• Nie Znaleziono Wyników

Zawleczony szczep Escherichia coli posiadający gen NDM związany z pobytem w szpitalu w Indiach – opis przypadku

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Zawleczony szczep Escherichia coli posiadający gen NDM związany z pobytem w szpitalu w Indiach – opis przypadku"

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

ZAWLECZONY SZCZEP

ESCHERICHIA COLI POSIADAJĄCY GEN NDM

ZWIĄZANY Z POBYTEM W SZPITALU W INDIACH – OPIS PRZYPADKU

DRAGGED

ESCHERICHIA COLI STRAIN HAVING THE NDM GENE ASSOCIATED WITH A STAY IN A HOSPITAL

IN INDIA – A CASE REPORT

STRESZCZENIE: Karbapenemazy typu NDM (ang.  New Delhi metallo-β-lactamases) zostały niedawno opisane w Wielkiej Brytanii i  Szwecji –  głównie u  pacjentów mających doświad-czenia zdrowotne na subkontynencie indyjskim. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 61-letniej kobiety, u której wykryto zawleczony szczep Escherichia coli NDM+. Pacjentka była hospitalizowana w szpitalu w Indiach, a następnie leczona w Polsce w Oddziale Neurochirur-gii i  Rehabilitacji Neurologicznej oraz Oddziale Chorób Wewnętrznych i  OnkoloNeurochirur-gii Klinicznej z Pododdziałem Diabetologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 5 im. św. Barbary w Sosnowcu. Nabyte metalo-β-laktamazy (MBL), zaliczane do karbapenemaz klasy B, stanowią ogromne zagrożenie dla zdrowia publicznego, gdyż wykazują wielolekooporność (ang. multi-drug resistance – MDR) lub rozszerzoną wielooporność (ang. extensive-(ang. multi-drug resistance – XDR) na większość dostępnych antybiotyków. Geny kodujące MBL- są zlokalizowane na ruchomych elementach genetycznych, takich jak plazmidy bakteryjne czy elementy transpozycyjne, co za-pewnia możliwość łatwego horyzontalnego rozprzestrzeniania się w środowisku szpitalnym. SŁOWA KLUCZOWE: Escherichia coli, karbapenemazy, metalo-β-laktamazy, NDM, wieloleko-oporność

ABSTRACT: NDM (New Delhi metallo-β-lactamase) carbapenemases have recently been de-scribed in Great Britain and Sweden, primarily in patients who received health services in In-dianin subcontinent. The authors of this paper present a case of 61-years-old female patient who tested positive for a dragged Escherichia coli NDM+. The patient was hospitalized in In-dia and then treated in Poland in the Department of Neurosurgery, Neurological Rehabilita-tion and the Department of Internal Medicine Provincial Hospital No. 5 in Sosnowiec. Acqu-ired metallo-β-lactamase (MBL), belonging to carbapenemases class B, pose the greatest thre-at to public health, because they show multi-drug resistance (MDR) or extensive-drug resistan-ce (XDR) to most available antibiotics. Genes encoding MBL are located on mobile genetic ele-ments such as bacterial plasmids or transposable eleele-ments, which provides the ability to spre-ad easily in hospital environment using horizontal gene transfer.

KEY WORDS: carbapnemases, Escherichia coli metallo-β-lactamase, multi-drug restistance, NDM

1 Wyższa Szkoła Medyczna w Sosnowcu 2 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 5 im.

św. Barbary w Sosnowcu

} GRZEGORZ ZIÓŁKOWSKI

Wyższa Szkoła Medyczna w Sosnowcu, ul. Wojska Polskiego 6, 41-200 Sosnowiec, Tel.: (32) 291 10 19, Fax: (32) 263 40 13 wew. 219, e-mail: nc3@wp.pl

Wpłynęło: 28.07.2015 Zaakceptowano: 10.08.2015 DOI: dx.doi.org/10.15374/FZ2015039

WSTĘP

Oprócz powszechnie znanych enzymów hydrolizujących antybiotyki β-laktamowe z  grupy karbapenemów (MBL, KPC, CHDL i OXA-48 oraz modyfikacja OXA-162), niedaw-no opisaniedaw-no również niedaw-nową klasę B metalo-β-laktamaz z enzy-mem NDM-1 (ang. New Delhi metallo-β-lactamase) [1–4].

Enzym NDM-1 zidentyfikowano po  raz pierwszy pod koniec 2009 roku u  Klebsiella pneumoniae i  Escherichia

coli w  Szwecji, od  pacjenta, który wcześniej był

hospita-lizowany w  New Delhi w  Indiach  [1, 2, 5–7]. Szczep ten wykazywał oporność na  wszystkie β-laktamy, z  wyjąt-kiem aztreonamu  [2]. Od  tego czasu geny blaNDM

(2)

z  wielolekoopornością na  powszechnie stosowane anty-biotyki  [8–10]. NDM wyizolowano od  pacjentów przeby-wających  m.in.: w  Stanach Zjednoczonych, Hiszpanii, Au-stralii, Bułgarii, Kanadzie i Francji [2, 5, 11–13]. W Polsce po raz pierwszy szczep Escherichia coli NDM+ wyizolowano

w 2011 roku od pacjenta przeniesionego ze szpitala z jedne-go z krajów środkowoafrykańskich [14].

Escherichia coli jest najczęstszym czynnikiem

etiolo-gicznym zakażeń układu moczowego (ZUM), które są po-wszechnie spotykane w  populacji ludzkiej, co  może przy-spieszyć rozprzestrzenianie się genu NDM [2, 5, 7, 12, 14].

