• Nie Znaleziono Wyników

Lotos : miesięcznik poświęcony rozwojowi i kulturze życia wewnętrznego, 1937, R. 4, z. 1

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Lotos : miesięcznik poświęcony rozwojowi i kulturze życia wewnętrznego, 1937, R. 4, z. 1"

Copied!
52
0
0

Pełen tekst

(1)

LOTOS M I E S I Ę C Z N I K

S y n t e z a W i e d z y E z o t e r y c z n e j

T R E i < Z E S Z Y T U :

P ie r w s z y P o ls k i Z ja z d E z o te r y c z n y , I r e d ., II . 1 1 . W it k o w s k a Co o z n a c z a j ą z ja w is k a p a r a p s y c h ic z n e ( s tr . 7) Ś W itk o w s k i M o r a ln e p o d s ta w y id e o lo g ji p o l s k i e j ( s tr . 13), . . D r S t. T a t a r ó w n a R e n e s a n s a s t r o l o g i i ( s tr . 17) . ...J. K. H a d y n a

\N a d o t c h ł a n i ą ( w ie r s z — s t r . 2 3 ) ... W ł. H e r tz b e r g S n y o z m a r ły c h ( s tr . 2 4 ) ... K. C h o d k ie w ic z C ia ła z m a r t w y c h w s t a n i e ( s t u d j u m p s y c h o fiz y c z n e

n a t le d o g m a t u ) ( s tr . 3 0 ) ...M. I I. S z p y f k ó w n a O n y k s (z c y k lu „ T a je m n ic e s z la c h e tn y c h k a m i e ­

n i “) (s tr . 3 3 ) ... M. H . F l o r k o w a H i s t o r j a p o g lą d ó w r e l i g ij n y c h n a z a g a d n i e n ie

c ie r p ie n i a ( s tr . 3 6 ) ...W . M ic h e r d z iń s k i P y t a n i a i o d p o w i e d z i : J a k m o ż n a w o l n ą w o lę p o g o d z ić

z K a r m ą i p r z e z n a c z e n i e m ? ... 39 N o w o ś c i n a u k o w e : N o w a A t l a n t y d a ? . . . 41 T a j e m n i c a l u d z k i c h l e z ... 42 K r o n i k a : ł S t e f a n G r a b iń s k i ; N o w y m a l a r z t r a n s o w y ; W ie ś ja s n o w id z ó w w G r e c ji; I n d y js k i k o n g r e s f a k i r ó w ; G n ie w z a t r u w a o r g a n iz m .

S t y c z e ń 1 9 3 7 @ @ K R A K Ó W @ @ Z e s z y t 1

(2)

Nowa książka.

J e r z y G a r u d a

P od powierzchnią życia

z przedmową Józefa Św itkow skiego.

J e s t to p i e r w s z a p o l s k a p o w ie ś ć e z o te r y c z n a , w k t ó r e j a u t o r , m a l u j ą c w n i e s ł y c h a n i e i n t e r e s u j ą c y s p o s ó b lo s y s w y c h b o h a te r ó w , p o z w a la n a m s p o jr z e ć w z a k u 1 i s y t y c h s p r a w i z ro z u m ie ć , c o d z i e j e s i ę w P o l s c e p o d p o w i e r z c h n i ą te j d z iw n e j r z e c z y w is to ś c i, k t ó r a b u d z i t r o ­ s k ę w w ie lu m y ś l ą c y c h u m y s ł a c h , a le w s w y c h u k r y t y c h z a ło ż e n ia c h j e s t t y lk o d l a n i e l i c z n y c h z r o z u m ia łą ... Ś w ie tn y z n a w c a l i t e r a t u r y e z o te r y c z n e j p ro f. J ó z e f Ś W itk o w sk i t a k m . in . p is z e o te j p o w ie ś c i: „ C h o c ia ż w s p lo c ie z d a r z e ń b i o r ą u d z ia ł s iły , o k r e ś l a n e z w y k le m ia n e m m a g i c z n y c h i c h o c ia ż w p ły w ic h n a lo s y b o h a te r ó w j e s t t a k p r z e m o ż n y , j a k r z a d k o s p o ty k a s ię p o d o b n y w ż y c iu c o d z ie n n e m , to j e d n a k n ie m a t a m n ig d z ie n i c s p r z e c z ­ n e g o z e z n a n e m i p r a w a m i z ja w is k o k u lty s ty c z n y c h . N i e u b ła ­ g a n a l o g ik a z d a r z e ń p r z e m a w i a t a k p r z e k o n y w u ją c o d o c z y te ln ik a , że n ie p o z o s ta w i a n ig d z ie m ie j s c a n a p o w ą t p ie w a n i e w ic h p r a w d o p o d o b ie ń s tw o , b u d z ą c r a c z e j r e f l e k s j e : „ a m o ż e i w m o je m ż y c iu d z ie je s ię c o ś p o d o b n e g o , ty lk o j a te g o n i e z a u w a ż a m ? ...“

