A C T A U N I V E R S I T A T I S L O D Z I E N S I S
K S Z T A Ł C E N IE P O L O N IS T Y C Z N E C U D Z O Z IE M C Ó W 16, 2008
TEKSTY Л SPRAWNOŚCI M ÓWIENIA
I ROZUMIENIA ZE SŁUCHU
Małgorzata Dawidziak-Kładoczna
A k ad em ia im. Ja na D ług os z a w C zę stoc how ie
W IERSZE I PIOSENKI W NAUCZANIU DZIECI JĘZYKA POLSKIEGO JAKO O BCEG O 1
W STĘP
W nauczaniu dzieci jpjo warto wykorzystać ich naturalne predyspozycje rozwojowe, w tym predyspozycje rytmiczne. W tym celu na zajęciach można wprowadzać wierszyki, piosenki, zagadki i rymowanki, które zaliczam do technik zabawowych, będących zarówno formą naturalnej rozrywki, jak i formą nauki oraz pracy (Markowski 2001, s. 55). Pod pojęciem zabawy, zgodnie z definicją zaproponowaną przez Teresę Siek-Piskozub (1995), rozumiem sposoby postę-powania charakterystyczne dla dzieci. Najważniejszą zaś cechą zabawy jest „odm ienność od zwykłego poważnego życia, a także ograniczoność w czasie i przestrzeni” (Siek-Piskozub 2001, s. 33).
Główne zalety wynikające z korzystania z wierszyków i piosenek w nau-czaniu dzieci jpjo to:
1. Ułatwienie opanowania umiejętności językowych (np. wymowy, dzięki takim elem entom omawianych tu tekstów, jak: rytm, rym, melodia i takt) oraz przyswojenia systemu językowego (głównie leksyki).
' A rty kuł je s t w ynikiem doś w ia dcze ń zg rom adzo nych we W rocław sk iej S zkole M ię dzynarod ow ej (W IS - W roc law Internationa l S cho ol), w której p ra co w ałam ja k o lektorka j ę z y k a p olsk ie go jako o bce go. M a te riały za m ie s zc zo ne i om ó w ion e w niniejsz ym tekś cie w yk orzy sty w ała m w grupach dzieci od 7. do 12. ro ku życia. U czn iow ie poc hodzili głó w n ie z E u ro py (N ie m ie c, F rancji, B elgii, S łow a cji, D anii, N orw egii) oraz z A zji (Ja ponii i K orci) i d op ie ro ro zp oc z yn ali nau kę języka p ols kiego. N a z ajęc ia ch z uc zniam i w yk az ując ym i inną niż ze ro w ą zn ajo m o ść ję z y k a polskiego (były to p rze de w s zy stkim dz ieci z rod zin polskich , których ro dzic e po k ilk ule tn im p oby cie za g ran icą w rócili d o P o ls ki, o ra z ro dzin, w których je d n o z rod zicó w by ło p oc ho dz en ia polskiego) realizo w a ła m inny m aterial na ucza nia . D zieci, o próc z jęz y k a ojcz ys teg o, zn ały język an gielski od s top nia p od sta w o w e go do z aa w an sow a ne go. L ekcje w W IS , po za ję zy k ie m polsk im (który odbyw a s ię w w ym ia rz e d w óc h go dz in lekcy jny ch w tyg odniu), o b e jm u ją in te ns y w ną n aukę ję z y k a an giel-sk ieg o o ra z ty po w e p rz ed m io ty s zkolne (m . in. m atem atykę , g eo grafię , w y ch ow a nie m uzycz ne) p row a dz on e w ję z y k u a ngiels kim . S pe cy fik ą sz koły j e s t rotac yjny ch arak te r, tzn. że uczn iow ie , w za le żn oś ci od p la nó w (głów nie za w o do w yc h) rodz icó w , m og ą ro zp oc zą ć lub z ak oń cz y ć naukę w p lac ów c e w trakcie trw a nia ro ku sz kolnego.
2. Ułatwianie procesu dydaktycznego (motywacja do działania, aktywizacja, pozytywny stosunek do nauczanego przedmiotu).
3. Rozw ijanie zdolności artystycznych (muzycznych, głównie przez śpiew, i aktorskich przede wszystkim za sprawą recytacji).
4. Sprzyjanie wychowaniu społecznemu (rozwijanie interakcji, zaspokajanie potrzeby więzi społecznych, zapewnianie integracji dzieci).
5. Pozytywny wpływ na rozwój osobowości młodego człowieka (zaspokajanie potrzeby dzieci do uznania, sam orealizacji, bycia w centrum uwagi i wystąpień publicznych; rozwijanie kreatywności).