Rozprzestrzenianie się nowego genu oporności jest znacznie ułatwione w  następujących warunkach: niski po-ziom higieny, przeludnienie, gorący i wilgotny klimat, nie-uzasadnione stosowanie antybiotyków  [15]. Do  działań, które mogą przyczynić się do zmniejszenia transmisji

Esche-richia coli NDM, należy wzmocnienie środków ostrożności

w  kontakcie z  osobami cierpiącymi na  ZUM oraz biegun-kę poprzez izolację kontaktową oraz aktywne monitorowa-nie mikrobiologiczne (szybka identyfikacja bezobjawowych nosicieli wśród pacjentów poprzez wdrożenie badań prze-siewowych u  osób hospitalizowanych za  granicą lub w  in-nych placówkach ochrony zdrowia związain-nych z  pobiera-niem wymazów okołoodbytniczych) [16–18].

OPIS PRZYPADKU

Sześćdziesięciojednoletnia kobieta została przekazana z Max Super Speciality Hospital w New Delhi via Frankfurt nad Me-nem i Kraków Balice do Oddziału Neurochirurgii Wojewódz-kiego Szpitala Specjalistycznego nr 5 im. św. Barbary w Sosnow-cu w celu kontynuacji leczenia krwotoku podpajęczynówkowego z pęknięciem tętniaka na prawej tętnicy łączącej tylnej.

Chora pojechała do  Indii na  wycieczkę z  mężem, aby świętować swoje urodziny. W trzecim dniu pobytu wystąpił u niej silny ból głowy i wymioty. Początkowo kobieta była leczona w szpitalu w mieście Agra, następnie została prze-wieziona do stolicy New Delhi, gdzie przeprowadzono za-bieg operacyjny oraz drenaż lędźwiowy ciągły. Wykonano otwarcie pterionalne po  stronie prawej oraz zaklipsowano tętniak. Kobieta była hospitalizowana w  New Delhi przez 26 dni. Wystąpił u niej niedowład połowiczy prawy. Dalsze leczenie pacjentki było prowadzone przez Oddział Neuro-chirurgii (rozpoznanie końcowe: krwotok podpajęczynów-kowy z syfonu lub rozwidlenia tętnicy szyjnej wewnętrznej) oraz Rehabilitacji Neurologicznej w  Sosnowcu (rozpozna-nie końcowe: następstwa krwotoku podpajęczynówkowego, pierwotne: samoistne nadciśnienie).

Po  wypisie z  Wojewódzkiego Szpitala Specjalistyczne-go nr 5 w Sosnowcu pacjentka przebywała 16 dni w Niepu-blicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej „Pasternik” ze sta-cjonarnym Oddziałem Rehabilitacji Leczniczej.

Ze  względu na  występujące stany gorączkowe (powyżej 38°C) i podgorączkowe oraz parcie na mocz, chora została ponownie hospitalizowana w Oddziale Chorób Wewnętrz-nych Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 5 w So-snowcu. Zdiagnozowano objawowe zakażenie układu mo-czowego (ZUM-A).

Wykonano posiew moczu i  wyizolowano szczep

Esche-richia coli >105 bakterii, produkujący karbapenemazę klasy

B – metalo-β-laktamazę (MBL+). Potwierdzono

mikrobiolo-gicznie objawowe zakażenie ZUM-A.

Krajowy Ośrodek Referencyjny ds. Lekowrażliwo-ści Drobnoustrojów (KORDL) w  Warszawie potwier-dził mechanizm MBL+ oraz obecność genu enzymu NDM

(MBL-NDM). Działania przeciwepidemiczne związane z  podejrzeniem izolacji szczepu pałeczki Escherichia coli MBL+ zostały podjęte w  szpitalu na  podstawie dodatniego

wyniku badania mikrobiologicznego już na  poziomie Za-kładu Mikrobiologii Centrum Diagnostyki Laboratoryj-nej (ZM-CDL) oraz Zespołu Kontroli Zakażeń Szpitalnych (ZKZS) i polegały na izolacji kontaktowej chorej oraz prze-prowadzeniu badań przesiewowych u  pacjentów i  perso-nelu medycznego, przebywających/pracujących na tym sa-mym oddziale w celu wykrycia osób nieposiadających ob-jawów choroby.

Następnie od kobiety pobrano wymaz okołoodbytniczy, który również wykazał obecność szczepu pałeczki okrężni-cy NDM+ w przewodzie pokarmowym. Obecność enzymów

karbapenemaz w przesłanym szczepie została potwierdzona jednocześnie przez KORLD w Warszawie.

ZKZS natychmiast wdrożył zasady przeciwepidemicz-ne, zgodne z  zaleceniami rekomendowanymi przez Mini-stra Zdrowia z  2012 roku, oraz wprowadził stałe monito-rowanie przestrzegania zasad izolacji kontaktowej, jak i in-nych wdrożoi in-nych w szpitalu procedur epidemiologiczi in-nych celem zapobieżenia rozprzestrzenianiu się szczepów wytwa-rzających karbapenemazy. Do  działań przeciwepidemicz-nych należało: zakładanie jednorazowych rękawiczek i jed-norazowego fartucha przed wejściem do pomieszczenia izo-lującego oraz zdejmowanie elementów prewencji pierwot-nej po wyjściu z sali chorych, rygorystyczne przestrzeganie stosowania środków dezynfekcyjnych do rąk po zdjęciu far-tucha ochronnego, prowadzenie utrzymania higieny środo-wiska nieożywionego oraz wydzielenie w miarę możliwości osobnego sprzętu medycznego dla chorej pacjentki [16].

