczęce zielonkawe zabarw ienie), szydła-rylce kościane (w grobach męskich, n r 5, 9, 25), przęśliki gliniane (w 4 grobach, z których 3 określono jako pochówki męskie i jeden nieokreślony). Poza tym wystąpiły: brązowe okucie pasa?, szklany paciorek, naczynie gliniane, osełki i kulki kam ienne, inne.

Zabytkiem nąjczęściej występującym w grobach były noże żelazne (w 11 grobach, w jednym przypadku wraz z brązowym okuciem pochewki, w drugim z okuciem i pochew­ ką skórzaną).

Wszystkie szkielety spoczywały na wznak, w yprostowane, z rękom a wzdłuż ciała (poje­ dyncze ułożenia dłoni na miednicy). W yjątkiem od tej zasady je s t osobnik złożony w grobie 18, który spoczywał na lewym boku, z lekko podkurczonym i nogami i rękom a wyciągnię­ tym i prosto przed siebie (wzdłuż ciała). Pozbawiony był jakiegokolwiek wyposażenia, jedynie pod czaszką odsłonięto skupisko 5 otoczaków z p łaską płytką kam ienną na nich. Pochówek znajdował się pod wczesnośredniowieczną w arstw ą kulturow ą i jednoznaczne określenie czasu złożenia zm arłego do grobu w chwili obecnej nie je s t możliwe.

W wielu grobach wystąpiły dodatkowe kam ienie — fragm. obstawy?, „podkłady” (kil- ka-kilkanaście kam ieni pod niektórym i partiam i szkieletu), a także nad szkieletem (poje­ dynczo lub kilka większych, rzadziej kilka-kilkanaście drobnych). W żadnym z grobów nie zaobserwowano śladów drewna.

Wszystkie 15 obiektów osady uchwycono we fragm entach. Do najciekawszych należą: O b ie k t 1 — (wykop 1/92) o miąższości ok. 50 cm — uchwycona jedynie jego szerokość (od 50 do 100 cm); ściany nieckowate, a n a nich przepalone kam ienie; wypełnisko stanowi b ru n atn o szara ziemia, miejscami o bardzo czarnym , intensyw nym zabarw ieniu. C eram ika pozwala datow ać obiekt na 2 poł. XI w.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Znaleziono także przedmioty z metalu, głównie dewocjonalia: różaniec z medalikiem, 2 złocone szkapłerze, pozłacaną figurkę Chrystusa, posrebrzaną tabliczkę trum ienną oraz

Wczesnośredniowieczny zespól osadniczy w Wojniczu składa się z grodu kasztelańskie­ go o być może plemiennym rodowodzie oraz osady przygrodowej (obecnie Rynek), na

Dwa ulokowano przy wschodniej partii kościoła, 2 w obrębie skrzy­ dła wschodniego, 1 przy południowej ścianie skrzydła południowego.. Zgromadzono liczny

Młodszą fazę zasiedlenia reprezentowało zaledwie pięć obiektów związanych z osadnictwem kultury łużyckiej z epoki brązu. Podczas przeprowadzonych badań wykopaliskowych

W jednym z nich znajdowały się drobne narzędzia krzemienne, fragmenty ceramiki kultury pucharów lejkowatych oraz uszkodzona gliniana figurka zoomorficzna przypominająca

Prace związane były z budową domku jednorodzinnego na działce budowlanej nr 334, znajdującej się pomiędzy ulicami Graniczną i Klasztorną, około 50 m na północ od

Ze względu na znaczne zniszczenia w obrębie wykopu 5b (wskutek prac ziemnych prowadzonych przy pomocy sprzętu mechanicznego w obrębie działki sąsiadującej od strony

W trakcie badań zweryfikowano też hipotezę, że reliktem dworu jest duży budynek usytuowany w badanym rejonie na planie miasta z 1826 r.. Jak można sądzić, przedstawiono