• Nie Znaleziono Wyników

Zawartość pierwiastków śladowych w wybranych warzywach z rejonu Lubelszczyzny

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Zawartość pierwiastków śladowych w wybranych warzywach z rejonu Lubelszczyzny"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

ANNA CZECH, EL¯BIETA RUSINEK, DARIUSZ BARTOSZEK

ZAWARTOŒÆ PIERWIASTKÓW ŒLADOWYCH W WYBRANYCH WARZYWACH Z REJONU LUBELSZCZYZNY

THE TRACE ELEMENTS CONTENT IN THE SELECTED VEGETABLES FROM THE LUBLIN AREA

Katedra Biochemii i Toksykologii Akademia Rolnicza 20-934 Lublin, ul. Akademicka 13 Kierownik: prof. dr hab. J. Truchliñski

Metod¹ absorpcyjnej spektrofotometrii atomowej (ASA) oznaczono zawar-toœæ miedzi, cynku, manganu i ¿elaza w próbkach œwie¿ych warzyw (rzodkiewki, sa³aty, szczypioru, szpinaku, szczawiu) z rejonu Lubelszczyzny. Zawartoœæ bada-nych pierwiastków w próbkach analizowabada-nych warzyw mo¿na uznaæ za niskie, nie stanowi¹ce zagro¿enia dla zdrowia cz³owieka.

S³owa kluczowe: miedŸ, cynk, mangan, ¿elazo, warzywa, zawartoœæ, ASA Key words: copper, zinc, manganese, iron, vegetables, contents, ASA

WSTÊP

Dla organizmu cz³owieka niezbêdnych jest oko³o 15 sk³adników mineralnych, bêd¹cych wa¿nymi elementami struktur fizjologicznych i bior¹cych udzia³ w ró¿nych procesach me-tabolizmu. Biopierwiastki maj¹ wp³yw na fizyczn¹ i chemiczn¹ integralnoœæ komórek i tka-nek przez zachowanie odpowiednich potencja³ów bioelektrycznych, jak te¿ s¹ nieodzowne do produkcji hormonów i enzymów. Choæ nie spe³niaj¹ funkcji energetycznych, okazuj¹ siê niezbêdne do ¿ycia. Sk³adniki mineralne powinny byæ dostarczone wraz z po¿ywieniem w odpowiednich iloœciach i proporcjach. Zarówno ich nadmiar jak i niedobór w diecie mo¿e spowodowaæ zaburzenia procesów metabolicznych [1, 6, 7, 8, 10]. Warzywa jako pe³no-wartoœciowe produkty ¿ywnoœciowe s¹ wa¿nym elementem diety cz³owieka, a przede wszyst-kim Ÿród³em sk³adników mineralnych. Zawartoœæ biopierwiastków w warzywach jest uza-le¿nione od wielu czynników m.in. w³aœciwoœci odmianowych roœlin, czasu wegetacji, wa-runków œrodowiskowych, miejsca pozyskania itp. W dostêpnym piœmiennictwie nie ma wiele informacji na temat zawartoœci pierwiastków œladowych w warzywach z rejonu wschodniej Polski. Dlatego celowe by³o oznaczenie, zawartoœci pierwiastków œladowych (miedŸ, cynk, mangan i ¿elazo) w wybranych gatunkach warzyw na LubelszczyŸnie w zale¿noœci od miej-sca pozyskania (ogródki dzia³kowe w centrum Lublina, ogródki dzia³kowe poza Lublinem, supermarket, targowisko).

(2)

MATERIA£ I METODY

Oznaczono zawartoœæ wybranych pierwiastków œladowych w œwie¿ych warzywach: rzodkiewce, sa³acie, szczypiorze, szpinaku i szczawiu. Warzywa zebrano w maju 2004 roku w stanie pe³nej doj-rza³oœci konsumpcyjnej. Analizowane próbki warzyw pochodzi³y z obszarów potencjalnie nie nara-¿onych na zanieczyszczenia przemys³owe, z dala od tras szybkiego ruchu (ogródki dzia³kowe poza miastem – usytuowane 20 km od centrum Lublina, supermarket – warzywa pozyskane ze szklarni) oraz z terenów potencjalnie zanieczyszczonych z uwagi na blisk¹ odleg³oœæ od szosy (ogródki dzia³-kowe w centrum Lublina – 100 m od trasy szybkiego ruchu, targowisko – uprawy gruntowe przy trasie wylotowej z Lublina). Przeanalizowano 100 próbek, po 5 dla ka¿dego badanego warzywa. Oznaczenia wykonano w dwukrotnym powtórzeniu.

