• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 67 (6), 406-408, 2011

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 67 (6), 406-408, 2011"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2011, 67 (6) 406

Praca oryginalna Original paper

Kokcydia nale¿¹ do paso¿ytów czêsto stwierdzanych u go³êbi hodowlanych. Najbardziej nara¿one na infek-cjê s¹ go³êbie pocztowe, a szczególnie sportowe, po-niewa¿ wykonuj¹ du¿¹ liczbê lotów konkursowych w tzw. sezonie lotowym. Prowadzi to do znacznego wyczerpania organizmu ptaków, a tym samym zwiêk-sza ich podatnoœæ na ró¿ne choroby, m.in. na zara¿e-nia salmonelloz¹, paramyksowirusami, cirkawirusami, rzêsistkiem itp. (7, 11).

Paso¿yty te maj¹ du¿y wp³yw g³ównie na kondycjê go³êbi pocztowych i s¹ jednymi z najczêstszych pato-genów obni¿aj¹cych ich wydajnoœæ lotow¹ (11).

Go³êbie zara¿aj¹ siê kokcydiami poprzez pobranie z pokarmem lub wod¹ sporulowanych oocyst Eimeria spp. Kokcydiozê go³êbi wywo³uj¹ trzy gatunki kokcy-dii: Eimeria labbeana, Eimeria columbarum, Eimeria columbae (4, 9). Zasiedlaj¹ one komórki nab³onka b³ony œluzowej œrodkowego odcinka jelita cienkiego. Oocysty wspomnianych kokcydii s¹ owalne, o wymia-rach od 16-18 × 14-16 µm do 19-21 × 17-20 µm, maj¹ krótki czas sporulacji: 36-48 godzin (wyj¹tek E. co-lumbae 4-5 dni) (3). Oocysty s¹ oporne na niekorzyst-ny wp³yw czynników œrodowiska oraz œrodki che-miczne. W warunkach go³êbnika mog¹ prze¿yæ

kilka-naœcie miesiêcy, nie trac¹c inwazyjnoœci. Do leczenia go³êbi zara¿onych kokcydiami stosuje siê wiele pre-paratów, m.in. Anticoccid, Kokcidiowit, Appertex, a ostatnio Baycox (toltrazuril) (12).

Celem badañ by³a ocena skutecznoœci zwalczania kokcydii toltrazurilem w stadach go³êbi pocztowych przed i w trakcie tzw. sezonu lotowego.

Materia³ i metody

Badania wykonano od czerwca do wrzeœnia 2009 r. w 4 go³êbnikach (A-D), w których ³¹cznie by³o 1140 ptaków (tab. 1). W ka¿dym go³êbniku do dnia lotów konkursowych ptaki utrzymywane by³y razem, niezale¿nie od wieku i p³ci.

Ocena zwalczania toltrazurilem (Baycox)

inwazji Eimeria spp. u go³êbi pocztowych

MARIA MICHALCZYK, MA£GORZATA RAŒ-NORYÑSKA, RAJMUND SOKÓ£

Katedra Parazytologii i Chorób Inwazyjnych Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej UWM, ul. Oczapowskiego 13, 10-719 Olsztyn

Michalczyk M., Raœ-Noryñska M., Sokó³ R.

Efficacy of toltrazuril (Baycox) for Eimeria spp. control in racing pigeons Summary

Coccidiosis is a common disease in racing pigeons. The aim of this study was to assess the efficacy of toltrazuril in coccidiosis control in pigeons before and during the racing season. Bulk feces samples collected from 1140 birds were analyzed by the flotation method according to Fülleborn with the use of Darling’s solution. Eimeria spp. oocysts were counted in five fields of vision, and their diameter was an indicator of invasion intensity. Coccidiosis was controlled with toltrazuril (Baycox) applied twice at three-day intervals, at a dose of 20 mg/kg body weight, with drinking water. The severity of coccidial infection was determined one day prior to treatment, and the efficacy of toltrazuril was assessed 2, 4 and 6 weeks after treatment and 3 days after each race. Eimeria spp. were detected in all feces samples collected from 4 pigeon lofts. Two weeks after the first administration of toltrazuril, only single oocysts were present in feces samples, while no oocysts were found during the next examination. Coccidia appeared again in the excreta of racing pigeons (group 2) after the second and third race, whereas in pigeons that stayed in the loft (group 1) reinvasion was noted after the fourth race of group 2 birds. The results of the study indicate that Baycox administered twice was highly effective in controlling Eimeria spp. invasion over a period of more than ten weeks.

