[2010/Nr 3] Pierwiastki szkodliwe dla zdrowia w herbacie – ocena zagrożenia dla zdrowia

Maria Wojciechowska-Mazurek, Krystyna Starska, Monika Mania, Małgorzata Rebeniak, Kazimierz Karłowski

PIERWIASTKI SZKODLIWE DLA ZDROWIA W HERBACIE – OCENA ZAGROŻENIA DLA ZDROWIA

Zakład Badania Żywności i Przedmiotów Użytku Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny

Kierownik: doc. dr hab. K. Karłowski

Przedstawiono wyniki badań zanieczyszczenia herbat pierwiastkami szkod-liwymi dla zdrowia wykonanych w ramach monitoringu, ocenę zagrożenia dla zdrowia, a także analizę powiadomień w tym zakresie w ramach Systemu Wczes-nego Ostrzegania o Niebezpiecznej Żywności i Paszach (RASFF – Rapid Alert System for Food and Feed). Stwierdzone zanieczyszczenie jest porównywalne z zanieczyszczeniem herbat obecnych na rynku w innych krajach europejskich, natomiast niższe od publikowanego przez kraje producentów i eksporterów. W ustawodawstwie obowiązującym aktualnie w krajach Unii Europejskiej brak szczegółowych wymagań w tym zakresie.

Hasła kluczowe: herbata, ołów, kadm, arsen, rtęć, RASFF. Key words: tea, lead, cadmium, arsenic, mercury, RASFF.

Herbata jest w Polsce najpopularniejszym napojem, stanowi ponad 40% wszyst-kich napojów konsumowanych w sezonie zimowym i 25% w sezonie letnim. Rocz-nie tylko w placówkach handlu detalicznego sprzedawanych jest ponad 20 tysię-cy ton herbaty, a import herbaty do Polski, chociaż obniżył się w ostatnich latach, wynosi nadal ok. 30 tysięcy ton. Roczne spożycie herbaty na jednego mieszkańca w Polsce wynosi prawie 1 kg, przeważnie pijemy ją 2–3 razy dziennie. Około 20% konsumentów spożywa herbatę częściej, 4–5 razy dziennie. Na pobranie pierwiast-ków szkodliwych dla zdrowia z tym napojem istotny wpływ ma również jakość używanej do jej parzenia wody pitnej. W obowiązującym aktualnie w Unii Euro-pejskiej ustawodawstwie dotyczącym zanieczyszczeń środków spożywczych brak najwyższych dopuszczalnych poziomów pierwiastków szkodliwych dla zdrowia w herbacie (rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 ze zmianami). Przepisy dotyczące pozostałości środków ochrony roślin (rozporządzenie (WE) nr 396/2005 ze zmiana-mi) podają jako najwyższe dopuszczalne zanieczyszczenie herbaty związkami rtęci i arsenu odpowiednio 0,02 mg/kg i 0,01 mg/kg. Stosowanie środków ochrony roślin zawierających te pierwiastki nie jest dozwolone w krajach UE, natomiast wyko-rzystywane są one w krajach produkujących herbatę. Stwierdzane zanieczyszczenie ołowiem, arsenem, kadmem czy rtęcią nie jest obojętne dla zdrowia, chociaż średnio tylko ok. 40% metali przechodzi do naparu (1, 2).

Najistotniejsze zanieczyszczenie herbat, tak jak większości produktów liściastych czy ziół, stanowi ołów, zanieczyszczenie innymi toksycznymi pierwiastkami niektó-rych partii jest jednak również znaczące.

Pobranie nawet śladowych ilości powyższych pierwiastków stanowi zagrożenie dla zdrowia. Ich tolerowane tygodniowe pobranie ze wszystkich źródeł (PTWI), określone przez Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Substancji Dodat-kowych (JECFA) wynosi aktualnie: dla Pb 25 μg/kg masy ciała; Cd 7 μg/kg m.c.; Hg nieorganicznej 4 μg/kg m.c. (MeHg 1,6 μg/kg m.c.). Podczas 72-ego spotkania JECFA w lutym 2010 r. zastąpiono PTWI dla rtęci ogólnej (5 μg/kg m.c.) wartością 4 μg/kg m.c. dla rtęci nieorganicznej, odwołano też PTWI dla arsenu nieorganicz-nego wynoszące dotąd 15 μg/kg m.c., podając równocześnie najniższą dawkę wy-znaczającą Benchmark Dose Lower Confi dence Limit (BMDL0.5) na poziomie 3,0 μg/kg m.c./dzień, powodującą 0,5%-owy wzrost zachorowań na raka płuc, określo-ną na podstawie badań epidemiologicznych (3). Panel Naukowy ds. Zanieczyszczeń w Łańcuchu Żywnościowym (CONTAM) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeń-stwa Żywności (EFSA) już w opiniach z 2009 r. wnosił o rewizję tolerowanego pobrania arsenu podając zakres najniższych dawek wyznaczających (BMDL01) (4), a także uzasadnił konieczność przyjęcia dla kadmu niższej wartości tolerowanego pobrania tygodniowego (TWI): 2,5 μg/kg m.c. (5, 6). W kolejnej opinii, w 2010 r. (7), EFSA proponuje wycofanie PTWI dla ołowiu wskazując BDML01 dla dzieci (działanie neurotoksyczne) 0,50 μg/kg m.c./dzień, a dla dorosłych BDML10 0,63 μg/kg m.c./dzień (działanie nefrotoksyczne) oraz BDML01 1,50 μg/kg m.c./dzień (zaburzenia sercowo-naczyniowe). Ołów i kadm będą rozpatrywane podczas kolej-nego, 73-ego spotkania JECFA, które odbędzie się w czerwcu b.r. i wtedy też można spodziewać się wycofania dotychczasowych wartości PTWI.

