• Nie Znaleziono Wyników

"Prace Historycznoliterackie" Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Prace Historycznoliterackie" Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

Antoni Jopek

"Prace Historycznoliterackie"

Wyższej Szkoły Pedagogicznej w

Krakowie

Biuletyn Polonistyczny 21/4 (70), 20-30

(2)

literatury ro sy jsk ie j w latach 1945-1977". P ierw szy prezentuje obraz w spółczesnego bibliotekarstw a radzieckiego i omawia stosunek bibliote­ karstw a polskiego do radzieckiego w latach 1918-1939. Drugi - ch arak­ teryzuje politykę wydawniczą w zak resie upowszechniania przekładów na język polski klasycznej literatu ry ro sy jsk ie j w ostatnich 32 latach.

Referatom tow arzyszyła przez cały c z a s obrad ożywiona i konstruk­ tywna d ysk usja.

Dr C ecylia Gajkowska

„PRACE HISTORYCZNOLITERACKIE"

WYŻSZEJ SZKOŁY PEDAGOGICZNEJ W KRAKOW'IE (omówienie zawartości)

Wyższa Szkoła Pedagogiczna itm. Komisji Edukacji Narodowej w K ra­ kowie wydaje od 1954 r . "Roczniki Naukowo-Dydaktyczne", tematycznie w iążące się z problemami dydaktycznymi i dyscyplinami naukowymi po­ dejmowanym oraz uprawianymi p rzez pracowników uczelni.

S e rię zeszytów o profilu historycznoliterackim zapoczątkował w

r . 196l tom "R ocznika" z podtytułem "F ilo lo g ia p olsk a. P race H istorycz­ n oliterackie" . ( Ten sam podtytuł nosi również tom 1 7 .) Następne zeszyty mają podtytuł "P ra c e H istoryczn oliterackie". Do r . 1977 wydano - w latach 1 9 6 l, 1963, 1966, 1968, 1970, 1975 - 6 zeszytów , oznaczonych osobną num eracją (I-V 1).

Redaktorem z. 1-V "P r a c H istorycznoliterackich" był p ro f. dr Jan Nowakowski, z. VI przygotowali do druku doc. dr Józef Zbigniew Białek o raz doc. dr Antoni Jopek. Zeszyt ten został zadedykowany p fo f. drowi Janowi Nowakowskiemu w czterdziestolecie działalności p isa rsk ie j oraz naukowej i dw udziestopięciolecie pracy dydaktycznej w krakow skiej W SP.

W 9 tomie "Rocznika” S . Sierotw iński ogłosił pracę "Słownik termi­ nów literack ich . T eoria i nauki pomocnicze literatu ry" (1 9 6 0 ). Publika­ c ja ta, z uwagi na brak tego rodzaju opracowań w polskiej literaturze naukowej, spotkała się wówczas z żywym zainteresowaniem studentów

(3)

21

i nauczycieli polonistów, czego dowodem były dwie następne, uzupełnio­ ne i poprawione, oddzielne edycje "Słow nika" (Wrocław 1966, 1970).

Jako 23 zeszyt "Rocznika" ukazał się w r . 1964-, pod redakcją S . F ry ciego , tom: Nauki Humanistyczne. H istoria Literatury. Językoznaw­ stwo. Dydaktyka", przygotowany przez Terenowe Studium Krakowskiej %-ższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, a zaw ierający - oprócz rozpraw J. Jarow ieckiego i A. Jopka ~ przede wszystkim publikacje polonistów rzeszow skich . Tom ten zapoczątkowuje se rię zeszytów naukowych wydawa­ nych p rzez rzeszow skie Studium Terenowe, które niebawem zostało p rz e ­ kształcone w samodzielną uczelnię.

O bjętość poszczególnych zeszytów "Rocznika" zw iększa się z roku na rok, co wiąże się m .in. ze stale w zrastającą liczbą młodych pracow ­ ników naukowych zatrudnionych w Katedrze H istorii L iteratury P olsk iej,

a później w Zakładzie L iteratury P olsk iej krakow skiej WSP, i z rozwo­ jem ich aktywności intelektualnej.

