Wpływ nawożenia sodem na plon i parametry jakości korzeni buraka cukrowego.

(1)

PIOTR MIROSŁAW SZULC 1 MIROSŁAW KOBIERSKI 2

MIROSŁAW NOWAKOWSKI 3

KAZIMIERZ KUBICKI 4 1

Katedra Fizjologii Roślin, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy, Bydgoszcz

2

Katedra Gleboznawstwa i Ochrony Gleb, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy, Bydgoszcz

3

Zakład Technologii Produkcji Roślin Okopowych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Bydgoszcz

4

Strube-Dieckmann Polska Sp. z o.o.

Wpływ nawożenia sodem na plon i parametry

jakości korzeni buraka cukrowego

The effect of sodium fertilization on the yield and quality parameters of sugar beet roots

W celu określenia wpływu doglebowego nawożenia sodem na masę korzeni buraka cukrowego i wybrane parametry jakościowe: polaryzację, zawartość potasu, sodu i azotu alfa-aminowego, współczynnik alkaliczności, formułę Braunschweigu, straty w melasie, plon cukru biologicznego i cukru technologicznego, wykonano wazonowe doświadczenie w hali wegetacyjnej Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. W doświadczeniu wysiano odmianę Lupus z firmy hodowlanej Strube-Dieckmann. Po zbiorze określono masę korzeni i liści buraka oraz oznaczono wymienione wcześniej parametry jakościowe korzeni. Stwierdzono istotny wpływ dawek sodu od 50

do 150 kg Na·ha-1 na przyrost masy korzeni buraka cukrowego, zwiększenie w nich zawartości sodu

oraz wzrost plonu korzeni i plonu cukru technologicznego. W celu praktycznego zobrazowania wpływu nawożenia sodem na plonowanie buraka cukrowego, przeliczono zastosowane dawki i masę roślin z wazonu wegetacyjnego na hektar.

Słowa kluczowe: burak cukrowy, jakość korzeni, plon, sód

The experiment aimed to determine the impact of sodium on the yield and some quality parameters of sugar beet roots were carried out at the crop cultivation hall of the University of Technology and Life Sciences in Bydgoszcz. The following quality parameters were estimated: polarization, potassium and sodium content, alpha-amino nitrogen content, alkalinity coefficient, Brunswick formula, saccharose losses in the molasses, and biological and recoverable sugar yield. A sugar beet variety Lupus coming from the Strube-Dieckmann breeding company was used in the study. The increase in sodium doses from 50 to 150 kg•ha-1 resulted in a significant increase in beet roots weight, content of sodium and the yield of recoverable sugar. For visualization purposes, the yield data obtained for single plants were converted in the paper to yield from 1 ha.

(2)

WSTĘP

Odmiany buraka cukrowego zawierają aktualnie około 20% sacharozy w korzeniu, co jest pozytywnym efektem intensywnych prac hodowlanych. Wraz ze wzrostem plonowania i zawartości cukru zwiększa się zapotrzebowanie tej rośliny na składniki pokarmowe potrzebne do wytworzenia jednej jednostki plonu, czyli 1 tony korzeni z odpowiednią masą liści. Wiśniewski (1994) podaje, że na jej wytworzenie burak pobiera z gleby: 9,88 kg K; 5,1 kg N; 2,87 kg Na; 1,88 kg P; 1,73 kg Ca; 1,2 kg Mg; 23,83 g Mn; 14,8 g Zn; 6,53 g B oraz 2,58 g Cu. Zgodnie z tymi danymi burak cukrowy do wytworzenia plonu

korzeni 50 t⋅ha-1

potrzebuje około 143 kg Na·ha-1.

