• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (7), 827-830, 2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (7), 827-830, 2007"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2007, 63 (7) 827

Praca oryginalna Original paper

Choroba Mareka (MD) jest to nowotworowa cho-roba drobiu o etiologii wirusowej, stanowi¹ca powa¿-ne Ÿród³o strat w wielkostadpowa¿-nej produkcji drobiarskiej. Najbardziej wra¿liwe na zaka¿enie wirusem choroby Mareka (MDV) s¹ pisklêta w pierwszych dniach ¿y-cia. Podobnie jak w przypadku innych chorób wiruso-wych jedyn¹ form¹ zapobiegania tej chorobie jest im-munoprofilaktyka. Stosowane s¹ szczepionki ¿ywe homologiczne oparte na atenuowanym szczepie Ris-pens CVI 988, na naturalnie apatogennym szczepie SB1 oraz heterologiczne, zawieraj¹ce indyczy herpes-wirus HVT FC 126, a tak¿e szczepionki biwalentne zawieraj¹ce zarówno szczep HVT FC126, jak i szczep Rispens. Szczepienie nie zabezpiecza przed zaka¿e-niem zjadliwym wirusem, po zaka¿eniu w organizmie

szczepionego ptaka odbywa siê swoisty „wyœcig” po-miêdzy wirusem szczepionkowym a zjadliwym tere-nowym. Jeœli wygra wirus szczepionkowy, ptak jest zabezpieczony przed skutkami zaka¿enia, je¿eli nato-miast wygra wirus terenowy, nastêpuje rozwój choro-by. Mechanizm tego nie jest w pe³ni wyjaœniony. Wia-domo, ¿e szczepy szczepionkowe po wprowadzeniu do organizmu ptaka replikuj¹ siê i powstaje wiremia trwaj¹ca przez ca³e ¿ycie. Wirus szczepionkowy ogra-nicza namna¿anie siê terenowego szczepu wirusa MD, którego wiremia oraz zasiedlenie i replikacja w bro-dawkach piór s¹ znacznie ubo¿sze. Nastêpuje zmniej-szenie siewstwa wirusa do œrodowiska i ograniczenie rozprzestrzeniania siê zaka¿enia wœród kurcz¹t. Po-nadto zredukowana jest mo¿liwoœæ powstania

latent-Lokalizacja szczepu wirusa HVT FC126

w narz¹dach wewnêtrznych kurcz¹t

szczepionych przeciwko chorobie Mareka

EL¯BIETA SAMOREK-SALAMONOWICZ, HANNA CZEKAJ, WOJCIECH KOZDRUÑ, KATARZYNA KRÓL

Pracownia Diagnostyki Chorób Wirusowych Drobiu Pañstwowego Instytutu Weterynaryjnego – Pañstwowego Instytutu Badawczego, Al. Partyzantów 57, 24-100 Pu³awy

Samorek-Salamonowicz E., Czekaj H., Kozdruñ W., Król K.

Localization of the HVT FC 126 virus strain in internal organs of chickens vaccinated against Marek’s disease

Summary

The aim of this study was a comparison of the occurrence and presence of Marek’s disease strain HVT FC 126 in internal organs after in ovo vaccination and after vaccination of one day old chicks. One hundred SPF chicken embryos were used in the experiment on the 18th day of incubation. Forty-five embryos were

