• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 66 (10), 699-701, 2010

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 66 (10), 699-701, 2010"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2010, 66 (10) 699

Praca oryginalna Original paper

Bezpieczeñstwo konsumenta wymaga badañ nad czynnymi biologicznie konserwantami, np. naturalny-mi sk³adnikanaturalny-mi zwierzêcych tkanek, które skutecznie chroni³yby ¿ywnoœæ przed zepsuciem i wzrostem drob-noustrojów patogennych (10). Lizozym, jako peptyd stanowi¹cy jeden z mechanizmów nieswoistej odpo-wiedzi immunologicznej, wydaje siê posiadaæ w³aœci-woœci biokonserwuj¹ce, co z powodzeniem mo¿e byæ wykorzystywane w przemyœle spo¿ywczym i farma-ceutycznym (1). Lizozym jest czynnikiem szeroko roz-powszechnionym w ludzkich i zwierzêcych tkankach i p³ynach ustrojowych. Wystêpuje w œlinie, ³zach, mle-ku oraz jajach mle-kurzych (1). Produkowany jest równie¿ przez bakterie i roœliny. Jego dzia³anie polega na hyd-rolizie wi¹zañ beta-glikozydowych pomiêdzy kwasem N-acetylomuraminowym a N-acetyloglukozamin¹ w œcianach komórek bakterii Gram-dodatnich, czego rezultatem jest rozpad komórki bakteryjnej (6, 9, 11, 22, 26). Bakterie Gram-ujemne ze wzglêdu na budo-wê struktur œciennych s¹ bardziej oporne na dzia³anie lizozymu. Dodatek czynników chelatuj¹cych, dezin-tegruj¹cych lipopolisacharydow¹ strukturê b³ony ko-mórkowej, pozwala na skuteczne dzia³anie lizozymu

tak¿e wobec komórek bakterii Gram-ujemnych (15). Udowodniono równie¿ przeciwgrzybicz¹ aktywnoœæ lizozymu wobec Candida albicans, co mo¿e stanowiæ alternatywê dla innych œrodków przeciwgrzybiczych (24, 27). Wydaje siê, ¿e lizozym, w po³¹czeniu z inny-mi czynnikainny-mi przeciwbakteryjnyinny-mi, mo¿e byæ wy-korzystywany jako naturalny œrodek konserwuj¹cy ¿ywnoœæ (12). Dostêpne piœmiennictwo przedstawia liczne wyniki badañ nad wp³ywem lizozymu na trwa-³oœæ ¿ywnoœci (4, 13, 14). Na skalê masow¹ lizozym jest uzyskiwany z bia³ka jaja kurzego, w którym sta-nowi oko³o 0,5% frakcji albumin (11, 22, 26). Lizo-zym jest szeroko stosowany w Japonii, gdzie wyko-rzystuje siê go do konserwacji miêsa i produktów miêsnych, ryb i ich przetworów, mleka i produktów mleczarskich, œwie¿ych owoców i warzyw, owoców morza, wina i sake (2, 3, 5, 11, 22, 25). Prowadzone s¹ równie¿ badania nad zwiêkszeniem skutecznoœci prze-ciwbakteryjnej lizozymu, poprzez jego zastosowanie w po³¹czeniu z innymi metodami konserwacji ¿yw-noœci. Synergistyczne dzia³anie lizozymu z wysokim ciœnieniem hydrostatycznym (HHP), pulsacyjnym po-lem elektrycznym (PEF), nizyn¹ czy glukozamin¹,

Badania nad zastosowaniem lizozymu i octanu sodu

w celu przed³u¿enia trwa³oœci miêsa drobiowego

ADAM MALICKI, TADEUSZ TRZISZKA*, MACIEJ SZPAK, JOLANTA RÓD£OWSKA-DANEK

Katedra Higieny ¯ywnoœci i Ochrony Zdrowia Konsumenta Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej UP, ul. Norwida 31, 50-345 Wroc³aw

*Katedra Technologii Surowców Zwierzêcych i Zarz¹dzania Jakoœci¹ Wydzia³u Nauk o ¯ywnoœci UP, ul. Norwida 25/27, 50-345 Wroc³aw

Malicki A., Trziszka T., Szpak M., ród³owska-Danek J.