Problematyka rozpraw w "P racach H istorycznoliterackich" skupiała się początkowo przede wszystkim wokół literatu ry XIX i XX w. , z c z a ­ sem jednak następowało znamienne przesunięcie tematyczne w kierunku Młodej P olski i dw udziestolecia międzywojennego. Nie znalazły siln iej­ szego potwierdzenia w "Roczniku" zainteresow ania - zw łaszcza młodszych kolegów - literatu rą P olsk i Ludowej. Publikacje z tego zakresu o g ła sz a ­ li oni - i o g łasz a ją nadal - na łamach innych czasopism .

W kilku zeszytach " P r a c " pojaw iła się problematyka związana z tw órczością Józefa Ignacego K raszew skiego, co niewątpliwie pozostawało w związku z pracam i W. Danka, jednego z najwybitniejszych znawców

życia i dorobku artystycznego autora "S ta r e j b a śn i". Zgromadził on wo­ kół siebie wielu studentów i młodych naukowców nie tylko ze środowiska krakow skiego, którzy w swoich rozpraw ach m agisterskich i doktorskich,

a także w przygotowywanych dysertacjach habilitacyjnych, podejmowali tematykę dotyczącą tego p isa r z a .

W. Danek ogłosił w z. II " P r a c " rozpraw ę: "K raszew sk i i Walter S co tt". Ukazał w niej stosunek autora " Zygmuntówskich czasów " do mo­ delu prozy historycznej zaproponowanej i realizow anej przez

(4)

angielskie-go m istrza. Dowiódł, że K raszew ski p rz e ją ł od Scotta pewne zdobycze techniczne, ale nigdy ich nie powielał w sposób mechaniczny.

W tym samym zeszycie J. Jarow iecki zajmuje się źródłami pow ieści historycznych K raszew skiego o czasach stanisław ow skich, a w szkicu "P ow ieść historyczna K raszew skiego o k sięciu Józefie Poniatowskim i je j źródła" pośw ięca szczególną uwagę pow ieści "Pod B la ch ą ", którą konfrontuje z m ateriałami źródłowymi oraz opracowaniami naukowymi, wyzyskanymi p rzez autora w wymienionym utworze.

S . Burkot w artykule "K raszew sk i w oczach pozytywistów" ( z . II) w ykazał, jak przedstaw iciele literatu ry polskiej po r . 1863 odnosili się do zasłużonego p isa r z a starsz e g o pokolenia, biorąc pod krytyczny "o b strz a ł" przede wszystkim jego prozę o tematyce w spółczesn ej. Sto­ sunek "młodych gniewnych" do K raszew skiego podlegał jednak z czasem rozmaitym fluktuacjom. Co w ięcej, autorytet m oralny, jakim cieszy ł się

stary p is a r z , skłaniał ich (m .in . Sienkiew icza, P ru sa , O rzeszkow ą, Świętochowskiego) do ubiegania się o jego poparcie. Autor rozpraw y bardziej szczegółowo egzemplifikuje swoje sp ostrzeżen ia w innymi szk i­ cu: "K raszew sk i i P ru s" (z . III), w którym zajmuje się zbieżnościami tematów i motywów zachodzącymi między "L a lk ą ” a niektórymi pow ieścia­ mi K raszew skiego.

W zeszycie II E . Lewicki zam ieścił rozpraw ę "Pedagogika afirm acji życia w pow ieściach J .I . K raszew sk iego", w którym dochodzi do wnio­ sku, że K raszew ski stworzył sw oisty zary s nauki o różnych odmianach sz c z ę śc ia , przyjm ując zasadnicze rozróżnienie, jakie zachodzi między szczęściem -przyjem n ością a szczęściem -spokojem sumienia.

H. K rzyżak z aję ła się funkcją stylizacyjną przysłów w "Pamiętniku

M roczka" (z . VI)* W zakończeniu tej rozpraw y, p o ru szającej tematykę z pogranicza h istorii literatu ry i językoznawstwa, autorka dochodzi do wniosku, że konstrukcje przysłowiowe zbliżyły język bohatera do mowy potocznej i podkreśliły w niej jedną z istotnych cech - konkretność o b ra­

zowania.