vaccinated in ovo with a dose of 2400 pfu of virus HVT FC 126. Twenty-eight embryos were injected in the back area (group I), and for 17 embryos the vaccine was provided to the embryonic fluids (group II). All of the embryos were hatched. Chicks from non-vaccinated embryos were divided into two groups. On the first day after clutch, 30 chicks were vaccinated in the leg muscle (group III). The fourth control group consisted of non-vaccinated chicks. Blood samples and sections of the liver, spleen, kidneys, and bursa of Fabricius were taken on days 1, 3, 7 and 10 from 5-day-old chicks (group I), on days 1, 3 and 10 from group II, and on days 3, 7 and 10 from groups III and IV. Total DNA was extracted from the samples, and used for the detection of viral DNA with PCR method. For amplification, two primers, specific for the fragment of A gene of MDV 3 serotype were used. No influence of in ovo vaccination on hatching was observed. Percentage of hatched chicks after in ovo vaccination was 85.7% and in the control group 87.3%. Chicks were healthy and well-developed. Viral DNA was found in the blood and lungs in group I about 3 hours after hatching, and was detected on the third day of life in blood, liver, spleen, lungs and kidneys of birds from group I as well as in blood samples from group II. From the 7th day of life characteristic for HVT FC 126 product (434 bp) was

observed in all the samples collected from group I. It was subsequently detected in blood, spleen and lungs on the 7th day of life and in the bursa of Fabricius and liver on the 10th day of life in group III. Viral DNA was not

found in samples taken from the heart and kidneys. Keywords: Marek’s disease, vaccination

(2)

Medycyna Wet. 2007, 63 (7) 828

nej infekcji i uszkodzenia tkanek limfatycznych oraz wywo³ania zmian w nerwach i narz¹dach wewnêtrz-nych (3, 8, 10).

Z mechanizmu dzia³ania szczepionek przeciwko chorobie Mareka wynika koniecznoœæ jak najszybsze-go wprowadzenia do organizmu ptaka szczepu szcze-pionkowego. Dlatego szczepieniu poddaje siê jedno-dniowe pisklêta, którym wprowadza siê domiêœniowo lub podskórnie wirus szczepionkowy b¹dŸ wykonuje siê szczepienia in ovo 18-dniowych zarodków (3, 5, 11).

Celem badañ by³o porównanie okresu pojawiania siê i lokalizacji w narz¹dach wewnêtrznych piskl¹t wirusa szczepionkowego HVT FC 126 po szczepie-niu metod¹ in ovo oraz po szczepieszczepie-niu jednodniowych piskl¹t.

Materia³ i metody

Zarodki kurze. Do doœwiadczenia u¿yto 100 zarodków kurzych SPF (Lohmann, Niemcy), w wieku 18 dni. Zarodki inkubowano do wylêgu w aparacie firmy Jamesway (USA) w temperaturze 37,8°C i wilgotnoœci oko³o 70%.

Szczepionka. Zastosowano komercyjn¹, liofilizowan¹ szczepionkê przeciwko chorobie Mareka, zawieraj¹c¹ hete-rologiczny, apatogenny herpeswirus indyczy HVT FC 126 (Merial, Francja). Rozpuszczano j¹ w rozcieñczalniku do szczepionki, zgodnie z zaleceniem producenta.

Izolacja ca³kowitego DNA z narz¹dów wewnêtrznych kurcz¹t. Do izolacji ca³kowitego DNA stosowano po 500 µl homogenizatów przygotowanych z w¹troby, œledziony, p³uc, miêœnia sercowego, nerek i torby Fabrycjusza indywidual-nie od ka¿dego ptaka. Przeprowadzano j¹ przy u¿yciu zesta-wu komercyjnego A@A Biotechnology, zgodnie z metody-k¹ podan¹ przez producenta. Uzyskane ca³kowite DNA pu-lowano, aby z danej grupy piskl¹t, w wyznaczonym termi-nie badania, z ka¿dego narz¹du uzyskaæ 1 próbkê. Do dal-szych badañ DNA przechowywano w temperaturze –20°C. Izolacja ca³kowitego DNA z krwi kurcz¹t. Do izolacji stosowano próbki po 500 µl krwi pobranej do probówek za-wieraj¹cych 100 µl 0,25% roztworu heparyny. Bezpoœred-nio po pobraniu przeprowadzano izolacjê ca³kowitego DNA, któr¹ wykonywano przy u¿yciu zestawu komercyjnego fir-my A&A Biotechnology wg metodyki producenta.

