• Nie Znaleziono Wyników

Przykłady rozwiązywania układów równań różniczkowych metodą operatorową

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przykłady rozwiązywania układów równań różniczkowych metodą operatorową"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Przykłady rozwiązywania

układów równań

różniczkowych metodą

operatorową

Autorzy:

Julian Janus

2019

(2)

(1)

(2)

(3)

Przykłady rozwiązywania układów równań różniczkowych metodą operatorową

Przykłady rozwiązywania układów równań różniczkowych metodą operatorową

Autor: Julian Janus

PRZYKŁAD

Przykład 1:

Przykład 1:

Rozwiązać układ równań

Układ ten zapisany przy użyciu operatorów ma następującą postać

Na podstawie zależności 5, szukane funkcje są rozwiązaniami następujących równań: Ponieważ

więc równanie ( 2 ) można zapisać następująco:

Zatem i są rozwiązaniami następujących równań rzędu drugiego

Równania charakterystyczne dla obu równań ( 3 ) są takie same, a mianowicie

Pierwiastkami tego równania są i więc rozwiązania ogólne równań ( 3 ) są następujące:

Podstawiając teraz i do układu ( 1 ) i dokonując redukcji wyrazów podobnych, dostajemy układ równań:

Uwzględniając fakt, że funkcje i są liniowo niezależne otrzymujemy

Zatem rozwiązania i układu ( 1 ) są następujące

gdzie i -są to dowolne stałe.

PRZYKŁAD

{ 2 + − 5x = 0

x

x

+ − x = 0.

y

y

{ (2D − 5)x + Dy = 0

(D − 1)x + Dy = 0.

x, y

x =

,

y =

.

∣∣

2D − 5

D − 1

D

D

∣∣

∣∣

0

0

D

D

∣∣

∣∣

2D − 5

D − 1

D

D

∣∣

∣∣

2D − 5

D − 1

0

0

∣∣

= (2D − 5) ∘ D − D ∘ (D − 1) = 2

− 5D −

+ D =

− 4D,

∣∣

2D − 5

D − 1

D

D

∣∣

D

2

D

2

D

2

= D(0) − D(0) = 0,

= (2D − 5)(0) − (D − 1)(0) = 0

∣∣

0

0

D

D

∣∣

∣∣

2D − 5

D − 1

0

0

∣∣

(

D

2

− 4D)x = 0, (

D

2

− 4D)y = 0.

x y

− 4 = 0 i

− 4 = 0.

x

′′

x

y

′′

y

− 4λ = 0.

λ

2

= 0

λ

1

λ

2

= 4

x(t) = +

c

1

c

2

e

4t

i y(t) = +

c

3

c

4

e

4t

.

x(t) y(t)

{ (3 + 4 ) − 5 = 0

c

2

c

4

e

4t

c

1

(3 + 4 ) − = 0.

c

2

c

4

e

4t

c

1

1 e

4t

= 0 i 3 + 4 = 0.

c

1

c

2

c

4

x(t) y(t)

x(t) =

c

2

e

4t

i y(t) = −

c

3 34

c

2

e

4t

c

2

c

3

(3)

(4) (5) (6) (7)

Przykład 2:

Przykład 2:

Rozwiązać układ równań

Układ ten zapisany przy użyciu operatorów ma następującą postać

i z mamy

Ponieważ

więc i są rozwiązaniami następujących równań rzędu czwartego

Równanie charakterystyczne dla równania jednorodnego

ma postać

i jego pierwiastkami są pierwiastek dwukrotny, i Zatem rozwiązanie równania jednorodnego ( 7 ) ma postać

Rozwiązanie szczególne równania niejednorodnego ( 6 ) wyznaczamy metodą przewidywań.

Ponieważ obie funkcje po prawej stronie równań są równe zaś jest pierwiastkiem dwukrotnym równania charakterystycznego, więc szukane rozwiązanie jest postaci Podstawiając do pierwszego równania układu ( 6 ) otrzymujemy, że więc

Zatem rozwiązanie ogólne pierwszego równania z układu ma postać

Rozwiązanie drugiego równania z ( 6 ) ma taką samą postać

Podstawiając i do układu ( 4 ) otrzymujemy układ równań

{ − x + + y = 1

x

x

′′

− x + + y = 2.

y

y

′′

{ (D − 1)x + (

(

D

2

− 1)x + (D + 1)y = 2

D

2

+ 1)y = 1

x =

,

y =

.

