• Nie Znaleziono Wyników

KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu = Research Papers of Wrocław University of Economics, 2015, Nr 403, s. 30-41

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu = Research Papers of Wrocław University of Economics, 2015, Nr 403, s. 30-41"

Copied!
18
0
0

Pełen tekst

(1)

Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu Wrocław 2015

PRACE NAUKOWE

Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

RESEARCH PAPERS

of Wrocław University of Economics

Nr

403

Finanse publiczne

Redaktorzy naukowi

Jerzy Sokołowski

Michał Sosnowski

(2)

Redakcja wydawnicza: Agnieszka Flasińska, Barbara Majewska Redakcja techniczna: Barbara Łopusiewicz

Korekta: Magdalena Kot Łamanie: Beata Mazur Projekt okładki: Beata Dębska

Informacje o naborze artykułów i zasadach recenzowania znajdują się na stronie internetowej Wydawnictwa www.pracenaukowe.ue.wroc.pl

www.wydawnictwo.ue.wroc.pl

Publikacja udostępniona na licencji Creative Commons

Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska (CC BY-NC-ND 3.0 PL)

© Copyright by Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Wrocław 2015

ISSN 1899-3192 e-ISSN 2392-0041 ISBN 978-83-7695-535-3

Wersja pierwotna: publikacja drukowana

Zamówienia na opublikowane prace należy składać na adres: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu ul. Komandorska 118/120 53-345 Wrocław

tel./fax 71 36 80 602; e-mail:econbook@ue.wroc.pl www.ksiegarnia.ue.wroc.pl

(3)

Spis treści

Wstęp ... 9 Arkadiusz Bernal: Discrimination of domestic supplies relative to imports

for the value added tax exemptions ... 11

Szymon Bryndziak: Family allowance in personal income tax, in the context

of tax expenditures ... 21

Andrzej Czyżewski, Anna Matuszczak: KRUS w budżecie rolnym Polski

w długim okresie ... 30

Agnieszka Deresz, Marian Podstawka: Mechanizmy przestępstw

podatko-wych na przykładzie podatku VAT ... 42

Jarosław Dziuba: Fiskalne skutki kształtowania stawek podatku od

nieru-chomości przez miasta na prawach powiatu ... 54

Małgorzata M. Hybka: Discretionary tax liability reliefs in Germany and

Poland ... 66

Agata Jakubowska: Zaufanie podstawą współpracy banku i samorządu

lokalnego ... 77

Aneta Kargol-Wasiluk, Adam Wyszkowski: Rola rady fiskalnej w

utrzyma-niu dyscypliny finansów publicznych. Wnioski dla Polski ... 87

Krystyna Kietlińska: Rola 1% w zasilaniu organizacji pożytku publicznego

(OPP) ... 102

Krzysztof Kil, Mateusz Folwarski: Czynniki wpływające na wynagrodzenia

zarządów banków spółdzielczych w województwie małopolskim w okre-sie pokryzysowym ... 112

Marta Kluzek: Preferencyjne opodatkowanie dochodów z kapitałów

pie-niężnych – możliwość czy konieczność? ... 122

Anna Leszczyłowska: Obciążenia spółek kapitałowych podatkiem

dochodo-wym w koncepcji allowance for corporate equity (ACE) ... 132

Robert Lisowski: Stopy zwrotu otwartych funduszy emerytalnych po re-

formie ... 141

Małgorzata Mazurek-Chwiejczak: Kierunki ewolucji modeli

opodatkowa-nia konsumpcji w państwach OECD ... 153

Ewelina Młodzik: Źródła i rodzaje ryzyka w sektorze finansów publicznych 163 Grażyna Musialik, Rafał Musialik: Zarządzanie sektorem publicznym

a preferencje publiczne ... 172

Błażej Pilarczyk: Podatkowa grupa kapitałowa w sektorze

(4)

6

Spis treści

Elwira Pindyk: Wpływ planu zagospodarowania na dochody gminy z tytułu

podatku od nieruchomości od osób fizycznych ... 192

Piotr Podsiadło: Zagadnienie pomocy publicznej z perspektywy traktatowej

przesłanki jej wpływu na konkurencję i wymianę handlową na rynku we-wnętrznym ... 206

Ireneusz Pszczółka: Wybrane aspekty funkcjonowania państwowych

fundu-szy majątkowych ... 217

Piotr Ptak: Arithmetic of sovereign debt crisis in Europe and challenges

ahead ... 227

Halina Rechul: Cele i zarządzanie ryzykiem jako elementy kontroli

zarząd-czej w jednostkach sektora finansów publicznych ... 238

Magdalena Rękas: Wpływ zmian konstrukcji ulgi na dzieci na dochody do

dyspozycji rodzin w Polsce ... 248

Mateusz Rolski: Banki spółdzielcze w Polsce – własność prywatna w służbie

społeczności lokalnej czy przedsiębiorstwa nastawione na zysk?... 265

Jacek Sierak: Selected problems of finances of municipalities in the 25th year

of self-government in Poland ... 275

Karolina Sobczyk, Joanna Woźniak-Holecka, Tomasz Holecki:

Organiza-cja i finansowanie programów z zakresu profilaktyki raka szyjki macicy skierowanych do kobiet w województwie śląskim ... 289

Jerzy Sokołowski: Opodatkowanie osób fizycznych w Polsce podatkiem

do-chodowym w latach 2009-2013 ... 298

Michał Sosnowski: Redistributive function of fiscal policy and the income

inequalities among the society ... 308

Katarzyna Stabryła-Chudzio: Kierunek zmian w płatnościach

bezpośred-nich dla rolnictwa państw członkowskich Unii Europejskiej ... 321

Edyta Sygut: Wydajność fiskalna a przedmiot i podstawa opodatkowania

po-datku akcyzowego ... 331

Tomasz Śmietanka: Finansowo-administracyjne aspekty współpracy JST

subregionu radomskiego z samorządem województwa (w opinii wójtów, burmistrzów i starostów) ... 341

Anna Świrska: Metoda kalkulacji poziomu dochodów własnych gminy na

potrzeby wyliczenia kwoty podstawowej subwencji wyrównawczej ... 354

Zuzanna Urbanowicz: Polityka pieniężna Narodowego Banku Polskiego

(5)

