• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Med. Weter. 69 (9), 548-551, 2013

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Med. Weter. 69 (9), 548-551, 2013"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Med. Weter. 2013, 69 (9) 548

Praca oryginalna Original paper

Yersinia (Y.) enterocolitica jest wa¿nym patogenem jelitowym o istotnym znaczeniu dla zdrowia publicz-nego (1, 4, 16, 17). Wed³ug raportów EFSA, liczba zachorowañ na jersiniozê w Europie sytuuje tê chorobê na trzecim miejscu, po kampylobakteriozie jelitowej i salmonellozie (13, 14). Liczba zg³aszanych przy-padków jersiniozy u ludzi w krajach Unii Europej-skiej (UE) ma w ostatnich latach tendencjê malej¹c¹. W 2010 r. odnotowano 6776 potwierdzonych przypad-ków w stosunku do 8995 w 2006 r. W Polsce nato-miast liczba przypadków wzros³a w tym okresie ze 111 w 2006 r. do 288 w 2009 r., z pewnym spadkiem do 205 w 2010 r. (7). Pa³eczki Y. enterocolitica by³y g³ów-nie izolowane z wieprzowiny oraz od œwiñ, ale tak¿e z innych produktów spo¿ywczych oraz od innych ga-tunków zwierz¹t (7). Bakteria wystêpuje u ró¿nych gatunków zwierz¹t – byd³a, owiec, kóz, dzików, psów, kotów, ptaków i ryb, natomiast g³ównym rezerwuarem i Ÿród³em zaka¿enia dla cz³owieka jest trzoda

chlew-na (4, 5, 8, 10, 12). Zjadliwe szczepy Y. enterocolitica s¹ zwykle przenoszone przez wodê, glebê, a zw³asz-cza produkty pochodzenia zwierzêcego, zanieczysz-czone pierwotnie lub wtórnie ka³em zwierz¹t zaka¿o-nych, jako rezultat pewnych zaniedbañ higienicznych w trakcie postêpowania poubojowego i przechowy-wania, z uwzglêdnieniem faktu psychrofilnoœci drob-noustroju (4, 10, 12). Niew³aœciwe stosowanie oraz w wielu przypadkach nadu¿ywanie antybiotyków stwa-rza mo¿liwoœæ nabywania opornoœci przez te bakte-rie, dlatego oprócz potrzeby racjonalnego stosowania antybiotyków w praktyce weterynaryjnej wskazany jest monitoring tego zjawiska, zw³aszcza w przypad-ku szczepów Y. enterocolitica izolowanych od œwiñ (2, 3, 6, 16).

Celem badañ by³a ocena zmian wra¿liwoœci na ró¿-ne grupy chemioterapeutyków szczepów Y. entero-colitica wyizolowanych od œwiñ w Polsce w latach 2000 i 2007.

Ocena zmian wra¿liwoœci na chemioterapeutyki

szczepów Yersinia enterocolitica wyizolowanych

od œwiñ w Polsce w latach 2000 i 2007

KAROLINA PERKOWSKA, ALEKSANDRA PLATT-SAMORAJ, AGATA BANCERZ-KISIEL, ELIZA LIPIÑSKA, DANUTA PIE£UD, JAN SIEMIONEK, WOJCIECH SZWEDA

Katedra Epizootiologii, Wydzia³ Medycyny Weterynaryjnej,

Uniwersytet Warmiñsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Oczapowskiego 13, 10-718 Olsztyn

Perkowska K., Platt-Samoraj A., Bancerz-Kisiel A., Lipiñska E., Pie³udŸ D., Siemionek J., Szweda W. Evaluation of changes in the antimicrobial susceptibility of Yersinia enterocolitica strains

