Wpływ nawożenia siarką, magnezem i azotem na wzrost, rozwój i plonowanie gorczycy białej i sarepskiej.

(1)

Wojciech Budzyński, Krzysztof Jankowski

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Katedra Produkcji Roślinnej

Wpływ nawożenia siarką, magnezem i azotem

na wzrost, rozwój i plonowanie

gorczycy białej i sarepskiej

Effect of fertilization with sulphur, magnesium and nitrogen

on growing and yield of white and Indian mustard seeds

Słowa kluczowe: gorczyca biała, gorczyca sarepska, nawożenie NPKS i Mg, struktura plonu, plon Key words: white mustard, Indian mustard, NPKS and Mg fertilization, yield components, yield W pracy porównano wpływ nawożenia

przed-siewnego NPK (161 kg/ha) + S (30 kg/ha) lub Mg (5 kg/ha) oraz pogłównego N (0, 30, 25 + 5, 60) na pokrój roślin, elementy struktury plonu i plon obu gatunków. Uzupełnienie przedsiew-nego nawożenia NPK siarką lub magnezem nie wpłynęło w znaczący sposób na architekturę łanu gorczyc i ich główne plonotwórcze cechy pokroju. Pogłówna aplikacja azotu (30, 25 + 5, 60 kg/ha) korzystnie wpłynęła na wysokość, grubość u nasady oraz rozgałęzianie łodyg gorczycy białej i sarepskiej, zwiększając jednak ich wyleganie. Plonotwórczy efekt przedsiewnego nawożenia NPKS lub NPKMg gorczycy białej był uzależniony od warunków klimatycznych. W warunkach obfitych opadów w okresie kwit-nienia uzupełnienie przedsiewnego nawożenia siarką było o ok. 10% bardziej plonotwórcze niż magnezem. Zastosowanie 30 kg N/ha na począt-ku pąkowania było najkorzystniejszym sposobem pogłównego nawożenia azotem gorczycy białej. Zastosowanie części azotu (25 + 5 kg/ha) w formie wodnego roztworu mocznika było tak samo plonotwórcze jak jednorazowa aplikacja dawki w formie stałej (30 kg/ha). Azot zastosowany w dawce 60 kg/ha był już nieproduktywny. Sposób przedsiewnego nawożenia NPKS lub NPKMg nie różnicował istotnie plonowania gorczycy sarepskiej. Azot stosowany pogłównie

In the paper the effects of pre-sowing application of NPK (161 kg per ha) + S (30 kg per ha) or Mg (5 kg per ha) and top dressing N (0, 30, 25 + 5, and 60 kg N per ha) on yield components, morphological features and yield of both tested crops are compared. Supplementary of pre-sowing NPK rate with sulphur or magnesium did not affect stand architecture of both crops and their morphological features. Nitrogen top dressing (30, 25 + 5, 60 kg per ha) favourably modified height, diameter of stem base and branching of Indian and white mustard stems but plant tended to lodge. Yield bearing effects of NPKS and NPKMg on white mustard were dependent on weather conditions. When a lot of rainfalls were noted during plant flowering period application of sulphur was more effective than application of magnesium. Application of 30 kg N per ha at the start of flowering gave the best results among the methods of white mustard top dressing. Splitting of this rate into 25 kg N per ha as a solid fertiliser and 5 kg N in a solution gave the same results as application of the whole rate of 30 kg N per ha as a solid fertiliser. Rate of 60 kg N per ha appeared to be less productive. Method of pre-sowing application of NPKS or NPKMg did not differentiate the obtained yield of Indian mustard. The nitrogen applied as a solid fertiliser contributed to the

(2)

w formie stałej mocznika powodował przyrost plonu nasion gorczycy sarepskiej aż do dawki najwyższej (60 kg/ha). Plonotwórczy efekt po-działu dawki 30 kg N/ha i zastosowania jej części (5 kg N/ha) w formie wodnego roztworu mocznika był taki sam jak jednorazowa, dogle-bowa aplikacja 60 kg N/ha.

increase of seed yield up to the rate of 60 kg N per ha. Yield enhancing effects of splitting of the applied rate of 30 kg N (25 as a solid + 5 kg N in the solution) was the same as one rate of solid fertiliser of 60 kg N per ha.

