Streszczenie
Celem artykułu jest opisanie uwarunkowa i problematyki procesów przegl-dów urzdze medycznych w organizacji szpitalnej. Przesłank do podjcia tematu była diagnoza postawiona w wyniku przeprowadzanych bada wstpnych w wybranych jednostkach opieki zdrowotnej z terenów województwa lskiego, a mianowicie, i realizacja procesów zarzdzania infrastruktur szpitaln jest utrudniona w wyniku braku uporzdkowania zasobów informacji lub braku ich ko-dyfikacji. W artykule przedstawiono charakterystyk uytkowanego sprztu medycznego w szpitalu, zaproponowano klasyfikacj przegldów sprztu medyczne-go oraz opisano przebieg procedury wybranego procesu przegldu i uczestniczcych w nich zasobów informacji z zastosowaniem wybranych metod in-ynierii oprogramowania.
Słowa kluczowe: proces, przegląd, zasoby informacyjne 1. Sprzt medyczny w organizacji szpitalnej
BezpieczeĔstwo Ğwiadczonych usług medycznych jest bardzo ĞciĞle związane z bezpieczeĔstwem uĪytkowanego sprzĊtu medycznego. Dla elektronicznego sprzĊtu medycznego i instalacji gazów medycznych, istotnym są przyjĊte przez producenta przy projektowaniu i produkcji Ğrodki techniczne gwarantujące bezpieczeĔstwo wyrobu. Producenci tego typu wyrobów medycznych nadzorowani są przez niezaleĪne jednostki notyfikowane. Nadzór ten jest elementem systemu dopuszczeĔ wyrobów medycznych do obrotu w Unii Europejskiej. Takie podejĞcie do wprowadzania wyrobów medycznych do obrotu powoduje, Īe produkuje siĊ wyroby spełniające wymagania wszystkich stosowalnych dla nich standardów technicznych. W odróĪnieniu od innych urządzeĔ ze wzglĊdu na swoją specyfikĊ – wpływ na zdrowie i Īycie pacjentów i obsługi, sprzĊt medyczny podlega innym wymogom prawnym. Obecne regulacje krajowe wynikają z trzech dyrektyw medycznych Unii Europejskiej:
− MDD(ang. Medical Device Directive) – 93/42/EEC – dyrektywa dla wyrobów medycznych (zwanych w legislacji polskiej wyrobami medycznymi do rónego przeznaczenia),
− AIMD (ang. Active Implantable Medical Device) – 90/385/EEC – dyrektywa dla aktywnych implantowanych wyrobów medycznych,
− IVD (ang. In Vitro Diagnostic Device Directive) – 98/79/EC – dyrektywa dla wyrobów medycznych do diagnostyki in-vitro.
Dyrektywy medyczne stanowią instrument harmonizacji przepisów obowiązujących na obszarze całej Unii, realizowany na podstawie Dyrektyw Nowego PodejĞcia. Wszystkie trzy
dyrektywy odnoszą siĊ do nastĊpujących zagadnieĔ [4]:
− opracowania, wytwarzania, ocen technicznych i medycznych,
− wprowadzania do obrotu – przekazania wyrobu medycznego stronie trzeciej, − montaĪu i instalacji (w obiekcie uĪytkownika),
− obsługi – utrzymania w stanie gotowoĞci do uĪytku,
− bezpieczeĔstwa medycznego – obejmującego wybór parametrów, regulacjĊ dawek i zabezpieczenia przed przekroczeniem wartoĞci nastawczych,
− bezpieczeĔstwa higienicznego – obejmującego czyszczenie, dezynfekcjĊ oraz sterylizacjĊ urządzeĔ z uwzglĊdnieniem czasu eksploatacji.
Dyrektywy nie stanowią bezpoĞrednio Ĩródeł prawa dla krajów członkowskich, dopiero po wprowadzeniu do prawodawstwa krajowego mają moc sprawczą. W Polsce dyrektywy medyczne wdroĪone zostały poprzez UstawĊ o wyrobach medycznych [11]. Za prowadzenie rejestru wyrobów medycznych – w tym sprzĊtu medycznego, podmiotów odpowiedzialnych za ich pojawienie siĊ w obrocie oraz uĪytkowaniu odpowiada Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, który współpracuje z innymi instytucjami polskimi i europejskimi nadzorując wyroby medyczne oraz raportując o ich zawieszeniu lub wycofaniu z obrotu (incydenty medyczne).