∣ D − 1

D

2

− 1

D

D + 1

2

+ 1

∣1

2

D

D + 1

2

+ 1

∣ D − 1

D

2

− 1

D

D + 1

2

+ 1

∣ D − 1

D

2

− 1

1

2

= (D − 1) ∘ (D + 1) − (

+ 1) ∘ (

− 1) =

,

∣ D − 1

− 1

D

2

D

+ 1

2

D + 1

D

2

D

2

D

2

D

4

= (D + 1)(1) − (

+ 1)(2) = D(1) + 1 −

(2) − 2 = −1,

∣1

2

D

2

+ 1

D + 1

D

2

D

2

= (D − 1)(2) − (

− 1)(1) = D(2) − 2 −

(1) + 1 = −1

∣ D − 1

− 1

D

2

1

2

D

2

D

2

x y

x

(4)

+

x

′′

= −1 i −

y

(4)

+

y

′′

= −1.

x

(4)

+

x

′′

= 0

− +

λ

4

λ

2

= 0

= 0

λ

1

λ

2

= −1

λ

3

= 1.

(t) = + t +

+

.

x

0

c

1

c

2

c

3

e

−t

c

4

e

t

−1,

0

(t) = A .

x

p

t

2

x

p

(t)

A = − ,

1 2

x

p

(t) = −

12

t

2

.

6

x(t) = (t) + (t) = + t +

x

0

x

p

c

1

c

2

c

3

e

−t

+

c

4

e

t

12

t

2

.

y(t) = (t) + (t) = + t +

y

0

y

p

c

5

c

6

c

7

e

−t

+

c

8

e

t

12

t

2

.

x(t) y(t)

{ − + − 1 + ( − − 1)t + (2 − 2 )

c

2

c

1

c

5

c

6

c

2

c

7

c

3

e

−t

+ 2

c

8

e

t

= 1

− + + − 1 + ( − − 1)t + 2

c

1

c

6

c

5

c

6

c

2

c

8

e

t

= 2.

1, t,

−t

,

t

(4)

(8) Ponieważ funkcje są liniowo niezależne, więc dostajemy następujący układ równań

z którego wynika, że

Zatem rozwiązaniem układu ( 4 ) są funkcje

gdzie i są to dowolne stałe.

Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie

http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.

Data generacji dokumentu: 2019-04-15 15:50:01

Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=66820c82a308af080afcdca1a74fb232

Autor: Julian Janus

1, t,

e

−t

,

e

t

− + + − 1 = 1

c

1

c

2

c

5

− + + − 1 = 2

c

1

c

5

c

6

− + − 1 = 0

c

2

c

6

2 − 2 = 0

c

7

c

3

2 = 0

c

8

= 0,

= ,

= + 1,

= − + 2.

c

8

c

7

c

3

c

6

c

2

c

5

c

1

c

2

x(t) = + t +

c

1

c

2

c

3

e

−t

+

c

4

e

t

12

t

2

,

y(t) = − + 2 + ( + 1)t +

c

1

c

2

c

2

c

3

e

−t

12

t

2

, ,

c

1

c

2

c

3

c

4

Cytaty

Powiązane dokumenty

^nbeffen merben audj; bie, roetd£;e iiber §eine am giinftigften urteiien, i§m mand;e 33orroiirfe nidjt erfparen fbnnen: er iiebt e§ fo fefir, bie an$ief;enbften,

IX.. SRomanjen unb g ab eltt.. SJiomatiijen unb f^obeln.. ®ct§felbe foEte au§ einer £>alle beftefjen, bie mit ©oetf)e3 SBruftbilb unb SDarfteEungen au§ feinen

Mm zwiędną szumnym Laszkom rozprzedać je musi.. Orzeł zerwał się z turni jak tatarska strzała... »Sława!« rusin przewoźnik grom ko się okrzyknął; Plusk i

osobliwe, przybywało do mnie od strony, ku której mnie Urania unosiła. Blask ten nie miał w sobie nic ziemskiego i nie przypominał mi zgoła iadnego z odcieni barwnych,

Nie mówię tu o tem lub owem piśmie, chciałbym tylko okazać, że w tym składzie rzeczy i przy tym kierunku pism czasowych nie może się wznosić literatura

Chociaż to bywa niezmiernie rzadko, Jednak się czasem zdarza na świecie, Ze w chwili szalu przed własną Matką Ciężko zawini niedobre dziecie. A jeśii jeszcze

Nie może praco­ wać czło.wiek słaby, (który jest słabyj. 1) Zdanie główne zawiera zawsze główną myśl mówiącego, poboczne zaś jest tylko dokładniejszem jej

JJyia no3yMeHTOBa G bijio TenepB Biiojmf, acHO, bto ByKOJiB CTBHTe jibho yTamiB flecaTB TBicaBB, bto MapeMBaHa ne coispana. A ByKOJiB Bce eipe He motb oTjyluiaTBca,