Wstęp

Spośród jarych roślin oleistych, przystosowanych do warunków klima-tycznych naszego kraju, istotne znaczenie posiada rzepak jary, mak oraz gorczyca biała i sarepska. Oba gatunki gorczyc uprawia się w Polsce na powierzchni około 10 tys. ha (Muśnicki i Toboła 2000). Średnio w wieloleciu gorczyca, szczególnie forma żółtonasienna, przewyższa plonowaniem rzepak jary, dzięki lepszemu dostosowaniu do umiarkowanego klimatu Polski (Muśnicki i in. 1997). W prze-ciwieństwie do rzepaku jarego gorczyca biała odznacza się dużą konkurencyj-nością w stosunku do chwastów i relatywnie wysoką odporkonkurencyj-nością na szkodniki (Jankowski i Budzyński 1999). Nasiona gorczycy białej i sarepskiej nie stanowią, ze względu na wysoką zawartość kwasu erukowego, cennego surowca do produkcji oleju spożywczego. Podobnie, beztłuszczowa reszta nasion o bardzo dobrym składzie aminokwasowym, nie jest szeroko wykorzystywana w żywieniu zwierząt, ze względu na obecność glukozynolanów (Niewiadomski 1984). Gatunki te stanowią cenny surowiec w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farma-ceutycznym (Niewiadomski 1984). Wyhodowanie nowych kreacji gorczycy białej o zredukowanej zawartości kwasu erukowego i glukozynolanów otworzy nowe możliwości wykorzystania konsumpcyjnego i przemysłowego nasion i surowców obu gatunków.

Gorczyca odznacza się dużą wrażliwością na długość dnia, dlatego też jednym z głównych czynników agrotechnicznych warunkujących jej plonowanie jest termin siewu (Dembiński i in. 1962). Spośród 5 głównych czynników agro-technicznych, w warunkach agrometeorologicznych północno-wschodniej Polski, to właśnie ten czynnik najsilniej determinował plonowanie gorczycy białej (Jankowski i Budzyński 1999). Cechą charakterystyczną gatunków z rodziny

Cruciferae jest również duże zapotrzebowanie na składniki pokarmowe (Jasińska

i Kotecki 1994). Rola nawożenia (azotem i siarką) w kształtowaniu plonu gorczycy jest jednak słabo poznana i mało prezentowana w literaturze naukowej.

Celem badań było określenie wpływu nawożenia przedsiewnego siarką lub magnezem i pogłównego azotem na plonotwórcze cechy pokroju roślin i plono-wanie gorczycy białej i sarepskiej na glebie kompleksu pszennego dobrego.

(3)

Materiał i metody

Doświadczenia polowe z gorczycą białą i sarepską realizowano w latach 1997–99 na polach ZP-D w Bałcynach. Doświadczenia założono metodą podbloków równoważnych (split-plot) w trzech powtórzeniach, z następującymi zmiennymi: Czynnik I rzędu — sposób nawożenia przedsiewnego:

(1) — siarka w dawce 30 kg/ha; (2) — magnez w dawce 6 kg/ha.

Czynnik II rzędu — sposób pogłównego nawożenia azotem: (a) — kontrola — bez azotu;

(b) — 30 kg N/ha (mocznik — forma stała);

(c) — 25 kg N/ha (mocznik — forma stała) + 5 kg N/ha (wodny roztwór mocznika);

(d) — 40 kg N/ha (mocznik — forma stała).

Poziom przedsiewnego nawożenia azotem, fosforem i potasem był stały w doświadczeniu (60 kg N, 36 kg P2O5, 65 kg K2O). Nawożenie przedsiewne

sto-sowano w postaci nawozów wieloskładnikowych zawierających oprócz NPK również S lub Mg.

Pogłówne nawożenie azotem w formie mocznika stosowano na początku pąkowania roślin, zaś wodny roztwór mocznika (6%) zastosowano dolistne w pełni pąkowania.

Doświadczenia lokalizowano corocznie na glebie płowej typowej, średnio-pylastej wytworzonej z gliny lekkiej, kompleksu pszennego dobrego. Zasobność

gleby w makroelementy była następująca: 13,6–14,0 mg P2O5/100 g gleby;

15,5–19,5 mg K2O/100 g gleby; 9,7–10,1 mg Mg/100 g gleby. Odczyn gleby był

lekko kwaśny (pH 6,1–6,2 w 1 M KCl). Przedplonem były zboża (pszenica ozima, pszenżyto ozime i jęczmień jary) uprawiane po mieszance strączkowo-zbożowej. Po zbiorze przedplonu wykonano uprawki pożniwne, a następnie orkę przed-zimową. Nasiona gorczycy białej i sarepskiej wysiewano w I (1999) i III dekadzie kwietnia (1997, 1998) w ilości: 120 kiełkujących nasion gorczycy białej i 220 na-sion gorczycy sarepskiej na 1 m2 na poletkach o powierzchni 7,5 m2, w rozstawie 20 cm. Gorczycę po osiągnięciu dojrzałości technicznej (od III dekady lipca do II dekady sierpnia) zbierano dwuetapowo.

