• Nie Znaleziono Wyników

Chrzest: umrzeć z Chrystusem, by zmartwychwstać z Chrystusem : chrzcielny charakter życia chrześcijańskiego wg rz 6, 1-11

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Chrzest: umrzeć z Chrystusem, by zmartwychwstać z Chrystusem : chrzcielny charakter życia chrześcijańskiego wg rz 6, 1-11"

Copied!
14
0
0

Pełen tekst

(1)

Chrzest: umrzeć z Chrystusem, by

zmartwychwstać z Chrystusem :

chrzcielny charakter życia

chrześcijańskiego wg rz 6, 1-11

Kieleckie Studia Teologiczne 3, 401-413

(2)

Ks. W ojciech M isztal - K raków - Kielce

C

h r z e s t

:

u m r z e ć z

C

h r y s t u s e m

,

b y z m a r t w y c h w s t a ć z

C

h r y s t u s e m

C h r z c ie ln y c h a r a k te r

ż y c i a c h r z e ś c ij a ń s k ie g o w g R z 6 , 1 -1 1

W s z ó s ty m ro z d z ia le L is tu d o R z y m ia n , n a w ią z u ją c d o w c z e ś n ie js z y c h p r z e ­ m y ś le ń , św. P a w e ł A p o s to ł d z ie li s ię s w o im r o z u m ie n ie m sy tu a c ji c h rz e ś c ija n in a w o b e c B o g a , w o b e c g rz e c h u , a ty m s a m y m ta k ż e w o b e c śm ierci. C h o d z i p rz e d e w s z y s tk im o s y tu a c ję w d o c z e s n o śc i. P rz e z c h rz e s t1, c z y li z d a ru B o ż e g o , u d z ia ­ łe m c z ło w ie k a sta je s ię p rz e jś c ie z e śm ie rc i do ży c ia , z n ie w o li d o w o ln o ś c i, z e z n ie w o le n ia g r z e c h e m d o ż y c ia w k o m u n ii z B o g ie m . W e d łu g a p o sto ła , ta k i sta n r z e c z y w d o c z e sn o śc i sta n o w i d ro g ę k u ż y c iu w j e g o w iec zn e j p e łn i (por. R z 6 ,2 3 ).

1. C h rzest: śm ierć ra zem z C h ry stu sem

R z 6, 1 m o ż n a u z n a ć z a r o d z a j a lu z ji d o r z u c a n e g o n a św . P a w ła o s z c z e r ­ stw a , ja k o b y j e g o c h r z e ś c ija ń s tw o ( p r z e k a z y w a n a p r z e z n ie g o d u c h o w o ś ć ) c e c h o w a ło s ię b r a k ie m c z y n ie d o s ta te c z n y m z w r a c a n ie m u w a g i n a p o s tę p o ­ w a n ie , n a m o r a ln o ś ć (por. R z 3, 8 )2. W o d p o w ie d z i w R z 6, 2-3 a p o s to ł z w r a c a u w a g ę , iż - j e g o z d a n ie m - ż y c ie c h r z e ś c ija ń s k ie j e s t „ z d e te r m in o w a n e ” w n a ­ s tę p u ją c y s p o s ó b : p r z e z c h r z e s t c h r z e ś c ija n in u m a rł d la g rz e c h u ; d o k o n a ła s ię w ię c z m ia n a w n a jw y ż s z y m s to p n iu g ru n to w n a , g r z e s z n e p o s tę p o w a n ie j e s t n ie d o p o g o d z e n ia z b y c i e m c h r z e ś c ija n in e m . W sw e j is to c ie r a d y k a liz m tej z m ia n y m o ż n a p r z e d s ta w ić n a s tę p u ją c o : c h rz e ś c ija n in n ie ż y je j u ż „ w g r z e c h u ” (p o r. R z 6, 2 ), le c z „ w C h r y s tu s ie ” (p o r. R z 6, 11).

1 Co do ro zu m ien ia R z 6, 1-11 ja k o odnoszącego się do chrztu chrześcijańskiego por. np. X . Léon-D ufour,

Epître aux Romains.

R éédition avec des m odifications, Lyon 1970, s. 73.

(3)

A r g u m e n tu ją c , a p o s to ł o d w o łu je s ię d o c h rz tu . J a k w s k a z u ją lis ty P a w io ­ w e , a p o s to ł tr a k tu je c h r z e s t ja k o j e d n o z k lu c z o w y c h „ w y d a r z e ń ” , j e ś l i c h o d z i o c h r z e ś c ija ń s tw o i d z ie ło z b a w ie n ia 3, a w ię c ta k ż e d o ś w ia d c z e n ie B o g a i o d ­ p o w ie d ź z e s tr o n y c z ło w ie k a . W e d łu g R z 6, 3, c h r z e s t j e s t „ c h r z te m w (gr. e is) C h r y s tu s a ” , „ z a n u r z e n ie m w (gr.

eis)

C h r y s tu s a ”4. T e k s t g r e c k i p o p r z e z f o r ­ m y g r a m a ty c z n e u w y d a tn ia , ż e c h r z e ś c ija n in d o z n a je te g o „ z a n u r z e n ia ” i ż e c h o d z i o w y d a r z e n ie d o k o n a n e , j e d n o r a z o w e . „ W C h r y s tu s a ” z R z 6, 3 to p o gr.

eis C hriston.

P r z y im e k

eis

w y d a je s ię w ty m w y p a d k u w s k a z y w a ć n a „ p r z y n a le ż n o ś ć , n a p r z e n ie s ie n ie o c h r z c z o n e g o ja k o w ła s n o ś c i, n a u m ie s z c z e ­ n ie g o w s f e r z e d z ia ła n ia C h ry s tu s a , n a z a p is a n ie g o j a k o n a le ż ą c e g o d o C h r y ­ s tu s a ” 5. C h r y s tu s z a ś , z d a n ie m a p o s to ła , j e s t p o c z ą t k ie m n o w e j lu d z k o ś c i, je j P a n e m , j e j p r z y w ó d c ą (n p . R z 14, 9; 1 K o r 10, 2 ) 6. D o p e łn i a ją c ą s ię w c h rz c ie , b a r d z o ś c is łą k o m u n ię c z ło w ie k a z C h r y s tu s e m m o ż n a te ż r o z u m ie ć j a k o „ in ­ k o r p o r a c ję ” , tw o r z e n ie j e d n e g o „ C ia ła ” (1 K o r 12, 1 3 )7. W ta k im r a z ie c h r z e s t p r z e z k o m u n ię z C h r y s tu s e m p o s ia d a ta k ż e w y m ia r e k le z ja ln y , j e s t w łą c z e ­ n ie m „ w K o ś c i ó ł” (p o r. 1 K o r 10, 2 ). G r z e c h z o s ta je w ię c p o k o n a n y r ó w n ie ż j a k o p a t o lo g ia s p o łe c z n a . T a k ż e w ty m a s p e k c ie C h r y s tu s je d n o c z y n o w y lu d B o ż y (p o r. R z 3, 2 4 n ; E f 1, 10), je d n o c z y , b y d a ć u d z ia ł w s w y m z b a w c z y m d z ie le . T a k ż e p o d ty m w z g lę d e m r y t c h rz c ie ln y w ią ż e s ię w ię c z j a k n a jb a rd z ie j r a d y k a ln ą m o d y f ik a c ją

status quo

d a n e g o c z ło w ie k a . J e d n o ś ć z C h r y s tu s e m to t a k a j e d n o ś ć te o lo g a ln a , k tó r a s p r a w ia z je d n o c z e n ie r ó w n i e ż w w y m ia rz e m ięd zy lu d zk im .

J e s t z n a m ie n n y m , ż e w R z 6, 3 te n z b a w c z y p r z e ło m , j a k i s ta n o w i c h rz e s t, a p o s to ł in te r p r e tu je r ó w n i e ż w k a t e g o r ia c h „ c h r z tu / z a n u r z e n i a w (gr.

eis)

ś m ie r c i C h r y s tu s a ” (p o r. 1 K o r 11, 2 6 ). M o ż n a w ię c p o w ie d z ie ć , iż św . P a w e ł b a r d z o c h c e p o d k r e ś lić , ż e p r z e z c h r z e s t c h r z e ś c ija n in ( u m a r ły d la g r z e c h u ) d o s tę p u je z je d n o c z e n ia z C h r y s tu s e m w Je g o ś m ie r c i (c z y li p ie rw s z e ń s tw o m a w y m ia r in te r p e r s o n a ln y ) . J a k u w a ż a F. L e e n h a r d t, b y z r o z u m ie ć ta k ie p o d e j­ ś c ie d o c h rz tu , n a le ż y u w z g lę d n ić w ła ś c iw e s ta ro ż y tn y m r o z u m ie n ie s k ła d a n ia o f ia r i ty m s a m y m P a w ło w ą te o lo g ię k r z y ż a C h r y s tu s o w e g o : o f ia r a r e p r e z e n ­ tu je , z a s tę p u je c z y w p e w ie n s p o s ó b z a w ie r a w s o b ie ty c h w s z y s tk ic h , z a k t ó ­ r y c h j e s t s k ła d a n a (p o r. n p . 2 K o r 5, 15; 1 K o r 15, 3 ) 8. J e ś li ta k , to w sw e j

3 N aw et 1 K or 1, 17 nie m ożna interpretować w znaczeniu np. niedoceniania chrztu. Zob. F. L eenhardt,

L ’épître de saint Paul aux Romains,

G enève 1981, s. 88.