D la w s z y s tk ic h , k t ó r z y i n t e r e s u j ą s ię o k u lty z m e m , je g o n ie b e z p ie c z n e m i z w y r o d n ie n ia m i, k t ó r z y s ły s z e li c o ś o s a ta n i z m i e i m a g j i , a p r a g n ą u s tr z e c s ie b ie i s w y c h n a jb l i ż s z y c h p r z e d g r o z ą z a b ł ą k a n i a s ię n a m a n o w c e , o r a z d l a t y c h , k t ó r z y u s i ł u j ą n i e t y l k o o b s e rw o w a ć ż y c ie , a le r o z u m i e ć je g o n a j t a j n i e j s z e , n a j b a r d z i e j u k r y t e s p r ę ż y n y d z i a ł a n ia , p o w ie ś ć t a b ę d z ie n i e t y l k o r e w e la c ją i o b ja w ie n ie m , a l e n a jg lę b s z e m , w s t r z ą s a j ą c e m p r z e ż y ­ c ie m .

P o w ie ś ć t a w y jd z ie w n a jb l i ż s z y c h ty g o d n ia c h i r o z e s ł a n a b ę d z ie ty lk o d o t y c h , k t ó r z y s ię w p i s a li n a lis tę p r e n u m e r a t o r ó w „ d o d a tk ó w “. C e n a w a h a ć s ię b ę d z ie o k o ło 4 zł. D o k ła d n a k w o t a w y p i s a n a b ę d z ie n a b l a n k i e ­ cie , d o łą c z o n y m d o p r z e s y ł k i. C e n a p o z a p r e n u m e r a t ą 40% w y ż s z a .

K O M U N I K A T Y R E D A K C JI .

S p i s t r e ś c i r o c z n i k a I II ., w s z y ty m ię d z y s t r . 38 a 39, n a le ż y w y j ą ć i o d ­ d a ć i n t r o li g a to r o w i w r a z z c a ły m r o c z n ik ie m .

Z b r a k u m ie j s c a w n i n . z e sz y c ie o d ł o ż y liś m y d o d a ls z y c h n u m e r ó w : P r z e g l ą d b ib ljo g r a f ic z n y , s z tu k ę ż y c ia , m e d y c y n ę l u d o w ą , p r z e p o w ie d n ie n a r o k 1937, s u g e - s tj ę m y ś l o w ą d r a O c h o r o w ic z a i in n e .

J a k n a s i n f o r m u j ą 3 -ci to m d z ie l L u d w ik a S z c z e p a ń s k ie g o w y jd z ie je s z c z e w b ie ż ą c y m m ie s ią c u .

Do n r u n in . z a ł ą c z a m y b l a n k i e ty P. K. O. i p r o s i m y o w p ł a c a n i e p r e n u m e r a t y n a r o k b ie ż ą c y i r e g u l o w a n i e z a le g ło ś c i z a r o k u b ie g ły .

Z a m ia s t ż y c z e ń n o w o r o c z n y c h p r z e s y ł a m y C z y te ln ik o m n a s z y m z w ię k s z o n y n u m e r n i n i e j s z y o 12 s tr o n ic .

E le m e n ta r n y K u r s A s tr o lo g ji m a w y jś ć j u ż w n a jb l i ż s z y c h d n i a c h . C e n a 6 z ł + 0,50 p o r to . P r o s p e k t y w y s y ł a s ię n a ż ą d a n i e b e z p ła tn ie .

