• Nie Znaleziono Wyników

Redakcja Mapy geologicznej Polski 1 : 200 000 w Zakładzie Publikacji PIG - trzydzieści lat minęło

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Redakcja Mapy geologicznej Polski 1 : 200 000 w Zakładzie Publikacji PIG - trzydzieści lat minęło"

Copied!
10
0
0

Pełen tekst

(1)

Przeglqd Geologiczny, vol. 45, nr 11, 1997

Redakcja

Mapy

geologicznej

Polski

1 .

200 000

w

Zaldadzie

Publikacji PIG

Trzydziesci lat minrlo ...

Barbara Piechulska-Slowanska*

W roku 1997 zostaly zakonczone prace nad edycjqjed-nej z wazniejszych map seryjnych Panstwowego Instytutu Geologicznego (tab. 1), ktora syntetyzuje bogaty material faktograficzny oraz stanowi kompendium wiedzy 0 geologii czwartorzvdu i jego podloza w skali calego kraju.

Poc~tki edycji

Mapa geologicZlla Polski 1 : 200000, skladajqca siv z 77 arkuszy w dwoch wersjach: mapa zakryta (wyd. A) i mapa bez utworow czwartorzvdu (wyd. B), byla redagowana w Zakladzie Publikacji PIG od 1967 r. Poczqtkowo, do 1973 r., tylko na podstawie wytycznych dla autorow, zawierajqcych ramowy wykaz wydzielen i symboli. Seriv rozpoczql pio-nierski arkusz Radom, autorstwa A. Makowskiej - cenionego kartografa i redaktora kartograficznego (wowczas z Pracow-ni Map Szczegolowych Zakladu Publikacji). W nastvpnych latach (1968-1972) ukazalo siv drukiem kolejnych 8 arku-szy, opracowanych przez doswiadczonych kartografow-zdjv-ciowcow (A. Bera, W. Slowanskiego, A.J. Nowickiego, J. N owak i J.E. Moj skiego). W 1967 r. redaktorem mapy zostal mianowany J. Malinowski, ktory pelnil tv funkcjv do 1972 r.

POCZqwszy od 1973 r., do zakonczenia edycji, redakcjv naukowq prowadzil J.E. Mojski, wspolpracujqcy przy spo-rzqdzaniu mapy bez utworow czwartorzvdu (wyd. B) z nastvpujqcyrni redaktorarni regionalnyrni: L. Sawickim (Su-dety), S. Kotlickim (Gomy Slqsk), Z. Kowalczewskim (Gory Swivtokrzyskie) oraz z D. Poprawq i A. Slqczkq (Karpaty). Rowniez w 1973 r. ukazala siv Instrukcja w sprawie opra-cowania i wydania Mapy geologicZllej Polski 1 : 200000. Po wejsciu jej w zycie wivkszose arkuszy (52, czyli 68%) zredagowano i 0publikowano w latach siedemdziesiqtych i na poczqtku lat osiemdziesiqtych. Potem nastqpila przerwa. Do zakonczenia edycji pozostalo wowczas 16 arkuszy (w tym 2 arkusze - tylko wyd. B), ale autorskie prace nad mapq zostaly praktycznie wstrzymane. Na ten stan rzeczy wplynvla nietrafna (moim zdaniem) decyzja owczesnej dy-rekcji PIG, polegajqca na skresleniu mapy z zadan sluzbo-wych i powierzeniu prac nad arkuszarni w formie indywidual-nych zamowien, kierowaindywidual-nych do poszczegolindywidual-nych autorow. Kierownictwu PIG przyswiecala wowczas chve zakoncze-nia edycji w mozliwie najkrotszym czasie. Niektorzy auto-rzy, w obecnosci piszqcej te slow a, przekonywali zresztq usilnie dyrekcjv (niefortunnie - jak siv poiniej okazalo), ze tylko ten tryb wykonywania pozwoli na sprawnq realizacjv tematu. Rzeczywistose okazala siv wszakZe zgola odrnien-na. Praktycznie zaden z autorow, zabiegajqcych wowczas 0 umowy wydawnicze, nie wywiqzal siv z zadania (przyczyny byly rome: wyjazd za granicv, przedluZanie terrninow, zwra-canie zaliczek). Temat okazal siv zbyt trudny, aby go mozna bylo wykonae w godzinach pozasluzbowych. Chvtnym za-braklo wowczas wyobraini. Praca nad zakonczeniem mapy, pornimo usilnych staran redaktora edycji - J.E. Mojskiego i piszqcej te slowa, utknvla w tzw. martwym punkcie. Jedy-nym pocieszeniem jest fakt, ze arkusze wstawione wreszcie

*Panstwowy Instytut Geologiczny, ul. Rakowiecka 4, 00-975 Warszawa

do planu, opracowane w latach dziewivedziesiqtych, majq znacznie szerSZq podstawv dokumentacyjnq w postaci

Szcze-g6lowej mapy geologicznej Polski 1 : 50 000. Tym tez

nalezy tlumaczye fakt, ze ostatnio nie jest dla nich drukowa-na wersja robocza 1 : 50000, ktorej chcialabym poswivcie kilka slow komentarza.

Mapa robocza (podstawowa) w skali 1 : 50000 Celem tworcow metodycznych i merytorycznych pod-staw edycji bylo dostarczenie uzytkownikowi, w formie jed-nobarwnego druku (50 egz.), mozliwie czytelnej dokumen-tacji, na bardziej szczegolowym, niz mapa w skali 1 : 200 000, podkladzie topograficznym. W obec braku innych mozliwosci, zastosowano wowczas dwukrotne powivkszenie podkladu w skali 1 : 100000 (Borowa Gora). Nie bylo to wyjscie idealne, ale wowczas - jedyne. Geologiczna trese mapy na tym po-wivkszonym podkladzie miala bye taka sama jak mapy barw-nej w skali 1 : 200 000, czyli - co do stopnia generalizacji -odpowiadaezalozeniommapyprzeglqdowej. W skali 1: 50000, zgodnie z instrukcjq, opracowywali autorzy mapy robocze.

Powodowalo to wiele komplikacji przy ich druku, po-niewaz nie kazdy autor potrafil przewidziee, co zostanie z mapy po szesnastokrotnym powierzchniowym zrnniejsze-niu wydzielen. Czvsto starali siv oni przedstawiae jak naj-wivcej szczegolow, ktore rniescily siv na roboczym arkuszu 1 : 50000, ale byly nie do przyjvcia z punktu widzenia edycji przeglqdowej. Kolejnym utrudnieniem byl fakt, ze kazdy arkusz, zlozony z 32 kawalkow (16 map A i 16 map B), wymagal uzgodnienia merytorycznego i technicznego tresci na 80 stykach, z czego 48 przypadalo na styki wewnvtrzne i 32 - na styki z arkuszami sqsiednimi. 0 ile te pierwsze zawieraly na ogol raczej blvdy techniczne (bywalo, ze row-niez merytoryczne), to te drugie wymagaly zawsze glvbszej ingerencji, dlugotrwalych uzgodnien mivdzy autorarni i re-dakcjq, wreszcie decyzji redaktora naukowego edycji.

Optymalnym rozwiqzaniem przy sporzqdzaniu kazdej mapy powinno bye przyjvcie maksymalnie dwukrotnego przewivkszenia roboczych materialow autorskich w stosun-ku do skali drustosun-ku. Nie powinna bye w zadnym przypadstosun-ku brana pod uwagv ewentualnose rownoleglej publikacji tej samej mapy w roznych podzialkach. Powivkszanie obrazu kartograficznego, powstajqcego przy uzyciu techniki kom-puterowej bvdzie oczywiscie mozliwe w pojedynczych wy-drukach ploterowych, wykonywanych jednak na specjalne zamowienie - do okreslonych celow. Do obowiqzkow osob dysponujqcych bazq danych powinno wowczas nale-zee opisanie takiego wydruku za pomocq notki informujqcej uzytkownika, jaka skala wyjsciowa ulegla transformacji.

