W skałach osadowych fliszu karpackiego wyróżniono cztery odmiany uwęglonej materii organicznej, opierając się na różnicach morfologicznych, tj. wielkości i kształcie zachowanych szczątków: soczewkowe i warstewkowe skupienia witrynu, uwęglone fragmenty roślinne, uwęglony detrytus rośliny i DOM.
Utwory, w których stwierdzono na podstawie rozpoznania litologicznego obecność uwęglonej materii organicznej porównano z sekwencją osadową Boumy. Forma występowania uwęglonej materii organicznej w różnych sekwencjach osadów fliszowych jest wskaźnikiem jej grawitacyjnego zachowania się w prądach zawiesinowych o zmiennej dynamice i uwarunkowana była wielkością i gęstością tej materii, a co za tym idzie szybkością wypadania z zawiesiny. Materiałem wyjściowym dla uwęglonej materii organicznej była głównie roślinność lądowa, która z materiałem terygenicznym dostawała się do basenów sedymentacyjnych fliszu karpackiego.
Stopień uwęglenia witrynitu zawartego w próbkach powierzchniowych w ujęciu regionalnym nie wykazuje związku z wiekiem poszczególnych ogniw litostartygraficznych. Najlepiej jest to widoczne w oknach tektonicznych jednostki magurskiej.
Sytuacja ulega zmianie, gdy opis zmienności stopnia uwęglenia materii organicznej sprowadza się do wymiaru lokalnego, tzn. prześledzi się profil utworów danej jednostki strukturalnej na niedużym obszarze lub w otworze wiertniczym. Okazuje się bowiem, że występuje związek stopnia uwęglenia materii organicznej z wiekiem utworów fliszowych (im utwory starsze, tym wyższa wartość średniej refleksyjności witrynitu).
Główną przyczyną wpływającą na stopień uweglenia materii organicznej były warunki zmieniającego się w czasie reżimu kompresyjnego, które implikowały fazy wynoszenia i pogrążania określonych części basenu fliszowego. Drugą przyczyną zróżnicowania wartości średniej refleksyjności witrynitu w poszczególnych jednostkach litostartygraficznych miał wyjściowy stopień przeobrażenia materii organicznej, trafiającej do środowiska głębokomorskiego.
Określony stopień uwęglenia materii organicznej, równowiekowej z fliszem został osiągnięty przed główną fazą ruchów fałdowo-nasuwczych, w fazie maksymalnej subsydencji tektonicznej, przypadającej w końcu eocenu.
W stadium postinwersyjnym dalsze procesy uwęglania materii organicznej mogły zachodzić tylko tam, gdzie dochodziło do głębokiego pogrążania określonych kompleksów skalnych już pofałdowanych.
Stan uwęglenia witrynitu w osadach fliszowych wyznacza obszary możliwej ekspulsji węglowodorów ciekłych i gazowych. Takie obszary mogą występować wszędzie tam, gdzie średnia refleksyjność witrynitu zawiera się w przedziale 0,70-1,30%, ponieważ taki zakres refleksyjności witrynitu uważany jest za główną fazę generowania ropy naftowej dla III typu kerogenu.
Petrologic study of dispersed organic matter in the Western Flysch Carpathian Characteristic of dispersed organic matter in the sedimentary rocks in the Western Caprathians in Poland was based on morphological differences, such as size and shape of the plant remains. Sedimentary deposits in which organic matter was indetified were compared with the Bouma sequence. The organic matter occurrence in different flysch sediments is an indicator of its preserved in the gravity currents with variable suspension and it was determined by the size and density of organic material. The source for organic matter was mostly land vegetation which was transported by rivers into the Carpathian flysch sedimentary basins as terrigenous material. There is no correlation between random vitrinite reflectance and the age of lithostratigraphic units in the particular structural units of the flysch Carpathians. This is best seen in the Magura tectonic windows. The situation changes when the variability of the random vitrinite reflectane is described to the local area, following the profile of the structural unit on a small area or in a borehole. It turns out that there is a correlation between the degree of coalification of organic matter and the age flysch deposits (the older deposits, the higher random vitrinite reflectance).
The main reasons affecting on the degree of coalification of organic matter were tectonic conditions changing during the compression regime in the Outer Carpathians which implied burial and uplift phases of certain parts of the flysch basin. The second reason was initial transformation of organic matter tradposrted into the deep-sea flysch sediments.
A degree of coalification of organic matter was achieved during maximum tectonic subsidence, before the main phase of folded movements, occuring in the end of Eocene.
During the postinversion stage further processes of organic matter coalification could occur where deep folded rock complexes were still buried. Random vitrinite reflectane in the flysch sediments demarcate areas of possible liquid and gaseous hydrocarbons expulsion. Such areas may occur wherever the random vitrinite reflectance is between 0,70-1,30%, to be the main phase of oil generation for the III kerogen type.
