Stefan Moysa
"Jesus Christus unsere Hoffnung :
Meditationen", Karl Lehmann,
Freiburg-Basel-Wien 1976 : [recenzja]
Collectanea Theologica 47/1, 249
R E C E N Z JE
249
Karl LEHMANN, Jesus C hristus unsere Hoffnung. M editationen , Freiburg— Basel—Wien 1976, Verlag Herder, s. 96.
Zachęcony powodzeniem niedaw no wydanej książki Jesus Christus ist
auf e r sta n d e n 1 L e h m a n n publikuje drugą, o analogicznej niem al tem atyce,
opartą na tych Samych założeniach m edytacji teologicznej. Jak poprzednio, pragnie autor w ykorzystać w spółczesny dorobek egzegezy, która (uwydatniła przede w szystkim teologiczny sens w ypow iedzi i w ydarzeń ew angelicznych i oprzeć na tym sw oję rozw ażania io charakterze duchowym.
W p i e r w s z e j m edytacjii L e h m a n i n zastanaw ia się nad znaczeniem ar
tykułu apostolskiego Credo „umęczony pod Poncjuszem Piłatem , ukrzyżowany umarł i został pogrzebany”. W ykazuje on, w jaki sposób w tej krótkiej w y powiedzi koncentruje się całe życie i posłannictw o Pana Jezusa, gdyż jest celem, do którego zmierza. W ydobywa też sens tej w ypow iedzi dla nas. Jak nie m ogli znieść Jezusa Jego w rogowie, tak też obecnie 'ludzie nie m ogą to lerować wśród siebie człow ieka spraw iedliwego. W ypowiedź ta w ykazuje też, w jak'i sposób Bóg utożsamia się z 'klęską dzieła człowieka. Z krzyża jednak powstaje dzieło Boże i tylko on może zniweczyć pychę ludzką i stworzyć m iejsce braterskiego współżycia.
Tem atem następnego rozważania jest dalszy artykuł C redo — „zstąpił do p iek ieł”. Jest to tem at, który zawsze w yw oływ ał zakłopotanie w szystkich k o mentatorów. Teologia pierw otnego K ościoła dopatrywała się w zstąpieniu do królestwa umarłych w ałk i Chrystusa z mocami zła i przyniesienia w yzw o lenia spraw iedliw ym Starego Testamentu. W ślad za egzegezą współczesną autor w idzi w zstąpieniu do k rólestw a umarłych /graniczne doświadczenie Chrystusa, przeżycie śm ierci, samotności, w ypicie d o dna kielicha goryczy.. Dopiero po przeżyciu tych otchłani opuszczenia może się okazać praw dziw ie moc Boża zw ycięska i w yzw alająca człowieka, podobnie jak się okazała zw y cięska w Chrystusie.
Trzecia m edytacja ma za przedimiot opowiadanie o uczniach Zdążających do Emaus. Autor n ie zatrzym uje się na szczegółach historycznych, jak na. przykład, która z m iejscow ości położonych w pobliżu Jerozolim y jes-t b ib lij nym Emaus. Pragnie przede w szystkim odnaleźć intencję ew angelisty opisu jącego to wydarzenie. Sw. Łukasz bow iem zamierza 'przedstawić drogę du chową, jaką przebyli uczniowie: od załamania i n iew iary w dzieło Mistrza do. radosnego przekonania i w iary, że „w stał Pan p raw dziw ie”. Pism o św. i Eu charystia odgrywają 'istotną rolę w poznaniu Jezusa i Jego dzieła, jak n a to. wskazują słow a „poznali Gio przy łam aniu chletoa”.
W reszcie na koniec autor rozważa teologiczny sens tajem nicy W niebo w stąpienia Pańskiego. Jest ona na pew no wyrazem panowania Chrystusa nad całym stworzeniem , ale panowania, które się nie w yraża przez królow anie gdzieś w oddali z. iniieba, a le przez szukającą m iłość, która jest obecna w n o wy sposób po odejściu Chrystusa. Odejście C hrystusa stw arza nadzieję, która nii.e jest biernym oczekiw aniem Paruzji, ale siłą przetwarzającą św iat i przy gotowującą go na przyjście Pana.
M edytacje L e h m a n n a są przykładem , jak prawdziwa teologia n ie jest przeszkodą dla w iary i pobożności, ale zasila życie duchow e dając m u mocny podkład intelektualny i zbliżając je — o ile jest to tylko m ożliwe — do prawdy objawionej.
ks. S tefan M oysa SJ, W arszaw a
Jesus u nd der M enschensohn. D la Antona V ö g t l e w ydali Rudolf P e s c k
i Rudolf S c h n a c k e n b u r g wraz z Odilo K a d s e r, Freiburg—B asel— Wien 1975, V erlag Herder, s. 488.