4 M ożliw e, że m am y tu do czynienia z aluzją do udzielania chrztu przez zanurzenie. 5 F. L eenhardt,

L ’épître...,

dz. cyt., s. 88.

6 Szerzej n a ten tem at zob. R. Schnackenburg,

Das Heilsgeschehen bei der Taufe

nach des Apostel Paulus. Eine Studie zur paulinischen Theologie,

M ünchen 1950, s. 18.

7 Tak np. F. F. B ruce,

L ’épître de Paul aux Romains: introduction et commen­

taire,

C ergy-P ontoise / F ontenay-sous-B ois 1986, s. 110.

8 F. Leenhardt,

L ’é p ître .,

dz. cyt., s. 90n. N atom iast E. K äsem ann,

An die Römer,

(4)

is to c ie c h r z e s t c h r z e ś c ija ń s k i n a le ż y r o z u m ie ć ja k o w y ją tk o w e d z ia ła n ie B o g a , p r z e z k tó r e c z ło w ie k z o s ta je z j e d n o c z o n y z e z ł o ż o n ą p r z e z C h r y s tu s a o fia rą , z s a m y m C h r y s tu s e m w J e g o m is te r iu m p a s c h a ln y m . T o w te n s p o s ó b r y t c h r z c ie ln y c z y n iłb y z b a w ie n ie d o s tę p n y m . T o w te n s p o s ó b B ó g s p e łn ia to , co ś m ie r ć C h r y s tu s a z a p o w ia d a i c z e g o u d z ie la . I s tn ie je w ię c ś m ie r ć , k tó r a n ie j e s t s k u tk ie m g r z e c h u i k a r ą , a le o w o c e m m iło ś c i b e z in te re s o w n e j (gr.

agape)

i z b a w ie n ie m , k tó r a o tw ie r a d r o g ę d o n ie p rz e m ija ją c e j p e łn i ż y c ia (p o r. n p . R z 5, 5 n ; 6, 2 3 ).

2. C h r z cie ln e „ za n u rzen ie w ” C h r y stu sa p oczą tk iem

„n ow ego ż y c ia ”

T a k ż e r o z u m ie n ie c h rz tu ja k o p o g r z e b a n ia z C h r y s tu s e m z R z 6, 4 s ta n o w i b a r d z o w a ż n y e le m e n t, j e ś l i c h o d z i o P a w ło w e w ta je m n ic z a n ie w c h rz e s t c h rz e ­ ś c ija ń s k i9, j e d n a k s tw ie r d z e n ia o c h rz c ie ln e j ś m ie r c i o r a z o c h r z c ie ln y m p o ­ g r z e b a n iu r a z e m z e Z b a w ic ie le m n ie s ą o s ta tn im s ło w e m a p o s to ła . C e le m , j a k i w z b a w c z y m d z ie le s ta w ia s o b ie B ó g , n ie j e s t ś m ie rć , a le u d z ie le n ie ż y c ia i to w j e g o p e łn i. W r o z u m i e n iu P a w ło w y m ta k i s ta n r z e c z y j e s t z a s a d n ic z y z a ­ r ó w n o , j e ś li c h o d z i o C h ry s tu s o w e m is te r iu m p a s c h a ln e , j a k i u d z ia ł lu d z i w ty m w y d a r z e n iu (p o r. n p . 1 K o r 15, 17). J e ś li p r z e z c h r z e s t c z ło w ie k d o c ie r a d o p e w n e g o k r e s u , to p r z e z te n k re s , tzn . p rz e z śm ie rć , r a z e m z C h ry stu s e m , u d z ia łe m ta k ie g o (s k ą d in ą d śm ie rte ln e g o , g rz e s z n e g o stw o rz e n ia ) sta je się, j a k to o k re ś la a p o s to ł, „ n o w e ż y c ie ” . D o s ło w n ie w R z 6 , 4 św . P a w e ł p is z e : „ a b y ś m y i m y w n o w o ś c i

(en kainoteti)

ż y c ia p o s tę p o w a li” . T e r m in

kainotes

( „ n o w o ś ć ” ) w s k a z u je , ż e n ie j e s t to z m ia n a p r z e d e w s z y s tk im c h r o n o lo g ic z n a 10. I d ą c z a R z 6, 11, tr z e b a p o w ie d z ie ć , iż c h rz c ie ln e „ w p r o w a d z e n ie - w e jś c ie w n o w o ś ć ż y c ia ” to ty le sa m o , co p o c z ą te k ż y c ia „ w C h r y s tu s ie ” . T e n s ta n r z e c z y r o z p o c z y n a s ię w ra z z c h r z te m i p o p r z e z z u p e łn e z w y c ię s tw o n a d ś m i e r c ią i w s z y s tk im , co z n i ą z w ią z a n e (n p . ja k o p r z y c z y n a c z y s k u te k ; p o r. n p . R z 5, 1 2 n ; 6, 2 3 ) , m a o tr z y m a ć w ie c z n ą p e łn ię w r a z z e z m a r tw y c h w s ta n ie m c i a ła (p o r. R z 6, 4 ). J e d n a k ta k i c ią g w y d a r z e ń m o ż e b y ć j e d y n i e d z ie łe m B o ż y m : O jc a ( R z 4 , 17), C h r y s tu s a (1 K o r 15, 4 5 )

9 Z daniem A . V iard

(S a in tP a u l.,

dz. cyt., s. 143), stw ierdzenie, że chrześcijanin w chrzcie został także pogrzebany razem z C hrystusem zaw iera m .in. przesłanie o b a r­ dzo bliskim i serdecznym zw iązku ochrzczonego ze Zbaw icielem ukrzyżow anym i zm ar­ tw ychw stałym .

10 Szerzej n a te n te m at zob. np. M . L ubom irski,

Il ruolo dello Spirito Santo nel

passaggio dall’uomo vecchio a ll’uomo nuovo secondo san Paolo. Dissertatio ad

doctoratum in Facultate Theologiae Pontficiae Universitatis Gregorianae,

R om a 1988, s. 93, przyp. 127.

(5)

i ic h Ś w ię te g o D u c h a (2 K o r 3 , 6 ); m o ż e b y ć w y n i k i e m j e d y n i e p e w n e j ja k o ś c i o w o n o w e j in te r w e n c ji z I c h s tr o n y (z o b . n p . R z 8, 1 1 -1 7 ).

B ó g u d z i e la w ie r z ą c e m u w C h r y s tu s a c z ło w ie k o w i d a r u u c z e s tn ic t w a w ś m ie r c i Z b a w ic ie la w ty m w ła ś n ie c e lu , b y d a ć m u u d z ia ł w „ n o w y m ” ż y c iu C h r y s tu s o w y m (p o r. K o l 2, 12:

razem z N im p o g rzeb a n i w chrzcie, w któ ­

rym też razem zostaliście w skrzeszeni p r z e z w iarę w m oc Boga, który Go

w skrzesił

; E f 2 , 5:

nas, um arłych na sku tek występków, razem z C hrystu­

sem p rzyw ró cił do życia

). Św . P a w e ł a n i n ie u to ż s a m ia (n ie m y li z e s o b ą ), a n i n ie o d d z ie la c h rz c ie ln y c h ś m ie r c i i z m a r tw y c h w s ta n ia c h rz e ś c ija n in a . P o d o b ­ n ie c h c e o n , b y p o d c h o d z ić d o p a s c h a ln e g o m is te r iu m s a m e g o C h ry s tu s a .

B óg zaś okazuje nam sw oją m iłość w łaśnie przez to, że Chrystus um arł za nas, gdyśm y byli jeszcze grzesznikam i. Tym bardziej w ięc będziem y przez N iego zacho­ w ani o d karzącego gniew u, gdy teraz przez k rew Jego zostaliśm y uspraw iedliw ie­ ni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy poj ednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, b ędąc ju ż pojednani, dostąpim y zb aw ienia p rzez Jego życie (Rz 5, 8-10).