T . Nowacka penetrowała wybrane problemy opowiadań romantycznych K raszew skiego (z . I V ) , a w ścisłym związku z tym szkicem pozostaje je j p rac a "Opowiadania o tematyce w spółczesnej J .I . K raszew skiego z

(5)

23

lat czterdziestych i pięćdziesiątych XIX w." (z . V ), w której zw róciła uwagę na k reacje bohaterów zwyczajnych i przeciętnych, jacy pojaw iają

się wówczas w prozie K raszew skiego, i przeciw staw iła ich niezwykłym bohaterom romantycznym.

Z zainteresow ań S . Burkota XIX-wieczną pow ieścią powstał jego szk ic: "S p ó r o pow ieść w latach 1852-1872" (z . I ) . Autor ważne m iejsce przypisuje w tym sporze m .in. Kraszew skiem u.

Wokół problematyki XIX-wiecznej pow ieści koncentrują się również p race B . M ałek, która w z . VI zam ieściła e se j o "^Dzienniku F ran c i­ szki K ra siń sk ie j4 Klementyny z Tańskich Hoffmanowej i jego m iejscu w rozwoju pow ieści polskiej przed 1830 r . " . a także A. Jopka, który z a j­ mował się prozą historyczną Zygmunta Kaczkowskiego (w z . I p isał o "Olbrachtowych ry c e rz a c h ", w z . II - o "M ężu szalonym ", w z. III - o "Abrahamie Kitaju" ; rozpraw y te , w zmodyfikowanej p o sta ci, w eszły w skład książki "B ard szlachty sanockiej. Opowiadania i pow ieści h istory­ czne Zygmunta K aczkow skiego", 1975). W dalszych zeszytach autor oma­ wiał pow ieści historyczne Adama Krechow ieckiego: " S ta r o s ta zygwulski"

( z . I V) , "Veto1" (z . V ), "F ia t luxf" (z . V I), we w szystkich swoich szkicach sta ra ją c się - obok analizy artystycznej tekstów -< u stalić źró­ dła i m ateriały dziejowe oraz opracowania naukowe, z których k orzysta­ li obaj p isa r z e , o k reślić stosunek zachodzący w ich utworach między prawdą dziejową i artystyczn ą, a także osadzić tw órczość obu p ro zai­ ków na tle XIX-wiecznej polskiej pow ieści historycznej.

W zam ieszczonej w z. I rozpraw ie "Poetycka lekcja Słowackiego w k raju " J. Nowakowski udowadnia, że wbrew powszechnie przyjętym

sądom o przełomowej ro li Młodej P olski w dziejach recep cji poe­ zji autora "K o rd ian a", już krajowi twórcy romantyczni chętnie i c z ę ­ sto sięgali do dorobku artystycznego Słow ackiego. Wymienia wśród nich R . B erw ińskiego, K. U jejsk iego; A. P ajg e rta , L . Sowińskiego i innych, którzy w utworach Słowackiego szukali in sp iracji artystycznej i ideolo­ gicznej dla swoich poetyckich w izji.

Z. Jagoda w szkicu "M ickiew icz, Zmorski i piosenka >>obozowaV w yjaśnia okoliczności, w jakich ów anakreontyk "obozowy" pow stał, i do­

(6)

konuje analizy artystycznej poetyckiego tekstu, zaś w rozpraw ie "Z dzie­ jów krakow skiego romantyzmu. O Józefie Łapsińskim - naśladow cy M ickie­ w icza" (z . 11) omawia tw órczość jednego z bardziej znanych poetów R ze­ czypospolitej K rakow skiej. Z tego samego kręgu zainteresow ań poezją Wolnego M iasta Krakowa zrodziła się inna rozpraw a Z . Jagody: "Anna z Schugtów T erleck a i jej udział w życiu literackim Krakowa po roku 1830" (z . 111).