Jedną z przyczyn atrakcyjności i skuteczności wierszyków i piosenek w pro-cesie dydaktycznym jest fakt, że wykorzystują one nie tylko bodźce foniczne, ale również wizualne i kinestyczne, co sprzyja multisensorycznej (holistycznej) prezentacji treści kształcących. „Taki kontakt z informacją angażuje uwagę uczniów w większym stopniu niż przekaz jednokanałowy" (Iluk 2002, s. 43). Zmiana kanału percepcji zapobiega także sytuacjom, w których uczniowie odczuwają znużenie i dekoncentrują się. Poza tym, multisensoryczna percepcja materiału może pomóc dzieciom, które cierpią na dysfunkcję któregoś z kanałów percepcyjnych (Iluk 2002, s. 45). Oto przykłady wierszyków i piosenek angażują-cych różne zmysły oraz wykorzystująangażują-cych rozmaite rodzaje bodźców i umiejętno-ści:
1. J. Tuwim Warzywa, J. Brzechwa Na straganie, Dorota Krupa Kolacja - zmysły słuchu (słuchanie tekstu czytanego przez nauczyciela lub uczniów albo odtwarzanie np. z płyty CD), wzroku (oglądanie warzyw, owoców i innych produktów spożywczych - autentycznych lub na rysunkach i fotografiach) oraz smaku (degustowanie).
2. Ludwik Jerzy Kern Piłka, piosenki: Stary niedźwiedź mocno śpi i Mam chusteczkę haftowaną, wierszyk o częściach ciała2 - bodźce słuchowe i ruchowe, czyli słuchanie lub recytowanie czy śpiewanie połączone z zabawami ruchowymi.
3. Kwiatek\ P taszek\ Żabka (Rysowane wierszyki, 2002) - recytacja i ry-sowanie (są to tzw. rysowane wierszyki).
4. Pary1, M alowanie pisanek6 - recytacja i malowanie.
2 P o każ , pros zę , gd zie m a sz o ko? / G dz ie m asz ucho? / A g dzie no s? / G d zie m as z rękę? / G dz ie m as z no gę ? / G d zie na g łow ie rośnie w łos? / Daj mi rękę! Z a tań c z ze mn;v! / K iwnij głow ą : ,,ta k ” i „ n ie ” ! / K laś nij w ręce, hop d o góry! / R a zem po ba w im y się! (M incz akie w ic z 2 005, s. 24).
3 W ś rod ku koło, na nim płate k, / d ru gi płatek, trzeci płate k, / c zw a rty płate k, / je s zcz e kresk a. / I je s t kw iatek. (R ys ow a ne w ier szy ki, 2002 , s. 86).
4 T e k st j e s t p rez en tow an y w d alsz ej c zęści artykułu.
5 K redki s ą do m a low a nia, B uty do cho dzen ia. K locki są do b u do w an ia. Ł yż ka do je dz enia. / P o łą cz w pary te prze dm io ty, / potem oto cz pętlą . / P ok olo ruj jc kred kam i / Ja k um iesz n ajp ię kniej. (M inc za k iew icz 2005, s. 140).
s M a luj ja jk a , / M aluj farbą . / T e na żó łto, / T e cz erw on o. / T e w e w zo rek , / T c w krateczkę. / M aluj k a żd ą pisa ne czk ę. / M aluj kropki, / M aluj kres ki, / L ila, złote i niebies kie. / M aluj listki i s łon e cz k a, / G w ia zd ki, g rz ybk i i kółeczka. / M aluj pięk ne, k olo ro w e / ba rw n e w zorki pisa nkow e. (M in cz a kie w ic z 2 005, s. 115).
Wierszyki, piosenki, zagadki i rymowanki sprzyjają zarówno kształceniu rozmaitych sprawności językowych (rozumienia ze słuchu, rozumienia tekstów pisanych, mówienia, pisania), poznawaniu systemu językow ego (gramatycznego i leksykalnego), jak i zdobywaniu wiedzy o kulturze. Lektor języka polskiego jako obcego napotyka jednak spore trudności; m. in. brakuje „łatwych tekstów wpadających szybko w ucho obcojęzycznemu dziecku i prostych do przełożenia wierszyków i piosenek”(Krupa 1999, s. 311). Nauczyciel języka polskiego jako obcego ma problemy ze znalezieniem „tekstów poetyckich łatwych do zainte-resowania i zrozumienia, nienapominających o nowych i starych kompleksach narodowych” (Krupa 1999, s. 312). W takiej sytuacji należałoby rozważyć napisanie wierszy i piosenek specjalnie przeznaczonych do pracy z cudzoziem-cami7. Nic jest to jednak zadanie łatwe i możliwe do wykonania w krótkim czasie. Dlatego obecnie trzeba skupić się na umiejętnym wykorzystaniu tekstów już istniejących.
