• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 62 (6), 663-664, 2006

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 62 (6), 663-664, 2006"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2006, 62 (6) 663

Praca oryginalna Original paper

Bakterie Campylobacter, a zw³aszcza nale¿¹ce do ga-tunku C. jejuni, s¹ jednym z wa¿niejszych czynników etiologicznych zaka¿eñ pokarmowych ludzi. Szerokie wystêpowanie tych drobnoustrojów w œrodowisku natu-ralnym jest przyczyn¹ wtórnego ska¿enia produktów ¿yw-noœciowych, a zw³aszcza surowego miêsa drobiowego lub surowego mleka. Z tych te¿ wzglêdów, w badaniach epidemiologicznych istotne znaczenie posiada wykrycie Ÿród³a i drogi szerzenia siê zaka¿enia. Do tego celu wy-korzystywane s¹ metody fenotypowe np. serotypowanie, okreœlenie cech biochemicznych czy struktury antygeno-wej C. jejuni. Testy te nie pozwalaj¹ jednak na stwier-dzenie zró¿nicowania genetycznego izolatów. Dlatego w ostatnich latach wprowadzono szereg technik moleku-larnych umo¿liwiaj¹cych genotypowanie szczepów Cam-pylobacter. Obejmuj¹ one m.in. analizê polimorfizmu d³ugoœci fragmentów restrykcyjnych (RFLP), równie¿ w po³¹czeniu z elektroforez¹ pulsacyjn¹ (PFGE), typo-wanie RFLP w oparciu o produkt amplifikacji metod¹ PCR genu flaA, a tak¿e analizê polimorfizmu przypad-kowo amplifikowanego DNA (RAPD-PCR) (3, 9). Ostat-nia spoœród wymienionych metod polega na u¿yciu krót-kich starterów (ok. 10-nukleotydowych) o dowolnej sek-wencji, które s¹ komplementarne do losowych fragmen-tów chromosomalnego DNA badanych bakterii (7, 8). W wyniku reakcji PCR powstaje swoisty dla ka¿dego drobnoustroju uk³ad amplikonów o ró¿nych masach mo-lekularnych. Technika ta charakteryzuje siê du¿¹ zdol-noœci¹ genotypowego ró¿nicowania drobnoustrojów, po-wtarzalnoœci¹ wyników, jak te¿ jest stosunkowo ³atwa w wykonaniu (5).

Celem obecnych badañ by³o zastosowanie metody RAPD-PCR do ró¿nicowania szczepów C. jejuni wyizo-lowanych z tuszek drobiowych i odchodów kurzych.

Materia³ i metody

Szczepy bakteryjne. W badaniach wykorzystano 10 izola-tów C. jejuni pochodz¹cych z wymazów z tuszek drobiowych oraz 9 wyosobnionych z odchodów kurzych. Izolaty te zosta³y zaklasyfikowane do rodzaju Campylobacter przy u¿yciu metody mikrobiologicznej opisanej w normie PN-ISO 10272, a nastêpnie okreœlono ich przynale¿noœæ gatunkow¹ stosuj¹c test multiplex PCR (2).

Matrycowy DNA. Bakteryjne DNA otrzymano z pojedyn-czych kolonii Campylobacter spp. inkubowanych na po¿ywce Karmali (Oxoid) przez 24 h w 42°C w warunkach mikroaero-filnych. Bakterie zawieszano 1 ml wody redestylowanej i od-wirowywano 13 000 g, 1 min. Do uzyskanego osadu dodano 100 µl 10 mM buforu Tris, a nastêpnie izolowano DNA za pomoc¹ zestawu Genomic – Mini (A&A Biotechnology Gdañsk), zgodnie z instrukcj¹ podan¹ przez producenta. Czys-toœæ i koncentracjê uzyskanego DNA oznaczano spektrofoto-metrycznie i w odpowiednim rozcieñczeniu stosowano w tes-tach PCR.

Test PCR. Amplifikacje przeprowadzono w mieszaninie re-akcyjnej o koñcowej objêtoœci 50 µl, zawieraj¹cej: 5 mM MgCl2, dNTP (200 µM), bufor enzymatyczny, 2 U termostabilnej po-limerazy Taq (Fermentas, Litwa), startery OPA-11 (5’ CAATC GCCGT 3’) (4) i 1254 (5’ CCGCAGCCAA 3’) (1) oraz mat-rycowy DNA o koncentracji 10 ng/µl (5 µl). Reakcje wykona-no w termocyklerze PTM-100 (MJ Research, USA), u¿ywaj¹c programu o nastêpuj¹cych parametrach: 94°C 5 min. (denatu-racja wstêpna), a nastêpnie 40 cykli: 94°C 1 min., 37°C 1 min., 72°C 1 min. Koñcowy etap wyd³u¿ania przeprowadzono

Ró¿nicowanie szczepów Campylobacter jejuni metod¹

analizy polimorfizmu przypadkowo amplifikowanego DNA

KINGA WIECZOREK, JACEK OSEK

Zak³ad Higieny ¯ywnoœci Pochodzenia Zwierzêcego Pañstwowego Instytutu Weterynaryjnego – Pañstwowego Instytutu Badawczego, Al. Partyzantów 57, 24-100 Pu³awy

Wieczorek K., Osek J.

