Puszyna, gm. Korfantów, woj. opolskie

Klemens Macewicz,Sylwia

Wuszkan,Krzysztof Spychała

Puszyna, gm. Korfantów, woj.

opolskie

Informator Archeologiczny : badania 19, 142-143

1 «

-funkcji 1 c b r tn o lß |U h c n stru k c jl drew nianych odcinających po Hull N-1A, S -E cypel a k a rp y /b a d a n ia 1В82·A4/ , а t i k t t pow iązanie Ic h a e s tr a ty g r a fią czy teln ą w wykopie p rz e c in a ją c y m io e ę 1 sto k w i h .

2

O g S e m ekaplorow ало c z te r y wykopy o Łącznej pow ierz с Ju l 146 ca , W w ytopach X, ΧΉ 1 ΧΊΠ, zgodnie z ta ta * colam i o d sło n ięto k o n stru k cje drew niane. Od a trony poło dniow ej /w ykop X / zachow ane s ą w bard zo złym e ta n ie , N a b a rd z ie j c z y te ln y układ n atrafio n o po s t r o i l c pdfaiocnej /w ykopy ΧΠ 1 Х Ш /. O dsłonięto tu I d a n y w zn iesio n e w k a ie tru k c ji zrębow ej zachow ane na w ysokość trz e c ie j belki w ieńca. Stw ierdzono, ł e w a r ­ stw y sp ła sz c z o n e j gliny % płasko z a le g a ją c e po s t r o d e z ew n ę trzn ej k o n stru k cji z o sta ły doń dosypane. N iestety z uwagi n a p ó ź n ie jsz e n iw elacje /o s ta tn ia w XX w. / n ie sposób je s t o k r e ś lić w ysokości owego nasypu. W ydaje a lę , 12 w p r z e s z ło ś c i w raz z k o n stru k cjam i tw o rzy ły Jedno, najpraw dopodobniej obronne zało ż e n ie , W spom ­ n ian e n iw elacje uniem ożliw iły be*pośre<taie pow iązanie ic h z w aretw am l zadokum œ tow anym l w fo sie i n a s to ­ ku w ału. W w ykcpie, k tó r y je p rz e c in a ł /о т X I/ w ydzielono tr z y bloki s tra ty g ra fic z n e : a / w arstw y n iw elacy j­ ne w ypełniające rów o s z e ro k o ś c i c a 5 m 1 głębokości ponad 2 m, b f n am u llsk a fosy / t r z y fa z y / biegnącej rów nolegle do odległych o ca 7, 5 m w spom nianych k o n stru k cji drew nianych 1 с / ró w n ież ró w n o leg łe do fo sy kcsistrukcje d rew niane w m ie s ią c e n a sto k u . K o nstrukcje te eą rów noczasow e % n asy p em piaskow ym tw orzącym k o ro n ę walu 1 eą zapewne p o zo stało ściam i naziem nych obiektów m iesz k aln y ch . P o łą c z e n ie tych trz e c h bloków stra ty g ra fic z n y c h n ttśllw e będzie po dokonaniu azczegótow ej a n alizy m a te ria łu zabytkowego. W stępna jego a n a liz a pozw ala datować o d sło n ięte o biekty n a o k re s od IX do końca ХП wieku.

Podobnie Jak w la ta c h ubiegłych, otfctalesiooo c a łe n aczy n ia g lin ian e, p rz ę ś llk l, łe la z n e noże, g ro ty o ra z zdobione płytki rogow e.

M a te ria ł ten w ra z t dokum entacją znajduje a lę сЛесще w lAUW,

*

PRZEMYŚL Muzeom N arodow e Z ie m i P rz e m y sk ie j

u i K rasiń sk ieg o *9 w P rz e m y ś lu

Badania p ro w ad zili m g r A n d rzej K operakl /a u to r sp raw o zd a n ia/ i m gr A dam K ostek. P ie rw s z y eezon badań. C m e n ta rz y sk o szkle* letow e. O k res w cze sn o śred n io w iecz n y /Х1-ХП w, f .