Research using lysozyme and sodium acetate in order to extend the durability of poultry meat

Summary

The aim of the study was to examine the influence of lysozyme and sodium acetate on the durability of fresh vacuum-packed poultry meat stored under refrigeration. The entire study was conducted on 90 samples of breast muscles of broiler chickens. Samples of poultry meat were treated with a solution of lysozyme or sodium acetate. The first option included the usage of a 5% solution of lysozyme for samples of poultry meat. In the second variant, the research material was treated with a 2.5% solution of lysozyme and 2.5% sodium acetate solution. Solutions of lysozyme and sodium acetate were deposited on poultry meat in the form of spray. Samples of poultry meat were vacuum packed and stored at 3(±1)°C. Control samples were pectoral muscles without the addition of lysozyme and sodium acetate. The authors’ results confirm the effectiveness of solutions of lysozyme and sodium acetate in protecting the microbiological stability of raw poultry meat after its production and during storage. Samples of meat with the substances used in the experiment were less microbiologically polluted compared to control samples. Solutions of lysozyme and sodium acetate used in the pectoral muscles of broiler chickens caused a significant reduction of microbial growth in the first 2 weeks of storage.

(2)

Medycyna Wet. 2010, 66 (10) 700

skutkowa³y przed³u¿eniem trwa³oœci produktów spo-¿ywczych poddanych ich dzia³aniu (23, 28, 29). Ko-mercyjny preparat mieszaniny lizozymu i glicyny w stê-¿eniu 1,5% znalaz³ zastosowanie w przed³uw stê-¿eniu trwa-³oœci sa³atki ziemniaczanej do 45 godzin w tempera-turze 35-37°C (25). Lizozym znalaz³ tak¿e zastoso-wanie w biokonserwacji salami, kie³bas parzonych, miêsa mielonego i serów. Podjêto równie¿ próby za-stosowania lizozymu jako naturalnego œrodka konser-wuj¹cego w aktywnych opakowaniach ¿ywnoœci (7). Roztwory lizozymu najczêœciej stosuje siê w formie natrysków tworz¹cych film antybakteryjny na po-wierzchni produktu. Jakkolwiek lizozym stanowi ak-tualnie popularny œrodek konserwuj¹cy naturalnego pochodzenia, nie stosuje siê go powszechnie w kon-serwacji œwie¿ego miêsa drobiowego. Wzrastaj¹ce za-interesowanie lizozymem jako naturaln¹ metod¹ kon-serwacji ¿ywnoœci wydaje siê ciekaw¹ alternatyw¹ dla konwencjonalnych metod utrwalania ¿ywnoœci.

Celem badañ by³o okreœlenie wp³ywu lizozymu oraz octanu sodu na trwa³oœæ œwie¿ego miêsa drobiowego pakowanego pró¿niowo i przechowywanego w warun-kach ch³odniczych.

Materia³ i metody

Wszystkie badania przeprowadzono na 90 próbkach miêœ-ni piersiowych kurcz¹t brojlerów. Próbki miêsa drobiowego poddano dzia³aniu roztworu lizozymu o stê¿eniu 5% i 2,5% oraz octanu sodu o stê¿eniu 2,5% w ró¿nych wariantach. Wariant pierwszy obejmowa³ zastosowanie 5% roztworu li-zozymu wobec próbek miêsa drobiowego. W drugim warian-cie materia³ badawczy poddano skojarzonemu dzia³aniu 2,5% roztworu lizozymu oraz 2,5%

roztworu octanu sodu. Próbki miêsa drobiowego potrakto-wano podanymi zwi¹zkami w formie rozpy³owej, a nastêp-nie zapakowano pró¿niowo i przechowywano w tempera-turze +3 (± 1)°C. Próbki kon-trolne stanowi³y miêœnie pier-siowe bez dodatku lizozymu i octanu sodu.

