OTHOCHUUHCH Kt aMcTBIJUAB
r y B E P H C K
1/1
XT> n P A B / I E H I M
y E
3
/)Hb!Xl> HASA/lbHHKOBY
BMOMCTBO BHyTPEHHIDCL JMT>.
lIACTI>
II.
n o IIo jim eH C K O M y O T jp feiem io .
O D N O S Z Ą C E S I E DO C Z Y N N O Ś C I
R Z Ą D Ó W G P B E R R I A L I Y C I
NACZELNIKÓW POWIATOWYCH.
W Y D Z I A Ł S P R A W W E W N Ę T R Z N Y C H .CZĘŚĆ
II.Wydział Policyjny.
TOM Y. Przepisy Policyjno-Celne. 1866. HPRZEPISY
I o■ j1"
' ' i ....
•i--."t
i
w y d a n o z d u b W ó w
n O C T A H O B IEH M
0TH0CH1HMCH E t AlMCTBWMtr Y B E P H C H H X " b n P A B / I E H I W
Hy-E3flHblXT> HAMA/lbHMHOBT).
BBĄOMCTBO BHyTPEHHHXT> /I,rB.TL.
HACTL II.
H o IIoiim eiiC K O M y O T A t e m r o .
TOMl> Y.
IIoJiHiłeficuo-TaMOJKeHHbia rioeT aH O B Jiem a.
---O-og♦§><>---PRZEPISY
O D N O S Z Ą C E S I Ę DO C ZY N N O Ś C IR Z Ą D Ó W & U B E R I I A L N Y C I
IHACZELHKÓW POWIATOWYCH.
W Y D Z I A Ł S P R A W W E W N Ę T R Z N Y C H . CZĘŚĆ II.Wydział Policyjny.
TOM V. Przepisy Policyjno-Celne. 1 8 6 6 .Drukowano z rozkazu NAJWYŻSZEGO.
N u m e r, p o d k tó ry m r o z p o rz ą d z e n ie z a m ie s z c z o n e w n in ie j s z y m Z b io rz e . iii
SPIS PRZEDMIOTÓW
W CZĘŚCI NINIEJSZEJ ZAWARTYCH.
T E E Ś Ó.
D ata i Numer.
WymienienieWła- dzy wydającej roz
porządzenie.
CZĘŚĆ II P R Z E P IS Y P O L IC Y JN O -
C E L N E .
Ustawa Celna dla Króle stwa Polskiego
5 (17) Listopada (Znajduje się oddzielnie
drukowana).
1850 r.
Polecenie względem w y 16 (28) dawania dwa razy co Stycznia rocznie obwieszczenia, 1851 r. o używaniu broni przez Nr. straż graniczną. 3i“4/l! J O
-1
Objaśnienie jak postępo 7 (1 9 ) wać z towarami defrau- Marca dowanemi ujętemi we 1851 roku wnątrz kraju. Nr. 8,966. 3 Wskazanie z Ustawy Cel 23 Marca nej obowiązków na (4 Kwie W ładze Administra- tn ia ) cyjno-Policyjne włożo 1851 r. nych. Nr. 283% 251-Na j w y ż e j zatwier dzona. Kommissya Rządowa Spraw We wnętrznych i Ducho wnych. Kommissya Rządowa Przychodów i Skarbu. Kommissya Rządowa Spraw We wnętrznych i Ducho wnych. S tr o n ic a .IV S u m e r b ie ż ą c y ro z p o r z ą d z e ń . N u m e r, p o d k tó ry m r o z p o rz ą - iz e n ie z a m ie s z c z o n e w n in ie j s z y m Z b io rz e . T R E Ś Ć . D a t a i N u m e r . W y m i e n i e n i e W ł a - d z y w y d a ją c e j r o z p o r z ą d z e n ie . Str o n ic a . 5 4 Zawiadomienie o zatwier dzeniu przez Namiest nika w Królestwie In- strukcyi pasportowej, z poleceniem stosowa nia się do niej.
11
(23)
Maja 1851 r. Nr. 3,821. Namiestnik Królestwa. 296 5 Objaśnienie jak postępo wać z objektami taba- cznemi zatrzymanemi wewnątrz kraju, które nie przedstawiają do wodów swego pocho dzenia. 22 Maja (3 Czer wca 1851 r. N.36,079. Kommissya Rządowa Przychodów i Skarbu. 46 7
6
Rozporządzenie wzglę dem ułatwienia mie szkańcom północnych gminPowiatu Maryarn- polskiego, stosunków z Prussami. 10 (22) Sierpnia 1851 r. Nr. 30215/7T20-Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 48 8 7 Rozporządzenie co do lo kowania ubogich de fraudantów podczaszo stawania pod badaniem i co do utrzym ania tychże. 6 (18) Września 1851 r. Nr. 7598A7709-Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 49 98
Polecenie wyrugowania o sto werst od granicy żydów defraudantów, ze wskazaniem sposobu rugowania. 5 (1 7 ) Stycznia 1852 r. Nr. 228°%6322-Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 52V z . BNd «^> <t>
m
Oj"3 cd' 55 o a &+ 5 N £ o 5Z *-> Nu m e r, p o d k tó ry m ro z p o rz ą d z e n ie z a m ie s z c z o n e w n in ie j s z y m Z b io rz e . T K E Ś Ó. Data i Nnmsr. WymienienieWła- dzy wydającej rozporządzenie. Str o n ic a .
10 9 Objaśnienie do kogo na leży rozpoznawanie i decydowanie s p r a w osób obwinionych o po tajemne przejście gra nicy, a zatrzymanych w obrębie 21 wiorsto- wym od granicy i po za tym obrębem. 15 (27) Stycznia 1852 r. Nr. 145/ l6 1 -Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 54
11 10 Objaśnienie, że rodziny defraudantów skaza nych na wyrugowanie o 100 werst od grani cy, jako też defraudan ci tabaczni, nie mają być rugowani, jeśli sa mi tego nie pragną.
29 Sty cznia (10 Lutego 1852 r. Nr. 1937/ /4693• Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 56 12 11 Rozporządzenie wzglę dem dawania pomocy przez Policyę urzędni kom celnym. 12 (24) Czerwca 1852 r. Nr. 23832/ /11882" Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 57 13 12 Rozporządzenie polecają ce Burmistrzom miast i Wójtom gmin, skła danie Komorom dekla- racyj, przy przesyłce ujętych towarów de- fraudowanych. 27 W rze śnia (9 Paździer nika) 1852 r. Nr. I007% 2 5 7 7 -Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 58
VI e-s • f 8a> n: f <D § N u m e r, p o d k tó ry m r o z p o rz ą d z e n ie z a m ie s z c z o n e w n in ie j s z y m Z b io rz e . T R E Ś Ć . D ata i Numer. WymienienieWła dzy w y d a j a j roz porządzenie. Str o n ic a .
U
1lc
Rozporządzenie, jakw
sprawach prowadzo nych przez Władze Ad ministracyjno -Policyj ne mają być słuchan jako świadkowie, niższe stopnie straży grani cznej. 28 Paź dziernika (9 Listo pada 1852 r. Nr. 20019/ /40880-Kommissya Rządowa Spraw We wnętrznych i Ducho wnych. 60 15 14 Rozporządzenie co do de cydowania spraw 0 ta jemne przejście grani cy, osób za granicą uję tych i do Królestwa wydanych. 23 Maja (4 Czer wca) 1853 r. Nr. 5 3 4 4/ /1 2 1 4 5* Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho- wnych. 61 16 15 Objaśnienie Art. 965Ustawy Celnej. Sierpnia 19 (31) 1853 r. Nr. 11531/ /25360-Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 63 17 16 Rozporządzenie objaśnia jące przepisy 0 areszto waniu osób 0 defrau- dacyją obwinionych. 3 (15) Września 1853 r. Nr. 14947/ /32 1 8 3 -Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 64
VII >. • O •'P c3ł g ’§ £ 2 i ,ś A . 3 S$ .28
■aSó-Hg D ata Wymienieni eW ła- c3
£ „o N £ S3 T R E Ś Ć . ćlzy wydaiacei roz- ■s
OJ Ó a p-§ §
fe u.2 © a
s g s i E * i Numer. porządzenie. ł-j
18 17 Informacyja dla straży ta- 29 Wrze- Kommissya 67 bacznej i innych urzę- śnią (11 Rządowa dników Skarbowych, Paździer- Przychodów jak winni postępować,
mając wiadomość lub
nika 1853 r.
i Skarbu. podejrzenie o defrau-
dacyi, jak odbywać
re-N. 61,174. wizyę po domach i han
dlach.
Kommissya 70 19 18 Dalsze objaśnienie Art. 1 (1 3 ) Rządowa
648 Ustawy Celnej, co Paździer- Spraw We-do karania za potaje- nika wnętrznych mne przejście granicy. 1853 r. i
Ducho-Nr. wnych.
38236/lT 9 0 3
-20 19 Rozkaz aby Burmistrze i 18 (30) D yrektor 73 Wójci gmin troskliwie Maja Główny czuwali nad niedopu- 1854 r. Prezydujący szczeniem defraudacyi Nr. w
Kommis-w miasteczkach i osa dach. 18600/ /8541• syi Rządo wej Przy-chodów i Skarbu. 21 20 Rozporządzenie dla urzę- 11 (23) Kommissya 74
/ dników policyjnych, Września Rządowa jakie towary defrau- 1854 r. Spraw
We-dowane ujęte, winni Nr. wnętrznych opieczętowywać. 14149/
/29087• i
Ducho-1
V III Num er bi eż ąc y ro z p o rz ą d z e ń . N u m e r, p o d k tó ry m r o z p o rz ą d z e n ie z a m ie s z c z o n e w n in ie j s z y m Z b io rz e . T B E Ś Ć. D ata i Numer. WymienienieWła- dzy wydającej roz
porządzenie. Str o n ic a .