W dalszej części artykułu przedstawię dwa przykładowe konspekty zajęć, podczas których można wykorzystać wierszyki i piosenki jako egzemplifikację omawianych problemów leksykalnych, gramatycznych i komunikacyjnych oraz jako material do ćwiczeń takich sprawności językowych, jak: rozumienie ze
słuchu, czytanie i czytanie ze zrozumieniem.
K O N S P E K T Y Z A J Ę Ć Z W Y K O R Z Y S T A N IE M W I E R S Z Y K Ó W , P IO S E N E K I Z A G A D E K N A L E K C J A C H J P J O
Temat: Zdrobniałe nazwy zwierząt (90 min)
A. Cele zajęć:
1. Przypomnienie poznanych nazw zwierząt.
2. Zapoznanie ze sposobami tworzenia zdrobnień w języku polskim.
3. Kształcenie umiejętności tworzenia zdrobniałych nazw na przykładzie nazw zwierząt.
4. Kształcenie sprawności czytania, rozumienia tekstów, rozumienia ze słuchu, pisania i mówienia.
5. Integrowanie uczniów podczas wspólnego śpiewania.
6. Kształcenie postaw społecznych ucznia w trakcie zajęć w grupie wielo-osobowej i zespole dwuosobowym.
B. Metody:
I. Metoda oglądowa - wykorzystanie ilustracji, rysunków i zdjęć oraz nagrania (magnetofonowego lub CD).
7 T a kie utw o ry po w s ta ją na potrzeb y logoped ii ora z nauc za nia innych ję z y k ó w obcyc h (np. fra nc u sk ie go i niem ieck ie go).
2. Indukcja logiczna - sposoby tworzenia zdrobnień na podstawie podanych przykładów.
3. Metody praktyczne:
a) integracja umiejętności językowych - mówienia (czytania) i plastycznych - rysowania;
b) łączenie umiejętności językowych i muzycznych, czyli śpiewanie. 4. Metoda słowna - praca z tekstem (czytanie, czytanie ze zrozumieniem,
słuchanie).
C. F orm y pracy: 1. Praca w parach.
2. Praca zbiorowa (z całą klasą). D. Ś ro dk i dy daktyczne:
1. Nagranie piosenki Wlazł kotek na płotek. 2. Rysunki8 i zdjęcia przedstawiające zwierzęta. 3. Papier i kredki.
4. Teksty wierszyków: Co to było?, Ptaszek i Żabka oraz piosenki Wlazł kotek na płotek.
E. S cen ariu sz lekcji: I. Wprowadzenie do zajęć.
I. Przypomnienie nazw zwierząt. Nauczyciel pokazuje uczniom ilustracje przed-stawiające zwierzęta, których nazwy już poznali (np. kot, pies, kura, ptak, ryba, sarna itp.). Uczniowie wypowiadają nazwy i zapisują je na tablicy. II. Właściwa część lekcji.
1. Prezentacja rysunków przedstawiających duże i małe zwierzątko wraz z pod-pisami: pies - piesek, ptak - ptaszek, koń - konik, krowa - krówka, żaba - żabka, sarna - sarenka.
2. W yjaśnienie zasad tworzenia zdrobnień w języku polskim na podstawie przykładów z punktu 1.
3. Ćwiczenie sprawności rozumienia ze słuchu. Nauczyciel dwukrotnie odczytuje uczniom tekst wierszyka Co to b yło? (Poezja dla dzieci 1999, s. 202). Uczniowie wpisują w miejsce luk odpowiednie wyrazy.
Przykład:
Świnki (1) zamiałczały: / Miau! miau! ... (2) zaszczekały: / Hau! hau!
... (3) zachrząkały: Chru! chru! / ... (4) zagruchały: Gru! gru! ... (5) / milczał, milczał / aż na raz zamyczał: Mu-u-u!
Niedźwiedź ja k się nie napiął / i zapiał: / Ku-ku-ry-ku! klucz: I. świnki, 2. krówki, 3. kotki, 4. pieski, 5. gołąbek
* W k on sp e ktac h po w o łu ję się na rysunk i i zdjęcia prz ed s ta w ia n e p od cz a s w prow ad zania m a te riału le ks yka lne go. N au cz ycie l m oż e sk orz ys ta ć w ów c za s z ilu strac ji z am ie s zc z on yc h w róż nych po dręcz nikac h do nauki ję zy k a polskiego ja k o obcego. S zcz ególnie po m o cn a je s t na stępu ją ca pozycja: S eretny 2006.