W e d łu g św . P a w ła c h r z e s t p o z o s ta je w j a k n a jś c iś le js z y m z w ią z k u z p e w ­ n y m o k r e ś lo n y m w y d a r z e n ie m , k tó r e n a d o d a te k c h r o n o lo g ic z n ie n a le ż y do p r z e s z ło ś c i. T o w y d a r z e n ie a p o s to ł p r z e d s ta w ia ja k o : C h ry s tu s „ u m a r ł - z o s ta ł p o g r z e b a n y - z o s ta ł w s k r z e s z o n y ” . T o j e d n o je d y n e w y d a r z e n ie p a s c h a ln e , p r z e b o g a te w a s p e k ty i z b a w c z e s k u tk i, w p e w n y m s e n s ie o d s a m e g o p o c z ą t­ k u z a w ie r a w ta k im ra z ie , z B o ż e g o p u n k tu w id z e n ia , r ó w n ie ż c h rz c ie ln e śm ie rć , p o g r z e b a n ie i w s k r z e s z e n ie r a z e m z C h r y s tu s e m ty c h w s z y s tk ic h , k tó r z y p r z e z c h r z e s t (c z y li ta k ż e p r z e z w ia r ę ) m ie li z o s ta ć ( k ie d y k o lw ie k ) z łą c z e n i z C h r y ­ s tu s e m 11. O tó ż C h r y s tu s w s k r z e s z o n y z m a r t w y c h to P ie r w s z y s p o ś r ó d ż y j ą ­ c y c h , J e g o z m a r tw y c h w s ta n ie s p ra w ia , iż r o d z ą s ię d o ż y c ia w s z y s c y ci, k tó r z y w i e r z ą w N ie g o i m a j ą u d z i a ł w J e g o ś m i e r c i12.

Chrystus zo sta ł w skrzeszony

sp ośró d tych, co umarli, ja k o p o c zą te k

(gr.

aparche)

(1 K o r 15, 2 0 ). W t a ­ k im r a z ie , w e d łu g a p o s to ła , c h r z e s t j e s t je d n y m z n a jw a ż n ie js z y c h e le m e n tó w , j a k i e s k ła d a j ą s ię n a B o ż e r e w in d y k a c je i p la n y w o b e c c a łe g o lu d z k ie g o b y tu c z y w o b e c c a łe j r z e c z y w is to ś c i s tw o r z o n e j (z o b . n p . R z 8, 1 9 n ; 2 K o r 5, 17n). C h r z c ie ln a ś m ie r ć i p o g r z e b a n ie z C h r y s tu s e m p r z y g o to w u ją u d z i a ł w J e g o w s k r z e s z e n iu , w m o c y J e g o ż y c ia , k tó r a o b ja w ia s ię w z m a r tw y c h w s ta n iu . N a w e t s ta n o w ią p o c z ą t e k d o c z e s n e g o e ta p u u c z e s tn ic t w a w n ic h . D e f in ity w ­ n ie d o k o n a n e i w ty m z n a c z e n iu h is to r y c z n ie z a m k n ię te m is te r iu m p a s c h a ln e w te n s p o s ó b j e s t n ie p rz e m ija ją c e , a k tu a ln e w d o c z e s n y m „ t e r a z ” i d e c y d u ją ­ c e d la p r z y s z ło ś c i.

11 Zob. E. K äsem ann,

An die...,

dz. cyt., s. 156.

12 Zob. J. Cam bier,

La liberté des baptisés. Rm 6, 3-11,

„L e T riduum pascal, A s­ sem blées du Seigneur” , 21 (1969), s. 46.

(6)

3. D u c h Ś w ięty i Jego w k ład w m isterium c h rzcieln e

W R z 6, 4 a p o s to ł s tw ie rd z a , ż e C h r y s tu s z o s ta ł w s k r z e s z o n y z m a r t­ w y c h „ d z ię k i c h w a le O jc a ” (gr.

dia tes doxes tou patros).

Z te k s tu w y n ik a , ż e ta k ż e p o z o s ta ją c e w p e w n y m z w ią z k u z e z m a r tw y c h w s ta n ie m C h r y s tu s a c h rz c ie ln e w e jś c ie i p o z o s ta w a n ie „ w n o w o ś c i ż y c ia ” d o k o n u je s ię „ d z ię k i c h w a ­ le O jc a ” .

W N o w y m T e s ta m e n c ie s ło w o „ c h w a ła ” m o ż e w s k a z y w a ć , ż e d z ie je s ię c o ś w a ż n e g o , d e c y d u ją c e g o (n p . M t 16, 2 7 ; M k 8, 3 8 ) 13. W p e w n y m s e n s ie in f o rm u je o n o o p r z y c z y n ie z m ia n te g o ro d z a ju : c h w a ła to p r z e c ie ż o b ja w ie n ie m o c y , o b e c n o ś c i s a m e g o B o g a (z o b . n p . 2 K o r 3, 7 - 1 8 ) 14. W R z 6, 4 o k r e ś le n ie „ c h w a ła ” w s k a z u je n a s y tu a c ję b a r d z o w a ż n ą ; n a w e t w ię c e j, b o w s k a z u je n a j e j p r z y c z y n ę , o d n o s i s ię d o te g o , w j a k i s p o s ó b w c h r z c ie z o s ta je p r z e k r o c z o ­ n y „ s ta n ś m i e r c i” , w j a k i p r z y c h o d z i u d z ia ł w z b a w ie n iu - ż y c iu . A p o s to ł o d ­ w o łu je s ię t u d o k o n c e p c ji n o w e g o (p rz e d e w s z y s tk im ) ja k o ś c i o w o ż y c ia , ż y c ia o d n o w io n e g o , d o p e łn io n e g o , p r o w a d z o n e g o , z m ie r z a ją c e g o d o sw ej p e łn i (por. n p . R z 6, 2 3 ). O tó ż s tw ie rd z e n ie „ p r z e z c h w a łę O jc a ” z R z 6, 4 n a j p r a w d o p o ­ d o b n ie j tr z e b a r o z u m i e ć j a k o „ p r z e z D u c h a Ś w ię te g o , k tó r y j e s t D u c h e m O jc a ” 15. R z e c z y w iś c ie w e d łu g a p o s to ła to D u c h Ś w ię ty j e s t D u c h e m O jc a i C h r y s tu s a (n p . R z 8, 9 ), D u c h e m z m a r tw y c h w s ta n ia ta k C h r y s tu s a , j a k i z b a ­ w ia n y c h p r z e z N ie g o (n p . R z 1, 3 -4 ; 8, 11), D u c h e m e s c h a to lo g ic z n e j n o w o ś c i, e s c h a to lo g ic z n e g o o d n o w ie n ia i u d z ie le n ia p e łn i ż y c ia (por. G a 6, 8 )16. W e d łu g R z 7, 6, k ie d y c z ło w ie k sta je s ię c h r z e ś c ija n in e m , to j e g o u d z ia łe m j e s t ż y c ie

en

kainoteti pn eum atos,

„ w n o w o ś c i D u c h a ” . W a rto te ż p r z y to c z y ć 2 K o r 3, 6:

On

[tzn . B ó g O jc ie c ]

też sprawił, że byliśm y w stanie sta ć się sługam i N o ­

w ego

(g r.

kaines) P rzym ierza , p r z y m ie rz a n ie litery, lecz D u ch a ; litera

bow iem zabija, D uch za ś o żyw ia

.

W r o z u m ie n iu R z 6, 4 e s c h a to lo g ic z n a n o w o ś ć

(kainotes)

ż y c ia j e s t u d z i a ­ łe m c z ło w ie k a , p o c z y n a ją c o d c h rz tu , i p o w in n a s ta ć s ię j e g o u d z i a łe m (ta k ie s ą p r z y n a jm n ie j m o ż liw o ś c i, z a m ia r y B o ż e ) , d z ie d z ic tw e m w c a łe j p e łn i w ra z

13 Zob. O. M ichel,

Der B rief an die Römer. 5. bearbeitete Auflage dieser Ausle­

gung,

G ötyngen 1978, s. 205.

14 Zob. E. K äsem ann,

An d i e . ,

dz. cyt., s. 156n.

15 W ięcej inform acji o dnośnie takiej in terpretacji term in u

doxa

w R z 6, 4 m ożna znaleźć np. w: F.-X. D urrw ell,

Jesus Fils de Dieu dans l ’Esprit Saint,

Paris 1997, s. 90.