22 21 Polecenie względem obo wiązku Burmistrzów i Wójtów gmin, aby po dostawieniu im defrau- dowanych tow arów , takowe niezwłocznie odsyłali na Komorę, donosząc o tern W y działowi Celnemu. 12 (24) Kwietnia 1855 r. Nr. 51072/2 5 5 2 1• Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 76 23 22 Cyrkularz objaśniający Naczelników Powiato wych , Burmistrzów i Wójtów, jak postępo wać z karam i kontra- wencyi stemplowej. 1 (13) Czerwca 1855 r. N.28,601. Kommissya Rządowa Przychodów i Skarbu. 78 24 23 Rozporządzenie co do re- wizyi po domach i han dlach wmiastach, przez W ładze Policyjne i do dawania pomocy Stra ży Administracyi do chodów Skarbowych tabacznych. 3 (1 5 ) Grudnia 1856 r. Nr. 1993% i m -Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 79 25 24 Objaśnienie Art. 952 i 953 Ustawy Celnej, że osoby zostające w służ bie, przy donoszeniu o kontrabandzie, nie są uwolnione od składa nia przepisanej kaucyi.
26 Lutego (lOMarca) 1857 r. Nr. 8° 7 l 9 6 3 -Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 83
IX N u m e r b ie ż ąc y! ro z p o rz ą d z e ń .! N u m e r, p o d k tó ry m r o z p o rz ą d z e n ie z a m ie s z c z o n e w n in ie j s z y m Z b io rz e . T R E Ś Ć . D ata i Numer. WymienienieWla- dzy wydającej roz
porządzenie. Str o n ic a . 26 25 Dodatkowy przepis co do postępowania policy i, z zatrzymanemi przez nią lub dostawionerai towarami defraudowa- nemi. 16 (28) Sierpnia 1857 r. Nr. 1234% 5 i « -Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 84
27 26 Rozporządzenie aby W ła dze Policyjne w przed stawieniach o wydanie właścicielom zatrzyma nych towarów, należy cie ocechowanych, w y szczególniały nazwiska fabrykantów, od k tó rych rzeczone towary pochodzą. 24 Sier pnia (5 Września 1857 r. Nr. 2 0 3 2 6 / „ „ /1 3 0 1 2 ' Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 86 28 27 Ustanowienie kary na handlujących niepra wnie towarami krajo- wemi po wsiach. 12 (24) Lutego 1858 r. N. 68,704. Kommissya Rządowa Przychodów i Skarbu. 87 29 28 Rozporządzenie wzglę dem rugowania od gra nicy defraudantów. 4 (16) Września 1858 r. Nr. 25499/ 12611-Kommissya Rządowa Spraw We wnętrznych i Ducho wnych. 89
30 29 Rozporządzenie aby Ko mory oosobach przyby łych z zagranicy, skła dały wykazy Naczel nikom Żandarm eryi,
8 (20) Listopada 1858 r. Nr. 40579/2 0 3 0 I-Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho- [ wnych. 94
X |N u m e r b ie ż ą c y ! i ro zD O rz ad zc /ń .1 N u m er , p o d k tó ry m rozpor zą d ze n ie zam ie sz cz o n e w ni ni ej sz y m Z b io rz e. T R E Ś Ć . D ata i Numer. Wymienienie W ła dzy wydającej roz
porządzenie. Str o n ic a .
zamiast Rządom Gu- bernialnym i Naczelni kom Powiatu.
31 Sprostowanie tekstu pol skiego ustępu 2 Art, 915 Ustawy Celnej. (Zamieszczone wTomie52 Dzień. P raw Król. Pol. na stronicy 385). 3 ( 1 5 ) Kwietnia 1859 r. R ada Admi nistracyjna Królestwa. 32 30 Ograniczenie sprzedaży na Komorach jadowi tych substancyj oraz farb. 19 (31) Maja 1859 r. Nr. 1256/ms5-Kommissya Rządowa Spraw We wnętrznych i Ducho- wnych. 95 33 31 Ostrzeżenie o odpowie dzialności W ładz Poli cyjnych za niedanie pomocy służbie celnej.
9 (21) Września 1859 r. Nr. 32192/ /10406* Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych, i Ducho wnych. 97 34 32 Ograniczenia co do po szukiwania towarów defraudowanych, w do mach służbie Bożej po święconych. 13 (25) Maja 1860 r. Nr. 7329 / /14326-Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 98
X I o-C •N J5a) 'O I f l j l
II! II
CH >ęj T li E Ś Ć. D ata i Numer. WymienienieWła- dzy wydającej rozporządzenie.
35 33
36
37 35
Rozporządzenie co do o- głaszania decyzyj Ko mór i Przykomórków, w sprawach defrauda- cyjnych, oraz doręcza nia przez władzę po licyjną awizacyj oso bom wezwanym. 29 Lutego (12Marca) 1860 r. Nr. 40858^ 24062
34 Przepisy o składaniu kau cyi lub poręczenia, na zabezpieczenie k a r y pieniężnej w sprawach fiskalnych, do winnych zaregulowanej. 38 36 Rozporządzenie o rozcią ganiu dozoru nad po- dejrzanemi o defrauda- cyę lub posiadanie bro ni, i aby władze poli cyjne oraz rządcy dóbr rządowych lub pryw a tnych, odbywali rewi- zyę u tychże podejrza nych. 3 (15)] Listopada 1860 r. Nr. 12998/ 25197' 30 Czer wca (12 Lipca 1861 r. Nr. 21142/ /12669 Kommissya Rządowa
J
Spraw We wnętrznych i Ducho wnych. 99Rozporządzeń i e zab ran i a- jące wszelkich w yłą czeń służących różnym miejscom i osobom do sprowadzania towarów bez opłaty cła.
22 Lutego 6 Marca 1862 r. N. 1,326. Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. Kommissya Rządowa Spraw We wnętrznych . 1 01 W ydział Celny przy Kancellaryi Namiestnika w Króle stwie. 104 106 S tr o n ic a .
XII Nu m e r b ież ąc y ro z p o rz ą d z e ń . N um er , p o d k tó rym ro zp or zą d ze n ie za m ie sz cz o n e w n in ie j sz y m Z b io rz e. T R E Ś Ć . D ata i Numer. WymienienieWła- ilzy wydającej roz
porządzenie. Str o n ic a . 39 37 Zakaz przywożenia do Królestwa, wszelkiego rodzaju broni. 2 Maja 1863 r. Nr. 5,559. Rozkaz Na j w y ż s z y. 107 40 Rozporządzenie co do ce chowania płótna wło ściańskiego i kontrolo wania onego w obro cie handlowym. (Zamieszczone w Zbiorze przepisów o przemyśle, w Oddziale Kommissyi Rządowej Spraw Wewnę trznych w Tomie I na str. 667 i 677). 16 (28) Listopada 1862 r. Nr. 9,321, 26 S ty cznia (7 Lutego 1863 r. Nr. 3605% 2 8 5 -W ydział Celny przy Kancellaryi Namiestnika w Króle stwie. 41 38 Zawiadomienie o zwinię ciu W ydziału Celnego przy Kancellaryi Na miestnika w Króle stwie. 31 Lipca (12 Sier pnia) 1864 r. Nr. 18351/ l l 0 3 6 -'Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych. 108
42 39 Objaśnienie, że Władze policyjne odsyłając to w ary defraudowrane na K om ory, obowiązane o tein donosić niezwło cznie Naczelnikowi Cel nego Okręgu. 5 (1 7 ) Lutego 1865 r. Nr. 385 Yim-Kommissya Rządowa Spraw W e wnętrznych i Ducho wnych. 110
43 40 Rozporządzenie jak postę pować z defraudanta mi choremi skazanemi na zamknięcie w are szcie w zamian kary pieniężnej. 10 (22) Września 1865 r. Rada Admi nistracyjna Królestwa. 111
x n i B-sś c i1 <t> •N N O £ fu i (D O a p-2 ESI P o iż *" Nu m e r, p o d k tó ry m r o z p o rz ą d z e n ie z a m ie s z c z o n e w n in ie j s z y m Z b io rz e . T R E Ś Ć . D ata i Numer. YymienienieWła- Izy wydającej roz
porządzenie. Str o n ic a . 44 41 Najwyższy rozkaz co do zatrzymywania towa rów w obrębie 50 wer- stowym od granicy, gdy nie ma dowodu z opłaty cła, oraz na ko lei stacyi Maurucie.
1 (1 3 ) Grudnia 1865 r. Nr. 40838/966T-Najwyższy Rozkaz. 115 45 42 Zmiana A rtykułu 1 do 23 Tomu VI Zbioru praw wydanych w r. 1857 o Komorach Celnych. 19 (31) Stycznia 1866 r. Nr. 318/l026-Najwyższy Ukaz. 116 46 43 Rozporządzenie dozwala jące każdemu bez świa dectwa h a n d l o w e g o sprowadzać z zagrani- Ifcy na własną potrzebę towary, na swoje imię, za opłatą cła zwyczaj nego. 26 Kwie tnia (8 Maja 1866 r. Rada Admi nistracyjna Królestwa. 1 122
JST= 1 .
P o le c e n ie w z g lęd e m w y d a w a n ia d w a razy, corocznie, obw ieszczenia o u ż y w an iu b ro n i p rz e z stra ż g ra n ic zn ą ,
(J. 16 (28) Stycznia 1851 r.)
do
Rządu Gubernialnego N.
Kommissya Rządowa Spraw Wewnętrznychi Duchownych.