Keywords: Eimeria spp., toltrazuril, racing pigeons

Tab. 1. Liczba go³êbi w go³êbnikach

k i n b ê ³ o G Liczbaptaków m e ³ ó g o bior¹cychudiza³wlotach A 260 180 B 120 130 C 450 150 D 310 100 e i n z c ¹ £ 11401 360

(2)

Medycyna Wet. 2011, 67 (6) 407 W trakcie sezonu lotowego grupa ptaków bior¹ca udzia³

w lotach by³a utrzymywana w oddzielnej czêœci go³êbnika. Go³êbie bior¹ce udzia³ w lotach z go³êbników A i B utrzy-mywane by³y na ruszcie wykonanym z siatki, a go³êbniki C i D mia³y pod³ogê betonow¹, z której usuwano mecha-nicznie ka³ co 2-3 dni.

Do zwalczania kokcydiozy zastosowano toltrazuril (Bay-cox), w dawce 20 mg/kg m.c. z wod¹ do picia 2 × w odstê-pach 3 dni. Dawka preparatu zosta³a wyliczona w ten spo-sób, ¿e najpierw zwa¿ono wszystkie ptaki z ka¿dego go-³êbnika, umieszczaj¹c je w klatkach lotowych, a nastêpnie okreœlono dzienne zapotrzebowanie na wodê tak, aby ptaki pobra³y wyliczon¹ dawkê preparatu w ci¹gu 12 godzin, przy za³o¿eniu, ¿e 20 go³êbi wypija przeciêtnie 1 litr wody.

Ponadto wszystkie go³êbniki przed leczeniem Baycoxem oczyszczono mechanicznie z resztek ka³u, a œciany i sufity opryskano preparatem dezynfekcyjnym Agrisan (dawka 50--100 g/1 m2).

Ka³ do badañ w kierunku kokcydiów pobierano z 30 wy-znaczonych i oznakowanych miejsc z ka¿dego go³êbnika jeden dzieñ przed leczeniem, a nastêpnie 2., 4. i 6. tygod-nia po leczeniu oraz 3. dtygod-nia po powrocie ptaków z 1., 2., 3. i 4. lotu. Przed lotami próbki ka³u pobierano z go³êbnika, nie dziel¹c ich na grupy. Po rozpoczêciu lotów ka³ pobiera-no oddzielnie od go³êbi pozostaj¹cych w go³êbniku (gru-pa I) i bior¹cych udzia³ w lotach (grupa II). W laborato-rium próbki ka³u go³êbi z danej grupy mieszano, a nastêp-nie z ka¿dej próbki zbiorczej (ok. 200 g) zbadano losowo po 10 próbek (2 g ka¿da) metod¹ flotacji wg Fülleborna, z u¿yciem p³ynu Darlinga (sk³ad: 50% nasyconego roztworu soli kuchennej i 50% glicerolu). Po odwirowaniu próbek (2200 obrotów) pobierano krople supernatantu za pomoc¹ ezy, przenoszono na szkie³ko podstawowe i ogl¹dano pod mikroskopem w powiêkszeniu (400 ×). Liczono oocysty w 5 polach widzenia, a œrednia z nich wskazywa³a na in-tensywnoœæ inwazji.