Ze względu na to, że nie było możliwe wydzielenie osob-nego (przeznaczoosob-nego tylko dla pacjentki) personelu me-dycznego, niezwłocznie wykonano badania przesiewowe w  postaci wymazów okołoodbytnicznych u: pracowników medycznych oddziałów, w których przebywała leczona ko-bieta, osób z bezpośredniego kontaktu (osoby odwiedzające pacjentkę) oraz pacjentów z kontaktu z chorą.

W  żadnym z  wymazów okołoodbytniczych nie wyizo-lowano szczepu Escherichia coli MBL+. Wykonano również

(3)

badania kontroli mikrobiologicznej zanieczyszczenia po-wierzchni oraz rąk metodą płytek kontaktowych typu Rodac z inaktywatorami dla środków dezynfekcyjnych (BioMaxi-ma), jako element kontroli skuteczności procedur dekonta-minacyjnych. W środowisku nieożywionym oraz na rękach personelu medycznego również nie wykryto szczepu E. coli MBL+. Niemniej jednak wdrożono aktywne monitorowanie,

czyli rozpoznanie potencjalnych zagrożeń w zakresie szcze-pów wytwarzających karbapenemazy.

Pacjentka po  poprawie stanu klinicznego została prze-kazana do  Górnośląskiego Centrum Rehabilitacji „Rep-ty” im. gen. Ziętka w  Tarnowskich Górach z  informacją w karcie wypisowej o kolonizacji szczepem Escherichia coli MBL-NDM. Jednak z uwagi na narastające wodogłowie ko-munikujące (czterokomorowe wodogłowie wewnętrzne), kobieta została ponownie przyjęta do  Oddziału Neurochi-rurgii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 5 w So-snowcu i poddana zabiegowi operacyjnemu.

Po  przyjęciu do  szpitala od  chorej pobrano (dzień po dniu) dwukrotnie wymazy okołoodbytnicze, posiew mo-czu oraz wymaz z  pochwy, a  także zalecono kontynuowa-nie tych badań raz w tygodniu przez cały okres hospitaliza-cji. Ponadto podjęto decyzję o pobieraniu wymazów około-odbytniczych od pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Neurochirurgii na bieżąco raz w tygodniu. Wymazy te po-brano również od  chorych przebywających na  oddziałach szpitalnych, które charakteryzowały się wysokim ryzykiem nabycia szczepu wielolekoopornego z powodu intensywne-go stosowania antybiotyków [16].

U  chorej z  dwóch pierwszych wymazów okołoodbyt-niczych dzień po dniu oraz z wymazu z odbytu po pierw-szym tygodniu hospitalizacji nie wyizolowano szczepu E. coli MBL+. Wyniki wymazów okołoodbytnicznych

u pa-cjentów przebywających na  tym samym oddziale również były ujemne, co świadczy o właściwym postępowaniu prze-ciwepidemicznym i skuteczności stosowanych metod kon-troli w oparciu o zalecenia rekomendowane przez Ministra Zdrowia z 2012 roku oraz oczekiwanym wyniku: osoby ho-spitalizowane w tym czasie w szpitalu nie zostały skolonizo-wane szczepem Escherichia coli MBL+.

Pacjentka w  stanie częściowej poprawy neurologicz-nej została ponownie przekazana do  Centrum Rehabilita-cji w Reptach.

W  przypadku niestwierdzenia szczepów wytwarzają-cych metalo-β-laktamazy u pacjentów w badaniu przesie-wowym (wymazy okołoodbytnicze), zalecane jest konty-nuowanie badań przesiewowych u osób z oddziału, w któ-rym stwierdzono szczep MBL+. Zaleca się wykonanie

ba-dań przesiewowych (ang. screening) u chorych wysokiego ryzyka kolonizacji raz w tygodniu przez okres dwóch mie-sięcy [16].

KLINIKA

Podczas pobytu w Oddziale Rehabilitacji Leczniczej „Pa-sternik” u kobiety wystąpiły stany gorączkowe (do 38,4°C) oraz podgorączkowe (37,2–37,4°C), które zaniepokoiły le-karzy. W  wykonanym badaniu fizykalnym oraz badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono ewidentnych cech infek-cji, które mogłyby być przyczyną wzrostu ciepłoty ciała pa-cjentki. Mimo to zastosowano antybiotykoterapię empirycz-ną (cyprofloksacyna), ale bez efektu pod postacią ustąpienia gorączek oraz stanów podgorączkowych.

W tej sytuacji pacjentkę przeniesiono do placówki o wyż-szym stopniu referencyjności –  do  Oddziału Chorób We-wnętrznych i Onkologii Klinicznej z Pododdziałem Diabeto-logii WSS nr 5 w Sosnowcu – w celu pogłębienia diagnosty-ki występujących gorączek oraz stanów podgorączkowych.