Rownolegly druk omawianej Mapy geologicznej Polski 1 : 200000 w skali roboczej 1 : 50000 rnial niekiedy, obok omowionych powyzej komplikacji formalnych, takZe konse-kwencje merytoryczne. Zdarzalo siv, ze luiniej zwiqzani z geologiq odbiorcy traktowali tv mapv roboczqjako szczegolo-Wq, odpowiadajqcq zalozeniom metodycznym SMGP w skali 1 : 50 000, nie do konca rozurniejqc, ze jest to wizualizacja wydzielen takich samych jak na mapie barwnej, czyli - co do stopnia generalizacji - obraz w skali 1 : 200000.

(2)

Przeglqd Geo!ogiczny, vo!. 45, nr 11, 1997

Niezaleznie od roli, jakq spelnily drukowane w ograni-czonyrn nakladzie (50 egz.) mapy robocze omawianej edycji (czytelna dokumentacja, mozliwosc powielania materialow jednobarwnych do projektow badan itp.), osobiscie

uwa-zarn, ze przyj~cie w instrukcji z 1973 r. zasady opracowania

autorskiego w skali czterokrotnie wi~kszej niz skala druku

bylo bkdne.

Redakcja mapy

Teoretyczny, zapisany w instrukcji, zakres czynnosci redakcji Za-kladu Publikacji brzmi dose sucho:

*weryfikacja wzajemnej zgodnosci poszczegolnych elemen-tow opracowania,

*weryfikacja z ustalonymi dla calego wydawnictwa zalozeniami zarowno w zakresie stratygrafii, litologii, jak i znakow umownych, *przestrzeganie zasady, aby poszczegolne arkusze skladaly siv na jednq Mapf2 geologicznq Polski w skali 1 : 200000,

*weryfikacja uzgodnienia pod wzglvdem merytorycznym ar-kusza wydania A z arkuszem wydania B.

Dla osoby nie wtajemniczonej w tryb prac redakcyjnych po-przedzajqcych druk mapy tematycznej, a zwlaszcza mapy seryjnej, zakres tych czynnosci brzmi dose skromnie. Weryfikacja, czyli sprawdzenie. Redaktor sprawdzil, pewnie bylo dobrze i tyle! W rze-czywistosci wyglqdalo to tak, Ze sprawdzalo siv wszystko po kilka razy, a kaide sprawdzenie pociqgalo za sobq lawinv uzgodnien, zmian, dopasowari, uzupciniania otwartego zbiom wydzielen instmkcji, aktu

-alizacji danych, komentarzy, a nawet przerysowywania przez autora mapy, przekrojow i profilow. Oczywiscie kazdorazowo byla konstruo-wana, redakcyjnie opracowana i zgodna z calosciq edycji - legenda wydzielen, znakow konwencjonalnych i skorowidz wykorzystanych material6w. Calose zredagowanego materialu podpisywal do dru-ku autor i redaktor naukowy mapy.

B yla to praca typowa przy mapie seryjnej. Kaidy z autorow wykonywal bowiem zadanie dla czvsci tematu. Instrukcja zawie-rala wylqcznie dane ramowe. Nie moma bylo w 1973 r. przewidziee, w jakim kierunku, i jak daleko, zajdq zmiany w zakresie stratygrafii, litostratygrafii, oznaczen wieku bezwzglvdnego,jednostek formal-nych i nieformalformal-nych. Z jakq szczegolowosciq merytorycznq trzeba bvdzie konstruowae wydzielenia, aby - nadqzajqc za postvpem wiedzy - nie stracie z oczu celu, jakim jest spojny obraz edycji, jako calosci.

Zadaniem redakcji w czasie minionych 30 lat bylo zatem obserwowanie zmian, dokladne rejestrowanie nowych wydzielen oraz elastyczne traktowanie wprowadzanych innowacji, z przyjvciem zasa

-dy czytelnosci i porownywalnosci arkuszy.

Odrvbnym zagadnieniem, wymagajqcym komentarza do prze-biegu prac redakcyjnych, byl wplyw duzej liczby autorow. Lqcznie z konsultantarni naukowymi bylo to ponad 100 osob, chcqcych w wivkszosci przypadkow wprowadzae wlasne okreslenia, definicje oraz autopoprawki - na etapie kolejnych zagwarantowanych pr a-wem autorskim korekt, a nawet w trakcie tzw. proby kolorow.

Oczywisty jest fakt, ze 0 ile autopoprawka miescila siv w ramach ogolnej koncepcji mapy, 0 ty le redakcja musiala jq uwzglvdnie. Dobrze bylo, jesli dotyczyla ona zagadnienia, ktore do konca autor przesledzil. Niestety, wivkszose autorow zaznaczala zmianv wylq-cznie w legendzie i pozostawiala calq pozostalq robotv - wyszuki-wanie odpowiednich wydzielen na mapie - redaktorowi.

Korzystne dla poziomu mapy, ale bardzo komplikujqce prace redakcyjne, bylo autorskie uzupelnianie dokumentacji najnowszy-rni danymi. Praktycznie rzecz biorqc, trzeba bylo weryfikowae arkusz od nowa, szczegolnie mapv bez utworow czwartorzvdu (wyd. B), ktora - jak wiadomo - musi wspolgrae z mapq zakrytq (wyd. A). Tak wivc, w konsekwencji, sprawdzalo siv mapv A. .. itd. Najczvstszymi usterkami merytoryczno-porzqdkowymi, ktore mozna bylo uchwycie tylko w trakcie szczegolowej analizy redak-cyjnej calosci materialow autorskich arkusza, byly:

- braki pelnej zgodnosci legend z instrukcjq; przewaznie zbyt szczegolowe i nie ujednolicone z sqsiadami podzialy stratygraficz-ne, podzialy lokalne itp.;

- brak pelnej zgodnosci na styku dokumentacja-mapa (w tym przekroje i profile stratygraficzne); roznice w danych dotyczqcych

stropow i Spqgow, miqzszosci, wysokosci n.p.m. oraz glvbokosci otworow, przebiegu izohips itp.;

- brak pelnej zgodnosci przekroju z mapq; wychodnie, loka-lizacja otworow, hipsometria;

- graficzne bkdy w przebiegu granic utworow nad- i podle-glych w stosunku do hipsometrii (intersekcja);

- niepelne profile syntetyczne; braki niektorych wystvpujq-cych na mapie wydzielen;

- niezgodnose mivdzy mapq i legendq; brak na mapie niekto-rych anonsowanych w wykazie wydzielen, znakow litologicznych i znakow konwencjonalnych (i odwrotnie - wydzielenia i znaki nie objasnione);

- nieodpowiedni stopien generalizacji;

- niedokladne pasowanie granic wychodni utworow star-szych od czwartorzvdu (mapa A) z mapq odkrytq (mapa B);

- oznaczanie metryczek otworow roboczq i nieczytelnq sym

-bolikq, niezgodnq z przyjvtq dla mapy;

- opisane wyzej niezgodnosci na stykach wewnvtrznych (16 arkuszy mapy 1 : 50 000) i stykach zewnvtrznych (rozni autorzy, czvsto inny region);

- nieczytelnie konstruowane skorowidze wykorzystywanych materialow (nakladajqce siv wzajemnie rozne tytuly, rozni autorzy, rozne lata i rozne skale, czyli typowe lamiglowki, ktorych nie byl w stanie po pewnym czasie rozszyfrowae sam autor, zdajqc siv na doswiadczenie redakcji).

Przytoczylam typ tych usterek, poniewaz Sq one na ogol ch a-rakterystyczne dla kazdej seryjnej i - w wivkszosci - kazdej nieseryjnej mapy geologicznej. Podkreslilam tez fakt, ze usterki takie Sq mozliwe do stwierdzenia tylko w trakcie bardzo szczego-lowej analizy redakcyjnej i to wykonywanej przez wytrawnego redaktora kartograficznego.