Wielu autorów prac dotyczących nawożenia sodem wskazuje na jego korzystny wpływ na wysokość plonu buraka cukrowego i zawartość sacharozy (Warchołowa, 1971; Goh i Magat, 1989; Prośba-Białczyk i Mydlarski, 2002). W dotychczasowych badaniach dotyczących nawożenia sodem pod buraki cukrowe, pierwiastek ten stosowany był głównie w formie chlorku sodu lub siarczanu sodu. Sole te aplikowano doglebowo (Goh i Magat, 1989; Allison i in., 1994; Allison i in., 1997), dolistnie (Prośba-Białczyk

i Mydlarski, 2002) lub moczono nasiona w 0,1–0,4% wodnych roztworach

wspomnianych soli (Henckel i Bakanova, 1974). Stosowanie soli chlorkowych

przyczynia się jednak do gromadzenia w roztworze glebowym anionu Cl-, który może

być głównym czynnikiem wywołującym zasolenie gleby. Tolerancja roślin na nadmiar chloru w glebie jest zróżnicowana. Rozwój roślin wrażliwych na ten anion, do których

zaliczamy fasolę, ulega znacznemu ograniczeniu już przy stężeniu 450–700 mg Cl·dm-3

roztworu glebowego. Natomiast rośliny odporne, w tym i burak cukrowy, nie wykazują

objawów toksyczności nawet przy stężeniu 900–3500 mg Cl·dm-3 roztworu glebowego

(Kabata-Pendias i Pendias, 1999). Przekroczenie dopuszczalnego dla danego gatunku rośliny stężenia chloru w roztworze glebowym powoduje obniżenie intensywności fotosyntezy i przyspieszenie procesu oddychania u roślin (Kirst, 1989; Tiwari i in., 1997; Kao i in., 2003; Parida i in., 2003; Sudhir i Murthy, 2004). Ponadto zasolenie podłoża może wywoływać zakłócenia w przemianach kwasów nukleinowych oraz zahamowanie syntezy białek (Booth i Beardall, 1991; Ashraf, 2004). Szkodliwy wpływ zasolenia ujawnia się już w początkowym okresie wzrostu rośliny poprzez osłabienie kiełkowania nasion i częściowe zahamowanie wzrostu siewek. Związane jest to z utrudnionym pobieraniem wody przez rośliny z roztworu o wysokim stężeniu soli (Durrant i in., 1974; Yupsanis i in., 1994; Al-Harbi, 1995; Marschner, 1995; Iqbal i in., 2006).

Pomimo tego, że badania dotyczące nawożenia sodem prowadzone są od ponad 100 lat, trudno jest ustalić optymalną dawkę nawozową tego składnika w uprawie buraka cukrowego. Należy to wiązać ze zmienną zawartością sodu w glebie, z której jest on

łatwiej wypłukiwany przez opady niż potas (Allison i in., 1994). Ustalenie

zapotrzebowania na sód utrudnia fakt, iż sód występuje w wielu nawozach mineralnych, głównie niskoprocentowych solach potasowych, jako pierwiastek zanieczyszczający i towarzyszący jonom potasowym (Gutmański, 2002).

(3)

Celem pracy było określenie wpływu sodu na plon korzeni i wybrane cechy jakościowe. W doświadczeniu zastosowano sód w formie węglanowej, ponieważ związek ten nie wpływa istotnie na zasolenie gleby.

MATERIAŁ I METODY

Wazonowe doświadczenie wegetacyjne założono w latach 2005 i 2006 w hali

wegetacyjnej Wydziału Rolniczego Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego, w czterech powtórzeniach w układzie losowym. Wazony wegetacyjne wypełniono 60 kg gleby średniej (klasa III b – piasek gliniasty mocny) o odczynie obojętnym, wysokiej zawartości przyswajalnych form fosforu i magnezu oraz niskiej zawartości potasu i sodu

(tab. 1). Kationy Na+ wyekstrahowano z gleby za pomocą 1 M CH3COONH4 o pH 7,0

(Lityński i in., 1976) i oznaczono metodą spektrometrii emisyjnej. Zawartość fosforu i potasu określono metodą Egnera-Riehma, a ilość przyswajalnego dla roślin magnezu oznaczono metodą Schachtschabela.