Wyniki i omówienie

Spoœród przebadanych próbek ka³u go³êbi z 4 go-³êbników we wszystkich wykryto obecnoœæ oocyst Eimeria spp. Œrednia liczba kokcydii z 5 pól widzenia mikroskopu przy powiêkszeniu 400 × waha³a siê od

7,5 do 39,8 oocyst. Zró¿nicowana intensywnoœæ in-wazji zale¿a³a od sposobu utrzymania ptaków. W go-³êbnikach A i B, gdzie go³êbie by³y utrzymywane na ruszcie, intensywnoœæ inwazji Eimeria spp. by³a ni¿-sza ni¿ u go³êbi z go³êbników C i D.

Po 2 tygodniach od pierwszego podania go³êbiom toltrazurilu w kale wystêpowa³y pojedyncze oocysty kokcydii. Po kolejnym leczeniu oocyst w kale ju¿ nie wykryto. Œwiadczy to o wysokiej skutecznoœci zasto-sowanego preparatu (tab. 2).

W grupie go³êbi nie bior¹cych udzia³u w lotach re-inwazja kokcydii nast¹pi³a dopiero po 4 locie punkto-wanym i tylko w go³êbniku C i D.

Natomiast u go³êbi, które bra³y udzia³ w lotach tyl-ko po pierwszym locie nie stwierdzono w kale oocyst, po kolejnych lotach (2 i 3) oocysty w kale wystêpo-wa³y, ich œrednia liczba z 5 pól widzenia mikro-skopu waha³a siê od 3,7 do 6,0. U wiêkszoœci go³êbi liczba oocyst po czwartym locie by³a wy¿sza ni¿ po drugim.

Otrzymane wyniki badañ wskazuj¹, ¿e Baycox po-dawany dwukrotnie go³êbiom co 3 dni w wodzie do picia, w dawce 20 mg/kg m.c. skutecznie likwiduje inwazjê kokcydii na okres co najmniej kilkunastu ty-godni. Wykazano równie¿, ¿e na reinwazjê Eimeria spp. u wyleczonych wczeœniej ptaków mog¹ mieæ wp³yw loty konkursowe. Œrednia liczba oocyst z 5 pól widzenia mikroskopu wyliczona dla wszystkich go³ê-bi go³ê-bior¹cych udzia³ w lotach po drugim locie wynosi³a 4,5, po trzecim 5,3 i po czwartym 5,1.

U go³êbi, które pozostawa³y w go³êbniku, kokcydii nie wyryto tak szybko. Mo¿na przypuszczaæ, ¿e go³ê-bie, które bra³y udzia³ w lotach mog³y zaraziæ siê oocystami kokcydii w klatkach przeznaczonych do transportu albo w trakcie powrotu, np. pij¹c wodê ze zbiorników nimi zanieczyszczonych na trasie lotu (10). Nie mo¿na wykluczyæ, ¿e os³abiony lotem organizm ptaka staje siê mniej odporny nawet na pojedyncze for-my rozwojowe Eimerii, które nie zosta³y ca³kowicie zniszczone po wczeœniej podanym toltrazurilu i kon-tynuuj¹ rozwój w nab³onku jelit.

Objaœnienie: wartoœci bez nawiasów – œrednia liczba oocyst z 10 próbek ka³u, wartoœci w nawiasach – zakres wartoœci z 5 pól widzenia mikroskopu

Tab. 2. Œrednia liczba oocyst w kale go³êbi przed i po leczeniu preparatem Baycox

a c w o d o H 0 0 4 . w o p u p o k s o r k i m a i n e z d i w u l o p w t s y c o o a b z c il a i n d e r Œ × d e z r p m e i n e z c e l u i n e z c e l o p po1.locie po2.locie po3.locie po4.locie . g y t 2 4tyg. 6tyg. Grupa I II I II I II I II A (5,01-52,52,4) (0,02,-91,6) 0 0 0 0 0 (0,23-,77,2) 0 (0,45,-58,6) 0 (0,34,-79,1) B (1,83-46,77,6) (1,66-1,82,0) 0 0 0 0 0 (0,84-,71,4) 0 (0,26-,132,5) 0 (0,55-,130,2) C (1,30-97,88,6) (0,20-,61,0) 0 0 0 0 0 (2,06-,100,0) 0 (0,46,-98,1) (0,33-,62,2) (0,76-,121,8) D (0,67-,154,4 (0,10-,50,9) 0 0 0 0 0 (0,84-,73,8) 0 (0,45-,140,5) (0,43,-58,7) (0,42,-28,3)