W pnukcie 261 Ustawy Celnej odd. 1 (13) Stycznia 1851 r. obowiązującej, postanowiono: że przepisy Oddziału V o użyciu broni przez straż graniczną, będą w polskiiu i rossyjskim języ ku wydrukowane i wywieszone w miejscach publicznych w po wiatach nadgranicznych, i z polecenia miejscowej W ładzy od czytywane mieszkańcom nadgranicznym.
W rozwinięciu powyższego punktu Ustawy, Kommissya Rządowa poleca Rządowi Gubernialnemu co następuje:
1. Natychmiast za odebraniem niniejszego, zarządzić wy drukowanie załączającego się tu wyciągu z Oddziału V Ustawy Celnej, o użyciu broni palnej przez straż graniczną, od punktu 254 do 260 włącznie, w tekście rossyjskim i polskim.
2. W ydrukowanie ma być uskutecznione w takiej liczbie egzemplarzy, ażeby we wszystkich urzędach t. j. Naczelników Powiatowych, Burmistrzów i Wójtów Gmin w powiatach nad granicznych od strony Pruss i A ustryi, i oprócz tego, w każdym z celniejszych zakładów publicznych miast i wsiów tychże po wiatów, jako to: oberżach, domach zajezdnych, i karczmach,
wywieszony był drukowany egzemplarz w miejscu widocznem, w ten sposób, jak to' rozporządzeniem Kómmissyi Rządowej z d. 19( 31) Lipca 1845 r. N° 28,491/14,509 o wywieszeniu przepisów policyjnych z ustawy o wyrobie i sprzedaży wódki, wskązanem zostało.
Niezależnie od powyższego środka, Rząd G ubernialny za rządzi, ażeby w myśl postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 25 Września (7 Października) 1836 r., o porządku ogła szania rozporządzeń przez zwierzchności miejskie i wiejskie, przepisy dołączone, zostały przez dzienniki gubernialne ogło szone, a następnie przez proboszczów parafialnych z ambon po kościołach ludowi na nabożeństwo zgromadzonemu odczytane, przez Burmistrzów i Wójtów gmin, mieszkańcom ich respectiye gmin, przynajmniej dwa razy rok rocznie wówczas ogłaszane, gdy ci zgromadzać się będą na jarm arki lub odpusty.
O wykonaniu niniejszego rozporządzenia Rząd G ubernial ny Kómmissyi Rządowej złoży raport.
w Warszawie, d. 16 (28 Stycznia) 1851 r. N° 3,344/1,270.
IJpuMoiceuie
kt>
N°1-My.
IIp a B iu ia nociaiTOBJieiin[,i/i in . Bb i c o b a h i u e y Tiscp -a tte n n o M i. 5 (1 7 )
Ho
hopa
1 8 5 0r. TaMOiKeimoMn yctairli,
p aIIapciBa Ilojibcitaro, o on yuoTpcÓJicniu norpaHMHOio
CTpaffieio opyatifi.
254. Rana, bhhh norpaiiHBHoii cipami, naxo/uicb Ha noc-
Taxt CBOHKT., hjh bh pa3'[,1;3,i;axi> no aojukhoctii H^noąiiHiort oÓH3aenocTU KapayjiOBn, to BCfluifi pnKeiiciByerb nx'b iioninaTU
3
TaKOBŁiMii; h no TpeSoBaniio hxb oeraHOBaHBaTbca; ecan >Ee kto na- MlipeBancb yfrm aa rpanimy, na i-i irpoiiTH m, IfapcTP.o IIoabCKoe He3aKOHHbIMH nyTHMII H CIIOOOSaMH, C)hUYh AnaJKAbl OKJIHKaHT) C/b
yrpoacemeMB, cero HcuciioaHUTB: to niitibi norpariiinnoii CTpam, aornaBB ero yaepiKHBaiOTB enaoio ii bb caynat conpoTHBaenia, MoryTi, iipn neo6xoanMOCTH, ynoipeSaaiB opyade.
255. Ecan bo BpeMa cayjKobi, kto H3b hiiiiobb norpaimn- Hoił crpara, iiphmIithtb cuonnme noopyjKennoe, naii rarfeiomee crb cofano xoxa ne opyade, ho Bemn Morymia upnaniiHTb y Blinie; laii/Ke ecan aioan npuroTOBaaioTca nepenpaBHTbCa h3b 3arpammbi, to ohb aoaajeiiB iixb OKanKaib, ii 6yae ne yaaaarca, to ne on;n- Aaa, nona HanaayTB Ha nero npeBocxoanoio enaoio, Moaten, no iiiimb c/r;6aaTb Bbic/rptinB; bt> caynat ate atneTBHTeabiiaro nana- aenia. aa a onlrniu TOBapoBB, nan ainno na hiiiiobb norpaimn- non CTpaacn, xoth6h c/b oamiMB naMlipeiiieMB, npiiHHiiiiTb iimb no5oii, 'iniibi norpaimnuofi CTpaJKH, MoryTB ynoTpefkaTb naKB xo- aoaHoe tkkb h oiaiecrp-Łabiioe opyade, e r B03Moamoio o.anaKO yiyrfe- peHHOCTiio, ii ecan bo bcŁxb ciix'l caynaaxB, koto y6iioxx>, nan panaTTb, CBoSoanbi otb BCHKaro naKa3ama, a conpoTHBaaBniieca nan nanaaaBiuie, naKa3HBaioTca no Bceii CTporocTH 3aKonoBB.
256. Eyae nmibi norpaimniion cTpaacii, bb caynaaxB ne- o6xoaiiMOCTH, npeanieaniHMH cTaTbaMii onpeartaeimi>[xrb, noro
m-
6o ySiioTb, nan panaiB, to o5a3aiibi aonecTH o comb neMeaaenHO: imamie 'tmibi Haa3iipaxeaio cBoeii ancTannin, a ceii, iinKaia ne no3Hie 24-xrr. nacoBB, pornony IioMaiiaiipy, KOTopbiii Taione oe:iB MaaMniaro 3aMeaaenia, yB'£aoMaaexB o ceMB CyaB Toro oapyra, bb KoeMB npoiicmecTBie caynnaocb, aaa Ha3nanenia d.icua kb npo- H3BoacTBy cafeacTBia, a paBiio n Yl/y.iiaro HanaabiiiiKa aaa Ha- snanenia upana. Ciii a ima, emIictIi cb pothhmb kom a ii anp omb ornpaBaaioTca na mŁcto aaa oCBiialiTeabCTBOBania paiiemiaro, nan ySimro, ii aaa npoii3Beaeiiia noaaeacamaro iiscat.aoBanin, koto- poe noioMB npeacTaBaaeTca bb TaMoaceimoe OTabneiiie, npn Ean- neaapiii HaMŁcTiniKa cocToamee.
257. Kto igb Haa3iipaTeaen ancTaimm, nonyiiiin, naiiliCTie o5b yniiHeiiiiojiB ySidciBŁ, nan naHeceHHOii pand He oSbhbhtb
4
o cearr. HanneiKameMy HaaajibCTBy et, oiipc.bfe.ieimi.T0 256-io CTaTteio cpoKib, TOTb 3a cie no/TBcapraoTCH BSbiciianiio, m h HaKa3amio onpe/Tli.ieimoaiy y.łoa;eniean. o iiaKa3auiaxT> et. HMnepiii bt, CTaibt 938-fl.
258. Ec.in no McnlinoBaHiio noita3aHo fiyjerb, eto ehhh
norpaiiHEHOfi CTpaata paHHBinie, m ii ydiminie noro .11160 npri ot- npaBjjenm aojdkhocth CBoeii, npn TaKOBOMB c.iynal, He OTCTynii.ni oi'b BbinieH3Ji0JKeiinbixB npaBii.n, ii caMii ne iioaa.m noiso/ia kb
ceiny npoH3inecTBiio, to ohh ocBoSoayiaioTCH otb Cyna h HaKa3ania.
259. Ecnn EHHbi norpaiiiHiiioii cipa/wi npn miipaB.icnin CBOeil AO.UKHOCTII, OTCTynHBB OTB npaBMB BT, CTaTbHXB 254 ii 255
npe/umcaHiibixrb, ynoipefuiTT, 6e37, ihokhh elh upeacieBpeMeiiHO
cn.iy ii opyacie, ii npn ccmt, ciynali Koro iniSynb ySiioTB, ii3y-
BfeaaTB m ii paiiHTT,, to 3a cie orni iroiiicpraioTCii oTBtTCTBeii-
hocth no y.ioiKeniio Jlppcnsa IIo.ibCEaro o naKa3aniax7,.
260. Echu ne SyneTi, aciio oónapyiKeiia Toanaa HeBiniHOCTb BHIIOBB norpailHEHOft CTpaJKH T!7> IieiiyjKIIOMB MII IieyMlipeilHOMB ynoipedieiiiri opyacia, to Cym, no ycMoipPuiio cnoeny ii oSctoh-
Te.ibCTBaMB .I'fe.:ia, no/rnepraerb hxb neraafimiiMB iiaitasaniaMT, 1137,
onpen'fe.ieniibiXB sa to bt, y.ioaieiiin JlapcTna IIo.ibCKaro o Hana- 3aniaxrb, pyKOBoacTByacb imcrpyimieio nananiioio 28 HoaSpa (10 iteiiaSpaj 1847 r. HaurfeCTHiiKOMB ma Cynom,
5
W
2
.
O bjaśn ien ie, j a k p o stęp o w ać z to w a ra m i d e fra u d o w an e m i n je te m i w e w n ą trz k ra ju .
(d. 7 (19; Marca 1851 r.)
do
Rządu Gubernialnego N.
