• Nie Znaleziono Wyników

pdf Polecane publikacje (593 KB)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "pdf Polecane publikacje (593 KB)"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

ŒLIZOWSKI J., LANKOF L., URBAÑCZYK K., SERBIN K. 2017a – Potential capacity of gas storage caverns in rock salt bedded deposits in Poland. J. Nat. Gas Sci. Eng., 43: 167–78.

ŒLIZOWSKI J., SMULSKI R., NAGY S., BURLIGA S., POLAÑSKI K. 2017b – Tightness of Hydrogen Storage Caverns in Salt Deposits. AGH Drilling, Oil, Gas, 34: 397–409.

ŒLIZOWSKI J., URBAÑCZYK K., £ACIAK M., LANKOF L., SERBIN K. 2017c – Efektywnoœæ magazynowania gazu ziemnego i wodoru w kawernach solnych. Przem. Chem., 96: 994–998. d

TARKOWSKI R. 2017a – Wybrane aspekty podziemnego magazynowa-nia wodoru. Prz. Geol., 65: 282–291.

TARKOWSKI R. 2017b – Perspectives of using the geological subsurfa-ce for hydrogen storage in Poland. Int. J. Hydrogen Energy, 42: 347–355. TARKOWSKI R. 2019 – Underground Hydrogen Storage: Characteristi-cs and prospects. Renew. Sust. Energy Rev., 105: 86–94.

TARKOWSKI R., CZAPOWSKI G. 2018 – Salt domes in Poland – potential sites for hydrogen storage in caverns. Int. J. Hydrogen Energy., 43: 21414–21427.

THAYSEN E.M., MCMAHON S., STROBEL G., BUTLER I., NGWE-NYA B., HEINEMANN N., WILKINSON M., HASSANPOU-RYOUZBAND A., MCDERMOTT CH., EDLMANN K. 2020 – Estima-ting Microbial Hydrogen Consumption in Hydrogen Storage in Porous Media as a Basis for Site Selection. Int. J. of Hydrogen Energy. doi: 10.31223/X5HC7H

TOLEUKHANOV A., PANFILOV M., KALTAYEV A. 2015 – Storage of Hydrogenous Gas Mixture in Geological Formations:

Self-Organisa-tion in Presence of Chemotaxis. Int. J. Hydrogen Energy, 40 (46), 15952–15962.

URBAÑCZYK K. 2016 – Wybrane aspekty termodynamiczne magazy-nowania wodoru w kawernach solnych. Prz. Solny, 12: 92–97. VERGA F. 2018 – What’s Conventional and What’s Special in a Reservo-ir Study for Underground Gas Storage. Energies, 11: 1245. doi: 10.3390/en11051245

WANG L.Y.U., ZHANG M.A. 2019 – A Risk Assessment Model of Coalbed Methane Development Based on the Matter-Element Extension Method. Energies, 12 (20): 3931; https://www.mdpi.com/1996-1073/12/20/3931 WEI L., JIE C., DEYI J., XILIN S., YINPING L., DAEMEN JJK., CHUNHE Y. 2016 – Tightness and suitability evaluation of abandoned salt caverns served as hydrocarbon energies storage under adverse geo-logical conditions (AGC). Appl. Energy, 178: 703–20.

wPolityce.pl 2020 – https://wpolityce.pl/gospodarka/528732-obaj-tek-od-transformacji-energetycznej-nie-ma-odwrotu

YEKTA A.E., PICHAVANT M., AUDIGANE P. 2018 – Evaluation of geochemical reactivity of hydrogen in sandstone: Application to geologi-cal storage. Appl. Geochemistry, 95: 182–94.

ZIVAR D., KUMAR S., FOROPOZESH J. 2021 – Underground hydro-gen storage: A comprehensive review. Int. J. Hydrohydro-gen Energy (w dru-ku); https://doi.org/10.1016/j.ijhydene.2020.08.138

Praca wp³ynê³a do redakcji 13.01.2021 r. Akceptowano do druku 12.03.2021 r.

(2)

MAJOROWICZ J. 1971 – Przebieg wartoœci stopnia geotermicznego w Polsce w przedziale g³êbokoœci 200–2500 m. Kwart. Geol., 15 (4): 891–900.

