• Nie Znaleziono Wyników

Nabywanie skarbowych papierów wartościowych przez NBP

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nabywanie skarbowych papierów wartościowych przez NBP"

Copied!
9
0
0

Pełen tekst

(1)

Przemysław Panfil

Nabywanie skarbowych papierów

wartościowych przez NBP

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H, Oeconomia 48/4,

177-184

(2)

U N I V E R S I T A T I S M A R I A E C U R I E - S K Ł O D O W S K A L U B L I N - P O L O N I A

V O L .X L V III,4 SECTIO H 2014

Uniwersytet Gdański, Wydział Prawa i Administracji, Katedra Prawa Finansowego

PRZEM Y SŁA W PANFIL

Nabywanie skarbowych papierów wartościowych przez NBP

Purchases treasury securities by NBP

Słow a kluczowe: b an k centralny, deficyt budżetow y, skarbow e papiery w artościow e

Keyw ords: central bank, budget deficit, trea su ry securities

Wstęp

17 czerwca 2014 roku Rada M inistrów przyjęła założenia projektu ustawy o zm ia­ nie ustawy o Narodowym B anku Polskim (NBP). Dopuszczają one m iędzy innym i możliwość nabyw ania przez bank centralny skarbowych papierów wartościowych (SPW) na rynku w tórnym poza operacjami otwartego rynku. Celem takich zakupów ma być realizacja ustawowych zadań tego podmiotu. Treść założeń projektu nowelizacji Ustawy o N BP rodzi pytanie o ich zgodność z zakazem m onetarnego finansow ania deficytu budżetowego, który w ynika zarówno z polskich regulacji konstytucyjnych, jak i prawodawstwa unijnego. Zakaz ten m a chronić niezależność NBP oraz ułatwiać prowadzenie stabilnej, zrozumiałej i akceptowalnej polityki pieniężnej. Jednocześ­ nie zapobiega ekonomicznie nieuzasadnionem u zw iększaniu zasobów pieniężnych w gospodarce, co - w ogólnym założeniu - jest sprzeczne z podstawowym zadaniem banku centralnego, czyli dbałością o wartość pieniądza.

Celem arty k u łu jest ocena założeń projektu nowelizacji Ustawy o NBP dotyczą­ cych aktywności banku centralnego na rynku wtórnym SPW, a w szczególności ich zgodności z zakazem monetarnego finansowania deficytu budżetowego. Aby osiągnąć ten cel, posłużono się analizą prawnodogmatyczną oraz dynam iczną, czyli metodam i badawczym i powszechnie stosowanymi w naukach prawnych.

(3)

178 P R Z E M Y SŁ A W PANFIL

W pierwszej kolejności w artykule przeanalizowano rozw iązania legislacyjne wprowadzające zakaz monetarnego finansow ania deficytu budżetowego oraz dotych­ czasowe formy uczestnictw a banku centralnego w rynku rządowych instrum entów dłużnych. Następnie przedstawiono przyjęte w ostatnich latach programy Europejskiego B anku Centralnego (EBC), zakładające skup SPW państw strefy euro. Ich przyjęcie oznacza bowiem swoistą legitymizację określonych działań banku centralnego na rynku wtórnym rządowych instrum entów dłużnych.

