• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 66 (1), 63-65, 2010

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 66 (1), 63-65, 2010"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2010, 66 (1) 63

Praca oryginalna Original paper

¯ubry, podobnie jak konkuruj¹ce z nimi o pokarm inne wolno ¿yj¹ce prze¿uwacze, s¹ œciœle uzale¿nione od œrodowiska bytowania i dostêpnej paszy. Wysoka liczebnoœæ populacji na terenie Puszczy Bia³owieskiej (oko³o 500 sztuk), ograniczony area³ wystêpowania oraz dziczenie ³¹k ogranicza iloœæ dostêpnego ¿eru, a przez to powoduje braki w pokryciu potrzeb paszo-wych.

¯ubr jest najmniej wybredny spoœród zwierz¹t roœ-lino¿ernych zamieszkuj¹cych Puszczê Bia³owiesk¹. Mo¿e jednak egzystowaæ tylko w lesie zapewniaj¹cym obfitoœæ pokarmu w ró¿nych porach roku. Niezwykle wa¿ne jest zró¿nicowanie lasu. W okresie wegetacyj-nym ¿ubry ¿eruj¹ g³ównie na roœlinach runa leœnego (95% aktywnoœci pokarmowej) niezale¿nie od typu lasu. Zgryzanie liœci i pêdów drzew stanowi regular-ny, ale niewielki sk³adnik ¿eru (œrednio 3% czasu ¿e-rowania) (14).

Wapñ jest podstawowym pierwiastkiem niezbêdnym do ¿ycia roœlin, zwierz¹t i ludzi. A¿ 99% tego pier-wiastka znajduje siê w koœciach i zêbach, oko³o 0,9% w b³onach komórkowych i siateczce wewn¹trzplazma-tycznej, 0,1%, w p³ynie pozakomórkowym, a w

cyto-zolu zaledwie 0,002% (20). Jony wapnia w wysokim stê¿eniu s¹ cytotoksyczne i dlatego ze wzglêdów bez-pieczeñstwa w komórkach wytworzy³y siê swoiste magazyny tego pierwiastka. Najwa¿niejszy z nich to system b³on endoplazmatycznego retikulum (7).

Gospodarka wapniowa w organizmie uzale¿niona jest g³ównie od hormonalnej regulacji przemian meta-bolicznych. Wch³anianie wapnia zachodzi na drodze transportu aktywnego w górnym odcinku jelita cien-kiego (9). Proces ten wymaga energii ATP, witaminy D3, a zw³aszcza jej czynnego metabolitu dwuhydroksy-cholekalciferolu, hormonów, takich jak: parathormon, kalcytonina, somatotropina, tyroksyna, trijodotyroni-na oraz glikokortykoidy (9, 16, 17, 20). W jelicie, choæ ju¿ w niewielkim stopniu, zachodzi tak¿e wch³ania-nie na drodze dyfuzji biernej (9).

Niedobory pokarmowe wapnia u prze¿uwaczy, zw³aszcza u zwierz¹t utrzymywanych na pastwisku, wystêpuj¹ rzadko. Czêste s¹ natomiast zaburzenia me-tabolizmu tego pierwiastka wynikaj¹ce z rozkojarze-nia mechanizmów reguluj¹cych (15, 16).

Sk³ad chemiczny pokarmu ¿ubra ma zupe³nie inne znaczenie ni¿ zwierz¹t gospodarskich, gdy¿ ¿yj¹c na

Zawartoœæ wapnia w tkankach ¿ubrów z Puszczy

Bia³owieskiej w zale¿noœci od p³ci i wieku

TADEUSZ KOŒLA, EWA M. SKIBNIEWSKA, MICHA£ SKIBNIEWSKI*

Katedra Biologii Œrodowiska Zwierz¹t Wydzia³u Nauk o Zwierzêtach SGGW, ul. Ciszewskiego 8, 02-786 Warszawa *Katedra Nauk Morfologicznych Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej SGGW, ul. Nowoursynowska 159, 02-776 Warszawa

Koœla T., Skibniewska E. M., Skibniewski M.