MARSZA£EK H. 2007 – Kszta³towanie siê zasobów wód podziemnych w rejonie Kotliny Jeleniogórskiej. Acta Univ. Wratislav., 2993. M£YÑCZAK A., MALINA G. 1988 – Rozk³ad temperatur wód grunto-wych pierwszego poziomu wodonoœnego o swobodnym zwierciadle wody na przyk³adzie ujêcia infiltracyjnego Reda III. Tech. Posz. Geol., Geos. Geot., 5–6: 53–59.

OJRZYÑSKA H. 2015 – Cyrkulacyjne uwarunkowania przestrzennego rozk³adu temperatury powietrza w terenie zró¿nicowanym morfologicz-nie na przyk³adzie Sudetów. Roz. Nauk. IGRR, 36.

OKOÑSKA M., OLEKSIEWICZ M., MARCINIAK M. 2015 – Oddzia³ywanie termiczne budynku wielkogabarytowego na wody pod-ziemne w rejonie stacji badawczej Uniwersytetu im. Adama Mickiewi-cza w Poznaniu. Prz. Geol., 63 (10/2): 985–991.

PAZDRO Z., KOZERSKI B. 1990 – Hydrogeologia Ogólna. Wyd. Geol., Warszawa.

PLECZYÑSKI J. 1981 – Odnawialnoœæ zasobów wód podziemnych. Wyd. Geol., Warszawa.

PLECZYÑSKI J. 1985 – Temperatura jako wskaŸnik badania zwi¹zków wód powierzchniowych i podziemnych. [W:] Aktualne Problemy Hydro-geologii. Wyd. AGH, Kraków: 513–520.

PLEWA S. 1966 – Regionalny obraz parametrów geotermicznych obsza-ru Polski. Prz. Geof., 1. Wyd. Geofizyka i Geologia. Kraków.

POPRAWSKI L., 1995 – Hydrogeologia doliny Odry miêdzy Krapkowi-cami i ujœciem Nysy K³odzkiej. Pr. Geol.-Miner., 43, Wyd. UWr., Wroc³aw.

PRZYBY£EK J., REMISZ W., THEUSS T. 2011 – Dziesiêciolecie (2002–2011) badañ wód podziemnych sandru Umultowskiego na terenie kampusu WNGiG UAM. Varia. Prace z zakresu geografii i geologii, 39–54.

PRZYBY£EK J., KASZTELAN D. 2017 – Badania zmiennoœci i zale¿-noœci temperatury wód podziemnych od wód rzecznych na ujêciach infil-tracyjnych. Prz. Geol., 65 (11/2): 1356–1362.

PTAK M., NOWAK B., NOWAK D. 2019 – Re¿im termiczny Jeziora Powidzkiego [W:] Nowak B. (red.), Jezioro Powidzkie wczoraj i dziœ. Wyd. IMGW, Warszawa.

RAU G.C., ANDERSEN M.S., MCCALLUM A.M., ACWORTH R.I. 2010 – Analytical methods that use natural heat as a tracer to quantify surface water-groundwater exchange, evaluated using field temperature records. Hydrogeol. J., 18: 1093–1110.

RÓ¯D¯YÑSKI K., PEEK B., BIERNACIK D., JAKUSIK E., PI£-CZYÑSKI K. 2017 – Monitoring wiarygodnoœci pomiarów temperatury powierza z automatycznych stacji meteorologicznych metod¹ okreso-wych pomiarów porównawczych na fragmencie sieci PSHM. Wyd. IMGW, Warszawa.

SAAR M.O. 2011 – Geothermal heat as a tracer of large-scale groundwa-ter flow and as means to degroundwa-termine permeability fields. Hydrogeol. J., 19: 31–52.

SAMMEL E.A. 1968 – Convective flow and its effect on temperature logging in small-diameter wells. Geophysics, 33 (6): 1004–1012. STAŒKO S. 1992 – Wody podziemne w wêglanowych utworach triasu opolskiego. Wyd. UWr., Wroc³aw.

SZOSTAKIEWICZ-HO£OWNIA M. 2015 – Sezonowa zmiennoœæ tem-peratur wód podziemnych drenowanych przez wybrane Ÿród³a w Karpa-tach Wewnêtrznych. Prz. Geol., 63 (10/2): 1085–1090.

SZEWCZYK J., GIENTKA D. 2009 – Terrestrial heat flow density in Poland – a new approach. Geol. Quart., 53 (1): 125–140.