Differentiation of Campylobacter jejuni isolates by random amplified polymorphic DNA method Summary

Campylobacter, especially C. jejuni, is now recognized as a major cause of bacterial enteritis in people in most developed countries. The diversity within C. jejuni species may be described by both phenotypic and genotypic methods. In recent years, molecular methods, such as the restriction of fragment length polymor-phism (RFLP), fla typing or random amplified polymorphic DNA (RAPD), have been proposed as alternative tests to phenotypic methods for typing of Campylobacter. This study was carried out to investigate the genetic variation among isolates C. jejuni by RAPD-PCR. The analysis of 19 isolates of C. jejuni performed with two primers (1254 and OPA-11) generated multiple amplification products, with sizes between 300 and 2000 bp. The UPGMA analysis of the fingerprints classified these strains to 10 clonal groups. The discriminatory index D=0.73 indicates a high differentiation ability of the method. Such data are valuable in epidemiological studies and for investigating the distribution of genotypes in different environments.

(2)

Medycyna Wet. 2006, 62 (6) 664

w 72°C przez 5 min. Otrzymane produkty amplifikacji identy-fikowano w 1,7% ¿elu agarozowym przy u¿yciu zestawu Gel--Doc 2000 (Bio-Rad, USA).

Wyniki i omówienie

Typowanie szczepów bakteryjnych dostarcza szeregu wa¿nych informacji na temat Ÿróde³ zaka¿enia, dróg sze-rzenia siê oraz wektorów przenosz¹cych drobnoustroje. W obecnej pracy do ró¿nicowania szczepów C. jejuni zastosowano, wykorzystuj¹c uniwersalne startery, tech-nikê RAPD-PCR. W pocz¹tkowym etapie badañ doko-nano wyboru najbardziej odpowiednich sekwencji nu-kleotydowych. Wed³ug danych dostêpnych w piœmien-nictwie, w przypadku Campylobacter, jednymi z najczêœ-ciej stosownych oligonukleotydów w testach RAPD s¹ startery 1254 i OPA-11. Umo¿liwiaj¹ one otrzymanie sze-regu produktów amplifikacji o zró¿nicowanych masach molekularnych (3, 5). Te startery zosta³y te¿ wykorzysta-ne w obecnych badaniach. Nastêpnie przeprowadzono reakcje PCR z DNA pochodz¹cym ze szczepów C. jeju-ni, celem ustalenia optymalnych warunków amplifikacji i koncentracji starterów. Najlepsze rezultaty, w aspekcie liczby i wielkoœci amplikonów, uzyskano po zastosowa-niu obu oligonukleotydów jednoczeœnie. W kolejnym eta-pie opracowany test RAPD-PCR wykorzystano do ana-lizy 19 izolatów C. jejuni, pochodz¹cych z ró¿nych Ÿró-de³. Otrzymano zró¿nicowane profile molekularne, na które sk³ada³o siê od 3 do 8 amplikonów o masach od 300 do ponad 2000 pz. U 17 szczepów stwierdzono ten

sam produkt o masie 1200 pz (ryc. 1). Analiza UPGMA wykonana przy u¿yciu programu komputerowego GelCompar II umo¿liwi³a za-klasyfikowanie badanych izolatów do 10 grup klonalnych o zró¿nicowanym pokrewieñstwie molekularnym (ryc. 1). Przydatnoœæ testu do genotypowania szczepów C. jejuni okreœlono na podstawie indeksu ró¿nicowania D, który wyniós³ 0,73 (6). Wartoœæ ta jest stosunkowo wysoka i porównywalna z wynikami uzyska-nymi przez innych autorów (5). Nale¿y rów-nie¿ podkreœliæ, ¿e 10 spoœród wybranych do testu izolatów pochodzi³o z jednej partii tu-szek drobiowych. Wyniki powy¿szych badañ s¹ zgodne z doniesieniami innych autorów, któ-rzy równie¿ bardzo dobrze oceniaj¹ zdolnoœæ ró¿nicowania techniki RAPD-PCR (3, 4) w od-niesieniu do szczepów Campylobacter. Nie-którzy z nich zwracaj¹ jednak uwagê na ogra-niczenia tej metody spowodowane m.in. zbyt dowolnym wyborem starterów oraz wystêpu-j¹c¹ w niektórych przypadkach nisk¹ powta-rzalnoœci¹ uzyskanych profili. W piœmiennic-twie podkreœla siê równie¿ mo¿liwoœæ wyst¹-pienia wœród niektórych szczepów DNaz, które uniemo¿liwiaj¹ typowanie w oparciu o tê me-todê (9), jednak powy¿szy problem nie wy-st¹pi³ podczas badania obecnych izolatów.