Calcium content in the tissues of European bisons from the Bia³owie¿a primeval forest in relation to sex and age

Summary

The aim of the studies was to determine the content of calcium in the tissues of European bisons free-living in the Bia³owie¿a primeval forest depending on their sex and age. The material for analyses was obtained in winter from 20 European bisons (hair, from 21) aged from 5 months to 5 years, which were eliminated as part of the annual selection. Segments of tissues and organs: livers, kidneys, ribs, muscles, hoofs and hair were collected during an autopsy, put into sterile plastic bags, chilled and stored at the temperature of –20°C until the analyses could be performed. Samples of hair were collected from the bisons’ backs. The animals were grouped according to sex (males – females) and age (calves of up to one year of age – animals aged over two years). The calcium content in the samples of tissues and organs (except hoofs) was determined by the Inductively Coupled Plasma – Optical Emission Spectrometry method at an accredited laboratory. The content of calcium in the hoof samples was determined by the ICP – MS (Inductively Coupled Plasma – Mass Spectrometry) method at the same laboratory. The results obtained were analyzed statistically using the test of the least significant difference LSD. The investigations showed that neither age nor sex significantly differentiates calcium content in the liver, kidneys, ribs, hair and hooves of European bisons. Muscles are an exception from this rule since their calcium content does depend on the age of animals, though not on their sex.

(2)

Medycyna Wet. 2010, 66 (1) 64

swobodzie ma on mo¿liwoœæ wyboru po¿ywienia. Z drugiej jednak strony, suplementacja niedoborowych sk³adników prowadzona w chowie zwierz¹t gospodar-skich poprzez mieszanki mineralne jest u zwierz¹t ¿yj¹cych na swobodzie utrudniona (12). Porównanie z prze¿uwaczami wolno ¿yj¹cymi nie zawsze jest w³aœ-ciwe, gdy¿ potrzeby zwi¹zane ze swoistym cyklem biologicznym s¹ inne, np. jeleñ, u którego w krótkim czasie wyrasta poro¿e, potrzebuje du¿ej iloœci makro-elementów, g³ównie wapnia i fosforu (2).

Zawartoœæ wapnia w próbkach roœlin bêd¹cych po-karmem dla ¿ubrów z Puszczy Bia³owieskiej waha siê od 6,39 mg·g–1 s.m. dla traw do 10,43 mg·g–1 s.m. dla

kory drzew (12). Podobn¹ zawartoœæ wapnia stwier-dzono w pokarmie zimowym zwierz¹t wolno ¿yj¹cych (3). Poziom wapnia w zielonce œródleœnej z Bia³owie-¿y wynosi œrednio 7,7 mg·g–1, natomiast w korze

z drzew liœciastych, w zale¿noœci od roku 19,6-27,0 mg·g–1, a w korze œwierku, w zale¿noœci od roku,

12,9--13,6 (6).

Dêbska (6), analizuj¹c poziom wapnia w wybranych tkankach ¿ubrów z hodowli otwartej i zamkniêtej, nie stwierdzi³a ró¿nic istotnych statystycznie. Poziom wap-nia w surowicy krwi obu grup mieœci³ siê w zakresie referencyjnym dla byd³a. W w¹trobie i nerkach z obu hodowli zawartoœæ wapnia by³a bliska dolnej granicy fizjologicznej, a w sierœci odnotowano obni¿on¹ za-wartoœæ tego pierwiastka. Zarówno w stadzie ¿ubrów wolno ¿yj¹cych w Puszy Bia³owieskiej, jak i u ¿ubrów z hodowli zamkniêtej nie stwierdzono ró¿nic w za-wartoœci wapnia w tkankach w zale¿noœci od wieku i p³ci zwierz¹t (6).

Celem badañ by³o okreœlenie poziomu wapnia w or-ganizmie ¿ubrów wolno ¿yj¹cych w Puszczy Bia³o-wieskiej w zale¿noœci od p³ci i wieku, przy zmienio-nym przygotowaniu prób do analiz, uzyskane wyniki porównuj¹c z materia³em referencyjnym.