TANIGUCHI M. 1993 – Evaluation of vertical groundwater fluxes and thermal properties of aquifers based on transient temperature-depth pro-files. Water Resourc. Res., 29 (7): 2021–2026.

TANIGUCHI M. 1994 – Estimated Recharge Rates From Groundwater Temperatures In The Nara Basin, Japan. Appl. Hydrogeol., 2 (4): 7–14. TOTH J. 1999 – Groundwater as a geologic agent: An overview of the causes, processes, and manifestations. Hydrogeol. J., 7: 1–14. WOJEWODA J. 2020 – Geoatrakcje pogranicza: Góry Sto³owe i Bro-umowskie Œciany. Us³ugi Poligraficzne Bogdan Kokot.

WISIAN K.W., BLACKWELL D.D., BELLANI S., HENFLING J.A., NORMANN R.A., LYSNE P.C., FÖRSTER A., SCHRÖTTER J. 1996 – How hot is it? (A comparison of advanced technology temperature logging systems). Geotherm. Res. Coun. Trans., 20: 427–434. WONICKA M. (red.) 2020 – Rocznik hydrogeologiczny Pañstwowej S³u¿by Hydrogeologicznej. Rok hydrologiczny 2019. Pañstw. Inst. Geol., Warszawa.

Praca wp³ynê³a do redakcji 22.02.2021 r. Akceptowano do druku 30.03.2021 r.

(3)

ny Jaskiñ i Obszarów Krasowych Komisji Przyrody

Nie-o¿ywionej Pañstwowej Rady Ochrony Przyrody w latach

90. oraz cz³onkiem elitarnego klubu The Explores Club.

Pe³ni³ funkcjê wiceprezesa ds. naukowych ZG Polskiego

Towarzystwa Przyjació³ Nauk o Ziemi.

Jerzy by³ cz³onkiem kilku zagranicznych i

miêdzynaro-dowych organizacji i towarzystw naukowych. Za wybitne

osi¹gniêcia w speleologii œwiatowej otrzyma³ w 1973 r.

Z³oty Medal Miêdzynarodowej Unii Speleologicznej.

Rozwój speleologii w Polsce, odkrycia nowych jaskiñ

oraz koniecznoœæ ich ochrony, a tak¿e rozwój badañ

przy-rodniczych jaskiñ i ich osadów oraz liczne odkrycia

archeo-logiczne poci¹ga³y za sob¹ potrzebê ich inwentaryzacji.

Jerzy zainicjowa³ i kierowa³ pracami prowadzonymi przez

Oddzia³ Warszawski PTPNoZ nad dokumentacj¹ jaskiñ

Tatr polskich. Doprowadzi³ w 1974 r. do podpisania

umo-wy miêdzy Oddzia³em Warszawskim PTPNoZ i

Tatrzañ-skim Parkiem Narodowym, a wspólnie z Rafa³em

Karda-siem w 1978 r. opracowa³ Instrukcjê wykonywania

do-kumentacji jaskiñ do inwentarzy regionów jaskiniowych

Polski, zastosowa³ j¹ w pierwszych tomach inwentarza

Jaskinie Tatrzañskiego Parku Narodowego (od 1991 r.).

By³ to pocz¹tek szeroko zakrojonej pracy wielu zespo³ów

taterników jaskiniowych, która mia³a na celu opracowanie

inwentarzy jaskiñ z ca³ego obszaru Polski z zastosowaniem

tych samych zasad sformu³owanych w instrukcji (zosta³a

ona zatwierdzona przez ówczesne Ministerstwo Ochrony

Œrodowiska). Jerzy, nawet bêd¹c ju¿ na emeryturze,

stymu-lowa³ prace inwentaryzacyjne i redagowa³ kolejne tomy

inwentarzy. Wynikiem jego starañ i ujednolicenia zasad

powsta³ tak¿e oparty na tych samych materia³ach

interneto-wy serwis Jaskinie Polski w Centralnej Bazie Danych

Pañstwowego Instytutu Geologicznego – Pañstwowego

Instytutu Badawczego. Jest to bogate Ÿród³o informacji dla

badaczy jaskiñ, reprezentuj¹cych ró¿ne specjalnoœci.

Wyda-no i przygotowaWyda-no do druku 35 tomów tej serii, ostatni tom

Jerzy Grodzicki redagowa³ kilka tygodni przed œmierci¹.

Pozosta³ych do zakoñczenia serii dwóch tomów nie zd¹¿y³

opracowaæ do koñca.

