Medycyna Wet. 2008, 64 (1) 24
Artyku³ przegl¹dowy Review
Produkcja pasz przemys³owych w Polsce wynosi od 5 do 8 mln ton. Maj¹c na uwadze pasze wytwarzane przez hodowców zwierz¹t, ³¹czna masa produkowa-nych pasz siêga 16 mln ton rocznie. Profil i skala pro-dukcji przemys³u paszowego, jak wykaza³y wydarze-nia ostatnich lat (g¹bczasta encefalopatia byd³a, influ-enza ptaków o wysokiej zjadliwoci), s¹ cile zwi¹-zane z sytuacj¹ w innych dziedzinach gospodarki (2, 12). Czynnikiem wp³ywaj¹cym na produkcjê sektora paszowego jest tak¿e polityka Unii Europejskiej (UE) stale zmierzaj¹ca w kierunku poprawy jakoci i bez-pieczeñstwa ¿ywnoci na wszystkich etapach jej pro-dukcji i obrotu, zgodnie z koncepcj¹ od pola do sto³u konsumenta.
Wystêpowanie w paszach drobnoustrojów chorobo-twórczych stwarza ryzyko przeniesienia ich, poprzez zwierzêta, na surowce i produkty ¿ywnociowe pocho-dzenia zwierzêcego, co zagra¿a zdrowiu cz³owieka (18). Sta³a ekspozycja zwierz¹t na drobnoustroje licz-nie wystêpuj¹ce w otoczeniu lub w paszy powoduje produkcjê cytokin prozapalnych, aktywacjê odpowie-dzi ostrej fazy, zu¿ywanie sk³adników od¿ywczych na procesy anaboliczne i stymulacjê produkcji leptyny, co prowadzi do obni¿enia produkcyjnoci (7). Zanie-czyszczenie pasz przez grzyby niesie ryzyko zaka¿eñ grzybiczych, alergii, a przede wszystkim mikotoksy-koz. Jest to szczególnie niebezpieczne, bior¹c pod uwagê, ¿e mikotoksyny mog¹ wykazywaæ w³aciwo-ci karcynogenne, mutagenne, teratogenne lub estrogen-ne. U zwierz¹t powoduj¹ tak¿e zmniejszenie wyko-rzystania paszy, pogorszenie stanu zdrowia oraz
im-munosupresjê. W ocenie jakoci mikrobiologicznej pasz zasadnicze znaczenie maj¹ niektóre drobnoustroje chorobotwórcze (Salmonella spp., C. botulinum), wa-runkowo chorobotwórcze (C. perfringens), a tak¿e grupy drobnoustrojów pe³ni¹ce rolê tzw. wskaników higienicznych, do których nale¿¹: liczba bakterii tle-nowych, liczba grzybów, liczba Enterobacteriaceae czy miano Clostridium spp.
Pa³eczki rodzaju Salmonella
Za jedno z wa¿niejszych róde³ zaka¿enia zwierz¹t pa³eczkami Salmonella uwa¿ane s¹ pasze (12). Bak-terie te stwierdzane s¹ w materia³ach paszowych po-chodzenia zwierzêcego, a tak¿e coraz czêciej w ma-teria³ach rolinnych (11, 15). Badania krajowe z lat 2003-2006 wykaza³y, ¿e pa³eczki Salmonella wystê-puj¹ dwukrotnie czêciej w materia³ach paszowych pochodzenia rolinnego (poekstrakcyjne ruty z nasion rolin oleistych i zbo¿a) ni¿ w m¹czkach zwierzêcych (16). Wed³ug danych Europejskiego Urzêdu ds. Bez-pieczeñstwa ¯ywnoci pochodz¹cych z lat 2000-2004 zanieczyszczenie niektórych rut z nasion rolin ole-istych wynosi³o ponad 24% (3). Mieszankami paszo-wymi najczêciej zanieczyszczonymi przez pa³eczki Salmonella by³y mieszanki paszowe dla drobiu (nie-publikowane dane w³asne).
