Moduł i argument liczby
zespolonej
Autorzy:
Agnieszka Kowalik
Moduł i argument liczby zespolonej
Moduł i argument liczby zespolonej
Autor: Agnieszka Kowalik
DEFINICJA
Definicja 1: Moduł liczby zespolonej
Definicja 1: Moduł liczby zespolonej
Niech , gdzie , będzie dowolną liczbą zespoloną. ModułemModułem liczby nazywamy liczbę rzeczywistą daną wzorem
Innym, powszechnie stosowanym oznaczeniem modułu liczby zespolonej jest symbol .
PRZYKŁAD
Przykład 1:
Przykład 1:
Obliczymy moduł liczby . Część rzeczywista liczby wynosi , zaś część urojona , zatem
Geometrycznie moduł liczby zespolonej to odległość tej liczby od początku układu współrzędnych.
Rysunek 1: Interpretacja geometryczna modułu liczby zespolonej
Powyższą interpretację możemy rozszerzyć na dwie dowolne liczby zespolone. Niech mianowicie oraz
będą dwiema liczbami zespolonymi. Wówczas oraz , . Mamy
Zauważmy, że wyrażenie po prawej stronie równości jest zwykłą odległością euklidesową punktu od punktu .
Zatem dla dowolych liczb zespolonych moduł ich różnicy oznacza odległość od na płaszczyźnie zespolonej.
Rysunek 2: Interpretacja geometryczna modułu różnicy dwóch liczb zespolonych
z = x + iy
x, y ∈ R
z
|z|
|z| =
√
x
−
−−−−
2+
y
−
2.
z
r = |z|
z = −2 − 4 i
√
2
z
x = −2
y = −4 2
√
|z| =
√
−
(−2 + (−4
−−−−−−−−−−−−
)
2√ )
2
−
2=
√
− −
4 + 32
−−−
= 6.
z
=
+ i
z
0x
0y
0z = x + iy
z − = (x − ) + i(y − )
z
0x
0y
0Rez = x − x
0Imz = y − y
0|z − | =
z
0√
−
(x −
−−−−−−−−−−−−−−−
x
0)
2+ (y −
y
0)
2−
.
(x, y)
( , )
x
0y
0(1)
TWIERDZENIE
Twierdzenie 1:
Twierdzenie 1: Własności modułu liczby zespolonej
Własności modułu liczby zespolonej
Niech . Prawdziwe są następujące własności:
, przy czym wtedy i tylko wtedy, gdy ;
; ; ; ; , jeżeli .
DEFINICJA
Definicja 2: Argument liczby zespolonej
Definicja 2: Argument liczby zespolonej
Niech , gdzie , będzie liczbą zespoloną różną od zera. ArgumentemArgumentem liczby nazywamy każdą liczbę rzeczywistą , spełniającą warunki:
Argumentem głównym
Argumentem głównym liczby nazywamy ten argument, który należy do przedziału .
Przyjmujemy, że argumentem liczby zespolonej jest dowolna liczba rzeczywista , zaś argumentem głównym dla
jest .
Argument liczby oznaczamy symbolem , zaś argument główny symbolem . Mamy zatem
Geometrycznie argument liczby zespolonej to kąt skierowany, jaki tworzy wektor z dodatnią półosią osi rzeczywistej .
Rysunek 3: Interpretacja geometryczna argumentu liczby zespolonej
z, , ∈ C
z
1z
2|z| ⩾ 0
|z| = 0
z = 0
| + | ⩽ | | + | |
z
1z
2z
1z
2|| | − | || ⩽ | − |
z
1z
2z
1z
2z ⋅ = |z
z¯
|
2| ⋅ | = | | ⋅ | |
z
1z
2z
1z
2=
∣∣
z1 z2∣∣
| |z1 | |z2z
2= 0
/
z = x + iy
x, y ∈ R
z
φ
{
cos φ
sin φ
=
=
,
.
x |z|.
y |z|z
[0, 2π)
z = 0
φ ∈ R
z = 0
φ = 0
z
argz
Argz
argz = Argz + 2kπ, gdzie k ∈ Z.
PRZYKŁAD
Przykład 2:
Przykład 2:
Obliczymy argument główny liczby .
Mamy:
.
