2012), wspomnienia z pracy w Mongolii („Gobijska przygo-da”, 2012) oraz autobiografiê („¯ycie pe³ne podró¿y”, 2013). Ta ostatnia publikacja wyraŸnie charakteryzuje go jako zapa-lonego eksploratora i mi³oœnika przyrody zarówno ojczystego kraju, jak i odwiedzanych krain. Bra³ te¿ ¿ywy udzia³ w ¿yciu instytutowej wspólnoty emeryckiej, jako wspó³organizator i do koñca aktywny cz³onek Zarz¹du Stowarzyszenia Emery-towanych Pracowników PIG (2008–2013).
Janusz Uberna zmar³ w Warszawie 26 grudnia 2013 r. ¯onê Teresê, która te¿ by³a geologiem pracuj¹cym w Insty-tucie, prze¿y³ o ponad 20 lat. Pozostawi³ syna Janusza i córkê Annê, którzy dochowali siê kilku jego prawnuków. Zosta³ pochowany na cmentarzu w Milanówku.
Maciej Podemski & Halina Urban
Lech Wysokiñski urodzi³ siê 27 lipca 1936 r. w Ciecha-nowie. W 1959 r. ukoñczy³ studia na Wydziale Budownic-twa L¹dowego i Wodnego Politechniki Szczeciñskiej. W latach 1961–1985 pracowa³ na Wydziale Geologii Uni-wersytetu Warszawskiego. Rozprawê doktorsk¹ obroni³ w 1966 r., a habilitacyjn¹ w 1976 r. W 1989 r. otrzyma³ tytu³ naukowy profesora.
Tezy zawarte w rozprawie doktorskiej pt.: „Wp³yw spêkañ w glinach zwa³owych na statecznoœæ zboczy wiœla-nych na przyk³adzie skarpy w P³ocku” mia³y znacz¹cy wp³yw na póŸniejsze zainteresowania Profesora problema-mi statecznoœci skarp i zboczy, które kontynuowa³ przez ca³y okres pracy badawczej. W ramach tej dzia³alnoœci wykona³ wiele badañ, ekspertyz i opracowañ dla zabezpie-czenia Skarpy P³ockiej oraz do celów zagospodarowania przestrzennego i ochrony obiektów po³o¿onych w strefie Skarpy Warszawskiej. Jest autorem instrukcji „Ocena sta-tecznoœci skarp i zboczy. Zasady wyboru zabezpieczeñ”.
Wa¿nymi pracami w dorobku naukowym Profesora s¹ opracowania wykonane dla kopalni Be³chatów. Dotyczy³y one miêdzy innymi bezpiecznej eksploatacji wêgla brunatne-go i oceny wstrz¹sów parasejsmicznych w rejonie odkrywki. Zainteresowania Profesora dotyczy³y równie¿ zagadnieñ zwi¹zanych z projektowaniem posadowienia farm wiatro-wych na zwa³owiskach kopalni Be³chatów i Adamów.
Dzia³alnoœæ Profesora by³a interdyscyplinarna i wielo-kierunkowa, pocz¹wszy od prac naukowych i rozwojowo--badawczych, przez projektowe i wdro¿eniowe do dzia³al-noœci szkoleniowej i popularyzacyjnej.
Od 1985 r. pracowa³ w Instytucie Techniki Budowlanej, a w 1986 r. zosta³ kierownikiem Zak³adu Geotechniki i Fun-damentowania. Równolegle przez kilkanaœcie lat prowadzi³ zajêcia dydaktyczne na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz na Wydziale In¿ynierii Œrodowiska Politechniki Krakowskiej.
Profesor Lech Wysokiñski kierowa³ pracami badawczy-mi i projektowybadawczy-mi budowy sk³adowisk odpadów, badawczy-miêdzy innymi sk³adowiska odpadów niebezpiecznych w Tarnow-skich Górach. Zebrane doœwiadczenia opublikowa³ w ins-trukcji „Zasady budowy sk³adowisk odpadów”.
Wœród szerokich zainteresowañ badawczych Profesora istotne by³y prace zwi¹zane z budow¹ systemów archiwi-zacji danych oraz tworzeniem nowatorskich opracowañ kartograficznych dotycz¹cych m.in. terenów s³abych i zde-gradowanych oraz warunków budowalnych.
W ostatnich latach Profesor du¿o czasu poœwiêca³ spra-wom harmonizacji polskich norm z unijnymi. Przewodniczy³
Komitetowi Technicznemu KT nr 254 ds. Geotechniki Pol-skiego Komitetu Normalizacyjnego. Jest wspó³autorem po-radnika „Projektowanie geotechniczne wed³ug Eurokodu 7”.
W latach 90. XX w. by³ sekretarzem generalnym Pol-skiego Komitetu Geotechniki, a nastêpnie jego wiceprze-wodnicz¹cym. Przez wiele lat bra³ udzia³ w pracach Rady Geologicznej przy ministrze ochrony œrodowiska, zaso-bów naturalnych i leœnictwa oraz Komisji Dokumentacji Geologiczno-In¿ynierskich. By³ cz³onkiem wielu stowarzy-szeñ naukowych i organizacji technicznych, m.in.: Miêdzy-narodowej Asocjacji Geologów In¿ynierskich, Miêdzynaro-dowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Geotechniki, Europejskiej Komisji ds. Normalizacji (Geotechnika), Pol-skiej Izby In¿ynierów i Techników Budownictwa, Komitetu In¿ynierii L¹dowej i Wodnej PAN.
Profesor Lech Wysokiñski otrzyma³ wiele nagród i odznaczeñ resortowych za nowe rozwi¹zania wprowadzone do praktyki. Za wybitne zas³ugi w dzia³alnoœci na rzecz roz-woju budownictwa Profesor Lech Wysokiñski w 2005 r. zosta³ odznaczony przez Prezydenta RP Krzy¿em Kawaler-skim Orderu Odrodzenia Polski.
Lech Wysokiñski zmar³ 3 grudnia 2013 r., wybitny spe-cjalista w zakresie geotechniki, fundamentowania i geologii in¿ynierskiej, autor licznych publikacji, instrukcji i norm z zakresu geotechniki oraz opracowañ kartograficznych, wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Wydzia³u Geologii Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Techniki Budowlanej.
Zbigniew Frankowski & Edyta Majer
497 Przegl¹d Geologiczny, vol. 62, nr 10/1, 2014