16 Szerzej n a te n te m at zob. W. M isztal,

Życie w jedności z Duchem i dzięki Du­

chowi (status quo, postawa i możliwości chrześcijanina według Listu do Galatów

6, 8),

„F orum T eologiczne” 4 (2003), s. 8n; tenże,

Odnowienie i udzielenie pełni życia

w Świętym Duchu Ojca i Chrystusa. Studium na podstawie listów św. Pawła Aposto­

ła,

K raków 2002, s. 54n.

(7)

z e z m a r tw y c h w s ta n ie m c i a ła 17, c z e g o w e d łu g a p o s to ła B ó g O jc ie c d o k o n a w ła ś n ie p r z e z s w e g o , j u ż w d o c z e s n o ś c i z a m ie s z k u ją c e g o w c z ło w ie k u , D u ­ c h a ( R z 8, 11).

4. O jciec i „n ow e ż y c ie ” ch rześcija n in a

I s tn ie je w a ż n a r e la c ja p o m ię d z y R z 6, 5 -7 o r a z R z 6, 8 -1 0 : to , c o je d n e p r z e k a z u j ą o o c h r z c z o n y m , to d r u g ie t w ie r d z ą o d n o ś n ie d o C h ry s tu s a . W t a ­ k im r a z ie 6, 8 -1 0 w s k a z u ją n a p o d s ta w ę c h r y s ty c z n ą s tw ie rd z e ń o s y tu a c ji o c h rz c z o n e g o z 6, 5 -7 . R z 6, 5 w s k a z u je n a a k tu a ln o ś ć , n a j u ż z a p o c z ą tk o w a n y i n a d a l tr w a ją c y (

geg onam en

, „ z o s ta liś m y ” , to tr y b o z n a jm u ją c y p e r f e c tu m ) u d z i a ł w ś m ie r c i C h r y s tu s a i ż e c o ś p o d o b n e g o m a d o ty c z y ć ta k ż e u d z ia łu w n o w y m ż y c iu C h ry ­ s tu s a , in a c z e j m ó w ią c w J e g o z m a r tw y c h w s ta n iu 18. A p o s to ł p is z e o ty m , o d ­ w o łu ją c s ię d o s ło w a

sym p hytoi19,

k tó r e w z n a c z e n iu p ie r w s z y m w s k a z u je n a w s z c z e p ie n ie , w łą c z e n ie , w z r a s ta n ie r a z e m , a c z e r p a n ie z ty c h s a m y c h p o k a r ­ m ó w , o ż y w c z y c h s o k ó w (p o r. J 15 )20. A k c e n t w y d a je s ię s p o c z y w a ć n a u d z i e ­ la n iu ż y c ia . F. L e e n h a r d t ro z u m ie to n a s tę p u ją c o : „ P rz e z c h rz e s t te n , k to w ie rz y , u c z e s tn ic z y w n o w y m d y n a m iz m ie , j a k i z o s ta ł w s z c z e p io n y w d z ie je lu d z k ie p r z e z o f ia r ę k r z y ż o w ą ” 21. W R z 6, 5 s tr o n a b ie r n a to n a j p r a w d o p o d o b n ie j p a s - s iv u m d iv in u m : j e ś l i ta k , to m a m y d o c z y n ie n ia z d z ia ła n ie m z e s tr o n y O jc a .

C h r y s tu s s k ła d a s w ą o fia r ę , b y z a p e w n ić c z ło w ie k o w i „ n o w e j a k o ś c i o w o ż y c ie ” , c z y li p e ł n ię ż y c ia . W R z 6, 5 o z j e d n o c z e n iu z C h r y s tu s e m w z m a r ­ tw y c h w s ta n iu a p o s to ł p is z e w c z a s ie p r z y s z ły m , k tó r y m o ż n a r o z u m ie ć c h r o ­ n o lo g ic z n ie ( w s k r z e s z e n ie p r z y w y p e łn i e n iu d z ie jó w ) lu b lo g ic z n ie ( u d z ia ł w ś m ie r c i C h r y s tu s a j a k o u d z ie le n ie u c z e s tn ic t w a w J e g o ż y c iu ) . Z e w z g lę d u n a k o n te k s t w y d a je się , ż e to d ru g ie r o z w ią z a n ie j e s t tr a f n ie js z e (p o r. n p . K o l 2, 12 o n ie r o z d z ie ln o ś c i k r z y ż a i z m a rtw y c h w s ta n ia ). „ N o w e ż y c ie ” r o z p o c z y ­

17 Por. S. Lyonnet, Les étapes du mystère du salut selon l ’Epître aux Rom ains

,

P aris 1969, s. 206 . H . Schlier, D er Röm erbrief

,

F reiburg, B asel, W ien 1979, s. 192n, podkreśla istnienie w R z 6, 4 paralelizm u m iędzy stwierdzeniem „Chrystus został w skrze­ szony z m artw ych” oraz „w now ości życia” .

18 O. M ichel, D er B rief

...,

dz. cyt., s. 205, dodaje symphytoido esometha

,

czyli do w zm ianki o zm artwychwstaniu.

19 W R z 6, 1-11 zaskakuje obfitość słów z p rzedrostkiem syn

-

(„razem -z-” ). N a d odatek w 6 , 8 w ystępuje też p rzyim ek syn („razem z” ). Także w te n sposób apostoł podkreśla znaczenie chrztu ja k o kom unii z C hrystusem .

20 Por. C. Perrot, L ’épître aux Romains

,

„C ahiers E vangile” 65 (1988), s. 37. 21 F. L eenhardt, L ’é p î t r e .

,

dz. cyt., s. 92.

(8)

n a s ię d la c z ło w ie k a n ie d o p ie ro w ś w ia ta c h , a le j u ż o d c h rz tu : i c a ły c z a s j e s t to B o ż y d a r u c z e s tn ic t w a w ż y c iu Z m a rtw y c h w s ta łe g o (p o r. n p . b a r d z o m o c ­ n e s tw ie r d z e n ia z R z 8, 1-2 i z 2 K o r 5, 17).

M a ją c a s w e p o c z ą tk i w g r z e c h u A d a m a p r z e s z ło ś ć i z w ią z a n y z n i ą s ta n r z e c z y (śm ie rć w ie c z n a , por. n p . R z 5, 12n; 6, 2 3 ) z o s ta je „ p o c h ło n ię ty ” w śm ie rc i C h r y s tu s a , w J e g o m is te r iu m p a s c h a ln y m : z d a r u O jc a w C h r y s tu s ie z a c z y n a s ię n o w y e ta p , n o w a lu d z k o ś ć , n o w e s tw o r z e n ie k o m u n ii z e z m a r tw y c h w s ta ­ ły m S y n e m B o ż y m i ty m s a m y m z O jc e m (z o b . n p . R z 6, 3 a .9 a ; F lp 3, 10n; R z 8, 1 1 - 1 7 ). Z d a n i e m a p o s t o ł a c h r z e ś c i j a n m a c e c h o w a ć ś w i a d o m o ś ć (

ginóskontes

, „ w ie d z ą c ” z R z 6, 6 to im ie s łó w c z a s u te ra ź n ie js z e g o s tr o n y c z y n n e j) te g o , j a k B ó g z n im i p o s tą p ił. I d ą c z a in n y m te k s ta m i z

Corpus P au-

linum,

to B o ż e d z ie ło m o ż n a p r z e d s ta w ić m .in . n a s tę p u ją c o : p r z e p r o w a d z e n ie o d c z ło w ie k a „ d a w n e g o ” d o „ n o w e g o ” ( K o l 3, 9; E f 4 , 2 2 ), s p o d p r z y n o s z ą c e ­ g o ś m ie r ć p a n o w a n ia m o c y z ł a p o d p a n o w a n ie C h r y s tu s a (p o r. G a 1, 4 ). T a k ż e w r o z d z ia le s z ó s ty m L is tu d o R z y m ia n s p o tk a m y z e s ta w ie n ie

pa la io s

( „ d a w ­ n y ” , 6, 6 ) o r a z

kainotês

( „ n o w o ś ć ” , 6, 4 ). W R z 6, 6

pa la io s

w s k a z u je n a w c z e ś n i e js z ą (m in io n ą , c h o ć je s z c z e n ie d e f in ity w n ie w d o c z e s n y m „ te r a z ” ; p o r. n p . R z 8, 2 4 ) p r z y n a le ż n o ś ć d o e k o n o m ii, k tó r e j k r e s p r z y n o s i B o ż y d a r C h r y s tu s o w e g o m is te r iu m p a s c h a ln e g o i B o ż y d a r c h r z c ie ln e g o w łą c z e n ia w to m is te r iu m w p r z y p a d k u o c h r z c z o n e g o (p o r. K o l 3, 9; E f 4 , 2 2 ). W z m ia n k ę o u k r z y ż o w a n iu r a z e m z C h r y s tu s e m z R z 6, 6 ja k o o f a k c ie m in io n y m m o ż n a r o z u m ie ć n a s tę p u ją c o : c z a s o w n ik