Praca przedstawia analizę wyników badań zanieczyszczenia herbat uzyskanych w latach 2006 i 2008 w ramach badań monitoringowych koordynowanych przez Zakład Badania Żywności i Przedmiotów Użytku NIZP-PZH, realizowanych przez akredytowane laboratoria Zakładu oraz Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych.

MATERIAŁ I METODY

Próbki herbat pobierane były na terenie całego kraju przez Stacje Sanitarno-Epi-demiologiczne, głównie z obrotu handlowego, wg planu opracowanego przez Za-kład Badania Żywności i Przedmiotów Użytku NIZP-PZH. Próbki pobierano zgod-nie z zasadami podanymi w Wydawnictwach Metodycznych PZH (8) oraz rozpo-rządzeniu Komisji (WE) nr 333/2007. Zawartość pierwiastków oznaczano metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej, ołów i kadm techniką płomieniową (FAAS) po ekstrakcji kompleksów metali z pirolidynoditiokarbaminianem amonu bądź bez-płomieniową (GFAAS), arsen techniką bez-płomieniową z zastosowaniem generacji wodorków (HGAAS), rtęć techniką „zimnych par” (CVAAS). Metody analityczne zostały zwalidowane, spełniały też kryteria podane w rozporządzeniach (WE) nr 882/2004 i 333/2007. Laboratoria uczestniczące w badaniach posiadają w tym za-kresie akredytację, stosują certyfi kowane materiały referencyjne oraz systematycz-nie sprawdzają swoją biegłość w badaniach międzylaboratoryjnych (9).

WYNIKI I ICH OMÓWIENIE

Zbadano 227 próbek herbaty, w większości indyjskiej, w tym 114 próbek herbaty liściastej, 59 granulowanej i 54 ekspresowej oraz 49 próbek herbatek owocowych. Wyniki przedstawiono na ryc. 1–4. W przypadku wyników poniżej granicy wykry-walności do obliczeń brano połowę tej wartości (np. dla wyniku <0,01 mg/kg do obliczeń brano wartość 0,005 mg/kg) (10).

Średnia zawartość ołowiu w herbacie liściastej wyniosła 0,36 mg/kg, w ekspre-sowej 0,29 mg/kg, w granulowanej aż 1,72 mg/kg. Wartości 90-ego percentyla dla herbat liściastych i ekspresowych kształtowały się odpowiednio na poziomie 0,84 mg/kg i 0,76 mg/kg i nie przekraczały obowiązującego do maja 2004 r. w Polsce li-mitu 1,0 mg/kg, natomiast wartość ta dla herbat granulowanych była znacznie wyż-sza: 2,98 mg/kg. Najwyższe zanieczyszczenie ołowiem: 22,9 mg/kg stwierdzono w herbacie granulowanej czarnej indyjskiej pobranej i zbadanej w woj. pomorskim, w podobnej herbacie zbadanej w woj. mazowieckim zawartość ołowiu wynosiła 22,2 mg/kg. Za bardzo wysoką, zagrażającą zdrowiu zawartość ołowiu zakwestio-nowano w 2006 r. 4 partie sprowadzonej do Polski herbaty granulowanej; w jednej z nich równocześnie zawartość arsenu przekraczała 4,0 mg/kg. W zbadanych her-batkach owocowych zawartość ołowiu wynosiła średnio 0,37 mg/kg (wartość 90-ego percentyla 0,74 mg/kg).

Ryc.1. Zawartość ołowiu w herbacie, mg/kg. Badania monitoringowe 2006, 2008. Fig. 1. Content of lead in tea, mg/kg. Monitoring studies in 2006, 2008.