4. Co nie pasuje w wierszyku? Uczniowie powinni uświadomić sobie, że tekst jest żartem. Ćwiczenie kształcące sprawność rozum ienia tekstów pisanych.
Polecenie: W miejsce luk proszę wstawić wyrazy z ramki, tak aby tekst przestał być żartem.
Przykład:
Kotki zamiałczały: / Miau! miau! ... zaszczekały: / Hau! hau!
... zachrząkały: Chru! chru! / ... zagruchały: Gru! gru! ... / milczały, milczały / aż na raz zamyczały: Mu-u-u! ... jak się nie napiął / i zapiał: / Ku-ku-ry-ku!
kotki, świnki, gołąbki, pieski, kogut, krówki 5. Odtworzenie piosenki Wlazł kotek na płotek. Wlazł kotek na płotek i mruga
-Ładna to piosenka, niedługa,
Niedługa, niekrótka, lecz w sam raz, Zaśpiewaj, koteczku, jeszcze raz.
6. Objaśnienie różnicy między formami: kot, kotek, koteczek i, w miarę po-trzeby, treści.
7. Nauka czytania tekstu piosenki (najpierw dzieci czytają na głos indywidualnie, a potem cała klasa chórem).
8. Nauka śpiewania piosenki (zbiorowy i indywidualny śpiew).
9. Nauczyciel recytuje poniższe wierszyki i rysuje do nich ilustrację.
a) Ptaszek (Rysowane wierszyki 2002, s. 70)
Tutaj główkę ptaszek ma, / tu skrzydła dwa. / Ogonek, oczka, dziób mały, / 1 ju ż ptaszek jest cały.
b) Żabka (Rysowane wierszyki 2002, s. 76)
Opodal stawu / wysoka trawka, / a tu na kamieniu / siedzi sobie żabka. 10. Praca w parach. Każda para otrzymuje jeden z poniższych wierszyków.
Jeden uczeń odczytuje tekst, drugi uczeń wykonuje do niego rysunek. III. Podsumowanie i utrwalenie poznanego materiału
1. Ćwiczenie: Proszę uzupełnić. Przykład:
kura - ku rka
... - myszka małpa - ... ... - słonik osioł - ... ... - baranek ryba - ... IV. Praca domowa
Proszę narysować kota i kotka oraz psa i pieska. Proszę podpisać te rysunki. Temat: 26 m aja - Dzień Matki (90 min)
1. Doskonalenie sprawności czytania i czytania ze zrozumieniem, mówienia (komunikowania się) oraz rozumienia ze słuchu.
2. Kształcenie umiejętności pisania życzeń.
3. Zapoznanie z leksyką związaną z czynnościami domowymi.
4. Doskonalenie umiejętności posługiwania się biernikiem i tworzenia form 3 os. 1. poj. czasu teraźniejszego.
5. Poznanie polskiego zwyczaju obchodzenia Dnia Matki. 6. Przypomnienie niektórych nazw zwierząt egzotycznych.
7. Integrowanie uczniów podczas wspólnego śpiewania i recytowania.
8. Kształcenie postaw społecznych ucznia w trakcie zajęć w zespole dwuoso-bowym.
9. Zwrócenie uwagi na okazywanie szacunku, wdzięczności i miłości matce w dniu jej święta i na co dzień.
10. Przygotowanie laurki z okazji Dnia Matki. B. M etody:
1. Metoda oglądowa - wykorzystanie ilustracji, rysunków i zdjęć oraz nagrania (magnetofonowego lub CD).
2. Metody praktyczne:
a) integracja umiejętności językowych - czytania ze zrozumieniem i plas-tycznych - malowania;
b) łączenie umiejętności językowych i muzycznych, czyli śpiewanie; c) pantom ima - integracja umiejętności językowych i teatralnych. 3. Metody słowne:
a) praca z tekstem (czytanie, czytanie ze zrozumieniem, słuchanie); b) opis i pogadanka.
C. F o rm y p racy :
1. Praca w parach (pantomima).
2. Praca indywidualna (pisanie życzeń, malowanie laurki). 3. Praca z całą klasą.
D. Ś rodk i dydakty czne:
1. Teksty: wiersza Laurka oraz piosenki 26 maja - Dzień Matki.
2. Odtwarzacz oraz nagranie (magnetofonowe lub CD) piosenki 26 maja - Dzień Matki.
3. Teksty przykładowych krótkich życzeń z okazji Dnia Matki.
4. Rysunki przedstawiające typowe czynności domowe wraz z podpisami. 5. Papier i kredki (ewentualnie farby) do namalowania laurki.
