• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 65 (9), 642-645, 2009

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 65 (9), 642-645, 2009"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2009, 65 (9) 642

Praca oryginalna Original paper

Stale rosn¹ca liczba psów w miastach, brak czasu i wiedzy ich w³aœcicieli, jak zapewniæ im odpowied-nie warunki ruchu i spo¿ytkowania energii w zale¿-noœci od rasy powoduje, ¿e psy sprawiaj¹ k³opoty swo-im w³aœcicielom. Czêœæ problemów behawioralnych bierze siê z niew³aœciwego traktowania psów przez ich opiekunów. Powszechna antropomorfizacja psów powoduje ich z³e zachowanie. Coraz wiêksze znacze-nie przywi¹zuje siê te¿ do zaburzeñ psychicznych wystêpuj¹cych u psów jako jednostki chorobowej.

W zwi¹zku z powy¿szym powinien istnieæ prosty test, który umo¿liwia³by wstêpn¹ ocenê psychiki psa. W krajach Europy Zachodniej i USA przeprowadzane s¹ testy socjalnoœci dla wszystkich psów, po zalicze-niu których pies otrzymuje certyfikat. Takie testy to Canine Good Citizen (CGC) oraz American Tempera-ment Test (www.atts.org/testdesc.html). W wielu kra-jach zaliczenie takiego testu jest obowi¹zkowe. W Pol-sce nie ma ani obowi¹zku szkolenia psa w zakresie podstawowego pos³uszeñstwa, ani mo¿liwoœci spraw-dzenia go testem zachowania. Testom psychicznym poddawane s¹ tylko wybrane rasy psów w celu ich kwalifikacji hodowlanej, maj¹cej eliminowaæ z ho-dowli zwierzêta agresywne i lêkliwe.

Celem badañ by³o opracowanie i zweryfikowanie testu socjalnoœci przeznaczonego dla psów doros³ych w zale¿noœci od stopnia ich wyszkolenia i sposobu utrzymania.

Materia³ i metody

Badania przeprowadzono na 157 psach i sukach rasy owczarek niemiecki w wieku od 1 roku do 4 lat. Wszystkie psy pochodzi³y z hodowli zarejestrowanych w Zwi¹zku Kynologicznym w Polsce. Wyodrêbniono grupê psów, które poddane zosta³y szkoleniu i zaliczy³y egzamin na psa u¿yt-kowego (IPO) lub psa towarzysz¹cego (PT) – 88 psów oraz grupê psów nie szkolonych – 69 szt. Psy podzielono te¿ na dwie grupy ze wzglêdu na sposób ich utrzymania: utrzy-mywane w domu opiekuna – 43 psy oraz w kojcu – 114 psów.

W badaniach wykorzystano test socjalnoœci dla psów doros³ych (ukoñczone 12 miesiêcy) opracowany w Kated-rze Hodowli Amatorskich i Zwierz¹t Dzikich. Jako jego podstawê przyjêto American Temperament Test oraz Re-gulaminy Testów Psychicznych, którym poddawane s¹ psy ró¿nych ras w Polsce (1-7). Zachowania psów ocenia siê w skali od 1 do 4, w której 4 jest najlepsz¹ ocen¹. Celem testu jest ocena, czy pies zachowuje siê bezpiecznie w sto-sunku do obcych i znajomych mu osób w codziennych

sy-Test socjalnoœci dla psów jako narzêdzie pomocnicze

w schroniskach i lecznicach weterynaryjnych

MA£GORZATA GOLEMAN

Katedra Hodowli Amatorskich i Zwierz¹t Dzikich Wydzia³u Biologii i Hodowli Zwierz¹t UP, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin

Goleman M.

