Medycyna Wet. 2006, 62 (3) 316
Praca oryginalna Original paper
Przemieszczenia pêcherza moczowego u psów
wy-stêpuj¹ bardzo rzadko. Jedyn¹ opisywan¹ w
pimien-nictwie patologi¹ jest ty³ozgiêcie pêcherza
moczowe-go (retroversio vesicae urinariae) (2). Przypadkiem
najrzadziej spotykanym jest skrêt pêcherza
moczowe-go (volvulus vesicae urinariae) (3). W dostêpnym
pi-miennictwie brak jest informacji na temat skrêtu
pê-cherza moczowego u psa.
Opis przypadku
Do Kliniki Chorób Koni, Psów i Kotów Katedry Cho-rób Wewnêtrznych i Paso¿ytniczych Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej AR we Wroc³awiu przyprowadzono psa owczarka niemieckiego, samca w wieku 16 lat. Z wywiadu ustalono, ¿e u psa od 2 miesiêcy wystêpowa³y objawy mi-mowolnego oddawania moczu oraz problemy z wypró¿-nianiem siê, od 4 dni w³aciciel zauwa¿y³ niezbornoæ ru-chow¹. Pies by³ os³abiony, mia³ problemy ze wstawaniem i poruszaniem siê. W ci¹gu ostatnich kilku dni nast¹pi³ gwa³-towny spadek apetytu. W badaniu klinicznym stwierdzono wyprzenia i zmiany skórne o charakterze zapalnym w oko-licy ujcia cewki moczowej. Podczas omacywania stwier-dzono powiêkszenie pow³ok brzusznych (obwód brzucha wynosi³ 91 cm) oraz tkliwoæ podbrzusza. W badaniu rek-talnym stwierdzono powiêkszenie prostaty. Podczas cew-nikowania cewka moczowa by³a dro¿na.
U psa wykonano badania morfologiczne (aparatem ABC Vet Animal Blood Counter) i biochemiczne krwi (Point 180, Kodak DT 60, Epoll 2, Spekol 11) (tab. 1) oraz badanie
moczu (test paskowy Multistix 10 parametrowy Bayer i mikroskopowe badanie osadu moczu), badanie rentgenow-skie jamy brzusznej i klatki piersiowej (X 19), badanie
Skrêt pêcherza moczowego u psa
KAMILA GLIÑSKA, AGNIESZKA HA£OÑ*, URSZULA PAS£AWSKA, VIOLETTA KAPUNIAK**, JÓZEF NICPOÑ, JERZY RABCZYÑSKI*
Katedra Chorób Wewnêtrznych i Paso¿ytniczych z Klinik¹ Chorób Koni, Psów i Kotów Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej AR, pl. Grunwaldzki 47, 50-366 Wroc³aw
*Katedra i Zak³ad Anatomii Patologicznej AM, ul. Marcinkowskiego 1, 50-368 Wroc³aw
**Katedra Anatomii Patologicznej, Patofizjologii, Mikrobiologii i Weterynarii S¹dowej Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej AR, ul. Norwida 31, 50-375 Wroc³aw
Gliñska K., Ha³oñ A., Pas³awska U., Kapuniak V., Nicpoñ J., Rabczyñski J.
Torsion of the urinary bladder in dogs
SummaryIn canine pathology the most frequent torsions of the organs in abdominal cavity are gastric volvulus, spleen torsion, spermatic cord torsion, torsion of uterus and intestinal volvulus. There is a lack of any descrip-tion of urinary bladder torsion in canine literature. The paper presents a case descripdescrip-tion of urinary bladder torsion in a 16-year-old German shepherd having chronic urinary bladder atony. The dog was admitted with symptoms of involuntary urination. Both clinical and additional examinations demonstrated leukocytosis, extrarenal uremia, and proteinuria. Because of the negative prognosis the dog was put to sleep and subjected to postmortem examinations. The anatomopathological examination showed axial torsion of the urinary bladder which hindered urine outflow.
Keywords: dogs, urinary bladder
i w r k e n z c i g o l o fr o m e i n a d a B Badaniebiochemicznekrwi y t y c o rt y r E 6,44Tl/ Mocznik 24,8mmoll/ t y r k o t a m e H 0,456ll/ Kreatynina 260µmoll/ a n i b o l g o m e H 9,5mmoll/ Amoniak 1µmoll/ i w r k i k t y ³ P 388Gl/ ALT 28Ul/ æ o t ê j b o a i n d e r ) V C M ( w ó t y c o rt y r e 71 lf AST 34Ul/ a s a m a i n d e r ) H C M ( y n i b o l g o m e h 1,47fmol ALP 95Ul/ e i n e ¿ ê t s .r ) C H C M ( y n i b o l g o m e h mm20o,l7l/ GGT 24Ul/ y t y c o k u e L 19,7Gl/ Bia³koca³kowtie 61gl/ :i w r k z a m z o R Albuminy 31gl/ y t y c o f m i L 8,5% Diastaza 986Ul/ a z a p i L 546Ul/ y t y c o n o M 1,7% l o r e t s e l o h C y ti w o k ³ a c 5,2mmoll/ y d y r e c il g j ó r T 0,9mmoll/ y t y c o l u n a r G 89,7% Glukoza 4,0mmoll/ a C 2,8mmoll/ Tab. 1. Wyniki badañ laboratoryjnych
Medycyna Wet. 2006, 62 (3) 317 ultrasonograficzne jamy brzusznej (Hitachi
EUB-405) i badanie elektrokardiograficzne ser-ca (Schiller AT-1).