Jerzy Grodzicki opublikowa³ ponad 100 prac, a wœród

nich 56 oryginalnych opisów jaskiñ opracowanych w

ra-mach inwentaryzacji. Kilka z nich zamieœci³ pierwotnie

w piœmie Speleologia, a wszystkie w kilku tomach

inwen-tarzy. Inne jego prace dotycz¹ metod kartograficznych, s¹

to samodzielne oraz wspó³autorskie artyku³y i rozdzia³y

w podrêcznikach, artyku³y dotycz¹ce tektoniki i jej wp³ywu

na procesy krasowe, a tak¿e tych problemów, którymi

zaj-mowa³ siê w ramach wyjazdów ekspedycyjnych w ró¿ne

zak¹tki œwiata. Te ostatnie publikowa³ po polsku i w

ró¿-nych jêzykach, samodzielnie i we wspó³autorstwie, czêsto

jako materia³y konferencyjne. Jest wspó³autorem dzie³a

M. i J. Kie³kowskich: Wielka Encyklopedia Gór i

Alpini-zmu (2003), autorem prac popularno-naukowych, np.

arty-ku³ów do prasy, m.in. do Taternika i klubowego biuletynu

Wiercica. Czêsto by³ konsultantem naukowym wielu

przy-rodniczych opracowañ popularnych,

naukowo-dydaktycz-nych, filmów przyrodniczych i wystaw (m.in. w PIG-PIB).

Spis publikacji Jerzego Grodzickiego bêdzie

do³¹czo-ny do wspomnienia w kolejdo³¹czo-nym tomie inwentarza jaskiñ

Polski.

Teresa Madeyska, Izabella Luty, Jerzy Gi¿ejewski

(4)

RUBINOWSKI Z. (kier. naukowy), JUSZCZYK A., NOWAK M., ŒLUSAREK W., MOSZCZYÑSKA T. 1995 – Kompleksowa kwalifika-cja sozologiczna z³ó¿ kopalin w województwie kieleckim z uwzglêdnie-niem klasyfikacji ich zasobów. Nar. Arch. Geol. PIG-PIB, Kielce, 1659. SZCZEPANIK Z. 2015 – Surowce skalne w murach klasztoru na £ysej Górze – walory edukacyjne i estetyczne – propozycja wycieczki geolo-gicznej. Prz. Geol., 63 (8): 485–499.

SZUNKE M., KOWALCZEWSKI Z. 2006 – Zjazdy Polskiego Towarzystwa Geologicznego w regionie œwiêtokrzyskim. Prz. Geol., 54 (6): 509–512. TRELA W., FIJA£KOWSKA-MADER A. 2013 – Geoparki na horyzon-cie. Sur. Masz. Budow., 562 (6): 92–96.

TRELA W., SALWA S. 2013 – Œcie¿ki geoturystyczne Kielc. VI Œwiêto-krzyskie Spotkania Geologiczno-Geomorfologiczne, 17–18 maja 2011 r., Ameliówka k. Kielc. Inst. Geogr. UJK, Kielce: 39–42.

TRELA W., WOJTYNA H. 2009 – Walory geoedukacyjne stanowisk przyrody nieo¿ywionej w Dolinie Œwiœliny (NE obrze¿enie Gór Œwiêto-krzyskich), Geopark Dolina Kamiennej. [W:] Trela W., Z³onkiewicz Z. (red.), Perspektywy rozwoju geoparków w regionie œwiêtokrzyskim. Kieleckie Towarzystwo Naukowe, Kielce, Oddzia³ Œwiêtokrzyski Pol-skiego Towarzystwa Geograficznego: 55–68.

TRELA W., Z£ONKIEWICZ Z. (red.) 2009 – Perspektywy rozwoju geoparków w regionie œwiêtokrzyskim. Kieleckie Towarzystwo Naukowe, Oddzia³ Œwiêtokrzyski Polskiego Towarzystwa Geograficz-nego, Kielce: 145.

UBERNA J. 1992 – Mapa geologiczno-gospodarcza Polski w skali 1:50 000, arkusz Wierzbica 743, z objaœnieniami. Pañstw. Inst. Geol. Polska Agencja Ekologiczna S.A., Warszawa.

URBAN J. 1989 – Chronione i godne ochrony obiekty przyrody nieo¿y-wionej w regionie œwiêtokrzyskim i nidziañskim. Chroñmy Przyr. Ojcz., 45 (2): 66–72.