Tabela 1

Wybrane właściwości chemiczne gleby Chemical properties of the soil

Zawartość wybranych składników w glebie — Content of some nutrients pH w 1N KCl N [%] C [%] C/N Na [mg⋅100g-1_] P2O5 [mg⋅100g-1_] K2O [mg⋅100g-1_] Mg [mg⋅100g-1_] 6,9 0,135 1,269 9,436 0,092 20,0 11,0 7,2

Odmianę Lupus (Strube-Dieckmann) wysiewano w pierwszej dekadzie maja do

wazonów o powierzchni 1660 cm2. Po trzech tygodniach od początku wschodów

wykonano przerywkę pozostawiając po trzy siewki w każdym wazonie. Przedplonem dla buraka cukrowego była gorczyca biała. Przedsiewnie (6–7 dni) zastosowano

uzupełniające nawożenie NPK w dawkach: 0,013 g N⋅kg-1_{gleby, 0,012 g P⋅kg}-1

gleby,

0,060 g K⋅kg-1_{gleby oraz 0,01 g Mg⋅kg}-1_{gleby i 0,005 mg B⋅kg}-1

gleby. Wymienione dawki po przeliczeniu na powierzchnię 1 ha wynosiły: 40 kg N, 37 kg P, 185 kg K, 31 kg Mg i 15 kg B.

Pozostałą ilość azotu aplikowano pogłównie w dwóch dawkach po 0,013 g·kg-1 gleby

w fazie czterech i ośmiu liści właściwych buraka cukrowego.

Sód zastosowano przedsiewnie, w formie Na2CO3 w dawkach: 0,038 g, 0,076 g, 0,114

g i 0,152 g·kg-1 gleby, co odpowiada: 50 kg, 100 kg, 150 kg i 200 kg Na·ha-1. Obiekt

kontrolny stanowiły wazony wypełnione glebą zaopatrzoną w NPKMgB, ale nienawo-żoną sodem. Rośliny w czasie wegetacji były podlewane wodą redestylowaną, w miarę potrzeb, tak aby wilgotność gleby w wazonie wegetacyjnym, mierzona za pomocą tensjometru, wynosiła 70% polowej pojemności wodnej gleby. W czasie wegetacji buraki cukrowe były chemicznie chronione przed chorobami i szkodnikami. Zbiór przepro-wadzono 5 października.

Określono z każdego wazonu masę liści i korzeni, a na linii Venema w Cukrowni Glinojeck S.A. polaryzację, zawartość potasu (K), sodu (Na) i azotu alfa-aminowego

(4)

(Nam) (wartości przeliczono z mmol⋅kg-1 na mg⋅kg-1). Na podstawie uzyskanych wyników obliczono współczynnik alkaliczności (K+Na / Nam), formułę Braunschweigu (AV = 0,12 × (K+Na) + 0,24 × Nam+1,08), straty w melasie (SMV = 0,12 × (K+Na) + 0,24 × Nam + 0,48), plon cukru biologicznego i technologicznego, zgodnie z metodyką podaną przez Wiśniewskiego (1994).

Wyniki opracowano statystycznie stosując analizę wariancji danych (doświadczenie wielokrotne, jednoczynnikowe w układzie całkowicie losowym). Wykorzystano do tego celu program komputerowy Prof. F. Rudnickiego (UTP Bydgoszcz).

WYNIKI I DYSKUSJA

Buraki cukrowe należą do roślin sodolubnych, gdyż pobierają duże ilości tego składnika z gleby. Wyraźny wpływ zastosowanego sodu na plon buraka cukrowego stwierdzili już w 1945 roku Holt i Volk. Wykazali oni, jak podaje Nowotny-Mieczyńska (1976), że wprowadzenie do gleby sodu, niezależnie od wielkości zastosowanej dawki, powodowało wzrost plonu korzeni. Jednak w miarę zwiększania dawki zastosowanego potasu efekt plonotwórczy sodu był coraz mniejszy.