Spis treści

7

Summaries

Arkadiusz Bernal: Dyskryminacja dostaw krajowych w porównaniu z

im-portem w wypadku zwolnień z podatku od wartości dodanej ... 11

Szymon Bryndziak: Ulga prorodzinna w podatku dochodowym od osób

fizycznych w kontekście tax expenditures ... 21

Andrzej Czyżewski, Anna Matuszczak: Farmers′ social security fund in

Polish agricultural budget in the long term ... 30

Agnieszka Deresz, Marian Podstawka: Mechanisms of tax frauds based on

VAT ... 42

Jarosław Dziuba: Fiscal implications of real estate tax rates established by

cities with county rights ... 54

Małgorzata M. Hybka: Ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych w

Niem-czech i w Polsce ... 66

Agata Jakubowska: Trust as a fundament of cooperation between bank and

local government ... 77

Aneta Kargol-Wasiluk, Adam Wyszkowski: The role of fiscal council to

maintain discipline of public finance. Some implications for Poland ... 87

Krystyna Kietlińska: The role of 1% of PIT and CIT in supporting charity

organizations in Poland ... 102

Krzysztof Kil, Mateusz Folwarski: Determinants of remuneration of the

cooperative banks’ board members in Lesser Poland Voivodeship in the post-crisis period ... 112

Marta Kluzek: Preferential taxation of income from capital gains – possibility

or necessity? ... 122

Anna Leszczyłowska: Corporate tax burden in the concept of an allowance

for corporate equity (ACE) ... 132

Robert Lisowski: Open pension funds’ rates of return after the reform... 141 Małgorzata Mazurek-Chwiejczak: Directions of consumption tax models

evolution in OECD member states ... 153

Ewelina Młodzik: Sources and types of risk in the public finance sector ... 163 Grażyna Musialik, Rafał Musialik: Public sector management vs. public

preferences ... 172

Błażej Pilarczyk: Tax capital group in the electricity sector in Poland ... 181 Elwira Pindyk: Influence of development plan on the municipality’s incomes

for property tax from natural persons ... 192

Piotr Podsiadło: A question of state aid from the perspective of the treaty

premise of its effect on competition and the trade exchange on the internal market ... 206

Ireneusz Pszczółka: Selected aspects of the operating of sovereign wealth

(6)

8

Spis treści

Piotr Ptak: Arytmetyka kryzysu zadłużenia w Europie a wyzwania na

przyszłość ... 227

Halina Rechul: Objectives and risk management as part of management

control in the public finance sector ... 289

Magdalena Rękas: Impact of structural changes in children relief available

for income for families in Poland ... 248

Mateusz Rolski: Co-operative banks in Poland – private property at the

service of the local community or an enterprise set to the profit? ... 265

Jacek Sierak: Wybrane problemy finansów gmin w 25. roku samorządności

terytorialnej w Polsce ... 275

Karolina Sobczyk, Joanna Woźniak-Holecka, Tomasz Holecki:

Organi-sation and financing of the programmes from the scope of cervical cancer prevention targeted at women in the Silesian Voivodeship ... 289

Jerzy Sokołowski: Taxation of individuals in Poland with income tax in the

years 2009-2013 ... 298

Michał Sosnowski: Redystrybucyjna funkcja polityki fiskalnej a nierówności

dochodów ludności ... 308

Katarzyna Stabryła-Chudzio: The direction of changes in direct payments

for agriculture of the European Union member states ... 321

Edyta Sygut: Fiscal efficiency vs. the tax base of excise tax ... 331 Tomasz Śmietanka: Financial and administrative considerations of the

cooperation of the communes and districts of Radom subregion with the self-government of the voivodeship (according to commune administrators, mayors and district administrators) ... 341

Anna Świrska: Calculation method for optimizing incomes from the equalized

part of the subsidy transferred to municipalities ... 354

Zuzanna Urbanowicz: Monetary policy of the National Central Bank of

(7)

PRACE NAUKOWE UNIWERSYTETU EKONOMICZNEGO WE WROCŁAWIU RESEARCH PAPERS OF WROCŁAW UNIVERSITY OF ECONOMICS nr 403 ●2015

ISSN 1899-3192 e-ISSN 2392-0041 Finanse publiczne

Andrzej Czyżewski, Anna Matuszczak

Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

e-mail: a.czyzewski@ue.poznan.pl; anna.matuszczak@ue.poznan.pl

KRUS W BUDŻECIE ROLNYM POLSKI

W DŁUGIM OKRESIE

FARMERS′ SOCIAL SECURITY FUND IN POLISH

AGRICULTURAL BUDGET IN THE LONG TERM

DOI: 10.15611/pn.2015.403.03

Streszczenie: Celem artykułu jest ocena wielkości i dynamiki środków przeznaczonych na

realizację polityki społecznej (socjalnej) w polityce rolnej w Polsce w postaci wydatków na KRUS. Zostanie on osiągnięty poprzez analizę ustaw budżetowych z lat 1989-2015, czyli całego dotychczasowego okresu transformacji gospodarczej. Rozważania osadzono w re-aliach wydatków na sektor rolny ogółem w Polsce, dzieląc zakres czasowy badania na przed- i poakcesyjny, gdyż lata 2003-2004 okazały się przełomowe dla prowadzonych analiz. Na-stępnie wskazano na udziały wydatków na rolnictwo i gospodarkę żywnościową oraz KRUS w ogóle wydatków budżetu państwa, by dowieść, że w badanych latach zaszły istotne zmiany ilościowe w tych relacjach. Artykuł kończą konkluzje będące diagnozą stanu przeszłego i określające perspektywę KRUS. Wskazuje się także na potrzebę reformy systemu ubezpie-czeń społecznych dla rolników.

Słowa kluczowe: KRUS, budżet rolny, rolnictwo.

Summary: The purpose of the matter under discussion is the analysis of the budget’s acts in

the years 1989-2015 in order to estimate the size and growth of the funds destined for the realization of the social policy in the agricultural economy, which is realized in this sector through FSSF. These analyzes were placed in the reality of expenditure on the agricultural sector in total in Poland. The article ends with conclusions being the diagnosis of the past and determining the perspective of FSSF, showing a necessity of reform of social services for farmers.

