M. Szuldenfrei
Pytania i odpowiedzi prawne
Palestra 7/10(70), 54-55
54 Pytania i odpowiedzi prawne N r 10 (70)
nym , niei cparle na żadnych racjonalnych podstawach. Przysparza ona także po
ważnych kłopotów biegłym, napotykającym nierzadko trudności przy określaniu tego, czy chodzi tu o naruszenie czynności narządu ciała w jakimikolwiek stopniu (a w ięc naw et o naruszenie nieznaczne ti nieistotne), czy też natężenie odchylenia czynności określonego narządu muisi mieć jakieś realne n a tę ż e n ie 39 oraz przy wskazywaniu, czy i jaki narząd został w ogóle naruszany (są bowiem takie narządy, które Stanowią tylko składow ą część innych). Również sądy skrępow ane są tą szlfcuczną granicą. Pomimo bowiem tego, że obrażenia zositały zadane nierzadko ze szczególnie dużym naitężeniem złej woli, trzeba uznać te obrażenia za lekkie i w konsekwencji ocenić je łagodniej jedyni© dlatego, że czynność narządu oiała ztostała naruszona na okres poniżej dni 20.
Każdy [z dwóch artykułów , tj. scan faktyczny zarówno ciężkiego, jak i zwykłego uszkodzenia ciała, mógłby rozipadać się na dwa paragrafy. Pierw szy obejmowałby sta n faktyczny danych uszkodzeń ciała łub rozstroju zdrowia, drugi zaś przew i dywałby; wyższą1 sankcję za w ywołanie U kiego samego uszkodzenia lub rozstroju zdrowia 'przy użyciu niebezpiecznego narzędzia. W ten sposób zostałby dokonany podział i a dwa zwykłe uszkodzenia ciała i dwie ,postacie niebezpiecznego uszkodze n ia ciała, iprzy czym w szystkie te cztery rodzaje uszkodzeń c isia byłyby zagro żone odpowiednio zróżnicowanym i sankcjam i karnym i.
Dzięki tem u zodLałyby stworzone ścisłe kodeksowe przesłanki pozw alające na rozgraniczenie odpowiedzialności karn ej sprawców działających urazowo przy uży ciu niebezpiecznych narzędzi oraz bez ich użycia. Przez przyjęcie takiej k o n stru k c ji kodeks k a rn y odstajpiłby od .przestarzałej i prym ityw nej zasady k aran ia i ścigania w zależności od wywołanych skutków i zwróciłby uw agę na koniecz ność wnikliwszej n iż dotychczas analizy asipektów sądowo-lekanskich (okolica c ijła , liczba i siła zadsnych urazów itp.) oraz krym inalistycznych (rodzaj użytego narzędzia, jego charakter i sposób użycia itp .).41
Przedstaw ione propozycje u łatw iają zharm onizowanie dotychczasowego ujęcia zagadnienia karan ia i ścigania przestępstw uszkodzenia ciała w zależności od sk u tk ćw z ujęciem bardziej nowoczesnym przesuw ającym istotę oceny w stronę podmiotową i m ają na oku także zam ierzenia profilaktyczne.
P Y T A l% IA
«
O D P O W I E D Z I P K A W fM E P Y T A N I E : C z y z § 9 r o z p o r z ą d z e n i a M i n i s t r a S p r a w i e d l i w o ś c i z 22 k w i e t n i a 1961 r. w s p r a w i e w y n a g r o d z e n i a a d w o k a l t ó w z a w y k o n y w a n i e c z y n n o ś c i z a w o d o w y c h (Dz. U. Nr 24, p o z. 118) m o ż n a w y p r o w a d z i ć w n i o s e k , ż e a d w o k a t , j e ż e l i m i e j 38 w . G r u d z i ń s k i : P rz e stęp stw a uszkodzenia ciała w różnych u staw ach k a rn y ch , „Noiwe P ra w o ” n r 12, 1960, s. 1612.