isolated from pigs in Poland in the years 2000 and 2007

Summary

The purpose of the study was to evaluate changes in the antimicrobial susceptibility of Yersinia (Y.) enterocolitica strains to various chemotherapeutic groups. In total, 103 Y. enterocolitica strains were used. They belonged to biotypes 1A, 3, 4 and serotypes O:3, O:5, O:6, O:7,13, O:8, O:9, and were isolated in the years 2000 and 2007 from pigs in farms located in north-eastern Poland. Twenty-six chemotherapeutics of various groups were applied: quinolones, â-lactams, aminoglycosides, tetracyclines, chloramphenicol, colistin, tiamulin, nitrofurantoin, sulphonamides, and sulphamethoxazole/trimethoprim. Strain sensitivity was evaluated in vitro by the standardized disc-diffusion method according to CLSI recommendations. The study showed that the sensitivity profile of Y. enterocolitica strains isolated from pigs in Poland in the years 2000 and 2007 underwent significant changes during this interval, that reveal a tendency for increasing resistance to some chemotherapeutics used in veterinary treatment. Considering the hazard to public health caused by the wide prevalence of these bacteria in pig population, as well as the need to ensure the efficacy of yersiniosis treatment, the phenomenon of Y. enterocolitica acquiring drug resistance to chemotherapeutics should be systematically monitored.

(2)

Med. Weter. 2013, 69 (9) 549

Materia³ i metody

Szczepy. Do badañ u¿yto 103 szczepów Y. enterocoli-tica pochodz¹cych z kolekcji w³asnej z lat 2000 (46 szcze-pów) i 2007 (57 szczeszcze-pów), wyizolowanych od œwiñ z ferm po³o¿onych w p³n.-wsch. Polsce. Szczepy wyizolowano z próbek ka³u klinicznie zdrowych warchlaków i tuczni-ków, wymazów z odbytu i pochwy roni¹cych loch, ³o¿ysk, narz¹dów wewnêtrznych poronionych p³odów oraz z pró-bek wody i gleby pobranych z najbli¿szego œrodowiska zwierz¹t. Biotypizacjê wykonano zgodnie z Polsk¹ Norm¹ PN-EN ISO 10273, a serotypizacjê metod¹ aglutynacji szkie³-kowej z u¿yciem surowic swoistych dla antygenów soma-tycznych (ITEST, Hradec Kralove, Czechy). Badane szczepy nale¿a³y do biotypów 1A (44), 3 (6) i 4 (53) oraz seroty-pów 0:3 (56), 0:5 (28), 0:6 (8), 0:7,13 (5), 0:8 (3) i 0:9 (3). Chemioterapeutyki. W badaniach wykorzystano 26 che-mioterapeutyków z ró¿nych grup – chinolony (cyproflok-sacyna, enroflok(cyproflok-sacyna, norfloksacyna), â-laktamy, w tym

cefalosporyny czterech generacji (cefalotyna, cefazolina, cefamandol, cefuroksym, cefotaksym, ceftriakson, cefepim) i penicyliny (amoksycylina/kwas klawulanowy 2:1, ampi-cylina, ampicylina/sulbaktam, karbeniampi-cylina, piperacylina), aminoglikozydy (gentamycyna, neomycyna, streptomycy-na), tetracykliny (oksytetracyklina, tetracyklistreptomycy-na), chloram-fenikol, kolistyna, tiamulina, nitrofurantoina, sulfonamidy, sulfametoksazol/trimetoprim (SXT).

Ocena wra¿liwoœci. Badania wra¿liwoœci szczepów Y. enterocolitica wykonano in vitro standaryzowan¹ metod¹ dyfuzyjno-kr¹¿kow¹ na agarze Mueller-Hintona, zgodnie z zaleceniami Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). Badane szczepy okreœlano jako wra¿liwe (W), œred-nio wra¿liwe (Œ) lub oporne (O). Wzorcowym szczepem odniesienia by³ szczep E. coli ATCC 25922. Pod³o¿a i kr¹¿ki stosowane w badaniach by³y wyprodukowane przez firmy: Biolab (cefepim), Rosco (tiamulina) i OXOID (pozosta³e kr¹¿ki i wszystkie pod³o¿a). Stê¿enie chemioterapeutyków w kr¹¿kach podano w tab. 1.