Social test for dogs as an auxiliary tool in dog shelters and animal clinics Summary

The aim of the study was to elaborate and verify a social test for adult dogs, taking into account training and maintenance. In total, 157 dogs (male and female) aged from 1 to 4 years were studied. All dogs came from breeds registered in the Polish Kennel Club. Two groups were selected: 1) trained dogs which passed the utility (IPO) or obedience (PT – after Polish regulations) exam and 2) untrained dogs. Dogs were divided into two maintenance groups: house-maintained dogs and kennel dogs. In the Department of Pet Breeding and Wildlife Management of the University of Life Sciences in Lublin a social test for adult dogs has been developed. The test is based on American temperament tests and Polish psychic tests performed on chosen dog breeds. The test consists of seven trials which estimate if the dog behaves safely to strangers and known people in daily situations. In the present study trained dogs obtained the highest results (p £ 0.01) in comparison to untrained dogs. Dogs in house maintenance also obtained better results (p £ 0.05) than kennel dogs, which had limited contact with their owners. The social test can be used as an auxiliary tool for veterinarians in order to assess dogs’ psyche during medical examinations and advise dog owners on the control of bad dog behaviour, in animal hotels, where the preliminary assessment of dogs’ behaviour can help avoid problems with the animals, and in dog shelters or animal clinics which offer dogs for adoption.

(2)

Medycyna Wet. 2009, 65 (9) 643 tuacjach. Test zawiera siedem zadañ, którym poddawany

jest oceniany pies.

Uzyskane wyniki opracowano statystycznie. Wyliczono œrednie z sum testu socjalnoœci oraz odchylenia standar-dowe dla psów wyszkolonych i niewyszkolonych oraz dla dwóch grup utrzymania (dom i kojec). U¿yto analizy wariancji, a istotnoœæ ró¿nic zweryfikowano testem NIR Fishera. Obliczenia statystyczne wykonano za pomoc¹ pakietu statystycznego Statistica.

Opis testu socjalnoœci opracowanego w Katedrze Hodowli Amatorskich i Zwierz¹t Dzikich UP w Lublinie

Próba I – Obcy neutralny

Celem próby jest ocena reakcji psa na biern¹ socjalizacjê. Pies trzymany jest przez w³aœciciela (opiekuna) na luŸ-nej smyczy. Osoba obca zbli¿a siê, podaje rêkê opiekuno-wi psa i zaczyna z nim krótk¹ rozmowê. Nie zwraca uwagi na psa. Ocena reakcji psa:

1 – wykazuje niepokój ju¿ przy zbli¿aniu siê osoby ob-cej, chowa siê za w³aœciciela,

2 – wykazuje niepokój lub agresjê, gdy osoba obca do-chodzi do opiekuna,

3 – wykazuje niepokój lub warczy przy podawaniu rêki przez obcego jego opiekunowi,

4 – zachowanie obojêtne, pies ignoruje osobê obc¹ lub wykazuje przyjazne zainteresowanie.

Próba II – Obcy przyjacielski

Celem próby jest ocena czynnych zdolnoœci spo³ecznych psa.

Pies trzymany jest przez w³aœciciela (opiekuna) na luŸ-nej smyczy. Osoba obca zbli¿a siê do psa i jego w³aœcicie-la. Jest bardzo przyjacielsko nastawiona do psa, wyci¹ga do niego rêkê i g³aszcze go za uszami oraz po bokach. Oce-na reakcji psa:

1 – wykazuje niepokój ju¿ przy zbli¿aniu siê osoby ob-cej, chowa siê za w³aœciciela,

2 – wykazuje niepokój lub agresjê, gdy osoba dochodzi do opiekuna,

3 – wykazuje niepokój, cofa siê lub warczy, gdy obcy wyci¹ga do niego rêkê,

4 – zachowanie obojêtne lub przyjazne.

Próba III – Reakcja na bodŸce dŸwiêkowe (na nag³¹ sytuacjê)

Próba ma wykazaæ, ¿e pies jest w stanie zachowaæ spo-kój w sytuacji, która mo¿e zdarzyæ siê w ¿yciu codzien-nym, np. upadek przedmiotu w niedalekiej odleg³oœci od psa.

Osoba obca rozmawiaj¹ca z opiekunem psa upuszcza puszkê wype³nion¹ kamykami oko³o 1 m od psa. Pies mo¿e okazaæ zainteresowanie i zaciekawienie, mo¿e byæ lekko zaskoczony, ale nie mo¿e wpadaæ w panikê, próbowaæ uciec lub przejawiaæ agresji np. szczekaj¹c. Ocena reakcji psa:

1 – ucieczka lub agresja, pies trzyma siê z dala od przed-miotu,

2 – przestrach, ale nie paniczna ucieczka, po zachêce-niu przez opiekuna podchodzi do przedmiotu,

3 – zaskoczenie, pies mo¿e siê lekko sp³oszyæ, ale po-winien sam wróciæ i zbadaæ przedmiot,

4 – zignorowanie przedmiotu lub chêæ zabawy nim.

