Deir El-Bahari (1988). Świątynia Totmesa III

J. Lipińska,J. Aksamit,M.

Dolińska,J. Wiercińska,M.

Barwik,S. Medeksza,R. Czerner,L.

Bartnik,S. Miszczak,E.

Tarkowski,G. Wyrzykowski

Deir El-Bahari (1988). Świątynia

Totmesa III

Informator Archeologiczny : badania 22, 159

Inform a tor A rc h e o lo g ia n y 1988

159

z re k o n s tru o w a ć je j p la n u . Położenie bud o w li n a ta ra so w e j p latfo rm ie a ta k ż e ry z a lit 1 fra g m e n t z a ch o w an ej n isz y w fa sa d z ie w sk a z u ją n a d u ż e zn a c z e n ie o d k ry teg o b u d y n k u .

W w a rstw ie [V o d k ry to d w a rów nolegle rn u ry z cegły m ułow ej 1 fra g m e n t k a m ie n n e j p o sa d z k i. K o n stru k c je tej w a rstw y były p o sad o w io n e b ezp o śred n io n a c a lc u , k tó ry o siąg n ięto n a poziom ie 14.91 m. poniżej najw yższego p u n k tu tellu .

2. TELL ABU HAFUR

Z ałożono J e d e n w ykop o w y m ia ra c h 10 x 10 m. n a sto su n k o w o p ła sk ie j p o w ierzch n i w po łu d n io w ej części te llu . O d k ry to dw ie w arstw y z o k re s u w czesn o d y n a s tycznego (III. lys, p .n .e,), a le c a lc a J a k d o ty c h c z a s nie o siąg n ięto .

W w arstw ie 1 od k ry ło tylko p o jed y n cz ą śc ia n ę z cegły m ułow ej, w zm o cn io n ą trz e m a p rz y p o ra m i 1, p rz y ty k a ją c ą do niej od południow ego z a c h o d u , p latfo rm ę z cegły m ułow ej.

W w arstw ie II. oddzielonej od w arstw y I w a rstw ą n ie m a l jałow ej zlcm l. o d k ry to dw a p o m ie sz c z e n ia o w y m ia ra c h o k. 3 .6 x 2 m . o raz p rz y ty k a ją c e do n ic h podw órze. W p o m ieszcze­ n ia c h zach o w ało się Ich w y p o sażen ie: ław y g lin ian e, n isz e w ś c ia n a c h I piece. O p isy w an a w a rs tw a z o sta ła o sią g n ię ta tylko w p d .-w sc h . części w ykopu.

B a d a n ia n a o b u s t a n o w i s k a c h b ę d ą k o n ty n u o w a n e . D E K EL-BAHARI (1 9 8 8 )

Ś w ią ty n ia T o t m e ł a HI S ta c ja A rcheologii Ś ró d z ie m n o m o rs ­kiej UW w K airze PP P raco w n ie K on­ serw acji Z ab y tk ó w

P ra c a m i k iero w ała doc. d r h a b . J a d w ig a L ip iń sk a a w s k ła d m isji w chodzili - arc h e o lo d z y : m gr m gr J o a n n a A k sam it, M onika D olińska, J o a n n a W ie rc iń sk a (M uzeum N arodow e w W arszaw ie) M irosław B arw ik {Zakład A rcheologii Ś ró d ziem n o m o rsk iej PAN], a rc h ite k c i: d r h a b . lnż. a rc h . S ta n is ła w M cdeksza (P o litech n ik a W rocław ska) m gr lnż. a rc h . R afał C zcrn er, k o n serw ato rzy : p.p. Leon B a rtn ik , S te fa n M iszczak i E d ­ w a rd T ark o w sk i (w szyscy PKZ) o raz fo to g raf p. G rzegorz W yrzykow ski (UW). P race trw ały od 4 g ru d n ia 19 8 7 do 1S k w ie tn ia 1988.