Z eszyt IV "P r a c H istorycznoliterackich" przynosi m .in. teksty r e fe ­ ratów M. Romankówny, S . Burkota, M. Zięby i Z. B ry gi, wygłoszonych na ogólnopolskiej se sji naukowej zorganizowanej w Krakowie, p rzy wydat­ nym udziale pracowników K atedry, w dniach 13-14 kwietnia 1972 r . , dla uczczenia 150 rocznicy urodzin T eofila Lenartow icza^.

M. Romankówna zam ieściła także w "P ra c a c h " rozpraw ą o"Pam iętni- kach B aranow skich"(z. II). Określeniem " p a m i ę t n i k i B a r a n o w s k ic h " obej­

muje badaczka wspomnienia, które powstały w kręgu oddziaływania Igna­

cego Baranow skiego, jak również te, których był autorem czy współauto­ rem. Z a lic z a do nich "Pam iętniki" Ignacego Baranow skiego, "M emoary"

N arcyzy Zmichowskiej z 1875 r . , "Notatki do życiorysu N arcyzy Żmichow-

s k ie j", napisane przez Julię Baranow ską, "Wspomnienia o N arcyzie Żmi- chow skiej, jej rodzinie i kręgu p rzy jaciół" Julii Baranow skiej z lat 1884­ -1885, "Dziennik" M arii Baranow skiej.

Problematyka naturalizmu pojawia się w szkicach Z . U rygi. W arty ­ kule "Poetyka » S k ało tocza-p alczak a« Antoniego Sygietyńskiego" (z . II) p rześled ził on ewolucję artystyczną tego p isa r z a , silnie podkreślając ale- goryzm utworu. W rozpraw ie "O dojrzewaniu cioci T eo si" (z . III) tenże autor za pomocą wielostronnych zabiegów interpretacyjnych (w tym rów­ nież metod statystycznych) udowadnia tezę, że Sygietyński, zachowując w swej tw órczości nieliczne, lecz strukturalnie doniosłe, składniki natura- listyczn ej prozy, wprowadza do utworów z tego okresu pierw iastki odmien­ n e, zgodne z ogólnymi przemianami światopoglądowymi i artystycznymi epoki, w jakiej powstawały. Do wzorców prozy m odernistycznej zbliżył się jednak Sygietyński dopiero w drugim dziesiątku lat XX wieku, co Z. U ryga szczegółowo omawia w eseju "Tendencje strukturalne now elisty­ ki Antoniego Sygietyńskiego" (z . IV).

(7)

Pow ieść pt. "W starym dw orze" A rtura G ruszeckiego analizuje D. Brzozow ska (z . I ) , która w syntetycznym szkicu o prozie autora "Hutni­ k a" (z . III) stw ierdza, że początek tw órczości tego p isa rz a stanowi jak gdyby przykład "spóźnionego reflek su " w stosunku do panujących wówczas tendencji naturalistycznych.

B . Faron w artykule "Z kontaktów Władysława Orkana z n aturaliz­ mem" (z . I) dowodzi, że autor "Komorników" znał dorobek polskich, a także francuskich pisarzy-n atu ralistów , zaś spośród twórców krajowych n ajsiln iej oddziałał na jego literackie początki - Reymont.

W rozpraw ie "Artyzm t> Mojego św iata« Jana K asprow icza" L . Eusta- chiewicz przeprow adza sw oistą rein terp retację tego tomiku poetyckiego. Zdaniem badacza "Mój św iat" je st n ajbardziej syntetycznym zbiorem poe­ zji K asprow icza i - obok "M archołta" - najciekawszym jego dziełem . No­ w oczesność utworu polega na umiejętnej sty lizacji na prymityw, na grote­ skowym komizmie, na krytycznym stosunku do istn iejących konwencji spo­ łecznych i moralnych (przy pozorach afirm acji) , na szukaniu baśniowo-idyl- licznej kompensacji w subiektywnej g rz e .

Do problematyki dram aturgii młodopolskiej nawiązuje też S . M razek w szkicu "Z zagadnień gestyki w utworach dramatycznych Stanisław a Przybyszew skiego" (z . V ), w którym przeprow adza dowód, że gestyka w sw ojej zmysłowej, m aterialnej postaci związana je st integralnie z posta­ ciami zmysłowymi. Tenże autor omawia w z. IV "W czesne dramaty Jerze­ go Szan iaw skiego".