Masę 1000 nasion oraz plon podano przy 13% wilgotności. NIR obliczono dla 5% błędu.

(4)

Wyniki

Układ warunków klimatycznych

W 1997 roku układ warunków wilgotnościowo-termicznych był korzystny dla wzrostu i rozwoju jarych roślin oleistych. Średniodobowa temperatura jedynie w kwietniu i sierpniu nieznacznie odbiegała od średniej wieloletniej. Opady atmosferyczne w okresie wschodów, pąkowania i na początku kwitnienia gorczycy (maj, czerwiec) utrzymywały się na poziomie średniej wieloletniej. W okresie największego zapotrzebowania gorczycy na wodę (dojrzewanie) zanotowano opady przewyższające prawie 2,5–krotnie średnią wieloletnią (tab. 1).

Tabela 1 Układ warunków wilgotnościowo-termicznych — Pattern of weather conditions

Miesiące ⎯ Months Lata badań ⎯ Years of the studies

IV V VI VII VIII

Średniodobowa temperatura powietrza [°C] ⎯ Daily mean temperature

1997 4,0 11,4 15,7 16,9 18,3

1998 9,0 13,3 16,2 16,3 15,2

1999 8,3 11,0 16,7 19,2 16,9

Średniodobowa temperatura (1961–90)

Daily mean temperature (1961–90)

9,0 12,4 15,7 16,9 16,5 Opady atmosferyczne [mm] ⎯ Precipitation

1997 22,6 99,0 71,7 187,6 25,1 1998 44,5 58,3 141,9 57,5 58,3 1999 101,6 69,1 155,6 75,5 53,0 Średnia opadów (1961–90) Mean precipitation (1961–90) 35,2 56,7 68,3 81,3 78,1

W drugim roku badań opady atmosferyczne od kwietnia do końca sierpnia były zaledwie o około 11% mniejsze niż w 1997 roku. Jednak ich rozkład był zdecydowanie inny niż w pierwszym roku badań. W 1998 roku opady atmosfe-ryczne w okresie wschodów i pąkowania (kwiecień, maj) nieznacznie przewyż-szały średnie wieloletnie. Bardzo duże opady wystąpiły w okresie kwitnienia gorczycy (czerwiec), przewyższały one średnią wieloletnią ponad dwukrotnie. W okresie dojrzewania spadło o 29% mniej deszczu niż w wieloleciu (tab. 1).

Zdecydowanie najbardziej mokry był trzeci rok badań. W okresie od kwietnia do końca sierpnia spadło 455 mm deszczu, tj. o około 20% więcej niż średnio

(5)

w latach 1997–98. Bardzo duże opady wystąpiły w kwietniu (wschody) oraz czerwcu (kwitnienie). W okresie dojrzewania były one znacznie (o około 19%) poniżej średniej wieloletniej (tab. 1).

W poszczególnych latach badań ilość opadów nie była tak mocno zróżnico-wana jak ich rozkład, który pośrednio wpływał na plonowanie gorczycy. Najwyżej oba gatunki plonowały w pierwszym roku badań (duże opady w okresie dojrzewania). W drugim i trzecim roku badań, w których duże opady notowano w okresie kwitnienia, plon nasion był o około 26% (gorczyca sarepska) i 33% (gorczyca biała) niższy niż w 1997 roku.

Gorczyca biała (Sinapis alba L.)

Wysokość roślin przed zbiorem wahała się od 127 do 138 cm (tab. 2). Na wysokość roślin istotnie wpływało jedynie pogłówne nawożenie azotem. Najniższe łodygi wytworzyła gorczyca biała nienawożona pogłównie azotem (obiekt kontrolny). W obiekcie kontrolnym siarka wyraźnie hamowała wzrost łodyg. Zastosowanie pogłówne azotu, niezależnie od dawki, zwiększyło wzrost łodyg, eliminując wpływ siarki na ich wysokość (tab. 2). Również grubość łodyg u nasady była modyfikowana pogłównym nawożeniem azotem. Wraz z przyrostem dawki azotu wzrastała grubość łodyg u nasady (tab. 2).

Wzrost dawki azotu (0, 30, 60 kg N/ha) powodował również lepsze rozgałęzianie pędu głównego. W porównaniu do obiektu kontrolnego (bez N) gorczyca biała nawożona pogłównie azotem na poziomie 60 kg N/ha wytworzyła o około 24% więcej rozgałęzień produktywnych. Wysokość osadzenia pierwszego rozgałęzienia owoconośnego nie była istotnie różnicowana nawożeniem mineral-nym (przedsiewmineral-nym i pogłówmineral-nym) (tab. 2).