Próba IV – Spacer w t³umie

Celem próby jest wykazanie, ¿e w³aœciciel ma nad psem kontrolê w miejscach publicznych, a pies potrafi spokojnie poruszaæ siê w ruchu pieszym.

Pies jest prowadzony na luŸnej smyczy, mija ró¿ne obce mu osoby. Powinien zachowywaæ siê wobec nich obojêt-nie, ewentualnie przyjaŸobojêt-nie, bez okazywania niechêci lub strachu. Ocena reakcji psa:

1 – przestraszony, porusza siê niepewnie z podkulonym ogonem,

2 – spokojny, ale przy mijaniu obcych wykazuje nie-pokój,

3 – podekscytowany, chce siê witaæ z mijanymi ludŸmi, opiekun ma k³opot z opanowaniem psa,

4 – obojêtny lub przyjazny. Próba V – Reakcja na strza³

Celem próby jest sprawdzenie reakcji na nag³y ha³as. Przewodnik stoi lub idzie z psem na luŸnej smyczy, w tym czasie oddawany jest strza³ z pistoletu startowego z od-leg³oœci minimum 15 m. Pies ma zachowaæ siê obojêtnie, ewentualnie mo¿e byæ lekko podekscytowany i szczekaæ, ale nie mo¿e wykazaæ lêku. Ocena reakcji psa:

1 – nieopanowany strach,

2 – niepokój, pies jest niepewny, ale nie ucieka, 3 – po strzale wystêpuje reakcja na ten dŸwiêk, ale pies zaraz siê uspokaja,

4 – obojêtnoœæ lub podekscytowanie. Próba VI – Reakcja na drugiego psa

Próba ma wykazaæ, ¿e pies potrafi spokojnie zachowy-waæ siê w otoczeniu innych psów.

Co najmniej dwóch w³aœcicieli z psami zbli¿a siê do sie-bie z przeciwnych stron, mijaj¹ siê w odleg³oœci ok. 2 m. (stron¹ od w³aœciciela). Pies nie powinien wykazywaæ agre-sji ani nadmiernej ekscytacji. W³aœciciel powinien nad nim panowaæ. Ocena reakcji psa:

1 – agresywny, nie daj¹cy siê opanowaæ,

2 – du¿e pozytywne zainteresowanie drugim psem, ale brak podporz¹dkowania siê opiekunowi,

3 – du¿e zainteresowanie drugim psem, ale po interwen-cji opiekuna nastêpuje uspokojenie,

4 – obojêtny lub zdradzaj¹cy lekkie zainteresowanie dru-gim psem, lecz ca³kowicie podporz¹dkowany w³aœcicielowi.

Próba VII – Aport

Celem próby jest ocena chêci aportowania i zabawy. Osoba obca toczy przed psem pi³kê lub wa³ek jutowy. Ocena reakcji psa:

1 – zupe³ny brak zainteresowania lub lêk na widok no-wego przedmiotu, lub obcej osoby,

2 – zainteresowanie aportem, wodzi wzrokiem za przed-miotem, ale brak chêci do chwytania go,

3 – usi³owanie uchwycenia aportu ³ap¹ lub zêbami, 4 – pewne z³apanie aportu.

Wyniki i omówienie

W przeprowadzonych testach stwierdzono, ¿e naj-wy¿sze wyniki uzyska³y psy wyszkolone i by³y to ró¿-nice statystycznie istotne (p £ 0,01) w porównaniu do psów niewyszkolonych (tab. 1). Psy wyszkolone by³y spokojne, zrównowa¿one, zachowywa³y siê