Redaktorzy

Pod wzgl~dem personalnym edycja Mapy geologicznej

Polski 1 : 200 000 miala zapewniony najlepszy zesp61 z

za-kresu redakcji kartografii tematycznej w Polsce. Map~

wy-konywano pod rnerytorycznym nadzorem Jozefa Edwarda

Mojskiego - wybitnego kartografa, cechujqcego si~

wyjqtko-Wq umiej~tnosciq syntetyzowania, prowadzqcego map~ z ze-laznq konsekwencjq i gotowego do wspolpracy z redakcjq w kazdym miejscu i w kazdym czasie. Wazne rowniez bylo i to,

ze praca z profesorem przebiegala bez wi~kszych napi~c, w

atmosferze zyczliwosci zarowno dla autorow, jak i redaktorow,

a takZe ... wiadomo bylo, ze raz powzi~te ustalenia nie b~dq

zmieniane, np. za tydzien. W praktyce okazywalo si~ zawsze,

ze szybkie i precyzyjne decyzje profesora byly przemyslane i celowe z punktu widzenia koncepcji mapy jako calosci. Pod-kreslam ten fakt, bo jest on niezwykle istotny we wspolpracy kaidej redakcji z redaktorarni naukowymi duzych edycji.

Zespolern, ktory redagowal rnap~ w Zakladzie

Publikacji, kierowala od poczqtku Maria Tyska, a po jej smierci

-Anna Kawecka. Byla to Pracownia Map Przeglqdowych

Zakladu Publikacji w skladzie: Janina Malecka, Elzbieta Nauwaldt, Irena Pawlak, Maria Slobodzian i Janina Zajqc. Zespol ten, okreslany terminern szkola polskiej kartografii geologicznej, zostal ukierunkowany przez Edwarda Rlihlego i Mari~ Tyskq, ktora w trakcie kolejnych lat szkolila starannie

dobieranych geologow, cechujqcych si~ specjalnymi

predy-spozycjarni do pracy redakcyjnej nad mapq i mogqcych przejmowac po niej coraz bardziej skomplikowane zadania. Warto przy tym podkreslic, ze dobor redaktorow spra-wial nam zawsze sporo klopotu. Przez Zaklad Publikacji przewin~lo si~ w czasie tych 30 lat wielu pracownikow, ktorzy jednak stawianyrn przed nimi zadaniom nie sprostali.

Mieli za malo cierpliwosci, nie potrafili si~ skoncentrowac

na setkach szczegolow, majqc przy tyrn na uwadze obraz mapy jako calosci, nie wykazywali w dostatecznym stopniu ch~ci stalego doksztalcania, nie potrafili przekonywajqco

(3)

uzasadnie autorowi koniecznych zrnian lub nie byli w stanie przesledzie ewentualnych niekonsekwencji w zawsze boga-tym materiale dokumentacyjnym.

Trzeba tez wziqe pod uwag~ fakt, ze dla wi~kszosci naszego srodowiska dzialalnose redaktora jest praktycznie bezimienna. Niewiele osob zdaje sobie spraw~, ile tworczej pracy wklada on w prawie kazdq publikacj~, a szczegolnie

publikacj~ mapy seryjnej. Po wydrukowaniu arkusza,

prak-tycznie nie ma mozliwosci oszacowania zakresu i stopnia ingerencji redakcyjnej, a ewentualne pozostale usterki (nie mozna ich wykluczye) Sq na ogol przypisywane redakcji.

Do pelnego opisu przebiegu prac redakcyjnych nad Ma -pq geologicznq Polski 1 : 200 000 niezb~dne jest podkresle-nie faktu, ze byla ona wydawana przez specjalistyczne

przed-si~biorstwo, powolane do zycia w celu obslugi wydawniczej

Paiistwowego Instytutu Geologicznego (pierwsza kadra kar-tografow wywodzila si~ z PIG), czyli Wydawnictwa Geolo-giczne - obecnie Wydawnictwo Kartograficzne Polskiej Agencji Ekologicznej S.A., ktorego dyrektorem jest do-swiadczony redaktor map, Anna Praszczalek.

Od poczqtku edycji do dzis fmna ta stanowi przedluzenie pracy redakcyjnej Zakladu Publikacji, poprzez zespol znako-rnitych fachowcow z dziedziny prezentacji kartograficznej, do finalnego efektu, jakim jest sarn druk mapy. Tylko dzi~ki takiemu zapleczu mozliwe bylo bezkolizyjne zakoiiczenie tego bardzo skomplikowanego edytorsko i poligraficznie zadania.

Podejmowane przez nas proby wspolpracy z innyrni firma-rni, przy tradycyjnym druku mniej skomplikowanych map, koiiczyly si~ na ogol mniejszym lub wi~kszym fiaskiem -bezsensownym odczytywaniem i znieksztalcaniem materialu autorskiego i redakcyjnego, ogromnq liczbq niecelowych ko-rekt, przedrukow, a co za tym idzie - stratq czasu, nerwow, sil i srodkow. I trudno nawet takie firmy krytykowae. Robily co mogly. Mialy nowoczesny sprz~t poligraficzny, dobrych drukarzy, wiele zapalu i ambicje, aby dla takiej firmy jak nasz instytut wykonae zadanie jak najlepiej. Nie dyspono-waly jednak fachowym zespolem redaktorow, ktorzy rozurnie-jq trese mapy geologicznej i z ktoryrni mozna nawiqzae choe-by nie porozurnienia w najprostszej dla specjalisty sprawie.

Koiiczqc podrozdzial tym ogolniejszym spostrzezeniem pra-gn~ podkreslie z calq mOCq, ze bez prawidlowo ustawionej pracy wykwalifikowanych redaktorow, poCZqwszy od koordynacji na-ukowej, poprzez redakcj~ merytorycznq, edytorskq, technicznq, aZ do etapu druku - nie moze bye mowy 0 prawidlowej dzialalnosci wydawniczej w zakresie edycji kartograficznych.

Znaczenie mapy

Merytoryczne walory mapy oceniq inni. Ze swej strony

pragn~ tylko podkreslie, ze prawie nikt w takim stopniu jak

nasza redakcja nie jest w stanie docenie bogactwa materialow i danych wyjsciowych, ktore posluzyly do konstrukcji obrazu kartograficznego w skali 1 : 200000.

Zgodnie z instrukcjq - mapa, jako calose, zawiera ok. 800 zgeneralizowanych do skali druku wydzieleii (ok. 200 dla osadow czwartorz~du i ok. 600 dla osadow starszych od Q); autorzy arkuszy musieli jednak analizowae - poddawae merytorycznej ocenie, selekcji i grupowaniu w logiczne zbiory -material przynajmniej dziesi~ciokrotnie obszerniejszy.

Zebranie pelnej dokumentacji mapy, jej uporzqdkowanie, zapoznanie si~ z bogatq wielotematycznq literaturq, ktora z natury rzeczy nie zawiera podstawowych obszemych wynikow badaii (pozostajqcych tylko w archiwach) lub zawiera powolanie na wyniki badaii poprzednikow, a wreszcie krytyczna ocena i wybor tego materialu - to praca wymagajqcanajwyzszych kwalifikacji zawodowych. Jako dlugoletni redaktor - zarowno tekstow (w

Przeglqd Geologiczny, vo!. 45, nr 11, 1997 tym czasopism, podr~cznikow, monografii, leksykonow), jak i map - z calq odpowiedzialnosciq musz~ stwierdzie, ze prawidlowa konstrukcja obrazu kartograficznego kazdej mapy seryjnej (oboj~tnie w jakiej skali) jest zadaniem w geologii najtrudniejszym.

Niestety c~sto, nawet w naszym srodowisku, moma si~ spot -kae z opiniq, ze sporzqdzanie mapy nie jest pracq tworczq. Mys-l~, ze opinia ta wiqie si~ z poj~ciem mapy jako obrazu odwzo-rowujqcego sytuacj~ topograficznq terenu. Mapa tematycz-na, zwlaszcza zas seryjna mapa geologicztematycz-na, musi powstawae w wyniku bardzo skomplikowanych procedur naukowych, po to wlaSnie, zeby jej obraz byl mozliwie prosty, logicznie zinter-pretowany i czytelny dla przeci~tnego odbiorcy. Dose wspomniee, ze dla zilustrowania mapy jednym przekrojem geologicznym i izohipsarni stropu osadow starszych od czwartorz~du autor mu si przeanalizowae setki profIli wiercen i pociqe map~ roz-nokierunkowyrni przekrojarni roboczyrni, na ktorych ujawniajq si~ problemy wymagajqce coraz gkbszej analizy merytorycznej. Poprawnie zgeneralizowany do skali mapy obraz kartogra-ficmy, powstaly na podstawie wielokierunkowej analizy szcze-golow, sluzy zawsze celom utylitamym mapy. Gubienie si~ w drobiazgach, przy np. mapie przeglqdowej, swiadczy na ogol o braku doswiadczenia lub umiej~tnosci syntetyzowania autora. Warto przy tym zwrocie uwag~ na sposob odbioru Mapy geologicznej Polski przez niektorych geologow. Kilkakrotnie rnialarn okazj~ (0 kilka razy za duzo) uslyszee uwagi pod adresem autora arkusza, ze w okreslonym rniejscu (np. na drodze wylotowej od rniejscowosci x do wsi y) nie ma gliny zwalowej, Sq natorniast piaski, lub ze nie ma piaskow, a Sq gliny. Pewnie tarn Sq. Rzecz w tym, ze mapy tej nie nalezy czytae jako odwzorowania w skali 1 : 20000 (1 cm

=

200 m w terenie), ale - zgodnie z zasadarni metodycznyrni obowiq-zujqcyrni nie tylko w kartografii tematycznej - konieczny jest prawidlowy jej odbior jako mapy przeglqdowej.