Średnie zanieczyszczenie kadmem herbat liściastych, ekspresowych, granulo-wanych i owocowych wynosiło odpowiednio 0,034 mg/kg (najwyższa stwierdzona zawartość tego pierwiastka była 10-krotnie wyższa); 0,026 mg/kg, 0,049 mg/kg i 0,050 mg/kg, arsenem 0,136 mg/kg, 0,115 mg/kg, 0,371 mg/kg i 0,058 mg/kg,

rtęcią 0,008 mg/kg, 0,007 mg/kg, 0,009 mg/kg i 0,003 mg/kg. Zawartości tych pier-wiastków, również wyższe w herbacie granulowanej, nie stwarzały zagrożenia dla zdrowia, za wyjątkiem wspomnianego powyżej poziomu arsenu 4,31 mg/kg i za-wartości rtęci 0,076 mg/kg.

Ryc. 2. Zawartość kadmu w herbacie, mg/kg. Badania monitoringowe 2006, 2008. Fig. 2. Content of cadmium in tea, mg/kg. Monitoring studies in 2006, 2008.

Ryc. 3. Zawartość arsenu w herbacie, mg/kg. Badania monitoringowe 2006, 2008. Fig. 3. Content of arsenic in tea, mg/kg. Monitoring studies in 2006, 2008.

Wyraźnie niższe było zanieczyszczenie ołowiem i arsenem herbat zielonych i wy-nosiło średnio odpowiednio 0,275 mg/kg i 0,141 mg/kg.

Zanieczyszczenie ołowiem i kadmem okazało się zbliżone do stwierdzanego w innych krajach europejskich (3–7), natomiast niższe od podawanego w publi-kacjach autorów krajów azjatyckich (11, 12). Wyższe poziomy metali stwierdzano w herbacie indyjskiej. W herbacie liściastej pochodzącej z Iranu (dane z piśmienni-ctwa) średnia zawartość ołowiu wynosiła aż 9,73 mg/kg, a kadmu 0,67 mg/kg (13). Obserwowano też wzrost zanieczyszczenia ołowiem podczas procesu produkcyjne-go (11). Wpływ procesu produkcyjneprodukcyjne-go na zanieczyszczenie potwierdzają aktualne wyniki badań wskazujące na znacznie wyższe zanieczyszczenie herbat granulowa-nych. Aktualne wyniki krajowe wykazały pewien wzrost zanieczyszczenia herbat sprowadzanych do Polski w ciągu ostatnich lat (14, 15). Podobną tendencję zaob-serwowali też autorzy chińscy (11).

W ramach Systemu Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznej Żywności i Pa-szach (RASFF) w tym czasie zanotowano 11 powiadomień dotyczących wysokiej zawartości ołowiu i 2 arsenu w herbacie.

Opierając się na wynikach powyższych badań oraz przyjmując dzienne spożycie 5 szklanek herbaty (ok. 10 g herbaty) i ługowanie toksycznych metali do naparu rzędu 40%, średnie pobranie ołowiu w Polsce wynikające z zanieczyszczenia herbaty bę-dzie dla osoby dorosłej rzędu 1,4% tolerowanego pobrania, przy zanieczyszczeniu rzędu 90-ego percentyla – 2%, a dla pozostałych pierwiastków nie przekroczy 1%. Zanieczyszczenie wody służącej do przygotowania naparu może wnieść pobranie ołowiu równorzędne do herbaty, a pozostałych pierwiastków – nawet wyższe. Jed-nakże przy najwyższym stwierdzonym zanieczyszczeniu ołowiem 22,9 mg/kg po-branie wzrosłoby do 40% tolerowanego i stanowiłoby istotne zagrożenie dla

zdro-Ryc. 4. Zawartość rtęci w herbacie, mg/kg. Badania monitoringowe 2006, 2008. Fig. 4. Content of mercury in tea, mg/kg. Monitoring studies in 2006, 2008.

wia. Tak zanieczyszczone partie herbaty mogą znajdować się w obrocie handlowym. Należy podkreślić, że aktualnie brak jest ustalonych najwyższych dopuszczalnych poziomów metali dla herbaty w ustawodawstwie. Wprowadzenie wymagań spowo-dowałoby podjęcie kontroli, co wpłynęłoby na sprowadzanie herbat z kierunków o niższym zanieczyszczeniu i umożliwiłoby selekcję, zapewniając bezpieczeństwo dla zdrowia konsumentów.

WNIOSKI

1. Zanieczyszczenie herbat, za wyjątkiem pojedynczych próbek o wysokiej za-wartości ołowiu, arsenu i rtęci, nie stwarzało zagrożenia dla zdrowia.

2. Biorąc pod uwagę stwierdzane przypadki partii herbat o wysokim zanieczysz-czeniu, zależność stopnia zanieczyszczenia od pochodzenia i procesu produkcyjne-go oraz powszechne spożycie herbaty, a także rewizję w ostatnich miesiącach przez EFSA i JECFA oceny tolerowanego pobrania ołowiu, kadmu, rtęci i arsenu przez człowieka, celowe jest podjęcie działań w celu wprowadzenia do ustawodawstwa limitów zanieczyszczenia herbat pierwiastkami szkodliwymi dla zdrowia.