(3)

swobod-Medycyna Wet. 2009, 65 (9) 644

nie we wszystkich zadaniach testu, gdy¿ nie by³a to dla nich nowa sytuacja. Ka¿dy egzamin poprzedza tzw. próba zachowania psa, w trakcie której sêdzia kynolo-giczny oceniaj¹cy wykonanie próby podchodzi do prze-wodnika i psa, podaje przewodnikowi rêkê i zapisuje dane zdaj¹cej pary. W tym czasie pies ma ignorowaæ zachowanie obcej osoby lub wykazaæ zachowanie przyjazne. Psy agresywne i lêkliwe nie s¹ dopuszcza-ne do kontynuowania egzaminu. Potwierdza to hipo-tezê, ¿e szkolenie znacz¹co wp³ywa na poprawê za-chowania psa. Psy przebywaj¹ce w domu opiekuna równie¿ uzyska³y statystycznie wy¿szy œredni wynik testu (p £ 0,05) ni¿ psy utrzymywane w kojcach i ma-j¹ce ograniczony kontakt z w³aœcicielem (tab. 2). Psy utrzymywane w domu systematycznie wyprowadzane by³y na spacery, gdzie spotyka³y siê z sytuacjami opi-sanymi w teœcie. Psy przebywaj¹ce w kojcach w wielu przypadkach nie by³y wyprowadzane poza teren pose-sji i nie by³y przyzwyczajone do osób obcych i innych psów.

Opracowany w Katedrze Hodowli Amatorskich i Zwierz¹t Dzikich test socjalnoœci dla psów doros³ych pozwala sprawdziæ socjalne zachowanie psa w warun-kach, z którymi pies ma stycznoœæ na co dzieñ. Mo¿e on byæ narzêdziem pomocniczym we wstêpnej ocenie charakteru psa przeznaczonego do adopcji i pozwoli na zwrócenie uwagi na niepokoj¹ce zachowania przy przygotowaniu psa do adopcji. Mo¿e byæ przeprowa-dzany równie¿ w hotelach dla psów i w zale¿noœci od jego wyników uzyska siê informacjê odnoœnie do spo-sobu opieki nad zwierzêciem.

W wielu krajach wykorzystuje siê testy behawioral-ne dla psów doros³ych w programach hodowlanych oraz w celu przewidywania potencjalnych niebezpie-czeñstw ze strony psów. W Szwajcarii standaryzowa-ny test zachowania stosowastandaryzowa-ny jest od 1949 r. przez Swiss German Shepherd Dog Breeding Club w celu oceny charakteru i temperamentu psów i ich zacho-wania wobec ludzi i otoczenia (12). W Szwecji w The Army Dog Training Center (ADTC) zaprojektowano test mentalnoœci (psychiczny) dla psów

18-miesiêcz-nych, który u¿ywany jest do selekcji zwierz¹t nadaj¹-cych siê do treningu dla celów wojskowych i cywil-nych (15).

Netto i wsp. (13) opracowali test badaj¹cy agresjê psów. Ten szeroki test sk³ada³ siê z 43 podtestów. Ba-daniami objêto trzy grupy psów: dwie z nich stanowi-³y rasy uznane za agresywne (doberman, rottweiler) i potencjalnie agresywne (fila brasileiro, dog argentyñ-ski i american staffordshire terrier), a trzeci¹ grupê sta-nowi³y psy ras nieagresywnych (labrador retriever, golden retriever, wy¿e³ niemiecki). Badania wykaza³y znacz¹cy zwi¹zek pomiêdzy wyst¹pieniem agresji z pogryzieniem u danego psa w przesz³oœci a zacho-waniem agresywnym podczas testu we wszystkich trzech badanych grupach psów. Jak podaj¹ Wilsson i Sundgren (17), testy behawioralne powinny najpierw dostarczyæ informacji o pojedynczym psie, a interpre-tacjê wyników nale¿y dostosowaæ póŸniej zgodnie ze znanymi zachowaniami w ramach wybranej rasy i do zamierzonego wykorzystania psa. W otrzymaniu po-mocnych informacji wa¿ny jest nie tylko sam test, ale równie¿ sposób interpretacji wyników (18).