W doœwiadczeniu dokona-no oceny orgadokona-noleptycznej i mikrobiologicznej miêsa dro-biowego. Ocenê mikrobiolo-giczn¹ badanego materia³u przeprowadzono: w dniu 0, za który przyjêto dzieñ otrzyma-nia œwie¿ego miêsa drobiowe-go, a tak¿e po 14 i 21 dniach przechowywania próbek miê-sa w warunkach ch³odniczych. Oznaczenia ogólnej liczby bakterii tlenowych mezofil-nych, liczby bakterii z grupy coli, liczby bakterii Clostri-dium perfringens, obecnoœci pa³eczek Salmonella, liczby gronkowców

koagulazo-do-datnich oraz liczby pleœni i dro¿d¿y wykonano wg odpowied-nich PN (16-21). Oznaczono równie¿ pH miêsa drobiowego pehametrem InoLab 720 z zespolon¹ elektrod¹ kombinowa-n¹ SenTix 81. Pomiaru wartoœci pH dokonywano na po-wierzchni miêœni piersiowych dla ka¿dego wariantu badaw-czego i próbek kontrolnych w trzech miejscach w 0., 14. i 21. dniu przechowywania. Oceny sensorycznej dokona³ 4-oso-bowy zespó³ oceniaj¹cy. Okreœlono: smak, zapach, soczy-stoœæ oraz kruchoœæ stosuj¹c skalê 5-punktow¹.

Wyniki i omówienie

W œwie¿ych filetach drobiowych bez dodatków wartoœæ pH wynosi³a 5,80. Po dwóch tygodniach prze-chowywania w warunkach ch³odniczych wartoœæ pH by³a podobna i wynios³a 5,84, a po up³ywie kolejnych 7 dni nie uleg³a zmianie. W próbkach, gdzie stosowa-ny by³ 5% roztwór lizozymu oraz mieszanina 2,5% roztworów lizozymu i octanu sodu, w czasie przecho-wywania nast¹pi³ minimalny spadek pH w porówna-niu z próbkami kontrolnymi. Przeprowadzona ocena sensoryczna próbek miêsa w obu wariantach, w po-równaniu z próbkami kontrolnymi, nie wykaza³a istot-nych ró¿nic w jakoœci badaistot-nych parametrów. Z prze-prowadzonych badañ wynika, ¿e 5% roztwór lizozy-mu wykazuje mniejsz¹ skutecznoœæ w ograniczaniu rozwoju drobnoustrojów w miêsie drobiowym ni¿ roz-twór zawieraj¹cy 2,5% lizozymu i 2,5% octanu sodu. Uzyskane wyniki badañ potwierdzaj¹ skutecznoœæ roz-tworów lizozymu i octanu sodu w ochronie surowego miêsa drobiowego przed zepsuciem podczas jego prze-chowywania. Wszystkie próbki miêsa potraktowane preparatami u¿ytymi w drugim wariancie

doœwiadcze-Ryc. 4. Liczba pleœni i dro¿d¿y w miêœniach piersiowych brojlerów drobiowych podda-nych dzia³aniu preparatów zawieraj¹cych li-zozym i octan sodu

0,0 1,0 2,0 3,0 4,0 5,0 6,0 log jtk/g

kontrola wariant I wariant II

0 dni 14 dni 21 dni

Ryc. 1. Ogólna liczba bakterii tlenowych me-zofilnych w miêœniach piersiowych brojlerów drobiowych poddanych dzia³aniu preparatów zawieraj¹cych lizozym i octan sodu

log jtk/g 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0 5,0 6,0

kontrola wariant I wariant II

0 dni 14 dni 21 dni

Ryc. 2. Liczba bakterii z grupy coli w miêœ-niach piersiowych brojlerów drobiowych pod-danych dzia³aniu preparatów zawieraj¹cych lizozym i octan sodu