Ko3imissya Rządowa Przychodów i Skarbu.
Raportem z dnia 13 (25) Stycznia r. b. N° 3,985, dono sząc o ujęciu towarów defraudowanych w Leśnictwie Rajgród, w punkcie zwanym Wielkie Grzędy od strony Rossyi, które do policyi w Augustowie odstawione zostały, Rząd Gubernialny, ze względu, jakoby nowa Ustawa nie wskazywała, jak z podobne go rodzaju towarami, wewnątrz kraju zatrzymywanemi, Urzędy Policyjne postępować m ają, uprasza o udzielenie w tym wzglę dzie objaśnienia, dła poinformowania następnie pomienionych Urzędów.
W załatwieniu raportu tego Kommissya Rządowa oznaj mia Rządowi G ubernialem u: że właśnie Ustawa Celna od dnia 1 (13) Stycznia r. b. obowiązująca, dokładnie i szczegółowo przepisuje prawidła postępowania w razie ujęcia towarów de fraudowanych wewnątrz kraju, mianowicie też art. 935 wska zuje: że towary zatrzymane po za obrębem 21 wiorstowym od granicy, czy to z defraudantem lub bez, winny być dostawione do Burmistrza najbliższego miasta, gdzie w myśl art. 956 B u r mistrz dopełniwszy rewizyę i opis onychże w myśl art. 957, 958 i 963 wskazanym, odeśle je następnie w myśl art. 965 do najbliższej komory.
6
Pierwsze badanie, czy defraudant będzie wiadomy lub nie, stosownie do a rt 967 i 974 Ustawy, dopełnione być winno przez Burmistrza, do którego towary dostawiono,^ sposob zas w jakim to wykonać należy i następne postępowanie, wskazu ją dokładnie przepisy w Oddziale 4, Rozdziale 2, Ustawy e^ eJ zawarte, tudzież art. 924 i 927 Oddziału I, w tymże rozdziale.
Co się tycze zapytania Rządu Gubernialnego, jak postępo wać należy w razie, gdy łącznie z towarami ujęte będą objekta tabaczne, Kommissya Rządowa kwestyą w tym względzie zby teczną uw aża, wiadomo bowiem Rządowi Gubermalneinu z R eskryptu z dnia 11 (23) Stycznia r. b. N° 3,711: że rozpozna wanie spraw tabacznych, tylko o defraudacye z Rossyi do Polski, i o bezprawne plantacye, pozostawione jest i nadal Rządowi Ou- bernialnemu i Kommissyi Rządowej; rozpoznawanie zaś spraw o defraudacye tytoniów i tabak z Pruss przed dniem 1(13) Stycznia r. b. spełnione, oddanem zostało oddzielnym władzom. Z objektami przeto tabacznemi, czy to oddzielnie lub razem z towaram i z Pruss przemyconemi i w kraju tutejszym ujętemi postępować należy tak, jak z innemi towarami, wedle zasad w przywiedzionych poniżej artykułach Ustawy Celnej ws ma zanych.
w Warszawie, d. 7 (19) Marca 1851 r. N° 8,966.
7
N= 3.
W sk a z a n ie z
Ustawy
C elnej obow iązków n a W ła d z e A d m in is tra c y jn o -P o lic y jn e w łożonych.(<1, 23 Mai ca (4 Kwietnia) 1851 r.)
do
Rządu Gubernialnego N.
Kommissya Rządowa Spraw Wewnętrznychi Duchownych.
Na j w y ż e j zatwierdzoną Ustawą Celną dla Królestwa Pol
skiego w d. 5 Listopada r. z. włożone zostały na władze aclmi- nistracyjno-policyjne, a w szczególności na Burmistrzów i Wój tów Gmin, różne ważne obowiązki, związek ze służbą celną
mające. . . ,
Rzeczona Ustawa wprowadzoną została już w wykonanie od dnia 1 (13) Stycznia r. b., dotąd jednak nie jest objętą Dziennikiem Praw , Władze więc Adm inistracyjno-Policyjne ińe posiadają żadnej wiadomości o obowiązkach na nich tąz
Ustawą włożonych. . -d i .
D la spiesznego zaradzenia temu, Kommissya Rządowa w wykonaniu rozkazu JO . Księcia Namiestnika Królestwa z dnia 6 (18) Lutego r. b. N° 194, przesyłając Rządowi Guber- nialnemu wyciąg z Ustawy Celnej tych przepisów, które w ści słym są związku z czynnościami władz administracyjno-policyj- nych, poleca: ażeby takowe niezwłocznie przez Dziennik Gu- bernialny obwieścił, wszystkim władzom admimstracyjno-poli- cyjnym rozesłał, i ścisłe stosowanie się do tychże przepisów zalecił.
w Warszawie, d. 23 Marca (4 Kwietnia) 1851 r. N° 2,830/6,251.
8
Anneks do N= 3-go.
Wyciąg przepisów z Ustawy Celnej dla Królestwa
Polskiego przez
N a j j a ś n i e j s z e g o Panapod dniem 5
Listopada 1850 r. zatwierdzonej, mający cli związek
z służbą i obowiązkami władz
administracyjno-policyjnych.
30. W celu zapobieżenia przemycania towarów przez grani cę, na władze miejscowe wkłada się obowiązek ścisłego przestrze gania, aby na przyszłość żadne zabudowania dawne nie były przestawiane ani też nowo wznoszone na samym szlaku grani cznym, lecz w pewnej od niego odległości, dla zostawienia wol nego po granicy przejazdu, niemniej, aby prawidła względem zostawienia szlaku granicznego, niezajętym, były stosowane do ról, ogrodów dotykających granicy, a to w celu, iżby z czasem szlak graniczny przyprowadzony został do należytego stanu, bez zbytecznego uciążenia mieszkańców.
185. Żadna W ładza, bądź cywilna bądź wojskowa w Królestwie Polskiem, nie może wydawać żadnych bezpośre dnich rozporządzeń służby celnej dotyczących, prócz Namiestni ka, którego rozkazy, jako Głównego N a c z e l n i k a kraju, wyko nywane być winny przez Urzędy Celne w Królestwie z wszelką ścisłością.
186. Wezwaniom miejscowych cywilnych i wojskowych władz, których spełnienie nie przechodzi atrybucyi Komór, też Komory czynią zadosyć i donoszą o tern każdy raz Naczelniko wi Okręgu i Departamentowi handlu zewnętrznego.
187. Naczelnicy Okręgów mocni są znosić się z cywilnemi i wojskowymi miejscowemi władzami, dla zasiągnięcia potrze bnych wiadomości lub współdziałania.
188. Jeżeli w czasie nieobecności Naczelnika Okręgu, w czynnościach Komory niecierpiących zwłoki, zajdzie potrzeba
9
odniesienia się do jakiego Rządu Gubernialnego, albo Naczelni ka Gubernii, wówczas Komora, mocna jest odnosić się do Gu bernatorów i Rządów Gubernialnych w sposobie przedstawienia, do innych zaś Urzędów przez odezwy i żądać od nich bezwło- cznego współdziałania.
189. W jednym tylko wypadku Urzędnikom celnym do zwala się żądać od Władz miejscowych albo Komendy wojsko wej, pomocy, to jest, jeżeli przy wykonywaniu swoich obowiąz ków doznają wyraźnego oporu lub nieuległości. Wszelkiej sa- mowładności zabrania się surowo.
190. Naczelnicy Wojenni, Rządy Gubernialne, Guberna torowie W ojenni i Cywilni, Urzędnicy W ładz Policyjnych miej skich i wiejskich, obowiązani są służbie celnej nieść pomoc, na pierwsze wezwanie albo przedstawienie, pod skutkam i odpo wiedzialności art. 354 i 356 Kodeksu Kar Królestwa Polskie go zagrożonej.
216. Naczelnicy Okręgowi czuwają nad utrzymaniem budowli celnych i domów straży granicznej w zupełnie dobrym stanie, znosić się będą z Rządami Gubernialnemi raz jeden do roku przy końcu zimy, albo na początku wiosny, a względem sprawdzenia robót ukończonych, (szczególniej tych, które wy konane zostały po za obrębem miasta gubernialnego) podobnież raz do roku przy końcu Września. Od prawidła tego co do te r minów, wyjmują się tylko wypadki nadzwyczajne. Koszta po dróży zwracane będą Budowniczym Rządów Gubernialnych, al bo Officerom z korpusów Inżenierow Kommunikacyj Lądowych i Wodnych, delegowanym do budowy od W ydziału Celnego zależącej, z funduszu jaki na budowę albo reperacyę jest prze znaczony, o czerń za każdą rażą należy Departamentowi donosić.
254. Należący do straży granicznej, znajdując się na swo ich stanowiskach lub na objazdach, pełnią z urzędu obowiązek szyldwachów, wszyscy zatem za takich (szyldwachów) od k a żdego uważani być winni i na ich wezwanie każdy zatrzymać się jest obowiązany. Ludzi usiłujących uciec za granicę albo przekraść się do Królestwa drogą lub sposobem zakazanym,
10
którzy by na dw ukrotne zawołanie straży, z zagrożeniem połą czone, nie zatrzymali się, straż graniczna dościga i zatrzymuje przemocą, a w razie doznanego oporu, może użyć przeciw nim broni, jeśli tego konieczna potrzeba wymagać będzie.