Medyczny sprzĊt szpitalny stanowi dosyü zróĪnicowaną grupĊ wyrobów, które podlegają szczegółowej ocenie jakoĞci. Aktualnie opracowane normy nie ujmują wszystkich postaci sprzĊtu. Najbardziej rozbudowaną grupĊ stanowią Ğrodki lokomocji dla osób niepełnosprawnych. Pozostała grupa sprzĊtu oceniana jest na podstawie norm branĪowych lub krajowych, nie ujmujących wielu kwestii, które jednak zastrzegane są jako cechy uĪytkowe sprzĊtu przez poszczególnych wytwórców. Poszczególne normy precyzują cechy konstrukcyjne i uĪytkowe sprzĊtu, a mianowicie [4]:
− wymiary sprzĊtu lub istotnych jego czĊĞci, − cechy uĪytkowe głównych zespołów sprzĊtu, − działanie elementów ruchomych,
− wytrzymałoĞü na obciąĪenia (statyczne i dynamiczne), − wymieniają i charakteryzują wyposaĪenie sprzĊtu,
− wymagania dotyczące układów elektycznych i bezpieczeĔstwa uĪytkowania,
− kwestie dotyczące stosowanych materiałów konstrukcyjnych oraz powłok ochronnych. SprzĊt medyczny definiowany jest albo w kontekĞcie wyrobu medycznego (art. 2.1 punkt 35– 44) [11] albo technologii medycznej [1]. Medyczny sprzĊt szpitalny moĪna podzieliü zatem w oparciu o klasyfikacjĊ wyrobów medycznych do róĪnego przeznaczenia. Podlegają one podziałowi na klasy I, IIa, IIb i III z uwzglĊdnieniem takich kryteriów jak: inwazyjnoĞü, czas ciągłej stycznoĞci z pacjentem, rodzaj stycznoĞci z pacjentem, urządzenia aktywne/pasywne czy ryzyko związane ze stosowaniem wyrobu medycznego. Reguły te zawarte są w załączniku IX dyrektywy Unii Europejskiej MDD [2], jak równieĪ w rozporządzeniach Ministra Zdrowia [7, 9]. Do poszczególnych klas moĪna zaliczyü nastĊpujący sprzĊt, który wymieniono w tabeli nr 1. KlasyfikacjĊ i kwalifikacjĊ konkretnego wyrobu medycznego do danej klasy przeprowadza wytwórca (art. 15 [11]).
Inna miĊdzynarodowa klasyfikacja sprzĊtu, aparatury i materiałów medycznych: Universal Medical Device Nomenclature System opracowana została przez amerykaĔską organizacjĊ
pozarządową ECRI. Klasyfikacja ta została utworzona w celu harmonizacji i ułatwienia identyfikacji, przechowywania oraz komunikacji i wymiany danych dotyczących urządzeĔ medycznych. MoĪna na niej odnaleĨü 18140 pozycji. Obecnie nie ma obligacji dla organizacji polskich do stosowania tej klasyfikacji.
Tabela 1 Przykłady sprztu medycznego zaliczanego do rónych klas zgodnie z klasyfikacj w [7, 9]
Klasa Przykład sprztu medycznego w danej klasie
I piły, dłuta, kleszcze, lampy operacyjne, stoły operacyjne, łóĪka z regulacją dla osób niepełnosprawnych, łóĪka szpitalne z napĊdem elektrycznym
IIa wiertła, EKG, EEG, elektroniczne: termometry i mierniki ciĞnienia krwi, stetoskopy, rezonans magnetyczny
IIB aparaty do wentylacji płuc lub litotrypsji
III sprzĊt jednorazowego uĪytku np. sondy do pomiaru rzutu serca ħródło: Opracowanie własne.
Medyczny sprzĊt szpitalny moĪna podzieliü równieĪ w oparciu o kryteria: 1. mobilnoĞci:
a. sprzĊt ruchomy b. sprzĊt stacjonarny
2. Ĩródła promieniowania jonizującego:
a. urządzania zawierające Ĩródła promieniowania jonizującego, wytwarzające promieniowanie jonizujące i emitujące substancje promieniotwórcze,
b. urządzania bez Ĩródeł promieniowania jonizującego, 3. zastosowanie lecznicze: a. sprzĊt do monitoringu pacjenta, b. sprzĊt do diagnostyki obrazowej, c. sprzĊt ortopedyczny, d. sprzĊt dla niepełnosprawnych, e. sprzĊt do rehabilitacji, f. sprzĊt do anestezjologii, g. sprzĊt chirurgiczny, h. sprzĊt do naczyĔ krwionoĞnych, i. sprzĊt do medycyny ratunkowej, j. sprzĊt stomatologiczny, k. SprzĊt pomocniczy i laboratoryjny.