Keywords: FSSF, agricultural budget, agriculture.

1. Wstęp

Ustawa z dnia 20 grudnia 1990 roku, która powołała do życia Kasę Rolniczego Ubez-pieczenia Społecznego (KRUS), pozwoliła na przejęcie rozproszonych wcześniej obowiązków z zakresu rolniczych ubezpieczeń społecznych oraz podjęcie nowych

(8)

KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie

31

zadań, nierealizowanych dotąd przez żadną instytucję ubezpieczeniową w Polsce. Od tej pory system ubezpieczeń rolniczych zbliżył się istotnie do systemu ubezpie-czeń pracowniczych. Tym samym została uzupełniona luka dotycząca kategorii świadczeń i zasad ich przyznawania rolnikom indywidualnym [Prutis 1999]. Jedno-cześnie powstało istotne zobowiązanie wobec sektora rolno-żywnościowego, które musiał udźwignąć budżet państwa. Ważną przesłanką, wartą podkreślenia, był fakt, iż w okresie transformacji ustrojowej po 1989 roku to rolnictwo i KRUS przejęły znaczną część kosztów zmian społeczno-ekonomicznych. To z działów pozarolni-czych, restrukturyzując zatrudnienie, zwolniono w pierwszej kolejności tzw. chłopo-robotników, których przyjęło rolnictwo i wieś. Osoby te, wracając nawet do małych gospodarstw, w myśl przepisów nie nabywały statusu bezrobotnych, tym samym nie otrzymywały stosownych zasiłków. A zatem system KRUS przejął ciężar ubezpie-czenia i zabezpieubezpie-czenia tych osób [Podstawka 2010]. W czasie pierwszej transfor-macyjnej dekoniunktury (u progu XXI w.) szacowano, że na wsi mieszkało ponad ¼ zarejestrowanych bezrobotnych oraz dodatkowo 1,7 mln osób stanowiących bezro-botnych ukrytych (są to osoby o prawie zerowej wydajności pracy) [Woś 2000]. Należy zwrócić uwagę, iż bezrobocie na wsi jest problemem rodzin chłopskich. Koszt utrzymania osób bezrobotnych spoczywa na rodzinie chłopskiej i nie obciąża całego społeczeństwa [Woś 2001]. Chodzi zarówno o rzeczywiste, bieżące koszty, jak i koszty alternatywne, równe kosztom nowych miejsc pracy, jakie należałoby stworzyć dla bezrobotnych w sektorach pozarolniczych. Naturalnie z punktu widze-nia gospodarstwa jest to niekorzystne głównie ze względu na zmniejszające się zdol-ności akumulacyjne, a tym samym inwestycyjne oraz wzrastającą rolę socjalną go-spodarstw [Czyżewski, Henisz-Matuszczak 2006]. Warto też dodać, iż w okresie transformacji gospodarki polskiej szczególnie świadczenia wypłacane w jej pierw-szym okresie przez KRUS były na wsi podstawowym świadczeniem socjalnym pod-trzymującym egzystencję nie tylko rolniczych emerytów i rencistów, ale całych rodzin chłopskich [Wilkin 2010]. Jeszcze niedawno statystyki wskazywały, iż w przeciętnym gospodarstwie domowym rolników świadczenia społeczne i socjalne, zwłaszcza z KRUS, stanowiły wyższy odsetek ich łącznych dochodów niż dochody z produkcji rolnej. Zatem to właśnie emeryt lub rencista zamieszkały w takim gospo-darstwie przejął rolę głównego żywiciela rodziny. Szacuje się, że aż 28% ludności wiejskiej utrzymuje się ze świadczeń społecznych, jednocześnie łagodząc w ten spo-sób biedę, która dotyczy 3-4 mln ludzi [Hrynkiewicz 2010]. Przeto warto przyjrzeć się bliżej problemowi KRUS w kontekście budżetów rolnych analizowanych w dłu-gim okresie, tj. w latach 1996-2015, by ocenić wielkość, strukturę i dynamikę środ-ków przeznaczonych na realizację polityki społecznej w polityce rolnej w Polsce w postaci wydatków KRUS, co jest celem tego artykułu.

(9)

32

Andrzej Czyżewski, Anna Matuszczak

2. Podejście metodyczne

Wyznaczony cel zostanie zrealizowany poprzez analizę ustaw budżetowych w dłu-gim okresie, tj. 26 lat polskiej transformacji gospodarczej (1989-2015). Tłem rozwa-żań są wydatki na sektor rolny ogółem w Polsce w czasie podzielonym na okres przed- i poakcesyjny, gdyż lata 2003-2004 okazały się przełomowe dla prowadzo-nych analiz. Następnie przedstawione zostaną udziały wydatków na rolnictwo i go-spodarkę żywnościową oraz KRUS w ogóle wydatków budżetu państwa. Umożliwi to wskazanie na istotne zmiany ilościowe, jakie zaszły w tych relacjach. Także w strukturze i dynamice analizowanych wielkości.