W rozpraw ie "D ram atopisarstw o Stefana Żerom skiego w oczach k ry­ tyki literack iej do r . 1939" (z . VI) M. B iałota dokonał przeglądu ocen, z jakimi spotkały się przede wszystkim książkowe edycje dramatów p isa ­ r z a . W spółcześni Żeromskiemu oceniali je zw łaszcza w aspekcie ideowym i z konieczności eliminowali z tych rozważań zagadnienia artystyczne, a także pomijali konteksty genetyczne i historycznoliterackie. Ten sam autor n apisał również artykuł "Niektóre elementy konstrukcji przestrzen i i cza­ su w dramatach Stanisław a Ignacego Witkiewicza" (z . IV).

Jeden z podstawowych wątków poszukiwań historycznoliterackich J .Z . Białka obejmuje krytykę literack ą w dwudziestoleciu międzywojennym.

(8)

-W rozpraw ie "Z działaln ości krytycznoliterackiej Ignacego F ik a" (z . 1) scharakteryzow ał on postawę m arksistow skiego krytyka wobec w spółcze­ snych mu zjaw isk literack ich , o k reślił jego współudział w kształtowaniu się literatu ry , ocenił metody stosowane p rzez niego przy analizie dzieł literack ich , o p isał stanow isko, jakie Fik zajmował wobec określonych tendencji artystycznych.

W e se ju "Zaw odziński i. grupa Skamandra" (z . III) J . Z . Białek wy­ eksponował dośw iadczenia krytyka wyniesione z okresu m łodości, które w sposób istotny wpłynęły na ukształtowanie jego osobow ości. Artykuł tegoż autora "Krytyka literack a i tendencje rozwojowe prozy lat 1918­ -1939" otw iera IV zeszyt "P r a c H istorycznoliterackich ", obejmujący głównie referaty wygłoszone p rzez pracowników i doktorantów Katedry n a ogólnopolskiej konferencji naukowej zorganizowanej w dniach 7-8 XI

1968 r . p rzez Katedrę H istorii L iteratury P olsk iej WSP z okazji p ięć­ d ziesięcio lecia odzyskania niepodległości narodow ej. Tematem konferen­ c ji były wybrane problemy literatu ry polsk iej lat 1918-1939. R eferaty o g ło sili: W. Wójcik ("W kręgu problemów internacjonalnych - » Choucas« Zofii N ałk ow sk iej"), K. P tak("ę*P rzed m ieście«: między dokumentem a fikcją lite r a c k ą " ), J. Z ając ("Elem enty dramatyczne w pow ieściach Leo­ na K ruczkow skiego"), S . Żak ("N a r r a c ja w » C u d z o z ie m c e M a r ii Kun­ cew iczow ej") - ówcześni doktoranci, a obecnie doktorzy i docenci.

Rozważania nad Kuncewiczową snuje S . Żak również w artykule o "G aju oliwnym" tej autorki (z . V ). Dochodzi tu do wniosku, że w za­ k re sie schematu strukturalnego p isa rk a kontynuuje artystyczne osiągn ię­ c ia "Cudzoziem ki".

Wszystkie te artykuły przynoszą wyniki kilkuletnich badań, a zarazem d yskusji prowadzonych na zebraniach K atedry. Autorzy demonstrują ro z ­ maite stanow iska badaw cze, co uwarunkowane zostało m .in . przedmiotem ich zainteresow ań naukowych: W. Wójcik próbuje interpretow ać pow ieść Nałkowskiej przy pomocy metody socjologiczn ej, K, Ptak wydobywa wspól­ ne cechy p isarstw a członków grupy "P rzed m ieście" (dopełnieniem omawia­ nego artykułu je st rozpraw a tegoż autora "Z działaln ości literack iej » P r z e d m ie śc ia « ", z. V, w której wyzyskany został m ateriał archiwalny

(9)

or-27

nackiego i innych żyjących członków tej gru p y ), J. Z ając dowodzi, że elementy dramatyczne występują we wszystkich pow ieściach Kruczkow­ skiego, a jego postaci literack ie cechuje zw ięzłość charakterystyki i typowość rysów podporządkowana dydaktyzmowi ideowemu.

