Leszek Ziąbka
Masanów, gm. Sieroszewice, woj.
kaliskie, St. 9, AZP: 69-38/112
Informator Archeologiczny : badania 23, 27
fiformatar Arthroi ogiczny I9Ü9 27
w iród których wydzielono fragmenty trzech szydeł. igłę, oraz szpilę z uszkiem. Materiał krzemienny stanowi! pótsurowiec i odpadki hiszczniowe. Z narzędzi wydzielono grocik i zgrzebło.
Z warstwy humusu pozyskano kilk&naicie fragmentów naczyń wczesfloircdniowieeznych (stropy jam osado
wych rozorywane ц na sąsiednich potach).
Materiały i dokumentacja znajdują się w Muzeum Okręgowym w Białymstoku. Badania będą kontynuowane.
M »sanów , gm, Sieroszewic«, wuj. kaliskie,
S t 9, A ZP: 69-38/112
Muzeum Okręgowe Ziem) Kaliskiej w Kaliszu
Badania prowadzi! mgr Leszek Ziąbk*. Prace fi namów*} WKZ w Kali szu. Drugi sezon badai. Cmentarzysko kultury łużyckiej z Ш okresu epok) brązu
Stanowisko położone jest na wydmie, która zwiała częidow o zniszczona przez drogę potną przechodzącą pracz jego irodek. w dolinie rzeki Gniła Barycz, po jej wschodniej stronie.
Przebadano obszar o łącznej powierzchni około 212.5 m*. odsłaniając 16 obiekiów grobowych, w tym 15 cia- ł opal no-jamowy d l i ) zbiorowy grób szkieletowy (nr 41/89). Zarysy jam grobowych były owalne, koliste i prosto kątne, w p r it kroju przypominały głębokie niecki. Osie podłużne obiektów zorientowane były wzdłuż linii NW na SE. W na E i N na S. W grobach odkryto głównie doić silnie roztkobnionc fragmenty ceramiki, przedmioty krzemienne (wykonane wyłącznie z miejscowego krzemienia bałtyckiego) i ozdoby wykonane z brązu.
Najbardziej interesującym obiektem był zbiorowy grób szkieletowy (nr 4 1/89). Posiadał on prostokątny zarys jamy grobowej o wyro. 240x70 cm, którego o i podłużna zorientowana była wzdłuż linii NW na S R W grobie znaleziono fragmenty ceramiki, przedmioty krzemienne i liczne ozdoby wykonane z brązu, między innymi: 2 szpi le igłowate, szpilę z płasko rozklepaną główką. 2 masywne kółka brązowe ornamentowane ukośnymi nacięciami oraz liczne skręty ze spiralnie zwiniętego drutu brązowego o przekroju płasko-wypukłym i kolistym.
Ustalono granice cmentarzyska i przebadano jego niezmszczoną centralną c łęić. Badania ukończono.
M asłow ice, gm, W ie h ii, Muzeum Ziemi Wieluńskiej w Wieluniu woj. airrad zk le.
St. I, A ZP: 77-44/1
Badania prowadził mgr Bogusław Abramek. Finansowało muzeum w Wieluniu. Pier wszy i jednoczcinic ostatni sezon ttuioi. Cmentarzysko kultury łużyckiej z Ш-V okre su epoki brązu.
Cmentarzysko położone jest w centrum wsi po obu stronach drogi w kierunku Góry Kar banów. Obiekt jest niszczony od przeszło pól wieku w wyniku różnych prac ziemnych (uprawa roli, budowa budynków gospodarczych itp.). Z lokalizacji licznych przypadkowych odkryć wynika, że cmentarzysko obejmuje przynajmniej około 2,5 ha powierzchni. Gęsta zabudowa uniemożliwia pnteprowadzeiue badari ratowniczych na większą skale.
Po odkryciu w maju 1989 r., kiedy to zniszczono grób z II1/IV okresu ерю ki brązu, uzyskano zgodę dwóch goi potbrz у na ograniczone badania s o n d a im e B eJaniaprzepw udzoooprzy udziale uczniów jikoły podstewowej.
Potwierdziły one silne zniszczenie cmentarzyska. Natrafiano na ptzydcnne partie zniszczonych w czasie orki
n a c z y ć L Jedynym zabytkiem zachowanym w całoici jest mały i starannie wykonany dzbanuszek z ornamentem guzowym. Materiał ceramiczny datowany jest na fV-V okres epoki brązu.
Nic przew iduje się kontynuacji badari.
I Mąkolice, gm. Wola Krzyższtoporsla St. 3 patrz okres halsztacki
Myifllborzyce, gm . Lubsza, woj. opolskie,
St. 3, A ZI*: »4-33/35
Konserwator Zabytków Archeologicznych w Opolu_______________________________
Badania prowadzi! męr Krzysztof Spychała. Finansował WKZ w Opolu. Drugi sezon badatl. Osada ludności kultury luiyclüej z V okresu epoki brązu.
Stanowisko odkryte w okresie międzywojennym, zweryfikowano podczas badań AZP w 1983 r. Położone na piaszczystej wydmie: południowa częfć stanowiska zniszczona eksploatacją piasku. Przebadany w 1984 r. pas obszaru przy krawędzi wybierzyska przestał chronić stanowisko, dlatego przystąpi ono do powtórnych prac ratow niczych. Objęto nimi teren o szerokości od 2 do 6 metrów i dłu g o id około 65 m przy krawędzi Sciaay wybierzyska. Odkryto i przebadano 32 obiekty, w iród których wyróżniono przyziemia 4 budynków mieszkalnych. 1 jam ę zasobową, t jam ę gospodarczą, 13 jam odpadkowych. 3 paleniska. 1 i lad po slupie. Funkcja pozostałych była trudna do okrellenia. Obiekty g ru p w a ły sie w zachodniej częici wybierzyska. Nieliczne wystąpiły w c zę jd północnej. W c z fid wschodniej, będącej jednoczę {nie krawędzią wydmy, nie odkryto iadnydi Sadów kul lirowych.
Znaleziono dużą ilość ułamków naczyń glinianych oraz g rud la polepy i węgle drzewne. Zabytki przekazane zostaną do Muzeum Piastów śląskich w Brzegu.