Układ równań ( 2 ) ma postać:
Kątem z przedziału spełniającym powyższy układ równań jest . Zatem
Zauważmy przy tym, że rozważany układ równań jest spełniony także dla czy dla . Zarówno jak i
są zatem argumentami liczby , przy czym , a . Korzystając z zależności
, gdzie możemy wyliczyć inne argumenty liczby .
DEFINICJA
Definicja 3: Biegunowy układ współrzędnych
Definicja 3: Biegunowy układ współrzędnych
Dla ustalenia położenia punktu na płaszczyźnie można wprowadzić biegunowy układ odniesieniabiegunowy układ odniesienia. W biegunowym układzie odniesienia wyróżniamy pewien punkt płaszczyzny, nazywany biegunem płaszczyznybiegunem płaszczyzny oraz pewną wyróżnioną półprostą poprowadzoną z bieguna, nazywaną półosią biegunowąpółosią biegunową. Wówczas położenie dowolnego punktu płaszczyzny określamy poprzez podanie odległości tego punktu od bieguna oraz określenie kąta skierowanego pomiędzy półosią biegunową a półprostą o początku w biegunie i przechodzącą przez dany punkt (tzw. promieniem wodzącympromieniem wodzącym tego punktu).
Rysunek 4: Biegunowy układ współrzędnych na płaszczyźnie
Łatwo zauważyć, że dla liczby zespolonej , podanie jej modułu i argumentu jest opisem położenia
liczby względem bieguna w punkcie oraz półosi dodatniej jako półosi biegunowej.
Rysunek 5: Biegunowy (polarny) opis położenia liczby zespolonej na płaszczyźnie zespolonej
z = −1 +
√
3
i
|z| =
√
− −
1 + 3
−−
= 2
{
cos φ
.
sin φ
=
=
,
−1 2.
3 √ 2[0, 2π
φ = π
2 3Argz = π.
23= − π
φ
1 43φ
2= π
83φ
1φ
2z = −1 + 3
√
φ
1= φ − 2π
φ
2= φ + 2π
argz = Argz + 2kπ
k ∈ Z
z
r
φ
z = x + iy
r = |z|
φ = Argz
z
0
DEFINICJA
Definicja 4: Moduł liczby zespolonej
Definicja 4: Moduł liczby zespolonej
Niech , gdzie , będzie dowolną liczbą zespoloną. ModułemModułem liczby nazywamy liczbę rzeczywistą daną wzorem
Innym, powszechnie stosowanym oznaczeniem modułu liczby zespolonej jest symbol .
PRZYKŁAD
Przykład 3:
Przykład 3:
Obliczymy moduł liczby . Część rzeczywista liczby wynosi , zaś część urojona , zatem
Geometrycznie moduł liczby zespolonej to odległość tej liczby od początku układu współrzędnych.
Rysunek 6: Interpretacja geometryczna modułu liczby zespolonej
Powyższą interpretację możemy rozszerzyć na dwie dowolne liczby zespolone. Niech mianowicie oraz
będą dwiema liczbami zespolonymi. Wówczas oraz , . Mamy
Zauważmy, że wyrażenie po prawej stronie równości jest zwykłą odległością euklidesową punktu od punktu .
Zatem dla dowolych liczb zespolonych moduł ich różnicy oznacza odległość od na płaszczyźnie zespolonej.
Rysunek 7: Interpretacja geometryczna modułu różnicy dwóch liczb zespolonych
z = x + iy
x, y ∈ R
z
|z|
|z| =
√
x
−
−−−−
2+
y
−
2.
z
r = |z|
z = −2 − 4 i
√
2
z
x = −2
y = −4 2
√
|z| =
√
−
(−2 + (−4
−−−−−−−−−−−−
)
2√ )
2
−
2=
√
− −
4 + 32
−−−
= 6.
z
=
+ i
z
0x
0y
0z = x + iy
z − = (x − ) + i(y − )
z
0x
0y
0Rez = x − x
0Imz = y − y
0|z − | =
z
0√
−
(x −
−−−−−−−−−−−−−−−
x
0)
2+ (y −
y
0)
2−
.