3. Wydatki na sektor rolny w budżecie Polski w latach 1989-2015

Analiza udziału wydatków na sektor rolny w wydatkach budżetu państwa w bada-nym okresie wskazuje, iż integracja z UE była kluczowa dla zmian tendencji w po-strzeganiu przez decydentów jego finansowania [Czyżewski, Matuszczak 2014]. Do 2003 roku opinie o ustawach budżetowych [Czyżewski, Opinie…] napawały pesymi-zmem. Istniały przesłanki, by sądzić, iż nieracjonalne schładzanie ko niunktury po 1997 roku postawiło rolnictwo w obliczu narastającego kryzysu. De facto od począt-ku transformacji gospodarczej w Polsce trudno było uznać, że rolnictwo stanowiło priorytet w polityce rządu. Jak wskazuje rysunek 1, udział wy datków na sektor rolny w wydatkach budżetowych wykazywał tendencje stagna cyjne z niebezpiecznymi spadkami, jak w 2002 roku, do poziomu poniżej 2% (por. rys. 1). Można uznać, że średni udział wydatków na sektor rolny w analizowanym okresie, wynoszący 2,36%, obrazował podejście do prowadzonej polityki rolnej w tym czasie. Im większe były odchylenia od czerwonej obwiedni, tym mniej zrównoważone było wydatkowanie środków budżetowych na sektor rolny. Po względnie dobrej koniunkturze dla rolnic-twa w latach 1991-1997 nastąpiło wyraźne załamanie w finansowaniu celów budże-tu rolnego. Ponadto bywało, że nie wydzielano bądź nie wykorzystywano środków budżeto wych na realizację wielu uchwalonych wcześniej celów. Trwające wiele lat za niechania świadczyły o postępującej marginalizacji problemów rozwoju rolnic-twa, wsi i rynków rolnych w kolejnych budżetach państwa. Do roku 2003 sytu acja ekonomiczna gospodarstw rolnych w porównaniu z pozarolniczym otoczeniem nie ule gała poprawie, przeciwnie, w wielu wypadkach dystans cywilizacyjny wzrastał, a degradacja pogłębiała się. Przewidywane w ustawach budżetowych nakłady nie były w stanie załagodzić podstawowych problemów rolnictwa i wsi w Polsce, ta kich jak chociażby dysparytet dochodów, wykształcenia czy stanu infrastruktury społecz-nej. Największym jednak problemem był brak systemowych rozwiązań na rzecz wsparcia przemian strukturalnych w badanym sektorze, które pośrednio mogłyby dać szansę wzrostu dochodów producentów rolnych1.

1 Niestabilność gospodarcza wpływała na procesy rozwojowe sektora, co odzwierciedlało się

tak-że w sytuacji dochodowej rolników, od której z kolei zależała ich zdolność do sprostania konkurencji na rynkach krajowych i zagranicznych. W wyniku tego rolnicy poprzez mechanizm rynkowy

(10)

realizo-KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie

33

* Wydatki na sektor rolny od 1989 do 2000 roku to wydatki na: Ministerstwo Rolnictwa i Gospo-darki Żywnościowej, ARR, ARiMR, budżety wojewodów w zakresie rolnictwa, rezerwy celowe. Po roku 2000 na: rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne wraz z budżetami wojewodów oraz rezerwami celo-wymi z pominięciem środków na współfinansowanie i prefinansowanie celów i programów unijnych, a także KRUS.

Rys. 1. Udział wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne w budżetach państwa

w latach 1989-2003 (w %) Źródło: [Czyżewski, Opinie...].

Nie wspierano także dostatecznie procesów inwestycyjnych, co w sposób trwały osłabiało procesy reprodukcji w rolnictwie poprzez niską stopę składników majątko-wych. Nie było szansy na realizację sprawdzonej w krajach wysoko rozwiniętych zasady: przez wzrost dochodów i inwestycji w rolnictwie i na wsi do szybszych zmian strukturalnych. Zatem trudno było mówić o dostosowywaniu struktur rolnych do wymogów nowoczesnej gospodarki rynkowej.

Bezpośrednio przed akcesją Polski do UE mówiono, że rolnictwo polskie i wieś mają już za sobą okres tzw. konstruktywnej destrukcji [Czyżewski, Opinie…]. Od roku 2003 notuje się wyraźne „odbicie” w postaci trwałego, realnego wzrostu wy-datków budżetowych na sektor rolny, co zmieniło dotychczasowe tendencje (por. rys. 2). Po raz pierwszy pojawiła się szansa na bezpośrednią poprawę sytuacji do-chodowej krajowych producentów rolnych oraz procesów reprodukcji w ich gospo-darstwach.

wali (w formie dochodów pierwotnych) około 75-77% wytworzonej wartości dodanej brutto. Uwzględ-nienie podatków i obowiązujących świadczeń koryguje tę wielkość do 2/3. Oznacza to, że około 33% wytworzonej wartości dodanej przejmowała część nierolnicza gospodarki [Czyżewski 2001].

0% 2% 4% 6% 8% 10%1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003

udział wydatków na sektor rolny w wydatkach budżetowych ogółem średnia dla lat 1989-2003

(11)

34

Andrzej Czyżewski, Anna Matuszczak

* Wydatki na sektor rolny po roku 2000 na: rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne wraz z budżetami wojewodów oraz rezerwami celowymi z pominięciem środków na współfinansowanie i prefinansowa-nie celów i programów unijnych, a także KRUS.

Rys. 2. Udział wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne w budżetach państwa

w latach 2004-2015 (w %) Źródło: [Czyżewski, Opinie...].

Przełamywanie sytuacji recesyjnej w Polsce dokonywało się między innymi poprzez poprawę warunków makroekonomicznych funkcjonowania gospodarki, w których dostrzegano szanse na zahamowanie rosnącej degradacji polskiego rolnic-twa oraz wsi. Zwiększone nakłady budżetowe nie były oczywiście w stanie od razu rozwiązać podstawowych problemów sektora rolnego, gdyż wymaga to wielu lat konsekwentnej polityki rolnej. Jak wspomniano, jeszcze w roku 2002 udział rolnic-twa, rozwoju wsi i rynków rolnych w wydatkach budżetowych wynosił 1,98%, dla-tego można przyjąć, iż w stosunku do okresu poprzedzającego członkostwo Polski w UE udział ten w 2009 roku, tzn. po pięciu latach członkostwa, był bliski potroje-niu. Istotne jest, że poziom dotychczasowej absorpcji dostępnych dla gospodarstw rolnych i samorządów gminnych środków unijnych był na tyle wysoki (i rośnie), iż teza o efektach netto w rozliczeniach z UE w odniesieniu do sektora rolnego w Pol-sce nie budzi najmniejszych zastrzeżeń. Tym samym należy odnotować, że bieżący i długofalowy wpływ unijnych instytucji i struktur na sytuację ekonomiczną i spo-łeczną polskiego rolnictwa, rynków rolnych, wsi i obszarów wiejskich jest kluczowy dla dalszego rozwoju.