stauroó

o z n a c z a n ie ty lk o „ u k r z y ż o w a ć ” , a le ta k ż e „ o d g r o d z ić ” , „ o d d z ie lić ” 22. K r z y ż C h r y s tu s a i B o ż y d a r w łą c z e n ia c z ło w ie k a w te n k r z y ż j a w i s ię w ię c ta k ż e j a k o p e w n a b a r ie r a w s to s u n k u do g rz e c h u , ś m ie r c i i z w ią z a n y c h z n im i m o c y , ja k o z b a w c z y p r z e ło m (w G a 2 , 19 to s a m o s ło w o

systauroó,

„ u k r z y ż o w a ć r a z e m ” w y s tę p u je w p e r f e c tu m , c z y li c h o d z i o p e w n e tr w a n ie ; m o ż n a t u m y ś le ć o c ią g ło ś c i - s k u tk a c h p r z e ło m u o p is a n e g o w R z 6, 4 ; p o d o b n ie m o ż n a in te r p r e to w a ć p r z e s ła n ie z G a 6, 14).

O k r e ś le n ie

sóm a tês ham artias

„ c ia ło g r z e c h u ” z R z 6, 6 w s k a z u je n a s y tu a c ję c z ło w ie k a ja k o u w ik ła n e g o p r z e z g rz e c h , z d o m in o w a n e g o p r z e z g rz e c h (p o r. R z 7, 2 4 ; 8, 3 ) 23. U n ic e s tw ie n ie „ c ia ła g r z e c h u ” w s k a z u je n a c e l B o ż e g o d z ia ła n ia : j e s t n im u w o ln ie n ie c z ło w ie k a (ta k ż e w j e g o c ie le s n o ś c i) o d p a n o w a ­ n ia g r z e c h u i ty m s a m y m o d z a g r o ż e n ia ś m ie rc ią 24. Z a in n y m i w y p o w ie d z ia m i P a w ło w y m i te n o b r a z m o ż n a u z u p e łn ić n a s tę p u ją c o . C z ło w ie k ja k o

sóm a

p rz e z k o m u n ię z C h r y s tu s e m , p r z e z u d z i a ł w J e g o m is te r iu m p a s c h a ln y m s ta je s ię

22 F. B ruce,

L ’épître de Paul...,

dz. cyt., s. 110n. 23 Zob. E. K äsem ann,

An d i e . ,

dz. cyt., s. 169.

24 Z daniem J. Cam bier,

La lib e r té .,

dz. cyt., s. 45, „zniszczenie” , o k tórym je s t m ow a w R z 6, 6, należałoby rozum ieć ja k o początek unicestw ienia zła m oralnego, ja k o antycypacj ę pełni tego zniszczenia, j ako w skazanie, że zło m oralne nie m oże przetrw ać p aruzji C hrystusa.

(9)

w o ln y w z n a c z e n iu b y c i a n p . ś w ią ty n ią D u c h a B o ż e g o i s a m e g o B o g a O jc a z a m ia s t m ie js c e m g r z e c h u (n p . R z 8, 9 -1 1 ; 1 K o r 3, 1 6 n ; 6, 19). Z n is z c z e n iu z n ie w o le n ia p r z e z g r z e c h o d p o w ia d a ją n o w e z w ią z k i p o d p o r z ą d k o w a n ia i s o li­ d a rn o ś c i, ż y c ia , u s p r a w ie d liw ie n ia - s p ra w ie d liw o ś c i, k o m u n ii z B o g ie m z B o ­ ż e g o d a ru , j a k i e s ą w ła ś c iw e ty m , k tó r z y s ą „ w C h r y s tu s ie J e z u s ie ” ( R z 6, 11). P o c h o d z ą c y o d B o g a d a r z j e d n o c z e n ia z C h r y s tu s e m w J e g o ś m ie r c i, d a r u d z ia łu w m o c y Je g o z m a rtw y c h w s ta n ia o tw ie ra p r z e d c z ło w ie k ie m m o ż liw o ś ć c ie s z e n ia s ię n o w y m ż y c ie m , p r o w a d z e n ia n o w e g o ż y c ia . Z o s ta je p r z e r w a n a s o lid a r n o ś ć a d a m ic z n a i z a s tą p io n a p r z e z c h r y s ty c z n ą (p o r. n p . 1 K o r 12, 13 o w y m ia r z e e k le z ja ln y m te j n o w e j s o lid a rn o ś c i). R a d y k a liz m ta k ie j z m ia n y p r z e d s ta w ia R z 6, 7:

K to bow iem um arł

( im ie s łó w a o ry s tu , s tr o n a c z y n n a ) ,

sta ł się w olny o d grzech u

( try b o z n a jm u j ą c y p e r f e c tu m , s tr o n a b ie r n a ) 25. W ra z z c h r z te m c z ło w ie k d o s tę p u je u w o ln ie n ia o d te g o w s z y s tk ie g o , co m o ż n a o k re ś lić z a p o m o c ą te r m in ó w „ ś m ie rć ” i „ g r z e c h ” 26. W e d łu g ra b in ó w , p r a w o n ie m a j u ż m o c y n a d u m a r ł y m 27. O c h r z c z o n y u m a r ł s z y r a z e m z C h r y s tu s e m , n ie n a le ż y j u ż d o r e ż im u „ d a w n e g o ” , d o r e ż im u g r z e c h u (p o r. R z 5, 5 1 ). W d o ­ c z e s n o ś c i n a d a l p o z o s ta ją c ś m ie r te ln y m (p o r. R z 6, 2 1 ), z d a r u B o ż e g o d o s tę ­ p u je w y z w o le n ia o d g r z e c h u , m a u d z i a ł w ż y c iu C h r y s tu s a (p o r. R z 6, 11). W r a z z c h r z te m m o ż liw e j e s t d e f in ity w n e u w o ln ie n ie o d g r z e c h u 28, d e f in ity w ­ n y p o c z ą t e k n o w e g o ż y c ia .

5. „W C h r y stu sie ”: ż y c ie z B o ż e g o daru i dla B o g a

W R z 6, 5 -7 św . P a w e ł u k a z u je c h rz e ś c ija n in a j a k o w c h r z c ie w łą c z o n e g o w ś m ie rć i n o w e ż y c ie C h ry s tu s a z m a rtw y c h w s ta łe g o . N a to m ia s t w R z 6, 8-1 0 a p o s to ł p r z e d s ta w ia C h r y s tu s a j a k o T e g o , k tó r y j e s t p o c z ą t k ie m i s p r a w c ą n o ­ w e g o ż y c ia . Z d a n i e m F. L e e n h a r d ta z n a jd u ją c e s ię n a p o c z ą t k u R z 6, 8 -1 0 s tw ie r d z e n ie

Otóż, je ż e li um arliśm y razem z Chrystusem, wierzymy, że z N im

rów nież żyć będziem y

( R z 6, 8 ), n a l e ż y n a w e t r o z u m ie ć j a k o u r o c z y s te w y ­ z n a n ie w ia r y (por. 2 T m 2 , 1 1 -1 3 ), te j w ia ry , p r z e z k t ó r ą c h r z e ś c ija n in j u ż w d o ­ c z e s n o ś c i m a u d z i a ł w z b a w c z y c h r z e c z y w i s t o ś c i a c h o s ta te c z n y c h 29. T a k

25 Szereg ciekaw ych uw ag i przy k ład ó w odnośnie tego w ersetu m o ż n a znaleźć w: E. K äsem ann,

An d i e . ,

dz. cyt., s. 160.

26 Por. O. M ichel,

Der B r ie f.,

dz. cyt., s. 207 (kom entując R z 6, 7, autor ten odw o­ łuje się m .in. do Ps 88, 6 i D z 13, 38).

27 Por. J. C am bier,

La lib e rté .,

dz. cyt., s. 45.

28 B yć m oże w R z 6, 1-11 św. P aw eł w ykorzystuj e także zasadę p ra w n ą „śm ierć w innego k ładzie k res d ziałaniu sądow niczem u” ; w ięcej n a te n te m at zob. S. Lyonnet,

Les épîtres aux Galates et aux Romains,

P aris 1953, s. 89. 29 F. L eenhardt,

L ’é p îtr e .,

dz. cyt., s. 94.