1. Rozwiązania wprowadzające zakaz

monetarnego finansowania deficytu budżetowego

17 października 1997 roku w eszła w życie K onstytucja Rzeczypospolitej Pol­ skiej z dnia 2 kw ietnia 1997 roku [Dz. U. 1997 rok, n r 78, poz. 483 z późn. zm.] (Konstytucja). W art. 220 ust. 2 ustrojodawca w prow adził do polskiego porządku prawnego zakaz finansow ania deficytu budżetowego poprzez zaciąganie zobow ią­ zań w centralnym banku państwa. Jednocześnie przepisy intertem poralne zawarte w art. 240 ustaw y zasadniczej zaw iesiły obow iązyw anie tego zakazu do końca 1998 roku. Koniec okresu przejściowego przyniósł ostateczne zakończenie m o ­ netarnego finansow ania w ydatków publicznych w Polsce. Skutkow ało to także istotną zm ianą podmiotowej i przedmiotowej struktury długu Skarbu Państwa. Na koniec grudnia 1998 roku zobow iązania tego podm iotu wobec NBP m iały przede w szystkim charakter nierynkow y i w ynosiły 17 126 m in zł. Kwota ta stanowiła 14,1% zadłużenia krajowego Skarbu Państw a [M inisterstwo Finansów, 2000, s. 17]. 19 lipca 1999 roku m inister finansów zawarł z NBP porozum ienie w sprawie kon­ wersji zadłużenia nierynkowego na rynkowe SPW. W tym celu wydano bankowi centralnem u pięć serii obligacji o łącznej w artości 16 439 m in zł. Z ostały one w ykorzystane przez NBP w ram ach bezw arunkow ych operacji otw artego rynku do absorbowania strukturalnej nadpłynności sektora bankowego. Działania te roz- łożonojed nak n a kilka lat, aby nie destabilizować rynku SPW w w yniku gw ałtow ­ nej zm iany ich podaży i ceny [Kaźmierczak, 2008, s. 154]. Ostatecznie wszystkie pozostające w portfelu banku centralnego obligacje skarbowe zostały odsprzedane uczestnikom ry n k u finansow ego do końca 2003 roku [M inisterstw o Finansów, 2004, s. 15].

N orm a praw na w ynikająca z art. 220 ust. 2 ustaw y zasadniczej n ie je st pierw szą próbą ograniczenia zaangażow ania N BP w finansow anie deficytu budżetowego. Wcześniejsze regulacje okazały sięjed n ak wysoce nieskuteczne. Pod koniec lat 80. X X w. Sejm, na wniosek ówczesnego prezesa banku centralnego, w prow adził kwar­ talne lim ity finansow ania deficytu przez NBP. W 1989 roku, w zw iązku z bieżącym i potrzebam i, były one kilkakrotnie podwyższane [Panfil, 2011, s. 169]. W tym samym roku doszło także do nowelizacji Ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym B anku Polskim [tj. Dz. U. 1992 rok, nr 72, poz. 360 z późn. zm.]- Ograniczyła ona

(4)

możliwość kupow ania przez bank centralny weksli wystawionych przez Skarb Pań­ stwa. W danym roku budżetowym łączna wartość nabytych instrum entów nie mogła przekraczać 2% planowanych wydatków budżetu centralnego (art. 34 Ustawy o NBP). Zapis ten pozostał de fa cto martwy, gdyż kolejne ustaw y budżetowe zaw ieszałyjego działanie, w prow adzającjednocześnie nom inalne lim ity przyrostu zadłużenia Skar­ bu Państwa w banku centralnym. W stosunku do planowanych wydatków budżetu państw a pozostawały one na dużo w yższym poziomie niż ograniczenie wynikające z ustawy o NBP.

Rozwiązania ograniczające możliwość finansow ania deficytu budżetowego przez NBP m ożna uznać za reguły fiskalne. Ich bezpośrednim adresatem jest co prawda podm iot kształtujący politykę m onetarną, jednak mają one ogromne znaczenie dla swobody prow adzenia polityki fiskalnej i determ inują sytuację m aterialną Skarbu Państwa. Pośrednio pełnią więc taką samą funkcję jak klasyczne reguły fiskalne, powstrzymując polityków przed podnoszeniem wydatków publicznych, a tym samym zwiększaniem deficytu budżetowego. M ożnaje także uznać za formę samoograniczenia władz publicznych [Poterba, 1996, s. 9], w pływ ającą na ostateczny kształt polityki fiskalnej. A naliza zmian, jakim w latach 90. X X w. poddano polskie rozw iązania ustawowe ograniczające zaangażowanie banku centralnego w finansow anie deficytu budżetow ego,jednoznacznie wskazuje na niską skuteczność tych rozwiązań. Jest to cecha charakterystyczna polskich reguł fiskalnych, które są m odyfikowane przez ustawodawcę pod wpływem bieżących potrzeb. Z tego punktu w idzenia dobrze się stało, że zakaz monetarnego finansow ania deficytu budżetowego przez bank central­ ny został podniesiony do rangi konstytucyjnej, co zapewnia mu przym iot trwałości. Z drugiej strony obrazuje to niebezpieczeństwo, jakie wiąże się z rozluźnianiem reżim u prawnego wprowadzającego ten zakaz. Nawet najbardziej restrykcyjne roz­ w iązania ustawowe m ogą być z czasem nowelizowane, skutkując erozją przyjętych ograniczeń.