Szczególne znaczenie w praktyce organizacji gospodarki remontowej w szpitalu ma podział sprzĊtu ze wzglĊdu na kryterium Ĩródła promieniowania jonizującego. Urządzania zawierające Ĩródła promieniowania jonizującego, wytwarzające promieniowanie jonizujące oraz emitujące substancje promieniotwórcze ze wzglĊdu na swoją specyfikĊ podlegają wielu dodatkowym unormowaniom prawnym.
2. Obecna realizacja procesu przegldów w badanym szpitalu
Dla wielu wyrobów medycznych, np. dla instalacji gazów medycznych, równie istotne z punktu widzenia bezpieczeĔstwa wyrobu co wyprodukowanie jego elementów, jest samo zainstalowanie kompletnego wyrobu/instalacji oraz odpowiedni proces serwisowania. Według wymagaĔ dla wyrobów medycznych obejmuje ono zarówno naprawy jaki okresowe przeglądy techniczne urządzeĔ. Zgodnie z wymaganiami dyrektywy dla wyrobów medycznych 93/42/EEC i ustawy o wyrobach medycznych [11] to producent odpowiada za bezpieczeĔstwo wyrobu medycznego przez cały zdefiniowany czas Īycia wyrobu medycznego. Normy szczegółowe, specyficzne dla poszczególnych wyrobów zwykle wymagają, aby producent zapewnił dokumentacjĊ i zasoby do prowadzenia instalowania i serwisowania odpowiednie dla poszczególnych wyrobów. Wymaga siĊ równieĪ zdefiniowania czĊstoĞci prowadzonych przeglądów technicznych, zapewniających utrzymanie bezpieczeĔstwa wyrobów. Producent moĪe upowaĪniü pewne organizacje do prowadzenia instalowania czy serwisowania wyrobów w jego imieniu. Wymaga to jednak pełnego nadzoru przez producenta nad takimi usługami. Nadzór ten to: szkolenia personelu, zapewnienie odpowiedniej dokumentacji technicznej, weryfikowanie posiadania przez usługodawcĊ odpowiedniego sprzĊtu, równieĪ pomiarowego, okresowe audytowanie firm realizujących tego typu usługi oraz przechowywanie odpowiednich zapisów. Alternatywą do tego typu nadzoru jest korzystanie z firm instalujących czy serwisujących, których kompetencje potwierdziła niezaleĪna jednostka notyfikowana, prowadząc certyfikacjĊ systemu zarządzania jakoĞcią na zgodnoĞü z normą EN ISO 13485:2003. Takie podejĞcie do uznawania kompetencji firmy realizującej usługi instalacyjne i serwisowe jest zgodne z systemem dopuszczania wyrobów medycznych do obrotu w Unii Europejskiej. UĪytkownik jest zobligowany do poddawania wyrobu przeglądom technicznym zalecanym przez producenta i w serwisie autoryzowanym przez producenta. Wtedy odpowiedzialnoĞü za bezpieczeĔstwo wyrobu wciąĪ ciąĪy na producencie. JeĞli uĪytkownik nie zastosuje siĊ do wskazówek producenta i nie podda wyrobu wymaganym przeglądom, w takiej sytuacji odpowiedzialnoĞü zgodnie z prawem spada na uĪytkownika
Szpitale posiadają róĪnego rodzaju sprzĊt medyczny, dostarczony przez róĪnych oferentów. Stąd, przy wieloĞci i róĪnorodnoĞci aparatury medycznej na stałe zatrudniają słuĪby do spraw utrzymania ruchu, które skupione są w działach techniczno – eksploatacyjnych. CzĊĞü z wykonywanych zadaĔ przez personel do spraw techniczno – eksploatacyjnych wymaga konsultacji z dyrektorem zakładu, personelem medycznym, pracownikami działu ksiĊgowoĞci lub zamówieĔ publicznych/zakupów i akceptacji dyrektora, a w czĊĞci procesów personel ten bierze udział (np. zgłaszanie usterek i awarii sprzĊtu medycznego przez personel medyczny, udział pracowników działu zakupów/zamówieĔ publicznych i ksiĊgowoĞci w realizacji procesu zakupu materiałów eksploatacyjnych do sprzĊtu). W ramach usług gwarancyjnych gospodarka remontowa aparatury wykonywana jest przez firmy zewnĊtrzne. Podmioty obce (zewnĊtrzne) prowadzą ją równieĪ jako usługĊ pogwarancyjną na zasadach zleceĔ (np.: wykonania zadania bądĨ serwisowych) w przypadku gdy zasoby wiedzy pracowników działów technicznych są niewystarczające, brak jest dostĊpu do specjalistycznych czĊĞci itp.. Z zasobami informacji o sprzĊcie szpitalnym mamy zatem do czynienia na poziomie jednostki, grupowym, organizacyjnym i miĊdzyorganizacyjnym.