Wspomnieć należy, iż po roku 2010 sytuacja uległa zmianie, ale jedynie z ra-chunkowego punktu widzenia – nastąpiła zmiana w funkcjonowaniu budżetu

rolne-0% 2% 4% 6% 8%2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015

udział wydatków na sektor rolny w wydatkach budżetowych ogółem średnia dla lat 2004-2015

(12)

KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie

35

go, gdyż Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK), przejął obsługę utworzonego 1 stycznia 2010 roku budżetu środków europejskich i przez to stał się centralną instytucją obsługującą dochody i wydatki powstające w rozliczeniach z UE. Poskut-kowało to oddzieleniem tych środków od dochodów, wydatków i deficytu krajowe-go budżetu. Tym samym tylko w wymiarze rachunkowym nastąpiło obniżenie udziału wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne po roku 2010 (por. rys. 3), gdyż faktycznie wydatki na te tytuły wraz z budżetami wojewodów oraz rezerwami celowymi były w kolejnych latach realnie wyższe.

* Porównania do poprzednich lat odnoszą się do zapisów w ustawach budżetowych.

** Wydatki na sektor rolny to od 1989 do 2000 roku wydatki na: Ministerstwo Rolnictwa i Gospo-darki Żywnościowej, ARR, ARiMR, budżety wojewodów w zakresie rolnictwa, rezerwy celowe. Po roku 2000 na: rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne wraz z budżetami wojewodów oraz rezerwami celo-wymi z pominięciem środków na współfinansowanie i prefinansowanie celów i programów unijnych, a także KRUS.

*** W 1989 roku PKB wyniósł 118 318,7 mld zł, a wydatki budżetowe ogółem 18 204,1 mld zł, na sektor rolny przeznaczono 1782,5 mld zł, stąd wysoki udział wydatków sektorowych w wydatkach budżetu państwa. Podobnie wielkości te kształtowały się w 1990 roku.

Rys. 3. Udział wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne w budżetach państwa oraz PKB

w latach 1989-2015 (w %) Źródło: [Czyżewski, Opinie...].

9,80% 9,00% 3,50% 2,90% 3,20% 3,40% 3,80% 3,90% 2,71% 2,46% 2,47% 2,46% 2,49% 1,98% 2,29% 3,87% 3,83% 3,74% 6,67% 6,32% 6,02% 4,28% 4,05% 3,52% 3,36% 3,33% 2,71% 1,50% 2,90% 1,40% 1,00% 0,90% 1,10% 1,10% 0,90% 0,80% 0,70% 0,60% 0,51% 0,54% 0,48% 0,80% 0,89% 0,89% 0,86% 1,56% 1,57% 1,40% 0,91% 0,84% 0,72% 0,63% 0,67% 0,52% 0% 1% 2% 3% 4% 5% 6% 7% 8% 9% 10% 19 89 19 90 19 91 19 92 19 93 19 94 19 95 19 96 19 97 19 98 19 99 20 00 20 01 20 02 20 03 20 04 20 05 20 06 20 07 20 08 20 09 20 10 20 11 20 12 20 13 20 14 20 15

udział wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne w budżecie państwa udział wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne w PKB

akcesja do UE

(13)

36

Andrzej Czyżewski, Anna Matuszczak Analiza udziału wydatków na sektor rolny w wydatkach budżetowych ogółem w długim okresie badawczym upoważnia do wniosku, iż przed przystąpieniem Polski do UE wydatki na badany sektor były relatywnie niskie i wynosiły średniorocznie ok. 2,5% wydatków ogółem, co – jak wspomniano – nie pozwoliło na efektywne wsparcie inwestycji w badanym sektorze czy jego modernizacji, jednocześnie nie sprzyjało to poprawie parytetu dochodów rolniczych. Stwierdzić także należy, że przed integracją Polski z UE wydatki budżetu państwa ogółem rosły szybciej aniże-li wydatki na sektor rolny. Można także zauważyć, że wydatki na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne są względnie silnie dodatnio skorelowane z wydatkami budżetowy-mi państwa ogółem [Czyżewski, Matuszczak 2011].

Po integracji wydatki na sektor rolny intensywnie wzrosły i osiągnęły średnio blisko 5%. Ten wydatny wzrost był spowodowany koniecznością zwiększenia finan-sowania krajowego (w ramach współ- i prefinanfinan-sowania), by możliwe było pozyska-nie środków unijnych. Zauważalna jest także wyższa dynamika wydatków na sektor rolny aniżeli budżetu ogólnokrajowego (mimo że ta ostatnia także „przyspieszyła”, co związane było z wejściem we wzrostową fazę cyklu koniunkturalnego). Na- tomiast od roku 2009 notowany jest spadek wydatków zarówno w budżecie ogólno-krajowym, jak i w badanym sektorze. Jednakże przyczyny tych spadków są rozbież-ne. Wydatki z budżetu ogólnokrajowego obniżyły się nieznacznie w związku z wygaszeniem dynamicznego wzrostu gospodarczego, uwarunkowanego global-nym kryzysem finansowym. Niemniej nie zarysowuje się tu tendencja spadkowa, co potwierdza rosnący ich poziom w 2011 roku. Natomiast wyraźny spadek wydatków na sektor rolny jest w dużej mierze pozorny ze względu na wcześniej wspomniany fakt, iż w wydatkach na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne do roku 2010 była uwzględniana kwota związana z pożyczką na prefinansowanie WPR. Obecnie (od 2010 roku) wydzielenie tej kwoty w ramach BGK skutkuje brakiem możliwości bezpośrednich porównań wydatków na różne tytuły przed 2010 roku. Jednak sta-nowczo należy podkreślić, że od przystąpienia do UE notuje się wyraźny trwały i realny wzrost wydatków budżetowych na sektor rolny, co odwraca dotychczasowe tendencje, o czym była już mowa. Naturalnie jest to także bezsprzeczna determinan-ta poprawy sytuacji dochodowej gospodarstw rolnych i wsparcie ich możliwości reprodukcyjnych. Można także powiedzieć, że osiągnięcie pewnego wyższego po-ziomu wydatków (a i dochodów) budżetowych ogółem (ok. 180-200 mld zł) pozwo-liło zauważyć, iż sektor rolny jest także ważnym celem finansowania budżetowego. Zatem potwierdza się teza, że w bogacących się gospodarkach rolnictwo zapewne się kurczy, wnosząc mniej do PKB, ale nie słabnie, gdyż zrozumienie ułomności procesów reprodukcji w nim zachodzących i konieczności zwrotu nadwyżki ekono-micznej, która „wycieka” do jego otoczenia, oznacza jej retransfer przez mechanizm budżetowy.