Wyleganie gorczycy białej, pomimo obfitych opadów atmosferycznych znacznie przewyższających średnią wieloletnią, było nieznaczne. Ugięcie łanu nie przekraczało 20% i nie było różnicowane nawożeniem. Stwierdzono jedynie tendencję do nieznacznie większego wylegania roślin w warunkach przedsiewnego nawożenia magnezem oraz w miarę zwiększania poziomu pogłównej dawki azotu. Zastosowanie części azotu w formie wodnego roztworu mocznika nie ograniczyło wylegania gorczycy białej (tab. 2).

Zagęszczenie roślin gorczycy białej przed zbiorem wynosiło średnio około

100 szt./m2. Nawożenie mineralne nie wpłynęło różnicująco na zwartość łanu.

Jedynie w warunkach zwiększonego pogłównego nawożenia azotem (60 kg/ha) stwierdzono nieznacznie większą (w granicach błędu statystycznego) obsadę roślin przed zbiorem. Tendencja ta uwidoczniła się zarówno w obiektach z przedsiewnym nawożeniem siarką, jak i magnezem (tab. 3).

Uzupełnienie przedsiewnego nawożenia NPK siarką lub mangezem nie różnicowało istotnie liczby zawiązanych łuszczyn przez rośliny gorczycy białej w przeciwieństwie do pogłównego nawożenia azotem. Pierwiastek ten stosowany

(6)

na początku pąkowania, niezależnie od dawki (30, 60 kg/ha) lub formy (stała, roztwór) zwiększał o około 7–8% liczbę łuszczyn plonujących, w porównaniu do obiektu kontrolnego (bez N) (tab. 3).

Tabela 2 Pokrój roślin plonujących gorczycy białej — Morphological features of white mustard plants

Nawożenie pogłówne azotem [kg/ha]*

Nitrogen top dressing [kg per ha]*

Nawożenie przedsiewne

Before sowing fertilization

0 30 25 + 5 60

Średnio

Mean

Wysokość roślin przed zbiorem [cm] ⎯ Plant height before harvesting

NPKS 127 136 135 137 134

NPKMg 132 137 138 136 136

Średnio ⎯ Mean 129 136 137 137

NIR: nawożenie pogłówne N – 3 ⎯ LSD: nitrogen top dressing – 3 Grubość łodyg u nasady [mm] ⎯ Stem base diameter

NPKS 6,0 6,2 6,5 6,7 6,4

NPKMg 5,7 6,4 6,2 6,5 6,2

Średnio ⎯ Mean 5,8 6,3 6,4 6,6

NIR: nawożenie pogłówne N – 0,5 ⎯ LSD: nitrogen top dressing – 0.5

Liczba rozgałęzień owoconośnych na roślinie [szt.] ⎯ Number of fruits bearing branches per plant

NPKS 3,0 3,4 3,3 3,6 3,3

NPKMg 2,7 3,4 3,3 3,7 3,3

Średnio ⎯ Mean 2,8 3,4 3,3 3,6

NIR: nawożenie pogłówne N – 0,3 ⎯ LSD: nitrogen top dressing – 0.3 Wysokość osadzenia najniższego rozgałęzienia produktywnego [cm]

Height of the lowest productive branch

NPKS 74 74 74 74 74

NPKMg 76 74 74 72 74

Średnio ⎯ Mean 75 74 74 73

NIR: r.n. ⎯ LSD: n.s

Ugięcie łanu [%] ⎯ Stand deflection

NPKS 8 15 12 17 13

NPKMg 12 13 20 14 15

NIR: r.n. ⎯ LSD: n.s.

(7)

Tabela 3 Elementy struktury plonu gorczycy białej — Yield components of white mustard

Nitrogen top dressing [kg per ha]*

Before sowing fertilization

0 30 25 + 5 60

Średnio

Mean

Liczba roślin plonujących [szt./m2] ⎯ Number of yielding plants per 1 m2

NPKS 99 104 102 104 102

NPKMg 100 99 97 106 100

Średnio ⎯ Mean 99 101 99 105

Liczba łuszczyn na roślinie [szt.] ⎯ Siliques number per plant

NPKS 67 75 74 77 73

NPKMg 71 75 74 74 73

NIR: nawożenie pogłówne N – 5 ⎯ LSD: nitrogen top dreesing – 5 Liczba nasion w łuszczynie [szt.] ⎯ Seeds number per 1 silique

NPKS 5,2 5,2 5,3 5,1 5,2

NPKMg 5,0 5,3 5,4 5,1 5,2

Średnio ⎯ Mean 5,1 5,2 5,3 5,1

Masa 1000 nasion [g] ⎯ Weight of 1000 seeds [g]

NPKS 7,51 7,50 7,52 7,62 7,54

NPKMg 7,40 7,43 7,38 7,32 7,38

Średnio ⎯ Mean 7,45 7,46 7,45 7,47

NIR: nawożenie przedsiewne – 0,14 ⎯ LSD: before sowing fertilization – 0.14 * — opis w metodyce ⎯ described in methods

Gorczyca biała nie zareagowała na nawożenie mineralne lepszym wypełnie-niem łuszczyn nasionami. Ten element struktury plonu był cechą gatunkową nie podlegającą wpływowi badanych czynników. Średnio w jednej łuszczynie wy-kształciło się około 5 nasion (tab. 3).