17,2 17,3 17,4 17,5 17,6 17,7 17,8 17,9 Zaw a rt o ść sach ar oz y (polar yz acja) [ % ] P o la ri z a ti on[% ] kontrola control 0,038 0,076 0,114 0,152

Dawka zastosowanego sodu [g Na2CO3 · kg -1

gleby] Dose of applied sodium [g Na2CO3 · kg

-1 soil] 1,300 1,350 1,400 1,450 1,500 1,550 S tr a ty sachar oz y w m e lasie [% ] S acchar

ose losses in melasses

[%

]

kontrola control

0,038 0,076 0,114 0,152

Dawka zastosowanego sodu [g Na2CO3 · kg -1

gleby] Dose of applied sodium [g Na2CO3 ·kg

-1 soil] a b 0 0,05 0,1 0,15 0,2 0,25 0,3 Zaw a rt o ść sodu [ m g · kg -1 ś .m .] Sodi um cont ent [ m g · k g -1 f.m.] kontrola control 0,038 0,076 0,114 0,152

-1_soil] 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Zaw a rt o ść pot asu [ m g · kg -1 ś .m .] P o tassi um cont ent [ m g · kg -1 f.m.] kontrola control 0,038 0,076 0,114 0,152

-1

soil]

c d Rys. 1. a-d. Wpływ nawożenia sodem na plon i parametry jakościowe korzeni buraka cukrowego

(2005–2006)

Fig. 1. a-d. The effect of sodium fertilization on yield and quality parameters of sugar beet roots (2005– 2006)

(5)

W niniejszej pracy stwierdzono dodatnią reakcję buraka cukrowego na nawożenie

sodem. Zastosowany węglan sodu w dawkach od 0,038 do 0,152 g⋅kg-1

gleby wpływał na zwiększenie masy korzeni w porównaniu do roślin nienawożonych sodem. Najwyższą

masę korzeni wynoszącą 1,065 kg miały buraki nawożone 0,114 g Na2CO3⋅kg

-1 gleby (rys. 1 g). W celu lepszego zobrazowania wpływu nawożenia sodem, wyniki przeliczono na hektar. Pozwoliło to wykazać, iż po zastosowaniu wymienionej dawki sodu tzn. 150 kg

Na·ha-1 hipotetyczny plon korzeni z ha może wynosić 65,5 tony (rys. 1 k). Obliczony

w pracy teoretyczny efekt plonotwórczy zastosowanej dawki sodu był wyższy od tego, jaki określił Wiśniewski (1994), który stwierdził, iż zapotrzebowanie buraków cukrowych na wytworzenie jednej tony korzeni z odpowiadającą jej masą liści niezależnie od odmiany wynosi 2,87 kg sodu. W badaniach własnych wskaźnik ten wynosił 2,29 kg sodu.

0,000 0,500 1,000 1,500 2,000 2,500 Zaw a rt o ść az otu a lfa-am inow ego [m g · kg -1 ś .m .] A lpha-am ino ni tr ogen conten t [m g ·kg -1 f. m .] kontrola control 0,038 0,076 0,114 0,152

gleby] Dose of applied sodium {g Na2CO3 · kg

-1 soil] 1,700 1,750 1,800 1,850 1,900 1,950 2,000 Ws p ó łcz ynnik alkalicz n o ści [% ] A lkalinity coefficien t [% ] kontrola control 0,038 0,076 0,114 0,152

-1 soil] e f 0,880 0,900 0,920 0,940 0,960 0,980 1,000 1,020 1,040 1,060 1,080 Masa kor z enia [kg] R oot w e ight [k g] kontrola control 0,038 0,076 0,114 0,152