(10)

r o z u m i a n a w ia r a łą c z y d w a „ m o m e n ty ” C h r y s tu s o w e g o d z ie ła : o to o c h r z c z o ­ n y d z ię k i u d z ia ło w i w ś m ie rc i C h r y s tu s a b ę d z ie ż y ć r a z e m z N im 30. P rz y s z ło ś ć m a t u c h a r a k te r ta k c h ro n o lo g ic z n y , j a k lo g ic z n y . W id a ć te ż , j a k a p o s to ło w i z a le ż y n a ty m , b y p o d k r e ś lić z n a c z e n ie z w ią z k u z C h ry s tu s e m . P rz y s z ło ś ć s p o ­ c z y w a w r ę k a c h C h r y s tu s a (p o r. 1 K o r 15, 1 7 n )31.

P r z e z s w e z m a r tw y c h w s ta n ie C h r y s tu s j e s t g w a r a n te m i p rz y c z y n ą . S p ra ­ w ia , ż e o c h r z c z o n y j u ż w d o c z e s n y m „ t e r a z ” u c z e s tn ic z y w J e g o „ n o w y m ” ż y c iu j a k o w s k r z e s z o n e g o . C o ś a n a lo g ic z n e g o m a m ie ć m ie js c e w p r z y p a d k u z b a w io n y c h w w ie c z n o ś c i, k ie d y b ę d ą w s p o s ó b d e f in ity w n y c ie s z y ć s ię u d z i a ­ łe m w ż y c iu Z m a r tw y c h w s ta łe g o . C h r y s tu s n ie d z ia ła t u s a m , a le r a z e m z O j­ c e m o r a z z D u c h e m s w y m i O jc a (z o b . n p . R z 6 , 4 ; 8, 9 -1 7 ). B ó g O jc ie c w s k r z e s ił s w e g o S y n a , b y z a p e w n ić lu d z io m (d a ć im j a k o m o ż liw o ś ć ) z m a r ­ tw y c h w s ta n ie i p e ł n ię ż y c ia . O jc ie c c h c ia ł, „ b y lu d z ie z o s ta li « w c ią g n ię c i» z C h r y s tu s e m (gr.

syn Christo)

w J e g o c h w a le b n e ż y c ie ” 32. W 1 K o r 15, 2 0 św . P a w e ł w p r o s t s tw ie rd z i:

C hrystus zo sta ł w skrzeszony i żyje ja k o p ie r ­

w ociny

(gr.

aparche) tych, co p o m a rli

(p o r. K o l 1, 18:

On j e s t Początkiem ,

P ierw orodnym sp o śró d um arłych).

T o n o w e ż y c ie , p r z e z c h r z e s t i w ia r ę j u ż w d o c z e s n o ś c i j e s t u d z ia łe m c h r z e ś c ija n in a , j e d n a k u d z ia ł te n s ta n ie s ię p e łn y d o p ie ro w w ie c z n o ś c i (n p . R z 8, 2 4 n ). W r o z u m i e n iu R z 6, 9 -1 0 C h r y s tu s z a jm u je a b s o lu tn ie p ie r w s z e m ie js c e , p r o w a d z ą c lu d z i k u B o g u O jc u (c z y li z b a w ia ją c ic h ). D z ie ło C h r y s tu s a z o s ta je t u p r z e d s ta w io n e w o g r o m n e j s y n te z ie p r z e z o d n ie s ie n ie d o d w ó c h p u n k tó w , k tó r e a p o s to ł u z n a ł z a n a jw a ż n ie js z e : u m a r ł i ż y je . W 6, 9 -1 0 św . P a w e ł w y ja ­ ś n ia te ż , j a k r o z u m ie i p r z e ż y w a sw ó j (tz n . c h r z e ś c ija ń s k i) z w ią z e k z C h r y s tu ­ s e m z m a r tw y c h w s ta ły m . C h r y s tu s w m is te r iu m p a s c h a ln y m o d n ió s ł z u p e łn e z w y c ię s tw o n a d ś m ie r te ln y m i w r o g a m i c z ło w ie k a ( n a d g r z e c h e m , ś m ie rc ią ). D z ię k i C h r y s tu s o w i ci, k tó r y c h g r z e c h p r o w a d z ił k u ś m ie r c i, m o g ą t e r a z p o d p r z e w o d e m w ła ś n ie C h r y s tu s a z m ie r z a ć k u p e łn i ż y c ia i j u ż te ra z c ie s z y ć s ię ż y c ie m (n p . R z 6, 2 ; 14, 8; G a 2 , 19). N a C h r y s tu s ie n ie c ią ż y ż a d e n g r z e c h (por. 2 K o r 5, 2 1 ), je d n a k p r z e z w c ie le n ie w s z e d ł O n d o s f e r y g r z e c h u (R z 8, 3), w j a k i ś s p o s ó b d o n ie j n a le ż a ł. P r z e z w y d a r z e n ia p a s c h a ln e „ w y s z e d ł” z n ie j (i to n ie s a m e m u , a le w y p r o w a d z a ją c z n ie j z b a w ia n y c h p r z e z s ie b ie lu d z i) i w s z e d ł d o p o r z ą d k u „ B o ż e g o ” ( b y w p ro w a d z ić ta m lu d z i, p o k tó r y c h p r z y ­ s z e d ł w s k a ż o n ą g r z e c h e m d o c z e s n o ś ć , p o r. F lp 2, 6 -1 1 ; 1 K o r 15, 4 5 ). O d te g o p r z e ło m u p a s c h a ln e g o w s p o s ó b d o s k o n a ły C h r y s tu s n a l e ż y d o s f e r y b o s k ie j.

30 Por. G. Sellin,

«Die Auferstehung ist schon geschehen». Zur Spiritualisirung

apokalyptischer Terminologie im Neuen Testament,

N ovT est 25 (1983), s. 227n.

31 Zob. H. P onsot,

Une introduction a la Lettre aux Romains,

P aris 1988, s. 158; A . M aillot,

L ’Epître aux Romains: épître de l ’oecuménisme et théologie de l ’histoire,

Paris - G enève 1989, s. 163.

(11)

J e s t to ta k a p r z y n a le ż n o ś ć , ż e n ie o p u s z c z a O n p o tr z e b u ją c y c h z b a w ie n ia , a le j e s t z n im i i ic h ta m w p r o w a d z a . T o w te n s p o s ó b j e s t O n P a n e m c h r z e ś c ija n , a b s o lu tn y m P a n e m w s z e lk ie g o s tw o r z e n ia (p o r. R z 8, 1 -3 9 ). W s k rz e s z e n ie C h r y s tu s a to J e g o w e jś c ie w p e ł n ię ż y c ia i w p ro w a d z e n ie ta m in n y c h . W e d łu g R z 1, 3 -4 C h r y s tu s z m a r tw y c h w s ta je w j e d n o ś c i z p o tr z e b u ją c y m i z b a w ie n ia :

[ je s t to E w a n g e lia ] o J e g o Synu, k tó ry s ta ł s ię w e d łu g cia ła p r z e z ró d

D aw ida, który zo sta ł ustanow ionym Synem B ożym w m ocy w edług D ucha

Św iętości p r z e z p o w sta n ie z m artw ych

33. S k u te c z n o ś ć te g o d z ie ła R z 6, 10 p o d k r e ś la n a s tę p u ją c o : Ś m ie r ć j e s t w y d a r z e n ie m „ p u n k to w y m ” :

apethanen

( „ u m a r ł” ) to tr y b o z n a jm ia ją c y a o r y s tu ; n a d o d a te k m a m y te ż d o p r e c y z o w a n ie

ephapax,

„ ty lk o r a z ” . O f ia r a C h r y s tu s a j e s t c z y m ś je d y n y m i j e s t d e fin ity w n a . N a to m ia s t d w a r a z y p o w tó r z o n e

z e

( „ ż y je ” ) g r a m a ty c z n ie j e s t tr y b e m o z n a j­ m ia ją c y m c z a s u te r a ź n ie js z e g o . T a k ż e w te n s p o s ó b j e s z c z e m o c n ie j z o s ta je p o d k r e ś lo n a w ie l k o ś ć tr iu m f u n a d ś m i e r c ią i g r z e c h e m . Ż y c ie , j a k i m ż y je C h ry s tu s p o c z ą w s z y o d p a s c h a ln e g o p rz e ło m u , i j a k ie p o c z y n a j ą c o d te g o p r z e ­ ło m u p r z e k a z u je z b a w ia ją c , to ż y c ie C h r y s tu s o w e m o ż n a r o z u m ie ć j a k o „ d z ię ­ k i B o g u ” i „ d l a B o g a ” ( ta k w y p a d a in te r p r e to w a ć gr.

to theo

w R z 6, 10; n b ., k tó r e a p o s to ł p o w tó r z y w w ie r s z u n a s tę p n y m , s to s u ją c j e d o c h r z e ś c ija n ). T o ż y c ie d z ię k i B o g u O jc u i d la B o g a O jc a c e c h u je tr w a ło ś ć i d o s k o n a ło ś ć (p o r. n p . R z 6, 2 3 ).