Oligonukleotydy (startery). Zastosowano parê starterów specyficznych dla genu A szczepu HVT FC 126. Startery o sekwencji: PMDV 4A: 5’ GTT CTA CCG GAC TGC CGC TCG 3’; PMDV 4B: 5’ ACA TTC TTT TGG TTG GCG TGG TAT 3’ zosta³y zsyntetyzowane w IBB PAN w War-szawie.

Amplifikacja DNA. Reakcjê amplifikacji przeprowadza-no w 50 µl mieszaniny reakcyjnej o sk³adzie: 2 µl ka¿dego ze starterów; 5 µl buforu do PCR, 2 µl dNTPs, 1 µl polime-razy DNA, 5 µl wyizolowanego DNA oraz 33 µl wody de-jonizowanej. Stosowano nastêpuj¹ce parametry reakcji am-plifikacji: denaturacja wstêpna – 96°C – 2 min.; denaturacja w³aœciwa – 94°C – 1 min.; przy³¹czanie starterów – 52°C – 30 s.; wyd³u¿anie ³añcucha – 72°C – 30 s.; koñcowe wyd³u-¿anie ³añcucha – 72°C – 10 min.

Analiza produktów PCR. Produkty PCR analizowano po przeprowadzeniu rozdzia³u elektroforetycznego w 2% ¿elu agarozowym. Do baseników w ¿elu nanoszono po 5 µl

mie-szaniny poreakcyjnej i 2 µl buforu obci¹¿aj¹cego. Wzorzec masowy stanowi³ DNA plazmidu pUC19 (DNA Gdañsk). Elektroforezê przeprowadzano w buforze elektrodowym 1 × TBE przez 1 h przy napiêciu 10 V/cm d³ugoœci ¿elu. Nastêpnie ¿el barwiono w roztworze bromku etydyny (1 µg/ml) i porównywano drogê migracji pr¹¿ków z produk-tów PCR z zastosowanym wzorcem masowym DNA.

Uk³ad doœwiadczenia. 45 zarodkom w 18. dniu inkuba-cji, podczas przek³adania ich do komory klujnikowej poda-no 0,05 ml szczepionki zawieraj¹cej 2400 pfu wirusa. Szcze-pionkê podano 28 zarodkom w okolicê grzbietu, 17 zarod-kom wprowadzono j¹ do p³ynów zarodkowych. Z zarodków szczepionych dogrzbietowo wyklu³o siê 25 piskl¹t oznaczo-nych jako grupa I, z zarodków szczepiooznaczo-nych do p³ynów za-rodkowych otrzymano 15 piskl¹t – by³a to grupa II. Z pozo-sta³ych 55 zarodków nie szczepionych wyklu³o siê 48 pisk-l¹t, które podzielono na dwie grupy. 30 pisklêtom w 3 h po wylêgu podano domiêœniowo w miêsieñ udowy lewej nogi tak¹ sam¹ dawkê wirusa szczepionkowego, jak zarodkom. Pisklêta te stanowi³y grupê III. Grupê IV kontroln¹ stanowi-³o 18 piskl¹t nie szczepionych. Uk³ad doœwiadczenia przed-stawiono w tab. 1.

Pisklêta odchowywano w izolowanych pomieszczeniach i obserwowano przez 10 dni. W terminach podanych w tab. 1 skrwawiano po 5 ptaków z poszczególnych grup i pobierano indywidualnie próbki krwi oraz wycinki w¹troby, œledziony, p³uc, serca, nerek i torby Fabrycjusza. W materia³ach tych okreœlano obecnoœæ DNA wirusa szczepionkowego HVT FC 126.