E. S cen ariu sz lekcji:
I. Faza wstępna - wprowadzenie do zajęć
1. Nauczyciel zapoznaje dzieci ze specyfiką obchodów Dnia Matki w Polsce (podaje datę, wspomina o wręczaniu laurek, skromnych prezentów, recyto-waniu wierszyków, śpierecyto-waniu piosenek itp.).
2. Nauczyciel zadaje pytania: Czy w Waszych krajach jest Dzień Matki? Kiedy i jak się go obchodzi?
II. Właściwa część lekcji
1. Nauczyciel rozdaje dzieciom tekst wierszyka Laurka (Poezja dla dzieci 1999, s. 126), a następnie go odczytuje:
Wymaluję na laurce czerwone serduszko, ptaka, co ma złote pióra,
i kwiaty w dzbanuszku. Zyj, Mamusiu moja miła, sto łat albo dłużej! Bądź szczęśliwa i wesoła, zdrowie niech Ci służy.
2. Ćwiczenia w czytaniu. Uczniowie czytają na glos powyższy tekst - najpierw indywidualnie, potem cała grupa razem.
3. Nauczyciel zadaje pytanie sprawdzające zrozumienie tekstu i jednocześnie kształcące sprawność mówienia: Co jest namalowane na laurce? Uczniowie odpowiadają.
4. Dzieci malują laurkę podobną do tej z wierszyka. Ma ona być ilustracją
drugiego, trzeciego i czwartego wersu, a więc powinna zawierać czerwone serduszko, ptaka, co ma złote pióra, i kwiaty w dzbanuszku.
5. Nauczyciel zwraca uwagę na to, że druga połowa utworu to życzenia skierowane do mamy.
6. Uczniowie otrzymują materiały przedstawiające kolorowe laurki, a na nich życzenia z okazji Dnia Matki. W materiałach znajdują się również życzenia pochodzące z wierszyka (punkt e) i f)):
a) Kochanej Mamusi dużo zdrowia życzy Marta. b) Sto lat i dużo uśmiechu życzy Mamusi Hania.
c) Z okazji Dnia Matki dużo zdrowia, szczęścia i pociechy z dzieci życzą Rafał i Marcin.
d) Najlepsze życzenia z okazji Dnia Matki składa Karol. e) Żyj, Mamusiu, sto lata! Agatka.
f) Mamusiu, bądź szczęśliwa i wesoła - Piotrek.
7. Każde dziecko na namalowanej wcześniej laurce pisze życzenia dla swojej mamy.
8. Co robi w domu mama? Nauczyciel prezentuje rysunki i podpisy: gotuje obiad, piecze ciasto, zmywa naczynia, odkurza, myje okna, pierze, prasuje, robi zakupy.
9. Pantomima: Co robi w domu twoja mama? Zabawa w parach: jedno dziecko pokazuje wybraną przez siebie (lub wskazaną przez nauczyciela) czynność, drugie - odgaduje jej nazwę. Po wykonaniu ćwiczenia, dzieci zamieniają się rolami.
10. Nauczyciel dwukrotnie odczytuje lub odtwarza piosenkę Marii Szypowskiej, 26 maja - Dzień M atki (Poezja dla dzieci 1999, s. 128-129). Uczniowie wpisują w iniejsce luk odpowiednie wyrazy.
Kochana mamo, ja k będę duży,
to ci przywiozę ... (1) z podróży, słonia, żyrafę oraz krokodyla
- by ci na co dzień życie umilał. Kochana mamo, ja k będę duży, to ci przywiozę małpeczkę z podróży.
... (2) ogonkiem to zwinne zwierzę będzie za ciebie zmywać talerze.
Kochana mamo, ja k będę duży, to ci przywiozę wielbłąda z podróży. Na jego garbie ... (3) siądziesz, Żeby do pracy m knąć na wielbłądzie.
Kochana mamo, ja k będę duży,
to ci przywiozę tłum zwierząt z podróży.
Niech wszystkie ze mną ... (4) to samo, Że bardzo ciebie kochamy, mamo!
Klucz: 1. tygrysa, 2. długim, 3. wygodnie, 4. mówią
11. Nauczyciel zadaje pytanie: Jakie zwierzęta przywiezie mamie syn z podróży? Co ty chcesz podarować mamie? Odpowiadając, dzieci używają biernika. 12. Nauka śpiewania powyższego tekstu (jeśli nauczyciel posiada nagranie lub
zna melodię piosenki).