P is z ą c w te n s p o s ó b o C h r y s tu s ie , a p o s to ł n ie z a p o m in a o p o tr z e b u ją c y c h z b a w ie n ia . W j a k i ś s p o s ó b ś m ie rć C h r y s tu s a z a w ie r a w s o b ie ś m ie rć w s z y s t­ k ic h lu d z i, d z ię k i te m u w p r z y p a d k u c h r z e ś c ija n in a „ je g o [tzn . c h r z e ś c ija n in a ] ż y c ie r o z p o c z y n a s ię k a ż d e g o d n ia : ta k ż e o n ż y je d la B o g a ” (p o r. G a 2 , 19; 2 , 14; 2 K o r 5, 1 5 )34. I s tn ie je p a r a le liz m m ię d z y „ ta k i m y ” z R z 6, 4 o ra z „ ta k i w y ” z R z 6, 11: m .in . z te g o p o w o d u w 6, 11 m o ż n a w id z ie ć stre s z c z e n ie 6, 1-10 o r a z s w e g o r o d z a ju o p is s to p n io w e g o u r z e c z y w is tn ia n ia z b a w ie n ia w d o c z e ­ s n o ś c i w ż y c iu c h r z e ś c ija n 35. J e d y n e m is te r iu m p a s c h a ln e C h r y s tu s a o tw ie r a p r z e d d z ie ja m i ś w ia ta i p r z e d k a ż d y m c z ło w ie k ie m n o w e m o ż liw o ś c i, n o w e w y b o r y i ty m s a m y m n o w e z o b o w ią z a n ia . P o c z y n a ją c o d c h r z tu , c z ło w ie k z n a jd u je s ię w ię c w n o ­ w e j s y tu a c ji36. W e d łu g a p o s to ła c h r z e ś c ija n in m u s i r o z u m ie ć i u w z g lę d n ia ć ,

33 Co do takiego ro zu m ien ia R z 1, 3-4 por. F.-X. D urrw ell,

Ojciec. Bóg w swoim

misterium,

K ielce 2000, s. 11, przyp. 5.

34 F. L eenhardt,

L ’épître...,

dz. cyt., s. 94.

35 Por. J. Huby,

Saint Paul. Epître aux Romains,

P aris 1957, s. 213 (zdaniem tego autora k o ncepcja stopniow ego, postępującego urzeczyw istniania zbaw ienia je s t czym ś obcym d la ju daizm u); S. Lyonnet,

Le message de l ’Epître aux Romains,

P aris 1971, s. 105.

36 Por. R. Pesch,

Römerbrief,

W ürzburg 1983, s. 56n, P. Stuhlmacher,

DerBriefan die

Römer. 14 Auflage (1. Auflage dieser neuen Fassung),

G öttingen, Zürich 1989, s. 83n.

(12)

p o d ją ć w s w y m ż y c iu

(logizesthe,

„ z r o z u m ie jc ie ” to tr y b r o z k a z u ją c y c z a s u te r a ź n ie js z e g o , co z a k ła d a tr w a n ie ) 37, ż e o f ia r a C h r y s tu s a i u d z ia ł w n ie j im p li­ k u je ś m ie r ć d la g r z e c h u i n o w e ż y c ie z B o ż e g o d a r u i d la B o g a . P o p r z e z s w e m i s t e r i u m p a s c h a l n e Z m a r t w y c h w s t a ł y o t w i e r a p r z e d o c h r z c z o n y m m o ż liw o ś ć u d z ia łu w ż y c iu B o ż y m i ty m s a m y m w s w y m w ł a ­ s n y m ż y c iu . J e s t to ż y c ie z B o g a i d la B o g a ( ta k m o ż n a r o z u m ie ć gr.

to theo

z 6, 11). J e s t to ż y c ie b ę d ą c e u d z i a łe m w ż y c i u C h r y s tu s a w y w y ż s z o n e g o w c h w a le , c z y li w s k r z e s z o n e g o . W R z 6, 11 a p o s to ł k w a lifik u je to ż y c ie ja k o „ w C h r y s tu s ie ” (gr.

en C hristo)38.

O c h r z c z o n y j u ż z o s ta ł w y z w o lo n y s p o d p a n o w a n ia g r z e c h u i ś m ie r c i39, u m a r ł d la n ic h , ż y je d z ię k i i d la B o g a O jc a w C h r y s tu s ie .

D zontas

z R z 6, 11 ( d o s ł.: „ ż y ją c y c h ” ) to im ie s łó w c z a s u te r a ź ­ n ie js z e g o s tr o n y c z y n n e j: n o r m a ln ie r z e c z b io r ą c t a k a f o r m a g r a m a ty c z n a w s k a z u je n a tr w a n ie d an e j s y tu a c ji c z y s ta n u rz e c z y . T a k ż e w te n sp o só b św. P a ­ w e ł z w r a c a u w a g ę n a p o m y ś l n o ś ć o d c h r z c ie ln e j s y tu a c j i c z ło w ie k a o r a z n a z w ią z a n e z ty m m o ż liw o ś c i i z a d a n ia : o c h r z c z o n y m a (i j e s t w s ta n ie d z ię k i z w ią z k o w i z C h r y s tu s e m i D u c h e m ) p o tw ie r d z ić s w y m p o s tę p o w a n ie m , ż e j u ż w s z e d ł w ż y c ie z m a r tw y c h w s ta n ia 40.

L ogizesthe

z 6, 11 j e s t w e z w a n ie m d o k o n k r e tn y c h , o w o c n y c h p o s ta w m o r a ln y c h . U r z e c z y w is t n ia s ię to p r z e z D u c h a , k tó r y m a m o c s p r a w ić , ż e d z ie ło d o k o n a n e p r z e z C h r y s tu s a c o r a z b a r d z ie j s ta je s ię r z e c z y w is to ś c i ą w ż y c iu d a n e g o c z ło w ie k a , a ż p o d o jś c ie d o p e łn i ż y c ia p r z e z z m a r tw y c h w s ta n ie ( R z 6, 4 ; 8, 1 -2 7 ). S a m D u c h d z ia ła z a ś w s p ó ln ie z C h r y s tu s e m . O n j e s t D u c h e m „ ż y c ia w C h r y s tu s ie J e z u s ie ” ( R z 8, 1-2). K ie d y w R z 6, 11 a p o s to ł o k r e ś la ż y c ie c h rz e śc ij a n m ia n e m ż y c ia „ w C h ry ­ s tu s ie J e z u s ie ” , ż y c ia o f ia r o w a n e g o r a z e m p r z e z O jc a i C h r y s tu s a , i D u c h a , ż y c ia z B o ż e g o d a r u u k ie ru n k o w a n e g o n ie n a z a g ła d ę , a le n a B o g a , c z y li n a

37 P isząc logizesthe

,

apostoł m oże czynić aluzj ę do aktu w iary ja k o nieodzow nego dla przyjęcia chrztu, czyli podstaw ow ego dla początku i rozw oju życia chrześcijańskie­ go (por. O. M ichel, D er B rief..., dz. cyt., s. 208). Logizesthem ożna też rozum ieć w sen­ sie „zdajcie sobie spraw ę” , czyli ja k o tłum aczenie, persw azję; tw orzy to logiczną całość z w łaściw y m św. P aw łow i p rzekonaniem , że zbaw ienie to nie ja k ie ś zniew olenie, ale udzielenie - przyj ęcie w olności i to w olności synow skiej ; to w taki sposób B óg trak tu ­ je ludzi (np. R z 8, 15-17), tak też m a ją zachow yw ać się Jego wysłannicy; zob. J. Cambier,

La l i b e r t é .

,

dz. cyt., s. 47.

38 Więcej n a ten tem at zob. W. Schmithals, D er Romerbrief

,

G ottingen 1988, s. 194. 39 W Corpus Paulinum słow a thanantos („śm ierć” ) oraz hamartia („grzech” ) w ystępują bez lub z rodzajnikiem (np. R z 6, 9.11). D rugi w ypadek by w a interpretow any w tym sensie, że apostoł w idzi w n ich b y ty osobow e, a ich d om ena je s t niejako p rze ci­ w ieństw em dom eny B ożej. Zob. A . F euillet, Les attaches bibliques des antithèses pauliniennes dans la 1-érepartie de l ’épître aux Romains (1 -8 )

,

P aris 1980, s. 323n.

