• Nie Znaleziono Wyników

View of VII Spotkania Lubelskich Językoznawców. Język Polski. Współczesność – Historia

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "View of VII Spotkania Lubelskich Językoznawców. Język Polski. Współczesność – Historia"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

S

P

R

A

W

O

Z

D

A

N

I

A

ROCZNIKI HUMANISTYCZNE

Tom LV, zeszyt 6 – 2007

VII SPOTKANIA LUBELSKICH JĘZYKOZNAWCÓW

JĘZYK POLSKI. WSPÓŁCZESNOŚĆ – HISTORIA

W Lublinie w dniach 5-6 grudnia 2006 r. miały miejsce „VII Spotkania Lubel-skich Językoznawców” – konferencja organizowana cyklicznie przez Katedrę Języka Polskiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Zakład Historii Języka Polskiego i Dialektologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Tradycyjnie też miejscem obrad były oba ośrodki – pierwszego dnia konferencji UMCS, drugiego – KUL. Spo-tkania pomyślane przed laty (1999) jako konferencja integrująca językoznawcze śro-dowiska dwóch lubelskich uniwersytetów przerosły pierwotną ideę. Obecnie nazwać je można spotkaniami językoznawców w Lublinie, sukcesywnie uczestniczą w nich bowiem badacze współczesnej i historycznej polszczyzny także z innych ośrodków naukowych. Tym razem w konferencji uczestniczyli goście z Uniwersytetu Śląskiego (D. Ostaszewska) oraz Wyższej Szkoły Humanistyczno-Przyrodniczej w Sandomierzu (A. Różyło).

Prelegenci przedstawili 28 referatów. W zdecydowanej większości oscylowały one wokół zagadnień synchronicznych. Różnorodne aspekty funkcjonowania współcze-snej polszczyzny podjęli: I. Bielińska-Gardziel, Patriarcha czy kumpel? Profilowanie

obrazu ojca we współczesnym dyskursie publicznym; I. Domaciuk, Wartościowanie w nekrologach „Naszego Dziennika”; H. Duda, Kognitywizm a normatywizm w języ-koznawstwie polskim; Z. Gałecki, Riwne / Rowno. Dwa światy – dwa języki, Uwagi o polskim przekładzie niby-powieści Ołeksandra Irwacia; M. Karwatowska, L.

Ty-miakin, Tolerancja religijna jako kategoria światopoglądowa nastolatka; S. D. Kotu-ła, B. Rejakowa, Wartościowanie książki w programie telewizyjnym „Książki z górnej

półki” (na przykładzie wypowiedzi prowadzącego program T. Górnego); A. Małyska, Strategie nieantagonistyczne w debacie telewizyjnej; M. Nowak, O wierszowanej parafrazie Ewangelii pióra Anastazji Staśko; P. Nowak, Asercje w komunikacji me-dialnej; M. Nowosad-Bakalarczyk, Problem referencji męskich rzeczowników oso-bowych; I. Ostrowska, N. Szpyczko, Losy Polaków obwodu chmielnickiego na Ukrai-nie w świetle polskich gwar kresowych; H. Pelcowa, Praca w wypowiedziach

(2)

miesz-SPRAWOZDANIA

166

kańców wsi; Z. Rogowska, Uwagi o fonetyce i fleksji języka mieszkańców Gródka Podolskiego; A. Różyło, Piosenka jako przestrzeń spotkania z Bogiem – na przykładzie wybranych tekstów „Arki Noego”; L. Sikorska, Życzenia w gwarach południowo-wschodniej Kielecczyzny; K. Sobstyl, Funkcje językowych środków war-tościujących negatywnie w tekstach nadesłanych do czasopism młodzieżowych; N.

So-snowska, Uwagi na temat wulgaryzmów w „Ostatnim życzeniu” A. Sapkowskiego; J. Świderska, Obraz Polaka w oczach ukraińskiej młodzieży; J. Traczyk, Reklamowe

aspekty wywiadu prasowego; M. Urbaniak, Kreacje wizerunku bohatera wywiadu – na przykładzie „Twojego Stylu”; M. Wojtak, Kreatywność w wywiadzie i kreatywność prasowego wywiadu; A. Zdunek, Zabawy stereotypami w dialogowych felietonach Romana Pankiewicza i Krzysztofa Czarnoty.

Język w aspekcie historycznym był przedmiotem podjętym w wystąpieniach: J. Klimek, Prolegomena do poloników kijowskich z XVII w.; M. Kopra, O nazwie

miejscowej Hrebenne; W. Makarskiego, Dąbrówka ale inaczej; B. Matuszczyk, Dia-lekt czy diaDia-lekty kulturalne w polszczyźnie średniowiecznej; D. Ostaszewskiej, Staro-polska publicystyka – pragmatyczne uwarunkowania wariantywności gatunku oracja;

H. Wiśniewskiej, Znaczenia wyrazów podarunki i wziątki, czyli o korupcji w XVII

wieku.

Jak wynika z przeglądu tytułów wystąpień, analizy referentów dotyczyły różnych szczegółowych dziedzin językoznawstwa – przedmiotem naukowego oglądu były wszystkie niemal poziomy funkcjonowania języka: fonetyka, morfologia, leksykolo-gia, semantyka, stylistyka, tekstologia. Zakresowa różnorodność zainteresowań prele-gentów w sposób oczywisty przełożyła się na różnorodność materiałową i metodolo-giczną, ta zaś wyznaczona była przez określone podstawy źródłowe oraz odmienne preferencje badaczy: mistrzów i ich uczniów. Stąd obok językoznawczej „mikrochi-rurgii” (przedłożenia H. Wiśniewskiej z zakresu semantyki, M. Kopra i W. Makar-skiego z zakresu onomastyki, M. Nowosad-Bakalarczyk z zakresu morfologii) nie zabrakło również charakterystycznego dla środowiska Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej kognitywnego spojrzenia na język (I. Bielińska-Gardziel, M. Karwa-towska i L. Tymiakin, J. Świderska).