III. Zadanie domowe: Proszę napisać, co robi w domu twoja mama?
W przedstawionych scenariuszach treść prawic całej lekcji wypełniają teksty literackie, ale mogą się one pojawić wyłącznie w wybranej części zajęć, np. jako materiał wprowadzający lub podsumowujący temat. Oto katalog wierszyków i piosenek, które można wykorzystać na zajęciach poświęconych problemom: leksykalnym, gramatycznym oraz związanym z wiedzą o Polsce (jej kulturze i obyczajach).
K ATALO G W IERSZY, PIO SENE K, ZA G ADEK I RYM O W ANEK DO W YK O RZ YSTANIA NA Z AJĘCIAC H JP JO '
I. Problemy leksykalne
1. Nazwy warzyw: J. Tuwim, Warzywa}0, J. Brzechwa, Na straganie.
v Jes t to je d y n ie p rop oz ycja w y korzy sta nia k ilku dzies ię ciu te ks tó w dla u cz nió w w m łodszym w ieku sz k olny m roz po cz yn ają c yc h naukę jp jo , a nic kom pletny w y ka z w s z elkic h w ie rsz yków , pio se ne k, za ga d ek i rym o w ane k przyd atnyc h na za ję ciac h lektoratow yc h.
10 W ie rs zy ki i p io se nki niep rzy ta cz an e w tym a rtyk ule m o żn a z n ale źć w: P o ezja d la dz ie ci (1999).
2. Nazwy warzyw: zagadka. Jaka to głowa, / duża lub mała, / z zielonych liści składa się cała? (Zbiór przysłów i zagadek..., 1995, s. 55).
3. Nazwy zawodów: Julian Tuwim, Wszyscy dla wszystkich.
4. Pogoda: E. Zechenter-Spławińska, Kłótnia (Minczakiewicz 2005, s. 54). Kłóciły się raz chmurki dwie; / Czy ma być grad? Czy ma być deszcz? Usłyszał wiatr tę kłótnię chmur / I przegnał je za siedem gór!
Już słońce świeci. Już ciepło jest! / Choć miał być grad! Choć miał być deszcz!
5. Zwierzęta: Co to było? (Minczakiewicz 2005, s. 54). 6. Przybory szkolne i zabawki: Ludwik Jerzy Kern. Piłka.
7. Przybory szkolne: wierszyk-zagadka; A może nawet ją znasz.? (Minczakiewicz 2005, s. 65).
W każdej mieszka klasie, / czarne ma oblicze. / Na niej często piszę, / rysuję lub liczę!
8. Nazwy przedm iotów związanych z higieną: J. Brzechwa: Brudas, Grzebień i szczotka.
9. Postacie z bajek: piosenka: „Hej ho, hej ho, do pracy by się szło, hej ho, hej ho, hej ho, hej ho, hej ho, hej ho.” Kto tak śpiewał? Zaśpiewaj i ty!
10. Kolory: rymowanka: A: Grasz w zielone? B: Gram. A: Masz zielone? B: Mam. itp. z innymi kolorami.
11. Jedzenie, posiłki (i ćwiczenia fonetyczne - głoski /, j): Kolacja (Krupa 2005, s. 33).
Na kolację dziś w niedzielę, / smakołyków będzie wiele. Są tu kluski z jagodami, / naleśniki z jabłuszkami, Jajka, chleb, sok malinowy, / no i placek jeżynowy. 12. Nazwy mebli lub ubrania: zagadka:
Co to jest? Ma drzwi jak do mieszkania, / ale mieszkają w niej ubrania (Zbiór przysłów i zagadek..., 1995, s. 85).
13. Sklep: Anna Kamieńska, Zabawa w sklep: - Czy są jabłka w tym sklepiku?
- Jabłka? Jabłek jest bez liku! - A czy są w tym sklepie gruszki? - Gruszki? Wielkie jak poduszki! - A czy jest tu chlebek świeży? - Tak, na półce chlebek leży. - Czy drogie są krokodyle? - Bardzo tanie. Zważyć? Ile?
14. Lekarz, choroby: J. Brzechwa: Katar i Żaba.
15. Alfabet: J. Tuwim, Abecadło i Janina Gillowa, Abecadło.
16. Jesień (i ćwiczenia fonetyczne - głoska j): Jesienna bajka (Krupa 2005, s. 32).
Idzie jesień, / aj, aj, aj, / kolorowy cały kraj. / Jarzębina, / je, je, je / w koraliki stroi się.
Czujny pająk, / oj, oj, oj, / w pajęczynę muchę wziął. / Babcia Józia, / uj, uj, uj, / m a już jabłek cały słój. / Taka jest jesienna bajka / którą wymyśliła Majka.