Bakterie rodziny Enterobacteriaceae
Rodzina Enterobacteriaceae obejmuje m.in. rodza-je Salmonella, Escherichia, Shigella i Yersinia, w ob-rêbie których wystêpuj¹ gatunki i szczepy patogenne
Zanieczyszczenia mikrobiologiczne pasz
KRZYSZTOF KWIATEK, EL¯BIETA KUKIERZak³ad Higieny Pasz Pañstwowego Instytutu Weterynaryjnego Pañstwowego Instytutu Badawczego, Al. Partyzantów 57, 24-100 Pu³awy
Kwiatek K., Kukier E.
Microbiological contaminants of animal feed
Summary
The occurrence of pathogenic microorganisms in animal feed is risky for animals and, if transported by food of animal origin, may also pose a risk for humans. Moreover, permanent animal exposure to excessive saprophytic microorganisms in an unhygienic environment and feedingstuffs provokes pro-inflammatory cytokine production and an increase in metabolism activity, which, in turn, causes a decrease in productivity. Mycological contamination of animal feed may additionally cause mycosis, allergies and, above all, micotoxicoses. The most often detected microorganisms in animal feedingstuffs are Salmonella spp. and Clostridium spp. and factors of feed hygiene are aerobic bacteria count, fungi count, Enterobacteriaceae count and Clostridium perfringens count.
Medycyna Wet. 2008, 64 (1) 25
dla zwierz¹t i ludzi. Zdecydowana wiêkszoæ bakterii nale¿¹cych do tej rodziny to pa³eczki jelitowe, których naturalnym rodowiskiem bytowania jest przewód pokarmowy ludzi i zwierz¹t. Niektóre gatunki z ro-dziny Enterobacteriaceae zasiedlaj¹ roliny, co mo¿e t³umaczyæ spotykane zanieczyszczenie rolinnych materia³ów paszowych na poziomie nie przekraczaj¹-cym zwykle 102 jtk/g. Ulegaj¹c niewielkiej redukcji
w trakcie przechowywania pasz, liczba Enterobacte-riaceae jest u¿ytecznym wskanikiem zanieczyszcze-nia ka³owego, a jednoczenie porednim indykatorem obecnoci Salmonella spp. (21). Jego znaczenie jest tym wiêksze, ¿e rozmieszczenie pa³eczek Salmonella w paszach jest niejednolite, a prawdopodobieñstwo wykrycia tego drobnoustroju w kilku- lub kilkuset-tonowej partii paszy jest stosunkowo niskie. Jest to tak¿e wskanik dekontaminacji pasz w trakcie produk-cji, s³u¿¹cy monitorowaniu jakoci produktu, a infor-macja o poziomie zanieczyszczenia stosowanych ma-teria³ów paszowych przez Enterobacteriaceae u³atwia wybór metody i parametrów procesu przetwarzania (8, 21). Parametr ten, wa¿ny zw³aszcza dla materia³ów paszowych, stanowi krytyczny punkt kontroli w ³añ-cuchu produkcji pasz. Za g³ówne ród³o zanieczysz-czenia pasz przez bakterie z tej rodziny uwa¿a siê materia³y paszowe pochodzenia zwierzêcego, w mniej-szym za stopniu warunki sanitarno-higieniczne ich produkcji i obrotu.
Bakterie tlenowe
Zasadniczym, choæ ogólnym kryterium higienicz-nym, informuj¹cym o stanie mikrobiologicznym pa-szy jest ogólna liczba bakterii tlenowych. Parametr ten informuje o jakoci mikrobiologicznej u¿ytych mate-ria³ów paszowych, efektywnoci procesu technologicz-nego oraz warunkach sanitarno-higienicznych w trak-cie pozyskiwania, przetwarzania i obrotu paszy oraz jej komponentów. Wielu autorów wi¹¿e jakoæ i bez-pieczeñstwo paszy z liczb¹ obecnych w niej drobno-ustrojów, zak³adaj¹c, ¿e ni¿sza ich liczba, zmniejsza prawdopodobieñstwo wyst¹pienia drobnoustrojów chorobotwórczych (9). Rozk³ad bia³ek i t³uszczów przez bakterie proteolityczne i lipolityczne obecne w paszach prowadzi ponadto do obni¿enia ich warto-ci od¿ywczej (17).