Pobrane do oznaczeñ próbki warzyw przygotowano i mineralizowano metod¹ such¹ w temperaturze 450°C, a nastêpnie roztwarzano w 6N kwasie solnym. W otrzymanym mineralizacie oznaczono zawartoœæ miedzi, cynku, manganu i ¿elaza metod¹ atomowej spektrofotometrii absorp-cyjnej ASA. Uzyskane dane liczbowe poddano analizie statystycznej testem analizy wariancji jedno-czynnikowej ANOVA, przyjmuj¹c poziom istotnoœci 0,05.

WYNIKI I ICH OMÓWIENIE

MiedŸ, cynk, mangan i ¿elazo uznawane s¹ jako jedne z najwa¿niejszych pierwiastków œladowych niezbêdnych do prawid³owego rozwoju i funkcjonowania organizmu cz³owieka. W ostatnich latach obserwuje siê jednak w produktach spo¿ywczych pochodzenia roœlinne-go niskie zawartoœci tych pierwiastków [11]. Dopuszczalny poziom badanych pierwiast-ków œladowych, w warzywach do chwili obecnej nie zosta³ okreœlony wraz z wejœciem w ¿ycie nowego Rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia [9].

W tabeli I przedstawiono zawartoœæ miedzi i cynku w wybranych warzywach z rejonu Lubelszczyzny. W warzywach pochodz¹cych z ogródków dzia³kowych w centrum Lublina najwiêksz¹ zawartoœæ miedzi zanotowano w szczypiorze (1,07 mg kg-1 œ.m), zaœ najmniejsz¹

w rzodkiewce (0,23 mg kg-1 œ.m). W sa³acie, szpinaku i szczawiu iloœci tego biopierwiastka

kszta³towa³y siê na zbli¿onym poziomie (0,66±0,02 mg kg-1 œ.m). Nieco odmienne

rezulta-ty uzyskano w warzywach pochodz¹cych z ogródków dzia³kowych poza Lublinem. Œrednia zawartoœæ miedzi w warzywach z tego rejonu waha³a siê w granicach od 0,31 mg kg-1 œ.m.

(dla sa³aty) do 0,78 mg kg-1 œ.m. (dla szczawiu). Najwy¿sz¹ zawartoœæ miedzi w warzywach

pochodz¹cych z supermarketu oraz targowiska odnotowano w szczawiu i szpinaku, nato-miast ni¿sz¹ o oko³o 66±3,5% w rzodkiewce (Tab. I). W przypadku cynku najwy¿sz¹ za-wartoœæ stwierdzono w szpinaku i rzodkiewce, warzywach pochodz¹cych z ogródków dzia³-kowych w centrum Lublina, natomiast ni¿sz¹ o oko³o 41±3,5% w sa³acie. Œrednia zawar-toœæ cynku w rzodkiewce, szczypiorze, szpinaku oraz szczawiu pozyskanych z ogródków dzia³kowych poza Lublinem kszta³towa³a siê na zbli¿onym poziomie (2,33±0,18 mg  kg-1 œ.m.) i by³a o oko³o 50% wy¿sza w porównaniu z sa³at¹. Natomiast w warzywach

z supermarketu najwy¿sz¹ zawartoœci¹ cynku charakteryzowa³ siê szczaw oraz szczypior; by³a ona o oko³o 39% wy¿sza od pozosta³ych. Œrednia zawartoœæ cynku w rzodkiewce, sa³acie i szczypiorze z targowiska kszta³towa³a siê na zbli¿onym poziomie (2,77±0,20 mg  kg-1 œ.m.) i by³a o oko³o 16% wy¿sza w porównaniu do szpinaku oraz o oko³o 18% ni¿sza

w stosunku do szczawiu.

Wyniki uzyskane przez Kowalsk¹-Py³ka i wsp. [5] dotycz¹ce zawartoœci miedzi i cynku w sa³acie i szczypiorze by³y zbli¿one do uzyskanych w prezentowanej pracy i kszta³towa³y

(3)

Ta b e l a I . Zawartoœæ miedzi i cynku w wybranych warzywach (mg kg-1 œwie¿ej masy) Copper and zinc contents in the selected vegetables (mg kg-1 of fresh mass)

