• Nie Znaleziono Wyników

Nowy Młyn, gm. Mirzec, woj. kieleckie. Zespół st. "Rydno"

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nowy Młyn, gm. Mirzec, woj. kieleckie. Zespół st. "Rydno""

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Romuald Schild,Jolanta

Janiec,Halina Królik,Jadwiga

Mościbrodzka

Nowy Młyn, gm. Mirzec, woj.

kieleckie. Zespół st. "Rydno"

Informator Archeologiczny : badania 10, 23

(2)

23

-należeć do epoki brązu. Bliżaze określenie kulturowe i chronologiczne jeszcze nie jeat możliwe, wobec braku materiałów porównawczych i nie zakończenia prac wykopaliakowych na atanowiaku.

Dla badań ^eologiczno-palynologicznych dodatkowo wykopano dwa azurfy /20 m2 2 ,8 m głąb. i 14 m2 2 -1 ,5 m g łę b ./. Pozw alają one na uatalenie ram chronologicznych atanowiaka metodami przyrodniczymi.

M ateriały z prac wykopaliakowych aą w Zakładzie Epoki Kamienia IHKM PAN w W arazawie.

Badania atanowiaka będą kontynuowane.

NOWY MŁYN, gm .M irzec Polaka Akademia Nauk w oj.kieleckie lnatytut H iatorii Kultury Zeapół at."RYDNO" M aterialnej Zakład Epoki

Kamienia

Badania prowadził d o c.d r Romuald Bchild /autor aprawozdania/ oraz mgr mgr Jolanta Janiec, H ali­ na Królik i Jadwiga M ościbrodzka. Finanaował IHKM PAN. Pierw azy aezon badań po przerwie od 1961 r . Stanowiaka przetwórcze i oaadnictwo związane z ekaploatacją hematytu z późnego paleo­ litu, mezolitu i neolitu.

Skoncentrowano aią na badaniach ratowniczych atanowiak skupio­ nych na krawędzi wielkiej piaakowni przemysłowej leżącej na 111 tarasie Kamiennej, na którym znajduje się w iększość stanowisk użytkowników prahistorycznych kopalni hematytu w Nowym Młynie. Eksplorowano trzy wykopy oznaczone kolejnymi numerami Ro 1/76, U/76 i 111/76.

Wszystkie z wymienionych wykopów ujawniły obecność dużych, płyt­ kich, owalnych obiektów wypełnionych piaskiem ze znaczną domieszką h e­ matytu. S ą one najpewniej pozostałościami obiektów mieszkalnych. Dwa z nich zostały bardzo silnie zniszczone przez eksploatację piasku, nato­ miast jeden zachował się w c ało śc i. S ą one położone na regularnym łuku w równych odległościach ok.35 m jeden od drugiego. Układ ten pozwala przypuszczać, że tworzą one osadę składającą aię co najmniej z trzech jednostek, najpewniej rodzinnych. Bardzo liczne materiały krzemienne wy­ dobyte z wnętrza obiektów i ich sąsiedztw a w skazują, że należą one do tech- nokompleksu z tylczakami łukowymi i najpewniej aą wieku alleródzkiego. Wydobyte zespoły zabytków aą jednymi z najliczniejszych znanych dotych­ czas z Niżu Europejskiego.

M ateriały aą przechowywane w IHKM. Badania będą kontynuowane.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Stos ciałopalny znąjdowal się u podnóża wzniesienia, na którym znajduje się cm enta­ rzysko. 25-30 cm), zaw ierająca węgle drzewne, ułam ki ceram iki,

Stanowisko znajduje się na krawędzi najwyższej terasy Sanu. Znajduje się tu kilkadzie­ siąt dość regularnych kopców różnej wielkości. Podobne obiekty znajdują się w

Przy pół­ nocnej krawędzi wybierzyska założono wykop U (24 nr’), w którym pod warstwą humusu wystąpiła brunatnobrązowa warstewka kulturowa z fragmentami

Przy pół­ nocnej krawędzi wybierzyska założono wykop U (24 nr’), w którym pod warstwą humusu wystąpiła brunatnobrązowa warstewka kulturowa z fragmentami