Podczas przyjęcia stan kobiety oceniono jako śred-nio dobry. Pacjentka pozostawała w  kontakcie logicznym, była zorientowana auto- i allopsychicznie, choć spowolnia-ła psychoruchowo. Chora nie zgspowolnia-łaszaspowolnia-ła żadnych dolegliwo-ści. W wywiadzie stwierdzono: niedowład połowiczy lewo-stronny, stan po krwotoku podpajęczynówkowym z pęknię-tego tętniaka tętnicy łączącej tylnej prawej i po leczeniu ope-racyjnym oraz nadciśnienie tętnicze. W wykonanym bada-niu fizykalnym zaobserwowano: temperatura ciała – 36,2°C, akcja serca miarowa o  częstotliwości około 90/minutę, ci-śnienie tętnicze 110/75 mmHg; nad polami płucnymi szmer pęcherzykowy prawidłowy, brzuch miękki, niebolesny bez objawów otrzewnowych, bez oporów patologicznych ze sły-szalną perystaltyką. Ponadto na skórze głowy widoczna była blizna po  otwarciu dwuczołowym, występował niedowład połowiczy lewostronny z tendencją do przykurczu kończyn górnych oraz dolnych po stronie lewej. W wykonanych przy przyjęciu badaniach laboratoryjnych stwierdzono następu-jące odstępstwa od normy: w surowicy podwyższone warto-ści CRP (19,1 mg/l) oraz OB (17 mm/h) i hipoalbuminemia (albuminy 3,3 g/dl), w moczu leukocyty – 20 wpw.

Ze  względu na  fakt, iż kobieta nie miała kontroli nad mikcją oraz w  celu uzyskania informacji o  ilości oddawa-nego moczu, pacjentce do  pęcherza moczowego założono cewnik Foley’a.

W  celu poszukiwania źródeł infekcji zlecono wykona-nie posiewów moczu oraz krwi. W  wykonanym posiewie moczu wyhodowano patogen alarmowy Escherichia coli MBL+, przy ujemnym wyniku posiewu krwi. Po 

konsulta-cji z  mikrobiologiem, ze  względu na  stany podgorączko-we lekarz prowadzący włączył do leczenia amikacynę 1×1 g

i.v. (do stosowania przez 5 kolejnych dni). Zgodnie

z zale-ceniami ZKZS, kobieta została poddana izolacji kontakto-wej, a  u  pacjentów oraz u  personelu medycznego przeby-wającego na tym samym oddziale przeprowadzono badania przesiewowe, polegające na pobraniu wymazu okołoodbyt-niczego.

(4)

W  wykonanym w  drugim dniu antybiotykoterapii kon-trolnym posiewie moczu wyhodowano Enterococcus

faeca-lis w mianie >105. Ze względu na utrzymujące się stany

pod-gorączkowe u pacjentki przeprowadzono jeszcze dwa posie-wy moczu. W  pierwszym posie-wyhodowano E. faecalis HLAR (ang. high-level aminoglycoside resisitance) w mianie >105

oraz Candida albicans w mianie 103–104. W następnym

po-siewie moczu wyhodowano E. coli ESBL (ang.  extended--spectrum β-lactamases), MDR w mianie 103–104.

Ze wzglę-du na brak innych objawów (poza utrzymującymi się stana-mi podgorączkowystana-mi) odstąpiono od włączenia antybioty-koterapii.

Krajowy Ośrodek Referencyjny ds. Lekowrażliwo-ści Drobnoustrojów w  Warszawie potwierdził mechanizm MBL+ oraz obecność genu enzymu NDM (MBL-NDM)

u  szczepu wyhodowanego z  pierwszego posiewu moczu. W celu potwierdzenia bądź wykluczenia nosicielstwa, u pa-cjentki pobrano wymazy z odbytu. Podczas pobytu kobiety w oddziale wykonano trzy wymazy z odbytu: w pierwszym wyhodowano E. coli MBL, w drugim (pobranym dwa dni

później) –  E. coli MBL+. Szczep został poddany

weryfika-cji w KORDL w Warszawie, gdzie stwierdzono gen enzymu NDM. W  trzecim wymazie z  odbytu wyhodowano E. coli MBL–

i Enterococcus faecalis HLAR.

Pacjentka była hospitalizowana przez 36 dni. Podczas ca-łego pobytu w Oddziale Chorób Wewnętrznych i Onkolo-gii Klinicznej z Pododdziałem Diabetoloi Onkolo-gii WSS nr 5 w So-snowcu stan kobiety pozostawał stabilny, nie zgłaszała żad-nych dolegliwości. Ze  względu na  obniżony nastrój cho-rej przeprowadzono konsultację psychologiczną, a  następ-nie psychiatryczną. U  pacjentki rozpoznano łagodny epi-zod depresji. Kobieta była także konsultowana przez neu-rologa, który wykluczył neurologiczne tło stanów podgo-rączkowych. Podczas całej hospitalizacji w  Oddziale Cho-rób Wewnętrznych i Onkologii Klinicznej utrzymywały się stany podgorączkowe 37,0–37°C, poza tym tylko w jednym

dniu temperatura ciała osiągnęła 38,2°C. W  prowadzonej dobowej zbiórce moczu (DZM) utrzymywały się prawi-dłowe wartości diurezy. Wartości ciśnienia tętniczego tak-że utrzymywały się w normie. W surowicy początkowo ob-serwowano podwyższone wartości CRP, jednak w 15. dobie hospitalizacji powróciły do wartości prawidłowych. W ba-daniu ogólnym moczu utrzymywała się leukocyturia, a pod koniec hospitalizacji wystąpił także białkomocz z towarzy-szącymi fosforanami.

Przez cały okres hospitalizacji pacjentka otrzymywa-ła leki zmniejszające napięcie mięśniowe zgodnie z zalece-niami neurologów. Chora przyjmowała preparaty zalecone przez psychiatrę, a także leki przeciwzakrzepowe i obniżają-ce wydzielanie soku żołądkowego. Ponadto była poddawana rehabilitacji neurologicznej.