=DZDUWR ü PJNJ ZLH HMPDV\  0LHMVFH SR]\VNDQLD 5RG]DMZDU]\ZD PLHG  F\QN U]RGNLHZND Ær Ær VDáDWD Ær Ær V]F]\SLRU Ær Ær V]SLQDN Ær Ær RJUyGNL G]LDáNRZH ZFHQWUXP /XEOLQD V]F]DZ Ær Ær U]RGNLHZND Ær Ær VDáDWD Ær Ær V]F]\SLRU Ær Ær V]SLQDN Ær Ær RJUyGNL G]LDáNRZH SR]D /XEOLQHP V]F]DZ Ær Ær U]RGNLHZND Ær Ær VDáDWD Ær Ær V]F]\SLRU Ær Ær V]SLQDN Ær Ær VXSHUPDUNHW V]F]DZ Ær Ær U]RGNLHZND Ær Ær VDáDWD Ær Ær V]F]\SLRU Ær Ær V]SLQDN Ær Ær WDUJRZLVNR V]F]DZ Ær Ær î – wartoœæ œrednia (mean value)

(4)

siê odpowiednio: w sa³acie 0,57 mg kg-1 i 2,29 mg kg-1 œ.m, a w szczypiorze 0,67 mg kg-1

i 2,52 mg kg-1 œ.m. Podobne tendencje zaobserwowano w badaniach Kocjana i wsp. [4].

Natomiast w badaniach Lipiñskiej i wsp. [7] zawartoœæ miedzi w sa³acie z siedleckich ogród-ków dzia³kowych by³a ni¿sza (0,281 mg kg-1 œ.m.), a cynku (œrednio 3,62 mg kg-1 œm ) a¿

3-krotnie wy¿sza w porównaniu do prezentowanych wyników. W badaniach warzyw po-chodz¹cych z ogródków dzia³kowych na terenie województwa gdañskiego i elbl¹skiego wykonanych przez Falandysza i wsp. [2, 3] zawartoœæ miedzi w szczypioru, sa³acie i rzod-kiewce by³a ni¿sza, a cynku wy¿sza od wyników uzyskanych w badaniach w³asnych.

W tabeli II przedstawiono wyniki oznaczania zawartoœci manganu i ¿elaza w wybranych warzywach z rejonu Lubelszczyzny. Najwyzsz¹ zawartoœæ manganu w próbkach warzyw pochodz¹cych z ogródków dzia³kowych w centrum Lublina stwierdzono w szpinaku (8,46 mg kg-1 œ.m.), natomiast znacznie ni¿sz¹ o oko³o 95% w rzodkiewce. W pozosta³ych

warzywach zawartoœæ tego pierwiastka kszta³towa³a siê na poziomie 3,51±0,87 mg kg-1 œ.m.

Œrednia zawartoœæ manganu w rzodkiewce i sa³acie z terenów dzia³kowych poza miastem by³a zbli¿ona i wynosi³a 0,89±0,07 mg kg-1 œ.m, by³a ona wy¿sza o ok.65% od zawartoœci

tego pierwiastka w szpinaku, natomiast ni¿sza odpowiednio o ok. 66% i 84,8% w stosunku do szczypioru i szczawiu. W szpinaku i rzodkiewce pochodz¹cych z supermarketu zawar-toœæ manganu kszta³towa³a siê na poziomie 1,24±0,22 mg kg-1 œ.m., natomiast by³a

znacz-nie wy¿sza w szczypiorze, szczawiu i sa³acie odpowiednio o ok. 74%, 168% i a¿ o 240%. Œrednia zawartoœæ manganu w szczawiu i szczypiorze z targowiska kszta³towa³a siê na po-ziomie 2,20±0,02 mg kg-1 œ.m. i by³a ona znacznie wy¿sza w stosunku do sa³aty,

rzodkiew-ki i szpinaku, odpowiednio o ok. 21%, 111% i 323% (Tab. II).

Zawartoœæ ¿elaza w sa³acie, szczypiorze i szpinaku zebranych na terenach ogródków dzia³kowych w centrum Lublina kszta³towa³a siê na zbli¿onym poziomie (4,67±0,55 mg  kg-1œ.m.) i by³a oko³o 64% wy¿sza od iloœci tego pierwiastka w rzodkiewce i ni¿sza o ok.

61% od szczawiu (Tab. 2). Œrednia zawartoœæ tego biopierwiastka w warzywach z ogród-ków dzia³kowych poza Lublinem waha³a siê œrednio w granicach od 5,22 mg kg-1 œ.m (dla

sa³aty i szczypioru) do 11,18 mg kg-1 œ.m (dla szczawiu). W próbkach warzyw

pochodz¹-cych z supermarketu najwy¿szy œredni poziom ¿elaza stwierdzono w szczawiu (19,02 mg  kg-1 œ.m.), natomiast ni¿szy o 70% dla szczypioru. W warzywach pozyskanych na

targowi-sku najni¿sz¹ zawartoœæ tego pierwiastka zanotowano w szczypiorze i sa³acie ok. 5,59± 0,05 mg kg-1œ.m. i by³a ona znacznie ni¿sza w stosunku do szpinaku i szczawiu,

odpowied-nio o ok. 61% i 70% (Tab. 2).