Grzyby
Grzyby s¹ mikroorganizmami wszechobecnymi w wiecie o¿ywionym, dziêki m.in. wytwarzanym ob-ficie zarodnikom, opornym na dzia³anie wielu czynni-ków. G³ównym ród³em grzybów w paszach s¹ mate-ria³y paszowe pochodzenia rolinnego, a w wie¿ych zbo¿ach stwierdza siê z regu³y nie wiêcej ni¿ 104 jtk/g.
Grzyby zasiedlaj¹ce materia³y paszowe mog¹ byæ po-chodzenia polowego lub magazynowego, a ich licz-ba zale¿y w du¿ym stopniu od warunków rodowisko-wych (5). Poza wilgotnoci¹ i temperatur¹ rozwój grzy-bów warunkuje dostêpnoæ substancji od¿ywczych,
tlenu i pH pod³o¿a (6). Aktywnoæ enzymatyczna grzy-bów pleniowych powoduje obni¿enie wartoci od-¿ywczej materia³ów paszowych, wywo³uj¹c zarazem niekorzystne zmiany organoleptyczne (4). Obecnoæ pleni produkuj¹cych mikotoksyny mo¿e wywo³ywaæ mikotoksykozy zwierz¹t, a poprzez ska¿on¹ ¿ywnoæ pochodzenia zwierzêcego, mikotoksykozy ludzi (4, 13). Tak¿e prowadzona ocena ryzyka w tym zakresie, potwierdza udzia³ grzybów w obni¿aniu jakoci pasz i niekorzystny wp³yw na zdrowie zwierz¹t.
Beztlenowe laseczki przetrwalnikuj¹ce rodzaju Clostridium
Zdolnoæ wytwarzania przetrwalników (spor) przez Clostridium spp. umo¿liwi³o tym bakteriom bytowa-nie w bytowa-niekorzystnych warunkach rodowiskowych. Spory tych bakterii stanowi¹ powa¿ny problem w prze-myle paszowym, a ich inaktywacja, jak w przypadku niektórych szczepów C. botulinum wymaga steryli-zacji w temperaturze 121°C (1). Stosowane zabiegi w procesie produkcyjnym pasz znacz¹co redukuj¹ licz-bê komórek wegetatywnych bakterii, jednak nie eli-minuj¹ wszystkich przetrwalników. Czêstoæ wystê-powania laseczek jadu kie³basianego nie jest po-wszechna i w kilogramie materia³u lub mieszanki pa-szowej spotyka siê zwykle kilka przetrwalników tego beztlenowca. Sprzyjaj¹ce rodowisko do namna¿ania beztlenowych laseczek przetrwalnikuj¹cych, a wród nich C. botulinum i produkcji toksyny botulinowej sta-nowi¹ kiszonki dla zwierz¹t. Zagro¿enie to potêguje przygotowywanie kiszonek z rolin zanieczyszczonych przez szcz¹tki pad³ych zwierz¹t i z rolin uprawianych na terenach nawo¿onych kurzym pomiotem.
Poziom zanieczyszczenia pasz przez Clostridium spp. jest wskanikiem zanieczyszczenia przez glebê i odchody zwierzêce oraz warunków higienicznych w trakcie ich produkcji i obrotu.
Clostridium perfringens
Bior¹c pod uwagê zachorowania zwierz¹t hodow-lanych, C. perfringens uwa¿any jest za najwa¿niejszy patogen wród beztlenowców przetrwalnikuj¹cych. Zachorowalnoæ zwierz¹t, w zale¿noci od gatunku, waha siê od 15% do 50%, a miertelnoæ mo¿e siêgaæ nawet 100% (19, 20). Najwiêksze straty notowane s¹ w intensywnej hodowli wiñ, drobiu, byd³a i owiec (14). Znaczenie C. perfringens wzros³o po wycofaniu, od pierwszego stycznia 2006 r., antybiotykowych sty-mulatorów wzrostu, skutecznie ograniczaj¹cych licz-bê zachorowañ zwierz¹t na tle drobnoustrojów warun-kowo chorobotwórczych (10).