Jednym z zadaĔ gospodarki remontowej jest przegląd, który moĪna zdefiniowaü jako obszerny zakres działaĔ obsługowych na odpowiednim poziomie dla zapewnienia zdatnoĞci i bezpieczeĔstwa obiektu. O czĊstotliwoĞci i zakresie przeglądów decyduje producent danego sprzĊtu. Zmienne te wynikają albo z liczby wykonanych badaĔ na danym sprzĊcie albo z upływu okreĞlonego czasu. Gdy sprzĊt szpitalny jest na gwarancji usługa przeglądu musi byü przeprowadzona przez uprawnione podmioty, którym przewaĪnie są autoryzowane serwisy. W okresie pogwarancyjnym przeglądy sprzĊtu realizowane są najczĊĞciej przez działy techniczne szpitala wykorzystujące instrukcje obiektów oraz własne doĞwiadczenie. Taka organizacji zadaĔ eksploatacyjnych podyktowana jest celem obniĪania kosztów. W przypadku gdy stopieĔ skomplikowania technicznego sprzĊtu jest wysoki, przy jego zakupie zawiera siĊ usługĊ serwisowania. Usługa serwisowania jest szersza niĪ usługa gwarancji, gdyĪ urządzenie podlega jej równieĪ w okresie pogwarancyjnym, a obowiązek przeprowadzenia przeglądu w tym czasie dalej spoczywa na zewnĊtrznym serwisie.
SprzĊt medyczny z Ĩródłami promieniowania jonizującego podlega dodatkowym kategoriom przeglądów. Oprócz przeglądów technicznych zalecanych przez producenta danego sprzĊtu przeprowadza siĊ obligatoryjne badania – pomiary dozymetryczne promieniowania jonizującego emitowanego przez urządzenie. Zakres pomiarów dozymetrycznych w Ğrodowisku pracy obejmuje [8]:
− rozprzestrzeniania siĊ skaĪeĔ promieniotwórczych. pomiar mocy dawki oraz okreĞlenie rodzaju promieniowania,
− pomiar i identyfikacjĊ skaĪeĔ powierzchni i powietrza – w przypadku moĪliwoĞci
Pomiary dozymetryczne w Ğrodowisku pracy mogą wykonywaü osoby posiadające uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej lub przeszkolone przez inspektora ochrony radiologicznej w zakresie wykonywania pomiarów. Uprawnienie do przeprowadzenia pomiarów zarówno dozymetrycznych jak i technicznych mają równieĪ organy dozoru jądrowego w związku z prowadzoną kontrolą. W zakresie radioterapii prowadzone są równieĪ obowiązkowe, coroczne zewnĊtrzne audyty dozymetryczne. Obejmują one przynajmniej ocenĊ dokonanej optymalizacji ochrony radiologicznej pacjenta, w tym porównanie dawek otrzymywanych przez pacjenta z odpowiednimi poziomami referencyjnymi, jeĪeli są okreĞlone [10].
Urządzenia radiologiczne, do których zaliczamy: − diagnostyczne aparaty rentgenowskie,
− urządzenia radiologiczne stosowane w medycynie nuklearnej, − urządzenia radiologiczne stosowane w radioterapii,
podlegają równieĪ testom z zakresu kontroli fizycznych parametrów. Testy te dzielą siĊ na: − testy odbiorcze (akceptacyjne) – którym podlegają nowo instalowane urządzenia radiologiczne
i programy komputerowe z nimi współpracujące, a takĪe urządzenia radiologiczne poddane istotnej naprawie,
− testy eksploatacyjne – których zakres oraz dopuszczalne odchylenia badanych fizycznych parametrów i czĊstoĞü wykonywania okreĞla załącznik nr 6 do rozporządzenia [10]. NaleĪy je ponownie wykonaü równieĪ po kaĪdej istotnej naprawie urządzenia radiologicznego przynajmniej w zakresie uzasadnionym specyfikacją wykonanej naprawy.