To wlasnie przeglqdowose Mapy geologicznej Polski 1 : 200 000 pozwolila na stosunkowo szybkie opracowanie i wydrukowanie kompletu jej arkuszy dla calego kraju. To tylko ta skala umozliwia teraz przeglqdowe systematyzowa-nie i analiz~ regionalnych wydzieleii dotyczqcych zasi~gow glin zwalowych i zwiqzanych z nimi osadow wodnolodow-cowych, stozkow sandrowych, tarasow kemowych, a takze wieku, liczby i wysokosci tarasow rzecznych. Sprawa ta jest niezmiemie istotna w sytuacji gdy przechodzimy na cyfro-wy zapis danych wszystkich (takze juz opublikowanych w

latach sZeSedziesiqtych) arkuszy SMGP 1 : 50 000. Ze szczegolnq ostrosciq problem ten zarysowal si~ ostatnio w regionie dolnoslqskim - w terenie 0 kluczowej pozycji do rozwiqzania wielu zagadnieii, a m.in. zasi~gow zlodowaceii odry i warty. W zwiqzku ze sporzqdzaniem mapy szczego-lowej w znacznym odst~pie czasowym i to przez trzy rozne osrodki (przedsi~biorstwa, Oddzial Dolnoslqski i Warszaw~), a takZe w zwiqzku z tym, ze ten wazny region graniczy z Niem-carni (inna metodyka prac, rozne podzialy stratygraficzne) - doraine zgrywanie poszczegolnych arkuszy SMGP, bez pelnej analizy regionalnej na tle calego kraju, wykluczyloby stworzenie prawidlowej bazy danych tej mapy. Fakt, ze instytut dysponuje mapq przeglqdowq, ulatwia to zadanie.

Znaczenia Mapy geologicznej Polski 1:200 000 nie mozna przecenie. Mapa ta, skladajqca sk z dwoch wersji: zakrytej i bez osadow czwartorz~du, uzupelniona przekro-jami geologicznymi i profilami stratygraficznyrni, si~gajq­ cyrni w obszarach gorskich i ich obrzezeii do prekambru, jest przede wszystkim pionierskim w Polsce opracowaniem kartograficznym, ktory umozliwia przestrzennq analiz~ bu-dowy geologicznej calego kraju.

(4)

Przeglqd Geologiczny, vol. 45, nr 11, 1997

Tab. 1. Mapa geologiczna Polski 1 : 200 000

Nazwa Redaktor

i numer Skala Rok opracowania Autor mapy Redaktor

arkusza (rok wydania) (redaktor arkusza

regionalny)

1 2 3 4 5 6

Leba 1 1 : 200 000 wyd. A 1977 L. Bohdziewicz, Z. Pazdro, J. Piqtkowski, B. Wr6be! J.E. Mojski A. Kawecka (1979)

1 : 50 000 wyd. A (1979) L. Bohdziewicz, Z. Pazdro, J. Piqtkowski, B. Wr6be!

1 : 200 000 wyd. B 1977 Z. Pazdro

(1979)

1 : 50 000 wyd. B (1979) Z. Pazdro

Puck 2 1 : 200 000 wyd. A 1976 L. Bohdziewicz, Z. Pazdro, B. Wr6bel-zaktualizowal J.E. Mojski J. Zajqc (1981 ) J.E. Mojski 1980 r.

1 : 50 000 wyd. A (1981) L. Bohdziewicz, Z. Pazdro, B. Wr6be! 1 : 200 000 wyd. B 1976 Z. Pazdro - zaktualizowal lE. Mojski 1980 r.

(1981)

1 : 50 000 wyd. B (1981) Z. Pazdro

Dziwn6w 3 1 : 200 000 wyd. A 1977 R. Dobracki J.E. Mojski M. Slobodzian

(1979)

1 : 50 000 wyd. A (1979) R. Dobracki

1 : 200 000 wyd. B 1977 R. Dobracki

(1979)

1 : 50 000 wyd. B (1979) R. Dobracki

Kolobrzeg 4 1 : 200 000 wyd. A 1974 N. Butrymowicz, M. Niewitecka - PG Warszawa, J.E. Mojski M. Slobodzian (1975) konsultant naukowy - A. Ber, PIG

1 : 50 000 wyd. A (1975) N. Butrymowicz, M. Niewitecka - PG Warszawa, konsultant naukowy - A. Ber, PIG

1 : 200000 wyd. B 1974 N. Butrymowicz, M. Niewitecka - PG Warszawa, (1975) konsultant naukowy - A. Ber, PIG

1 : 50 000 wyd. B (1975) N. Butrymowicz, M. Niewitecka - PG Warszawa, konsultant naukowy - A. Ber, PIG

Koszalin 5 1 : 200 000 wyd. A 1972 N. Butrymowicz, S. Makasiak, M. Uniejewska - PG J.E. Mojski A. Kawecka (1974) Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

1 : 50 000 wyd. A (1974) N. Butrymowicz, S. Makasiak, M. Uniejewska - PG Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG 1 : 200 000 wyd. B 1972 N. Butrymowicz, S. Makasiak, M. Uniejewska - PG

(1974) Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG 1 : 50 000 wyd. B (1974) N. Butrymowicz, S. Makasiak, M. Uniejewska - PG

Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

Slupsk 6 1 : 200 000 wyd. A 1975 J.E. Mojski, J. Sylwestrzak J.E. Mojski A. Kawecka

(1978)

1 : 50 000 wyd. A (1977) J.E. Mojski, J. Sylwestrzak

1 : 200000 wyd. B 1975 J.E. Mojski, Z. Pazdro

(1978)

1 : 50 000 wyd. B (1977) J.E. Mojski, Z. Pazdro

Gdansk 7 1 : 200 000 wyd. A 1976 J.E. Mojski, J. Sylwestrzak J.E. Mojski M. Slobodzian

(1978)

1 : 50 000 wyd. A (1978) J.E. Mojski, J. Sylwestrzak

1 : 200 000 wyd. B 1976 J.E. Mojski

(1978)

1 : 50 000 wyd. B (1978) J.E. Mojski

Elblqg 8 1 : 200 000 wyd. A 1977 A. Makowska J.E. Mojski A. Kawecka

(1978)

1 : 50 000 wyd. A (1978) A. Makowska

1 : 200 000 wyd. B 1977 A. Makowska

(1978)

1 : 50 000 wyd. B (1978) A. Makowska

Lidzbark 1 : 200 000 wyd. A 1976 A. Mankowska, W. Slowanski J.E. Mojski I. Pawlak

Warminski 9 (1977)

1 : 50 000 wyd. A (1977) A. Mankowska, W. Slowanski

1 : 200 000 wyd. B 1976 W. Slowanski

(1977)

1 : 50 000 wyd. B (1977 W. Slowanski

Ketrzyn 10 1 : 200 000 wyd. A 1972 W. Slowanski J.E. Mojski A. Kawecka

(1974)

1 : 50 000 wyd. A (1974) W. Slowanski

1 : 200000 wyd. B 1972 W. Slowanski

(1974)

