• Nie Znaleziono Wyników

WSPOMNIENIA Karol Sabath 1963–2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "WSPOMNIENIA Karol Sabath 1963–2007"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

W dniu 10 paŸdziernika 2007 r. po tajemniczej i nie do koñca rozpoznanej chorobie zmar³ w Warszawie Karol Sabath — biolog i paleontolog, naukowiec, popularyzator nauki i t³umacz, pracownik Muzeum Geologicznego Pañstwowego Instytutu Geologicznego oraz Muzeum Ewolucji Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Nauka, szczególnie paleobiologia i ewolucjonizm, ponios³a wielk¹ stratê. Znali Go wszyscy interesuj¹cy siê ewolucj¹, której by³ gor¹cym orêdownikiem i wybitnym popularyzatorem. Jego erudycja, wszechstronne zdolnoœci, nieprzeciêtna energia i pomys³owoœæ sprawia³y, ¿e wspó³praca z Nim by³a przyjem-noœci¹. By³ Cz³owiekiem niezwykle kole¿eñskim, otwartym, sympatycznym i bardzo lubianym zarówno przez tych, którzy podzielali Jego pogl¹dy, jak i przez Jego oponentów, g³ównie z krêgów kreacjonizmu.

Karol Sabath urodzi³ siê 24 lipca 1963 r. w Katowicach. Kilka lat swego dzieciñstwa spêdzi³ w Afryce. W latach 1981–1986 studiowa³ biologiê i paleontologiê na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Œl¹skiego, specjali-zuj¹c siê w fizjologii zwierz¹t (paleontologia i ewolucja krêgowców). Studia biologiczne, w ramach indywidualne-go toku studiów, ukoñczy³ z wyró¿nieniem w 1986 r. i w tym samym roku rozpocz¹³ pracê w Instytucie Paleobiolo-gii PAN w Warszawie. Od 2001 r. pracowa³ równie¿ w Muzeum Geologicznym PIG w Warszawie.

Pasj¹ Karola by³a popularyzacja paleontologii i ewolu-cjonizmu. Wspó³pracowa³ stale z redakcjami Wiedzy i ¯ycia, Œwiata Nauki, polskiej edycji National Geographic, a tak¿e z dzia³em nauki Gazety Wyborczej. By³ autorem wielu hase³ do Wielkiej Encyklopedii Powszechnej PWN i Encyklopedii Multimedialnej PWN, by³ sekretarzem redakcji Encyklopedii Szkolnej Biologia (WSiP). By³ wspó³twórc¹ serwisów inter-netowych. Wzi¹³ udzia³ w dziesi¹tkach audycji radiowych i telewizyjnych propaguj¹cych paleontologiê i ewolucjonizm, potrafi³ mówiæ niezwykle zajmuj¹co o trudnych problemach ewolucjonizmu. Dawa³ lekcje muzealne w Muzeum Geolo-gicznym PIG i Muzeum Ewolucji. Stale wspó³pracowa³ z Krajowym Funduszem na Rzecz Dzieci prowadz¹c przez wiele lat zajêcia na obozach naukowych i warsztatach.

W pracy naukowej specjalizowa³ siê w badaniach dotycz¹cych dinozaurów. Do Jego wa¿niejszych osi¹gniêæ nale¿¹ prace na temat identyfikacji jaj dinozaurów na podsta-wie ultrastruktury ich skorupy, a tak¿e ustalenie, ¿e jedne z naj-wiêkszych dinozaurów — tarbozaur i tyranozaur — nie by³y ze sob¹ blisko spokrewnione. By³ cz³onkiem Society of Vertebrate Paleontology (od 1995 r.), Komitetu Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN (od 1996 r.), redakcji Biuletynu Muzeum Przyrodniczego w Krakowie (od 2000 r.), redakcji kwartalnika Biologia w Szkole (od 2000 r.), redaktorem kwartalnika Acta Paleontologica Polonica (od 1996 r.), a tak¿e wspó³pracowni-kiem redakcji Przegl¹du Geologicznego (od 2002 r.).