-1 soil] 0,700 0,720 0,740 0,760 0,780 0,800 0,820 0,840 Masa li ści [kg] Leaves weight [k g] kontrola control 0,038 0,076 0,114 0,152

-1

soil]

g h Rys. 1. e-h. Wpływ nawożenia sodem na plon i parametry jakościowe korzeni buraka cukrowego

(2005–2006)

Fig. 1. e-h. The effect of sodium fertilization on yield and quality parameter of sugar beet roots (2005– 2006)

Dodatni wpływ nawożenia dolistnego sodem na plon i wybrane parametry jakościowe korzeni buraków wykazali Prośba-Białczyk i Mydlarski (2002). Zastosowane przez nich

(6)

korzeni, przy czym różnice były istotne statystycznie w przypadku zastosowania 7,2

i 14,4 kg Na·ha-1 w porównaniu do kontroli i dawki 2,4 kg Na·ha-1. Najwyższa użyta

dawka wpłynęła na zwiększenie plonu korzeni o 13,4 t⋅ha-1

w porównaniu do kontroli,

której plon wyniósł 55,8 t⋅ha-1

. Stwierdzili oni również istotny wzrost masy pojedynczego korzenia w porównaniu do kontroli.

Największą masę liści wytworzyły buraki nawożone dawką 0,038 g Na2CO3·kg

-1 gleby,

a najmniejszą gdy sód zastosowano w dawce 0,114 g Na2CO3·kg-1 gleby. Wzrost dawki

sodu powodował spadek masy liści, przy czym najmniejszą masę miały liście buraków

nawożonych 0,114 g Na2CO3·kg-1 gleby (rys. 1 h).

Natomiast Prośba-Białczyk i Mydlarski (2002) wykazali istotny w porównaniu do kontroli i stężenia 2% NaCl, wpływ nawożenia dolistnego roztworem 6% i 12% NaCl na przyrost plonu liści. Nawożenie buraków sodem jak udowodnili Draycott i Farley (1971), Warchołowa (1971), Milford i wsp. (1977) i Allison i wsp. (1994) powoduje zwiększenie

powierzchni liści buraka, a niedobór przyswajalnego sodu w glebie hamuje wzrost

powierzchni liścia (Milford i in., 1977; Allison i in., 1994). Sód wpływa również stymulująco na syntezę chlorofilu i barwników karotenoidowych w liściu (Allen i Arnon,1955; Nowotny-Mieczyńska, 1976) oraz aktywuje syntetazę sukcynylo-CoA (Bush, 1969). Wymienione zmiany zachodzące w liściu w następstwie działania sodu, wpływają bezpośrednio na aktywność fotosyntetyczną buraka cukrowego, która warunkuje wielkość plonu (Jaggard i Clark,1990; Allison i in., 1994).

Nawożenie sodem nie wpływało istotnie na zawartość sacharozy i jej wydajność.

Najwyższą zawartość sacharozy (17,84%) i plon cukru biologicznego (15,84 t·ha-1)

stwierdzono pod wpływem nawożenia najmniejszą dawką węglanu sodu, a zwiększenie dawki sodu wpłynęło na obniżenie zawartości sacharozy w korzeniu nieistotnie (rys. 1 a,

k). Najniższy plon cukru biologicznego w korzeniach uzyskano stosując 200 kg Na·ha-1

(rys. 1 k.). Natomiast Prośba-Białczyk i Mydlarski (2002) stwierdzili, iż zawartość sacharozy w korzeniu buraka wzrastała istotnie pod wpływem dolistnego dokarmiania

wzrastającymi dawkami sodu do 14,4 kg Na·ha-1.

Zastosowane wzrastające dawki do 0,114 g węglanu sodu powodowały wzrost plonu

cukru technologicznego. Wynosił on 10,43 t·ha-1 i był istotnie wyższy w porównaniu do

kontroli, z której uzyskano 9,21 t·ha-1 (rys. 1 l.). Wyniki są porównywalne z tymi jakie opisali

Prośba-Białczyk i Mydlarski (2002), stosując dolistnie sód w formie chlorkowej.