(x, y)
( , )
x
0y
0(2)
TWIERDZENIE
Twierdzenie 2:
Twierdzenie 2: Własności modułu liczby zespolonej
Własności modułu liczby zespolonej
Niech . Prawdziwe są następujące własności:
, przy czym wtedy i tylko wtedy, gdy ;
; ; ; ; , jeżeli .
DEFINICJA
Definicja 5: Argument liczby zespolonej
Definicja 5: Argument liczby zespolonej
Niech , gdzie , będzie liczbą zespoloną różną od zera. ArgumentemArgumentem liczby nazywamy każdą liczbę rzeczywistą , spełniającą warunki:
Argumentem głównym
Argumentem głównym liczby nazywamy ten argument, który należy do przedziału
Przyjmujemy, że argumentem liczby zespolonej jest dowolna liczba rzeczywista , zaś argumentem głównym dla
jest .
Argument liczby oznaczamy symbolem , zaś argument główny symbolem . Mamy zatem
Geometrycznie argument liczby zespolonej to kąt skierowany, jaki tworzy wektor z dodatnią półosią osi rzeczywistej .
Rysunek 8: Interpretacja geometryczna argumentu liczby zespolonej
z, , ∈ C
z
1z
2|z| ⩾ 0
|z| = 0
z = 0
| + | ⩽ | | + | |
z
1z
2z
1z
2|| | − | || ⩽ | − |
z
1z
2z
1z
2z ⋅ = |z
z¯
|
2| ⋅ | = | | ⋅ | |
z
1z
2z
1z
2=
∣∣
z1 z2∣∣
| |z1 | |z2z
2= 0
/
z = x + iy
x, y ∈ R
z
φ
{
cos φ
sin φ
=
=
,
x |z|.
y |z|z
[0, 2π)
z = 0
φ ∈ R
z = 0
φ = 0
z
argz
Argz
argz = Argz + 2kπ, gdzie k ∈ Z.
PRZYKŁAD
Przykład 4:
Przykład 4:
Obliczymy argument główny liczby .
Mamy:
.
Układ równań ( 2 ) ma postać:
Kątem z przedziału spełniającym powyższy układ równań jest . Zatem
Zauważmy przy tym, że rozważany układ równań jest spełniony także dla czy dla , Zarówno jak i
są zatem argumentami liczby , przy czym , a . Korzystając z zależności
, gdzie możemy wyliczyć inne argumenty liczby .
DEFINICJA
Definicja 6: Biegunowy układ współrzędnych
Definicja 6: Biegunowy układ współrzędnych
Dla ustalenia położenia punktu na płaszczyźnie można wprowadzić biegunowy układ odniesieniabiegunowy układ odniesienia. W biegunowym układzie odniesienia wyróżniamy pewien punkt płaszczyzny, nazywany biegunem płaszczyznybiegunem płaszczyzny oraz pewną wyróżnioną półprostą poprowadzoną z bieguna, nazywaną półosią biegunowąpółosią biegunową. Wówczas położenie dowolnego punktu płaszczyzny określamy poprzez podanie odległości tego punktu od bieguna oraz określenie kąta skierowanego pomiędzy półosią biegunową a półprostą o początku w biegunie i przechodzącą przez dany punkt (tzw. promieniem wodzącympromieniem wodzącym tego punktu).
Rysunek 9: Biegunowy układ współrzędnych na płaszczyźnie
Łatwo zauważyć, że dla liczby zespolonej , podanie jej modułu i argumentu jest opisem położenia
liczby względem bieguna w punkcie oraz półosi dodatniej jako półosi biegunowej.
Rysunek 10: Biegunowy (polarny) opis położenia liczby zespolonej na płaszczyźnie zespolonej
Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.
z = −1 +
√
3
i
|z| =
√
− −
1 + 3
−−
= 2
{
cos φ
sin φ
=
=
,
−1 2.
3 √ 2[0, 2π)
φ = π
2 3Argz = π.
23= − π
φ
1 43φ
2= π
83φ
1φ
2z = −1 + 3
√
φ
1= φ − 2π
φ
2= φ + 2π
argz = Argz + 2kπ
k ∈ Z
z
r
φ
z = x + iy
r = |z|
φ = Argz
z
0
Data generacji dokumentu: 2019-04-15 16:07:00
Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=a7e77ed1f1684f8544f211fe4799a653