Masa 1000 nasion była istotnie różnicowana przedsiewnym nawożeniem. Gorczyca biała nawożona przedsiewnie azotem, fosforem, potasem i siarką wytwarzała nasiona o około 2% większej masie niż nawożona NPKMg. Nawo-żenie pogłówne azotem, choć dość zróżnicowane (od 0 do 60 kg/ha) nie wpływało w sposób istotny na masę nasion (tab. 3).

(8)

Gorczyca biała plonowała, średnio w latach 1997–99, na poziomie około 26 dt nasion z ha (tab. 4). Przedsiewne nawożenie w sposób istotny wpływało na plonowanie nasion jedynie w drugim roku badań. W tym roku istotnie wyższe plony uzyskano uzupełniając przedsiewne nawożenie NPK siarką (30 kg S/ha). Nawożenie magnezem było istotnie mniej (o około 10%) plonotwórcze.

Tabela 4 Plon nasion gorczycy białej [t z ha] — Yield of white mustard seeds [t per ha]

Nitrogen top dressing*

Lata badań Years of studies Nawożenie przedsiewne Before-sowing fertilization 0 30 25 + 5 60 Średnio Mean NPKS 2,88 3,52 3,32 3,40 3,28 1997 NPKMg 3,16 3,43 3,33 3,45 3,34 NPKS 1,88 2,43 2,28 2,60 2,30 1998 NPKMg 1,89 2,10 2,10 2,17 2,07 NPKS 1,98 2,28 2,32 2,42 2,25 1999 NPKMg 2,03 2,33 2,37 2,23 2,24 1997 3,02 3,47 3,32 3,42 3,31 1998 1,88 2,26 2,19 2,38 2,18 1999 2,00 2,30 2,34 2,32 2,24 NPKS 2,25 2,74 2,64 2,81 2,61 NPKMg 2,36 2,62 2,60 2,62 2,55 Średnio ⎯ Mean 2,30 2,68 2,62 2,71 NIR — LSD

• lata ⎯ years of studies ⎯ 0,26

• nawożenie przedsiewne ⎯ before-sowing fertilization ⎯ r.n.

• nawożenie pogłówne N ⎯ nitrogen top dressing ⎯ 0,11

• lata × nawożenie przedsiewne ⎯ years of studies × before-sowing fertilization ⎯ 0,12

• lata × nawożenie pogłówne N ⎯ years of studies × nitrogen top dressing ⎯ r.n.

• nawożenie przedsiewne × nawożenie pogłówne N

before-sowing fertilization × nitrogen top dressing ⎯ r.n.

* — opis w metodyce ⎯ described in methods

Gorczyca biała, niezależnie od lat badań, reagowała istotną zwyżką plonu nasion na nawożenie pogłówne azotem. Na najniższym poziomie (23 dt/ha) plonowała w obiekcie kontrolnym (bez azotu). Zastosowanie azotu na poziomie 30 kg N/ha na początku pąkowania spowodowało przyrost plonu nasion o 3,2–3,8 dt/ha (tj. 15%). Na uwagę zasługuje fakt, iż zastosowanie części azotu w formie wodnego roztworu mocznika było tak samo plonotwórcze jak zastosowanie całej dawki w formie stałej (tab. 4). Dalsze zwiększenie pogłównej dawki azotu nie powodowało przyrostu plonu nasion gorczycy. Tak więc dawka 60 kg N/ha była już rolniczo nieefektywna.

(9)

Gorczyca sarepska (Brassica juncea L. Czern. et Cross)

Gorczyca sarepska wytworzyła długie (około 123 cm) i relatywnie grube u nasady łodygi (około 5 mm). Nawożenie mineralne różnicowało ten element struktury plonu tylko w granicach błędu statystycznego (tab. 5).