W wykopach pod r u r y k a n a llz ą c y fre odk ry to mocno z m szczan e p rz e z k o p ark ę, położone ró w n o leg le do sie b ie w jed n ej Unii, dwa s z k ie le ty ludzkie. Stanowisko położone je s t w o b ręb ie n isld e j te r a s y , na lew obrzeżu Sanu, w północno-zachodnim re jo n ie m in eta, na p a rc e li p r z y budynku K ra siń sk ie g o 49. S z k ie le ty odąłem ęto w śc ia n a c h wykopu, n a głęb o k o ści ok, 200 cm . P r z y gro b le 2 częściow o byt uchw ytny z a ry s ja m y grobow ej o m ocno zaokrąglonych b rzeg ach . G ro b y byty orien to w an e n a lln ll SW-NE. Z m a rli z ło żen i byli w p o zy cji w yprostow anej na w znak, r ę c e były w yctągnlęte wzdłuż tułow ia. Głowy sk ie ro w an e były ku południow em u z a ­ chodowi. W groble 1 n atraflctto n a dwa s r e b r n e k ab łączH skroniow e. Jeden p rz y k rę g a c h a zy l, dru g i p r z y p raw ej n o d ze, p r z y nim znajdow ał a lę frag m en t m ocno skorodow anego p rz e d m io tu ż elazn e g o * noża / ? / , W g ro b le 2 p rz y lew ym ra m ie n iu w ystąpił sre b rn y p ie rśc io n e k , zn alezio n o te ż d r p ^ iy u łam ek w c z e sn o śre d n io ­ w iecznej skorupy. Na drobnych k o śc ia c h palców rę k i w idoczne byty śla d y zie lo n e j patyny,

K abłączJń sk roniow e re p re z e n tu ją typ o eaow atym u sz k u , k tó re s ą datow ane na koniec Х-5СШ w. P ie r ś c io n e k cna p r o s tą k o listą fo rm ę , o ścienionych, nie sty k a ją cy ch s ię końcach. F o rm a ta w ystępuje pow­ sz e c h n ie w ЗП-ХШ w. O d k ry te g ro b y w ydają a lę być fra g m e n te m szkieletow ego c m e n ta rz y sk a rzędow ego typu n lep rzy tro śclaln eg o , k tó ry w stępnie m ożna datow ać na ΧΙ-ΧΏ w iek. Byłoby to ju ż p ią te c m e n ta rz y sk o tego typu i z tego okreeu zn ajd u jące s ię po d ru g ie j s tr o n ie rz e k i, po p rz e c iw le g łe j stro n ie w c z e sn o śre d n io w ie c z n e ­ go g ro da z ro tu n d ą l p a llatlu m ,

K onieczne je s t p ro w ad zen ie sy stem aty czn y ch badań.

PUSZYNA, gnu Korfantów K o n serw a to r Zabytków A rch eo lo g ie m y ćh

w oj. opolskie w Opolu

Badania p ro w * d tlli: m gr K lem ens U a c e w ic z , m g r Sylw ia Wuezk&n, m g r K rzy szto f Spychała / a u to r sp ra w o z d a n ia /, F in an so w a ło a u r o D oknm entacji Zabytków w Opolu. P ie rw s z y sezon badań. G ro d z i­ sko /Х -Х П

i хш -xrv w, /.