Ryc. 3. Liczba Escherichia coli w miêœniach piersiowych brojlerów drobiowych podda-nych dzia³aniu preparatów zawieraj¹cych li-zozym i octan sodu

log jtk/g 0,0 0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 3,5 4,0

kontrola wariant I wariant II

0 dni 14 dni 21 dni log jtk/g 0,0 0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0

kontrola wariant I wariant II

0 dni 14 dni 21 dni

(3)

Medycyna Wet. 2010, 66 (10) 701

nia charakteryzowa³y siê mniejsz¹ liczb¹ drobnoustro-jów w porównaniu z próbkami kontrolnymi. W wa-riancie pierwszym nie stwierdzono zahamowania wzrostu pleœni i dro¿d¿y, a ich liczba by³a nieznacznie wy¿sza ni¿ w próbkach kontrolnych. Z jednej próbki kontrolnej w dniu 0 wyizolowano pa³eczki Salmonel-la. W badanych próbkach nie stwierdzono obecnoœci C. perfringens i gronkowców koagulazo-dodatnich.

Traktowanie roztworem lizozymu i octanu sodu miêœni piersiowych brojlerów kurzych spowodowa³o istotne ograniczenie dynamiki wzrostu mikroflory w pierwszych 2 tygodniach badania. Tak¿e bakterie z grupy coli wykaza³y wiêksz¹ wra¿liwoœæ na roztwór zawieraj¹cy mieszaninê lizozymu i octanu sodu, pod-czas gdy 5% roztwór lizozymu nie wp³yn¹³ znacz¹co na redukcjê tej grupy bakterii. Na podstawie uzyskanych wyników badañ stwierdzono, ¿e zastosowanie miesza-niny roztworów lizozymu i octanu sodu skuteczniej ogranicza rozwój drobnoustrojów w miêsie drobio-wym. Przedstawione wyniki potwierdzaj¹ wczeœniej-sze badania wskazuj¹ce na lizozym jako istotny czyn-nik przeciwdrobnoustrojowy, który z powodzeniem mo¿na stosowaæ wspólnie z innymi metodami utrwa-lania ¿ywnoœci (1). W niniejszym badaniu potwierdzo-no skuteczpotwierdzo-noœæ roztworów lizozymu jako œrodka kon-serwuj¹cego, ograniczaj¹cego rozwój bakterii Gram--ujemnych, w szczególnoœci bakterii z grupy coli oraz Escherichia coli. Oba preparaty wykaza³y dobr¹ sku-tecznoœæ w przeciwdzia³aniu rozwojowi tych bakterii, jakkolwiek wiêksz¹ efektywnoœæ wykaza³a mieszani-na lizozymu i octanu sodu. Nale¿y przypuszczaæ, ¿e lepsze efekty uzyskano by wykorzystuj¹c metodê za-nurzenia ca³ych miêœni piersiowych w roztworach li-zozymu i octanu sodu. Reasumuj¹c, wyniki przepro-wadzonych badañ wykaza³y, ¿e zastosowanie miesza-niny roztworów lizozymu i octanu sodu skutecznie ogranicza rozwój drobnoustrojów w próbkach miêsa drobiowego w czasie jego przechowywania w warun-kach ch³odniczych.

Wnioski

W oparciu o uzyskane wyniki mo¿na sformu³owaæ nastêpuj¹ce wnioski:

1. Roztwór lizozymu i octanu sodu jest skutecznym biologicznie czynnym œrodkiem konserwuj¹cym redu-kuj¹cym liczbê bakterii z grupy coli i Escherichia coli. 2. Zastosowanie lizozymu i octanu sodu na œwie¿e miêso drobiowe powoduje przed³u¿enie jego trwa³oœci pod wzglêdem mikrobiologicznym i organoleptycznym.

Piœmiennictwo

1.Corbo M. R., Bevilacqua A., Campaniello D., D’Amato D., Speranza B., Sinigaglia M.: Prolonging microbial shelf life of foods through the use of natural compounds and non thermal approaches – A review. Int. J. Food. Sci Technol. 2009, 44, 223-241.

2.Cunningham F. E.: Egg-white lysozyme as food preservative. Wld’s Poult. Sci. J. 1991, 47, 141-163.