Tabela 5 Pokrój roślin plonujących gorczycy sarepskiej

Morphological features of Indian mustard plants

Nitrogen top dressing*

Before-sowing fertilization

0 30 25 + 5 60

Średnio

Mean

Wysokość roślin przed zbiorem [cm] ⎯ Plant height before harvesting

NPKS 120 125 126 121 123

NPKMg 125 122 120 125 123

Średnio ⎯ Mean 122 123 123 123

Grubość łodyg u nasady [mm] ⎯ Stem base diameter

NPKS 5,7 5,6 5,2 5,3 5,4

NPKMg 5,5 5,4 4,9 5,5 5,3

Średnio ⎯ Mean 5,6 5,5 5,0 5,4

Liczba rozgałęzień owoconośnych na roślinie [szt.] ⎯ Number of fruit bearing branches per plant

NPKS 2,4 2,5 2,5 2,8 2,5

NPKMg 2,2 2,6 2,2 2,7 2,4

Średnio ⎯ Mean 2,3 2,5 2,3 2,7

NIR: nawożenie pogłówne N – 0,2 ⎯ LSD: nitrogen top dressing – 0.2 Wysokość osadzenia najniższego rozgałęzienia produktywnego [cm]

Height of the lowest productive branch

NPKS 65 63 64 60 63

NPKMg 67 63 65 62 64

Ugięcie łanu [%] ⎯ Stand deflection

NPKS 11 18 19 27 19

NPKMg 14 20 17 20 18

NIR: nawożenie pogłówne N – 6 ⎯ LSD: nitrogen top dressing – 6 * — opis w metodyce ⎯ described in methods

(10)

Na pędzie głównym rośliny wytworzyły zaledwie 2–3 rozgałęzienia produk-tywne. Z badanych czynników jedynie nawożenie pogłówne azotem w niewielkim, aczkolwiek statystycznie istotnym, zakresie wpływało na rozgałęzianie gorczycy sarepskiej. Azot zastosowany w formie stałej mocznika zwiększał liczbę rozgałęzień gorczycy sarepskiej. Było ono tym intensywniejsze, im większą dawkę azotu zastosowano pogłównie. Nawożenie mineralne nie wpływało w sposób istotny na wysokość osadzenia pierwszego (najniższego) rozgałęzienia owoco-nośnego (tab. 5).

Gorczyca sarepska, pomimo obfitych opadów w okresie wegetacji i wytwo-rzenia dużej części nadziemnej, wyległa tylko w nieznacznym stopniu. Ugięcie łanu sięgało 11–27% i było w dużym stopniu (statystycznie istotnym) różnicowane poziomem pogłównego nawożenia azotem. Najmniej wylegały rośliny nienawo-żone pogłównie azotem. Zastosowanie azotu na początku pąkowania zwiększało wyleganie gorczycy sarepskiej (tab. 5).

Obsada gorczycy sarepskiej przed zbiorem wynosiła około 200 szt./m2. Zagęsz-czenie roślin plonujących nie było różnicowane sposobem nawożenia mineralnego — przedsiewnego i pogłównego (tab. 6).

Wobec dużej zwartości roślin wytworzyły one na pędzie głównym i pędach bocznych niewielką liczbę łuszczyn (około 21 szt.). Na liczbę wykształconych owoców istotnie wpływało jedynie nawożenie pogłówne azotem. Najmniej łuszczyn na roślinie (około 18 szt.) wytworzyła gorczyca sarepska w obiekcie kontrolnym (bez N). Azot stosowany pogłównie, niezależnie od dawki (30, 60), jak i formy (stała, roztwór), powodował około 25% przyrost liczby łuszczyn na roślinie (tab. 6). Wzrostowi liczby łuszczyn na roślinach pod wpływem pogłównie zastosowanego azotu towarzyszyło zmniejszenie liczby nasion w owocu (tab. 6).

Masa 1000 nasion wahała się w granicach od 2,3 do 2,5 g (tab. 6). Oddziaływanie nawożenia mineralnego na ten element struktury plonu było uzależnione od warunków agrometeorologicznych panujących w poszczególnych latach badań. W latach 1997 i 1998 siarka i magnez nie różnicowały znacząco tego elementu struktury plonu (rys. 1). W 1999 r. gorczyca sarepska nawożona przedsiewnie siarką wytworzyła nasiona o istotnie wyższej (o 7%) masie niż nawożona magnezem (rys. 1).

Wpływ nawożenia pogłównego N na dorodność wykształconych nasion był uzależniony od tego, w jaki pierwiastek wzbogacono przedsiewnie podstawowe nawożenie NPK. W obiekcie z przedsiewnym nawożeniem NPKS nasiona o najwyższej masie wykształcały rośliny gorczycy sarepskiej nawożone pogłównie 30 kg N/ha (niezależnie od formy nawozu). W obiektach z przedsiewnym nawożeniem magnezem azot stosowany pogłównie spowodował spadek MTN gorczycy sarepskiej (tab. 6).