Od 1 maja 2004 roku, w zw iązku z wejściem Polski do Unii Europejskiej (UE), wartość polskiego złotego jest dodatkowo chroniona przed skutkam i m onetarnego finansow ania deficytu budżetowego przez art. 123 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej [wersja skonsolidowana Dz. Urz. UE С 83 z 30 m arca 2010 r., s. 47] (Traktat). Zgodnie z tym przepisem EBC i banki centralne państw członkowskich nie mogą udzielać pożyczek instytucjom , organom anijednostkom organizacyjnym U E, rządom centralnym , w ładzom regionalnym , lokalnym lub innym władzom publicznym, a także innym krajowym instytucjom lub przedsiębiorstwom publicz­ nym. Zakaz ten obejmuje również bezpośrednie nabyw anie od tych podm iotów ich papierów dłużnych. O granicza się więc w yłącznie do uczestnictw a banku central­ nego w rynku pierwotnym. Poza zakresem art. 123 Traktatu znajdują się natom iast transakcje zawierane na rynku wtórnym . Rodzi to ryzyko pośredniego finansow a­ nia deficytu budżetowego przez bank centralny. W tym kontekście istotną funkcję pełni rozporządzenie Rady (W E) n r 3603/93 z dnia 13 grudnia 1993 roku, określa­ jące definicje w celu zastosow ania zakazów określonych w art. 104 i 104b ust. 1

(5)

180 P R Z E M Y SŁ A W PANFIL

Traktatu1. W preambule tego aktu w yraźnie zaznaczono, że zakupy poczynione na rynkach wtórnych SPW nie powinny być w ykorzystyw ane na rzecz obchodzenia zakazu m onetarnego finansow ania deficytu budżetowego. Jednocześnie kontrola zgodności działania banków centralnych państw U E z art. 123 Traktatu została powierzona EBC. Nie m a on jednak żadnych instrumentów, które pozwalałyby mu zablokować działania podm iotów poddanych tej kontroli.

2. Obecność NBP na rynku wtórnym SPW

NBP może wchodzić w posiadanie SPW dzięki tzw. rynkow ym instrum entom polityki pieniężnej. Najczęściej jednak taki stan m a charakter przejściowy. Zgod­ nie z art. 42 ust. 1 Ustawy o NBP bank centralny może udzielać bankom kredytu refinansowego w złotych w celu uzupełnienia ich zasobów pieniężnych. Odm ianą tego kredytu są kredyty lombardowy i techniczny, udzielane pod zastaw papierów wartościowych, w szczególności SPW. W konsekwencji prawdopodobne staje się ich przejęcie przez bank centralny. Zgodnie z uchwałą n r 7/2010 Zarządu NBP z dnia 4 m arca 2010 r. w sprawie w prow adzenia „R egulam inu refinansow ania banków kredytem lombardowym oraz kredytem w ciągu dnia operacyjnego przez N arodo­ w y Bank Polski” [Dz. Urz. NBP 2010 rok, nr 4, poz. 4 z późn. zm.] są one jednak sprzedawane przez NBP w następnym dniu roboczym.

