W przemyśle naftowym podczas prowadzenia prac wiertniczych powstają odpady wiertnicze.
Skład i właściwości odpadów wiertniczych mogą się zmieniać w szerokim zakresie w zależności od warunków geologiczno-technologicznych wiercenia oraz rodzaju użytych płuczek wiertniczych
Do głównych cech, które dyskwalifikują zużyte płuczki wiertnicze do dalszego wykorzystania należy zawartość niektórych rodzajów toksykantów organicznych, metali ciężkich (zazwyczaj Cr, Cu, Pb, Zn), soli niektórych pierwiastków alkalicznych w postaci chlorków (zazwyczaj K i Na), siarczanów czy wodorowęglanów występujących w nadmiernych ilościach.
Z punku widzenia racjonalnej gospodarki odpadami należy unikać powstawania odpadów, a jeżeli już takowe powstaną to należy je odpowiednio zagospodarować lub powtórnie wykorzystać. Obecnie najbardziej popularnymi metodami postępowania z odpadami wiertniczymi jest szeroko rozumiany recykling.
Celem niniejszej pracy było przeanalizowanie wpływu dodatków mineralnych oraz promieniowania UV-A i temperatury na właściwości zużytych płuczek wiertniczych.
Przeprowadzone badania zmierzały, by ustalić jak poprawiły się właściwości fizyczne, mechaniczne, chemiczne oraz mikrostrukturalne odpadowych płuczek pod kątem możliwości ich wykorzystania.
Dla zrealizowania powyższego celu wykorzystano zużyte wodne płuczki wiertnicze takie jak: - płuczka potasowo-polimerowa,
- potasowa,
- glikolowo-potasowa, - beziłowa.
Analiza tych materiałów pozwoliła na opracowanie pewnego kanonu, wspólnego dla wszystkich wymienionych typów odpadowych płuczek, w celu opracowania sposobu zagospodarowania i wykorzystania zużytych płuczek wiertniczych. Pracami badawczymi objęto zużyte płuczki wiertnicze na bazie wody wykorzystywane w krajowym wiertnictwie za ropą naftową i gazem ziemnym w Karpatach i Zapadlisku Przedkarpackim.
„The influence of selected chemical and physical factors on the properties of used drilling muds"
Certain quantities of waste are produced in the oil industry as a result of drilling operations.
Composition and properties of drill waste can change substantially depending on the geological and technological drill conditions as well as on the types of used drill fluids.
The main features that are responsible for disqualifying further utilization of used drill fluids are the following:
composition of certain types of organic toxins, heavy metals (usually Cr, Cu, Pb, Zn), specific salts of alkaline elements in the form of chlorides (usually K, Na) as well as sulfides and carbohydrates that are present in excessive amounts.
From the standpoint of rational waste management we should try to avoid excessive production of wastes.
However, in the event when excessive amounts of waste accumulate, we should appropriately invest them, so they may be re-utilized in the future. At present the most popular treatment method of drill waste is the broadly comprehended recycling process. The main goal of this research project was to analyze the influence of mineral supplements, UV-A radiation and the temperature on the properties of used drilling fluids.
Laboratory research permitted to establish to what extent physical, mechanical, chemical as well as microstructure properties of waste drilling fluids have improved in terms of their utilization.
In order to accomplish the above-mentioned tasks the following used drill fluids have been employed:
- potassium-polymer drill fluid, - potassium drill fluid,
- glycol-potassium drill fluid, - drill fluid without loam.
The analysis of the aforementioned materials enabled to elaborate a specific standard that may be applied to any type of drill fluids. The main purpose of course is to determine a way to invest and utilize used drill fluids. In this research the author analyzed water-based used drill fluids that are commonly used in the national oil and gas drilling project in Carpathian Mountains and Carpathian Subsidence Basin.