P raco k o n c e n tro w a ły się n a trz e c h k lc r u n k a c h : i . s tu d ia arch eo lo g iczn e I d a ls z e o czy szcza­ n ie te r e n u św ią ty n i 2. re k o n s tru k c ja reliefowej d e k o racji ś c ia n św ią ty n i 3. r e k o n s tru k c ja e le m e n tó w a r c h ite k tu r y in situ .

P ra c e p rzy o czy szczan iu te r e n u k o n c e n tro w a ły się w południow ej części św iąty n i I p o z­ w oliły o d n a le ź ć w iele no w y ch frag m en tó w reliefów, często w zu p ełn ie n ieo cz ek iw an y ch m iej­ s c a c h (pod p ły ta m i p o sa d z k i czy blo k am i fu n d am en tó w ).

S tu d ia arc h e o lo g ic z n e dotyczyły głów nie re k o n s tru k c ji p rz e d s ta w ie ń zc ś c ia n s a li k o lu m n o ­ wej o raz sa lt n a b a rk ę a ta k ż e se e n o fia rn y c h z k ap licy z a c h o d n ie j. N ajbardziej z a a w a n so w a n e s ą p ra c e d o ty czą ce ś c ia n sa li kolu m n o w ej, gdzie d o k o n a n o pełnej re k o n s tru k c ji ś c ia n p ó ł­ n o c n e j i z a c h o d n ie j. D o k o n an o te ż u z u p e łn ie ń w cześniej z re k o n s tru o w a n y c h s c e n . P ra c e re k o n s tru k c y jn e ln s itu o b jęły 6 k o lu m n s a li hypostylow ej, czę ść p o sa d z k i k a m ie n n e j w tejże s a li, a ta k ż e trzy rozbite bloki ze ś c ia n głów nego s a n k tu a r iu m .

P r a c e b ę d ą k o n ty n u o w a n e w p rz y s z ły m s e z o n ie .

I

P olska S ta c ja A rcheologii Ś ró d z ie m ­ n o m o rsk ie j UW w K airze, PP P raco w ­ nic K o n serw acji Z ab y tk ó w O d d ział w K ielcach E g ip sk a O rg a n iz a c ja S t a ­ ro ż y tn o śc i__________________________ Ze s tro n y p o lsk iej u d ział b rali archeolodzy: m gr A ndrzej Leligdowicz. m gr A n n a P o łu d n i kie wicz, d r T o m asz Schol] ; an tro p o lo d zy : prof, d r h ab . T a d e u sz D zierżykray-R ogalski, ргоГ. d r h a b . E lżb ieta P ro m lń sk a , a r c h i­ tek ci : lnż. J a c e k B rzozow ski, m gr lnż. a rc h . A ndrzej Ju rk ie w ic z , m g r lnż. a rc h . Je rz y K ania, inż. L eszek S ło ń sk i. S tr o n ę E g ip sk ą re p re z e n ­ tow ali : M a d h a d E l M lnabbaw l, H c s h a m A bd El Latli, Y ehla Abd El F a ta h . S ezo n 1987 1 1988.

P ierw szy e ta p b a d a ń trw a ł od 28.1. do 14.V. 19 8 7 r. i o b ją ł dziedziniec z a c h o d n i q a s r u o raz re jo n n a z a c h ó d od m a u z o le u m i m a d ra sy . Na d zied z iń cu z a c h o d n im w y ek sp lo ato w an o 19 g robów z a w ierający ch 158 pochów ków .

W szystkie groby, z w yjątkiem Jednego s ą ty p u ziem nego d w u zasad n iczy ch typów: a -k o m o ra ziem n a z k a m ie n n ą n a d b u d o w ą z a m k n ię tą k am ien n y m i płytam i lu b belkam i, zaw ierająca dwie n isze grobow e z licznym i pochów kam i b-grób ziem ny sk ła d a ją c y się z szybu, z którego prow adzą otw ory do je d n e j lu b d w óch nisz. Pom im o typow ego m u zu łm ań sk ieg o o b rz ą d k u grzebalnego znaleziono nieliczne w yposażenie grobow e np. pierścionki. O kazało się także, że szereg szkieletów