SPW m ogą natom iast wejść na dłużej do portfela aktyw ów N BP za sprawą operacji otwartego rynku. Przeprowadza się je na podstawie art. 48 pkt 2 Ustawy o NBP, który um ożliwia bankowi centralnem u sprzedawanie i kupowanie dłużnych papierów wartościowych. Celem operacji otwartego ry n k u je st kształtowanie podaży płynnych rezerw w systemie bankow ym , a tym samym oddziaływanie na wysokość krótkoterm inow ej stopy procentow ej n a m ięd zyb an kow ym ry n k u pieniężnym . Dom inującą od lat form ą tych operacji jest em isja przez NBP bonów pieniężnych. Przyczyną takiego stanu rzeczy je st utrzym ujący się nadm iar podaży płynnych rezerw w bankach [Sławiński i inni, 2011, s. 121-123]. W przypadku konieczności zw iększenia płynności sektora bankowego N BP m oże jed nak zdecydować się na bezw arunkow y lub w arunkow y zakup papierów wartościowych, w tym SPW. Do takiej sytuacji doszło w latach 2008-2010, kiedy to n a skutek globalnego kryzysu finansowego w zrosła ekspozycja na ryzyko płynności polskich banków. Reagując na tę sytuację, NBP przyjął tzw. pakiet zaufania, w którym m iędzy innym i zapo­ w iedział umożliwienie bankom pozyskiw ania środków zlotowych na okresy dłuższe niż jeden dzień [Narodowy Bank Polski, 2010, s. 44-45]. Instrum entem służącym do realizacji tego celu stały się zasilające operacje otwartego ry nk u prowadzone

1 Dz. Urz. L 332 z31 grudnia 1993 r.,s. 1-3. Traktat, na który powołano się w tytule tego rozporządze­ nia, to Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską [Dz. Urz. C 224 z 31 sierpnia 1992 r., s. 6-79]. Art. 104 tego aktu zawierał zakaz monetarnego finansowania deficytu budżetowego.

(6)

w formie operacji repo (transakcje warunkowego zakupu) o okresie zapadalności 3 miesięcy. W kw ietniu 2009 roku doszło do m odyfikacji paktu zaufania. M iędzy innym i wydłużono dopuszczalny term in zapadalności operacji repo do 6 m iesięcy2. Jednocześnie do stycznia 2010 roku w przypadku tych transakcji bank centralny nie ogłaszał podaży, akceptując całość popytu zgłaszanego przez banki, o ile rentowność ofert nie była niższa od rentowności minimalnej. Ostatecznie w latach 2008-2010 NBP przeprowadził 38 przetargów na operacje repo, w trakcie których nabył instrum enty na łączną kwotę 80 090 m in zł3.

Działania podjęte przez NBP w latach 2008-2010 obrazują ogrom ną elastyczność rynkow ych instrum entów polityki pieniężnej. W dużej m ierze jest ona pochodną lakonicznej treści przepisów. Dotyczy to w szczególności operacji otwartego rynku. Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 6 Ustawy o NBP zasady ich przeprow adzania ustala Rada Polityki Pieniężnej, która kieruje się w tym względzie przyjętym i przez siebie założeniam i polityki pieniężnej. Daje to bankowi centralnem u możliwość dostoso­ w ania kształtu tych zasad do potrzeb w ynikających z bieżącej sytuacji na rynku finansow ym . Doskonałym przykładem są tutaj operacje repo. U staw odaw ca nie tworzy żadnych formalnoprawnych ograniczeń co do term inów ich zapadalności. Tym samym mogą one znacząco w ykraczać poza okresy przypisane instrum entom ry n k u pieniężnego. W razie potrzeby N B P m oże tak że stosować operacje repo w trybie przetargu kwotowego z pełnym przydziałem , zapewniając w ten sposób bankom dostęp do nieograniczonych kwot płynności. To bank centralny decyduje rów nież,jakie instrum enty dłużne są przedm iotem transakcji zawieranych w ramach operacji otwartego rynku. Podstawową rolę przypisuje się tutaj bonom pieniężnym emitowanym przez NBP oraz SPW.