(3)

Medycyna Wet. 2011, 67 (6) 408

O wysokiej skutecznoœci Baycoxu w profilaktyce i leczeniu zara¿onych kokcydioz¹ go³êbi domowych donosi wielu badaczy. Jak wynika z piœmiennictwa (13, 14), Baycox podany jednorazowo w dawce 20 mg jest skuteczny w leczeniu klinicznej kokcydiozy, a inni (6) wykazali przydatnoœæ Baycoxu w profilaktyce. Oceniaj¹cy (1) wp³yw kokcydii na wyniki lotowe go-³êbi leczonych Baycoxem utworzyli 3 grupy, z których 2 by³y sztucznie zara¿one kokcydiami na 6 dni przed lotem, a 3 stanowi³a kontrolê (wolne od inwazji kok-cydii). Jedn¹ z grup zra¿onych Eimeria spp. leczyli Baycoxem w dawce 10 mg/kg m.c. przez 3 dni. Go³ê-bie tej grupy osi¹gnê³y wyniki lotowe podobne do pta-ków grupy kontrolnej. Inni badacze (11) potwierdzili równie¿ wysok¹ skutecznoœæ Baycoxu i fakt, ¿e jest lekiem bezpiecznym dla go³êbi. Nawet dawki 500 mg na litr wody przez 7 dni nie wp³ynê³y negatywnie na stan zdrowia ptaków (11). Leczenie go³êbi Baycoxem nie hamuje u nich wytwarzania naturalnej odpornoœci przeciw kokcydiozie, a zapobiega rozwojowi postaci klinicznej choroby, zwiêkszaj¹c jednoczeœnie odpor-noœæ ptaków na kolejne zara¿enie.

Okresem krytycznym w hodowli go³êbi pocztowych jest okres lotów konkursowych i pierzenia siê, st¹d go³êbie bior¹ce udzia³ w lotach powinny byæ regular-nie badane w kierunku kokcydii, jak rówregular-nie¿ rzêsist-kowicy i nicieni p³ucnych (2, 8). Badania na obecnoœæ kokcydii u go³êbi nale¿y prowadziæ systematycznie i w przypadku stwierdzenia inwazji poddaæ je lecze-niu. W przypadku, gdy w badaniu parazytologicznym ka³u zostan¹ stwierdzone oocysty kokcydii, mo¿na oce-niæ stopieñ inwazji (4, 5). Ptaki bior¹ce udzia³ w lo-tach nale¿y bezwzglêdnie leczyæ po stwierdzeniu u nich kokcydiów w kale, a u pozosta³ych ptaków nale¿y podj¹æ decyzjê w zale¿noœci od intensywnoœci inwa-zji. Inwazji o ma³ym i œrednim nasileniu szczególnie

zim¹ nie nale¿y leczyæ, poniewa¿ ³agodny przebieg kokcydiozy naturalnie stymuluje uk³ad odpornoœcio-wy go³êbi.

Piœmiennictwo

1.Bachmann N., Daugschies A., Rommel M.: Experimentelle Untersuchungen über den Einfluß von Kokzidieninfektionen auf die Flugleistung von Brief-tauben. Tierärztl. Umschau. 1992, 47, 383-386.

2.Dovè A., Zorman-Rojs O., Vergles Rataj A., Bole-Hribovšek V., Krapež U., Dobeic M.: Health status of free – living pigeons (Columba livia domestica) in the city of Ljubliana. Acta Vet. Hung. 2004, 52, 219-226.

3.Gund³ach J. L., Sadzikowski A. B.: Parazytologia i parazytozy zwierz¹t. PWRiL Warszawa 2004.