C. perfringens by³ wielokrotnie izolowany z pasz, które uwa¿ane s¹ za g³ówne ród³o tego drobnoustro-ju w hodowli zwierz¹t. Obecnoæ C. perfringens stwierdzono w ponad 46% badanych próbek pasz w Polsce (22). Drobnoustrój ten najczêciej wystêpo-wa³ w próbkach pasz przeznaczonych dla trzody chlew-nej i byd³a (ponad 50%) oraz dla drobiu (ponad 48%
Medycyna Wet. 2008, 64 (1) 26
próbek). Ponad 4% badanych próbek pasz dla wiñ zawiera³o od 103 do 104 komórek C. perfringens
w gramie. Obecnoæ C. perfringens wykazano tak¿e w 27% badanych próbek m¹czek zwierzêcych. Anali-za 334 izolatów z pasz C. perfringens wykaAnali-za³a, ¿e 97,6% z nich nale¿a³o do typu A, za pozosta³e do ty-pów C, D i E (22). Gen toksyny b2 wystêpowa³ w po-nad po³owie izolatów typu A, po³owie izolatów typu C i we wszystkich izolatach typu D. Szczepy entero-toksyczne stwierdzono jedynie w obrêbie typu A (1,2% izolatów tego typu). Jeden z tych szczepów nale¿a³ do typu A podtypu b2.
Powodem powszechnego wystêpowania tego drob-noustroju w paszach mo¿e byæ stosowanie niewystar-czaj¹cej obróbki termicznej w trakcie procesu produk-cyjnego, zbyt wolne sch³adzanie produktów, stosowa-nie zastosowa-nieczyszczonych surowców i urz¹dzeñ do pro-dukcji lub dostêp wektorów bêd¹cych ród³em zanie-czyszczenia (4). Najczêciej stosowane temperatury procesu produkcyjnego, zabijaj¹c komórki wegetatyw-ne, stymuluj¹ jednoczenie kie³kowanie spor oraz stwa-rzaj¹ rodowisko beztlenowe wewn¹trz produktu, co w przypadku materia³ów o du¿ej objêtoci niesie ry-zyko namna¿ania C. perfringens.
Liczba spor C. perfringens jest indykatorem efek-tywnoci procesu technologicznego w trakcie wytwa-rzania pasz oraz zabiegów dezynfekcyjnych w miej-scu ich produkcji. Mo¿e byæ tak¿e wskanikiem zanie-czyszczenia ka³owego powietrza w hodowli zwierz¹t.
Wymagania mikrobiologiczne dla pasz
Obowi¹zuj¹ce obecnie kryteria oceny mikrobiolo-gicznej nie dopuszczaj¹ obecnoci pa³eczek Salmonel-la spp. w 25 g paszy, ograniczaj¹ liczbê bakterii z ro-dziny Enterobacteriaceae w m¹czkach zwierzêcych (w 2 sporód 5 próbek badanej partii dopuszcza siê od 10 do 300 jtk/g) oraz nie dopuszczaj¹ obecnoci C. perfringens w 1 g m¹czki zwierzêcej. W praktyce jednak odczuwa siê wyran¹ potrzebê ustalenia limi-tów drobnoustrojów wskanikowych w paszach (bak-terie tlenowe, grzyby, bak(bak-terie z rodziny Enterobacte-riaceae, C. perfringens). Tak¿e na forum UE propo-nowane jest obecnie ustalenie kryteriów oceny mikro-biologicznej dla pasz na podstawie naukowej oceny ryzyka. Badania prowadzone w Zak³adzie Higieny Pasz PIWet PIB w Pu³awach maj¹ równie¿ na celu ocenê aktualnego stanu mikrobiologicznego pasz w Polsce, a nastêpnie przedstawienie otrzymanych wyników i kryteriów oceny pasz na forum odpowiednich orga-nów Komisji Europejskiej.
Pimiennictwo
1.Adak G. K., Long S. M., OBrien S. J.: Intestinal infection: Trends in indige-nous foodborne disease and deaths, England and Wales: 1999 to 2000. Gut 2002, 51, 832-841.
2.Anklam E., Battaglia R.: Food analysis and consumer protection. Trends Food Sci. Tech. 2001, 12, 197-202.
3.Anon.: European Food Safety Authority: Preliminary report. Analysis of the baseline study on the prevalence of Salmonella in laying hen flocks of Gallus gallus. EFSA J. 2006, 81, 1-74.