(3)

M I E S I Ę C Z N I K

S Y N T E Z A w i e d z y e z o t e r y c z n e j

T O M I V ( 1 9 3 7 )

KRAKÓW . LWÓW ° WARSZAWA = WISŁA

W ydaw ca i r e d a k to r : J. K. H A D Y N A , W isła, (Ś lą s k C ie sz y ń sk i)

(4)

Treść tomu IV

Parapsychologia J ó z e f ś W i t k o w s k i :

Co o z n a c z a j ą z ja w is k a p a r a p s y c h i c z n e ? ... 7

C ie k a w e e k s p e r y m e n t y ... 184

K. C h o d k i e w i c z : A n im iz m c z y s p i r y t y z m ? ...331

M. II. S z p y r k ó w n a : C ia ła z m a r t w y c h w s t a n i e ( s t u d j u m p s y c h o fiz . n a tle d o g m a t u ) c. d.: P r o m i e n io w a n ie i c e c h y le c z n ic z e s z c z ą tk ó w n i e k t ó r y c h c ia ł . 30 O d r ę b n o ś c i f iz jo lo g ic z n e w c ia ł a c h n i e n a r u s z o n y c h r o z k ł a d e m 32 O p o z o rn o ś c i g r a n i c ś m i e r c i ...64

D e z i n te g r a c j a j a k o ś r o d e k z m i a n y f o r m y c i a ł a . . . . 82

E w o lu c y j n a d r o g a o d b u d o w y c ia ł a : m a t e r j a l i z a c j a . 148 Z a c h o w a w c z a d r o g a o d b u d o w y c ia ł a : r e i n k a r n a c j a . 186 W s te c z n a d r o g a o d b u d o w y c ia ł a : w i t a l i z a c j a . . . 230

E w o lu c y j n a d r o g a o d b u d o w y c ia ł a : s u b l i m a c j a . . . 236

F o r m o w a n ie się w id m a i je g o t e c h n i k a ... 238

D o z g o n n e c ia ło p r z e i s t o c z o n e ... 277

N i e k tó r e c e c h y c i a ł a p r z e i s t o c z o n e g o ... 307

D ro g i z a s tę p c z e w s p ó łc z e s n e g o p r z e i s to c z e n ia c z ło w ie k a . . 333

O kultyzm K. C h o d k i e w i c z : S n y o z m a r ły c h , s t r . 24; s n y w i e s z c z e ...50

S y m b o li k a m a r z e ń s e n n y c h ... 88, 123 W ie d z a e z o t e r y c z n a ... 109

H i g j e n a s n u ... 155

K s z ta łc e n ie ś w ia d o m o ś c i k s i ę ż y c o w e j ... 181

Ł o d z ie p o d w o d n e w p r z e p o w ie d n i a c h N o s t r a d a m u s a ... 225

C h r o m o t e r a p j a ... 290

E z o te r y z m a n a u k o w a k r y t y k a ... 301

N o w a A t l a n t y d a ? ...41

T a j e m n i c a l u d z k i c h ł e z ...42

D z iw y i n s t y n k t u ...371

M a r j a F l o r k o w a : T a j e m n i c e k a m i e n i s z l a c h e t n y c h (c. d.) O n y k s , s tr . 33; A k w a m a r y n a 66; L a p i s l a z u l i 162; P e r ł a 287; K o r a l 320; K a m ie ń k s ię ż y c o w y ( S e le n it) 346. T o m i r a Z o r i: N a u k a o s i e d m i u p r o m i e n i a c h ... 252

E z o t e r y z m s z a c h ó w ... 349

R. J. M o c z u l s k i : R ó ż o k r z y ż o w c y , ic h h i s t o r j a , o r g a n i z a c j a o r a z id e o lo g ja 114, 142, 178, 245. 281, 313. 340, 378 D r f i l . R o l t W h e e l e r : P i ę k n o p i ą t e g o w y m i a r u ... 326, 357 J a n i n a D e m b o w s k a D u n i n o w a : K l a u d ju s z d e S a i n t - M a r t i n „ F ilo z o f n i e z n a n y “ ... 190, 240 D r J ó z e f R y g l e w i c z : A l c h e m j a d a w n i e j a d z i ś ...205

J ó z e f Ś w i t k o w s k i : M a g j a b i a ł a i c z a r n a ... 218

O o k u l t y z m i e ... ^72

L u d w i k F u g l e w i c z : „ M a g ja b i a ł a i c z a r n a / „ o k u l t y z m ' . Z ö v X f Y . . . . 383

II

(5)

A strologia J. K. H a d y n a :

R e n e s a n s a s t r o l o g j i ... 17

J a k i e s ą z a ło ż e n ia i c e le d z is ie js z e j a s tr o lo g j i ? ... 60