Tabela 2 Rodzaje przegldów przeprowadzanych na poszczególnym sprzcie szpitalnym
ħródło: Opracowanie własne.
W rentgenodiagnostyce, radiologii zabiegowej i medycynie nuklearnej testy eksploatacyjne dzielą siĊ dodatkowo na testy podstawowe i specjalistyczne. JeĪeli ze wzglĊdów konstrukcyjnych nie jest moĪliwe wykonanie testów eksploatacyjnych, dopuszcza siĊ stosowanie metod opisanych w:
2. europejskich normach, albo
3. zwalidowanych metodach badawczych, albo 4. instrukcjach producenta
w zakresie uwzglĊdniającym ograniczenie wynikające z uwarunkowaĔ konstrukcyjnych. Przeprowadzone badania w wybranych jednostkach opieki zdrowotnej wykazują, iĪ przegląd sprzĊtu medycznego wynika z:
1. rodzaju i przeznaczenia sprzĊtu, 2. okresu uĪytkowania danego urządzenia.
Podsumowanie rodzajów przeglądów przeprowadzonych na sprzĊcie medycznym w szpitalu wraz z podmiotami uprawnionymi do ich przeprowadzenia przedstawiono w tabeli 2.
3. Procedura procesu przegldów w badanym szpitalu
Na podstawie klasyfikacji sprzĊtu i przeglądów podzielonych w niniejszym artykule wybrano do analizy nastĊpujący typ urządzeĔ:
1. bez Ĩródeł promieniowania jonizującego
2. przy zakupie których nie zawarto umowy o serwisowanie.
W celu identyfikacji i uporządkowania zasobów informacji niezbĊdnych do realizowania procesu przeglądów dla tak okreĞlonego typu sprzĊtu przeprowadzono badania w wybranych szpitalach województwa Ğląskiego, które przybrały formĊ czĊĞciowo skategoryzowanych wywiadów. W ich wyniku została narysowana procedura dla procesu przeglądu technicznego zgodnie z notacją BPMN (Business Process Modeling Notation, pol. notacja modelowania procesów biznesowych), nowym standardem modelowania przebiegu procesów biznesowych, przepływów pomiĊdzy nimi oraz usług (rys. 1). BPMN umoĪliwia graficzne dokumentowanie procesów. Proponuje semantykĊ i syntaktykĊ jĊzyka budowy diagramów, słuĪących opisowi procesów [3]. Procedury wykonano w programie iGrafx Process, który pozwala na graficzną wizualizacjĊ, analizĊ i symulacjĊ przebiegu procesów.
Rysunek 1. Procedura przegldu sprztu medycznego ħródło: Opracowanie własne.
W proponowanym diagramie odzwierciedlono:
− przebieg przeglądu gdy sprzĊt jest na gwarancji jak i po gwarancji, − przebieg przeglądu gdy w sprzĊcie wystąpiła usterka/uszkodzenie,
− uwzglĊdniono nazewnictwo działów i dokumentów odmienne dla róĪnych jednostek (np. w niektórych szpitalach dział techniczny – DT i sekcja aparatury medycznej stanowią osobne komórki organizacyjne, w niektórych sekcja aparatury medycznej jest czĊĞcią DT, czĊĞü szpitali uĪywa dokumentów o nazwie protokół koniecznoĞci, w pozostałych to po prostu wniosek).
W celu uproszczenia stopnia skomplikowania rysunku wprowadzono podproces: Diagnozowanie sprzĊtu medycznego B (rys. 2) oraz nie pokazano przebiegu poszczególnych podprocesów np. przeprowadzenie planowanego przeglądu w tym diagnozowania czy procedura kasacji sprzĊtu.
Rysunek 2. Procedura diagnozowania sprztu medycznego B ħródło: Opracowanie własne.
Rysunek 3. Przepływ informacji dla procedury przegldu sprztu medycznego ħródło: Opracowanie własne.