Materia³ i metody

Próbki do badañ pobrano zim¹ od 20 ¿ubrów (sierœæ – od 21) w wieku od 5 miesiêcy do 5 lat, eliminowanych w ra-mach corocznych selekcji. Wycinki w¹troby, nerki, ¿eber, miêœni i racic pobrano podczas sekcji zwierz¹t do steryl-nych, plastikowych woreczków, sch³odzono i przechowy-wano w temperaturze –20°C do momentu przeprowadze-nia analiz. Sierœæ pobrano z grzbietu ¿ubrów do papiero-wych kopert. Zwierzêta podzielono na grupy w zale¿noœci od p³ci (samice, samce) i wieku (cielêta

do 1 roku i osobniki powy¿ej 2 lat). Próbki tkanek przygotowano do ana-liz homogenizuj¹c je (poza próbkami ra-cic i sierœci), pobieraj¹c nawa¿kê 0,5-1 g do pojemników teflonowych. Minerali-zacjê materia³u przeprowadzono w kwa-sie azotowym, pod ciœnieniem w apa-racie mikrofalowym. Próbki sierœci od-t³uszczono w 70% alkoholu etylowym w aparacie do ekstrakcji t³uszczu, myto gor¹c¹ wod¹, p³ukano wod¹

destylowa-n¹ i trzykrotnie wod¹ redestylowadestylowa-n¹. Nastêpnie rozdrab-niano, pobierano 0,5 g i postêpowano jak poprzednio. Próbki racic spalano w piecu muflowym w temperaturze 450°C, a popió³ przenoszono iloœciowo do kolb miarowych, doda-j¹c do 2,5% kwasu solnego.

Zawartoœæ wapnia w w¹trobie, nerce, ¿ebrze, miêœniu i sierœci okreœlono metod¹ emisyjnej spektrometrii atomo-wej z plazm¹ wzbudzon¹ indukcyjnie (ICP-OES) w labo-ratorium akredytowanym (porównuj¹c z materia³em refe-rencyjnym). W próbkach racic wapñ oznaczono metod¹ spektometrii masowej ICP-MS w tym samym laboratorium. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej z wyko-rzystaniem testu najmniejszej istotnej ró¿nicy NIR.

Wyniki i omówienie

Zawartoœæ wapnia w badanych tkankach ¿ubrów w zale¿noœci od p³ci zestawiono w tab. 1.

Zawartoœæ wapnia w w¹trobie waha³a siê u samic od 198 do 563 mg·kg–1 œwie¿ej tkanki, a u samców od

163 do 511 mg·kg–1. Nie wykazano istotnych ró¿nic

zale¿nych od p³ci badanych zwierz¹t. Zawartoœæ wap-nia w w¹trobie ¿ubrów by³a wy¿sza od oznaczonej przez Dêbsk¹ (6) dla ¿ubrów oraz przez Pulsa (18) dla w¹troby byd³a i bizonów. Zawartoœæ wapnia w w¹tro-bie byd³a jest z regu³y znacznie ni¿sza (5, 10, 22).

Nerki badanych zwierz¹t zawiera³y od 279 do 592 mg wapnia na kg œwie¿ej masy narz¹du u samic i 342 do 458 mg·kg–1 u samców. Brak by³o istotnych

ró¿nic w zawartoœci tego pierwiastka w zale¿noœci od p³ci. Uzyskane wyniki s¹ wy¿sze od danych Dêbskiej (6) i od przedzia³u podanego przez Pulsa (18) dla byd³a i bizonów oraz przez innych autorów (10, 19) dla byd³a.

Zawartoœæ wapnia w ¿ebrze badanych ¿ubrów wa-ha³a siê: u samic od 142 do 190 mg·g–1 œwie¿ej tkanki,

u samców od 123 do 209 mg·g–1 œwie¿ej tkanki. Nie

stwierdzono istotnych ró¿nic w zawartoœci tego pier-wiastka w zale¿noœci od p³ci. Uzyskane wyniki s¹ wy¿-sze w stosunku do danych, które podaje Underwood (21) odnoœnie do zawartoœci wapnia w ¿ebrach owiec utrzymywanych w warunkach normalnych i ¿ywionych pasz¹ zawieraj¹c¹ odpowiedni stosunek wapnia do fos-foru. S¹ one tak¿e wy¿sze od podawanych dla ¿ebra i koœci œródstopia koni oraz wolno ¿yj¹cych prze¿u-waczy – muflonów, jeleni i danieli (1, 11).