C zy a s tr o lo g j a j e s t n a u k ą c z y s z t u k ą ? ... 78

K. C h o d k i e w i c z : W o ln o ś ć vvoli a „ f a t a li z m " w a s t r o l o g j i ... 388

P y ta n ia i odpow iedzi J a k m o ż n a w o ln ą w o lę p o g o d z ić z k a r m ą i p r z e z n a c z e n i e m ? Czy t e o r j a d z ie d z ic z n o ś c i n i e s p r z e c iw ia s ię te z o m i n k a r n a c y j n y m ? J a k s ię k a r m i c z n i e d a w y j a ś n ić w s p ó l n a ś m i e r ć k i l k u s e t lu d z i n p . w p o ż a rze l u b k a t a s t r o f i e o k r ę t o w e j ? ... ... Czy k a ż d y , n a jd r o b n i e j s z y f a k t z n a s z e g o ż y c ia j e s t k a r m i c z n y m w y n i k i e m p o p r z e d n i c h ż y w o t ó w ? ... Ile j e s t r o d z a j ó w K a r m y ? ... O d a u t o r a „ D ro g i w ś w i a ty n a d z m y s ł o w e " ...• Czy ś w i ę to j a ń s k i e z ie le p o s ia d a i s t o tn i e w ł a s n o ś c i le c z n ic z e i j a k i e ? Czy d w a p o s o b ie n a s t ę p u j ą c e w c i e le n i a s ą d o s ie b ie p o d o b n e J a k t łu m a c z y ć w y p a d e k , g d y k t o ś z p o w o d u c h o r o b y u m y s ło w e j s k a z a n y j e s t n a ż y w o t k r e t y n a l u b i d j o t y ? ... Co to s ą : l a r w y ? — 352; e l e m e n t a l e ? — 353; e g r e g o r y — 355 Czy m o ż liw e s ą t. zw . u r o k i i n a c z e m o n e p o l e g a j ą ? . . . . Czy i s t n i e j e z w ią z e k m ię d z y m a r t y n i z m e m a w o l n o m u la r s t w e m ? Co to s ą m a n t r a m y ? ... 39 69 199 200 264 263 268 356 392 395 U t w o r y w i e r s z o w a n e N a d o t c h ł a n i ą — W ł. H e r t z b e r g ...23

W z le ć m y — H . B r o n i k o w s k a S m o l a r s k a ... 170

E k s t a z a — R o m a n h r . R o s t w o r o w s k i ...222

S k r z y d e ł! ... — A r t i b o ... 376

S z t u k a ż y c i a P r a w o d o b r o c i — 96; O s ta r o ś c i — 170; P r a w o p o m y ś ln o ś c i — 197; J a k w y ­ k o r z y s t a ć w a k a c je ? — 258; Z n a c z e n ie c h w ili m i l c z e n i a — 324. I l u s t r a c j e S y m b o l p r z e d s t a w i a j ą c y c a ł o k s z t a ł t id e j r ó ż o k r z y ź o w c ó w ...117

A lc h e m ik w l a b o r a t o r j u m (z K h u n r a t h a ) ... 143

K rz y ż m a k r o k o s m i c z n y (z K h u n r a t h a ) ... 144

N o s t r a d a m u s ... 225

R o b e r t F l u d d ... 249

R ó ż n e P i e r w s z y p o ls k i z ja z d e z o te r y c z n y — H e l e n a W i t k o w s k a ... 1

M o ra ln e p o d s ta w y id e o lo g ji p o l s k i e j — D r S t. T a t a r ó w n a . 13, 57, 92, 119, 159 H i s t o r j a p o g lą d ó w r e l i g i j n y c h n a z a g a d n i e n ie c ie r p ie n i a — W . M ic h e r- d z iń s k i ... 36, 192 . G łó w n e p r a w d y — p r o f . W . L u t o s ł a w s k i 45, 86, 131 f C u d e m j e s t ż y c ie — L. S z c z e p a ń s k i ...77

; O p o m o c d u c h o w ą — M F ... 133

I D r J u l j a n O c h o ro w ic z (w 2 0 -le c ie z g o n u ) ... 141

Ś l a d y m y ś l i — M ik o ła j R e r i c h ... 269

w G a r ś ć w s p o m n ie ń o A n d r z e ju G a w r o ń s k i m — H . W i t k o w s k a . . . . 299

: R o z m o w y n a tc h n i o n e (z o p o w i a d a ń V i v e k a n a n d y ) ... 351

b p r z y j a c ió ł — H e l e n a R e r i c h ... 361

■ ra ż e n ia z J a s n e j G ó ry — J. D ...362

|t e a H o g u e : „ P r a d ź w ię k i " , p r z e ł. J a n i n a D u n i n o w a ( n o w e la ) . . . 127, 166 t p ż e N a r o d z e n ie w H i m a l a j a c h — W . L o g a ...368

d R e d a k c j i ...365

(6)