255. Kto z należących do straży granicznej w czasie od bywanej służby dostrzeże bandę zaopatrzoną w broń lub inne przedmioty mogące zadać kalectwo, lub też ludzi przygotowu jących się do przeprawiania się z zagranicy, winien zawołać na nich, a jeżeli się nie o d d alą, nie czekając aż go napadną w sile przemagającej, mocen jest do nich strzelić. W razie zaś gwałto wnego napadu w celu odbicia towaru, lub też napadu na osoby należące do straży granicznej, chociażby tylko w celu ich pobi cia, należący do straży mogą użyć broni tak siecznej jak palnej, z wszelkiem jednakże możliwem umiarkowaniem, a jeżeli w ta- kiem zdarzeniu kogo zabiją albo zranią, karze nie ulegają. Opie rający się zaś lub napadający, ukarani zostaną podług całej su rowości prawa.
256. Jeżeli straż graniczna w przypadkach nieuchronnej potrzeby w powyższym aidykule wspomnionych, kogokolwiek zabije lub zrani, w takim razie strażnicy niższych stopni o n a stąpionym wypadku natychm iast donoszą j^adstrażnikowi swo jego Dystansu, ten zaś, najpóźniej w przeciągu 24 godzin Do- wódzcy kompanii, który znowu bez żadnej zwłoki ezasu zawia damia Sąd właściwego Okręgu, z wezwaniem o delegowanie członka sądowego na śledztwo, a Naczelnika Powiatu o wyzna czenie Lekarza. Delegowani wspólnie z Dowódzcą kompanii zjeżdżają na gru n t dla sporządzenia obdukcyi i sekcyi, i wypro wadzenia śledztwa przepisanym porządkiem, a następnie całe śledztwo przedstawiają Wydziałowi Celnemu Kancellaryi Na miestnika.
257. Nadstrażnik dystansu, który powziąwszy wiado mość, o zabiciu lub zranieniu kogo, nie doniesie o tem właści wej W ładzy, w terminie w artykule poprzednim zakreślonym, ulegnie jednej z kar oznaczonych w art. 938 Kodeksu kar Cesarstwa.
1 1
258. Gdy z wyprowadzonego śledztwa okaże się, że straż graniczna przy zadaniu komu rany lub odjęcia życia
w
czasie pełnionej służby, nie odstąpiła od przepisów wyżej wyniszczo nych i cło zaszłego wypadku sama nie dała powodu, wolną bę dzie od sądowej odpowiedzialności i kary.259. Kto z należących do straży granicznej, w czasie peł nionej służby uchybiając przeciwko przepisom w art. 254 i 255 objętym, bez potrzeby lub zawcześnie użyje siły i broni i w tem zdarzeniu kogo zabije, o kalectwo przyprawi lub rani, ten ule gnie odpowiedzialności podług Kodeksu karnego Królestwa Polskiego.
260. Jeżeli zupełna niewinność.'"należących do straży g ra nicznej, w zarzucie niepotrzebnego lub nieumiarkowanego uży cia broni, udowodniona nie zostanie, Sąd podług uznania swe go i okoliczności sprawy, wymierzy na nich lżejszą w stopniach karę, z oznaczon}7ch na to kar w Kodeksie Królestwa, stosując się do instrukcyi wydanej przez Namiestnika dnia 28 Listopada (10 Grudnia) r. 1847 dla Sądów Królestwa.
446. Jeżeli przy rewizyi wykryje się, że towar uległ uszkodzeniu i do użycia jest niezdatny, lub zdrowiu szkodliwy; należy, nie pobierając od niego cła wchodowego, towar zni szczyć, za zniesieniem się z miejscową Władzą Policyjną pod bacznym dozorem Komory, gdy właściciele, albo od nich umo cowani, których o powodach wymagających zniszczenia uprze dzić należy, sami na to zezwolą i zezwolenie podpiszą.
447. W razie twierdzenia właścicieli lub ich umocowa nych, że tego rodzaju towary zdatne są do użytku i zdrowiu nieszkodliwe, należy, towary niedające się uważać zdrowiu za szkodliwe, oclić na zasadzie przepisów; towary zaś należące do przedmiotów kosmetycznych, wody mineralne, arty k u ły
ży
wności
i niemające należytej dobroci, albo podejrzane o zepsucie i sfałszowanie, trunki, równie jak i inne tow ary uważane za szkodliwe, należy przesyłać fizykom albo najbliższemu Urzędowi Lekarskiemu w próbkach, lub gdyby próbki nie b y ły dostateczne do rozpoznania szkodliwości towarów, w więk
— 1 2
szych ilościach poci pieczęcią Komory i na koszt właściciela, który również swoim kosztem dostawi napowrót na Komorę zbywającą do wypróbowania w Fizykacie lub Urzędzie Lekar skim, ilość towaru.
448. Towar uznany przez Fizyka lub Urząd Lekarski za kwalifikujący się do zniszczenia, Komora winna natychm iast zniszczyć, za zniesieniem się z W ładzą policyjną. Towar uzna ny za nieszkodliwy wydać należy właścicielowi w porządku przepisanym.
449. Po zniszczeniu towarów niezdatnych do użycia albo szkodliwych, Komory żądać mają od Urzędników policyjnych, obecnych przy zniszczeniu towarów, poświadczenia na dowo dach celnych, kiedy i w jaki sposób zniszczenie towaru nastąpi ło; obecni przy tern Urzędnicy celni, powinni na tychże dowo dach zaznaczyć, iż się przy zniszczeniu towarów znajdowali.
567. Furm ani lub prowadzący towar, odsyłani do ocle nia z Komor wchodowych do składowych, nieodzownie są obo wiązani mieć zawsze przy transporcie list konwojowy, w razie zaś hnwhjjpi nieokazania go, chociażby u beczek, skrzyń, pak i innych collis z towarami plomby znajdowały się, W ładza po licyjna miejska lub wiejska, powinny transport zatrzymać i ode słać pod swoim konwojem, bez najmniejszej zwłoki na koszt właścicieli do Komory Składowej, do której towar, według Avskazania prowadzącego będzie przeznaczonym, ściśle bacząc na zachowanie całości collis i plomb. O każdem w podobny sposób zatrzymaniu transportu, miejscowe Władze policyjne m a ją bezzwłocznie donosić Gubernatorom Cywilnym, z wyszczegól nieniem znalezionej liczby collis, plomb do nich przyłożonych, tudzież której Komory są plomby, niemniej nazwiska prow a dzących transport, nazwiska właścicieli lub adressantów tow a rów, podług wskazania wekturantów, tudzież do której Komo ry Składowej towar był zadeklarowany i odesłany; G uberna torowie zaś o wszystkich tych szczegółach bezwłocznie doniosą Ministrowi Finansów.
1 3
569. Prowadzący towar, który w drodze napotka prze szkodę, dalej jechać mu niedozwalającą, powinien dla uniknie- nia odpowiedzialności, za nieodstawienie towarów do Komory Składowej w terminie listem konwojowym zakreślonym, oznaj mić to Komorze gdzie taż w miejscu znajduje się, a jeżeli nie ma Komory, W ładzy policyjnej najbliższego miasta, która za znaczy na liście konwojowym czas zgłoszenia się prowadzącego towar, jaką przywiódł przyczynę na usprawiedliwienie się, że jechać dalej nie może i czyli usprawiedliwienie to jest rzetelne.
Świadectwa osób prywatnych, w miejsce świadectw prze pisanych od Komór albo Władz policyjnych, nie będą przyj mowane.
584. Właścicielowi collis z towarem, który w drodze z Komory Wchodowej do Składowej spłonie lub zatonie, nale ży bez pobierania cła i kary, zwrócić kaucyę lub poręczenie, jeżeli to świadectwem Władzy policyjnej miejsca gdzie towar
spłonął lub zatonął, udowodni.
783. Transporta towarów tranzytowych powinny być sprawdzane w miastach wskazanych w wykazie dróg tranzyto wych, w Cesarstwie przez Policmejstrów albo Gorodniczych, (a w Królestwie Polskiem przez Prezydentów miast) wspólnie z Członkami Magistratów. Wzmiankę o sprawdzeniu transportu ci Urzędnicy obowiązani są zamieścić na listach konwojowych.
784. Sprawdzenie polega na dokładnem lecz jak najry- chlejszem obejrzeniu plomb do pak przyłożonych, jakoteż sa- mychże pak, a skoro zgodnemi się okażą z listem konwojowym, należy to niezwłocznie na liście rzeczonym poświadczyć i trans port niebawem w dalszą puścić drogę.
785. Dopuszczający się zwłoki w sprawdzeniu transpor tów, ulegną karze na korzyść właściciela po 2 ruble od każde go wozu na dobę, jeżeli collis w należytym stanie znelezione zostaną.
786. Jeżeli przy sprawdzeniu transportu odkryje się, że osznurowanie i plomby na ambalażach uszkodzone zostały tak dalece, iż towar mógł być z paki wyjęty, wówczas Policmejster
1 4
lub Gorodniczy w Cesarstwie (a Prezydent w Królestwie) wspól nie z Członkiem Magistratu powinni sporządzić oddzielne świa dectwo rewizyjne, objaśniając w niem dostrzeżone uszkodzenie, jak również zeznania wekturanfów o powodach z jakich nastą pić mogło.
^87. Świadectwo rzeczone dołączyć należy do listu kon wojowego, z adnotacyą na temże o jego dołączeniu, uszkodzone zaś collis winny być opieczętowane przez Policmejstra lub Go- rodniczego, (a w Królestwie przez Prezydenta) wspólnie z Człon kiem Magistratu
788. Następnie cały transport puszczony być winien w dalszą drogę do miejsca przeznaczenia, a sprawdzający obo wiązani są przesłać niezwłocznie pocztą, tak wchodowej jak wydlodowej Komorze, po jednej kopii załączonego do listu kon wojowego świadectwa.