Poziom wapnia w miêœniach badanych ¿ubrów wy-nosi³ u samic od 214 do 1126 mg·kg–1 œwie¿ej tkanki,

a k n a k T n Samice Samce Razem a b o rt ¹ W 14;6;20 295,4±105,4 272,8±122,7 288,6±108,1 a k r e N 13;6;19 418,2±89,0 401,5±52,8 412,9±78,3 o r b e ¯ 13;6;19 166,4±17,8 180,8±31,6 170,9±23,2 ñ e i s ê i M 12;6;18 423,3±274,8 318,3±37,3 388,3±227,7 ) a h c u s e i n z rt e i w o p ( æ œ r e i S 13;8;21 881,4±238,3 1071,6±131,1 953,9±221,4 ) a s a m a h c u s ( a c i c a R 9;6;15 1044,3±118,7 1216,2±340,8 1113,1±239,0

Tab. 1. Œrednia zawartoœæ wapnia w narz¹dach i tkankach ¿ubrów (± SD) w za-le¿noœci od p³ci (mg · kg–1 œwie¿ej masy)

(3)

Medycyna Wet. 2010, 66 (1) 65

u samców od 263 do 364 mg·kg–1. Nie stwierdzono

istotnego wp³ywu p³ci na jego zawartoœæ w miêœniu. Otrzymane wyniki s¹ wy¿sze od podanych dla byd³a przez Schnabla i wsp. (19) oraz Vaessena i van der Kampa (22).

Zawartoœæ wapnia w sierœci badanych ¿ubrów wa-ha³a siê u samic od 636 do 1376 mg·kg–1, u samców

od 781 do 1203 mg×kg–1 powietrznie suchego w³osa.

P³eæ nie wp³ynê³a istotnie na poziom tego pierwiastka w sierœci ¿ubrów. Podobn¹ zawartoœæ wapnia odnoto-wa³ tak¿e Koœla (11) w sierœci koni – u klaczy wyno-si³a ona 1000 mg·kg–1, a u wa³achów 1200 mg·kg–1.

Wyniki uzyskane w badaniach w³asnych s¹ wy¿sze od podanych dla ¿ubrów przez innych autorów (6, 12, 13). S¹ one natomiast niewiele ni¿sze od dolnej wartoœci oznaczonej dla bizonów (18). Zawartoœæ wapnia w sierœ-ci byd³a i koni ró¿ni siê w zale¿noœsierœ-ci od barwy (ró¿na zawartoœæ melaniny i rodzaju w³osa (4, 11). U byd³a w sierœci czarnej wynosi 1520, 1595, 1880 lub 2310 mg·kg–1, w br¹zowej 1172 mg·kg–1, a w sierœci bia³ej

772 mg·kg–1 (4). Sierœæ koni maœci karej (czarna)

za-wiera natomiast 1600 mg·kg–1, gniadej

(ciemnobr¹zo-wa) 1200, kasztanowatej (jasnobr¹zo(ciemnobr¹zo-wa) 790 i czer-wono-bia³ej (deresz) 770 mg·kg–1(11). Zawartoœæ

wap-nia oznaczona w badawap-niach w³asnych by³a wiêc zbli-¿ona do otrzymanych dla byd³a i koni (4, 11).

Zawartoœæ wapnia w racicach badanych ¿ubrów wa-ha³a siê u samic od 825 do 1204 mg·kg–1 s.m., u

sam-ców od 749 do 1582 mg·kg–1s.m. Wyniki te zbli¿one

s¹ do œrednich otrzymanych dla dziewiêciu grup mie-szañców miêdzyodmianowych byd³a fryzyjskiego (8). Analizuj¹c zawartoœæ wapnia w tkankach ¿ubra w zale¿noœci od wieku nie stwierdzono w przypadku w¹troby, nerek, ¿eber, sierœci i racic istotnych statys-tycznie ró¿nic (tab. 2). W miêœniach natomiast wy¿-szy poziom tego pierwiastka wystêpowa³ u zwierz¹t starszych. Czynnikiem, który móg³ mieæ wp³yw na wynik analizy statystycznej, by³a ró¿nica w liczebnoœ-ci grup zwierz¹t oraz wysokie odchylenie standarwe dla œredniej w grupie zwierz¹t starszych. W do-stêpnym piœmiennictwie brak jest danych dotycz¹cych zawartoœci wapnia w tkance miêœniowej ¿ubrów w za-le¿noœci od wieku.