Pobrany do badania mocz by³ mêtny, barwy ciemno¿ó³tej, o masie w³aciwej 1,045, pH 6,0. W badaniu biochemicznym moczu poziom bia³-ka wynosi³ 3,3 g/l, nie stwierdzono obecno-ci glukozy i acetonu. Poziom urobilinogenu i barwników ¿ó³ciowych by³ w granicach przy-jêtych norm referencyjnych. W osadzie wystê-powa³y erytrocyty wie¿e w liczbie 5-8 w polu widzenia oraz erytrocyty wy³ugowane 10-20 w.p.w. W badaniu rentgenowskim rozpoznano niewielkiego stopnia spondylozê odcinka pier-siowego i spondylopatiê odcinka lêdwiowo--krzy¿owego krêgos³upa. W badaniu ultrasono-graficznym stwierdzono znaczne powiêkszenie pêcherza moczowego, który wype³nia³ ca³¹ jamê brzuszn¹. Powiêkszona by³a równie¿ pro-stata (wielkoci 6 × 6 cm), o jednorodnej echo-genicznoci. W badaniu elektrokardiograficz-nym wystêpowa³ przyspieszony, miarowy rytm zatokowy 175/min., normogram.
Na podstawie wyników badañ stwierdzono leukocytozê, mocznicê zanerkow¹ zwi¹zan¹ z utrudnieniem odp³ywu moczu z pêcherza mo-czowego oraz bia³komocz. Ze wzglêdu na z³y ogólny stan zdrowia, wiek oraz niepomylne rokowania dotycz¹ce choroby podstawowej (atonii pêcherza), pies zosta³ poddany euta-nazji na ¿yczenie w³aciciela.
Badaniem sekcyjnym stwierdzono niepra-wid³owe u³o¿enie narz¹dów jamy brzusznej. Przesuniêty na praw¹ stronê, wype³niony oko-³o 5 litrami moczu pêcherz moczowy, zajmo-wa³ 2/3 powierzchni jamy otrzewnowej, spy-chaj¹c i uciskaj¹c pozosta³e narz¹dy. Skrêcony osiowo trzon pêcherza uniemo¿liwia³ odp³yw moczu. W miejscu skrêtu dosz³o do przekrwie-nia zastoinowego i miejscowej martwicy. Z in-nych zmian obserwowano niewielkiego stop-nia powiêkszenie prostaty.
Omówienie
W praktyce klinicznej do najczêciej spotykanych
postaci przemieszczeñ narz¹dów jamy brzusznej
u psów nale¿y skrêt ¿o³¹dka (torsio ventriculi),
rza-dziej wystêpuje skrêt ledziony (torsio lienis), skrêt
powrózka nasiennego, skrêt macicy (torsio uteri) oraz
skrêt jelit (torsio mesenterialis) (3). W dostêpnym
pi-miennictwie brak jest opisu skrêtu pêcherza
moczo-wego zarówno u zwierz¹t domowych, jak i u cz³owieka.
Pêcherz moczowy wypró¿niony le¿y w jamie
mied-niczej, natomiast wype³niony wystaje do jamy
brzusz-nej. U samców le¿y na spojeniu miedniczym pod
koñ-cowym odcinkiem jelita prostego (1). Zewnêtrzn¹ jego
warstwê tworzy otrzewna, której fa³dy przymocowuj¹
narz¹d do ciany jamy miedniczej. W omawianym
przypadku do skrêtu osiowego pêcherza moczowego
Ryc. 1. Atonia pêcherza moczowego u psa
Ryc. 2. Skrêt trzonu pêcherza moczowego u psa
mog³o dojæ w wyniku d³ugotrwa³ej atonii pêcherza.
Nadmiernie wype³niony pêcherz o du¿ej
bezw³adno-ci prawdopodobnie uleg³ skrêceniu w czasie zmiany
pozycji cia³a zwierzêcia. Interesuj¹cy jest fakt, ¿e mimo
skrêtu cewka moczowa pozosta³a dro¿na. Atonia
pê-cherza moczowego wywo³ana by³a prawdopodobnie
zaburzeniem przewodnictwa w obrêbie rdzenia
krê-gowego, w jego odcinku lêdwiowo-krzy¿owym
(ze-spó³ ogona koñskiego).
Pimiennictwo
1.Frenier S., Dhein C.: Uncovering the cause of urinary incontinence in pets. Vet. Med. 1990, 5, 500-509.
2.Risselada M., Kramer M., Van de Velde B., Polis I., Gertz K.: Retroflexion of the urinary bladder associated with a perineal hernia in a female cat. J. Small Anim. Pract. 2003, 44, 508-510.
3.¯uliñski T.: Diagnostyka sekcyjna chorób zwierz¹t. PWRiL, Warszawa 1991, 105-121.
Adres autora: lek. wet. Kamila Gliñska, pl. Grunwaldzki 47, 50-366 Wroc³aw; e-mail: kamilaglinska@o2.pl