Analizując obecne kompetencje banku centralnego, warto także zwrócić uwagę na uchwałę nr 20/2008 Rady Polityki Pieniężnej z 23 grudnia 2008 roku w spra­ wie zasad prowadzenia operacji otwartego rynku [Dz. Urz. NBP 2008 rok, nr 25, poz. 32]. W yodrębnia ona trzy rodzaje tych operacji: podstawowe, dostrajające oraz strukturalne. W ramach dwóch pierwszych grup NBP może przeprowadzać trans­ akcje repo. Jedną z odm ian operacji strukturalnych jest natom iast kupno dłużnych papierów wartościowych na rynku wtórnym. Tego typu transakcje m ają przy tym charakter bezwarunkowy, zaś czas ich realizacji jest uzależniony od występującej sytuacji płynnościowej w sektorze bankowym. Operacje zakupu dłużnych papierów wartościowych mogą być przeprowadzone w trybie przetargowym, a w uzasadnionych przypadkach także na podstawie umów pom iędzy NBP a bankami.

2 6-miesięczny term in zapadalności operacji otwartego rynku stosowano do końca m arca 2010 roku. 3 O bliczenia w łasne n a podstaw ie inform acji zaw artych n a stronie internetow ej N B P (w w w .nbp.pl).

(7)

182 P R Z E M Y SŁ A W PANFIL

3. Działania EBC na rynku wtórnym SPW w dobie kryzysu

EBC, walcząc ze skutkam i kryzysu finansowego, a następnie zadłużeniowego w strefie euro, podjął szereg działań, z których większość m ieściła się w ramach tradycyjnie pojętej polityki pieniężnej. Polegały one przede wszystkim na obniżaniu poziomu stóp procentowych rynku m iędzybankowego, które zbliżyły się do tzw. poziomu zero bounds, oraz zasilaniu w płynność podmiotów działających na tym rynku. W tym ostatnim w ypadku EBC zdecydował się na tzw. ilościowe luzowanie polityki pieniężnej, opierające się na redukcji stopy rezerw y obowiązkowej, oraz wykorzystanie na szeroką skalę operacji otwartego rynku. Powyższe działania, po­ legające na zwiększeniu płynności rynku m iędzybankowego, nie przyniosłyjednak spodziewanego rezultatu. W kontekście pojawiających się w strefie euro tendencji deflacyjnych rodziło to niebezpieczeństwo wystąpienia pułapki płynności i utraty przez EBC w pływ u na dalszy bieg wydarzeń. W raz z pogłębiającym się kryzysem zadłużeniowym rosło natomiast prawdopodobieństwo niekontrolowanego bankructwa niektórych państw strefy euro, co mogłoby zakończyć proces integracji walutowej w U E .

Reagując na nadzwyczajne okoliczności i starając się przywrócić zaufanie na rynku finansow ym , EBC zdecydował się na działania o charakterze niekonwencjonalnym. Zostały one ujęte w dwa programy, których przedm iotem stał się rynek wtórny SPW. Pierwszy z tych programów - Securities M arkets Programm e (SMP) - m iał charak­ ter tym czasowy i został przyjęty decyzją Rady Prezesów EBC 10 m aja 2010 roku. Zgodnie z nim banki centralne eurosystemu mogły między innym i nabywać na rynku wtórnym papiery wartościowe emitowane przez rządy centralne lub podm ioty pub­ liczne państw członkowskich strefy euro. Łącznie w ramach tego programu dokonano zakupów dłużnych papierów wartościowych na kwotę przekraczającą 200 m ld euro [Eser i inni, 2013, s. 12]. SMP został zakończony 6 w rześnia 2012 roku, kiedy to Rada Prezesów EBC podjęła decyzję o wdrożeniu Outright M onetary Transaction (OMT). Jest to program bezw arunkow ego zakupu obligacji rządowych na rynku w tórnym bez określenia jakichkolw iek lim itów kwotowych. OMT ogranicza się jednak do papierów o term inie zapadalności od jednego do trzech lat emitowanych przez państw a korzystające z pomocy w ramach Europejskiego Instrum entu Stabil­ ności Finansowej lub Europejskiego M echanizmu Stabilności. Oznacza to, że dotyczy on w yłącznie instrum entów emitowanych przez kraje mające poważne problemy fiskalne, którejednocześnie rozpoczęły w drażanie niezbędnych dostosowań m akro­ ekonomicznych, strukturalnych, fiskalnych i finansowych. Zakupy SPW przez EBC nie są więc dokonywane automatycznie, co zm niejsza ryzyko wystąpienia pokusy nadużyć ze strony władz poszczególnych państw strefy euro. Co więcej, OMT nie oznacza, że w jego ramach dojdzie do jakichkolwiek zakupów. Program ten m ożna porównać do objęcia gwarancjami EBC papierów dłużnych tych państw strefy euro, które spełniają określone warunki.