4.Mushi E. Z., Binta M. G., Chabo R. G., Ndebele R., Panzirah R.: Parasites of domestic pigeons (Columba livia domestica) in Sebele, Gaborone, Botswana. J. South African Vet. Assoc. 2000, 71, 249-250.

5.Piasecki T.: Ocena stanu zdrowotnego go³êbi miejskich w aspekcie zagro¿e-nia zdrowia ludzi. Medycyna Wet. 2006, 62, 531-535.

6.Reeth K. van, Vercruysse J.: Efficacy of toltrazuril against experimental in-fections with Eimeria labbeana and E. columbarum in racing pigeons. Avian Dis. 1993, 37, 218-221.

7.Romaniuk K.: Robaczyce go³êbi. Magazyn Wet. 2000, 9, 48.

8.Sari B., Karatepe B., Karatepe M., Kara M.: Parasites of domestic (Columba livia domestica) pigeons in Niðde, Turkey. Bull. Vet. Inst. Pu³awy 2009, 52, 551-554.

9.Stenzel T., Koncicki A.: Occurrence of parasitic invasion in domestic pigeons (Columba livia domestica) in the Northern Poland. Pol. J. Vet. Sci. 2004, 10, 275-278.

10.Stenzel T., Koncicki A.: Ogólne zasady prowadzenia opieki weterynaryjnej nad stadami go³êbi. Magazyn Wet. suplement – Choroby ptaków 2007, 56-60. 11.Szeleszczuk P.: Aktualne problemy profilaktyki i terapii chorób go³êbi. Mat. konf. Choroby go³êbi i ptaków ozdobnych – diagnostyka i zwalczanie, Wro-c³aw 1996, 31-54.

12.Szeleszczuk. P.: Praktyczne uwagi na temat terapii i profilaktyki chorób go³êbi domowych. Magazyn Wet. 1995, 4, 25-30.

13.Vercruysse J.: Efficacy of toltrazuril and klazuril against experimental infec-tions with Eimeria labbeana and Eimeria columbarum in racing pigeons. Avian Dis. 1990, 34, 73-79.

14.Zwijnenberg R. J., Vulto A. G., van Miert A. S., Lumeij J. T.: Evaluation of antibiotics for racing pigeons (Columbia livia var. domestica) available in The Netherlands. Vet. Pharm. and Therap. 1992, 15, 364-378.

Adres autora: lek. wet. Maria Michalczyk, ul. Oczapowskiego 13, 10-719 Olsztyn; e-mail: maria.michalczyk@uwm.edu.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

czy liczba pacjentów hospitalizowanych z powodu bólów głowy, jak również udział procentowy pacjentów z różnymi typami bólów głowy zmieniły się w ciągu ostatnich

Nie uzyskano zmniej- szenia aktywności klinicznej ani serologicznej choroby, a w przebiegu klinicznym dołączyły się objawy ciężkiej dysfunkcji układu krwiotwórczego,

Jakkolwiek objawy kliniczne oraz wskaźniki la- boratoryjne tocznia u chorych, którzy zachorowali w okresie młodzieńczym są podobne do dorosłych, młodzieńczy toczeń

Hyla-Klekot L, Kucharska G, Słonka K, Karwicka K: Odmienność uwarunkowań patofizjologicznych, obrazu klinicznego i metod terapii młodzieńczej postaci tocznia trzewnego

In the work titled “Evaluation of intestinal permeability on the basis of zonulin levels in children with IBD” authors from the Department of Pediatrics pointed out the possibility

In 56% of sub- jects moderate deficiency was observed, which leads to elevation of PTH concentration, reduced intestinal calcium absorption and subclinical myopathy.. Another

The most common reasons for fixation instability are unstable type of fracture, not anatomic fracture reduction and abnormal position of the slid- ing screw

Fracture of the head and surgical neck of the right humerus – unfavourable position of the bone fragments, visi- ble immobilization in a Desault plaster cast;