Krytyką literack ą międzywojnia zajmuje się również B . F aro n . W rozpraw ie "Leon Piwiński jako krytyk prozy n arracy jn ej" (z . II) przy ­ pomina on osobowość i działaln ość krytycznoliteracką tego badacza.

B . Faron opublikował również e se j "T w órczość Zbigniewa "Uniłow­ skiego w świetle międzywojennej krytyki litera ck iej" (z . III), rozpraw ę usytuowaną niejako na styku zainteresow ań badacza zajm ującego się mię­ dzywojenną krytyką literack ą i prozą fabularną. Tenże autor ogłosił arty­ kuł ""U źródeł osobowości krytycznej Stefana Kołaczkowskiego" (z . V I), w którym zaprezentował sylwetkę tego badacza jako człow ieka, uczonego, filozofa i pokazał zwiążki zachodzące między jego koncepcjami naukowy­ mi i krytycznoliterackim i (te o ria osobowości) i nowszą filozofią niemie­ cką.

W dorobku naukowym S . Burkota nastąpiło z biegiem lat znamienne p rzesu n ięcie: od pow ieści XIX-wiecznej do prozy okresu międzywojenne­ go i Polski Ludowej. W rozpraw ie drukowanej w z. V: "M iędzy sty liza­ c ją a p ro sto tą. (O prozie Jarosław a Iw aszkiew icza)" wydobył badacz w sposób syntetyczny najw ażniejsze problemy artystyczne oraz ideologiczne tego p isa rstw a , podkreślając wpływ poezji uprawianej p rzez Iwaszkiewi­ c z a na rozwój rozmaitych form jego wypowiedzi prozatorskich - od najw cześ­ n iejszych utworów aż po "Sław ę i chw ałę". S . Burkot podjął także temat:

"Stylistyczn e w łaściw ości prozy Stanisław a Dygata a tradycja dwudziesto­ le c ia międzywojennego" (z . IV) , w którym zainteresow ały go problemy spełniające funkcję e k sp re sji lite ra c k ie j, a niekoniecznie obliczone na przekazanie czytelnikowi określonej re la c ji e> przebiegu w ydarzenia.

R . Lubas gruntuje obszary nieczęsto penetrowane przez badaczy li­ teratury okresu międzywojennego: interesuje ją "W iersz Helionu«" na tle polskiej tradycji w ersyfikacyjnej (z . V ). W artykule tym stw ierdza: "Położenie nacisku na semantyczną rolę instrum entacji głoskowej różni poezję ^H elionu4 od futuryzmu i zbliża do I aw angardy". Ta sama autor­ ka podejmuje również problem "Motywu słońca w poezji nie

(10)

awangardo-wej<$ Krakowa lat międzywojennych" (z . V I).

D ojrzale pow ieści polityczne Juliusza Kadena-Bandrow skiego p rz e sło ­ niły - jak pisze A licja Witkowska ("Z problemów konstrukcji Zawodów« i ► Zbytków< Juliusza K adena-Bandrow skiego", z. VI) - te dwa tomy no­ wel i opowiadań. Autorka uważa je za "poligon dośw iadczalny" później­ sz e j prozy p is a r z a , z natury swej niezwykłej i oryginalnej. W "Zaw o­ dach" i "Zbytkach" współwystępują rozmaite sprzeczne niejednokrotnie nurty pojaw iające się w ówczesnej polskiej i europejsk iej prozie fab ular­ n ej.

J . Z . Białek wypowiedział się także w "P rac a c h H istoryczn olitera­ ckich" na temat literatu ry dla dzieci i młodzieży. W szkicu pt. "Janiny P oraziń sk iej poezja dla d zieci" (z . I) wnikliwie omówił tw órczość tej p isa rk i, której p rzeszło półwiekowa działaln ość literack a zadziw ia swym bogactwem i żywotnością.