(8)

Zakończenie

Założenia projektu nowelizacji Ustawy o NBP pozostają w zgodzie z literalnym brzmieniem przepisów wprowadzających zakaz m onetarnego finansow ania deficy­ tu budżetowego. Przekładając te założenia n a konkretne rozw iązania legislacyjne, ustawodawca pow inienjednak zachować daleko idącą ostrożność. W drażane zmiany mogą bowiem zostać wykorzystane do pośredniego finansow ania Skarbu Państwa przez NBP, a tym samym pozostawać w sprzeczności z ratio legis art. 220 ust. 2 Konstytucji oraz art. 123 Traktatu. W brew twierdzeniom wyartykułow anym w za­ łożeniach projektu nowelizacji Ustawy o NBP kompetencje kontrolne EBC wobec banków centralnych państw członkowskich UE nie są tutaj wystarczającym zabezpie­ czeniem przed ryzykiem podjęcia tego typu działań. Z nam iennyjest również fakt, że założenia opracowane przez M inisterstwo Finansów nie określają, który organ NBP decydowałby o skupie SPW poza operacjami otwartego rynku. To swoiste „niedopa­ trzenie” m ożna skonfrontować z treścią art. 17 ust. 3 pkt 1 Ustawy o NBP. Zgodnie z tym przepisem Zarząd NBP podejmuje uchwały w sprawach niezastrzeżonych do wyłącznej kompetencji innych organów banku centralnego. Zaproponowane zmiany m ożna więc odczytyw ać jako próbę podw ażenia ustrojowej pozycji Rady Polityki Pieniężnej. Organ ten jest bowiem właściwy do ustalania zasad operacji otwartego rynku, w ramach których NBP może ju ż teraz nabywać SPW. Rozważania te pro­ w adzą do generalnej konkluzji. Ustawodawca może co prawda dopuścić nabywanie SPW przez bank centralny poza operacjami otwartego rynku ,jedn ak określenie zasad zawierania takich transakcji powinno być powierzone Radzie Polityki Pieniężnej, zaś samo przeprowadzenie tych transakcji uzależnione od wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności, stanowiących zagrożenie dla realizacji polityki pieniężnej.

Bibliografia

1. A n e k s do raportu rocznego za rok 2003 - D łu g publiczny, M inisterstw o Finansów, W arszaw a 2004. 2. E ser F., Schw aab B .,A s se ss in g A ss e tP u rc h a se s Within th e E C B ’sS e c u ritie sM a rk e tsP ro g r a m m e ,

W orking Paper Series no 1587, E uropean C entral B ank, F ran k fu rt am M ain 2013.

3. K a źm ierc z ak A ., P o lity k a p ie n ię ż n a w g o sp o d a rce otw a rtej, W y daw nictw o N aukow e PW N , W arszaw a 2008.