40 t. G a w r o ń s k i : P rz e stę p s tw a przeciw życiu i zdrow iu człow ieka, „P raw o i Ż ycie” n r 8, 1956, s. 2.
41 W. G r u d z i ń s k i : U w agi d o ty czące p rzestęp stw u szkodzenia ciała i n a ru sze n ia n ie ty kaln o ści cielesnej w p ro je k c ie k .k ., „N ow e P ra w o ” n r 6, 1963, s. 630.
Nr 10 (70) Głosy czytelników 55 s c e j e g o p r a c y ( z e s p ó ł ) i m i e j s c e z ia r n ie « z k a n i a s ą r ó ż n e ( i p r z y c z y m m i e j s c e z a m i e s z k a n i a 'jes* t d a l e j / p o ł o ż o n e o d s i e d z i b y s ą d u w o j e w ó d z k i e g o , w k i t ó r y m o d b y w a s i ę r o z p r a w a ) , m o ż e w o b e c k l i e n i t a , k i t ó r y j u ż z ł o ż y ł z a l i c z k ę n a k o s z t y p r z e j a z d u , r o z l i c z y ć s i ę o d t e >j m i e j s c o w o ś ci , w k t ó r e j m i e s z k a ? O D P O W J E D Ź :
Według § 9 ust. 2 rozporządzenia M inistra Sprawiedliwości z dnia 22 kw ietnia 1961 r. w spraw ie wynagrodzenia adw okatów za w ykonyw anie czynności zawodo wych (Dz. U. N r 24, poz. 118) adw okatow i naileży się oprócz w ynagrodzenia zwrot, kasztów przejazdów i noclegów oraz diety „w razie w yjazdu do innej miejscowości na zlecenie k lien ta”. Przez „inną miejscowość” należy rozumieć z reguły każdą inną miejscowość niż ta, w któreg adwtokat m a siedzibę, sikoro w myśl ant. 63 u sta w y o ustroju adw okatury adw okat /powinien prowadzić kancelarię w obranej przez siebie siedzibie, a w razie w ykonyw ania zawodu w zespole powinien — w myśl § 1 ust. 2 rozporządzenia M inistra Sprawiedliwości z dnia 31 m arca 1968 r. w spraw ie zes<połów adw okackich (Dz. U N r 22, poz. 95) — być członkiem zespołu, którego siedziba je st identyczna z siedzibą adwofcalta. Toteż miejscowość, w której adw okat m a siedzibę, jest jedynie w łaściw a do rozliczeń z ty tu łu należności adw okata za zw rot kosatów przejazdów i noclegów oraz za diety.
. Jeżeli adwokak ma stałe m iejsce zam ieszkania w innej miejscowości niż jego siedziba, to nie należy tej miejscowości, w kitórej m ieszka, uw ażsć za „inną m iej scowość” w rozum ieniu powołanego wyżej § 9 ust. 2 rozp. w spraw ie w ynagro dzenia adwokaitów.
W konkretnym zatem wypadku, jak i został przedstaw iony w pytaniu, należy przyjąć, że adw okat może się rozliczyć tylko od tej miejscowości, w k tó rej ma siedzibę, a nie od miejscowości, k tóra jesit miejscem jego zamieszkania.
M. Szuldenfrei
G Ł O S Y C Z Y T E L N I K Ó W
JÓZEF D YD UCH
O nowy ustrój zespołów adwokackich
U s ta la o u stroju adw okatury (ant. 68 i 69 ustaw y z dn. 27.VI.1950 r. — Dz. U. z 1959 ir N r 8, poz. 41) przew iduje możliwość w ykonyw ania zawodu adwokackiego bądź indyw idualnie, bądź w zespołach adwokackich.
W początkach sw ej pracy zespoły adw okackie m usiały pokonywać wiele tr u d ności i wykazyw ały pewne w ady i niedociągnięcia.