Wyniki i omówienie

Zabieg szczepienia, jak równie¿ wirus szczepion-kowy HVT FC126 nie mia³y wp³ywu na wyniki lê-gów. Nie notowano zwiêkszonej zamieralnoœci zarod-ków ani anomalii w rozwoju zarodka. Odsetek wylê-¿onych piskl¹t poddanych szczepieniu in ovo wynosi³ 85,7 (tab. 1). Z 55 zarodków nie szczepionych pod-czas inkubacji wyklu³o siê 48 piskl¹t (87,3%). Wszyst-kie pisklêta by³y zdrowe, ¿ywotne, wykazuj¹ce zain-teresowanie wod¹ i pasz¹.

U piskl¹t szczepionych in ovo z grupy I obecnoœæ DNA wirusa stwierdzano we krwi oraz w p³ucach ju¿ oko³o 3 h po wylêgu (tab. 2, ryc. 1a). Otrzymany pr¹¿ek produktu PCR posiada³ wielkoœæ 434 bp i by³ charakterystyczny dla szczepu HVT FC 126. W tym samym terminie u piskl¹t z grupy II obecnoœæ DNA wi-rusa szczepionkowego stwierdzono we krwi. W 3. dniu

a p u r G zaLriocdzkbóaw wy%lêgu pLiicskzbl¹at e i p u r g w b ó s o p S a i n a d o p i k n o i p e z c z s y n i m r e T a i n a r e i b o p k e b ó r p I 28 85,7 25 zgarrzobdikeat 1d,.3ize,.ñ7¿.ycii1a0. II 17 88,2 15 zarpo³dyknoywe d1,.ize3ñ.¿iy1c0ia. II I 5 5 87,3 0 3 1.dizeñ¿ycia d3,.ize7ñ.¿iy1c0ia. V I 18 szczneipeione d3,.ize7ñ.¿iy1c0ia.

(3)

Medycyna Wet. 2007, 63 (7) 829

¿ycia obecnoœæ jego wykryto we krwi, w¹trobie, œle-dzionie, p³ucach oraz nerkach ptaków z grupy I oraz we krwi ptaków z grupy II. Od 7. dnia ¿ycia ptaków produkt PCR o wielkoœci 434 bp

uzyski-wano we wszystkich badanych narz¹dach wewnêtrznych ptaków I grupy (tab. 2, ryc. 1b).

Dla porównania, u piskl¹t szczepionych w pierwszym dniu ¿ycia (grupa III) wystê-powanie wirusa szczepionkowego HVT FC 126 notowano dopiero od 7. dnia ¿ycia (tab. 2, ryc. 2a i 2b). W tym terminie obec-noœæ DNA wirusa szczepionkowego stwierdzano we krwi, œledzionie i p³ucach ptaków. W 10. dniu ¿ycia ptaków by³ on wykrywany we krwi, w¹trobie, œledzionie, p³ucach i torbie Fabrycjusza. Natomiast do 10. dnia trwania doœwiadczenia w miêœniu sercowym oraz nerkach nie stwierdzano obecnoœci wirusa. We krwi i narz¹dach we-wnêtrznych ptaków z grupy IV kontrolnej nie stwierdzano DNA wirusowego przez ca³y okres doœwiadczenia.

Zastosowanie w badaniach metody PCR pozwoli³o na detekcjê wirusa we wczesnej fazie infekcji komórek. Du¿¹ zalet¹ tej metody jest jej wysoka specyficznoœæ i czu-³oœæ, która wynosi dla zastosowanej pary starterów ok.10 pfu wirusa w próbce. W porównaniu do klasycznych metod wi-rusologicznych metoda ta jest mniej pra-coch³onna, a wyniki uzyskuje siê w znacz-nie krótszym czasie. Do wykrywania DNA herpeswirusa indycznego HVT FC 126 w narz¹dach wewnêtrznych szczepionych ptaków u¿yto pary starterów specyficznej dla fragmentu genu A serotypu 3. Kodo-wana przez ten gen glikoproteina C uwa-¿ana jest za jeden z g³ównych antygenów wirusowych (2, 8, 10).