W sposób wyraźny zaznaczyły się na Spotkaniach wystąpienia z zakresu powiązań języka z różnymi zjawiskami kultury – uwagę badaczy przykuwała zwłaszcza komu-nikacja w mediach (A. Małyska, P. Nowak, J. Traczyk, M. Urbaniak) i przestrzeni religijnej (A. Różyło). W tym nurcie mieściły się także wystąpienia podejmujące refleksję nad strukturą i perswazyjnym wymiarem tekstów staropolskich i gwarowych (D. Ostaszewska, L. Sikorska).

Zwartą grupę tematyczną stanowiły także wystąpienia z zakresu aksjologii (I. Do-maciuk, S. Kotuła i B. Rejakowa, H. Pelcowa, K. Sobstyl), językowo-stylistycznego kształtu tekstów literackich (Z. Gałecki, M. Nowak, N. Sosnowska) czy opisy

(3)

pol-SPRAWOZDANIA 167

szczyzny kresowej (I. Ostrowska i N. Szpyczko, Z. Rogowska), z poszerzeniem jej perspektywy o kwestię XVII w. poloników kijowskich (J. Klimek).

Prócz referatów materiałowych uczestnicy konferencji mieli także możliwość wy-słuchania tekstów zawierających próby uogólnień czy rozstrzygnięć dotychczasowych problemów (H. Duda, B. Matuszczyk, M. Wojtak).

Atutem konferencji był jej – mimo wszystko – kameralny charakter oraz formuła „mistrz i jego uczniowie” (idea cyklu). Z założenia w Spotkaniach w roli referentów występują badacze języka o uznanym już w świecie naukowym autorytecie, jak rów-nież debiutanci. Dla tych ostatnich lubelska konferencja stanowi swoistą szkołę do-skonalenia warsztatu. W żywej dyskusji naukowej, która jest dobrym zwyczajem Spotkań, nie brakuje bowiem wskazówek i życzliwej krytyki.

Mimo iż w naszej kulturze liczba siedem konotuje pełnię – co w słowie otwierają-cym konferencję podkreślała Prorektor UMCS – prof. Anna Pajdzińska – VII Spotkań Lubelskich Językoznawców organizatorzy nie traktują jako ostatnich. Trwanie tego – w pierwotnym założeniu jednostkowego – zamierzenia podkreśla jego sensowność i potrzebę, na co z kolei, witając uczestników konferencji, zwracał uwagę Dyrektor Instytutu Filologii Polskiej KUL – prof. Wojciech Kaczmarek.

Materiały pokonferencyjne, zawierające wybrane z przedstawionych na Spotka-niach referatów, ukażą się w VII tomie serii „Język polski. Współczesność – Historia” przygotowywanym pod redakcją Henryka Dudy, Władysławy Książek-Bryłowej i Małgorzaty Nowak.

Jolanta Klimek Małgorzata Nowak Katedra Języka Polskiego KUL

III DNI POZNANIA W LUBLINIE

W dniach 19-21 kwietnia 2007 r. odbyła się konferencja naukowa „III Dni Pozna-nia w Lublinie”. Referentami – gośćmi lubelskiego środowiska językoznawczego – Katedry Języka Polskiego KUL i Zakładu Historii Języka Polskiego i Dialektologii UMCS – byli naukowcy z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zaini-cjowane w 2001 r. spotkania, których celem jest wymiana myśli naukowej między znaczącymi ośrodkami uniwersyteckimi w Polsce, odbywają się naprzemiennie w Lublinie (Dni Poznania w Lublinie) i Poznaniu (Dni Lublina w Poznaniu). Na

Cytaty

Powiązane dokumenty

Gdy któraś spóźnia się, idzie po nią wyznaczona grupa, a pozostałe śpiewają pieśń Гуляй, гуляй моя ясна зірко, którą rozpoczyna wesoła w swej

17. Laskowska E., O jednym z przejawów perswazji we współczesnym dyskursie poli- tycznym, [w:] Język, historia, polityka. Prace Komisji Językoznawczej BTN, t. Łuczeńczyk P.,

P Po zapoznaniu się z opinią Jarosła- wa i Magdaleny Kozerów, z któ- rej wynika, że za dużo leczymy w szpitalach, zwrócę uwagę na jedną główną tezę dotyczącą

wego (rozumianego w sensie ogólnym, abstrahując od konkretnych realizacji w konkretnych obszarach wiedzy i/lub dziedzinach nauki, tj. od cech charaktery- stycznych

Из более важных форм воздействия русского языка следует назвать следующие: изменение грамматического рода некоторых существительных,

Zapoznanie się z ciekawostką (informacje na temat Juliana Konstantego Ordona) str. Uważne przeczytanie lub wysłuchanie ,,Reduty Ordona”... 3. Ułożenie planu wydarzeń

Rejent działa w sposób wyrachowany i przemyślany, z kolei Cześnik najczęściej postępuje impulsywnie. Żaden z nich nie bierze pod uwagę, że mógłby się pogodzić

Zamawiający żąda następujących dokumentów: Oświadczenia o braku podstaw do wykluczenia Wykonawcy z postępowania, zgodnie z wzorem oświadczenia stanowiącym Formularz nr 2 do