Prośba-Białczyk i Mydlarski (2002) stwierdzili niekorzystny wpływ stosowania sodu na parametry jakościowe korzeni buraków. Zaobserwowali, iż zastosowanie sodu w nawożeniu buraków cukrowych przyczyniło się do zwiększenia zawartości tego pierwiastka i potasu oraz azotu alfa-aminowego w korzeniach.

Podobne zależności dotyczące zawartości sodu stwierdzono w niniejszej pracy, w której

wykazano istotny wpływ zastosowania dawek 0,114 i 0,152 g Na2CO3·kg

-1

gleby na zwiększenie zawartości tego pierwiastka w korzeniu w porównaniu do kontroli oraz korzeni zebranych z wazonów nawożonych najniższą dawką węglanu sodu (rys. 1 c.). Wraz ze wzrostem dawki sodu zanotowano stopniowe zwiększanie się całkowitej zawartości potasu w korzeniach, jednak różnice nie były statystycznie istotne (rys.1 d).

(7)

Najwyższą zawartość azotu alfa-aminowego stwierdzono w korzeniach buraków

nawożonych maksymalną dawką sodu — 0,152 g Na2CO3·kg

-1

gleby. Zawartość ta była

istotnie wyższa od zawartości w korzeniach buraków nawożonych 0,114 g Na2CO3·kg

-1 gleby (rys. 1 e). Allison i wsp. (1994) stwierdzili natomiast spadek zawartości azotu alfa-aminowego pod wpływem wzrastającej dawki sodu. Nie udowodniono istotnego zróżni-cowania wartości współczynnika alkaliczności i formuły Braunschweigu, jak również strat sacharozy w melasie.

1,900 1,950 2,000 2,050 2,100 2,150 B raunschw ick f o rm ula [ % ] B raunschw e ig f o rm ula [ % ] kontrola 0,038 0,076 0,114 0,152

-1 soil] 15,000 15,100 15,200 15,300 15,400 15,500 15,600 15,700 15,800 15,900 P lon cukr u bi ol ogi cz nego [t · ha -1] B iol ogi cal sugar yi el d [t · ha -1] kontrola 50 100 150 200

Dawka zastosowanego sodu [kg Na2CO3 · ha -1

] Dose of applied sodium [kg Na2CO3 · ha

-1 ] i j 54,000 56,000 58,000 60,000 62,000 64,000 66,000 P lon kor z eni buraka cukr owego [t · ha -1] S ugar beet r oots yi eld [t · ha -1] kontrola 50 100 150 200

] Dose of applied sodium [kg Na2CO3 · ha

-1 ] 8,400 8,600 8,800 9,000 9,200 9,400 9,600 9,800 10,000 10,200 10,400 10,600 P lon cukr u technol ogi cz n e go [t · h a -1] R ecover able sugar yield [t · ha -1] kontrola 50 100 150 200

] Dose of applied sodium [kg Na2CO3 ·ha

-1

]

k l Rys. 1. i-l. Wpływ nawożenia sodem na plon i parametry jakościowe korzeni buraka cukrowego

(2005–2006)

Fig. 1. i-l. The effect of sodium fertilization on yield and quality parameters of sugar beet roots (2005– 2006)

Opinie dotyczące wpływu nawożenia buraków sodem na plon i parametry jakościowe uzyskanego surowca są rozbieżne. Wielu autorów stwierdza istotnie dodatni wpływ nawożenia sodem na wzrost plonu korzeni i cechy technologiczne korzeni (Warchołowa, 1971; Goh i Magat, 1989; Prośba-Białczyk i Mydlarski, 2002; Kubicki i Szulc, 2006; Nowakowski i in., 2007). Natomiast Allison i wsp. (1994) twierdzą, iż przyrost plonu nie rekompensuje nakładów poniesionych na nawożenie sodem oraz ewentualnego ryzyka związanego z wystąpieniem stresu osmotycznego, który może powodować obumieranie nasion oraz siewek buraków, przez co zmniejsza się obsada roślin, a w końcowym