Zarodki kurze w 18. dniu inkubacji s¹ ju¿ immuno-logicznie kompetentne. Sharma i Burmester (11) wy-kazali, ¿e szczepienia in ovo przeciwko chorobie Ma-reka nie wp³ywaj¹ na wyniki lêgów, a pisklêta szcze-pione t¹ metod¹ s¹ wczeœniej zabezpieczone przed chorob¹ Marek¹ ni¿ pisklêta szczepione tradycyjnie w pierwszym dniu ¿ycia. Okres potrzebny do zabez-pieczenia piskl¹t przed skutkami zaka¿enia wirusem MD po szczepieniu in ovo ulega skróceniu i wynosi oko³o 3 dni. Natomiast podanie szczepionki w pierw-szym dniu ¿ycia powoduje wytworzenie wiremii po 7 dniach od szczepienia. Inni autorzy (1, 6, 9) równie¿ nie obserwowali obni¿enia odsetka wylêgowoœci, pisklêta by³y zdrowe, rozwiniête prawid³owo, a w cza-sie odchowu notowano mniejszy odsetek padniêæ i lep-sze efekty wykorzystania paszy w porównaniu do ptaków szczepionych tradycyjnie w pierwszym dniu ¿ycia.

Skutecznoœæ szczepieñ in ovo zale¿y od wieku szcze-pionych zarodków. Badania Sharmy i Burmestera (11) oraz Fabrisa i wsp. (4) wykaza³y, ¿e szczepienie

prze-Tab. 2. Obecnoœæ wirusa szczepionkowego HVT FC 126 w narz¹dach wewnêtrznych kurcz¹t szczepionych in ovo oraz w pierwszym dniu ¿ycia

Objaœnienie: nb – nie badano

y n a d a B d ¹ z r a n I a p u r G Grupa II GrupaIII a i c y ¿ i n d . 1 3. 7. 10. 1. 3. 10. 3. 7. 10. w e r K + + + + + + + – + + a b o rt ¹ W – + + + – – + – – + a n o iz d e l Œ – + + + – – + – + + a c u ³ P + + + + nb nb nb – + + e c r e S – – + + nb nb nb – – – i k r e N – + + + nb nb nb – – – a b r o T a z s u j c y r b a F – – + + nb nb nb – – + 14 13 12 11 10 9 7 6 5 4 3 2 1 K+ K-M 8 1. dzieñ 3. dzieñ 434 bp a) 1.-3. dzieñ ¿ycia 14 13 12 11 10 9 7 6 5 4 3 2 1 8 7. dzieñ 10. dzieñ M 434 bp b) 7.-10. dzieñ ¿ycia

Ryc. 1. Wykrywanie DNA wirusa HVT FC 126 w narz¹dach wewnêtrznych ptaków szczepionych in ovo – rozdzia³ elektroforetyczny produktów PCR. Œcie¿ki: 1 – krew, 2 – w¹troba, 3 – œledziona, 4 – p³uca, 5 – serce, 6 – nerki, 7 – torba Fabrycjusza, 8 – krew, 9 – w¹troba, 10 – œledziona, 11 – p³uca, 12 – serce, 13 – nerki, 14 – torba Fabrycjusza

(4)

Medycyna Wet. 2007, 63 (7) 830

ciwko chorobie Mareka 17. lub 18. dnia inkubacji lepiej chroni pisklêta ni¿ szczepienie miêdzy 8.-16. lub 19.-20. dniem inkubacji. W³aœciwy termin szczepienia pokrywa siê wiêc z czasem przek³adu jaj z komór lêgowych do kluj-nikowych.