URBAN J. 1990 – Ochrona obiektów przyrody nieo¿ywionej w krainie Gór Œwiêtokrzyskich. Kieleckie Towarzystwo Naukowe, Kielce. Rocz. Œwiêtokrzyski PWN, 17: 47–79.

URBAN J., G¥GOL J. 1987 – Metodyka opracowania sozologicznej inwentaryzacji z³ó¿ kopalin w ujêciu gminnym na przyk³adzie wybranej gminy. Etap I: Projekt instrukcji dla opracowania sozologicznej inwenta-ryzacji z³ó¿ kopalin. Nar. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa, R/3277. URBAN J., G¥GOL J. 1994 – Kamienio³omy piaskowców w dawnych oœrodkach górnictwa kamiennego pó³nocnej czêœci regionu œwiêtokrzy-skiego jako zabytki techniki i przyrody. Prz. Geol., 42 (3): 193–200. URBAN J., G¥GOL J. 2008 – Geological heritage of the Œwiêtokrzyskie (Holy Cross) Mountains (Central Poland). Prz. Geol., 56 (8/1): 618–628. URBAN J., WRÓBLEWSKI T. 1999 – Representative geosites of the Góry Œwiêtokrzyskie (Holy Cross Mts.) and Nida Basin, Central Poland. Pol. Geol. Inst., Spec. Pap., 2: 61–69.

URBAN J., WRÓBLEWSKI T. 2004 – Chêciny–Kielce Landscape Park – an example of officially not proclaimed geopark. Pol. Geol. Inst. Spec. Pap., 13: 131–136.

URBAN J., BUGAJSKA-PAJ¥K A., DERÊGOWSKI Z., G¥GOL J., KASPRZYK A., MALEC J., NOWAK M., RUBINOWSKI Z., ZBROJA S. 1986 – Inwentaryzacja stanu ochrony przyrody nieo¿ywionej wraz z pro-pozycjami tworzenia dalszych rezerwatów i pomników geologicznych na obszarze województwa kieleckiego (cz. I i II). Nar. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa, 4032/2020.

URBAN J., RUBINOWSKI Z., G¥GOL J. 1990 – Instrukcja sporz¹dza-nia gminnych inwentaryzacji lokalnych z³ó¿ kopalin i ujêæ wód z uwzglêdnieniem ochrony œrodowiska. Nar. Arch. Geol. PIG-PIB, War-szawa, 181/91.

WRÓBLEWSKI T. 1994 – Okreœlenie wp³ywu na œrodowisko odkryw-kowej eksploatacji kopalin w obszarach leœnych na podstawie wybra-nych przyk³adów z³ó¿ w Górach Œwiêtokrzyskich. Nar. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa, 34/95.

WRÓBLEWSKI T. 1996 – Intencje powo³ania Chêciñsko-Kieleckiego Geologicznego Parku Krajobrazowego – jego potencja³ edukacyjny i funk-cje. [W:] Rubinowski Z., Wróblewski T., Nowak M., Gagol J. (red.), VIII Konferencja sozologiczna. Funkcjonowanie Chêciñsko-Kieleckiego Geologicznego Parku Krajobrazowego w systemie obszarów chronio-nych w Górach Œwiêtokrzyskich, Kielce, 16–17 maja 1996. Pañstw. Inst. Geol. Oddz. Œwiêtokrzyski, Kielce: 18–21.

WRÓBLEWSKI T. 1997 – Góry Œwiêtokrzyskie. Przewodnik. Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa: 243.

WRÓBLEWSKI T. 2000a – Ochrona georó¿norodnoœci w regionie œwiêtokrzyskim (z map¹ chronionych obszarów i obiektów przyrody nieo¿ywionej 1:200 000). Wyd. Kartograficzne Polskiej Agencji Eko-logicznej S.A., Warszawa.

WRÓBLEWSKI T. 2000b – Ogólna koncepcja organizacji i programu funkcjonowania Centrum Geoedukacji w Kielcach. Nar. Arch. Geol. PIG-PIB, Kielce, 2106.

WRÓBLEWSKI T. (red.) 2003 – Ochrona przyrody nieo¿ywionej w Górach Œwiêtokrzyskich, Kielce, 12.12.2002 r., mat. konf., Pañstw. Inst. Geol., Warszawa.