M. W o j c i e c h o w s k a-M a z u r e k, K. S t a r s k a, M. M a n i a, M. R e b e n i a k, K. K a r ł o w s k i

ELEMENTS HARMFUL TO HEALTH IN TEA - ESTIMATION OF HEALTH HAZARD S u m m a r y

Average content of lead, cadmium, arsenic and mercury in tea available in the Polish market is similar to that reported in other European countries, and does not pose a health hazard. However, single high results, as well as RASFF notifi cations and foreign reports, combined with review by EFSA and JECFA of health hazard criteria associated with intake of those elements by humans performed in the last few months point to the need for launching activities to include appropriate limits for the content of these ele-ments in tea into the relevant legislation, and control contaminants of tea imported to Europe.

PIŚMIENNICTWO

1. Malinowska E., Gulewicz J., Kośmider M., Szefer P.: Zawartość pierwiastków chemicznych w her-batach czerwonych oraz ocena procesu ługowania z liści do naparu. Bromat. Chem. Toksykol., 2003; (supl.): 395-399. – 2. Długaszek M., Kwapis J.: Zawartość wybranych pierwiastków w naparach herbat i ziół oznaczona metodą AAS w zależności od pH. Bromat. Chem. Toksykol., 2005; (supl.): 299-303. – 3. Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives, Seventy-second meeting, Rome 16-25 Fe-bruary 2010, Summary and Conclusions. – 4. EFSA Panel on Contaminants in the Food Chain (CON-TAM); Scientifi c Opinion on Arsenic in Food. EFSA Journal 2009; 7(10): 1351. – 5. Scientifi c Opinion of the Panel on Contaminants in the Food Chain on request from the European Commission on cadmium in food. The EFSA Journal, 2009; 980: 1-139. – 6. Wojciechowska-Mazurek M., Mania M., Starska K., Opoka M.: Kadm w środkach spożywczych – celowość obniżenia limitów. Przemysł Spożywczy, 2010; 64: 45-48. – 7. EFSA Panel on Contaminants in the Food Chain (CONTAM); Scientifi c Opinion on Lead in Food. EFSA Journal 2010; 8(4): 1570. – 8. Zasady pobierania próbek środków spożywczych w celu kontroli zawartości ołowiu, kadmu, rtęci, arsenu i 3-MCPD. Przygotowanie próbek i kryteria wyboru metod analitycznych stosowanych do oznaczania zawartości metali szkodliwych dla zdrowia i 3-MCPD w środkach spożywczych. Wydawnictwa Metodyczne PZH, Warszawa, 2003. – 9. Starska K.,

Wojcie-chowska-Mazurek M., Brulińska-Ostrowska E., Plewa M., Karłowski K.: Badania biegłości w zakresie oznaczania zawartości pierwiastków szkodliwych dla zdrowia w żywności organizowane przez Państwo-wy Zakład Higieny. Materiały Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Jakość w Chemii Analitycznej 3”, Warszawa 2006, 17. – 10. Global Environment Monitoring System, Food Contamination Monitoring and Assessment Programme (GEMS/Food) Instructions for Electronic Submission of Data on Chemical Contaminants in Food and Diet. Food Safety Department, WHO, Geneva, 2003.

11. Jin Ch.W., He Y.F., Zhang K., Zhou G.D., Shi J.L., Zheng S.J.: Lead contamination in tea leaves and non-edaphic factors affecting it. Chemosphere, 2005; 61: 726-732. – 12. Shen F.M., Chen H.W.: Element Composition of Tea Leaves and Tea Infusions and Its Impact on Health. Bull. Environ. Contam. Toxicol., 2008; 80: 300-304. – 13. Shokrzadeh M., Saberyan M., Saeedi Saravi S.S.: Assessment of lead (Pb), and cadmium (Cd) in 10 samples Iranian and foreign consumed tea leaves and dissolved beverages. Toxicol. Environ. Chem., 2008; 90: 879-883. – 14. Wojciechowska-Mazurek M., Karłowski K., Starska K., Bru-lińska-Ostrowska E., Ćwiek-Ludwicka K..: Zawartość ołowiu, kadmu, rtęci, cynku i miedzi w wybranych produktach importowanych (kawa, herbata, kakao). Sympozjum „Profi laktyka chorób cywilizacyjnych. Żywność – Żywienie – Lek”, Poznań, 1996; A-35: 77. – 15. Buliński R., Błoniarz J.: Badania zawartości niektórych pierwiastków śladowych w herbatach. Bromat. Chem. Toksykol., 1998; 31, 39-45.