(14)

KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie

37

4. Wydatki na ubezpieczenia społeczne mieszkańców wsi (KRUS)

Szczególną pozycję w strukturze wydatków w budżetach rolnych zajmuje Kasa Rol-niczego Ubezpieczenia Społecznego2 – po pierwsze, są to nominalnie wydatki

naj-większe, a po drugie, podlegają one wyraźnym zmianom. Fundusze przekazywane na KRUS, mimo toczących się od kilku lat polemik wokół konieczności ich zrefor-mowania, niewątpliwie realizują cel socjalny wobec ludności zamieszkującej tereny wiejskie, który wielokrotnie w analizowanych opiniach budżetowych był stawiany jako konkurencyjny wobec celu rozwojowego, związanego chociażby z moderniza-cją gospodarstw. Owa funkcja społeczna kierowana jest głównie do posiadaczy ma-łych i bardzo mama-łych gospodarstw rolnych (w grupie gospodarstw o powierzchni do 5 ha znajduje się 58,8% ubezpieczonych). Są to najczęściej gospodarstwa samoza-opatrzeniowe, niemające istotnych związków z rynkiem, dodatkowo będące „prze-chowalnią” ukrytego bezrobocia, o czym była już mowa. Można zatem uznać, że strumień środków przekazanych do tych gospodarstw poprzez KRUS jest częściową rekompensatą dla właścicieli (użytkowników) gospodarstw rolnych, żyjących w go-spodarstwach domowych z nadwyżkami siły roboczej, dla której nie są stwarzane możliwości zatrudnienia.

Przed przystąpieniem Polski do UE udział wydatków na rolnictwo i gospo- darkę żywnościową wraz z KRUS, traktowanych łącznie, wynosił odpowiednio: w 1991 roku – 3,8%, w 1992 już 9,5%, w 1993 – 9%, nie zmieniając szczególnie swojego poziomu, a w kolejnych latach: w 1998 – 10,16%, w 1999 – 9,68%, w 2000 – 9,06%, w 2001 – 8,7%, w 2002 – 8,68% ogółu wydatków budżetowych państwa. Także proporcja wydatków na rolnictwo i gospodarkę żywnościową oraz KRUS w latach 1990-2002 istotnie zwiększyła się na rzecz wydatków socjalnych. Już w 1992 roku udział ten był 2,3-krotnie większy od wydatków na rolnictwo i gospo-darkę żywnościową, by w kolejnych kilku latach kształtować się na zbliżonym poziomie. Natomiast od 1997 roku obserwuje się wzrost tego udział do 2,5-krot- ności, a następnie w 1998 roku 3,2-krotności, w 1999 do 4,1-krotności, a w 2002 aż 4,4-krotności [Czyżewski, Opinie...] (por. rys. 4).

Jest to wymowny dowód na wysoką i utrzymującą się socjalizację wydatków budżetowych ludności rolniczej i odkładanie w czasie problemu restrukturyzacji polskiego rolnictwa. Kwestia ubezpieczeń emerytalno-rentowych rolników wysu-wała się na czoło wydatków budżetowych. Coraz częściej działo się to jednak kosz-tem przemian strukturalnych rolnictwa i gospodarki żywnościowej. Niestety, nie było to alternatywne rozwiązanie. Stawianie dylematu: socjalizować budżet rolniczy

2 Do podstawowych zadań KRUS, wynikających z ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników,

należą: obsługa ubezpieczonych rolników i świadczeniobiorców; przyznawanie i wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych oraz wypadkowych, chorobowych i macierzyńskich oraz świadczeń pozaubez-pieczeniowych, wypłacanych wraz ze świadczeniami z ubezpieczenia społecznego rolników; realizacja własnego, dwuinstancyjnego systemu orzecznictwa lekarskiego; działalność prewencyjna na rzecz za-pobiegania wypadkom przy pracy rolniczej i chorobom zawodowym.

(15)

38

Andrzej Czyżewski, Anna Matuszczak

czy wspierać przemiany strukturalne w omawianym sektorze, było fałszywe. Przez długi czas należało i nadal należy wspierać jedno i drugie, robiąc to konsekwentnie, acz rozważnie, i nie substytuować wydatków na przemiany strukturalne rolnictwa i obszarów wiejskich wydatkami socjalnymi. Niestety, rosnące w wielkościach bez-względnych świadczenia na KRUS stały się konieczne, gdyż wynikały z wielolet-nich zaniechań oraz zaniedbań i były ceną odkładania w czasie przemian struktural-nych w polskim rolnictwie i na obszarach wiejskich. Jednocześnie koszty społeczne braku restrukturyzacji sektora rolno-żywnościowego rosły ze względu na fakt dłu-gookresowej niewydolności dochodowej gospodarstw rolnych.

Rok 2003 był przełomowy ze względu na zauważalną zmianę w proporcjach udziału wydatków na rolnictwo, rozwój wsi oraz rynki rolne. Zmniejszył się udział wydatków o charakterze socjalnym. O ile w latach 2001-2002, jak wspomniano, był on ponad 4,4-krotnie wyższy od wydatków na rozwój sektora rolnego i wsi, o tyle w 2003 roku relacja ta zmniejszyła się do 3,5-krotności, w 2007 po raz pierwszy w badanym okresie wielkość ta kształtowała się poniżej jedności, w roku 2008 było to 0,59, a w 2009 – 0,83. Można więc powiedzieć, iż 2003 rok przyniósł zahamowa-nie, wręcz odwrócenie tendencji do socjalizacji wydatków budżetowych na rzecz wzrostu wydatków na przemiany strukturalne rolnictwa i na obszarach wiejskich. Istotną zmianę obserwujemy również w 2010 roku. Wynika ona głównie z kwestii rachunkowych (Budżet Środków Europejskich), niemniej lata 2011-2015 dowodzą utrzymującego się nieprzerwanie wzrostu tego wskaźnika (por. rys. 4). Może to świadczyć, że względny spadek wydatków na KRUS nie następuje. O ile w 2010

Rys. 4. Udział wydatków na rolnictwo i gospodarkę żywnościową oraz KRUS w ogóle wydatków

budżetu państwa w latach 1991-2015 (w %) Źródło: [Czyżewski, Opinie...].