Do najwa¿niejszych publikacji Karola Sabatha nale¿¹: ‘Sabath K., 1991. Upper Cretaceous amniotic eggs

from the Gobi Desert. Acta Palaeont. Pol., v. 36 p. 151–192

‘Mikhailov K., Sabath K. & Kurzanov S., 1994. Eggs and nests from the Cretaceous of Mongolia. In: Car-penter K., Hirsch K. F. & Horner J. R. (eds.):

Dino-saur Eggs and Babies, Cambridge University Press, Bambridge, p. 88–115

‘Hurum J.H. & Sabath K., 2003. Giant theropod dino-saurs from Asia and North America: Skulls of Tarbo-saurus bataar and TyrannoTarbo-saurus rex compared. Acta Palaeont. Pol., v. 48 (2), p. 161–190

‘Currie P.J., Hurum J.H. & Sabath K., 2003. Skull structure and evolution in tyrannosaurid phylogeny (PDF). Acta Palaeont. Pol., v. 48 (2), p. 227–234 ‘Gierliñski G. & Sabath K., 2002. A probable

stego-saurian track from the Late Jurassic of Poland. Acta Palaeont. Pol., v. 47, p. 561–564

‘Balersted J. & Sabath K., 2004. Podstawy ewolucjo-nizmu. Wyd. Operon.

By³ wreszcie Karol Sabath zaanga¿owany w dydaktykê, prowadz¹c zajêcia z paleontologii krêgowców na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz ewolucjonizmu w Akademii Œwiêtokrzyskiej w Kielcach i Szko³y G³ównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. By³ wspó³autorem podrêczników biologii dla szkó³ ponadgimnazjalnych.

Znane te¿ by³y uzdolnienia plastyczne Karola Sabatha. Wykorzystywa³ je przygotowuj¹c scenariusze i oprawy plastyczne wystaw w Muzeum Geologicznym PIG, Muzeum Ewolucji PAN, czy Muzeum Przyrodniczym w Kazimierzu Dolnym nad Wis³¹, a tak¿e w Ba³towskim Par-ku Jurajskim i ParPar-ku Dinozaurów w Rogowie. Wydana przez Pañstwowy Instytut Geologiczny w 2007 r. eduka-cyjna Tabela Stratygraficzna jest w du¿ej czêœci Jego autorstwa. Szkoda, ¿e nie móg³ jej ju¿ zobaczyæ.

Karol by³ naszym koleg¹. Nie mo¿emy uwierzyæ, ¿e nie ma Go wœród nas. Bardzo nam Go brakuje.

W³odzimierz Mizerski

1105

Przegl¹d Geologiczny, vol. 55, nr 12/2, 2007

Cytaty

Powiązane dokumenty

Nie wystarczy ustalenie (łatwiejsze dowodowo), że pokrzywdzonym jest osoba należąca do innej grupy rasowej czy etnicznej niż sprawca, konieczne jest stwierdzenie, że pokrzywdzony

Doktryna stoi na stanowisku, że dopuszczalne jest co do zasady rozwiązanie polegające na tym, że zastępca wójta, spełniający kryteria formalne wymagane na stanowisku sekretarza

Opowiadanie Żurakowskiej Pójdziemy w świat wpisuje się w wyróżniony przez Janinę Abramowską (1978: 125) schemat dobro- wolnej wędrówki w świat, by poznać własny kraj lub

Człowiek, który się staje, musi w sobie zawierać dynamizm, który będzie wyznaczał proces stawania się, oraz musi mieć wytyczony cel − ideały, dążenia, ku którym owo

STOSUNEK DOBRYCH OBYCZAJÓW DO ZASAD WSPÓŁŻYCIA SPOŁECZNEGO Na gruncie przepisów kodeksu spółek handlowych stosunek klauzuli „dobre obyczaje” do „zasad

Nie ulega wątpliwości, że konstytucyjna zasada zrównoważonego rozwoju jest waż- nym instrumentem planowania przestrzennego w zakresie dotyczącym miejscowych planów

XVII w.), red. Dał temu wyraz też w swym wotum senatorskim z drugiego sejmu 1666 r., gdzie carmen lease maiestatis postulował oddać od króla. idem, Votum Seymowe, A.D.. prowadziło go