Przeprowadzone badania wykaza³y, ¿e wiek i p³eæ nie s¹ czynnikami, które w istotny sposób ró¿nicuj¹ zawartoœæ wapnia w w¹trobie, nerkach, ¿ebrach, sierœ-ci i rasierœ-cicach ¿ubrów. Wyj¹tek stanowi¹ miêœnie, w któ-rych poziom tego pierwiastka zale¿y od wieku tych zwierz¹t, brak jest natomiast zale¿noœci w przypadku p³ci.

Piœmiennictwo

1.Anke M., Arnold W., Schäfer U., Müller R.: Nutrients, macro- and ultratrace elements in the feed chain of mouflons their mineral status. First part: Nutrients and macroelements, [w:] Náhlik A., Uloth W. (red.): Proc. Internat. Mouflon Symposium, Sopron, Hungary 2000, s. 225-241.

2.Anke M., Brückner E.: Der Mengen- und Spurenelementgehalt verschiedener frequentierter Äsungspflanzen des Rotwildes und des Rothirschgewahes unterschiedlicher Qualität. Beiträge zur Jagd- und Wildforschung 1973, 8, 21-32.

3.Anke M., Dittrich G., Groppel B., Grün M., Kroneman H., Bähr H.: Die Nähr- und Mineralstoffversorgung sowie der Spurenelementstatus des Rot-, Dam-, Reh- und Muffelwildes während des Winters. Beiträge zur Jagd- und Wildforschung 1984, 13, 103-122.

4.Anke M., Risch M.: Haaranalyse und Spurelementstatus. VEB Gustav Fischer Verlag, Jena 1979.

5.Ammerman C. B., Loaiza J. M., Blue W. G., Gamble J. F., Martin F. G.: Mineral composition of tissues from beef cattle under grazing conditions in Panama. J. Anim. Sci. 1974, 38, 158-162.

6.Dêbska M.: Ocena zaopatrzenia w sk³adniki mineralne ¿ubrów z Puszczy Bia³owieskiej. Praca doktorska, Wydz. Nauk o Zwierzêtach SGGW, Warsza-wa 2006.

7.Do³owy K., Szewczyk A., Piku³a S.: B³ony biologiczne. Wydawnictwo Na-ukowe Œl¹sk, Katowice 2003.

8.Dro¿d¿ A.: Cechy budowy puszki racicznej i sk³ad mineralny rogu u dziewiê-ciu grup mieszañców miêdzyodmianowych F1 byd³a fryzyjskiego. Praca dok-torska, Wydz. Zootechniczny SGGW, Warszawa 1981.

9.Friedrich M.: Sk³adniki mineralne w ¿ywieniu zwierz¹t i ludzi. Wyd. Aka-demii Rolniczej, Szczecin 2002.

10.Kolb E., Körber R.: Untersuchungen über den Mineralstoffgehalt verschie-dener Gewebe vom Rind (1 Mitt.). Arch. exper. Veterinärmedizin 1973, 27, 387-405.

11.Koœla T.: Der Mengen- und Spurenelementstatus und -bedarf des Pferdes, 6. Mitteilung: Kalzium, Mengen- und Spurenelemente. Arbeitstagung. Univ. Leipzig 1987, 7, 310-320.

12.Koœla T.: The contents of macro- and microelements in the fodder, blood serum and hair of European bison. Part I. Macroelements, Ann. Warsaw Agri-cult. Univ. – SGGW, Vet. Med. 1993, 17, 79-85.

13.Koœla T., Anke M., Roskosz T., Rokicki E.: Der Mengen- und Spuren-elementgehalt des Deckhaares vom Wisent (Bison bonasus), Mengen- und Spurenelemente. Arbeitstagung Univ. Leipzig 1985, 5, 69-77.

14.Krasiñska M., Krasiñski Z. A.: ¯ubr. Monografia przyrodnicza. Wyd. SFP Hajstra, Warszawa – Bia³owie¿a 2004.