Na rozwój wiremii wirusa szczepion-kowego istotny wp³yw ma miejsce po-dania szczepionki zarodkom. Bapo-dania przeprowadzone przez Zhanga (13) oraz Islama (6) wykaza³y, ¿e szczepienie wykonane w okolicê grzbietu zarodka indukowa³o znacznie lepsz¹ ochronê piskl¹t, poniewa¿ ju¿ w 2 dni p. v. oko-³o 71% ptaków byoko-³o wiremicznych i zabezpieczonych przed zaka¿eniem kontrolnym zjadliwym szczepem MD. Wprowadzenie szczepionki do p³ynów zarodkowych w tym samym czasie po-wodowa³o wiremiê tylko u oko³o 25% ptaków. Jest to zwi¹zane z rozcieñcze-niem szczepionki w p³ynach zarodko-wych oraz mo¿liwoœci¹ dzia³ania prze-ciwwirusowego p³ynów w stosunku do wirusa szczepionkowego (1, 12).

Reasumuj¹c, szczepienie in ovo prze-ciwko chorobie Mareka zarodków w 18. dniu inkubacji nie ma ujemnego wp³y-wu na ich rozwój oraz wylêgowoœæ. Za-stosowane startery oraz warunki prze-prowadzania PCR pozwoli³y na wykry-cie produktu o wielkoœci 434 bp charak-terystycznego dla szczepu HVT w na-rz¹dach wewnêtrznych piskl¹t. W ten sposób wykazano obecnoœæ szczepu

HVT we krwi i p³ucach jednodniowych piskl¹t szcze-pionych in ovo, natomiast u piskl¹t szczeszcze-pionych po wylêgu obecnoœæ wirusa HVT notowano od 7. dnia ¿ycia. Na tej podstawie mo¿na wnioskowaæ, ¿e pisklêta szczepione in ovo s¹ wczeœniej zabezpieczone przed chorob¹ Mareka ni¿ pisklêta szczepione w sposób tra-dycyjny.

Piœmiennictwo

1.Baines D.: Szczepienia in ovo w immunoprofilaktyce choroby Mareka i za-kaŸnego zapalenia torby Fabrycjusza. Mat. Symp. System INOVOJECT – aktualne mo¿liwoœci i perspektywy zastosowañ w praktyce drobiarskiej. Warszawa 1998, s. 21-23.

2.Becker Y., Asher Y., Tabor E., Davidson I., Malkinson M., Weisman Y.: Poly-merase chain reaction for differentiation between pathogenic and non-patho-genic serotype 1 Marek’s disease viruses (MDV) and vaccine viruses of MDV--serotypes 2 and 3. J Virol. Methods 1992, 40, 307-322.

3.Davison F., Venugopal N.: Marek’s Disease – An Evolving Problem. Elsevier Accademic Press, Institute for Animal Helath, Compton Laboratory, UK 2004, s. 124.

4.Fabris G., Patarello J., Figarolli V.: In ovo Marek’s vaccination. Europ. Poultry Conf., Glasgow 1994, s. 345-347.

5.Garcia-Camacho L., Schat K. A., Brooks R., Bounous D. I.: Early cell – mediated immune responses to Marek’s disease virus in the chickens lines with defined MHC. Vet. Immunol. Immunopathol. 2003, 95, 145-153.

Ryc. 2. Wykrywanie DNA wirusa HVT FC 126 w narz¹dach wewnêtrznych ptaków szczepionych w pierwszym dniu ¿ycia – rozdzia³ elektroforetyczny pro-duktów PCR

Œcie¿ki: 1 – krew, 2 – w¹troba, 3 – œledziona, 4 – p³uca, 5 – serce, 6 – nerki, 7 – torba Fabrycjusza, 8 – krew, 9 – w¹troba, 10 – œledziona, 11 – p³uca, 12 – serce, 13 – nerki, 14 – torba Fabrycjusza

14 13 12 11 10 9 7 6 5 4 3 2 1 8 M 3. dzieñ 7. dzieñ 434 bp a) 3.-7. dzieñ ¿ycia 10. dzieñ 7 6 5 4 3 2 1 M 434 bp b) 10. dzieñ ¿ycia