1 : 50 000 wyd. B (1974) W. Slowanski

Suwalki 11 1 : 200 000 wyd. A 1969 A. Ber J. Malinowski A. Kawecka

(1971) 1 : 50 000 wyd. A (1971) A. Ber 1 : 200000 wyd. B 1969 A.Ber (1971) 1 : 50 000 wyd. B (1971) A.Ber Ciqg dalszy na str. 1159

(5)

Przeglqd Gealagiczny, va!. 45, nr 11, 1997 Ci~g dalszy ze str. 1158

1 2 3 4 5 6

Sejny 12 1 : 200 000 wyd. A 1970 A. Ber J. Malinowski A. Kawecka

(1972)

1 : SO 000 wyd. A (1971) A. Ber

1 : 200 000 wyd. B 1970 A. Ber

(1972)

1 : SO 000 wyd. B (1971) A. Ber

Szczecin 13 1 : 200 000 wyd. A 1976 J.E. Mojski J.E. Mojski M. Slobodzian

(1977)

1 : SO 000 wyd. A (1977) J.E. Mojski

1 : 200000 wyd. B 1975 R. Dobracki

(1977)

1 : SO 000 wyd. B (1977) R. Dobracki

Swidwin 14 1 : 200 000 wyd. A 1974 N. Butrymowicz - PG Warszawa, konsultant naukowy J.E. Mojski M. Slobodzian

(1975) - A. Ber, PIG

1 : SO 000 wyd. A (1975) N. Butrymowicz - PG Warszawa, konsultant naukowy

-A. Ber, PIG

1 : 200 000 wyd. B 1974 N. Butrymowicz, M. Nosek - PG Warszawa, konsultant (1975) naukowy - A. Ber, PIG

1 : SO 000 wyd. B (1975) N. Butrymowicz ,M. Nosek - PG Warszawa, konsultant naukowy - A. Ber, PIG

Szczecinek IS 1 : 200 000 wyd. A 1974 S. Maksiak, W. Mr6z - PG Warszawa, konsultant J.E. Mojski A. Kawecka,

(1976) naukowy - A. Makowska, PIG I. Pawlak

1 : SO 000 wyd. A (1975) S. Maksiak, W. Mr6z - PG Warszawa, konsultant

naukowy - A. Makowska, PIG

1 : 200000 wyd. B 1974 S. Maksiak, W. Mr6z, M. Nosek - PG Warszawa,

(1976) konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

1 : SO 000 wyd. B (1975) S. Maksiak, W. Mr6z, M. Nosek - PG Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

Chojnice 16 1 : 200 000 wyd. A 1976 N. Butrymowicz, T. Murawski, M. Pasierbski - KG J.E. Mojski J. Zaj'!c (1978) P61noc Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska,

PIG

1 : SO 000 wyd. A (1977) N. Butrymowicz, T. Murawski, M. Pasierbski - KG P61noc Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

1 : 200 000 wyd. B 1976 N. Butrymowicz - KG P61noc Warszawa, konsultant (1978) naukowy - A. Makowska, PIG

1 : SO 000 wyd. B (1977) N. Butrymowicz - KG P61noc Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

Grudzi,!dz 17 1 : 200 000 wyd. A 1972 A. Makowska J.E. Mojski M. Slobodzian (1974)

1 : SO 000 wyd. A (1974) A. Makowska 1 : 200 000 wyd. B 1972 A. Makowska

(1974)

1 : SO 000 wyd. B (1974) A. Makowska

Bawal8 1 : 200 000 wyd. A 1976 A. Makowska J.E. Mojski J. Zaj'!c (1979)

1 : SO 000 wyd. A (1978) A. Makowska 1 : 200 000 wyd. B 1976 A. Makowska

(1978)

1 : SO 000 wyd. B (1978) A. Makowska

Olsztyn 19 1 : 200 000 wyd. A 1976 A. Marikowska, W. Slowariski J.E. Mojski I. Pawlak (1978)

1 : SO 000 wyd. A (1978) A. Marikowska, W. Slowariski 1 : 200 000 wyd. B 1976 W. Slowariski

(1978)

1 : SO 000 wyd. B (1978) W. Slowariski

Pisz 20 1 : 200 000 wyd. A 1969 W. Slowariski lE. Mojski M. Tyska (1972)

1 : SO 000 wyd. A (1972) W. Slowariski 1 : 200 000 wyd. B 1969 W. Slowariski

(1972)

1 : SO 000 wyd. B (1971) W. Slowariski

Elk 21 1 : 200 000 wyd. A 1973 A. Ber J.E. Mojski M. Slobodzian (1975)

1 : SO 000 wyd. A (1975) A.Ber 1 : 200 000 wyd. B 1972 A. Ber

(1974)

1 : SO 000 wyd. B (1975) A.Ber

Sok61ka 22 1 : 200 000 wyd. A 1970 A. Ber lE. Mojski A. Kawecka,

(1972) I. Pawlak 1 : SO 000 wyd. A (1972) A.Ber 1 : 200 000 wyd. B 1970 A. Ber (1972) 1 : SO 000 wyd. B (1972) A. Ber Ci'!g daIszy na str. 1160

(6)

Przeg[qd Geo[ogiczny, vo!. 45, nr 11, 1997

Ci~g dalszy ze str. 1159

1 2 3 4 5 6

Pyrzyce 23 1 : 200 000 wyd. A 1974 M. Uniejewska, M. Nosek - PG Warszawa, konsultant J.E. Mojski A. Kawecka,

(1975) naukowy - A. Ber, PIG I. Pawlak

I : 50 000 wyd. A (1975) M. Uniejewska, M. Nosek - PG Warszawa, konsultant

naukowy - A. Ber, PIG

I : 200 000 wyd. B 1972 M. Uniejewska, M. Nosek - PG Warszawa, konsultant (1975) naukowy - A. Ber, PIG

1 : 50 000 wyd. B (1975) M. Uniejewska, M. Nosek - PG Warszawa, konsultant naukowy - A. Ber, PIG

Gorz6w 1 : 200 000 wyd. A 1975 I. Kozlowski - PG Warszawa, konsultant naukowy - lE. Mojski M. Slobodzian

Wielkp.24 (1977) A. Ber, PIG

1 : 50 000 wyd. A (1977) I. Kozlowski - PG Warszawa, konsultant naukowy--A. Ber, PIG

1 : 200 000 wyd. B 1975 I. Kozlowski, M. Nosek - PG Warszawa, konsultant (1977) naukowy - A. Ber, PIG

1 : SO 000 wyd. B (1977) I. Kozlowski, M. Nosek - PG Warszawa, konsultant naukowy - A. Ber, PIG

Pila 25 1 : 200 000 wyd. A 1975 H. Listkowska, S. Maksiak - KG P6lnoc Warszawa, J.E. Mojski A. Kawecka,

(1977) konsultant naukowy - A. Makowska, PIG J. Zajqc

1 : SO 000 wyd. A (1977) H. Listkowska, S. Maksiak - KG P6lnoc Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

1 :200000 wyd. B 1975 H. Listkowska, S. Maksiak, M. Nosek - KG P6lnoc (1977) Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG 1 : SO 000 wyd. B (1977) H. Listkowska, S. Maksiak, M. Nosek - KG P6lnoc

Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

Naklo 26 1 : 200 000 wyd. A 1976 M. Uniejewska, M. Wlodek - KG P6lnoc Warszawa, J.E. Mojski J. Zajqc (1978) konsultant naukowy - A. Makowska, PIG

1 : 50 000 wyd. A (1978) M. Uniejewska, M. Wlodek - KG P6lnoc Warszawa konsultant naukowy - A. Makowska

1 : 200 000 wyd. B 1976 M. Uniejewska, M. Nosek - KG P6lnocWarszawa, (1978) konsultant naukowy - A. Makowska, PIG,

1 : 50 000 wyd. B (1978) M. Uniejewska, M. Nosek - KG P6lnoc Warszawa, konsultant naukowy - A. Makowska

Toruri 27 1 : 200 000 wyd. A 1976 W. Niewiarowski, M. Pasierbski, A. Tomczak J.E. Mojski I. Pawlak (1978)

1 : SO 000 wyd. A (1978) W. Niewiarowski, M. Pasierbski, A. Tomczak 1 : 200 000 wyd. B 1976 A. Wilczyriski

(1978)

