Algebra
Geometria Analityczna
Aleksander Denisiuk
denisjuk@pjwstk.edu.pl
Polsko-Japo ´nska Wy˙zsza Szkoła Technik Komputerowych Wydział Informatyki w Gda ´nsku
ul. Brzegi 55 80-045 Gda ´nsk
Geometria Analityczna
Najnowsza wersja tego dokumentu dost ˛epna jest pod adresem http://users.pjwstk.edu.pl/~denisjuk/
Współrz ˛edne na płaszczy´znie
• Osie Ox, Oy
• Współrz ˛edne punktu A: odci ˛eta (abscissa), rz ˛edna
(ordinata)
• Znaki współrz ˛ednych
• Dla ka˙zdej pary (x, y) istnieje punkt A o takich
współrz ˛ednych
Niektóre zbiory
• x < b • y < d • a < x < b • c < y < d • a < x < b, c < y < dTrójk ˛
at
• Pole trójk ˛ata • S(A1, A2, A3) = 1 2 (y3 − y1)(x2 − x1) − (y2 − y1)(x3 − x1) Algebra – p. 5Odległo´s´c mi ˛edzy punktami
• dist(A1(x1, y1), A2(x2, y2)) = p
(x2 − x1)2 + (y2 − y1)2
Podział odcinka w stosunku
λ
1: λ
2 • y = λ2y1+λ1y2 λ1+λ2 • x = λ2x1+λ1x2 λ1+λ2 • t = λ1 λ1+λ2, λ2 λ1+λ2 = 1 − t, ◦ x = (1 − t)x1 + tx2, y = (1 − t)y1 + ty2 ◦ t < 0: • x1 = 1·x+(−t)x2 1−t • y1 = 1·y+(−t)y2 1−t ◦ t > 1 Algebra – p. 7Twierdzenie Cevy
Twierdzenie 2. Je˙zeli boki trójk ˛ata podzielone s ˛a odpowiednio w stosunku
a : b, b : c oraz c : a, to odcinki, ł ˛acz ˛ace wierzchołki i punkty podziału maj ˛a wspólny punkt. B C A A′ B′ C′ c : b c :a a : b • Dzielimy AA′ w stosunku (b + c) : a
Równanie krzywej
• f(x, y) = 0
• Równanie okr ˛egu o promienu R i ´srodku (x0, y0) ◦ (x − x0)2 + (y − y
0)2 = R2
• Krzywa x2 + y2 + 2ax + 2by + c = 0 (a2 + b2 − c > 0)
Przykład 3. • Miejsce geometryczne punktów, stosunek odlegó´sci których od danych punktów A i B jest stały i równy k 6= 1.
• Równanie okr ˛egu, który przechodzi przez wspólne punkty okr ˛egów
x2 + y2 + a1x + b1y + c1 = 0, x2 + y2 + a2x + b2y + c2 = 0 oraz dany punkt A.
Równanie parametryczne krzywej
• x = ϕ(t), y = ψ(t)
• Parametryczne równanie okr ˛egu ◦ x = R cos t, y = R sin t
Punkty przeci ˛ecia krzywych
• f1(x, y) = 0, f2(x, y) = 0
• f(x, y) = 0, x = ϕ(t), y = ψ(t)
• x = ϕ1(t), y = ψ1(t) x = ϕ2(t), y = ψ2(t)
Przykład 4. x2 + y2 = 2ax, x2 + y2 = 2by
• (0, 0) • 2ab2 a2+b2, 2ba2 a2+b2 Algebra – p. 11
Równanie prostej
• Ka˙zda prosta ma równanie postaci ax + by + c = 0
x y
A1
A
Równanie prostej
• Je˙zeli a i b jednocze´snie nie s ˛a równe 0, to ax + by + c = 0
jest równaniem prostej
Równanie parametryczne prostej
Poło˙zenie prostej wzgl ˛edem osi
• a = 0 • b = 0 • c = 0 • a 6= 0, b 6= 0, c 6= 0 ◦ x α + y β = 1 Algebra – p. 15Równanie prostej, rozwi ˛
azane wzgl ˛edem
y
• y = kx + l • k = tg α • k ˛at mi ˛edzy prostymi • tg ϕ = k2−k1 1+k2k1Proste równoległe i prostopadłe
• Niech dane b ˛ed ˛a dwie proste a1x + b1y + c1 = 0 oraz
a2x + b2y + c2 = 0
• Proste s ˛a równoległe (lub si ˛e pokrywaj ˛a)
⇐⇒ a1b2 − b1a2 = 0
• Proste s ˛a prostopadłe ⇐⇒ a1a2 + b1b2 = 0
Prosta a punkt
• Niech dane b ˛ed ˛a prosta p, ax + by + c = 0 oraz
punkt A(x0, y0)
• Punkt A le˙zy na prostej ⇐⇒ ax0 + by0 + c = 0.
• Je˙zeli punkt A nie le˙zy na prostej, to znak ax0 + by0 + c
okre´sla jedn ˛a z dwóch półpłaszczyzn
◦ Równanie parametryczne prostej, przechodz ˛acej przez
dwa punkty A1(x1, y1) oraz A2(x2, y2) podstawi´c do równania prostej p
Odległo´s´c punktu od prostej
• Odległo´s´c punktu od prostej d(A, p) = |ax0+by0+c| √
a2+b2
• |ax0 + by0 + c| jest proporcjonalna do odległo´sci punktu A
od prostej
• Je˙zeli a2 + b2 = 1, to równanie prostej nazywa si ˛e
normalnym, a |ax0 + by0 + c| zgadza si ˛e z odległo´sci ˛a od punktu A do prostej
◦ Równanie prostej p1, przechodz ˛acej przez punkt A
i prostopadłej do p, to b(x − x0) − a(y − y0) = 0
◦ Punkt A1(x1, y2) na przeci ˛eciu prostych p i p1 spełnia
dwa warunki: ( b(x1 − x0) − a(x1 − x0) = 0, ax0 + by0 + c = a(x1 − x0) + b(x1 − x0) ◦ St ˛ad (ax0 + by0 + c)2 = (a2 + b2) (x 1 − x0)2 + (y1 − y0)2 Algebra – p. 19
Zagadnienia zwi ˛
azane z prost ˛
a
• Równanie prostej, przechodz ˛acej przez punkt A(x1, y1) ◦ a(x − x1) + b(y − y1) = 0
• Równanie prostej, przechodz ˛acej przez dwa
punkty A1(x1, y1) i A2(x2, y2)
◦ x−x1 x2−x1 −
y−y1
y2−y1 = 0
• Równanie prostej, równoległej do ax + by + c = 0,
przechodz ˛acej przez punkt A(x1, y1)
◦ a(x − x1) + b(y − y1) = 0
• Równanie prostej, prostopadłej do ax + by + c = 0,
przechodz ˛acej przez punkt A(x1, y1)
Współrz ˛edne biegunowe
g ρ O A θ • O — biegun • O´s biegunowa g• Kierunek odliczania k ˛atów • (ρ, θ) współrz ˛edne
biegunowe
Równanie krzywej we współrz ˛ednych biegunowych
• ϕ(ρ, θ) = 0
Przykład 5 (Okr ˛ag). ρ = 2R cos θ
O
A
A0 θ
Współrz ˛edne biegunowe a kartezja ´nskie
• x = ρ cos θ, y = ρ sin θ