(11)

2.82 2.18 2.15 2.75 2.19 2.30 1.50 1.70 1.90 2.10 2.30 2.50 2.70 2.90 M a sa 1 000 n asi o n ( g ) W e ig h t o f 10 00 se ed s ( g ) 1997 1998 1999 NP KS NP KM g

Lata badań - Years of studies

NIR (LSD ) - 0.11

Rys. 1. Wpływ nawożenia przedsiewnego NPKS lub NPKMg na masę 1000 nasion gorczycy sarepskiej

Effects of before sowing NPKS or NPKMg fertilization on 1000 seeds weight of Indian mustard

Tabela 6 Elementy struktury plonu gorczycy sarepskiej ⎯ Elements of yield structure of Indian mustard

Nitrogen top dressing[kg/ha]*

Before-sowing fertilization

0 30 25 + 5 60

Średnio

Mean

Liczba roślin plonujących [szt./m2] ⎯ Number of yielding plants

NPKS 201 198 176 200 194

NPKMg 203 192 204 195 198

Średnio ⎯ Mean 202 195 190 197

Liczba łuszczyn na roślinie [szt.] ⎯ Siliques number per plant

NPKS 18,3 21,5 24,3 22,5 21,6

NPKMg 18,3 23,0 21,9 23,8 21,7

Średnio ⎯ Mean 18,3 22,2 23,1 23,1

NIR: nawożenie pogłówne N – 2,8 ⎯ LSD: nitrogen top dressing – 2.8 Liczba nasion w łuszczynie [szt.] ⎯ Seeds number per 1 silique

NPKS 19,1 16,8 17,5 17,4 17,7

NPKMg 18,0 17,3 17,6 18,0 17,7

Średnio ⎯ Mean 18,5 17,0 17,5 17,7

NIR: nawożenie pogłówne N – 0,9 ⎯ LSD: nitrogen top dressing – 0.9 Masa 1000 nasion [g] ⎯ Weight of 1000 seeds

NPKS 2,35 2,45 2,46 2,39 2,41

NPKMg 2,47 2,37 2,39 2,29 2,38

Średnio ⎯ Mean 2,41 2,41 2,42 2,34

NIR: nawożenie przedsiewne × nawożenie pogłówne – 0,11

LSD: before-sowing fertilization × nitrogen top dressing – 0.11

(12)

Najniższe plony nasion gorczycy sarepskiej uzyskano w obiekcie kontrolnym (bez pogłównego nawożenia N). Zastosowanie pogłównie 30 kg N/ha zwiększyło plonowanie gorczycy sarepskiej o około 1,3 dt przy jednokrotnej aplikacji doglebo-wej i o 2,4 dt nasion z ha przy aplikacji doglebodoglebo-wej i dolistnej (tab. 7). Tak więc zastosowanie części azotu w formie wodnego roztworu mocznika było bardziej plonotwórcze niż zastosowanie całej dawki w formie stałej. Na uwagę zasługuje fakt, iż zastosowanie 25 kg N/ha w formie stałej mocznika i 5 kg N/ha w formie wodnego roztworu miało taki sam efekt plonotwórczy jak doglebowa aplikacja 60 kg N/ha. Nawożenie przedsiewne (NPKS lub NPKMg) nie różnicowało istotnie plonowania gorczycy sarepskiej (tab. 7).

Tabela 7 Plon nasion gorczycy sarepskiej [t z ha] — Yield of Indian mustard seeds [t per ha]

Nitrogen top dressing [kg/ha]*

Lata badań Years of studies Nawożenie przedsiewne Before-sowing fertilization 0 30 25 + 5 60 Średnio Mean NPKS 1,58 1,60 2,11 1,81 1,77 1997 NPKMg 1,60 1,81 1,73 2,03 1,79 NPKS 1,39 1,55 1,44 1,44 1,45 1998 NPKMg 1,34 1,45 1,52 1,50 1,45 NPKS 0,97 1,16 1,36 1,31 1,20 1999 NPKMg 1,07 1,16 1,21 1,21 1,16 1997 1,59 1,70 1,92 1,92 1,78 1998 1,36 1,50 1,48 1,47 1,45 1999 1,02 1,16 1,28 1,26 1,18 NPKS 1,31 1,44 1,64 1,52 1,48 NPKMg 1,34 1,47 1,49 1,58 1,47 Średnio ⎯ Mean 1,32 1,45 1,56 1,55 NIR — LSD

• lata ⎯ years of studies ⎯ 0,12

• nawożenie przedsiewne ⎯ before-sowing fertilization ⎯ r.n.

• nawożenie pogłówne N ⎯ nitrogen top dressing ⎯ 0,08

• lata × nawożenie przedsiewne ⎯ years of studies × before-sowing fertilization ⎯ r.n.

• lata × nawożenie pogłówne N ⎯ years of studies × nitrogen top dressing ⎯ r.n.