3.Gill A. O., Holley R. A.: Surface application of lysozyme, nisin, and EDTA to inhibit spoilage and pathogenic bacteria on ham and bologna. J. Food. Prot. 2000, 63, 1338-1346.

4.Hughey V. L., Johnson E. A.: Antimicrobial activity of lysozyme against bacte-ria involved in food spoilage and food-borne disease. Appl. Environ. Microbiol. 1987, 53, 2165-2170.

5.Hughey V. L., Wilger P. A., Johnson E. A.: Antibacterial activity of hen egg white lysozyme against Listeria monocytogenes Scott A in foods. Appl. Envi-ron. Microbiol. 1989, 55, 631-638.

6.Ibrahim H. R., Matsuzaki T., Aoki T.: Genetic evidence that antibacterial activity of lysozyme is independent of its catalytic function. FEBS Lett. 2001, 506, 27-32.

7.Kandemir N., Yemenicioglu A., Mecitoglu C., Elmaci Z., Arslanoglu A., Goksungur Y., Baysal T.: Production of antimicrobial films by incorporation partially purified lysozyme into biodegradable films of crude exopolysacchari-des obtained from aureobasidium pullulans fermentation. Food Technol. Bio-technol. 2005, 43, 343-350.

8.Kondratowicz J., Chwastem I.: Zmiany mikrobiologiczne miêsa ch³odzonego i mro¿onego. Ch³odnictwo 2005, 1-2, 67-70.

9.Kowalska M.: W³aœciwoœci immunologiczne lizozymu. Medycyna Wet. 1989, 45, 323-327.

10.Kreyenschmidt J., Lohmeyer K., Stahl N.: Charakterisierung des Verderbs von Frischfleisch. Fleischwirtschaft 2002, 82, 108-111.

11.Malicki A., Jarmoluk A., Bru¿ewicz S.: Efect of sodium lactate used alone or in combination with lysozyme on the physico-chemical and microbiological pro-perities of steamed sausage stored under refrigeration. Bull. Vet. Inst. Pulawy 2004, 48, 47-51.

12.Malinowska-Pañczyk E., Ko³odziejska I.: Wp³yw po³¹czonego dzia³ania wyso-kiego ciœnienia i innych czynników na mikroorganizmy. Medycyna Wet. 2007, 63, 515-518.

13.Mangalassary S., Han I., Rieck J., Acton J., Jiang X., Sheldon B., Dawson P.: Effect of combining nisin and/or lysozyme with in-package pasteurization on thermal inactivation of Listeria monocytogenes in ready-to-eat turkey bologna. J. Food Prot. 2007, 70, 2503-2511.

14.Nattress F. M., Baker L. P.: Effects of treatment with lysozyme and nisin on the microflora and sensory properties of commercial pork. Internat. J. Food Micro-biol. 2003, 85, 259-267.

15.Pellegrini A., Thomas U., Von Fallenberg R., Wild P.: Bacterial activities of lysozyme and aprotinin against Gram-negative and Gram-positive bacteria related to their basic character. J. Appl. Bacteriol. 1992, 72, 180-187. 16.Polska Norma: PN-EN ISO 4833:2004. Mikrobiologia ¿ywnoœci i pasz.

Hory-zontalna metoda oznaczania liczby drobnoustrojów. Metoda p³ytkowa w tempe-raturze 30°C.

17.Polska Norma: PN-EN ISO 6579:2003. Mikrobiologia ¿ywnoœci i pasz. Hory-zontalna metoda wykrywania Salmonella spp.

18.Polska Norma: PN-EN ISO 6888-1:2001. Mikrobiologia ¿ywnoœci i pasz. Hory-zontalna metoda oznaczania liczby gronkowców koagulazo-dodatnich (Staphy-lococcus aureus i innych gatunków). Czêœæ 1: Metoda z zastosowaniem po¿yw-ki agarowej Baird-Parkera.

19.Polska Norma: PN-EN ISO 7937:2005. Mikrobiologia ¿ywnoœci i pasz. Hory-zontalna metoda oznaczania liczby Clostridium perfringens. Metoda liczenia kolonii.