1 : 50 000 wyd. B (1978) A. Wilczyriski

Brodnica 28 1 : 200 000 wyd. A 1976 Z. Churski, l Kotarbiriski, M. Liberacki, J.E. Mojski M. Slobodzian (1978) W. Niewiarowski, C. W6jcik - Inst. Geogr. Uniw.

w Toruniu, konsultant naukowy - W. Slowariski, PIG 1 : 50 000 wyd. A (1978) Z. Churski, J. Kotarbiriski, M. Liberacki,

W. Niewiarowski, C. W6jcik - Inst. Geogr. Uniw. w Toruniu, konsultant naukowy - W. Slowariski, PIG 1 : 200 000 wyd. B 1976 J. Kotarbiriski - Inst. Geogr. Uniw. w Toruniu,

(1978) konsultant naukowy - W. Slowariski, PIG 1 : SO 000 wyd. B (1978) l Kotarbiriski - Inst. Geogr. Uniw. w Toruniu,

konsultant naukowy - W. Slowariski, PIG

Mlawa29 1 : 200 000 wyd. A 1976 A. Baluk lE. Mojski I. Pawlak

(1978)

1 : 50 000 wyd. A (1978) A. Baluk 1 : 200 000 wyd. B 1976 A. Baluk

(1978)

1 : 50 000 wyd. B (1978) A. Baluk

Ostrol~ka 30 1 : 200 000 wyd. A 1976 A. Baluk J.E. Mojski M. Slobodzian (1977)

1 : 50 000 wyd. A (1977) A. Baluk 1 : 200 000 wyd. B 1976 A. Baluk

(1977)

1 : 50 000 wyd. B (1977) A. Baluk

Lomza31 1 : 200 000 wyd. A 1971 A. Baluk J.E. Mojski M. Tyska

(1973)

1 : SO 000 wyd. A (1973) A. Baluk

1 : 200 000 wyd. B 1971 A. Baluk (1973)

1 : SO 000 wyd. B (1973) A. Baluk

Bialystok 32 1 : 200 000 wyd. A 1969 A.J. Nowicki J. Malinowski A. Kawecka,

(1971)

1 : SO 000 wyd. A (1971) A.l Nowicki

1 : 200 000 wyd. B 1969 A.J. Nowicki (1971)

1 : 50 000 wyd. B (1971) A.l Nowicki Ciqg dalszy na str. 1161

(7)

Przeglqd Geologiczny, vo!. 45, nr 11, 1997

Ci~g dalszy ze str. 1160

1 2 3 4 5 6

Slubice 33 1 : 200 000 wyd. A 1976 S. Skompski 1.E. Mojski A. Kawecka,

(1977) 1. Zajqc

1 : 50 000 wyd. A (1977) S. Skompski 1 : 200000 wyd. B 1976 S. Skompski

(1977)

1 : 50 000 wyd. B (1977) S. Skompski

Swiebodzin 34 1 : 200 000 wyd. A 1974 E. Michalska, B. Nitka, 1. Winnicki - PG Wrodaw, 1.E. Mojski M. Slobodzian (1976) konsultant naukowy - W. Slowanski, PIG

1 : 50 000 wyd. A (1976) E. Michalska, B. Nitka, 1. Winnicki - PG Wrodaw, konsultant naukowy - W. Slowanski, PIG

1 : 200 000 wyd. B 1974 1. Kucharewicz, E. Michalska - PG Wrodaw, konsultant (1976) naukowy - W. Slowanski, PIG

1 : 50000 wyd. B (1976) 1. Kucharewicz, E. Michalska - PG Wrodaw, konsultant naukowy - W. Slowanski, PIG

Poznan 35 1 : 200 000 wyd. A 1980 1.E. Mojski 1.E. Mojski 1. Zajqc (1982)

1 : 50 000 wyd. A (1982) 1.E. Mojski

1 : 200 000 wyd. B 1989 E. Ciuk, uzupelnil M. Piwocki, 1995 r. E. Nauwaldt,

(1996) 1. Zajqc

1 : 50 000 wyd. B (1989) E.Ciuk

Gniezno 36 1 : 200 000 wyd. A 1983 A. Makowska 1.E. Mojski E. Nauwaldt (1985)

1 : 50 000 wyd. A (1985) A. Makowska

1 : 200 000 wyd. B 1989 E. Ciuk A. Kawecka,

(1992) 1. Malecka

1 : 50 000 wyd. B (1989) E.Ciuk

Konin 37 1 : 200 000 wyd. A 1974 A. Mankowska 1.E. Mojski A. Kawecka,

(1980) 1. Malecka

1 : 50 000 wyd. A (1980) A. Mankowska 1 : 200 000 wyd. B 1979 E. Ciuk

(1980)

1 : 50 000 wyd. B (1980) E. Ciuk

Plock 38 1 : 200 000 wyd. A 1976 M.D. Baraniecka, S. Skompski 1.E. Mojski A. Kawecka (1978)

1 : 50 000 wyd. A (1978) M.D. Baraniecka, S. Skompski 1 : 200 000 wyd. B 1976 M.D. Baraniecka, S. Skompski

(1978)

1 : 50 000 wyd. B (1978) M.D. Baraniecka, S. Skompski

Warszawa 1 : 200000 wyd. A 1994 W. Slowanski, B. Piechulska-Slowanska, W. Gogolek 1.E. Mojski J. Zajqc

Zach6d 39 (1995)

1 : 50 000 wyd. A -

-1 : 200 000 wyd. B 1994 W. Slowanski, B. Piechulska-Slowanska, W. Gogolek (1995)

1 : 50 000 wyd. B -

-Warszawa 1 : 200 000 wyd. A 1969 1. Nowak 1. Malinowski M. Slobodzian

Wsch6d40 (1972)

1 : 50 000 wyd. A (1971) 1. Nowak 1 : 200 000 wyd. B 1969 1. Nowak

(1971)

1 : 50 000 wyd. B (1971) 1. Nowak

Siedlce 41 1 : 200000 wyd. A 1970 1. Nowak 1. Malinowski M. Slobodzian (1972)

1 : 50 000 wyd. A (1972) 1. Nowak 1 : 200000 wyd. B 1970 1. Nowak

(1972)

1 : 50 000 wyd. B (1972) 1. Nowak

Biala Podlaska 1 : 200 000 wyd. A 1971 1. Nowak 1.E. Mojski A. Kawecka

42 (1973)

1 : 50 000 wyd. A (1973) 1. Nowak 1 : 200 000 wyd. B 1971 1. Nowak

(1973)

1 : 50 000 wyd. B (1973) 1. Nowak

Gubin 43 1 : 200000 wyd. A 1986 1. Milewicz 1.E. Mojski E. Nauwaldt (1990) 1 : 50 000 wyd. A (1989) 1. Milewicz 1 : 200 000 wyd. B 1986 1. Milewicz (1990) 1 : 50 000 wyd. B (1989) 1. Milewicz Ciqg dalszy na str. 1162

(8)

Przeglqd Geologiczny, vo!. 45, nr 11, 1997 Ci~g dalszy ze str. 1161

1 2 3 4 5 6

Zielona G6ra 44 1 : 200 000 wyd. A 1974 J. Szalajdewicz, K. Czop, A. Labno - PG Wrodaw, J.E. Mojski A. Kawecka (1976) konsultant naukowy - W. Slowariski, PIG

1 : 50 000 wyd. A (1976) J. Szalajdewicz, K. Czop, A. Labno - PG Wrodaw,

konsultant naukowy - W. Slowariski, PIG

1 : 200000 wyd. B 1974 J. Szalajdewicz, K. Czop, H. Gizler - PG Wrodaw,

(1976) konsultant naukowy - W. Slowariski, PIG

1 : 50 000 wyd. B (1976) J. Szalajdewicz, K. Czop, H. Gizler - PG Wrodaw,

konsultant naukowy - W. Slowariski, PIG

Leszno 45 1 : 200000 wyd. A 1973 J. Kucharewicz - PG Wrodaw, konsultant naukowy- J.E. Mojski A. Kawecka (1975) W. Slowariski, PIG

1 : 50000 wyd. A (1975) J. Kucharewicz - PG Wrodaw, konsultant naukowy-W. Slowariski, PIG

1 : 200 000 wyd. B 1973 J. Kucharewicz - PG Wrodaw, konsultant naukowy-(1974) W. Slowariski, PIG