WRÓBLEWSKI T., WRÓBLEWSKA E. 1996 – Góry Œwiêtokrzyskie. Mapa geologiczno-krajoznawcza 1:20 000. Wyd. Kartograficzne Pol-skiej Agencji Ekologicznej S.A., Warszawa.

WRÓBLEWSKI T. (kier.), G¥GOL J., HERMAN G., JUSZCZYK A., NOWAK M., RUBINOWSKI Z., ŒLUSAREK W., WRÓBLEWSKA E. 1995 – Atlas geologiczno-sozologiczny zachodniej czêœci Gór Œwiêto-krzyskich (obszar Przedborsko-Ma³ogoski). Nar. Arch. Geol. PIG-PIB, Kielce, 1806.

ZBROJA S., KULETA M., NOWAK M., MALEC J., SALWA S., TRELA W. 2006 – Propozycje nowych geologicznych stanowisk dokumentacyj-nych w regionie œwiêtokrzyskim. Pos. Nauk. Pañstw. Inst. Geol., 62: 72–75.

Z£ONKIEWICZ Z. 2009 – Zjawiska geologiczne w rezerwacie przyrody nieo¿ywionej Wietrznia im. Z. Rubinowskiego. [W:] Trela W., Z³onkie-wicz Z. (red.), Perspektywy rozwoju geoparków w regionie œwiêtokrzy-skim. Kieleckie Towarzystwo Naukowe, Oddzia³ Œwiêtokrzyski Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Kielce: 87–104.

Z£ONKIEWICZ Z., FIJA£KOWSKA-MADER A. 2018 – Kamieñ w architekturze zespo³u koœcielno-klasztornego na Karczówce w Kielcach (Góry Œwiêtokrzyskie). Prz. Geol., 66 (7): 421–435.

Z£ONKIEWICZ Z., MADER A. 2018 – Walory geoedukacyjne kamie-nio³omu Zache³mie w Górach Œwiêtokrzyskich (Polska Po³udniowa). Geotourism, 54–55 (3–4): 11–26.

Praca wp³ynê³a do redakcji 26.11.2020 r. Akceptowano do druku 16.04.2021 r.

(5)

Nastêpny rozdzia³ pt. Atlasy i mapy

geologiczno-in¿y-nierskie to opisy i reprodukcje 5 pozycji. S¹ to m.in. Atlas

geologiczno-in¿ynierski aglomeracji trójmiejskiej

Gdañsk-Sopot-Gdynia w skali 1:10 000 z 2018 r. oraz Szczegó³owa

mapa geologiczno-in¿ynierska Polski. Arkusz Wojkowice

w skali 1:50 000 autorstwa B. Jakubicz.

Korzystnie prezentuje siê rozdzia³ zatytu³owany pt.

Atlasy i mapy geochemiczne i geologiczno-œrodowiskowe.

Przedstawiono w nim 11 tytu³ów, w tym Mapy

radioekolo-giczne Polski: Czêœci I–III w skali 1:750 000 z lat

1993–1995 autorstwa P. Strzeleckiego, S. Wo³kowicza oraz

P. Lewandowskiego, Atlas geochemiczny Polski w skali

1:2 500 000 J. Lisa i A. Pasiecznej z 1995 r. oraz Atlas

geo-chemiczny Warszawy i okolic w skali 1:100 000 (2016)

zre-dagowany przez zespó³: H. Tomassi-Morawiec, A.

Pasieczna, I. Bojakowska i A. Dusza-D¹bek.

Aspiracje i sukcesy PIG-PIB w zakresie

miêdzynarodo-wej kartografii geologicznej zosta³y przedstawione w czêœci

pt. Transgraniczne atlasy i mapy geologiczne, gdzie

scha-rakteryzowano 9 atlasów i map, bêd¹cych rezultatem

ba-dañ i kompromisów miêdzy geologami Europy, a przede

wszystkim pañstw s¹siednich, czyli: Ukrainy, Bia³orusi,

Rosji, S³owacji, Czech, Litwy i Niemiec.

W przedostatnim rozdziale pt. Mapy

geologiczno-tury-styczne zasygnalizowano mo¿liwoœæ rozwoju nowych

kie-runków kartografii o charakterze interdyscyplinarnym,

geologiczno-turystycznym.