Uzyskane w prezentowanej pracy wyniki zawartoœci manganu w sa³acie i szczypiorze s¹ oko³o 2-krotnie wy¿sze, a ¿elaza oko³o 2-krotnie ni¿sze w porównaniu do badañ Falandy-sza i wsp. [2]. Natomiast zawartoœæ manganu w rzodkiewce jest zbli¿ona do zawartoœci stwierdzanych przez Falandysza i wsp. [3], natomiast zawartoœæ ¿elaza w rzodkiewce jest 2-krotnie ni¿sza.

Nie bior¹c pod uwagê miejsca pozyskania warzyw mo¿na stwierdziæ, ¿e badane warzy-wa by³y najwiêkszym Ÿród³em ¿elaza, natomiast kumulowarzy-wa³y nieznaczne iloœci miedzi (Ryc. 1). Szczaw oraz szpinak cechowa³ siê wy¿sz¹ zawartoœci¹ miedzi i ¿elaza w porówna-niu do pozosta³ych warzyw. Œrednia zawartoœæ cynku, nie bior¹c pod uwagê miejsca pozy-skania, we wszystkich badanych warzywach kszta³towa³a siê na zbli¿onym poziomie (2,50±0,4 mg kg-1œ.m). Najmniejsz¹ zawartoœci¹ manganu i miedzi cechowa³a siê

(5)

Ta b e l a I I . Zawartoœæ manganu i ¿elaza w wybranych warzywach (mg kg-1 œwie¿ejmasy) Manganese and iron content in the selected vegetables (mg kg-1 of fresh mass)

î – wartoœæ œrednia (mean value)

=DZDUWR ü PJNJ ZLH HMPDV\  0LHMVFH SR]\VNDQLD 5RG]DMZDU]\ZD PDQJDQ HOD]R U]RGNLHZND Ær Ær VDáDWD Ær Ær V]F]\SLRU Ær Ær V]SLQDN Ær Ær RJUyGNL G]LDáNRZH ZFHQWUXP /XEOLQD V]F]DZ Ær Ær U]RGNLHZND Ær Ær VDáDWD Ær Ær V]F]\SLRU Ær Ær V]SLQDN Ær Ær RJUyGNL G]LDáNRZH SR]D /XEOLQHP V]F]DZ r Ær U]RGNLHZND Ær Ær VDáDWD Ær Ær V]F]\SLRU Ær Ær V]SLQDN Ær Ær VXSHUPDUNHW V]F]DZ Ær Ær U]RGNLHZND Ær Ær VDáDWD Ær Ær V]F]\SLRU Ær Ær V]SLQDN Ær Ær WDUJRZLVNR V]F]DZ Ær Ær

(6)

Ryc. 2. Œrednia zawartoœæ wybranych pierwiastków œladowych w warzywach w zale¿noœci od miejsca pozyskania (mg kg-1 œwie¿ej masy)

The average content of some trace elements in vegetables in depending on place of collect-Ryc. 1. Œrednia zawartoœæ wybranych pierwiastków œladowych w badanych warzywach (mg kg-1

œwie¿ej masy)

The average content of some trace elements in the tested vegetables (mg kg-1 of fresh mass)

Warzywa zakupione w supermarkecie charakteryzowa³y siê wy¿szym poziomem miedzi, cynku i ¿elaza ni¿ warzywa z obszarów potencjalnie zanieczyszczonych (ogródki we w centrum Lublina, targowisko), a tak¿e w porównaniu do warzyw z ogródków dzia³ko-wych poza Lublinem. Mog³o byæ to spowodowane u¿ywaniem podczas uprawy nawozów mineralnych bêd¹cych bogatym Ÿród³em biopierwiastków (Ryc. 2). W warzywach uprawia-nych na terenie ogródków dzia³kowych po³o¿ouprawia-nych w centrum Lublina stwierdzono

naj-                             PLHG F\QN PDQJDQ HOD]R U]RGNLHZND VDáDWD V]F]\SLRU V]SLQDN V]F]DZ                         PLHG F\QN PDQJDQ HOD]R

(7)

wy¿szy poziom manganu w porównaniu do pozosta³ych rejonów. Najmniejsze iloœci tego metalu wystêpowa³y w warzywach zakupionych na targowisku (Ryc. 2).