Spoglądając z perspektywy czasu na dorobek literack i i pedagogicz­ ny Janusza K orczaka (% Jak kochać dziecko^, czyli o pisarstw ie Janusza K o rczak a", z. VI) , J . Z . Białek zw raca uwagę na żywotność jego prozy. Mimo jakże odmiennych od obecnych - warunków, w jakich żył i tworzył wielki pedagog, wciąż nam są bliskie jego koncepcje, a także w dużym

stopniu aktualne poglądy i propozycje wychowawcze.

E . Chudziński in teresuje się od wielu lat pisarstw em ludowym i nur­ tem wiejskim w literaturze p o lsk iej. Zaprezentował on w V zeszycie " P r a c " w spółczesnego twórcę samorodnego - Edwarda Patię ("T w órczość Edwarda P atii na tle dramatu i teatru ludow ego"). Przypomniał jego bio­ grafię i dorobek literack i, zw łaszcza dramatyczny, wywodzący się z lu­ dowych form obrzędowych. W rozpraw ie "^Wieś<* (1934--1935) na tle chłopskiej p rasy literack iej lat trzydziestych" (z . VI) E . Chudziński przedstaw ił skomplikowane problemy chłopskiego ruchu literackiego w dw udziestoleciu międzywojennym oraz dominant artystycznych i ideologicz­ nych, które ów ruch determinowały. L iteratu ra chłopska w o kresie II

Rzeczypospolitej była - zdaniem badacza - wytworem nowych jakościowo a sp ira c ji k lasy chłopskiej w dziedzinie kultury i zasługuje na uwagę ze względu na szeroki kontekst społeczny, kulturowy, polityczny.

(11)

29

S . Sierotw iński w e se ju "L iry k a Hanki Nowobielskiej na tle lite r a ­ tury ludowej" (z . II) postaw ił m .in. pytanie, kogo należy uważać za

p isa r z a ludowego. Wskazał przy tym na szereg u w am kow ań społecz­ nych, obyczajowych, kulturowych, w reszcie krajobrazow ych, które decy­ dują o specyfice p isarstw a ludowego, a na wybranych tekstach zademon­

strow ał charakterystyczne cechy talentu N ow obielskiej, na plan pierw szy wysuwając liryzm .

Zainteresow ania naukowe S . Sierotw ińskiego obejmowały również polskie życie literack ie pod okupacją hitlerow ską. W "P raca ch " ukazały

się dwie jego rozpraw y dotyczące tej tematyki. W szkicu "Krakow ski konspiracyjny » M iesięcznik L iterack i«" (z . I) u stalił skład redakcji te­ go czasopism a, omówił najw ażniejsze publikacje, zam ieścił bibliografię zaw artości, dołączył skorowidz autorów i tytułów zamieszczonych utwo­ rów.

Ogłoszona p rzez S . Sierotw ińskiego w z. III "K ronika życia lite ra ­ ckiego w P olsce pod okupacją hitlerow ską" obejmuje okres od 1 w rześnia 1939 do stycznia 194-5 r . Rozprawa ta wchodzi w skład studiów autora, które miały się złożyć na monografię życia literackiego okresu okupacji. Nad dziełem tym niedawno zmarły badacz pracow ał do ostatnich dni ży­ c ia . Ma ono - po dokonaniu niezbędnych uzupełnień redakcyjnych - uka­ zać się drukiem.

Na podziemną p r a sę konspiracyjną w latach 1939-194-5 przeniósł uwa­ gę w ostatnich latach j. Jarow iecki. W szkicu "Lewicowe pisma kultural­ no-społeczne na tle konspiracyjnej p rasy lat 1939-1944" (z . 11) w wy­ niku żmudnych, ale owocnych, poszukiwań udało mu się wzbogacić n aszą wiedzę o tym ważnym odcinku polskiej walki z okupantem, sprostow ać niejedną "legen dę". Podobne uwagi można by odnieść do jego eseju "K r a ­

kowskie konspiracyjne pismo satyryczne P- Na ucho«" (z . 111). Rozprawa

"O konspiracyjnej p ra sie ludowej okręgu krakowskiego w latach 1939­ -1944" (z . V) przynosi nowe ustalen ia dotyczące problemów zasygnali­ zowanych w tytule. Ś c iśle z tematyką okupacyjną łączy się również szkic J. Jarow ieckiego "My w słońcu jasnym w ierszy nie piszem y . (R zecz o Jerzym Szewczyku t>Szarzyńskim<$)", zamieszczony w VI zeszycie " P r a c " .