Test socjalnoœci opracowany w Katedrze Hodowli Amatorskich i Zwierz¹t Dzikich eksponuje zachowa-nia, które powinien przejawiaæ ka¿dy pies maj¹cy kon-takt z obcymi ludŸmi i psami (tereny aglomeracji miej-skiej), aby nie stwarzaæ zagro¿enia dla innych. Nie zawiera elementów dotycz¹cych szkolenia i tym ró¿ni siê od specjalistycznych testów wykorzystywanych w Szwecji i Szwajcarii. G³ównym jego celem jest wy-chwycenie zachowañ lêkowych i agresywnych, któ-rych czêst¹ przyczyn¹ s¹ nie tylko b³êdy w³aœcicieli w wychowaniu psa, ale te¿ zaburzenia psychiczne po-jawiaj¹ce siê u psów ¿yj¹cych w miastach na ograni-czonej przestrzeni i w du¿ym zagêszczeniu populacji. Problemy behawioralne wystêpuj¹ce u psów prowa-dz¹ do zachowañ agresywnych i pogryzieñ oraz staj¹ siê coraz czêstsz¹ przyczyn¹ ich porzucania i usypia-nia. Nie s¹ to problemy tylko lokalne. W USA notuje siê oko³o 2 mln. przypadków pogryzieñ rocznie. W ba-daniach nad agresj¹ prowadzonych w Klinice Ma³ych Zwierz¹t Uniwersytetu w Teksasie stwierdzono, ¿e na 513 badanych psów najwiêcej przypadków agresji mia³o miejsce ze strony mieszañców (15,6% przy-padków), a najczêstsz¹ form¹ agresji by³a agresja do-minacyjna (39,2%), nastêpnie agresja ze strachu (10,9%) (8).

Lecznice weterynaryjne nie posiadaj¹ specjalistów, którzy byliby w stanie wychwyciæ wady psychiki psów w ich pocz¹tkowym okresie. Lekarze weterynarii, pra-cownicy hoteli dla zwierz¹t i schronisk oraz osoby zajmuj¹ce siê adopcj¹ bezdomnych psów powinny przynajmniej w podstawowym zakresie potrafiæ inter-pretowaæ zachowanie psa. Dla lekarza weterynarii wstêpna ocena psychiki psa jest pomocna w unikniê-ciu wywo³ania agresji podczas badania zwierzêcia oraz w doradztwie w³aœcicielowi w zapanowaniu nad z³ym zachowaniem psa. Stwierdzono bowiem zwi¹zek

po-Tab. 1. Wp³yw szkolenia na wyniki testu socjalnoœci uzyska-ne przez psy (liczba punktów)

Objaœnienia: a, b – istotnoœæ przy p £ 0,05; A, B – istotnoœæ przy p £ 0,01 y s P n x ±SD min-max e n o l o k z S 88 27,56A 1,33 24-28 e n o l o k z s e i N 69 22,95B 3,93 13-28

Tab. 2. Wp³yw sposobu utrzymania na wyniki testu socjal-noœci (liczba punktów)

Objaœnienia: a, b – jak w tab. 1. a i n a m y z rt u b ó s o p S n x ±SD min-max m o D 143 25,00a 2,97 18-28 c e j o K 114 22,04b 4,52 11-28

(4)

Medycyna Wet. 2009, 65 (9) 645 miêdzy agresj¹ dominacyjn¹ psa a antropomorficznym

zachowaniem w³aœciciela, jak równie¿ pomiêdzy nad-pobudliwoœci¹ i ruchliwoœci¹ psa a lêkiem u w³aœci-ciela (14).

Badania przeprowadzone wœród klientów lecznic weterynaryjnych w wybranych prowincjach kanadyj-skich wykaza³y, ¿e problemy zwi¹zane z agresj¹ i po-gryzieniem wyst¹pi³y u 15,6% psów i w wiêkszoœci dotyczy³y osób z tego samego gospodarstwa domo-wego (9-11). Ma³e psy wykazywa³y czêœciej zacho-wania agresywne z pogryzieniem ni¿ psy du¿e, co powi¹zano z wiêksz¹ tolerancj¹ w³aœciciela psa na zachowanie agresywne. Najczêstszymi ofiarami po-gryzieñ byli doroœli, a najwiêcej obra¿eñ (56,2%) dotyczy³o r¹k i ramion (11). Wœród psów gryz¹cych obserwowano te¿ strach przed dzieæmi, mê¿czyznami i obcymi (10).

Dla pracowników hoteli dla psów wstêpna ocena psychiki przyjmowanego psa ma fundamentalne zna-czenie w sposobie jego prowadzenia podczas pobytu w hotelu, jednak¿e najwa¿niejsza jest ocena psychiki psa przy przekazywaniu go do adopcji. W krajach Europy Zachodniej i USA zanim pies zostanie komu-kolwiek przekazany, jego psychika jest dok³adnie ana-lizowana. Jest on do adopcji bardzo dok³adnie przy-sposabiany i przechodzi trening podstawowego pos³u-szeñstwa. Wiadomo, ¿e psy trafiaj¹ do schronisk po ró¿nych przejœciach, przewa¿nie z wieloma zahamo-waniami lêkowymi lub nawet fobiami.