0,3 5,9 3,0 6,7 8,6 6,0 0,1 5,12 6,6 6,1 6,5 6,8 7,1 8,9 8,7 7,8 6,9 6,6 5,1 5,5 5,4 5,1 4,8 4,9 5,14 2,7 3,5 2,9 2,9 3,4 3,8 3,9 2,0 3,9 3,8 3,7 4,3 4,1 3,5 3,4 3,33 1,89 2,3 2,1 1,9 3,5 1,8 3,0 4,4 2,0 1,8 1,8 0,9 0,6 0,9 1,3 1,3 1,4 1,5 1,54 0 2 4 6 8 10 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 2002 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015

wydatki na KRUS w ogóle wydatków budżetowych (w %) wydatki na sektor rolny w ogóle wydatków budżetowych (w%) wielokrotność wydatków (wydatki na KRUS do wydatków na sektor rolny) akcesja do UE

(16)

KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie

39

roku stanowiły one 1,2-krotności całego budżetu rolnego, o tyle w 2015 stanowić będą blisko 1,9 jego krotności. Wiązać to należy przede wszystkim ze swoistym efektem demonstracji rosnącego parytetu dochodów rolniczych i nierolniczych, jak też tempem wzrostu emerytur poza rolnictwem, pociągającym pośrednio wzrost wy-datków na KRUS. Ważne jest, że postęp tej socjalizacji wywy-datków w budżecie rol-nym nie odbywa się dziś kosztem redukcji wydatków budżetowych, wspierających rozwój rolnictwa, wsi i rynków rolnych, tak jak było to przed integracją Polski z UE. W 2015 roku wzrost środków na KRUS jest bardziej komplementarny aniżeli sub-stytucyjny ze względu na prorozwojową rolę Budżetu Środków Europejskich. Stąd rosnące wydatki na KRUS są dziś zjawiskiem obiektywnym w sytuacji wzrostu pa-rytetu dochodów rolniczych, świadczeń emerytalnych poza rolnictwem i nie należy go traktować jako budżetowego ograniczenia możliwości rozwojowych sektora rol-nego w Polsce.

Łączna suma wydatków na KRUS w budżecie rolnym Polski w 2015 roku to ok. 5,12% ogółu wydatków budżetowych państwa. W 2014 roku było to 5,14%, a w latach poprzednich udział ten wynosił: 4,93% (2013), 4,82% (2012), 5,04% (2011), 5,37% (2010), 5,52% (2009), 5,09% (2008), 5,9% (2007), 6,63% (2006), 6,93% (2005), 7,8% (2004), 8,7% (2003), 9,06% (2000), a w 1998 roku było to 10,16%. Oznacza to, że na przestrzeni ostatnich 18 lat zmniejszył się on blisko o połowę, przy czym po roku 2009 wynosi on średnio 5,07%, a odchylenia od tej śred-niej mieszczą się w graniach do 3%. Dowodzi to także, iż rola wydatków na KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie relatywnie spada, przy czym w okresie przedakcesyjnym, tj. w latach 1998-2004, udział ten spadł o 1,46%, natomiast w ciągu kolejnych 11 lat po akcesji Polski do UE (2004-2015) spadł o dalsze 2,68%. Można więc sądzić, iż stymulacja funkcji ekonomicznych budżetu rolnego Polski trwa nieprzerwanie od kilkunastu lat. Ostatnie jednak lata 2010-2014 przyniosły względny wzrost wolumenu wydatków na KRUS, co z jednej strony sugeruje, iż poziom ten zbliżył się do krytycznego progu wydatków społecznie zdeterminowa-nych, z drugiej zaś, iż tego rodzaju socjalizacja wydatków z krajowego budżetu rol-nego nie ogranicza jego funkcji prorozwojowych ze względu na aktywną w tym za-kresie rolę Budżetu Środków Europejskich i wzrost PKB.

Przedstawiona wyżej argumentacja przeczy tezie o potrzebie likwidacji KRUS. W ostatnich latach nasilił się proces uszczelniania zasad przyznawania świadczeń z tego tytułu i „rezerwy” w tym zakresie są nikłe. Zrównoważone wspieranie, zarów-no sfery ekozarów-nomicznej sektora rolnego, jak i socjalnej w gospodarstwach rolnych jest w obecnej sytuacji gospodarczej Polski racjonalne i zgodne z zasadą, iż ekono-mia winna postulować rozwiązania efektywne ekonomicznie, ale też społecznie ade-kwatne.

(17)

40

Andrzej Czyżewski, Anna Matuszczak

5. Zakończenie

Konkludując, należy stwierdzić:

• System rolniczych ubezpieczeń społecznych odegrał w analizowanym okresie kluczową rolę jako element polityki socjalnej wobec wsi i rolnictwa. Odgrywał on pozytywną rolę w podtrzymywaniu dochodów rolniczych w trudnych warun-kach związanych z efektami ubocznymi transformacji gospodarczej. Gospodar-stwa rolne przejmowały ciężar utrzymania członków rodzin objętych zjawiskiem pogłębiającego się bezrobocia ukrytego na wsi.

• Przepływ transferów z tytułu KRUS jest w warunkach polskich specyficznym kanałem przepływu środków budżetowych, który ma charakter bardziej socjalny aniżeli rozwojowy. Należy w tym miejscu mieć świadomość, iż środki te nie pozwalają na reprodukcję rozszerzoną, lecz jedynie zamrażają istniejące struktu-ry. Świadczenia KRUS mają jednak istotny wpływ na dochody rolnicze, a co za tym idzie – umożliwiają wielu rodzinom rolniczym pozyskanie stałego źródła dochodów w postaci świadczeń emerytalno-rentowych.