4.Bartov I., Paster N., Lisker N.: The nutritional value of moldy grains for broiler chicks. Poult. Sci. 1982, 61, 2247-2254.
5.Bauduret P.: A mycological and bacteriological survey on feed ingredients and mixed poultry feeds in Reunion island. Mycopathologia 1990, 109, 157--164.
6.Borkowska-Opacka B.: Badania nad wykrywaniem i wystêpowaniem grzy-bów w przemys³owych mieszankach paszowych przeznaczonych dla drobiu. Praca hab., PIWet Pu³awy 1980.
7.Colditz I. G.: Effects of the immune system on metabolism: implications for production and disease resistance in livestock. Livest. Prod. Sci. 2002, 3, 257-268.
8.Cox N. A., Bailey J. S., Thomson J. E., Juven B. J.: Salmonella and other Enterobacteriaceae found in commercial poultry feed. Poult. Sci. 1983, 62, 2169-2175.
9.Drescher N., Fink F., Jung J., Lang H., Singh-Verma S. B.: Ein neues Verfah-ren zur Verbesserung der Lagereigenschaften von Mischfuttermitteln. Kraft-futt. 1970, 53, 108-112.
10.Grave K., Jensen V. F., Odensvik K., Wierup M., Bangen M.: Usage of veterinary therapeutic antimicrobials in Denmark, Norway and Sweden fol-lowing termination of antimicrobial growth promoter use. Prev. Vet. Med. 2006, 75, 123-132.
11.Hacking W. C., Mitchell W. R., Carlson H. C.: Salmonella investigation in an Ontario feed mill. Can. J. Comp. Med. 1978, 28, 400-406.
12.Harris I. T., Fedorka-Cray P. J., Gray J. T., Thomas L. A., Ferris K.: Preva-lence of Salmonella organisms in swine feed. J. Am. Vet. Med. Assoc. 1997, 210, 382-385.
13.Hinton M. H.: Infections and intoxications associated with animal feed and forage which may present a hazard to human health. Vet. J. 2000, 159, 124-138.
14.Kanakaraj R., Harris D. L., Songer J. G., Bosworth B.: Multiplex PCR assay for detection of Clostridium perfringens in feces and intestinal contents of pigs and in swine feed. Vet. Microbiol. 1998, 63, 29-38.
15.Królikowski M., Piskorzewska M.: Wystêpowanie salmonelli w przemys³o-wych mieszankach paszoprzemys³o-wych. ¯ycie Wet. 1975, 50, 230-231.
16.Kwiatek K., Kukier E., Wasal D., Hoszowski A.: Jakoæ mikrobiologiczna materia³ów paszowych w Polsce. Medycyna Wet. (w druku).
17.Molenda J., Mazurkiewicz M.: Ocena mikrobiologiczna mieszanek prze-mys³owych dla kurcz¹t brojlerów. Medycyna Wet. 1983, 39, 45-48. 18.Sadkowska-Todys M., Stefanoff P., £abuñska E.: Zatrucia i zaka¿enia
pokar-mowe w Polsce w 2003 roku. Przegl. Epidemiol. 2005, 59, 269-279. 19.Smith L. D. S., Hatheway C. L., Whaley D. N., Dowell V. R.: Epidemiological
aspects of Clostridium perfringens foodborne illness. Food Technol. 1975, 4, 77-79.
20.Songer J. G.: Clostridial enteric diseases of domestic animals. Clin. Micro-biol. Rev. 1996, 9, 216-234.
21.Veldman A., Vahl H. A., Borgreve G. J., Fuller D. C.: A survey of the incidence of the Salmonella species and Enterobacteriaceae in poultry feeds and feed components. Vet. Rec. 1995, 136, 169-172.
22.Wojdat E.: Ocena jakoci mikrobiologicznej rodków ¿ywienia zwierz¹t ze szczególnym uwzglêdnieniem fenotypowej i genotypowej charakterystyki wyizolowanych szczepów Clostridium perfringens. Praca dokt. PIWet-PIB Pu³awy 2006.
Adres autora: doc. dr hab. Krzysztof Kwiatek, Al. Partyzantów 57, 24-100 Pu³awy; e-mail: kwiatekk@piwet.pulawy.pl