W  36. dobie hospitalizacji kobieta w  stanie stabilnym, leżąca, wymagająca na  stałe pomocy osób drugich i  reha-bilitacji, została przekazana do  ośrodka rehabilitacyjnego z rozpoznaniami końcowymi: zakażenie układu moczowe-go (Escherichia coli MBL+ typu NDM), niedowład

połowi-czy lewostronny, stan po krwotoku podpajępołowi-czynówkowym z pękniętego tętniaka tętnicy łączącej tylnej prawej i po le-czeniu operacyjnym, nadciśnienie tętnicze.

DIAGNOSTYKA

Analizę mikrobiologiczną izolowanych szczepów E. coli wykonano przy użyciu systemu automatycznego Pho-enix™ 100 (Becton Dickinson). Do identyfikacji i określania lekowrażliwości zastosowano panele combo NMIC/ID-204. Testy lekowrażliwości interpretowano zgodnie z zalecenia-mi EUCAST (ang.  European Comz zalecenia-mittee on Antiz zalecenia-micro- Antimicro-bial Suspectibility Testing). Wykazano, że  szczep

Escheri-chia coli wyizolowany z  moczu produkował β-laktamazę

o  rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL) oraz był oporny na  wszystkie testowane antybiotyki, z  wyjątkiem:

Ryc. 1. Szczep E. coli MBL+, KPC w teście przesiewowym.

IPM 10 – imipenem (10 μg); MEM 10 – meropenem (10 μg); CAZ 30 – ceftazydym (30 μg); blank disc – nasączony r-r EDTA.

Ryc. 2. Szczep E. coli MBL+, KPC, OXA-48 w teście przesiewowym.

IPM 10 – imipenem (10 μg); CAZ 30 – ceftazydym (30 μg); blank disc – nasączony r-r EDTA; MEM 10 – meropenem (10 μg); MEM10 – meropenem (10 μg) nasączony kwasem boronowym; TEM 30 – temocylina (30 μg).

(5)

tygecykliny (MIC ≤0,5 μg/ml), fosfomycyny (MIC ≤16 μg/ ml), kolistyny (MIC ≤1 μg/ml) oraz amikacyny (MIC ≤4 μg/ ml). MIC dla imipenemu i meropenemu wynosił >8 μg/ml, a dla ertapenemu >1 μg/ml (Tabela 1). Szczep E. coli MBL+

wyizolowany z  kału produkował ESBL oraz był oporny na wszystkie testowane antybiotyki, z wyjątkiem: tygecykli-ny (MIC ≤0,5 μg/ml), fosfomycytygecykli-ny (MIC ≤16 μg/ml), koli-styny (MIC ≤1μg/ml), amikacyny (MIC – 8 μg/ml) oraz er-tapenemu (MIC – 0,5 μg/ml). MIC dla imipenemu i mero-penemu wynosił >8 μg/ml (Tabela 1).

Z  uwagi na  oporność szczepu Escherichia coli na  bada-ne karbapebada-nemy, wykonano: test z EDTA (ang. ethylebada-nedia- (ang. ethylenedia-minetetraacetic acid) w kierunku MBL, test z kwasem bo-ronowym w  kierunku KPC (Klebsiella pneumoniae carba-penemase) oraz z  krążkiem z  temocyliną 30 μg w  kierun-ku OXA-48. Do  genotypowej oceny MBL użyto krążków firmy Becton Dickinson z  imipenemem (10 μg) i  ceftazy-dymem (30 μg) oraz inhibitor MBL – EDTA (Graso). Wy-nik testu z EDTA był dodatni, zaobserwowano poszerzenie strefy zahamowania wzrostu od strony imipenemu (Ryc. 1); natomiast test z temocyliną oraz z kwasem boronowym był ujemny (Ryc. 2).

Szczep przesłano do KORDL w celu weryfikacji i uzyska-no potwierdzenie w  badaniu na  obeci uzyska-ność MBL (zarówi uzyska-no w  metodzie fenotypowej, jak i  genetyczno-molekularnej). W reakcji PCR ze specyficznymi starterami wykryto gen en-zymu NDM.

W  badaniach przesiewowych pacjentów hospitalizowa-nych i osób z bezpośredniego kontaktu z chorą, przeprowa-dzonych w celu wykrycia lub wykluczenia obecności szcze-pu MBL, stosowano podłoża chromogenne do  szybkiej identyfikacji szczepów opornych na karbapenemy: podłoże CHROMagar KPC (Graso), podłoże chromogenne CHRO-Magar™ Orientation (Becton Dickinson) oraz podłoże Mac-Conkey’a II (Becton Dickinson).

W  badaniach przesiewowych od  pacjentów hospitali-zowanych i osób z kontaktu nie uzyskano wzrostu bakterii na podłożu CHROMagar KPC.

U chorej w trakcie hospitalizacji pobrano siedem wyma-zów okołoodbytniczych, przy czym tylko przy drugim po-braniu wyizolowano szczep E. coli MBL+. W badaniu

prze-siewowym również zastosowano podłoża chromogenne: CHROMagar KPC i CHROMagar™ Orientation, na których uzyskano wzrost Escherichia coli. Szczep ponownie zwe-ryfikowano w  KORDL i  potwierdzono obecność enzymu NDM+.