W analizie zachowania psów przeprowadzonych przez jedno ze schronisk w pó³nocnej Irlandii w pierw-szym miesi¹cu ich pobytu u nowych w³aœcicieli stwier-dzono, ¿e psy te wykazuj¹ problemy behawioralne, które mog¹ prowadziæ do ich zwrotu. Wprowadzenie testów zachowania oraz systemów terapii behawioral-nej do schronisk mo¿e tê liczbê znacznie zmniejszyæ (16).

Wa¿na te¿ jest ocena, czy pies po prze¿ytych wyda-rzeniach bêdzie nadawa³ siê do wspó³pracy z cz³owie-kiem i nie bêdzie stwarza³ zagro¿enia. B³¹d osoby wydaj¹cej psa z wad¹ psychiki mo¿e byæ tragiczny w skutkach. Niejednokrotnie zdarza³y siê przypadki dotkliwych pogryzieñ nowych w³aœcicieli przez adop-towane psy. Taka sytuacja mia³a miejsce kilka miesiê-cy temu w Lublinie, kiedy to adoptowany 4-letni sa-miec rasy shar pei dotkliwie pogryz³ nowego w³aœci-ciela. Zdarzenie mia³o miejsce po tygodniu pobytu psa w nowym domu. Atak poprzedzi³y takie zachowania, jak: chód na sztywnych nogach w obecnoœci w³aœci-cieli, zachodzenie im drogi, ci¹gniêcie na smyczy na spacerach i agresja wobec innych psów. W tym przy-padku podstawowe staje siê pytanie, dlaczego pies z ta-k¹ tendencj¹ do dominacji zosta³ wydany niedoœwiad-czonym w³aœcicielom. ¯adna spoœród osób przekazu-j¹cych psa do adopcji nie zapyta³a o status rodzinny przysz³ych w³aœcicieli i ich doœwiadczenie w zajmo-waniu siê psami. Pies nie by³ obserwowany ani w ¿a-den sposób przysposabiany do adopcji, a jedyn¹

spra-w¹ priorytetospra-w¹ by³o znalezienie mu domu. Niektóre psy albo nie nadaj¹ siê do adopcji, albo te¿ trzeba im wybraæ doœwiadczonego opiekuna. Nale¿y pamiêtaæ, ¿e wiele osób chêtnie przyjmie rasowego psa – mog¹ go mieæ za darmo i to jest dla nich wystarczaj¹cy ar-gument. Niewiedza na temat zachowañ psów i ewen-tualnych problemów z psychik¹ nie jest w zwi¹zku z tym dla takich osób powodem do niepokoju. Dlate-go tak wa¿na jest rola osoby czuwaj¹cej nad adopcj¹ psów.

Piœmiennictwo

1.Anon.: Miêdzynarodowe Regulaminy Egzaminów Psów U¿ytkowych. Zwi¹-zek Kynologiczny w Polsce, G³ówna Komisja Szkolenia Psów, £ódŸ 2003. 2.Anon.: Prüfungsordnung des Verbandes für das deutsche Hundewesen (VDH).

Gültig ab 1. Januar 1996.

3.Anon.: Regulamin kwalifikacji hodowlanej dla rasy Doberman. Druk okólny Zwi¹zku Kynologicznego w Polsce, Warszawa 2004.

4.Anon.: Regulamin testów psychicznych psów ras obroñczych. Druk okólny Zwi¹zku Kynologicznego w Polsce, Warszawa 2003.

5.Anon.: Testy psychiczne dla Ogarów Polskich i Goñczych Polskich. Druk okólny Zwi¹zku Kynologicznego w Polsce, Warszawa 2003.

6.Anon.: Testy psychiczne dla psów/suk rasy Rottweiler. Druk okólny Zwi¹zku Kynologicznego w Polsce, Warszawa 2003.