17. Zima: piosenka Śnieg pada:
Śnieg pada, śnieg pada, / Cieszą się dzieci, Tu płatek, tam płatek, / Dużo ich leci (x 2). Będziemy, będziemy / Lepić bałwana
I rzucać śnieżkami, / Ej, dana dana (x 2).
18. Zima: wierszyk Wszystko białe (Minczakiewicz 2005, s. 125):
Biały jest serek, / białe jest mleczko. / Białe są zęby / myte szczoteczką. Białe są krzewy, / białe są drzewa, / kiedy śnieg biały / drogi zawiewa. 19. Wiosna: Z. Nowacka:
Pada deszcz wiosenny / ciepły, cichy i senny:
plum, plum, plum, plum, / plum, plum, plum (Podolska 1983, s. 86). 20. Dni tygodnia: J. Brzechwa, Tydzień i Michałek.
II. Tematy związane z wiedzą o Polsce (święta, obyczaje)
1. Imieniny, urodziny: piosenka Sto lat. 2. Boże Narodzenie: kolęda Lulajże, Jezuniu.
3. Wierszyki o Dniu Babci: Hanna Łochocka, Dla babci: Kalendarz / ma kartek wiele:
czarne - na co dzień, / czerwone - w niedzielę. Zrywam dzisiaj kartkę. / Znowu zwykła strona! Lepsza na Dzień Babci / byłaby zielona, albo żółta, słoneczna, / pachnąca jak róża... Zrobię ci kalendarz, Babciu, / kiedy będę duża! 4. Wielkanoc: Pisanki (Podolska 1983, s. I I 14):
Leżą już na stole / Jajka malowane. / Ozdobione wzorkiem, / farbą nakrapiane. Pisanki, kraszanki / Jajka malowane. / Nie ma Wielkanocy / bez barwnych pisanek.
5. Dzień Matki: Laurka.
6. Dzień Matki: piosenka Kochana mamo, ja k będę duży. 7. Wakacje: Czesław Janczarski, Jedziemy na wakacje:
Jedziemy na wakacje / do lasu, nad wodę. / Prosimy, ciebie, słonko / o pięk-ną pogodę.
Jedziemy na wakacje / nad morze, na plażę. / Kolorowe muszelki / przynieś falo w darze.
Jedziemy na wakacje / w te góry wysokie. / Nie chowajcie się szczyty, / Za mgłą, / za obłokiem.
8. Symbole Polski: zagadka:
W górach mieszka wielki ptak, / to Polski znak. / Zobaczysz go kiedyś może. / To jest ... (Zbiór przysłów i zagadek..., 1995, s. 67).
9. Mapa Polski: J. Brzechwa: Siedmiomilowe buty i Globus.
III. Problemy gram atyczne
1. Zdrobnienia - Wlazł kotek ma płotek.
2. Fonetyka: Trąbka Piotra (Krupa 2005, s 27).
Piotrek trąbkę ma, / trąbi: tra, tra, tra. / Siostra krzyczy: nie! / Piotrek: tre, tre, tre.
Piotra bawi to, / trąbi: tro, tro, tro. / Try, tra, tro, tre, iro, tra, / to zabawa na sto dwa.
3. Zdrobnienia lub przyimki: Pary ((Minczakiewicz 2005, s. 106); (wierszyk i obrazek):
Szklanka na spodeczku/ przy talerzu łyżka,
balonik dla Anki, / a dla kotka myszka. / Korale dla Celi, / a kwiatki do dzbanka.
Laleczka dla Zosi, / a auto dla Janka! / połącz w pary / te przedmioty. Pewnie ci się uda! / Kreskę machnąć / na papierze / to nie żadne cuda! 4. Przyimki: J. Brzechwa, Okulary.
5. Biernik liczby pojedynczej rzeczowników i przymiotników: Mam chusteczkę haftowaną.
6. Czas przeszły: J. Brzechwa, Leń.
7. Liczebniki: Danuta Wawiłow, Dziwny pies. 8. Liczebniki: piosenka Sto lat.
9. Konstrukcja pytania: J. Brzechwa, Pytalski. 10. Zegar: Stary niedźwiedź mocno śpi.
Wiele z zaproponowanych tekstów może być wykorzystywanych na różnych zajęciach dotyczących rozmaitych zagadnień, np. Mam chusteczkę haftowaną uatrakcyjnia lekcję dotyczącą biernika i czasu teraźniejszego.