Tab. 1. Wra¿liwoœæ na chemioterapeutyki szczepów Y. enterocolitica wyizolowanych od œwiñ w latach 2000 i 2007

a p u r G Chemioterapeutyk wStêk¿r¹e¿nkiue ) g µ ( w ó p e z c z s k e t e s d O Y.enterocoilitca .r 0 0 0 2 2007 .r W Œ O W Œ O y n o l o n i h C a n y c a s k o lf o r p y c 15 97,83 12,17 0 100 0 0 a n y c a s k o lf r o n 10 95,65 12,17 12,17 100 0 0 a n y c a s k o lf o r n e 15 100 0 0 85,96 12,28 11,75 bl-aktamy m i p e f e c 130 93,00 0 7 100 0 0 m y s k a t o f e c 130 100 0 0 75,44 12,28 12,28 n o s k a ir tf e c 130 97,83 12,17 0 73,68 18,77 17,54 m y s k o r u f e c 130 93,47 0 16,52 38,60 13,51 57,89 l o d n a m a f e c 130 100 0 0 24,56 12,28 63,16 a n il y c a r e p i p 100 52,17 32,61 15,22 53,13 32,23 14,64 / a n il y c y s k o m a 1 : 2 y w o n a l u w a l k s a w k 130 14,35 16,52 89,13 0 11,75 98,25 a n il y c i n e b r a k 100 0 0 100 13,51 18,77 87,72 m a t k a b l u s / a n il y c i p m a 120 16,52 16,52 86,96 24,56 14,04 63,16 a n il y c i p m a 110 0 14,35 95,65 0 0 100 a n il o z a f e c 130 16,52 15,22 78,26 0 0 100 a n y t o l a f e c 130 0 0 100 0 0 100 y d y z o k il g o n i m A a n y c y m a t n e g 110 97,83 0 12,17 75,44 15,79 18,77 a n y c y m o t p e rt s 110 39,13 13,04 47,83 28,07 38,60 33,33 a n y c y m o e n 130 26,09 47,83 26,09 22,81 73,68 13,51 y n il k y c a rt e T tertacykilna 130 80,43 14,35 15,22 77,19 17,54 15,26 a n il k y c a rt e t y s k o 130 82,61 14,35 13,04 71,93 21,05 17,02 e n n I a n y t s il o k 110 100 0 0 77,19 17,02 19,30 l o k i n e f m a r o l h c 130 95,65 12,17 12,17 52,63 43,86 13,51 a n il u m a it 130 0 0 100 0 0 100 y d i m a n o fl u s 300 26,09 0 73,91 13,51 11,75 94,74 T X S 125 50 14,35 45,65 89,47 13,51 17,02 a n i o t n a r u f o rt i n 300 23,91 36,96 39,13 0 11,75 98,25

(3)

Med. Weter. 2013, 69 (9) 550

Wyniki i omówienie

Wyniki oceny wra¿liwoœci na chemioterapeutyki szczepów Y. enterocolitica wyizolowanych od œwiñ w Polsce w latach 2000 i 2007 przedstawiono w tab. 1. W grupie chinolonów cyprofloksacyna i norfloksacy-na wykaza³y wysok¹ efektywnoœæ dzia³ania w 2000 r., wynosz¹c¹, odpowiednio, 97,83% i 95,65%, która w okresie 7 lat uleg³a zwiêkszeniu do 100% szczepów wra¿liwych w 2007 r. Sytuacja odwrotna mia³a miej-sce w przypadku enrofloksacyny, gdzie odsetek szcze-pów wra¿liwych obni¿y³ siê ze 100% w 2000 r. do 85,96% w 2007 r. Badania Kwagi i Iversena (11), wy-konane w Kanadzie w 1989 r., a obejmuj¹ce 80 szcze-pów Yersinia spp., w tym 67 szczeszcze-pów Y. enterocolitica wyizolowanych od œwiñ i z produktów pochodzenia zwierzêcego, wykaza³y 100% wra¿liwoœæ na cypro-floksacynê i norcypro-floksacynê. W podobnych, bardzo sze-rokich, wieloletnich badaniach 1105 szczepów Y. en-terocolitica, wyizolowanych w Kanadzie w latach 1972-1990, w tym 1060 od ludzi i 45 od zwierz¹t (œwinie, byd³o, psy, koty) Preston i wsp. (15) wykazali niezmienn¹, 100% wra¿liwoœæ na cyprofloksacynê. Badania Abdel-Haq i wsp. (1), przeprowadzone w Sta-nach Zjednoczonych w latach 1990-2002, dotycz¹ce oceny wra¿liwoœci na antybiotyki szczepów Y. entero-colitica wyizolowanych od dzieci w wieku 0,5-14 lat, równie¿ potwierdzi³y ich 100% wra¿liwoœæ na chino-lony (cyprofloksacyna, ofloksacyna). Wysok¹, 96-100% wra¿liwoœæ na chinolony wykazali tak¿e inni badacze (3, 9, 18, 19).