G rodzisko położone je s t w le m e , około 750 m na zachód od dro g i z P ie c h o c ie do G rab in y , blisko k r a ­ w ędzi la s u 1 łąki, około 75 m na wschód od cieku, około 600 m na południe od m ostu n a r z e c e S clnaw ce, Z a ­ bytek za jm u je o b sz a r około 16 arów . J e s t to g rodzisko stożkow ate, n izinne w k sz ta łc ie zbliżanym do koła, otoczone fosą I w ałem zachow щ у т w sta n ie szczątkow ym . Wykop sondażowy o w y m iarach Sf b i Û, 5 τα z a ło ­ żono w środkow ej c z ę ś c i sto ż k a po lln ll NE-SW. N a głębokości około 70 cm zlokalizow ano po z o s ta ł o śc i iaw y fon dum m tow ej obiektu n aziem nego. Stw ierdzono, że w zniesiona byia na plasku caicow ym , ze sp e c ja ln ie p rzy* tra n sp o rto w a n e j gliny, um ocnionej kam ieniam i polnym i. Na podstaw ie o b se rw a c ji m ożna p rz y o u sz c z a ć , że wyiuąj ujaw n ił fundam ent w ieży / 7 / lub innego budynku, w k tó reg o w nętrzu o g ran iczo n y m Ławą fim dam m tow ą, wyfctą>Bńo dół p e łn ią c y funkcję piw niczki la b m agazynu. W tym że dole ulokowano n a stę p n ie /w n ieo k reślo n y m c * a * W w ielki, p ła sk i głaz narzutow y. K onstrukcja n aziem n a w ieży uległa spaleniu I p rz e w ró c iła s ię w s t r o ­ n ę połucblow o-zachodnią, zo staw iając śla d g ru b ej w arstw y tp a l e u m y . O dkryto k ilk a d z ie s ią t ułam ków naczyń

1 «

-gUolM ijeh. Ю Шип a i d * r n lcb ïû o b le iy c h było öookolol* lin ią p ro a tą 1 U l i t t ą . F ra g m e n Ły n a c a j i datowane n a X-XD w, p rz e m ie sz a n e były t Innym i ХШ -XTV w.

«

Z abytki zo stan ą p rz e k a z a n e Muzeom Śląska O polskiego w Opolu. N ie p rzew u k ije s i ę d alszy ch badań.

PUŁTUSK-MIASTO p a trz

woj, ciechanow skie późne frec b lo w le cze

RAClAŻ* gm . Tuchola U niw ersytet Łódzki

woj. bydgoskie K atedr i A rcheologii

Badania prow adziła P o m o rsk a E k sp ed y cja A rcheologiczna UŁ. A cto r spraw ozdania m gr M a d e j T rz c iń s k i, F inansow ał U ni w ersy* tel Łódzki o ra z U rząd Wojewódzki w Bydgoszczy. S iedem nasty sezon badań. G rodzisko / z 2 poł. ХШ w, / - sto lic a k a sz te la n ii.

P r a c e w укора Haków e skoncentrow ano w południowej c z ę ś c i wyspy grodow ej. C e le m ic h było uchw yce­ n ie d alszeg o ciągu s i e d d ro żn ej w tej c z ę ś c i wyspy o ra z w yjaśnienie sposobu bodowy p rz e p ra w y n a lą d stały». Usytuow anie wykopów /o g ó łe m 162, 6 m2/ pozwoliło rów nie* uzy sk ać p ro fil n a linii E-W p rz y południowej p o d sta w ie sto k u w z n ió sł «Um, n a k tó ry m p o w sta ł gród k a sz te la ń sk i R a d ąż,

W wyniku badań uchwycono d a lsz y odcinek drogi biegnącej m iędzy wsctaxtm m b rz e g ie m je z io r a в pod­ staw ą stoku wału g ro d z isk a . W wykopach zlokalizow anych w n ajb ard ziej na południe wydłużonej c z ę ś c i wyspy, w pobUzu o b sz a ru podm okłego, d zieląceg o obecnie te re n g ro d zisk a od lądu sta łe g o , o dsłonięto dawną lim ę brzegow ą, a na n ie j p rz y c z ó łe k m ostow y. L im a brzegowa w ydaje s ię być tw orem sztucznym , a w ięc* jest to najpraw dopodobniej śla d o d c ię c ia półwyspu od lądu stałego. O dkryty frag m en t p rzy czó łk a su g e ru je istn ie n ie p rz e p ra w y m ostow ej w kierunku lądu sta łe g o . O dcinki drogi i dawna lin ia brzegow a datowana je st,u ła m k a m i c e ra m ik i z ХШ w.