7.Anon.: Testy psychiczne dla ras: Bernardyn, Berneñski Pies Pasterski, Owcza-rek Kaukaski, OwczaOwcza-rek Œrodkowoazjatycki. Druk okólny Zwi¹zku Kynolo-gicznego w Polsce, Warszawa 2003.

8.Beaver B. V.: Profiles of Dogs Presented for Aggression. J. Am. Anim. Hosp. Ass. 1993, 29, 564-569.

9.Guy N. C., Luescher U. A., Dohoo E., Spangler E., Miller J. B., Dohoo I. R., Bate L. A.: A case series of biting dogs: characteristics of the dogs, their behaviour, and their victims. Appl. Anim. Behav. Sci. 2001a, 74, 43-57. 10.Guy N. C., Luescher U. A., Dohoo E., Spangler E., Miller J. B., Dohoo I. R.,

Bate L. A.: Demographic and aggressive characteristics of dogs in a general veterinary caseload. Appl. Anim. Behav. Sci. 2001b, 74, 15-28.

11.Guy N. C., Luescher U. A., Dohoo E., Spangler E., Miller J. B., Dohoo I. R., Bate L. A.: Risk factors for dog bites to owners in a general veterinary case-load. Appl. Anim. Behav. Sci. 2001c, 74, 29-42.

12.Miyake T., Gaillard C.: A behaviour test on German Shepherd dogs: heritability of seven different traits. Appl. Anim. Behav. Sci. 2002, 79, 113--132.

13.Netto W. J., Planta D. J. U.: Behavioural testing for aggression in the domestic dog. Appl. Anim. Behav. Sci. 1997, 52, 243-263.

14.O’Farrel V.: Owner attitudes and dog behaviour problems. Appl. Anim. Behav. Sci. 1997, 52, 205-213.

15.Reuterwall C., Ryman N.: An estimate of additive genetic variation of some mental characters in Alsatian dogs. Hereditas 1973, 73, 277-284.

16.Wells D., Hepper P. G.: Prevalance of behaviour problems reported by owners of dogs from an animal rescue shelter. Appl. Anim. Behav. Sci. 2000, 69, 55-65.

17.Wilsson E., Sundgren P.-E.: The use of a behaviour test for the selection of dogs for service and breeding. I. Method of testing and evaluating test results in the adult dog, demands on different kinds of service dogs, sex and breed differences. Appl. Anim. Behav. Sci. 1997 a, 53, 279-295.

18.Wilsson E., Sundgren P.-E.: The use of a behaviour test for the selection of dogs for service and breeding. II. Heritability for tested parameters and effect of selection based on service dog characteristics. Appl. Anim. Behav. Sci. 1997 b, 54, 235-241.

Adres autora: dr in¿. Ma³gorzata Goleman, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin; e-mail: malgorzata.goleman@up.lublin.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

W dalszej części roz- działu autorzy przedstawili możliwości wykorzystania komputera w kabinie, czy to jako narzędzia pozwalającego przeglądać poszczególne slajdy refera- tu

Przykładem kalki frazeologicznej może być tłumaczenie francuskiego frazeologizmu avoir une mémoire d’éléphant w języ- ku polskim za pomocą struktury mieć pamięć słonia

Mamy nadzieję, że dzięki pozyskaniu tekstów od specjalistów z różnych dziedzin, a przede wszystkim praktyków i teoretyków translacji z wielu języ- ków, uda

Stosowanie słow- nika jest, i słusznie, traktowane jako tożsame z tłumaczeniem, a tłumaczenie w uczeniu się i w nauczaniu języka obcego opóźnia, zdaniem wielu dydaktyków,

procesie tłumaczenia konstrukcji przydawki rozwiniętej z języka niemieckiego na język polski oraz przy tłumaczeniu w odwrotnym kierunku.. Różnice w systemach badanych języków

szyk nienacechowany pragmatycznie (neutralny) – wynikający pośred- nio z walencji czasownika głównego/pełnego oraz zasady bliskości składniowej (por. Helbig,

Przekład frazeologizmów mających swoje ekwiwalenty w języku polskim ogra- nicza się do podania frazeologicznych odpowiedników polskich, np.. die

Dlatego tak istotnym problemem staje się kwestia tłumaczenia sloganów z języka obcego na język polski.. Jakie czynniki należy wziąć pod uwagę, by zachować