(13)

p o m y ś ln o ś ć c z ło w ie k a , to w s k a z u je n a p a s c h a ln e i c h r z c ie ln e „ s k ą d ? ” , „ ja k ? ” , „ g d z ie ? ” i „ d o k ą d ? ” ż y c ia c h r z e ś c ija ń s k ie g o . T o ż y c ie j u ż s ię r o z p o c z ę ło i n a ­ le ż ą c d o d o c z e s n o śc i, z m ie r z a k u sw ej p e łn i w w ie c z n o ś c i41. U d z ia łe m o c h rz c z o ­ n e g o staje s ię n o w y p o c z ą te k istn ie n ia (n o w e s tw o rze n ie, o d n o w io n e i d o p ełn io n e, n a d r o d z e k u p e łn i) , w n o w e j s f e r z e , p o d p a n o w a n ie m C h r y s tu s a (n p . R z 8, 1; 12, 5; 1 K o r 1, 2 .3 0 ; 2 K o r 5, 14; G a 3, 2 3 n ; 5, 6 )42. T a k ż e p r z y s z ło ś ć o c h r z c z o ­ n e g o p o z o s ta je ś c iś le z w ią z a n a z e ś m i e r c ią i z m a r tw y c h w s ta n ie m C h r y s tu s a , z c a ły m m is te r iu m p a s c h a ln y m .

*

*

*

P a w ło w e r o z u m ie n ie c h r z tu j a k o ś m ie rc i z C h ry s tu s e m , b y ż y ć z C h r y s tu ­ se m , m o ż n a s tr e ś c ić n a s tę p u ją c o : W R z 6, 1-11 św . P a w e ł s y tu u je z w ią z k i o d c h r z c ie ln e c h r z e ś c ija n in a z B o g i e m w p e r s p e k ty w ie p r z e s z ło ś c i, te r a ź n ie j­ s z o ś c i i p r z y s z ło ś c i. W s k a z u je n a j u ż d o p e łn io n e , n ie p o w ta r z a ln e m is te r iu m p a s c h a le C h r y s tu s a o r a z n a p o d j ę t ą ł a s k ę w łą c z e n ia w to m is te r iu m p r z e z c h rz e s t. K ie r u je m y ś l k u p r z y s z łe j p e łn i te g o w łą c z e n ia , te g o z w ią z k u z C h r y ­ s tu s e m , O jc e m i D u c h e m . W e d łu g a p o s to ła j u ż o b e c n ie o c h r z c z o n y c ie s z y s ię B o ż y m d a r e m k o m u n ii z O jc e m , C h ry s tu s e m i D u c h e m Ś w ię ty m o ra z m a (z B o ­ ż e g o d a r u j e s t w s ta n ie ) p o s tę p o w a ć k u j e j p e łn i43.

W e d łu g a p o s to ła ż y c ie c h r z e ś c ija ń s k ie , j a k o r o z p o c z y n a j ą c y s ię w r a z z c h r z te m u d z i a ł w ś m i e r c i i w s k r z e s z e n iu C h r y s tu s a , j e s t w ię c d o ś w ia d ­ c z e n ie m tr y n ita r n y m , s p o tk a n ie m z w s z y s tk im i T r z e m a O s o b a m i B o ż y m i, ł a s k ą ty c h O s ó b . T o O n e s ą te ż c e le m c h r z e ś c ija n in a . O d p o c z ą t k u z d a r u B o ż e g o ż y c ie c h r z e ś c ija ń s k ie p o s ia d a ta k ż e c h a r a k te r p a s c h a ln y : c h o d z i o j u ż rz e c z y w is ty , c o r a z p e łn ie js z y a ż p o w i e c z n ą z u p e łn o ś ć u d z ia ł w c a ły m m is te ­ r iu m p a s c h a ln y m k r z y ż a , śm ie rc i, z m a rtw y c h w s ta n ia , w y w y ż s z e n ia C h r y s tu s a j a k o P a n a , u d z ie le n ia D u c h a , ż y c ia s y n o w s k ie g o . J e s t to ż y c ie o tr z y m a n e : co j e d n a k n ie o z n a c z a b r a k u w k ła d u z e s tr o n y c z ło w ie k a . D a r B o ż y p o le g a w ła ś n ie n a o b d a r z e n iu c z ło w ie k a w o ln o ś c ią , z d o l n o ś c i ą d o a d e k w a tn e j o d ­ p o w ie d z i.

41 Por. D. Zeller,

Der Briefan die Römer,

R egensburg 1985, s. 126.

42 Zob. U. W ilckens,

Der B rief an die Römer,

R egensburg 1985, s. 19; L. Cerfaux,

L ’itinéraire spirituel de saint Paul,

P aris 1960, s. 118.

(14)

R ésu m é

L

e b a p t ê m e

:

MOURIR AVEC LE

C

H R IST POUR R ESSU SCITER AVEC LE

C

HR IST

Dans le 6-èm chapitre de la Lettre aux Romains saint Paul Apôtre présente sa

compréhension du baptême chrétien. Ce rite possède le caractère pascal. Grâce au

baptême l ’homme participe à la mort du Christ et commence à participer à la vie du

Christ ressuscité. Ainsi l’Apôtre comprend-il l ’existence chrétienne déjà ici-bas com­

me «vie dans le Christ». Comme telle elle est l’oeuvre commune du Père et du Christ et

du Saint-Esprit. Et à sa nature appartient de devenir une communion de plus en plus

profonde avec les Personnes Divines jusqu’à sa plénitude dans l ’éternité du salut.

Ks. dr Woj ciech MISZTAL - ur. w 1 9 6 1 r . w K ielcach, m agister teologii W T PAT w K rakow ie, licencjat z teologii w zakresie teologii biblijnej i system atycznej w Institut C atholique de Paris, d oktor teolo g ii duchow ości n a P ontificia U n iv ersitr G regoriana w R zym ie, d oktor habilito w an y n au k teolog iczn y ch w zakresie teolo g ii duchow ości n a W ydziale T eologicznym PAT. A ktualnie pracuje ja k o adiu n k t w katedrze teologii duchow ości n a W ydziale Teologicznym PAT w K rakow ie; w ykłada w Św iętokrzyskim Instytucie T eologicznym w K ielcach i w A kadem ii Św iętokrzyskiej w K ielcach. W aż­ niejsze publikacje:

Odnowienie i udzielenie pełni życia w Świętym Duchu Ojca i Chry­

stusa. Studium na podstawie listów św. Pawła Apostoła,

K raków 2002;

Błogosła­

wieństwo Słowa i Ducha. Krótkie zamyślenia na niedziele i wybrane święta (rok

liturgiczny „ A ”),

K ielce 2001;

Po Boże błogosławieństwo. Krótkie zamyślenia na

niedziele i niektóre święta (rok liturgiczny „ B ”),

K ielce 1999;

W Chrystusowym bło­

gosławieństwie. Krótkie zamyślenia na niedziele i wybrane święta (rok liturgiczny

„ C ”),

Kielce 2000.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Proust décrit d'après Deleuze « les éclatements de ce qui puise son innocence dans la folie - c'est pourquoi, au thème apparent de la culpabilité, s'entrelace

9 Zob. Habib, Zaburzenia nabywania zdolności językowych i pisania: najnowsze osiągnięcia w neu- robiologii, w: Dysleksją. Od badań mózgu do praktyki, s.. Habib 2004) są

If the sugarcane–ethanol supply chain is used to support the emer- gence of a biojet fuel supply chain, our results suggest that in- creasing the level of gasoline

Zawierają one zarządzenia .prezydenta i Magistratu, okólniki dotyczące orga­ nizacji władz miejskich, biurowości, etatów, organizacji zakładów i przedsiębiorstw

In Section 3, we prove the main result with help of a characterization of treewidth in terms of a search game and discuss that we also can obtain a tree decomposition of width equal

measurement configuration. The graphene thermocouples next to the heater are highlighted by the black dotted lines and the scale bar denotes 10 μm. b–c) Thermovoltage response of

Although the protocol is susceptible to photon loss in the ancilla oscillator, we still expect an advantage compared to schemes using a transmon qubit as ancilla, because the loss

Są to: źródła ar- chiwalne (opisy archiwów, inwentarze archiwalne i publikacje źródeł, dodatkowo wymienia się najważniejsze archiwa ze śred- niowiecznym zasobem);