789. Jeżeli przy sprawdzeniu transportów w ciągu drogi, prowadzący oświadczą, iż list konwojowy przypadkowo zagu bili, plomby jednak tranzytowe okażą się w całości, Policmej- ster ^ lub Gorodniczy, (a w Królestwie Polskiem Prezydent) wspólnie z Członkiem M agistratu, powinni sporządzić spis wszystkich collis z towaram i, doręczyć go prowadzącemu i je dnocześnie przesłać takież spisy Komorze wchodowej i Komorze do której tow ar ma przeznaczenie.
792. Jeżeli wekturanci wskazanym dla tranzytu tr a k tem jechać nie będą mogli, lub napotykają w transporcie j a kie bądź przeszkody, powinni o tem oznajmić Policmejstrowi lub Gorodniczemu, (a w Królestwie Polskiem Prezydentowi lub Burmistrzowi) najbliższego miasta, który z Członkiem Magi stratu zapisze na liście konwojowym datę zgłoszenia się wektu- rantów i przyczyny przez nich przywiedzione, dla których inny tra k t obrali.
793. W takim wypadku Policmejster lub Gorodniczy, (a Prezydent lub Burmistrz w Królestwie) wspólnie z Członkiem M agistratu obowiązani są dopełnić sprawdzenie transportu z l i stem konwojowym co do całości plomb i liczby collis.
1 5
794. Prowadzący tow ary tranzytowe, którzy opuściwszy trak t przepisany, udadzą się inną drogą, nie oznajmiwszy o tem Policmejstrowi lub Gorodniczemu, (a w Królestwie Polskiem Prezydentowi lub Burmistrzowi) w najbliższern mieście lub też umyślnie trak t rzeczony objadą, ulegną karze po ru b lu za k a żdą ujechaną wiorstę po drodze dla tranzitu niewskazanej. Nie przedstawienie listu konwojowego do sprawdzenia w miastach do tego oznaczonych, ściągnie na prowadzących transport karę 50 rubli za każdy raz, bez względu na należyty stan collis.
795. Właściciel towarów tranzitowych, który z jakich- bądż przyczyn zamierzy zmienić ich przeznaczenie i sprzedać je na konsumcyę wewnętrzną, w drodze uskutecznić tego nie bę dzie mocen, lecz powinien udać się do najbliższego na trakcie tranzitowym leżącego miasta, oznajmić o tem Policmejstrowi lub Gorodniczemu, (w Królestwie Prezydentowi lub Burmistrzo wi) i żądać paszportu do najbliżej położonej Komory głównej.
796. Policmajster lub Gorodniczy (w Królestwie Pol skiem Prezydent lub Burmistrz) miasta, do którego właściciel z podobnem żądaniem zgłosi się, wydawszy mu paszport, łącznie z Członkiem Magistratu, zawiadomi o tem niezwłocznie tak głó wną Komorę do której towar ma być dostawiony, jakoteż obie Komory Wchodową i Wychodową.
829. Transporta towarów tranzitowych, ulegają spraw dzeniu w miastach Gubernialnych i w Warszawie, jeżeli tamtę dy iść będzie ich droga. Sprawdzenie to dopełnią w pierwszych miastach, Prezydent wspólnie z Członkami Magistratu, w W ar szawie zaś Komora Składowa, i wzmiankę o jego dopełnieniu podpiszą na liście konwojowym.
833. Właściciel towarów tranzitowych, który z jakich- bąclź przyczyn zamierzy zmienić ich przeznaczenie i sprzedać je na konsumcyę wewnętrzną w Królestwie, w drodze uskutecznić tego nie będzie mocen, lecz powinien udać się do najbliższego na trakcie tranzitowym leżącego miasta, oznajmić o tem Prezy dentowi lub Burmistrzowi i żądać paszportu do Warszawy, z po wodu, że oclenie na wewnętrzną konsumcyę towarów tranzito
16
pierwotnie przeznaczonych, dozwala się tylko na Komorze Składowej Warszawa.
834. Prezydent lub Burmistrz do którego właściciel zpo- dobnem żądaniem zgłosi się, wydawszy mu paszport łącznie z Członkiem Magistratu, zawiadomi o tern niezwłocznie tak K o morę Składową Warszawa, do której towar ma być dostawiony, jakoteż obie Komory Wchodową i Wychodową.
857. K arty do gry zagraniczne, w razie wykrycia, konfi skują się i odsyłaję do St. Petersburgskiej Rady Opiekuńczej. Przemycający i właściciele ulegają odpowiedzialności według przepisów poniżej zamieszczonych.
858. Za przemycanie kart zagranicznych, winni ulegają oprócz konfiskaty k art, karze pieniężnej rsr. 3 za każdą talię zgodnie z art. 504 Kodeksu kar Królestwa. K ara ta wymierza się na sprzedającego i na kupującego, jeżeli ten ostatni nie uprzedzi miejscowej W ładzy o kupnie k a rt zagranicznych i nie
wymieni od kogo je nabył.
Jeżeli winni, nie są w stanie zapłacić wyrzeczonej na nich kary pieniężnej, postępuje się z niemi według ogólnych co do tego przypadku przepisów, zawartych w art. 91 Kodeksu Kar Królestwa.
Uwaga. Karty zagraniczne (lo gry lub kabalistyczne używane, wykry te przy rewizyi podróżnych z zagranicy jadących, nie mogą, być im zostawione w najmniejszej nawet ilości, lecz winny być zabrane i odesłane do Rady Opiekuńczej w St. Petersburgu. Jeżeli podróżni nie starali się ukryć kart u nich znalezionych, kara pieniężna w artykule niniejszym ustanowiona nie ma za stosowania.
860. Zagraniczne karty do gry, ujęte w obrębie pasu granicznego bez defraudanta, przesyłają się niezwłocznie do Departam entu H andlu Zewnętrznego, który znosi się z Expe- dycyą dochodu z k art przy St. Petersburgskim domu wycho wania, względem wspomnionej w poprzednim artykule zapłaty po 72 kopiejek za każdy tuzin talij.
1 7
861. Zagraniczne karty do gry ujęte w obrębie pasu gra nicznego z defraudantem lub też po za obrębem tegoż pasu, czyli w głębi k ra ju , oddawane być winny do miejscowej Poli- cyi, od której ujmujący oczekiwać mają na wynagrodzenie przypadające im z mocy art. 1073.
890. W ykryte razem z towarami zagranicznemu tow ary wyrobu krajowego, opatrzone cechą fabryczną, podejrzenia nie wzbudzającą, winny być uznane za krajowe nieulegające konfi skacie i mogą tylko w razie potrzeby posłużyć na zabezpiecze nie przypadającej kary pieniężnej, zarówno jak każdy inny to war na zasadzie przepisów celnych.
g o i. Przeciwnie wykryte razem z przemycanemi towary podane za krajowe, lecz nieposiadające cechy ich pochodzenie udowadniającej, ulegają konfiskacie nie wchodząc w rozbiór ich pochodzenia.
Uwaga. Gdy ujęte lub zakwestyonowane zostały towary ocechowaniu ulegające, cechą nieopatrzone, właściciel ich, przedawca lub przewożący oświądczy, że towary te bez żadnego wyłączenia są wyrobu krajowego, należy przywołać do sprawdzenia zna wców, a gdy przy rewizyi którykolwiek towar zagraniczny, a tern samem jako nieocechowany, za przemycony uznany zo stanie, należy od dalszego sprawdzenia odstąpić i wydać de- cyzyę konfiskującą, na zasadzie poprzedzającego artykułu, tudzież wymierzyć karę za wszystkie bez wyjątku towary, ocechowaniu ulegające, cechą nieopatrzone, chociażby przy rozpoczęciu sprawdzenia, niektóre z nich uznane były za vvy- robek krajowy.
908. Kto własnemi lub cudzemi końmi, furm anką albo statkiem, świadomie przewozić będzie niedeldarowane na Ko morze towary, ulegnie, jeżeli wykaże właściciela, karze pienię żnej od 30 do 60 rubli.
909. Takiej samej karze pieniężnej ulegną miejscowe po licyjne władze, jako to: Burmistrze i Wójci gmin, jeżeli w mia steczku albo wiosce leżącej w obrębie pasu granicznego, lub w blizkości tegoż w ykrytym zostanie skład przemyconych to warów zagranicznych.
915. Wszyscy zawiadujący dobrami rządowemi lub pry- watnemi położonemi w obrębie wiorst 21 od granicy, mają ści sły obowiązek: 1) Nieść Avszelkie zależne od nich współdziała nie, dając niezwłoczną pomoc urzędnikom i straży granicznej w razach wyrządzonego im gwałtu i nietylko niepowinni u k ry wać tak w czasie śledztwa jak i po ukończeniu onego ludzi
udział w przest,ępstAvie tem mających, lub o nie podejrzanych, szczególniej zaś tych, którzy opuścili na czas swoje zamieszka nie, lub wyszli za granicę, aby potem do domu poAA^róciwszy, mogli na noAvo oddawać się przemycaniu, lecz obowiązani są wskazyAvać ich miejscoAvej zAvierzchności — 2) Zwracać szcze gólną baczność na ludzi podejrzanych o defraudowanie i przed stawiać ich NaczelnikoAvi Powiatu do wydalenia za obręb 21 werstowy; w razie uzasadnionych av pewnej mierze podej rzeń, powyżej Avymienione podejrzane osoby, avrazie jaAvne-
go z ich strony pobłażania defraudantom, oddane zostaną pod Sąd.