OMÓWIENIE

W  ostatnich latach obserwuje się bardzo szybkie roz-przestrzenianie szczepów NDM różnych gatunków pałeczek z rodziny Enterobacteriacae w Indiach, Bangladeszu i Paki-stanie oraz zawleczenie tych szczepów do Wielkiej Brytanii

Antybiotyk MIC (μg/ml) Kategoria MIC (μg/ml) Kategoria

Mocz Kał Amikacyna ≤4 S 8 S Gentamycyna >4 R >4 R Tobramycyna >4 R >4 R Ertapenem >1 R 0,5 S Imipenem >8 R >8 R Meropenem >8 R >8 R Cefuroksym >8 R >8 R Ceftazydym >8 R >8 R Cefotaksym >4 R >4 R Cefepim >8 R >8 R Aztreonam >16 R >16 R Piperacylina >16 R >16 R Amoksycylina + kwas klawulanowy >8/2 R >8/2 R Piperacylina + tazobaktam >16/4 R >16/4 R Kolistyna ≤1 S ≤1 S Trimetoprim + sulfametoksazol >4/76 R >4/76 R Fosfomycyna ≤16 S ≤16 S Cyprofloksacyna >1 R >1 R Lewofloksacyna >2 R >2 R Tygecyklina ≤0,5 S ≤0,5 S

Tabela 1. Oznaczenie lekowrażliwości szczepu

Escherichia coli MBL+ w moczu i kale.

(6)

oraz innych krajów Unii Europejskiej (w tym także do Pol-ski), Stanów Zjednoczonych, Australii, krajów Zatoki Per-skiej i  Afryki  [1, 2, 6, 9, 11, 14, 15, 17, 19]. Globalna eks-pansja szczepów produkujących karbapenemazy, które nio-są wysoki poziom oporności na  antybiotyki, stanowi za-grożenie dla zdrowia publicznego i  bezpieczeństwa epide-miologicznego pacjentów na całym świecie, w tym również w Polsce.

Geny kodujące karbapenemazy NDM są  zlokalizowa-ne na  elementach ruchomych w  genomie (plazmidy, tan-spozony, zwane „skaczącymi genami”), przez co mogą bar-dzo łatwo rozprzestrzeniać się pomiędzy szczepami tego sa-mego lub różnych gatunków. Proces ten nosi nazwę hory-zontalnego transferu genów (ang.  horizontal gene transfer – HTG) [11, 19].

Szczepy NDM są  z  reguły niemal zawsze wysoce opor-ne, jak szczepy KPC+ wielooporne [12, 13]. Często

posiada-ją jednocześnie mechanizm ESBL, co  podnosi ich poziom oporności na  β-laktamy. Doniesienia literaturowe opisu-ją przypadki zawleczenia szczepu E. coli posiadaopisu-jącego gen NDM z subkontynentu indyjskiego oraz Afryki. Są to szcze-py, u  których obserwuje się in vitro wrażliwość zazwyczaj jedynie na  kolistynę, tygecyklinę i  fosfomycynę  [2, 5, 10, 13]. W przedstawionym w niniejszej pracy opisie przypad-ku 61-letniej pacjentki, szczep Escherichia coli NDM był za-wleczony do Polski z Indii i wykazywał wrażliwość na ami-kacynę, kolistynę, tygecyklinę oraz fosfomycynę (Tabela 1, Ryc. 3).

Fiet i  wsp. przedstawili przypadek 53-letniego mężczy-zny, obywatela Polski, u  którego po  pobycie w  Kongo wy-kryto w moczu szczep E. coli NDM-1. Mężczyzna w Kon-go został przyjęty na oddział intensywnej terapii medycznej (OIOM) z powodu nagłego zatrzymania akcji serca i po 24 godzinach przetransportowany drogą lotniczą do  Pol-ski na  OIOM do  szpitala w  Warszawie. Był to  pierwszy

przypadek NDM zidentyfikowany w Polsce, który był praw-dopodobnie związany z podróżą do równikowej Afryki. Do-datni fenotyp MBL izolatu określono testem z  EDTA. Te-sty lekowrażliwości interpretowano zgodnie z zalecenia EU-CAST. Wyizolowany szczep był wrażliwy jedynie na  koli-stynę i tygecyklinę. Pacjent był leczony w OIOM kolistyną przez 12 dni i izolowany podczas całego pobytu. Mężczyzna pomimo leczenia zmarł (bez objawów zakażenia). Nie od-notowano transmisji E. coli NDM na innych chorych w od-dziale intensywnej opieki medycznej [14].

Inny przypadek o tej samej etiologii E. coli NDM-1 opisa-li Poirel i wsp. E. coopisa-li NDM-1 wyizolowano z próbki moczu u 67-letniego mężczyzny, który był hospitalizowany w szpi-talu w  Australii. Do  Australii został przekazany z  Bangla-deszu, gdzie był hospitalizowany z  powodu zapalenia płuc w ciągu 12 dni. Wyhodowany szczep był oporny na kie antybiotyki β-laktamowe (w tym karbapenemy), wszyst-kie aminoglikozydy, fluorochinolony, nitrofurantoinę i sul-fonamidy; natomiast wykazywał wrażliwość na  tetracykli-nę, tygecyklitetracykli-nę, fosfomycynę i kolistynę [12].

W  opisywanych w  literaturze przypadkach nie wykry-to transmisji E. coli NDM na innych hospitalizowanych pa-cjentów, w  przeciwieństwie do  K. pneumoniae NDM, któ-ra ma podwyższony potencjał epidemiczny i jest niezwykle trudna do  eradykacji ze  względu na  rezerwuar w  przewo-dzie pokarmowych, w którym może utrzymywać się przez wiele miesięcy, a nawet lat [5, 10, 14, 16]. W przypadku pre-zentowanym w niniejszej pracy również nie nastąpiła trans-misja Escherichia coli NDM na  innych hospitalizowanych chorych.