Dla przygotowanych procedur na podstawie przeprowadzonych badaĔ, w kolejnym etapie zdiagnozowano przypływy zasobów informacyjnych. BPMN słuĪy jedynie do modelowania
procesów biznesowych, nie modeluje przepływu danych, a jedynie przepływ sterowania [5]. Przepływy zostały opracowane za pomocą diagramu przepływu danych narysowanych zgodnie z metodyką SSADM (Structured Systems Analysis and Design Method, pol. metodyka skutecznej analizy oraz technik projektowania) (rys. 3 i rys. 4). SSADM jest drugą, obok metodyki Yourdona, najbardziej znaną metodyką uĪywającą tych samych pojĊü, ale innych symboli graficznych. Jest wykorzystywana m. in. jako wymagalny standard w administracjach rządowych kilku krajów zachodnich [6]. Zebrane w ten sposób zasoby informacyjne dla okreĞlonego typu sprzĊtu i przeglądów technicznych mogą posłuĪyü do opracowania prototypowego narzĊdzia do wspomagania realizowania przeglądów w szpitalu.
Rysunek 4. Przepływ informacji dla procedury diagnozowania sprztu medycznego B ħródło: Opracowanie własne.
4. Podsumowanie
W niniejszym artykule przeprowadzono analizĊ sprzĊtu medycznego, z jakim mamy do czynienia w organizacjach szpitalnych oraz przeglądy, jakim musi byü poddawany. NastĊpnie podjĊto próbĊ sklasyfikowania urządzeĔ medycznych oraz rodzajów przeglądów, z jakimi mamy do czynienia w praktyce funkcjonowania organizacji szpitalnej. Za pomocą wybranej notacji modelowania procesów opisano procedurĊ przeglądu, a z wykorzystaniem wybranej metody analizy strukturalnej zdiagnozowano zasoby informacyjne uczestniczące w procesie. Zaproponowanie takiej koncepcji identyfikacji zasobów informacyjnych moĪe posłuĪyü do zastosowania wspomagania wszystkich rodzajów przeglądów urządzeĔ medycznych w działalnoĞci szpitala oraz ich skutecznego gromadzenia, a w dalszym etapie do przetwarzania i udostĊpniania.
%LEOLRJUDILD
[1] Fedorowski J., NiĪankowski R. (red.): Ekonomika medycyny, wyd. PZWL, Warszawa 2002, s. 151
[2] MDD(ang. Medical Device Directive) – 93/42/EEC – dyrektywa dla wyrobów medycznych (zwanych w legislacji polskiej wyrobami medycznymi do róĪnego przeznaczenia)
[3] Lasek M., Otmianowski B.: BPMN – standard opisywania procesów biznesowych. Budowa modeli procesów BPMN w iGrafxTm, Oficyna Wydawnicza WIT, Warszawa 2007
[4] Marciniak J., Szewczenko A.: SprzĊt szpitalny i rehabilitacyjny, Wyd. Politechniki ĝląskiej, Gliwice 2003
[5] Piotrowski M.: BPMN. Notacja modelowania procesów biznesowych – podstawy. Wyd. BTC, Warszawa 2007
[6] Roszkowski J.: Analiza i projektowanie strukturalne, Wyd. Helion, Gliwice 2004
[7] Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji wyrobów medycznych do róĪnego przeznaczenia, Dz. U. Nr 100, poz. 1027
[8] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2007 r. w sprawie podstawowych wymagaĔ dotyczących terenów kontrolowanych i nadzorowanych Dz.U. 2007 nr 131 poz. 910
[9] Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 05 listopada 2010 r.. w sprawie sposobu klasyfikowania wyrobów medycznych, Dz. U. nr 215, poz. 1416
[10] Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizujacego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej Dz. U. 2011, nr 51, poz. 265
ANALYSIS OF CONDUCTING PROCESSES OF MEDICAL DEVICES INSPECTIONS IN CHOSEN HOSPITAL
Summary
The aim of an article is to describe conditions and problems of technical inspec-tion processes of medical devices in hospital organizainspec-tion. The reason of undertaking this topic was a diagnosis formulated as a result of conducted initial re-searches in healthcare organization from Silesian Region, thus realization of processes of infrastructure management comes across difficulties because of lack of order in information resources or lack of its codification. There was introduced a characteristic of used medical devices in hospital, suggested a classification of in-spections of medical equipment and described the course of procedure of chosen process of inspection and information resources participating in them in the article. Keywords: information resources, inspection, process
Anna Bujanowska, Bartosz SzczĊĞniak Politechnika ĝląska
Instytut InĪynierii Produkcji Wydział Organizacji i Zarządzania ul. Roosevelta 26, 41-800 Zabrze tel. +4832 277 7350
e-mail: Anna.Bujanowska@polsl.pl Bartosz.SzczĊĞniak@polsl.pl