Wra¿liwoœæ szczepów Y. enterocolitica na anty-biotyki â-laktamowe by³a bardzo zró¿nicowana w za-le¿noœci od generacji i ulega³a zmianom w badanym okresie. W grupie cefalosporyn jedynie w przypadku cefepimu stwierdzono wy¿sz¹, 100% wra¿liwoœæ szczepów w 2007 r. w stosunku do 2000 r. (93%). Dla pozosta³ych badanych cefalosporyn (cefotaksym, cef-triakson, cefuroksym, cefamandol) nast¹pi³ mniejszy lub wiêkszy spadek wra¿liwoœci szczepów w 2007 r., np. w przypadku cefamandolu ze 100% w 2000 r. na-wet do 24,56% w 2007 r. W przypadku cefazoliny odnotowano wzrost opornoœci szczepów z 78,26% w 2000 r. do 100% w 2007 r. Wszystkie szczepy Y. en-terocolitica okaza³y siê oporne na cefalotynê w obu badanych latach. W grupie penicylin utrzymanie wra¿-liwoœci b¹dŸ opornoœci szczepów na zbli¿onym po-ziomie zaobserwowano w przypadku piperacyliny i ampicyliny. Amoksycylina z kwasem klawulanowym 2:1 wykaza³a nieznaczny spadek, natomiast karbe-nicylina oraz ampicylina/sulbaktam – wzrost aktyw-noœci wobec szczepów Y. enterocolitica w 2007 r. Podobne tendencje pewnego obni¿enia wra¿liwoœci szczepów Y. enterocolitica na niektóre antybiotyki â-laktamowe zaobserwowano równie¿ w innych kra-jach (1, 12, 15, 19). Preston i wsp. (15), badaj¹c, od-powiednio, 291, 257, 267 i 245 ludzkich szczepów Y. enterocolitica wyizolowanych kolejno w latach

1972-1976, 1980, 1985 i 1990, wykazali spadek wra¿-liwoœci szczepów w 1990 r. w stosunku do lat 1972--1976 w przypadku cefamandolu i cefotaksymu ze 100% do, odpowiednio, 98,8% i 99,2%, cefalotyny z 1,0% do 0%, ampicyliny z 6,2% do 4,1% i karbeni-cyliny z 6,9% do 2,0%. Piperacylina utrzyma³a 100% aktywnoœæ w okresie badañ, natomiast w przypadku amoksycyliny z kwasem klawulanowym 2:1 nast¹pi³ wzrost wra¿liwoœci z 60,5% do 76,3% szczepów.

Zmniejszenie odsetka wra¿liwych szczepów Y. ente-rocolitica w 2007 r. w stosunku do 2000 r. stwierdzo-no w przypadku amistwierdzo-noglikozydów – gentamycyny, streptomycyny i neomycyny, aczkolwiek w odnie-sieniu do streptomycyny odnotowano spadek odsetka szczepów opornych z 47,83% w 2000 r. do 33,33%, przy generalnym wzroœcie odsetka szczepów œrednio wra¿liwych dla wszystkich badanych aminoglikozy-dów w 2007 r. Pe³n¹, 100% wra¿liwoœæ szczepów Y. enterocolitica na gentamycynê stwierdzili w swoich badaniach Kwaga i Iversen (11), Singh i Virdi (19), Abdel-Haq i wsp. (1), Rastawicki i wsp. (16) oraz Simonova i wsp. (18). Nieznaczny spadek wra¿li-woœci szczepów ze 100% w latach 1972-1976 do 99,2% w 1990 r. wykazali natomiast Preston i wsp. (15). Odnoœnie do pozosta³ych dwóch aminogliko-zydów Singh i Virdi (19) stwierdzili wra¿liwoœæ 97,5% szczepów Y. enterocolitica na neomycynê i 73,8% na streptomycynê.