Ostatnio podejmowane są coraz liczniejsze działania ma-jące na  celu kontrolę rozprzestrzeniania się szczepów pa-łeczek z rodziny Enterobacteriacae, wytwarzających nabyte karbapenemazy [6, 16, 17]. Wykrywanie tych enzymów po-siada ważny aspekt zarówno kliniczny, jak i epidemiologicz-ny. W związku z pandemicznym charakterem rozprzestrze-niania się szczepów NDM, kluczowym elementem strate-gii jest jak najszybsze wykrycie pierwszego szczepu wytwa-rzającego karpapenemazę w szpitalu, w celu wdrożenia re-strykcyjnych procedur kontroli zakażeń i  niedopuszczenia do rozprzestrzeniania się w środowisku szpitalnym. Każde laboratorium mikrobiologiczne musi mieć wdrożoną me-todykę wykrywania karbapenemaz typu MBL, KPC i OXA, zgodnie z aktualnymi zaleceniami Krajowego Ośrodka Re-ferencyjnego ds. Lekowrażliwości Drobnoustrojów. Po  po-wiadomieniu przez laboratorium mikrobiologii, zespół kon-troli zakażeń szpitalnych podejmuje natychmiastowe dzia-łania przeciwepidemiczne (zgodnie z zaleceniami rekomen-dowanymi przez Ministra Zdrowia z 2012 roku) [16]. Dzia-łania, które mogą przyczynić się do zmniejszenia transmi-sji szczepów NDM, opierają się na: wzmocnieniu środków ostrożności w  kontakcie z  osobami podejrzanymi o  nosi-cielstwo, izolacji kontaktowej chorego lub skolonizowanego Ryc. 3. Oznaczanie wrażliwości na tygecyklinę metodą E-testu.

(7)

oraz aktywnym monitorowaniu mikrobiologicznym, bez-względnym badaniu sceeningowym pacjentów przy przyj-mowaniu do  podmiotów medycznych, którzy korzystali z opieki za granicą (zwłaszcza w krajach, w których identy-fikuje się szczepy wytwarzające karbapenemazy typu MBL, KPC i OXA). Podstawowe posiewy w przypadku aktywne-go monitorowania mikrobiologiczneaktywne-go to  wymazy około-odbytnicze [16].

WNIOSKI

Karbapenemazy typu MBL najczęściej obserwuje się u Klebsiella pneumoniae, rzadziej u innych pałeczek z rodzi-ny Enterobacteriacae np.: Escherichia coli. Oprócz mecha-nizmu MBL+, szczepy te często wytwarzają inne β-laktamy,

np. ESBL, co podnosi ich poziom oporności na β-laktamy. Oporności na te antybiotyki z reguły towarzyszy oporność na  inne leki: aminoglikozydy, fluorochinolony, kotrtimok-sazol.

Nosicielstwo E. coli MBL-NDM w  przedstawionym w niniejszej pracy przypadku w przewodzie pokarmowym utrzymywało się krótko, w przeciwieństwie do K.

pneumo-niae MBL+, która jest szczepem niezwykle trudnym

do era-dykacji ze  względu na  rezerwuar w  przewodzie pokarmo-wym pacjenta, w którym może utrzymywać się przez wie-le miesięcy.

W opisywanym przypadku nie wykryto transmisji

Esche-richia coli MBL+ na  innych hospitalizowanych pacjentów,

co  może świadczyć o  tym, że  potencjał epidemiologicz-ny E.  coli jest prawdopodobnie dużo niższy niż szczepu K. pneumoniae NDM+, która łatwo przeżywa w środowisku

nieożywionym.

Szczepy Escherichia coli NDM+ są wysoce oporne

i wielo-lekooporne, co utrudnia postępowanie terapeutyczne. Zali-cza się je do czynników alarmowych, których pojawienie się powinno prowadzić do  wdrożenia natychmiastowych wła-ściwych procedur kontroli zakażeń. Nadzór nad występo-waniem szczepów opornych na karbapenemy powinien być aktywny i agresywny.

Izolowane szczepy Escherichia coli NDM+ z moczu

i wy-mazu okołoodbytniczego w  zakresie wielolekooporności różniły się wrażliwością na ertapenem. Oznaczenie to może być niewiarygodne (Tabela 1).

KONFLIKT INTERESÓW: nie zgłoszono.

DEKLARACJA PRZEJRZYSTOŚCI: Autorzy pracy dziękują Pani Doktor Dorocie Żabickiej oraz Zespołowi KORDL w Warszawie za potwierdzenie obecności genu NDM pałeczki Escherichia coli oraz za cenne wskazówki i rady umożliwiające przy-gotowanie powyższego manuskryptu.

PIŚMIENNICTWO

1. Nikonorow E, Baraniak A, Gniadkowski M. Oporność bakterii z  rodziny

En-terobacteriacae na  antybiotyki β-laktamowe wynikająca z  wytwarzania

β-laktamaz. Post Mikrobiol 2013;52(3):261– 271.

2. Solé M, Pitart C, Roca I et al. First description of an Escherichia coli strain pro-ducing NDM-1 carbapenemase in Spain. Antimicrob Agents Chemother 2011;55(9):4402– 4404.

3. Nordmann P, Dortet L, Poirel L. Carbapenem resistance in Enterobacteriaceae: here is the storm! Trends Mol Med 2012;18(5):263– 272.