Badania będą kontynuowane.

RACIBÓRZ p a trz

woj. kato w ick ie późne śred n io w iecz e

Z am ek -O e tró g

RACOT, gm, K ościan p a tr z

woj. le s z c z y ń sk ie n e o lit

Stanow isko 16

REJON DOLNEJ W IEPRZY, woj, k o sz a liń sk ie CISOWO Stanow isko Э ZJE LN OWO Stanow isko 7, 8,6 KOWALE WICE Stanow isko 1

g o , D a r ło w o Muzeum O kręgowe

K onserw ator Zabytków A rcheologicznych w K oszalinie

Badania prow adzili m g r H enryk Ja n o c h i /a u to r sp raw o zd a n ia/ 1 m g r F ra n c is z e k L achow icz, p rz y u d ziale płetwonurków z kluba “ KRONOS* w D arłow ie, F in an so w a ł WKZ, w K o u a H d li, P ie rw sz y 1 d ia g l se sć n badań. Ł ó d ź dłubanka w czesnośredniow ieczna, śla d y o sa d n icze z m ez o litu /n e o litu i w cze sn ej epoki Żelaza.

R ejon dolnego biegu rz e k i W ieprzy na odcinku K ow alew ice-D arłow o, je s t bardzo bogaty w zabytki 1 stan o w isk a arc h e o lo g ic z n e . W końcu 1964 r , w ciągu 1985 r , dokonano n a tym odcinku, zw łaszcza C lsow o- K ow alew ice dalszy ch odkryć arch eo lo g iczn y ch . O dkryciom sp rz y ja ło to, że n a w spom nianym odcinku rz e k a W iep rza je s t o d c zy szczo n a, częściow o reg u lo w an a, a um ocnienia brzegow e konserw ow ane. Postanow iono p rz e p ro w a d z ić ró w n ież w o k reślo n y ch m ie jsc a c h tego rejo n u badania podwodne o r a z poszukiw aw cze w c z ę ś ­ c iach p rz y b rz e ż n y c h 1 brzegow ych.

Stanow isko 3.

Badania podwodne - z o sta ły przep ro w ad zo n e w re jo n ie C isow a, p r z y pom ocy płetw onurków kłnbc P T T K "KRONOS" w D arło w ie. W grudniu 1984 r . n atrafio n o na ślad y łodzi, k tó ra za le g a ła w moll »tym dnie rz e k i w o d leg ło śc i 300 ta na wachód od m ostu n a W ieprzy łącząc eg o dwa odcinki drogi polnej prow adzącej * PGR C isow o w k ieru n k u południowym do łą k 1 pól upraw nych. P o d ję te b le z a o c z n ie z płetw onurkam i badania nl* z o s ta ły w pełni zrea liz o w a n e z uw agi n a z a is tn ia łe złe w arunki a tm o sfe ry c z n e /z im a - m ró z 1 ś n ie g /. P co o w - nie p r a c e podwodne p odjęto w cze rw c u 1985 r . W wyniku tych p r a c łó d f dłubanka zo stała wydobyta z r z e k i, a podwodny re jo n je j z aleg an ia p rze b a d a n y . Wydobyta łó d f w yktuana je a t z jednego pnla drzew a dębowego. D ługość jej wynosi 340 cm . s z e ro k o ść 56 cm , a zachow ana w ysokość 36 cm . W p rz e d n ie j c z ę ś c i łó d ź r s n p ll- rz o u a je s t w p rz e g ro d ę . C z ęść n ilo w e pęk n ięta. B u rty częściow o uszkodzone. Badania d o t r z e k i u le p o tw ie r­ d z iły is tn ie n ia śladów ani o sad n ictw a a n i Innych zabytków w tym re jo n ie r z e k i, L ó d l znajduje r t ę w Miiaei m