1 : 50 000 wyd. B (1974) l Kucharewicz - PG Wrodaw, konsultant naukowy-W. Slowariski, PIG

Ostr6w Wielko- 1 : 200 000 wyd. A 1975 J. Baranowski J.E. Mojski M. Slobodzian

polski 46 (1976)

1 : 50 000 wyd. A (1976) J. Baranowski 1 : 200 000 wyd. B 1975 l Baranowski

(1976)

1 : 50 000 wyd. B (1976) J. Baranowski

Kalisz47 1 : 200 000 wyd. A 1970 J. Baranowski, A. Marikowska l Malinowski A. Kawecka (1973)

1 : 50 000 wyd. A ( 1972) J. Baranowski, A. Marikowska 1 : 200000 wyd. B 1970 l Baranowski, A. Marikowska

(1972)

1 : 50 000 wyd. B (1972) J. Baranowski, A. Marikowska

L6di48 1 : 200 000 wyd. A 1978 H. Klatkowa lE. Mojski A. Kawecka,

(1980) J. Malecka

1 : 50000 wyd. A (1980) H. Klatkowa 1 : 200 000 wyd. B 1975 M. Piwocki

(1980)

1 : 50 000 wyd. B (1980) M. Piwocki

Skierniewice 49 1 : 200000 wyd. A 1970 A. Makowska J.E. Mojski M. Slobodzian (1974)

1 : 50 000 wyd. A (1974) A. Makowska

1 : 200 000 wyd. B 1970 A. Makowska (1973)

1 : 50 000 wyd. B (1973) A. Makowska

Radom 50 1 : 200 000 wyd. A 1965 A. Makowska J. Malinowski M. Slobodzian (1969)

1 : 50 000 wyd. A (1967) A. Makowska 1 : 200 000 wyd. B 1965 A. Makowska

(1968)

1 : 50 000 wyd. B (1967) A. Makowska

Luk6w 51 I : 200 000 wyd. A 1968 lE. Mojski J. Malinowski J. Zajqc (1972)

1 : 50 000 wyd. A (1971) J.E. Mojski 1 : 200 000 wyd. B 1968 J.E. Mojski

(1972)

I : 50 000 wyd. B (1971) J.E. Mojski

Wlodawa52 I : 200 000 wyd. A 1972 J.E. Mojski, J. Trembaczowski lE. Mojski M. Slobodzian (1973)

1 : 50 000 wyd. A (1973) J.E. Mojski, J. Trembaczowski

1 : 200 000 wyd. B 1972 J.E. Mojski, J. Trembaczowski (1973)

1 : 50 000 wyd. B (1973) J.E. Mojski, J. Trembaczowski

Jelenia G6ra 53 1 : 200 000 wyd. A 1979 J. Milewicz, J. Szalamacha, M. Szalamacha J.E. Mojski A. Kawecka,

(1989) (L. Sawicki) J. Zajqc

I : 50 000 wyd. A (1989) J. Milewicz, J. Szalamacha, M. Szalamacha

1 : 200 000 wyd. B 1979 l Milewicz, J. Szalamacha, M. Szalamacha (L. Sawicki) (1989)

1 : 50 000 wyd. B (1989) J. Milewicz, J. Szalamacha, M. Szalamacha

Walbrzych 54 1 : 200 000 wyd. A 1980 A. Grocholski, L. Sawicki, J. Wroriski J.E. Mojski J. Malecka

(1981) (L. Sawicki)

I : 50 000 wyd. A (1981) A. Grocholski, L. Sawicki, J. Wroriski

1 : 200 000 wyd. B 1980 A. Bossowski, L. Sawicki, J. Wroriski (L. Sawicki) (1981)

1 : 50 000 wyd. B (1981) A. Bossowski, L. Sawicki, J. Wroriski Ciqg dalszy na str. 1163

(9)

Przeglqd Geologiczny, vol. 45, nr 11, 1997

Ci~g dalszy ze str. 1162

1 2 3 4 5 6

Wroclaw 55 1 : 200000 wyd. A 1992 J. Badura, B. Przybylski J.E. Mojski J. Zajqc

(1996) (L. Sawicki)

1 : 50000 wyd. A -

-1 : 200000 wyd. B 1992 L. Sawicki J.E. Mojski

(1996)

1 : 50 000 wyd. B -

-Kluczbork 56 1 : 200 000 wyd. A 1976 J. Haisig, S. Wilanowski J.E. Mojski A. Kawecka,

(1979) J. Zajqc

1 : 50 000 wyd. A (1979) J. Haisig, S. Wilanowski

1 : 200 000 wyd. B 1976 J. Haisig, S. Wilanowski, S. Biernat, H. Kaziuk, (S. Kotlicki) (1979) S. Kotlicki

1 : 50 000 wyd. B (1979) J. Haisig, S. Wilanowski, S. Biernat, H. Kaziuk, S. Kotlicki

Cz~stochowa 1 : 200 000 wyd. A 1978 S. Biernat, 1. Haisig, 1. Lewandowski, S. Wilanowski J.E. Mojski Kawecka,

57 (1980) (S. Kotlicki) J. Zajqc

1 : 50 000 wyd. A (1979) S. Biernat, J. Haisig, 1. Lewandowski, S. Wilanowski

1 : 200 000 wyd. B 1978 1. Haisig, S. Biernat (S. Kotlicki)

(1980)

1 : 50 000 wyd. B (1979) J. Haisig, S. Biernat

Kielce 58 1 : 200 000 wyd. A 1978 P. Filonowicz J.E. Mojski, J. Malecka,

(1980) (Z. Kowal- I. Pawlak

1 : 50 000 wyd. A (1980) P. Filonowicz czewski)

1 : 200 000 wyd. B 1978 P. Filonowicz (Z.

Kowal-(1981) czewski)

1 : 50 000 wyd. B (1980) P. Filonowicz

Sandomierz 59 1 : 200 000 wyd. A 1988 J. Janiec, R. Romanek, Z. Zlonkiewicz J.E. Mojski E. Nauwaldt

(1993) (Z.

Kowal-1 : 50 000 wyd. A (1992) J. Janiec, R. Romanek, Z. Zlonkiewicz czewski)

1 : 200 000 wyd. B 1988 R. Romanek, Z. Zlonkiewicz (Z. Kowal- J. Malecka

(1993) czewski)

1 : 50 000 wyd. B (1992) R. Romanek, Z. Zlonkiewicz

Lublin 60 1 : 200 000 wyd. A 1978 1. Malinowski, J.E. Mojski J.E. Mojski I. Pawlak

(1981)

1 : 50 000 wyd. A (1980) J. Malinowski, J.E. Mojski 1 : 200 000 wyd. B 1978 J. Malinowski, J.E. Mojski

(1981)

1 : 50 000 wyd. B (1981) J. Malinowski, J.E. Mojski

Chelm- 1 : 200 000 wyd. A 1996 J. Rzechowski J.E. Mojski 1. Malecka

-Horodlo 61 (1997)

1 : 50 000 wyd. A -

-1 : 200 000 wyd. B 1995 S. Cieslinski, J. Rzechowski (1997)

1 : 50 000 wyd. B -

-Klodzko 62 1 : 200 000 wyd. A 1980 L. Sawicki J.E. Mojski J. Malecka

(1988) (L. Sawicki)

1 : 50 000 wyd. A (1987) L. Sawicki

1 : 200 000 wyd. B 1980 L. Sawicki (L. Sawicki)

(1988)

1 : 50 000 wyd. B (1987) L. Sawicki

Nysa 63 1 : 200 000 wyd. A 1982 J. Wronski, H. Kosci6wko J.E. Mojski, A. Kawecka,

(1988) (L. Sawicki) E. Nauwaldt

1 : 50 000 wyd. A (1987) J. Wronski, H. Kosci6wko

1 : 200 000 wyd. B 1982 H. Kosci6wko (L. Sawicki)

(1988)

1 : 50 000 wyd. B (1987) H. Kosci6wko

Gliwice 64 1 : 200 000 wyd. A 1977 G.N. Kotlicka, S. Kotlicki J.E. Mojski A. Kawecka,

(1979) (S. Kotlicki) I. Pawlak

1 : 50 000 wyd. A (1979) G.N. Kotlicka, S. Kotlicki

1 : 200 000 wyd. B 1977 S. Kotlicki (S. Kotlicki)

(1979)

1 : 50 000 wyd. B (1979) S. Kotlicki

Krak6w 65 1 : 200 000 wyd. A 1978 H. Kaziuk, J. Lewandowski J.E. Mojski M. Slobodzian

(1980) (S. Kotlicki) J. Zajqc

1 : 50 000 wyd. A (1979) H. Kaziuk, 1. Lewandowski

1 : 200 000 wyd. B 1978 H. Kaziuk (S. Kotlicki)

(1980)

1 : 50 000 wyd. B (1979) H. Kaziuk

Tarn6w 66 1 : 200 000 wyd. A 1977 H. Jurkiewicz, J. Woinski J.E. Mojski I. Pawlak

(1979)

1 : 50 000 wyd. A (1979) H. Jurkiewicz, J. Woinski

1 : 200 000 wyd. B 1977 H. Jurkiewicz, J. Woinski (Z.