• Sytuacja finansowa sektora rolno-żywnościowego uległa zmianie na krótko przed akcesją do UE (2003-2004) i ten stan obecnie trwa, co stworzyło przesłan-ki dla przełomu w polityce rolnej w Polsce w związku z członkostwem Polsprzesłan-ki w UE. Istotnie zwiększył się udział wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne w ogóle wydatków budżetowych. Jednocześnie nastąpiło ograniczenie ten-dencji do socjalizacji wydatków na rzecz ich wzrostu na przemiany strukturalne na obszarach wiejskich.

• Faktem jest, iż licząc od 2010 roku, względny spadek wydatków na KRUS nie następuje, przeciwnie – wydatki te rosną. O ile w 2014 roku stanowiły one 1,2-krotność krajowego budżetu rolnego, o tyle w 2015 stanowić będą jego 1,9-krotność. Sytuacja się zmieniła pod względem tego, iż wzrasta parytet do-chodów rolniczych i nierolniczych, a także zwiększają się emerytury poza rol-nictwem.

• Istotne jest, że tej swoistej socjalizacji wydatków w budżecie rolnym Polski nie towarzyszą jak niegdyś ograniczenia wydatków budżetowych wspierających rozwój rolnictwa, wsi i rynków rolnych ze względu chociażby na prorozwojową rolę Budżetu Środków Europejskich. W relacji do zmian w otoczeniu pozarolni-czym nie należy go traktować jako ograniczenia rozwoju rolnictwa i wsi. • Na przestrzeni ostatnich 18 lat łączna suma wydatków na KRUS w ogóle

wydat-ków budżetowych państwa zmniejszyła się blisko o połowę – w 1998 roku było to 10,16%, a po 2009 średniorocznie wynosi 5,07%, przy czym wahania od śred-niej mieszczą się w przedziale do 3%, a więc są dość stabilne.

• Przedstawiona wyżej argumentacja przeczy tezie o potrzebie likwidacji KRUS. Poziom wydatków zbliża się jednak do krytycznego progu wydatków społecznie zdeterminowanych. Nasilił się też proces uszczelniania zasad przyznawania świadczeń z tytułu KRUS i „rezerwy” w tym zakresie są nikłe.

(18)

KRUS w budżecie rolnym Polski w długim okresie

41

Literatura

Czyżewski A., 2001, Rola polityki makroekonomicznej w kształtowaniu warunków zrównoważonego

rozwoju rolnictwa, [w:] A. Czyżewski (red.), Współczesne problemy agrobiznesu w Polsce,

Zeszy-ty Naukowe AE nr 13, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań.

Czyżewski A., Opinie o projektach ustaw budżetowych na lata 1997-2015 w części dotyczącej

rolnic-twa, rozwoju wsi i rynków rolnych, Dział 0.10, część 32, 33, 35 oraz pozostałe części dotyczące

rolnictwa, sporządzone na zamówienie Kancelarii Senatu (Biuro Informacji i Dokumentacji, Dział Informacji i Ekspertyz).

Czyżewski A., Henisz-Matuszczak A., 2006, Rolnictwo Unii Europejskiej i Polski. Studium

porównaw-cze struktur wytwórczych i regulatorów rynków rolnych, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej

w Poznaniu, Poznań.

Czyżewski A., Matuszczak A. 2011, Krajowy i unijny budżet rolny dla Polski. Próba określenia

propor-cji, współzależności oraz efektów dla sektora rolnego, [w:] B. Wieliczko (red.), Ocena projekcji budżetowych UE dotyczących kolejnego okresu programowania w kontekście Wspólnej Polityki Rolnej, Program Wieloletni 2011-2014, IERiGŻ-PIB, Warszawa 2011.

Czyżewski A., Matuszczak A., 2014, Budżet rolny Polski przed wstąpieniem do UE i po akcesji.

Po-ziom, dynamika, tendencje, [w:] I. Nurzyńska, W. Poczta (red.), Polska wieś 2014: raport o stanie wsi, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.

Hrynkiewicz J., 2010, KRUS jest dobry a nie zły, Gazeta Wyborcza, 10.02.2010.

Podstawka M., 2010, Mity i prawdy o Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Ubezpieczenia w Rolnictwie, nr 37, KRUS, Warszawa.

Prutis S., 1999, Rolnicy indywidualni, Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa. Wilkin J., 2010, KRUS posiadaczy ziemskich, Gazeta Wyborcza, 16.03.2010. Woś A., 2000, Rolnictwo w obliczu narastającego kryzysu, IERiGŻ, Warszawa.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dla zapewnienia efektywności działań rozwojowych kluczowe jest więc zapewnienie elastyczności w aktualizacji zrównoważonej karty wyników w oparciu o zasadę ciągłego uczenia

W tym celu zebrano 12 600 danych finansowych ze 150 przemysłowych zakładów mięsnych z lat 2010-2015 w zakresie wartości przychodów ze sprzedaży (netto), środków trwałych,

Bardzo wyraźne różnice wskazuje natomiast struktura odpowiedzi, w przypadku doradztwa świad- czonego przez doradców, którzy zostali wybrani na bazie dobrych doświadczeń

Niniejsza praca dotyczy szacowania trwałości zmęczeniowej materiałów, które charakteryzują się brakiem równoległości charakterystyk zmęczeniowych dla zginania

ze względu na sposób uregulowania przez ustawodawcę, możliwe staje się wypunktowanie pew- nego rodzaju niedociągnięć, nieprawidłowości, skutkujących osłabieniem zjawiska

Technologia nie jest zatem nauką, gdyż nauka (jako wcześniejszy etap procesu tech- nologicznego) nie została jeszcze zastosowana w praktyce lub skomercjalizowana. Technologia nie

Zadania w zakresie kontroli wykonują instytucje tworzące system zarządzania i kontro- li środków UE w ramach poszczególnych programów operacyjnych oraz system instytucji

Celem artykułu jest przedstawienie branżowych specjalizacji specjalnych stref ekonomicznych w kontekście tworzenia potencjalnych klastrów i inicjatyw klastrowych 2..