(8)

efekcie plon korzeni. Dlatego też Durrant i wsp. (1974) nie zalecają nawożenia pod buraki

cukrowe dawkami wyższymi od 377 kg Na⋅ha-1

. Ponadto stosując nawożenie sodem należy

pamiętać, aby jego zawartość w glebie lekkiej nie przekraczała 100 mg Na⋅dm-3

, średniej

200 mg Na⋅dm-3_{, a ciężkiej 300 mg Na⋅dm}-3

(Gutmański, 2002).

Istnieje konieczność weryfikacji zaleceń dotyczących nawożenia sodem w uprawie buraka cukrowego i kontynuacji badań nad wpływem tego pierwiastka na plon i cechy jakościowe korzeni w warunkach polowych.

WNIOSKI

1. Zastosowane w doświadczeniu wazonowym nawożenie sodem w formie węglanowej spowodowało istotny wzrost masy korzenia oraz zwiększenie zawartości sodu w porównaniu do roślin nienawożonych.

2. Na podstawie wyników badań wykazano, że zastosowanie sodu w dawkach od 50 do

150 kg Na⋅ha-1

powodować może wzrost plonu korzeni oraz plonu cukru technolo-gicznego.

3. Dawki nawożenia sodem w zakresie od 0,038 do 0,152 g⋅kg-1

gleby powodowały pogorszenie jakości technologicznej korzeni buraka cukrowego, gdyż pod ich wpływem zwiększyły się zawartości sodu i potasu.

LITERATURA

Al-Harbi A. R. 1995. Growth and nutrient composition of tomato and cucumber seedlings as affected by sodium chloride salinity and supplemental calcium. J. Plant Nutr. 18: 1403 — 1416.

Allen M. B., Arnon D. J. 1955. Studies on nitrogen-fixing blue-green algae. II. The sodium requirement of Anabaena cylindrica. Physiol. Plant. 8: 653 — 660.

Allison M. F., Chapman J.L., Garat C. E., Todd A. D. 1997. The potassium, sodium, magnesium, calcium and phosphate nutrition of sugarbeet (Beta vulgaris) grown on soils containing incorporated straw. J. Sci. Food Agric. 74: 216 — 220.

Allison M. F., Jaggard K. W., Armstrong M. J. 1994. Time of application and chemical form of potassium, phosphorus, magnesium and sodium fertilizers and effects on the growth, yield and quality of sugar beet (Beta vulgaris). J. of Agricult. Sci. 123: 61 — 70.

Ashraf M. 2004. Some important physiological selection criteria for salt tolerance in plants. Flora 199: 361 — 376.

Booth W. A., Beardall J. 1991. Effect of salinity on inorganic carbon utilization and carbonic anhydrates activity in the halotolerant algae Dunaliella salina (Chlorophyta). Phycologia 30: 220 — 225.

Bush L. P. 1969. Influence of certain cations on activity of succinyl CoA syntheses from tobacco. Plant Physiol. 44: 347 — 350.

Draycott A. P., Farley R. F. 1971. Effect of sodium and magnesium fertilisers and irrigation on growth, composition and yield of sugar beet. J. Sci. Food Agric. 22: 559 — 563.

Durrant M. J., Draycott A. P., Payne P. A. 1974. Some effects of sodium chloride on germination and seedling growth of sugar beet. Ann. Bot. 38: 1045 — 1051.

Goh K. M., Magat S. S., 1989. Sodium chloride increases the yield of fodder beet (Beta vulgaris L.) in two New Zealand soils. New Zealand J. Agricult. Research 32: 133 — 137.