6.Islam A. F. M., Waldken-Brown S. W., Wong C. W., Groves P. J., Burgess S. K., Arzey K. E., Young P. L.: Influence of vaccine deposition site on post-nal viraemia and vaccine efficacy in broiler chickens following in ovo vacci-nation against Marek’s disease. Avian Pathol. 2001, 30, 525-533. 7.Miles A. M., Williams C. J., Womack C. L., Murray D. L., Gildersleeve R. P.:

Commercial broilers studies of Marek’s disease vaccination in ovo. Proc. of the XIX World’s Congress, Amsterdam, September 20-24, 1992, s. 320-322. 8.Samorek-Salamonowicz E.: Choroba Mareka, [w:] Mazurkiewicz M. (red.):

Choroby drobiu. Wyd. AR Wroc³aw 2005, s. 425.

9.Sarma G., Greer W., Gildersleeve R. P., Murray D. L., Miles A. M.: Field safety and efficacy of in ovo administration of HVT + SB 1 bivalent Marek’s disease vaccine in commercial broilers. Avian Dis. 1995, 39, 211-217. 10.Schat K. A., Markovski-Grimsrud C. J.: Immune responses to Marek’s

disease virus infection. Curr. Top. Microbiol. Immunol. 2001, 255, 91-120. 11.Sharma J. M., Burmester B. R.: Resistance to Marek’s disease at hatching in chickens vaccinated as embryos with the turkey herpesvirus. Avian Dis. 1982, 26, 134-149.

12.Walkden-Brown S. W., Islam A. F. M. F., Wong C. W., Burgess S. K., Groves P. J., Azrey E.: Vaccine deposition site influences the timing of post--vaccinal viremia following in ovo vaccination against Marek’s disease (MD) in commercial broiler chickens. Proc. 6th Int. Symp. Marek’s disease,

Mont-real, Canada, August 20-23, 2000, s. 22-24.

13.Zhang Y., Sharma J. M.: Immunological tolerance in chickens hatching from eggs injected with cell – associated herpesvirus of turkey (HVT). Dev. Comp. Immunol. 2003, 27, 431-438.

Adres autora: prof. dr hab. El¿bieta Samorek-Salamonowicz, Al. Party-zantów 57, 24-100 Pu³awy; e-mail: elsam@piwet.pulawy.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Rodzaj wykonywanych badań podmiotowych i przedmiotowych ogólnych a profil oddziału Rodzaj badania Statystyki testu wartość testu Z średnia ranga dla oddziałów

Przeprowadzone badanie wskazało na gra- nicy tendencji statystycznej, iż po zabiegach operacyjnych trwających powyżej 3 godzin zapotrzebowanie pacjentów na środki przeciwbólowe

U wszystkich chorych na ostre białaczki, zarówno ostre szpikowe: bez M4 i M5 oraz M4 i M5, jak i ostrą białaczkę limfoblastyczną (ALL) stwierdzono podwyższone stężenie

Należy jednak zwrócić uwagę na zupełnie inny aspekt wpływu rehabilitacji chorych na POChP, jakim jest wpływ na koszty leczenia.. Fizjoterapia uważana jest za najtańszą metodę

Postulowanych jest kilka mechanizmów oddziaływania melatoniny na ciśnienie tętnicze: ośrodkowe zmniejszenie aktywności współczulnej przez wpływ na receptory melato- ninowe obecne

Kwas linolowy znajdujący się w pyłku pszczelim przeciwdziała utracie wody z naskórka oraz hamuje procesy starzenia.. Kwas gamma-linolowy działa przeciwalergicznie, przeciw- zapalnie

Można zatem wnioskować, że zastosowanie pochrzynu cebulowego jako terapii adjuwantowej raka szyjki macicy może mieć pozytywny efekt, jednak wprowadzenie tej metody

Hypogonadotropowy hypogonadyzm (wtórny) – cechuje się obniżonym poziomem hormonów przysadki mózgowej LH i FSH – wrodzony izolowany HH jest trudny do zróżni- cowania