• nawożenie przedsiewne × nawożenie pogłówne N

before-sowing fertilization × nitrogen top dressing ⎯ r.n.

(13)

Wnioski

1. Uzupełnienie przedsiewnego nawożenia NPK (161 kg/ha) siarką w dawce 30 kg/ha lub magnezem — 6 kg/ha nie wpłynęło w znaczący sposób na architekturę łanu gorczyc i ich główne plonotwórcze cechy pokroju.

2. Pogłówne zastosowanie azotu (30, 25 + 5, 60 kg/ha) korzystnie wpłynęło na wysokość, grubość u nasady oraz rozgałęzianie łodyg gorczycy białej i sarepskiej, zwiększając jednak ich wyleganie.

3. Plonotwórczy efekt przedsiewnego nawożenia NPKS lub NPKMg gorczycy białej był uzależniony od warunków atmosferycznych. W warunkach obfitych opadów w okresie kwitnienia uzupełnienie przedsiewnego nawożenia siarką było o około 10% bardziej plonotwórcze niż magnezem.

4. Jednokrotne, doglebowe zastosowanie 30 kg N/ha na początku pąkowania było najkorzystniejszym sposobem pogłównego nawożenia azotem gorczycy białej. Zastosowanie części azotu (25 + 5 kg/ha) w formie wodnego roztworu mocz-nika było tak samo plonotwórcze jak jednorazowa aplikacja dawki w formie stałej (30 kg/ha). Azot zastosowany w dawce 60 kg/ha był już nieproduktywny. 5. Sposób przedsiewnego nawożenia NPKS lub NPKMg nie różnicował istotnie

plonowania gorczycy sarepskiej. Azot stosowany pogłównie w formie stałej mocznika powodował przyrost plonu nasion gorczycy sarepskiej aż do dawki najwyższej (60 kg/ha). Plonotwórczy efekt podziału dawki 30 kg N/ha i aplikacji jej części (5 kg N/ha) w formie wodnego roztworu mocznika był taki sam jak jednorazowe, doglebowe zastosowanie 60 kg N/ha.

Conclusions

1. Supplementary of pre-sowing NPK rate (161 kg per ha) with sulphur at the rate of 30 kg per ha or magnesium 6 kg per ha did not affect stand architecture of both crops and their morphological features. Nitrogen top dressing (30, 25 + 5, 60 kg per ha) favourably modified height, diameter of stem base and branching of Indian and white mustard stems but plant tended to lodge.

2. Yield bearing effects of NPKS and NPKMg on white mustard was dependent on weather conditions. When a lot of rainfalls were noted during plant flowering period application of sulphur was more effective than application of magnesium. Application of 30 kg N per ha at the start of flowering gave the best results among the methods of white mustard top dressing. Splitting of this rate into 25 kg N per ha as a solid fertiliser and 5 kg N in a solution gave

(14)

the same results as application of the whole rate of 30 kg N per ha as a solid fertiliser. Rate of 60 kg N per ha appeared to be less productive.

3. Method of pre-sowing application of NPKS or NPKMg did not differentiate the obtained yield of Indian mustard. Nitrogen applied as a solid fertiliser contributed to the increase of seed yield up to the rate of 60 kg N per ha. Yield enhancing effects of splitting of the applied rate of 30 kg N (25 as a solid + 5 kg N in the solution) was the same as one rate of solid fertiliser of 60 kg N per ha.

Literatura

Dembiński F., Horodyski A., Jaruszewska A. 1962. Porównanie 17 gatunków jarych roślin oleistych. Pam. Puł., 8: 3-77.

Jankowski K., Budzyński W. 1999. The effects of some agronomic factors on Sinapis alba yield. Proc. 10th Intern. Rapeseed Congress 26-29.09.1999, Canberra, Wyd. CD-ROM.

Jasińska Z., Kotecki A. 1994. Wpływ nawożenia azotowego na plon nasion gorczycy białej i sarep-skiej. Zesz. Nauk. AR we Wrocławiu, Rolnictwo, LIX, 230: 71-76.

Muśnicki Cz., Toboła P. 2000. Stan i perspektywy uprawy roślin oleistych w Polsce. Mat. Konf. Nauk. pt. „Zbilansowane nawożenie rzepaku – aktualne problemy”, Poznań 16-17.05.2000. Wyd. AR Poznań: 255-259.

Muśnicki Cz., Toboła P., Muśnicka B. 1997. Produktywność alternatywnych roślin oleistych w warunkach Wielkopolski oraz zmienność ich plonowania. Rośliny Oleiste, XVIII: 270-278. Niewidomski H. 1984. Surowce tłuszczowe. WNT, Warszawa.