20.Polska Norma: PN-ISO 21527-1:2009. Mikrobiologia ¿ywnoœci i pasz. Hory-zontalna metoda oznaczania liczby dro¿d¿y i pleœni. Czêœæ 1: Metoda liczenia kolonii w produktach o aktywnoœci wody wy¿szej ni¿ 0,95.

21.Polska Norma: PN-ISO 4832:2007. Mikrobiologia ¿ywnoœci i pasz. Horyzon-talna metoda oznaczania bakterii z grupy coli. Metoda p³ytkowa.

22.Proctor V. A., Cunningham F. E.: The chemistry of lysozyme and its use as food preservative and a pharmaceutical. Crit. Rev. Food Sci. Nutr. 1988, 26, 359--395.

23.Rao M. S., Chander R., Sharma A.: Synergistic effect of chitooligosaccharides and lysozyme for meat preservation. LWT – Food Sci. Technol. 2008, 41, 1995--2001.

24.Samaranayake Y. H., Cheung B. P. K., Parahitiyawa N., Seneviratne C. J., Yau J. Y. Y., Yeung K. W. S., Samaranayake L. P.: Synergistic activity of lyso-zyme and antifungal agents against Candida albicans biofilms on denture acrylic surfaces. Arch. Oral Biol. 2009, 54, 115-126.

25.Trziszka T.: Jajczarstwo, Nauka Technologia Praktyka. Wyd. Akademii Rolni-czej, Wroc³aw 2000.

26.Trziszka T., Kopeæ W.: Lizozym i jego charakterystyka. Cz. I. W³aœciwoœci biolo-giczne i fizykochemiczne. Przem. Spo¿. 1997, 51, 41-43.

27.Wêsierska E.: Czynniki jakoœci mikrobiologicznej spo¿ywczych jaj kurzych. Medycyna Wet. 2006, 62, 1222-1228.

28.Yin Y.-G., Zhang T.-H., Liu J.-B., Zhuang H., Yan H.-Y., Chen Y.-J., Zhang T.: Effect on antibacterial activity of lysozyme in high-intensity pulsed electric fields (PEF). Jilin Daxue Xuebao (Gongxueban)/J. Jilin University (Engineering and Technology Edition) 2008, 38, 1485-1488.

29.Yuste J., Mor-Mur M., Guamis B., Pla R.: Combination of high pressure with nisin or lysozyme to further process mechanically recovered poultry meat. High Pressure Res. 2000, 19, 85-90.

Adres autora: dr hab. Adam Malicki prof. nadzw. UP, ul. Norwida 31, 50-375 Wroc³aw; e-mail adam.malicki@up.wroc.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Changes in expression level of defensins was studied in many skin pathologies, including dermatological lesions such as psoriasis, atopic dermatitis and non-melanoma skin

The authors believe that the tissue inhibitors of metalloproteinases (TIMPs) are a new threat indicators of the progressive loss of filtration and may be useful biomarkers in

Ocena zahamowania agregacji płytek w grupie pacjentów z zakrzepicą w stencie pozwoliła wyod- rębnić i potwierdzić nieprzyjmowanie klopidogrelu będące przyczyną

Z przeprowadzonego badania wynika, że współwystępowanie mutacji w genach SPINK1 i CFTR nie wpływa na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia trzustki u dzie- ci i jest

Scharakteryzowanie pacjentów z kamicą żółciową pod kątem wieku zachorowania, występujących czyn- ników ryzyka, przebiegu choroby oraz powikłań.. MAteRIAł

The aim of the study was to assess the usefulness of fecal calprotectin as a biomarker of endoscopy proven mucosal healing in monitoring of children with IBD.. MAteRIAl And

On the other hand, study which has used VFSS to compare character of dysphagia in children with spastic cerebral palsy, dyskinetic cerebral palsy and neuromuscular disorders,

The aim of this study was to describe the clinical pro- file of pediatric patients hospitalized at the Department of Gastroenterology, Hepatology and Feeding Disorders,