H. Mackiewicz,A. Mackiewicz
Olsztyn, st. XXIV, wykop 8
Informator Archeologiczny : badania 27, 115
Inform ator Archeologiczny 215
ne były z kam ieni i gotyckiej cegły rozbiórkowej, z której zbudow ane były sklepienia kolebkowe piwnic. Kam ienie i cegła łączone były zapraw ą gliniasto-piaskow ą. Wystąpiły pozostałości budynku nowożytnego, a właściwie współczesnego, zbudowanego z cegły no wożytnej łączonej zapraw ą cementową.
Na uwagę zasługuje fakt, iż w obrębie wykopu 7, pomimo dużych jego rozmiarów (ca 20 x 40 m), nie stw ierdzono obecności w arstw średniowiecznych, k tóre prawdopodob nie uległy zniszczeniu podczas późniejszych prac budowlanych i niwelacyjnych. Jedynym elem entem starszym niż nowożytność je s t w spom niana już studnia. Ponadto w narożniku północno-zachodnim stw ierdzono na niewielkim obszarze obecność w arstw późnośrednio wiecznych zalegających pod posadzką piwnicy budynku nowożytnego.
D okum entacja znąjdpje się w archiw um Państwowej Służby O chrony Zabytków w 01- Bztynie oraz M uzeum Warmii i M azur w Olsztynie (wraz z m ateriałam i). Oznaczone i zde m ontow ane elem enty studni przechowywane są w piwnicach zamkowych w Lidzbarku W armińskim.
O ls z ty n , s t . ΧΧΙΥ w y k o p 8 ARCHEO-ADAM
Badania prowadzili m gr m gr H. Mackiewicz i A. Mackiewicz. F in a n sowane przez S. i J. Szwejków (inw estorzy pryw atni). Pierw szy sezon badań. S tare M iasto — miejskie m ury obronne.
Badania przeprow adzone zostały na teren ie działki budowlanej położonej w zachodniej pierzei ul. K ołłątaja (n r 11). Wykop ten oznaczono jako n r 8 w obrębie st. XXIV Na uwagę zasługuje fakt, iż naw arstw ienia kulturow e w obrębie tej działki zostały zniszczone już wcześniej, n a skutek prowadzenia tu prac ziemnych przy pomocy sprzętu m echanicznego bez nadzoru archeologa — m.in. zniszczono wtedy znaczny odcinek zachodniego ciągu m urów miejskich.
Pomimo znacznych zniszczeń w obrębie omawianej dziatki udało się uchwycić partię fundam entow ą murów miejskich oraz m om ent zm iany ich przebiegu w kierunku połu dniowo-wschodnim. W obrębie omawianej działki m ury załam ują się w kierunku połu dniowo-wschodnim pod kątem 170°, a więc zgodnie z planem , jak i został przedstaw iony w pracy C. W iinscha z 1933 r., obrazującym przebieg m urów z ok. 1800 r. (m ury załam ują się pod kątem 173°). Drobne niedokładności mogą być efektem nałożenia się niewielkich pom yłek pomiarów w czasie prac terenowych. M ur w tym miejscu m iał ok. 2 m grubości (u podstawy), co może być wynikiem tego, iż zarejestrow ano partię fundam entow ą. Ponad to po jego zew nętrznej (zachodniej) stro n ie stw ierdzono obecność b ru k u kamiennego, który należy kojarzyć z budową m ostu lub um ocnieniam i brzegowymi. T rudno je s t jednak stwierdzić jednoznacznie, czy mam y tu do czynienia z przyczółkiem mostowym czy też wybrukowanym nabrzeżem obniżąjącym się w kierunku zachodnim (w stronę Łyny). Ze względu na brak m ateriału zabytkowego nie m ożna również wykluczyć, iż je s t to fragm. bruku, który był założony w najstarszych częściach m iasta w I. 1836, 1838, 1845-1857. Ponadto w obrębie wykopu udało się uzyskać profil wschodni i południowo-wschodni. Profil północny stanow i ściana sąsiedniego budynku, n ato m iast profil zachodni był nie możliwy do uchwycenia ze względu na teren gw ałtownie opadający w kierunku zachodnim i poza pojedynczymi kam ieniam i będącymi reliktam i murów m iejskich praktycznie w tym miejscu nie w ystąpił. Relikty partii fundam entow ej m urów miejskich odkryto na poziomie ca 104,7-105 m n. p. m. Nie stw ierdzono obecności ciekawszych zabytków ruchomych.
D okum entacja znajduje się w archiwum Państwowej Służby Ochrony Zabytków w Ol sztynie oraz w M uzeum Warmii i M azur w O lsztynie (wraz z m ateriałam i).