Uzyskane wyniki pozwalaj¹ przypuszczaæ, ¿e ró¿nice w zawartoœci badanych pierwiast-ków w warzywach pochodz¹cych z ró¿nych stanowisk, mog¹ wynikaæ z odmiennych wa-runków klimatycznych, glebowych lub stopnia nara¿enia na zanieczyszczenia przemys³o-we i komunikacyjne na danym terenie.

WNIOSKI

1. Warzywa zakupione w supermarkecie charakteryzowa³y siê wy¿szym poziomem mie-dzi, cynku i ¿elaza w porównaniu do warzyw pochodz¹cych z ogródków dzia³kowych w centrum i poza Lublinem oraz z targowiska.

2. Badane warzywa (rzodkiewka, sa³ata, szczypior, szpinak, szczaw) by³y bogatym Ÿró-d³em ¿elaza, natomiast zawiera³y nieznaczne iloœci miedzi.

3. Zawartoœæ miedzi, cynku, manganu i ¿elaza w próbkach analizowanych warzyw mo¿-na uzmo¿-naæ za niskie, nie stanowi¹ce zagro¿enia dla zdrowia cz³owieka.

A . C z e c h , E . R u s i n e k , D . B a r t o s z e k

THE TRACE ELEMENTS CONTENT IN THE SELECTED VEGETABLES COMING FROM THE LUBLIN AREA

Summary

The ASA method was used to determine the content of copper, zinc, manganese and iron in the selected vegetables (lettuce, radish, spinach, chives, sorrel) obtained from the following allotments: Lublin centre, the city surrounding and from the marketplace and the supermarket. The vegetables bought at the supermarket were characterized higher concentration of copper and zinc in comparison with the vegetables coming from the allotments in the Lublin centre, the city surrounding and also from the marketplace. All the tested vegetables were rich in iron, however accumulated insignificant amount of copper. The trace elements content in the tested vegetables were not significant and were not harmful to people’s health.

PIŒMIENNICTWO

1. Buloñski R., Kot A.: Oznaczanie zawartoœci magnezu w produktach spo¿ywczych. Roczn. PZH 1986, 37, 211-216.

2. Falandysz J., Kotecka W., Bona H.: Zawartoœæ manganu, miedzi, cynku i ¿elaza w warzywach liœciastych na terenie woj. gdañskiego. Bromat. Chem. Toksykol. 1993, 26, 101-103.

3. Falandysz J., Kotecka W., Bona H.: Zawartoœæ manganu, miedzi, cynku i ¿elaza w jadalnych bulwach, korzeniach i k³¹czach, owocach i nasionach warzyw na terenie woj. gdañskiego i elbl¹-skiego. Bromat. Chem. Toksykol. 1993, 26, 97-99.

4. Kocjan R., Kot A., Ptasiñski H.: Zawartoœæ chromu, cynku, miedzi, niklu, kadmu i o³owiu w warzywach i owocach z terenów Stalowej Woli. Roczn. PZH 2002, 15, 31-38.

5. Kowalska-Py³ka H., Kot A., Wierciñski J., Kursa K., Wa³kuska G., Cybulski W.: Zawartoœæ o³o-wiu, kadmu, miedzi i cynku w warzywach, owocach agrestu oraz glebie ogrodów dzia³kowych Lublina. Roczn. PZH 1995, 46, 3-12.

(8)

7. Lipiñska J., Oprz¹dek K.: Ocena zawartoœci metali w warzywach z siedleckich ogrodów dzia³ko-wych. Roczn. PZH 1996, 47, 211-216.

8. Pierwiastki œladowe i ich diagnostyczne znaczenie. Aura 1999, 7-8, 34-35.

9. Rozporz¹dzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 stycznia 2003r. w sprawie maksymalnych poziomów zanieczyszczeñ chemicznych i biologicznych, które mog¹ znajdowaæ siê w ¿ywnoœci, sk³adni-kach ¿ywnoœci, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagaj¹cych w prze-twarzaniu albo na powierzchni ¿ywnoœci Dz. U. z 2003, nr 37 poz. 326.

10. Rychlik E.: Zawartoœæ sk³adników mineralnych w dietach m³odzie¿y. Miêdzynarodowa Konfe-rencja Naukowa „Fizjologiczne uwarunkowania postêpowania dietetycznego”. Cz. I, Warszawa, listopad 2004, 382-387.

11. Sienkiewicz-Cholewa U., Wróbel S.: Rola miedzi w kszta³towaniu wielkoœci i jakoœci plonów roœlin uprawnych. Post. Nauk Roln. 2004, 5, 39-56.

Cytaty

Powiązane dokumenty