Stopień trudności niektórych tekstów jest wyższy niż poziom znajomości języka, dlatego nie należy wymagać od dzieci rozumienia całości, ale skupić się jedynie na słownictwie lub konstrukcji gramatycznej dotyczących omawianego problemu. Na przykład na jednej z pierwszych lekcji wprowadza się liczebniki. Zaproponowany wówczas tekst Danuty Wawiłow Dziwny pies może być za trudny. W związku z tym nie należy wymagać od uczniów czytania całości, lecz tylko tych fragmentów, w których występują liczebniki. Tekst można wykorzystać na dwa sposoby. Po pierwsze: nauczyciel odczytuje uczniom wierszyk Danuty Wawiłow Dziwny pies. Uczniowie powinni klasnąć w ręce, kiedy usłyszą liczebnik. Po drugie: czytanie z podziałem na role. Uczeń czyta liczebniki, nauczyciel zaś - pozostały tekst. Dzieciom w młodszym wieku szkolnym sprawia satysfakcję samo czytanie czy recytowanie rytmicznych tek-stów, a celem zajęć nie jest dokładne zrozumienie treści całości tekstu ani objaśnienie wszystkich struktur gramatycznych. Lektor może jednak powracać do zaproponowanych wcześniej utworów na wyższych poziomach nauki języka i wówczas zwracać uwagę na nowe, nieom ówione wcześniej zagadnienia.
P O DSUM O W ANIE
Techniki zabawowe wykorzystywane na zajęciach jpjo nie tylko uatrakcyj-niają lekcję ze względu na nastrój, jaki wywołują, ale także sprzyjają efektyw-ności nauki, do której przyczynia się maksymalne stosowanie języka obcego i działanie poprzez różne kanały sensoryczne. Ponadto wiele omawianych tekstów stanowi doskonały przykład użycia słownictwa czy form gramatycznych oma-wianych na zajęciach, a także sprzyja ćwiczeniu rozmaitych sytuacji komuni-kacyjnych. Śpiewanie i recytowanie z powodzeniem mogą być wykorzystywane we wszystkich fazach lekcji: wprowadzającej, właściwej i utrwalającej. Należy jednak pamiętać, że zainteresowanie piosenkami i wierszykam i „spada wraz z rozwojem kognitywnym dzieci. Dlatego już od trzeciej klasy szkoły pod-stawowej (czyli mniej więcej od 10. roku życia - M. D.-K.) nic należy zbytnio forsować tego typu zajęć” (Huk 2002, s. 102).
BIB LIO G RAF IA
1 1 u k J., 20 02, J a k u c z y ć m a le dz ie ci ję z y k ó w obc yc h?, K atow ice. K r u p a D ., 20 05, R ym ow a nk i utrw alank i, K raków .
K r u p a Z., 1999, N au c za nie j ę z y k a p o ls kie go j a k o o b ce go d z ie c i ( 6 -1 0 la l) i m łod zie ż y (1 0 -1 4
la l) w ok r ęgu N o r d-P as -de -C a lais w p ó łno c ne j F rancji, [w :] M . T. M i c h a ł o w s k a (red.), P ro b le m y e d uk a c ji ling w is ty cz ne j, K atow ice.
M a r k o w s k i G ., 2 001 , F u nkcje s ty m u lując e tec hnik z ab aw ow yc h w p r o c e sie a k w iz y c ji j ę z y k ó w
o bc yc h d z ie ci na p rz y k ła dz ie j ę z y k a fr a n c u s k ie go , [w :] J. A r a b s k i (red.), T eoria i pra ktyk a d y d a kty k i j ę z y k ó w ob cyc h dz ie ci w m łod sz ym w ieku s z k o ln y m , K ato w ice.
M i n c z a k i e w i c z E. M ., 2005, R ys ow an e w ier szy ki i zag ad ki, K raków . P o d o l s k a B ., 1983, B a w iło się lalo z w io sną, W arsz aw a.
P o ezja dla dz ie ci. A n tolo g ia f o r m i tem atów , 1999, op rac ow ał R. W ak sm u nd, W rocław . R yso w an e w ier sz yk i, 20 02, w y bór i oprac ow an ie E. M. S korek, K raków .
S e r e t n у A ., 2 00 6, A co to ta kieg o? O br azk ow y sło w nik ję z y k a po ls k ie g o , K raków .
S i e k - P i s k o z u b T ., 1995, Gry, zab aw y i sy m u lac je w p ro c e sie glo tto d yd a kty cz n y m , P oznań. S i e k - P i s k o z u b 'Г., 2001, U czy ć się baw iąc. Stra te gia lu dy cz na na le k cji ję z y k a obcego,
W arsza w a .