916. W ydaleni z mocy art. 902 za obręb 21 werstoAyy, samoAvładnie doń Avracający, ulegną za pierAvszym razem zam knięciu avdomu poprawy od 6-u miesięcy do roku 1-go; za d ru gim razem zesłaniu na mieszkanie do jednej z odległych Guber- nij oprócz Syberyjskich, z zamknięciem od 6-u miesięcy do ro ku I-go, lnb jeśli nie są praAvem od kar cielesnych wyłączeni, zamknięciu avdomu roboczym od roku 1-go do lat 2-ch. Ci zaś
którzy avrzeczonym obrębie świadomie dadzą im przytułek,
ulegną karom na ukrywających przestępców w art. 131 Kod. Kar Królestwa oznaczonym.
922. Sprawy defraudacyjne ulegają rozpoznaniu władz sądoAyych, bez Aypływu Komor, gdy obwiniony o przemycenie Avedług istoty ciążącego go zarzutu, może z mocy przepisów ob jętych avrozdziale 1-m niniejszego działu być A\rskazanym na
karę osobistą, lub też chociaż tą karą nie jest zagrożonym, gdy albo on sam albo Avskazany przez niego właścieiel lub przewo żący towar, do Aviny nie przyznają się.
923. Sprawy defraudacyjne ulegają, rozpoznaniu Komor Celnych, gdy obwiniony o defraudacye według istoty ciążącego go zarzutu, może być wskazanym na samą tylko karę pienię żną, z konfiskatą towaru lub bez, a przytem on sam lub też wskazany przez niego właściciel, albo przewożący, przyznają się do winy.
927. W sprawach defraudacyjnych, ulegających z mocy art. 923 wyłącznemu rozpoznaniu Komór Celnych, prowadzi śledztwo:
a)
Komora, gdy towar tamże przy rewizyi lub teżavodległości nie więcej werst 21 od granicy w ykrytym został —
b)
Policya (Burmistrz lub W ójt gminy), gdy towar był w ykry tym w odległości od granicy werst 21 przenoszącej.929. Przy śledztwie prowadzonem przez Komorę, obe cnym jest D eputat ze strony miejscowej władzy policyjnej (Burmistrz albo W ójt gminy), wyjąwszy przypadki w których towar w ykrytym został przy rewizyi na Komorze odbytej, lub w których towar albo defraudant przez ujmującego został na Komorę dostawionym.
930. Nawet w sprawach w których prowadzenie śledztwa należy do Sądu, początkowem dochodzeniem zajmuje się Ko mora, gdy towar w ykrytym został w odległości nie więcej 21 wiorst od granicy; W ładza Policyjna zaś gdy wykrycie nastą piło
w
dalszej od granicy odległości, w pierwszym razie prze znaczonym będzie Deputat Policyi, stosownie do przepisu obję tego w art. 929.935. Ujmujący lub wykrywający defraudantów lub de- fraudowany towar, obowiązani są: 1) starać się przy ujmowa niu tow aru defraudowanego, o ujęcie samychże defraudantów — 2) ujęty tow ar i defraudantów dostawiać, nie zatrzymując się nigdzie i nie zbaczając z drogi do Komory, jeżeli ujęcie nastąpiło w obrębie 21 wiorst od granicy, do Burmistrza najbliższego miasta, w razie ujęcia w znaczniejszej odległości — 3) niewolno ujmującym rewidować ujętego na defraudacyi towaru, paki otwierać lub co bądź z towaru uronić — 4) ujmujący których- by przekupić usiłowano, winni wraz z towarami dane sobie
2 0 —
pieniądze lub rzeczy dostawić, nie tracąc przez to prawa żąda nia ich zwrotu.
937. Towarów ujętych, prowadzonych do Komory, lub do W ładzy Policyjnej, nikt nie ma prawa zatrzymywać lub rewi dować po drodze.
947. Kto o towarach zakazanych lub od których cła nie- opłacono, posiada wiadomość gdzie się znajdują, gdzie są u k ry te lub którędy są prowadzone, obowiązany jest o tem donieść.
948. Denuncyacyą można podać na Komorze, a gdzie jej niem a, w miejscowym Urzędzie Policyjnym, można również po dać ją do W ładz nad Komorami i Policyą przełożonych.
949. Denuncyacye mają być oparte na jasnych i pewnych dowodach, donoszący winien w podanej przez siebie denuncya- cyi uwiarogodnić, że o przedmiocie mówi z własnej wiadomości, a nie z prostego podsłuchu.
950. Denuncyacye mają być czynione na piśmie z podpi sem donoszącego, jeżeli donoszący pisać nie umie lub dla słabo ści nie jest w stanie, mogą być podane ustnie; w pierwszym ra zie sporządza się protokół przyjęcia denuncyacyi podanej na piśmie, w drugim denuncyacya winna być dosłownie zamiesz czona w protokóle, który Urzędnicy W ładzy denuncyacyę przyjmującej, podpiszą, a donoszący podznaczy trzem a krzyży kami lub innemi znakami, jeżeli zaś dla słabości podpisać się ani podznaczyć nie jest w stanie, może go w tem kto inny prze zeń uproszony zastąpić.
951. Denuncyacya winna obejmować w sobie: 1) w ja kiem miejscu, domu, sklepie, spichrzu lub magazynie towar znajduje się, zkąd, dokąd, jaką drogą jest prowadzony, lub na jakim statku był lub ma być przywieziony — 2) jaki mianowi
cie towar jest defraudowany, w jakiej ilości, jeżeli o tern dono szącemu wiadomo i czyją jest własnością, kto go przywiózł i złożył lub kto go prowadzi — 3) okoliczności na których opiera się denuncyacya — 4) rok, miesiąc i dzień, tudzież n a zwisko i stan donoszącego.
2 1
952. Donoszący złoży przy podaniu zabezpieczenie, bądź w papierach Instytucyj Kredytowych Cesarstwa lub Królestwa, bądź w innych wartościach na summę najmniej rsr. 50, jeżeli takiego zabezpieczenia złożyć nie jest w stanie, winien dać po ręczenie dwóch znanych w miejscu i odpowiedzialnych osób, a to w celu, aby jeżeli towar o którym doniósł nie wynajdzie się, osoba o denuncyacyą obwiniona była wynagrodzona za straty, jakie ją z tego powodu spotkać mogły.
Uwaga. Przepis w artykule niniejszym objęty, nie stosuje się do śle dzeń i ujęć czynionych na zasadzie rozporządzeń przez Zwierz chność Celną lub Policyjną wydanych, w wypełnieniu obo wiązku prawem na nią włożonego.
953. Denuncyacye niepoparte zabezpieczeniem, ani porę czeniem osób odpowiedzialnych, lub uczynione tylko z posłu chu, albo w przedmiocie towarów już nieistniejących, przyjmo wane i rozpoznawane nie będą.
Uiuaga. Zwierzchność Celna lub Policyjna może jednakże śledzić de- fraudacyi, gdy z uczynionego sobie bezimiennie doniesienia lub wskazanych poszlak, ma powód do mniemania, że towar przemycony gdziebądź jest ukryty lub piuwadzony.
954. Należy zachować w tajemnicy każdą denuncyacyę, aż do chwili rozpoczęcia na jej zasadzie śledztwa.
955. Jeżeli denuncyacya okaże się fałszywą, donoszący winien będzie wynagrodzić oskarżonemu, po udowodnieniu, wszelkie denuncyacyą zrządzone mu straty; winien nadto bę dzie zwrócić wydatki poniesione przez Komorę lub Policyą, z powodu śledztwa na podstawie jego denuncyacyi prowadzo nego; w razie niewypłacalności donoszącego, odpowiedzialnemu stają się poręczyciele, prócz tego donoszący oddaje się pod Sąd, dla ukarania go według prawa (zobacz art. 641 i 642 Kodeksu Karnego Królestwa.
956. Po dostawieniu towarów na Komorę lub Policyę (art. 945 N° 2) należy bezwłocznie przystąpić do ich rewizyi i opisu w przytomności ujmującego, tudzież deputata ze strony fabrykanta, jeżeli ten w miejscu się znajduje.
22
957. Protokół tej czynności obejmować m a: 1) oznacze nie czasu, w którym tow ary w ykryte lub ujęte zostały, 2) na zwiska ujmujących, 3) nazwiska osób ujętych z towarami, 4) rodzaj i ilość towarów, 5) wymienienie szczególnych znaków każdego towaru, jako to: koloru, cech fabrycznych, i t. p., 6) opis zaprzęgu, jeżeli z nim towar został ujęty, 7) opis powierz chowności każdego collis, jako też znajdujących się na nich sy- gnów i pieczęci, z oznaczeniem wagi brutto, 8) okoliczności towarzyszące ujęciu.
Uwaga. Zeznania donoszących, ujmujących i świadków, mają być przyjmowane na Komorach wjęzyku polskim, jeżeli osoby te nie znają dostatecznie języka rossyjskiego; zeznania także osób język rossyjski znających, powinny być tlómaczone na ję zyk polski, jeżeli sprawa ma być oddana pod rozpoznanie Są dów w Królestwie.
958. Po spisaniu protokółu, towary należy upakować w collis tak, ażeby nic z nich wyjąć nie można było i opieczęto wać pieczęcią W ładzy, która sporządziła protokół; dozwala się ujmującym i deputatowi fabrykantów gdzie się takowy znajdu je, na collis z towarami lub na samych towarach, według tego jak będzie stosowniej, przyłożyć swoje pieczęcie.
959. Sporządzający protokół, podpiszą się na nim wraz z ujmującym lub osobą przez niego do podpisania upoważnioną.
961. W razie otrzymanej denuncyacyi lub istniejącego podejrzenia, że w jakiem miejscu ukryte są przemycone towa ry, dla dopełnienia icb rewizyi i ujęcia, udać się mają wraz z donoszącym: Urzędnik Komory, przy assystencyi Urzędnika Policyjnego, jeżeli rewizya ma się odbyć w miejscu leżącem w obrębie 21 wiorst od granicy, lub też sam Urzędnik Policyj ny (Burmistrz lub W ójt gminy), z przybranem i 2-ma lub 3-ma z okolicy świadkami, jeżeli miejsce wskazane leży za tym obrębem.