Kowal-(1979) czewski)

1 : 50 000 wyd. B (1979) H. Jurkiewicz, J. Woinski Ciqg dalszy na str. 1164

(10)

Przeglqd Geologiczny, vo!. 45, nr 11, 1997 Ci~g dalszy ze str. 1163

1 2 3 4 5 6

Mielec 67 I : 200 000 wyd. A 1979 H. Jurkiewicz, J. Woit'iski J.E. Mojski A. Kawecka

(1981) (Z.

Kowal-1 : 50 000 wvd. A (1981 ) H. Jurkiewicz, J. Woit'iski czewski)

1 : 200000 wyd. B 1979 H. Jurkiewicz, J. Woit'iski (Z.

Kowal-(1981) czewski)

1 : 50 000 wyd. B (1981) H. Jurkiewicz, J. Woinski

Rzesz6w 68 1 : 200 000 wyd. A 1988 J. Woinski J.E. Mojski J. Zajqc

(1994) (Z.

Kowal-1 : 50 000 wyd. A - - czewski)

1 : 200 000 wyd. B 1988 J. Woinski (Z. Kowal

-(1994) czewski)

1 : 50 000 wyd. B -

-Tomasz6w 1 : 200 000 wyd. A 1995 J. Rzechowski, B. Kllbica J.E. Mojski J. Zajqc

Lubelski 69 (1996)

1 : 50000 wyd. A -

-1 : 200 000 wyd. B 1994 S. CieSlinski, B. Kubica, J. Rzechowski

(1996) I

1 : 50 000 wyd. B -

-Cieszyn 70 I : 200000 wyd. A 1992 W. Rytko, Z. Paul J.E. Mojski J. Zajqc

(1994) (D. Poprawa)

1 : 50000 wyd. A -

-1 : 200 000 wyd. B 1992 W. Rylko, Z. Paul (D. Poprawa) (1994)

1 : 50000 wyd. B -

-Bielsko-Biala 1 : 200000 wyd. A 1978 J. Golonka, A. Borystawski, Z. Paul, W. Rylko J .E. rvtojski I. Paw1ak,

71 (1979) (A. Slqczka) J. Zajqc

1 : 50 000 wyd. A (1979) J. Golonka, A. Boryslawski, Z. Paul, W. Rylko

1 : 200 000 wyd. B 1978 J. Golonka, A. Boryslawski, Z. Paul, W. Rylko (A. Slqczka) (1979)

1 : 50 000 wyd. B (1979) J. Golonka, A. Boryslawski, Z. Paul, W. Rylko

Nowy SqCZ 72 I : 200 000 wyd. A 1979 J. BlII'tan, J. Golonka, N. Oszczypko, Z. Paul, A. Slqczka J.E. rvtojski A. Kawecka, (1981)

J. Burtan, J. Golonka, N. Oszczypko, Z. Paul, A. Slqczka

(A. Slqczka) J. Zajqc 1 : 50 000 wyd. A ( 1980)

1 : 200 000 wyd. B 1979 J. Burtan, J. Golonka, N. Oszczypko, Z. Paul, A. Slqczka (A. Slqczka)

(1981)

J. Burtan, J. Golonka, N. Oszczypko, Z. Paul, A. Slqczka

1 : 50 000 wyd. B (1981)

Jaslo 73 1 : 200 000 wyd. A 1992 W. Rqczkowski, A. W6jcik, Z. Zimnal, P: Niescieruk, J.E. Mojski J. Zajqc (1995) Z. Paul, W. Rylko, F. Szymakowska, K. Zytko (D. Poprawa)

1 : 50 000 wyd. A -

-1 : 200 000 wyd. B 1992 P. NieScieruk,~. Paul, W. Rylko, F. Szymakowska, (D. Poprawa) (1995) A. W 6jcik, K. Zytko

1 : 50 000 wyd. B -

-Przemysl, 1 : 200 000 wyd. A 1979 A. Boryslawski, S. Gucik, Z. Paul, A. W6jcik, K. Zytko J.E. rvtojski J. Zajqc

Kalnik6w 74 (1980) (A. Slqczka)

1 : 50 000 wyd. A (1980) A. Boryslawski, S. Gucik, Z. Paul, A. W6jcik, K. Zytko

1 : 200 000 wyd. B 1979 S. Gucik, Z. Paul, A. Slqczka, K. Zytko (A. Slqczka) (1980)

S. Gucik, Z. Paul, A. Slqczka, K. Zytko 1 : 50 000 wyd. B (1980)

Tatry 1 : 200000 wyd. B J.E. Mojski B. Slowanska Zachodnie 75 1997 K. Piotrowska, Z. Kotariski, J. Piotrowski

1 : 50 000 wyd. B

1 : 200 000 wyd. B (D. Poprawa)

1997 K. Piotrowska, Z. Kotanski, J. Piotrowski I : 50 000 wyd. B

Tatry 1 : 200 000 wyd. B J.E. Mojski B. Slowanska Wysokie 76 1997 K. Piotrowska, Z. Kotanski, J. Piotrowski

1 : 50000 wyd. B

1 : 200 000 wyd. B (D. Poprawa)

1997 K. Piotrowska, Z. Kotariski, J. Piotrowski 1 : 50 000 wyd. B

Lupk6w 77 1 : 200 000 wyd. A 1978 A. Slqczka, K. Zytko J.E. rvtojski M. Slobodzian (1979)

A. Slqczka, K. Zytko

(A. Slqczka) 1 : 50 000 wyd. A (1979)

1 : 200 000 wyd. B 1978 A. Slqczka, K. Zytko (A. Slqczka) (1979)

A. Slqczka, K. Zytko 1 : 50 000 wyd. B (1979)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Kon fe ren cjê poœwiê co no pre zen - ta cji aktu al ne go sta nu wie dzy w zakre sie admi ni stro wa nia woda mi w wybra nych kra jach Euro py oraz kwe stiom zwi¹zanym

Some green jobs are considered ‘green’ because of the functioning of establishments (e.g., energy efficiency, recycling) when the type of green job being analysed is related to

Dziêki zamon- towaniu kilku piezometrów (perforowane rury plastikowe siêgaj¹ce do zwierciad³a wody podziemnej) prowadzono jednoczeœnie badania wód podziemnych, wody w niszy

Cykl reprodukcji majątku trwałego i okres jego efektywnej eksploatacji Realizacja głównych celów funkcjonowania przedsiębiorstwa jest procesem podejmowania decyzji, które

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące uznawania kosz- tów finansowania dłużnego modyfikują ogólne zasady zaliczania kosztów działalności do

W modelu I w gospodarstwach o powierzchni 0,1–5,0 ha UR relacja podatku dochodowego do dochodu kształtowała się na poziomie od 24,1% w 2009 roku do 28,9% w 2008 roku i była niższa

– zidentyfikowanie sytuacji oraz problemów małych przedsiębiorstw branży budow- lanej po wprowadzeniu zmian przepisów podatku od towarów i usług w 2017 roku.. * mgr Anna

3. W sytuacji, gdyby ze zwolnienia miała korzystać tylko infrastruktura nieoddana w posiadanie zależne spółkom operatorskim, to zwolnienie musiałoby dotyczyć infra-