4. K onstytucja R zeczypospolitej Polskiej z dnia 2 k w ietnia 1997 roku (Dz. U. 1997, n r 78, poz. 483 z późn. zm.).

5. N arodow y B an k Polski, R a p o rt roczny 2009, W arszaw a 2010.

6. Panfil P., Praw ne i finansow e uwarunkowania długu Skarbu Państwa, WoltersKluwer, W arszawa 2011. 7. P o lityka pieniężna, A. Sław iński (red.), W ydaw nictw o C.H. Beck, W arszaw a 2011.

8. Poterba J.M ., D o B u d g et R u le s Work?, W orking P aper n r 5500, N ational B ureau o f E conom ic Research, Cam bridge 1996.

9. R ozporządzenie R ady (W E ) n r 3603/93 z dnia 13 g ru d n ia 1993 r. określające definicje w celu zastosow ania zakazów określonych w art. 104 i 104b ust. 1 T raktatu (Dz. Urz. L 332 z 31 gru d n ia

(9)

184 P R Z E M Y SŁ A W PANFIL

10. Skarbow e p a p ie r y w artościow e - ra p o rt roczny 1999, M inisterstw o Finansów, W arszaw a 2000. 11. T raktat o funkcjonow aniu U nii Europejskiej (Dz. Urz. U E C 83 z 30 m arca 2010 r., s. 47). 12. T raktat ustanaw iający W spólnotę E uropejską (Dz. Urz. C 224 z 31 sierpnia 1992 r., s. 6-79). 13. U chw ała n r 20/2008 R ady Polityki Pieniężnej z dnia 23 g ru d n ia 2008 r. w spraw ie zasad prow a­

dzenia operacji otw artego ry n k u (Dz. Urz. N B P 2008 rok, n r 25, poz. 32).

14. U chw ała n r 7/2010 Z arząd u N B P z dnia 4 m arca 2010 r. w sprawie w prow adzenia „R egulam inu refinansow ania banków kredytem lom bardow ym oraz kredytem w ciągu dnia operacyjnego przez N arodow y B an k Polski” (Dz. Urz. N B P z 2010 r. n r 4, poz. 4 z późn. zm.).

15. U staw a z dnia 31 stycznia 1989 r. o N arodow ym B anku Polskim (t.j. Dz. U. 1992 rok, n r 72, poz. 360 z późn. zm.).

Purchases treasury securities by NBP

O n the 17 June, 2014 the Council o f M inisters has adopted the assum ptions o f the act am ending the Law on N ational B ank o f Poland. These proposals allow the central bank, inter alia, to purchase treasu ry securities in the secondary m arket outside o f open m arket operations. The purpose o f th is article is to analyze the com patibility o f these assum ptions w ith the constitutional prohibition o f m onetary financing o f the budget deficit by the central bank.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wersja angielska: „In particular, is a claim directed to plants or plant material other than a plant variety allowable even if the only method available at the filing date

Отрицательная корреляция между негативной бонитировкой кислотности почв а уровнем и приростом урожаев, а также положительная корреляция

Zjawisko to związane jest z tym, że wszelki tekst (a zwłaszcza artystyczny) zawiera w sobie element, który chcielibyśmy nazwać obrazem audytorium , i że ten

D. op enig punt vs.0 hit ohespsoppsrlak uitgsosf.ztd wordt t. dis in bet oorr..pond.z.nd. trochohaal vsrond.retsld wordt) sou optrsdrnt.. flier

Odznacza się ona z jednej strony stosowaniem szerokiej gamy technik semantyzacyjnych na lekcji języka obcego, z drugiej zaś związana jest z wprowadzaniem różnorodnego

Źródło: Ibid... 16) cudzoziemcy najbardziej zainteresowani byli nabyciem udziałów bądź akcji spółek będących właścicielami bądź użytkownika- mi wieczystymi

Wydaje się że, publikując dokumenty Jana Pawła II, warto wziąć pod uwagę także ten wątek i zadać sobie trud pokazania, w jaki sposób nowe idee dotyczące życia

Interesujące jest także, jak sądzę, pytanie o me­ chanizm kształtowania się tego typu więzi i o warunki sprzyjające tworzeniu się poczucia przynależności do