962. Rewizye powinny być odbywane w domach służbie Bożej poświęconych, w obecności Naczelnika Pow iatu lub Urzę
strony W ładzy Duchownej; w koszarach i innych kwaterach przez-wojsko zajętych, w obecności deputata ze strony Władzy wojskowej; na stacyach telegraficznych w obecności officera de legowanego w tym celu przez Naczelnika Dystansu Telegrafi cznego, przestrzegając, aby dopełniający rewizyi, nie wchodzili do sal obserwacyjnych, do których wstęp pod żadnym pozorem nie jest dozwolonym; w domach do pocztowego lub innego od dzielnego Zarządu należących w obecności deputata ze strony tegoż Zarządu.
963. Przy odbywaniu rewizyi stosować się należy do ogólnych w tym przedmiocie w Królestwie Polskiem obowią- zujących przepisów; znalezione przy rewizyi przedmioty, winny być w myśl przepisów powyżej w art. 956, 957 i 959 objętych, opisane i oszacowane (art. 960) protokół rewizyi podpisać mają donoszący tudzież gospodarz domu lub mieszkania, gdzie towa ry wykrytem i zostały — tow ary należy upakować w collis i opieczętować pieczęciami dopełniających rewizyi, gospodarza, tudzież donoszącego, jeżeli tego zażąda.
964. Rewizye w domach tudzież w miejscach w art. 962 wymienionych, mogą być odbywane tylko w czasie od wschodu do zachodu słońca; w nocy nie mają miejsca, lecz w razie po dejrzenia że gdzie’bądź znajdują się przemycone towary, należy przedsięwziąść stosowne kroki celem zapobieżenia ich usunięcia przed rozpoczęciem rewizyi.
965. Przemycone towary których opis dopełniony został przez samą tylko Policyę, bez współdziałania Komory, mają być niezwłocznie potem odesłane na najbliższą Komorę, która sprawdzi opis ich w Policyi zrobiony i dopełni oszacowania, w zastosowaniu się do przepisu objętego w art. 960.
967. Gdy tow ar ujęty zostanie bez właściciela lub prze mycającego, Komora albo W ładza Policyjna, według tego gdzie towar jest dostawiony (art. 935) odbierze od ujmującego zezna nie wyjaśniające okoliczności, jakie ujęciu tow aru towarzyszyły.
968. Jeżeli zeznanie ujmującego wyjaśni okoliczności: 1) mogące posłużyć do wykrycia właściciela, lub defraudanta,
2 4
2) nastręczające zasadne podejrzenie, że ujmujący umyślnie nie ujął, i nie dostawił defraudanta, albo, 3) okazujące, ze ujęte to w ary nie zostały dostawione w-całości, albo 4) że przez niedo starczenie ujmującym należytej pomocy z czyjej bądź strony,, albo nie wszystkie towary ujęte zostały, albo defraudanci ujść zdołali, lub, 5) że w celu odbicia towarów, napad by ł uczynio ny na ujmujących, 6) że towary zostały przemycone przez gra nicę przez osobę wiadomą, Komory lub Policya obowiązane są po świeżych śladach dochodzić wytkniętych w artykule niniej szym okoliczności, względem których zeznanie dostarczyło
ivy-jaśnień.
t
,
974. Gdy właściciel lub defraudant towarów jest wiado mym Komora lub Władza Policyjna stosownie cło tego gdzie się obwiniony znajduje (art.927) postąpi przy wyprowadzeniu śledztwa według następujących przepisów:
975. Po dostawieniu prowadzącego towary, lub tego ko go on za właściciela lub defraudanta wskaże, należy bezzwłocz nie tak od ujmującego jak od obwinionych o defraudację przy jąć zeznanie w przedmiocie okoliczności dotyczących ujęcia lub
wykrycia, tudzież właścicielstwa towarów.
976. W badaniach należy szczególniej zwracać uwagę na wyśledzenie, przez który punkt granicy towary przemycone zo stały i czyli w tern nie pomagała służba Celna, bądź nieprawem współdziałaniem, bądź niedbalstwem w pełnieniu swoich obo wiązków — o ostatnim z tych przypadków, prowadzący śledz two winien niezwłocznie zawiadomić Zwierzchność przełożoną nad podejrzanemi o przestępstwo lub zaniedbanie.
977. Śledztwo będzie protokólarnie prowadzonem, w pro tokóle objąć należy: 1) nazwiska ujmujących, 2) okoliczno ści ujęciu towarzyszące, 3) nazwisko, stan, wyznanie, i ) - sopis, miejsce zamieszkania właściciela, lub defraudanta to warów, tudzież jak i i gdzie posiada majątek, 4) czyli i ile razy był już poprzednio pociągany do śledztwa i kara ny w zarzucie przemycania towarów. Sporządziwszy w tym sposobie protokół, należy badanemu odczytać go i uzupełnienia
lub zmiany jakie uczynić zażąda, zapisać na końcu. Gdyby obok defraudacyi popełnione było inne przestępstwo, należy oddziel nym objąć je protokółem.
978. Jeżeli z wyprowadzonego przez Komorę lub W ła dzę Policyjną śledztwa, okaże się, że sprawa o defraudacyę to warów, ulega w myśl art. 922 i 924 rozpoznaniu Sądowemu, lub gdyby obok defraudacyi towarów, popełnione zostało inne przestępstwo, obwinieni wraz z spisanym wedle art. 977 proto kółem, mają być odesłani do Sądu Policyi Poprawczej.
979. Gdy sprawa o defraudacyę towarów, w której po czątkowe śledztwo wyprowadzonem zostało przez samą tylko Władzę Policyjną, ulega w myśl. art: 923 rozpoznaniu Komo ry, W ładza Policyjna odeśle obwinionego wraz z protokółem (977) do najbliższej Komory; jeżeli zaś obwiniony z mocy art: 978 odesłanym został do Sądu, W ładza Policyjna przesyła do najbliższej Komory odpisy sporządzonych protokółów, z za wiadomieniem, do którego mianowicie Sądu obwiniony odesła nym został.
Uwaga. Aresztowanie osób obwinionych o przemycanie towarów, mo że mieć miejsce tylko wtenczas, kiedy kara pieniężna od nich przypadająca, rsr. 30 przenosząca, nie będzie zabezpieczona należytem poręczeniem albo kaucyą, we wszystkich zaś in nych przypadkach należy stosować się do ustawy przechodniej do Kodeksu kar Królestwa dnia 11 Listopada 1847 r. Na j
w y żejzatwierdzonej.
1002. Właścicieli towarów i ich umocowanych, nie nale ży wzywać do ogłoszenia decyzyi przez Policyę, ani przez ga zety, lecz ma im być doręczona awizacya z zakreśleniem sie- dmio-dniowego terminu do stawienia się, licząc od dnia do ręczenia.
Uwaga. Komora dołączy do Akt sprawy oryginały awizacyj do wy słuchania decyzyi doręczonych osobom do sprawy wchodzą cym, pi-zestrzegając aby na takowych rzeczone osoby świad czyły, datę odbioru.
2 6
1015. Zasądzona ostatnią decyzyą Komory kara pienię żna, ściągniętą zostanie ze złożonej kaucyi lub od poręczycieli. Jeżeli takiego zabezpieczenia nie ma, lub jeżeli kaucya okaże się niedostateczną, albo jeżeli ręczyciele kary nie uiszczą, Komora wzywa Rząd G ubernialny o ściągnienie całości lub części kary pie niężnej z m ajątku osób na tęż karę wskazanych, lub z m ajątku ich ręczy cieli. Rząd G ubernialny zarządza z swej strony egze- kucyą kary wspomnionej środkami policyjnemi, lub też wzywa właściwe władze o popieranie egzekucyi na drodze sądowej, stosownie do obowiązujących w Królestwie Polskiem urządzeń o ściągnięciu należności skarbowych.
1016. W razie niewypłacalności wskazanych na kary pie niężne lub ich ręczycieli, Komora wzywa Rząd G ubernialny o zamienienie im kary pieniężnej na zamknięcie w wieży na mocy art: 918 i 919 niniejszej Ustawy.
1022. Dowody w ciągu pierwiastkowego śledztwa przez Komorę lub Policyą zebrane, nie wyłączając przyznania się ob winionego i zeznań złożonych przez straż graniczną lub inne osoby, które przemycane tow ary ujęły, mogą być według uzna nia Sądu uważane za równie ważne, jak gdyby były w ciągu śledztwa sądowego przyjęte.
1024. W razie stawionego przy defraudacyi towarów oporu straży granicznej lub Policyi miejscowej, winni oddani zostaną pod Sąd Wojenny i ulegną karom oznaczonym w a rty kułach 904 i 906.
1025. W sprawach tego rodzaju, śledztwro prowadzonem będzie przez W ładzę W ojskową, z przybraniem Urzędników miejscowych karnych Sądów Cywilnych.
1026. Uznani ża winnych w sprawach o defraudacye to warów, płacą następujące koszta: 1) koszta papieru stęplowego do sprawy użytego; 2) portoryj od przesyłanych pocztą pakie- tów i papierów ze sprawą związek mających ; 3) podróży odby tych w celu wykrycia defraudowanych towarów; 4) wynagro dzenie taksatorów w sprawie użytych, i nadto 5) koszta wszel kich innych przez Policyę i Sądy poczynionych w sprawie