Otrzymane wyniki pozwalaj¹ wstêpnie stwierdziæ, ¿e zastosowana metoda RAPD--PCR umo¿liwia ró¿nicowanie molekularne izolatów C. jejuni i zaklasyfikowanie ich do ró¿nych grup klonalnych. Dlatego te¿ mo¿e byæ brana pod uwagê w badaniach epidemiologicznych.

Piœmiennictwo

1.Akopyanz N., Bukanov N. O., Westblom T. U., Kresovich S., Berg D. E.: DNA diversity among clinical isolates of Helicobacter pylori detected by PCR-based RAPD fingerprinting. Nucleic Acids Res. 1992, 20, 5137-5142. 2.Denis M., Soumet C., Rivoal K., Ermel G., Blivet D., Salvat G., Colin P.: Development of a m-PCR assay for simultaneous identification of Campylo-bacter jejuni and C. coli. Lett. Appl. Microbiol. 1999, 29, 406-410. 3.Ertas H. B., Cetinkaya B., Muz A., Ongor H.: Genotyping of

broiler-origina-ted Campylobacter jejuni and Campylobacter coli isolates using fla typing and random amplified polymorphic DNA methods. Int. J. Food Microbiol. 2004, 94, 203-209.

4.Hernandez J., Fayos A., Ferrus M. A., Owen R. J.: Random amplified poly-morphic DNA fingerprinting of Campylobacter jejuni and C. coli isolated from human faeces, seawater and poultry products. Res. Microbiol. 1995, 146, 685-696.

5.Hilton A. C., Mortiboy D., Banks J. G., Penn C. W.: RAPD analysis of envi-ronmental, food and clinical isolates of Campylobacter spp. FEMS Immu-nol. Med. Microbiol. 1997, 18, 119-124.

6.Hunter P. R., Gaston M. A.: Numerical index of the discriminatory ability of typing systems: an application of Simpson’s index of diversity. J. Clin. Mi-crobiol. 1988, 26, 2465-2466.

7.Madden R. H., Moran L., Scates P.: Frequency of occurrence of Campylo-bacter spp. in red meats and poultry in Northern Ireland and their subsequent subtyping using polymerase chain reaction-restriction fragment length poly-morphism and the random amplified polymorphic DNA method. J. Appl. Microbiol. 1998, 84, 703-708.

8.Misawa N., Shinohara S., Satoh H., Itoh H., Shinohara K., Shimomura K., Kondo F., Itoh K.: Isolation of Campylobacter species from zoo animals and polymerase chain reaction-based random amplified polymorphism DNA ana-lysis. Vet. Microbiol. 2000, 71, 59-68.

9.Wassenaar T. M., Newell D. G.: Genotyping of Campylobacter spp. Appl. Environ. Microbiol. 2000, 66, 1-9.

Adres autora: mgr Kinga Wieczorek, Al. Partyzantów 57, 24-100 Pu³awy; e-mail: kinga.wieczorek@piwet.pulawy.pl

M 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

Ryc. 1. Obraz elektrofore-tyczny produktów amplifi-kacji testu RAPD-PCR otrzymanych z DNA szcze-pów C. jejuni oraz uzyska-ny na jego podstawie den-drogram przedstawiaj¹cy stopieñ pokrewieñstwa molekularnego badanych izolatów. Numerami 1-10 oznaczono izolaty z tuszek drobiowych, 11-19 szczepy wyodrêbnione z odchodów kurzych, M – marker masy molekularnej

Cytaty

Powiązane dokumenty

Słowa kluczowe: chromatyna, metylacja DNA, histony, modyfikacje histonów, kompleksy przebudowujące chromatynę, SWI/SNF Wykaz skrótów: ATRX – zależny od ATP kom- pleks

Sygnałem dla polimerazy do oddysocjowania mogą też być związane z jednoczesną syntezą DNA na obu niciach negatywne torsyjne napięcia superhelikalnej struktury DNA [67],

Deacetylacja, przez sirtuinę 6, reszty lizyny 56 histonu 3, zmienia strukturę chromatyny w miejscu, gdzie znajduje się promotor genów kodujących rybosomalne białka i

Jednakże, w ostatnich la- tach odkryto inną klasę niekodujących cząsteczek RNA zaangażowanych w regulację translacji, nazwaną ran- cRNAs (ang. ribosome

Zauważył, że część materii niemogąca służyć jako pożywienie dla zwierząt, jest udziałem obiegu materii dzięki roślinom, które asymilują ją i dla własnego rozwoju

W znaczeniu szerszym obejmuje on różne białka sekrecyjne, w tym również enzymy degradujące niektóre składni- ki komórek rośliny, ale także cząsteczki typu MAMP/PAMP oraz

Oprócz trzech podklas „klasycznych” immunorecepto- rów NB-LRR/NLR, genomy większości roślin zawierają jeszcze podklasę genów kodujących immunoreceptory typu

Kontynuując misję Dnia Chorób Rzadkich 2018 czyli przybliżania pro- blemu tych chorób społeczeństwu, przekazujemy czytelnikom zeszyt spe- cjalny Postępów Biochemii