(12)

Oprócz życiorysu " Szarzyń skiego" i omówienia jego dorobku arty sty cz­ nego znalazła się tu charakterystyka podziemnych pism satyrycznych:

"B e z w ędzidła", "W atra", "N a uch o", redagowanych p rzez krakow skie­ go poetę i jego p rzy jació ł.

B . Faron w zamieszczonym w z. V artykule "Z dziejów p ra sy Pow­ stania W arszawskiego (»Jaw nutka«, »D ziennik D ziecięcy «)" przypomniał mało do niedawna znany epizod związany z pismami powstańczymi.

1 Zob. B P , z. 46, s . 91-94.

Doc. dr Antoni Jopek

„ACTA UNIVERSITATIS NICOLAI COPERNICI. FILOLOGIA POLSKA” - TORUŃ

Toruńskie środowisko polonistyczne wydaje swoje "zeszyty naukowe" od roku 1957. W ciągu minionych dwudziestu lat ukazywały się one pod trzem a, różniącymi się , nazwami, przy czym różnice te mają znaczenie nie tylko dla zapisu bibliograficznego, lecz charakteryzują także trzy od­ mienne koncepcje redakcyjno-edytorskie. F azy rozwojowe omawianej serii wydawniczej przedstaw iają się zatem następująco:

1. "Z eszyty Naukowe. Nauki Hum anistyczno-Społeczne" (ukazał się ze­ szyt 1, Łódź 1957; wydawca: PWN).

"Zeszyty"pom yślane były jako wydawnictwo publikujące rozpraw y z różnych dyscyplin humanistycznych. W ogłoszonym zeszycie znala­ zły się więc rozpraw y z zak resu języka polsk iego, literatu ry p o lsk iej, h isto rii. T a koncepcja redakcyjna zrealizow ana zo stała tylko w tym jednym zeszy cie.

II. "Z eszyty Naukowe. Nauki H umanistyczno-Społeczne. F ilologia P o lsk a ", Toruń (ukazały się zeszyty: I - 1959, II - 1960, III - 1962, IV - 1963, V - 1965, VI - 1966, VII - 1967, IX - 1972; wydawca U M K). Od zeszytu II se rii "Nauki Humanistyczno-Społeczne" ukazują się ko­ lejne pozycje "F ilo logii P o lsk ie j", zaw ierające prace językoznawcze i z

Cytaty

Powiązane dokumenty

Ta metoda stosowana jest na przykład przez Uniwersytet w Edynburgu czy w e wspomnianej już Atlancie (a także przez dyrekcję Biblioteki Uniwersyteckiej w

Inna rzecz - i Pirożyński jest tego jak najbardziej zdaje sobie z tego sprawę - na ile Gu­ tenberg wiedział o bogatej i skomplikowanej genealogii wynalazku, który miał stać

Przed 20 laty Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk otrzymała w darze od polskiego emigranta z Argentyny – Stanisława Lis- -Kozłowskiego – kolekcję złożoną

Realizacja koncepcji systemu wspomagającego zarządzanie zasobami wymagała synchronizacji dwóch obcych systemów, stworzenia odpo- wiedniego oprogramowania

Można wymienić wiele cech wspólnych Katechizmu Heidelberskiego w składzie Psalmów Dawidowych i właśnie linii heidelberskich psałterzy niemieckojęzycznych. Już w 1563 roku

Nowe czasopismo ukazywało się aż do 1939 roku, często zmieniając pod- tytuły, a w 1938 roku tytuł właściwy na „Unser Bienenwirt.. Zeitschrift des Verbandes der

Polish Journal of Sport &amp; Tourism (poprzedni tytuł: Rocznik Naukowy / Instytut WFiS Biała

Analiza udostępnionych filmów wykazała, że Diabeł ubiera się u Prady, Pachnidło: historia mordercy oraz Noc w muzeum były chętnie wypożyczane zarówno przez