Gutmański I. 2002. Znaczenie nawożenia potasem dla efektywnej uprawy buraka cukrowego. IHAR Radzików.

Henckel P. A., Bakanova L. V. 1974. O stimiljurujushhem dejstvin niebolshikh doz khloristogo natrija na sakharju sveklu. Fizjologija Rastenij 21: 812 — 818.

(9)

Iqbal M., Ashraf M., Jamil A., Rehman S. 2006. Does seed priming induce changes in the levels of some endogenous plant hormones in hexaploid wheat plants under salt stress? J. Integrative Plant Biol. 48: 181 — 189.

Jaggard K.W., Clark C. 1990. Remote sensing to predict the yield of sugar beet in England. In Applications of Remote Sensing in Agriculture (Eds. M.D. Steven & J.A. Clark) London: Butterworths: 201 — 206. Kabata-Pendias A., Pendias H. 1999. Biogeochemia pierwiastków śladowych. PWN, Warszawa : 268 — 270. Kao W. Y., Tsai T. T., Shih C. N. 2003. Photosynthetic gas exchange and chlorophyll a fluorescence of three

wild soybean species in response to NaCl treatments. Photosynthetica 41: 415 — 419.

Kirst G. O. 1989. Salinity tolerance of eukaryotic marine algae. Annu. Rev. Plant Physiol. Plant mol. Biol. 40: 21 — 53.

Kubicki K., Szulc P. M. 2006. Wpływ nawożenia sodem na wybrane parametry plonu korzeni buraka cukrowego. Poradnik Plantatora Buraka Cukrowego 3: 29 — 31.

Lityński T., Jurkowska H., Gorlach E. 1976. Analiza chemiczno-rolnicza. Przewodnik metodyczny do analizy gleby i nawozów: 108 — 111, 149 — 153, 157 — 160. PWN, Warszawa.

Marschner H. 1995. Mineral nutrition of higher plants. 2nd Ed. Academic Press, San Diego.

Milford G. F. J. Cormack W. F., Durrant M. J. 1977. Effects of sodium chloride on water status and growth of sugar beet. J. Exp. Bot. 28: 1380 — 1388.

Nowakowski M, Szymczak-Nowak J., Koch H. J. 2007. Plony i zdrowotność buraka cukrowego pod wpływem nawożenia potasem, magnezem i sodem. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., z. 518: 141 — 155. Nowotny-Mieczyńska A. 1976. Fizjologia mineralnego żywienia roślin. Wyd. II. PWRiL, Warszawa.

Parida A. K., Das A. B., Mittra B. 2003. Effects of NaCl stress on the structure, pigment complex composition, and photosynthetic activity of mangrove Bruguiera parviflora chloroplasts. Photosynthetica 41: 191 — 200.

Prośba-Białczyk U., Mydlarski M. 2002. Wpływ chlorku sodu zastosowanego nalistnie na produkcyjność i wartość technologiczną buraka cukrowego. Biul. IHAR 222: 215 — 222.

Sudhir P., Murthy S. D. S. 2004. Effects of salt stress on basic processes of photosynthesis. Photosynthetica 42: 481 — 486.

Tiwari B. S., Bose A., Ghosh B. 1997. Photosynthesis in rice under a salt stress. Photosynthetica 34: 303 — 306.

Warchołowa M. 1971. Wpływ Na i K na transpirację, asymilację pozorną i gromadzenie cukrów przez Buraki cukrowe. Pam. Puł. 47: 199 — 212.

Wiśniewski W., 1994. Dynamika wzrostu i pobierania składników pokarmowych przez buraki cukrowe i pastewne z uwzględnieniem ich jakości. Hod. Rośl. Aklim. 38: 3 — 41.

Yupsanis T., Moustakas M., Domiandou K. 1994. Protein phosphorylation-dephosphorylation in alfalfa seeds germinating under salt stress. J. Plant Physiol. 143: 234 — 240.