Ca³oœæ zamyka czêœæ zatytu³owana Patrzymy w

przy-sz³oœæ, któr¹ stanowi jedna najnowsza mapa z 2020 r.

autorstwa L. Marksa i K. JóŸwik pt. International

Quater-nary Map of Europe [IQUAME 2500) – Polish Part. Ta

Miêdzynarodowa Mapa Czwartorzêdu Europy w skali

1:2 500 000 zosta³a przygotowana w celu utworzenia

sys-temu informacji przestrzennej (GIS) dla utworów

czwarto-rzêdu ca³ej Europy.

Atlas map Pañstwowego Instytutu Geologicznego

war-to poznaæ i przeanalizowaæ. Du¿y merywar-toryczny

profesjo-nalizm, dobra szata graficzna oraz przystêpna forma

ko-rzystnie wyró¿niaj¹ to dzie³o i zachêcaj¹ do ci¹g³ego

stu-diowania. Pomagaæ w tym mog¹ portrety wybitnych

pol-skich geologów uznanych przez autorów za patronów

poszczególnych rozdzia³ów, w tym W³adys³awa

Po¿ary-skiego (1910–2008), Jana Czarnockiego (1889–1951),

Edwarda Rühlego (1905–1988), Edwarda Janczewskiego

(1887–1959), Stefana Czarnockiego (1878–1947),

Ro-mualda Ros³oñskiego (1880–1956), Kazimierza Guzika

(1911– 1970), Józefa Lisa (1934–2009) oraz Jerzego

Zno-skê (1922–2017).

Recenzowany atlas stanowi przekonuj¹cy przyk³ad

pod-sumowania i przypomnienia dzia³alnoœci polskich

geolo-gów w zakresie szeroko rozumianej kartografii. Niezale¿nie

od tego, ¿e Atlas map Pañstwowego Instytutu Geologicznego

jest dobr¹ wizytówk¹ tej instytucji, to mo¿e równie¿ spe³niaæ

rolê podrêcznika lub materia³u wspomagaj¹cego z zakresu

kartografii geologicznej dla studentów nauk geologicznych.

Nale¿y podkreœliæ ogromny wysi³ek Autorów i

Redak-tora opracowania, którzy swoj¹ ¿mudn¹ prac¹ uczynili

bar-dziej

przystêpnymi

wiele

opracowañ

o

znaczeniu

historycznym i wspó³czesnym. Warto zastanowiæ siê nad

zebraniem i wyeksponowaniem odrêbnych drukowanych

objaœnieñ dla przynajmniej niektórych prezentowanych

pozycji kartograficznych. Z punktu widzenia postulatów

umiêdzynarodowienia polskiej nauki, w tym geologii oraz

historii geologii, wspaniale by³oby, gdyby ten

profesjonal-nie przygotowany atlas uda³o siê wydaæ drukiem w

jêzy-kach obcych, a przynajmniej w jêzyku angielskim. To

przekrojowe kompendium polskiej kartografii

geologicz-nej jest ju¿ dostêpne w wersji online dla wszystkich

zainte-resowanych na stronie internetowej PIG-PIB

(https://www.-

pgi.gov.pl/aktualnosci/display/12886-atlas-map-panstwo-wego-instytutu-geologicznego.html).

Janusz Skoczylas

Instytut Geologii UAM

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dodajmy do tego, że eksponaty wypożyczono z 26 instytucji (w tym Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, Muzeum Zoologicznego PAN, Muzeum Ziemi PAN) oraz od kolekcjonerów

w „Mundo Americanos", „Tygodniku Kulturalnym", recenzje wewnętrzne (1954-1971), duża grupa materiałów warsztatowych, a wśród nich kartoteki bibliografii

Drugiej sesji referatowej, która odbyła się przed południem 7 czerwca 1996 г., przewodniczyła dr Jadwiga Brzezińska, sekretarz Zespołu Sekcji Historii Farmacj i wraz z

(Figures S.I.7 −S.I.11); relative permeability curves: WAG injection (Figures S.I.12 −S.I.14); Langmuir-type adsorp- tion isotherm used for modeling surfactant adsorption in

Note that the activation energy depends on the electrode and the reaction kinetics of the redox species involved, which makes it difficult to predict its value in a specific

The parameters of particular interest for each reduced interval (one half-hour record for each four hours of ship operation) are the rms stress variation ( '/) and the maximum

Ship K was model tested in regular waves of several heights and all of the test results are presented necessitating the uSe of a different ordinate than used for the other plots.,..