W badaniach w³asnych podobne tendencje zmniej-szania siê stopnia wra¿liwoœci szczepów Y. entero-colitica zaobserwowano tak¿e w odniesieniu do: te-tracyklin, kolistyny, chloramfenikolu, nitrofurantoiny i sulfonamidów. W przypadku tetracykliny i oksy-tetracykliny spadkowi odsetka szczepów wra¿liwych, odpowiednio, z 80,43% do 77,19% i z 82,61% do 71,93% w latach 2000 i 2007 towarzyszy³ wzrost od-setka szczepów œrednio wra¿liwych w 2007 r. w sto-sunku do 2000 r. Najwiêkszy wzrost stopnia opor-noœci szczepów odnotowano dla nitrofurantoiny – z 39,13% w 2000 r. do 98,25% w 2007 r. Podobne wyniki oraz pewne tendencje spadkowe w zakresie wra¿liwoœci szczepów Y. enterocolitica wykazali rów-nie¿ inni badacze (9, 15, 18, 19), m.in. Preston i wsp. (15) odnotowali spadek odsetka wra¿liwych szczepów w stosunku do chloramfenikolu ze 100% w latach 1972-1976 do 98,5% w 1980 r. oraz tetracykliny ze 100% w latach 1972-1976 do 98% w 1990 r. Jedynie w przypadku SXT stwierdzono w badaniach w³asnych wzrost odsetka szczepów wra¿liwych z 50% w 2000 r. do 89,47% w 2007 r. Wysok¹ wra¿liwoœæ szczepów Y. enterocolitica na SXT (98,6-100%) odnotowali rów-nie¿ badacze w innych krajach (1, 3, 11, 15). Wszyst-kie szczepy Y. enterocolitica wykaza³y natomiast opor-noœæ na tiamulinê w obu badanych latach, co wykazali równie¿ Funk i wsp. (9).

Reasumuj¹c, nale¿y stwierdziæ, ¿e profil wra¿liwo-œci szczepów Y. enterocolitica wyizolowanych od œwiñ w Polsce w latach 2000 i 2007 ulega³ w tym okresie

(4)

Med. Weter. 2013, 69 (9) 551

znacz¹cym zmianom, z zaznaczaj¹c¹ siê tendencj¹ narastania opornoœci na niektóre chemioterapeutyki stosowane w lecznictwie weterynaryjnym. Uwzglêd-niaj¹c zatem szerokie rozprzestrzenienie tych bakterii w populacji œwiñ, stwarzaj¹ce zagro¿enie dla zdrowia publicznego, równie¿ w kontekœcie terapii jersiniozy, nale¿y systematycznie monitorowaæ zjawisko naby-wania lekoopornoœci przez Y. enterocolitica na stoso-wane chemioterapeutyki.

Piœmiennictwo

1.Abdel-Haq N. M., Papadopol R., Asmar B. I., Brown W. J.: Antibiotic susceptibilities of Yersinia enterocolitica recovered from children over a 12--year period. Int. J. Antimicrob. Agents 2006, 27, 449-452.

2.Acar J., Rõstel B.: Antimicrobial resistance: an overview. Rev. sci. tech. Off. int. Epiz. 2001, 20, 797-810.

3.Baumgartner A., Kuffer M., Suter D., Jemmi T., Rohner P.: Antimicrobial resistance of Yersinia enterocolitica strains from human patients, pigs and retail pork in Switzerland. Int. J. Food Microbiol. 2007, 115, 110-114. 4.Bottone E. J.: Yersinia enterocolitica: overview and epidemiologic

correla-tes. Microbes Infect. 1999, 1, 323-333.

5.Corbel M. J., Brewer D., Hunter D.: Characterization of Yersinia enterocoli-tica strains associated with ovine abortion. Vet. Rec. 1990, 127, 526-527. 6.Dzier¿awski A., Cybulski W.: Potrzeba racjonalnego stosowania

antybio-tyków w praktyce weterynaryjnej. ¯ycie Wet. 2012, 87, 316-321.

7.EFSA. Scientific Report of EFSA and ECDC. The European Union Sum-mary Report on Trends and Sources of Zoonoses, Zoonotic Agents and Food--borne Outbreaks in 2010. EFSA Journal 2012, 10, 2597.

8.Fredriksson-Ahomaa M., Wacheck S., Koenig M., Stolle A., Stephan R.: Pre-valence of pathogenic Yersinia enterocolitica and Yersinia pseudotuberculosis in wild boars in Switzerland. Int. J. Food Microbiol. 2009, 195, 199-202.