15.Kubiñski T.: Niedobory wapnia i fosforu u krów w Polsce centralnej. Medy-cyna Wet. 1986, 42, 451-454.

16.Madej E.: Niedobory i zaburzenia metabolizmu wapnia i fosforu u krów. Medycyna Wet. 1980, 36, 30-33.

17.Malinowska A.: Biochemia zwierz¹t. Wyd. SGGW, Warszawa 1993. 18.Puls R.: Mineral leves in animal health, diagnostic data. Sherpa

Internatio-nal, Canada 1998.

19.Schnabel M., Kolb E., Dittrich H., Nestler K.: Untersuchungen über den Gehalt an Ca, Mg, Na, K und P in 3 Gehirnabschnitten, in Herzmuskeln, M. gracilis, Leber, Nieren, Lunge und Milz von Kalbern und Jungrindern. Arch. exper. Veterinärmedizin 1987, 41, 231-241.

20.Œlebodziñski A. B.: Endokrynopatie u koni. Patofizjologia przytarczyc. Czêœæ I. Hormonalna regulacja metabolizmu wapnia. ¯ycie Wet. 2003, 78, 503-507. 21.Underwood E. J.: ¯ywienie mineralne zwierz¹t. PWRiL, Warszawa 1971. 22.Vaessen H. A. M. G., van der Kamp C. G.: Reference- mineral-based

collabo-rative test of flame atomic absorption spectroscopic determination of cal-cium and magnesium in foods and biological materials. Z. Lebensm.– Unter-such. Forsch. 1990, 190, 199-204.

Adres autora: prof. dr hab. Tadeusz Koœla, ul. Ciszewskiego 8, 02-786 Warszawa; e-mail: tadeusz_kosla@sggw.pl

Objaœnienie: * – istotnoœæ przy p £ 0,05

Tab. 2. Œrednia zawartoœæ wapnia w narz¹dach i tkankach ¿ubrów (± SD) w zale¿noœci od wieku (mg · kg–1 œwie¿ej masy)

a k n a k T n a t ê z r e i w Z a i c y ¿ u k o r . 1 o d powy¿¿eycji2a.roku a b o rt ¹ W 15;5 280,6±96,0 312,6±149,2 a k r e N 14;5 416,8±73,6 402,2±98,8 o r b e ¯ 14;5 168,0±24,6 179,0±18,0 ñ e i s ê i M 14;4 310,9*±82,3 659,3*±372,3 ) a h c u s e i n z rt e i w o p ( æ œ r e i S 15;6 973,9±199,3 903,7±284,1 ) a s a m a h c u s ( a c i c a R 10;5 1162,0±280,2 1015,0±73,0

Cytaty

Powiązane dokumenty

comparing the efficacy, safety and cost-effectiveness of hysterectomy and uterine artery embolisation for the treatment of symptomatic uterine fibroids. The

Assessment of efficacy and outcomes of percuta- neous uterine artery embolisa tion for the treatment of postpartum haemorrhage and assessment the validity of prophy lactic

Przedoperacyjna embolizacja bogato unaczynio- nych zmian przerzutowych do trzonów kręgów ułatwia zabieg operacyjny i podnosi jego bezpieczeństwo, a także istotnie zmniejsza

Przezskórne leczenie jatrogennych tętniaków rzekomych tętnicy udowej Percutaneous treatment of iatrogenic femoral artery pseudoaneurysms.. Zakład Radiologii Zabiegowej

During the follow-up examinations after 6 months, pre-contrast ultrasound performed in all options (colour, power, Bflow) revealed 16 endoleaks: 6 type IA, 4 type IB, type 2 IIA and

Between 2009 and 2014, 46 therapeutic procedures were performed in patients with vascular malforma- tions within the lower limbs, shoulder girdle and pelvis in the Department

The clinical indication for superior vena cava (SVC) endovascular treatment is allevation of superior vena cava syndrome (SVCS) caused by malignant

Zespół podkradania tętnicy podobojczyko- wej (ang. subclavian steal syndrome – SSS) występuje, gdy początkowy odcinek jednej z tętnic podobojczyko- wych lub pień