4. Tzouvelekis LS, Markogiannakis A, Psichogiou M, Tassios PT, Daikos GL. Carba-penemases in Klebsiella pneumoniae and other Enterobacteriaceae: an evo-lving crisis of global dimensions. Clin Microbiol Rev 2012;25(4):682– 707. 5. Peirano G, Schreckenberger PC, Pitout JD. Characteristics of NDM-1-

-producing Escherichia coli isolates that belong to the successful and virulent clone ST131. Antimicrob Agents Chemother 2011;55(6):2986– 2988. 6. Struelens MJ, Monnet DL, Magiorakos AP, Santos O’Connor F, Giesecke J;

European NDM-1 Survey Participants. New Delhi metallo-beta-lactamase 1-producing Enterobacteriaceae: emergence and response in Europe. Euro Surveill 2010;15(46).

7. Yong D, Toleman MA, Giske CG et al. Characterization of a new metallo-β- -lactamase gene, bla(NDM-1), and a novel erythromycin esterase gene carried

on a  unique genetic structure in Klebsiella pneumoniae sequence type 14 from India. Antimicrob Agents Chemother 2009;53(12):5046– 5054. 8. Nordmann P, Poirel L, Walsh TR, Livermore DM. The emerging NDM

carbape-nemases. Trends Microbiol 2011;19(12):588– 595.

9. Toleman MA, Spencer J, Jones L, Walsh TR. blaNDM-1 is a  chimera

like-ly constructed in Acinetobacter baumannii. Antimicrob Agents Chemother 2012;56(5):2773– 2776.

10. Izdebski R, Bojarska K, Baraniak A et al. NDM-1- or OXA-48-producing

Ente-robacteriacae colonising Polish tourists following a terrorist attack in Tunis,

March 2015. Euro Surveill 2015;20(23).

11. Poirel L, Dortet L, Bernabeu S, Nordmann P. Genetic features of blaNDM-1-positive

Enterobacteriaceae. Antimicrob Agents Chemother 2011;55(11):5403– 5407.

12. Poirel L, Lagrutta E, Taylor P, Pham J, Nordmann P. Emergence of metallo-β-lactamase NDM-1-producing multidrug-resistant Escherichia coli in Australia. Antimicrob Agents Chemother 2010;54(11):4914– 4916.

13. Poirel L, Savov E, Nazli A  et al. Outbreak caused by  NDM-1- and RmtB--Producing Escherichia coli in Bulgaria. Antimicrob Agents Chemother 2014;58(4):2472– 2474.

14. Fiett J, Baraniak A, Izdebski R et al. The first NDM metallo-β-lactamase--producing Enterobacteriaceae isolate in Poland: evolution of IncFII-ty-pe plasmids carrying the blaNDM-1 gene. Antimicrob Agents Chemother 2014;58(2):1203– 1207.

15. Donskey CJ. Antibiotic regimens and intestinal colonization with antibio-tic-resistant Gram-negative bacilli. Clin Infect Dis 2006;43(Suppl. 2):S62– S69. 16. Hryniewicz W. Zalecenia dotyczące postępowania w przypadku zachorowań sporadycznych i  ognisk epidemicznych wywołanych przez Gram-ujemne pałeczki z rodziny Enterobacteriacae. Warszawa, 2012, pp. 1– 6.

17. Centers for Disease Control and Prevention. Guidance for control of carbape-nem-resistant Enterobacteriaceae (CRE). CDC (online) 2012; http://www.cdc. gov/hai/pdfs/cre/CRE-guidance-508.pdf

18. Tacconelli E, Cataldo MA, Dancer SJ et al. ESCMID guidelines for the mana-gement of the infection control measures to reduce transmission of multi-drug-resistant Gram-negative bacteria in hospitalized patients. Clin Micro-biol Infect 2014;20(Suppl. 1):S1– S55.

19. Kumarasamy KK, Toleman MA, Walsh TR et al. Emergence of a new antibiotic resistance mechanism in India, Pakistan, and the UK: a molecular, biological, and epidemiological study. Lancet Infect Dis 2010;10(9):597–602.

Cytaty

Powiązane dokumenty

We expect users to choose topics that have low similarity (H3a), and low familiarity (H3b), compared to their non-selected topics, since the goal of discover the unexplored urges

W grupie opracowań naukowych znalazły się ponadto prace dotyczące kształcenia nauczycieli szkół specjalnych, osób pracujących z ludźmi starszymi, stanu prac badawczych

Z karty tytułowej do pierwszej edycji Cantionale (1856) dowiadujemy się tylko, że był przełożonym scholi wileńskiej 50.. Co do motywów zredagowania kancjonału, to nietrudno

SWPS University of Social Sciences and Humanities Centre of Migration Research, University of Warsaw Participant Recruitment Challenges in Researching Peer Groups and

W dwóch przypadkach, to jest w drugiej partii produkcyjnej frankfurterek oraz w drugiej partii kiełbasy polskiej surowej, wyliczone okresy stabilno ci

coli odpowiada łatwość rozprzestrzeniania się szczepów patogennych i narastająca oporność tych bakterii na antybiotyki.. W przypadku krajów o dużej zachorowalności

ność rozpuszczonych błon cytoplazmatycznych i znikoma aktywność frakcji komórkowych w stosunku do preparatu fosfobiałek E. coli mogą

Badano wrażliwość wyosobnionych szczepów kolicynogennych i niekolicynogennych na działanie kolicyn wytwarzanych przez kolicynogenne szczepy Fredericqa.. W nawiasach podano typy