9.Funk J. A., Troutt H. F., Davis S. A., Fossler C. P.: In vitro susceptibility of Yersinia enterocolitica isolated from the oral cavity of swine. J. Food Prot. 2000, 63, 395-399.

10.Gûrtler M., Alter T., Kasimir S., Linnebur M., Fehlhaber K.: Prevalence of Yersinia enterocolitica in fattening pigs. J. Food Prot. 2005, 68, 850-854. 11.Kwaga J., Iversen J. O.: In vitro antimicrobial susceptibilities of Yersinia

enterocolitica and related species isolated from slaughtered pigs and pork products. Antimicrob. Agents Chemother. 1990, 34, 2423-2425.

12.Nesbakken T., Eckner K., Høidal H. K., Røtterud O. J.: Occurrence of Yersinia enterocolitica and Campylobacter spp. in slaughter pigs and con-sequences for meat inspection, slaughtering and dressing procedures. Int. J. Food Microbiol. 2003, 80, 231-240.

13.Osek J., Wieczorek K.: Choroby odzwierzêce i ich czynniki etiologiczne wg raportu Europejskiego Urzêdu ds. Bezpieczeñstwa ¯ywnoœci (EFSA) za 2010 r. ¯ycie Wet. 2012, 87, 463-472.

14.Osek J., Wieczorek K.: Zoonozy pokarmowe i ich czynniki etiologiczne wg raportu EFSA za 2009 r. ¯ycie Wet. 2011, 86, 588-597.

15.Preston M. A., Brown S., Borczyk A. A., Riley G., Krishnan C.: Antimicro-bial susceptibility of pathogenic Yersinia enterocolitica isolated in Canada from 1972 to 1990. Antimicrob. Agents Chemother. 1994, 38, 2121-2124. 16.Rastawicki W., Gierczyñski R., Jagielski M., Ka³u¿ewski S., Jeljaszewicz J.:

Susceptibility of Polish clinical strain of Yersinia enterocolitica serotype O:3 to antibiotics. Int. J. Antimicrob. Agents 2000, 13, 295-301.

17.Rosner B. M., Stark K., Werber D.: Epidemiology of reported Yersinia enterocolitica infections in Germany, 2001-2008. BMC Public Health 2010, 10, 337-344.

18.Simonova J., Borilova G., Steinhauserova I.: Occurrence of pathogenic strains of Yersinia enterocolitica in pigs and their antimicrobial resistance. Bull. Vet. Inst. Pulawy 2008, 52, 39-43.

19.Singh I., Virdi J. S.: In vitro susceptibilities of Yersinia enterocolitica biotype 1A. World J. Microbiol. Biotechnol. 2004, 20, 329-331.

Adres autora: mgr Karolina Perkowska, ul. Oczapowskiego 13, 10-718 Olsztyn; e-mail: szweda@uwm.edu.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

The objective of the paper was to evaluate the en- ergy value and the content of basic nutrients in habitual diets of four-year-old children in terms of the adequate- ness of

Thus, the households in the lowest income decile consumed in 2010 lower quanti- ties of the same food groups which consumption by the total household population was

Tym bardziej sceptycznie wielu lekarzy odnosi się do możliwości leczenia uzależnienia od benzodiazepin w grupie starszych pacjentów, podważając zarówno bezpieczeństwo

W ostatnich latach w Europie najczęściej promowanym narzędziem oceny ryzyka niedożywienia w starości jest MNA, który uwzględnia ocenę soma- tometryczną osoby starszej

Podobnie jak w populacji ogólnej, także w przy- padku starszych pacjentów rozpoznanie infekcyjnego zapalenia wsierdzia jest stawiane w oparciu o zmo- dyfikowane

Koncepcja depre- sji naczyniowej powstała na podstawie wyników badań wskazujących, że u chorych z depresją o późnym po- czątku występuje znacznie więcej i o większym nasile-

Powszechnie uważa się, że u osób w star- szym wieku wchłanianie leków z przewodu pokarmo- wego na drodze transportu biernego (czyli większości leków) nie zmienia się w

Artykuły dotyczące badań epidemiologii zaburzeń otępiennych przeprowadzonych w Polsce charaktery- zują się dużym zróżnicowaniem pod względem zakre- su i metodologii badań,