P r z e g l ą d b i b li o g r a f ic z n y

D r G e o rg L o m e r : „ H i m m e ls s c h lü s s e l, e ig e n e S t e r n l a u t - u. S t e r n t a n z l e h r e “ — 70

L u w ik S z c z e p a ń s k i: „ C u d a w s p ó łc z e s n e “ — J. Ś w i t k o w s k i ...101

J e r z y G a r u d a : „ P o d p o w i e r z c h n i ą ż y c ia " — J. Ś w i t k o w s k i ...101

D o m N ś r o m a n : „D es L o u r d s S e c r e ts d e 1937“ — J. D u n in o w a . . . . 102

J a r o s ł a w H e l s k i: „ O d ż y w ia n ie n o w o c z e s n e " — J. H ...104

S v ä m i V i v e k ä n a n d a : „ K a r m a Y o g a “ — H . W i t k o w s k a ... 136

„ „ „ E n t r e t ie n s i n s p i r e s " — H . W i t k o w s k a 261 „ „ „ B h a k ti Y o g a “ — H . W i t k o w s k a ... 294

» „ R a ja - Y o g a " — H . W it k o w s k a ...390

J a n R o z w a d o w s k i: „ P r a w d a Ż y c ia “ — W in c e n t y L u t o s ła w s k i . . . . 173

K s. P a w e ł S iw e k : „ W ę d r ó w k a d u s z , r e i n k a r n a c y j n e u t o p je " — K. C h o d ­ k ie w ic z ... 263

J a n H e r b e r t : 1. „ W ie lc y m is tr z e d u c h o w i I n d y j w s p ó łc z e s n y c h “ 2. „ G a n d h i, L is ty d o A s h r a m u “ — H. W it k o w s k a . . . 215

3. „ S h r i A u r o b in d o " U w a g i i m y ś l i — H . W it k o w s k a . . 296

A. K liz o w s k i: P o d s t a w y d l a p o z n a n ia z a s a d n o w e j e p o k i “ — J . Ś w it k o w s k i 297 K r o n i k a t S t e f a n G r a b i ń s k i ... 43

N o w y m a l a r z t r a n s o w y ...43

W ie ś j a s n o w id z ó w w G r e c j i ... 44

I n d y js k i k o n g r e s f a k i r ó w ...44

G n ie w z a t r u w a o r g a n i z m ...44

D o ś w ia d c z e n ia M ię d z y n a ro d o w e g o I n s t y t u t u B a d a ń P s y c h ic z n y c h . . . 75

C zy n a le ż y p a li ć u m a r ł y c h ? ... 75

P i e r w s z a k o b i e t a k a p ł a n k ą m a g j i l a m a i s t y c z n e j ... 76

Z d z ia ł a ln o ś c i T o w . M e ta p s y c h ic z n y c h w W a r s z a w i e ... 98

N a m a r g i n e s i e p r o c e s u s o w i e c k i e g o ... 105

S t a je m y s ię t r o g l o d y t a m i ? ...106

B a n a ł y m a s o ń s k i e ... 107

P o m n ik H o e n e - W r o ń s k ie g o ...107, 139 K o ś c ió ł k a to l i c k i a r o z w ó j s p o ł e c z n y ... 108

N ie z w y k ły w y p a d e k ... 138

D z ia ła n ie j a z z b a n d u ... 139

S e n t e l e p a t y c z n y ... 139

C zy ja s n o w id z ą c e o d k r y c i e z b r o d n i ? ... 171

M e d ju m w ę g i e r s k i e w N o r w e g j i ... 201

C z l o w i e k - p t a k ...203

R u c h y e z o te r y c z n e w R u m u n j i ... 204

T e m p o ż y c ia a c h o r o b y u m y s ł o w e ...363 Z a u w a ż o n e w a ż n ie js z e b łę d y d r u k a r sk ie .

S t r o n a 39, w ie r s z 1 -szy o d d o ł u : z a m . „ I s t o tę N a j n i ż s z ą “, w i n n o b y ć : „ I s t o tę N a j w y ż s z ą “.

S t r o n a 40, w ie r s z 2 o d g ó r y : z a m i a s t s ło w a „ n a s z e g o “ ( d w a r a z y u ż y te g o w ty m w ie r s z u ) w i n n o b y ć : „ n o w e g o “.

S t r o n a 145, w ie rs z 3 o d d o łu n a le ż y u s u n ą ć , a w je g o m ie j s c e w i n n o b y ć : „ k r z y ­ ż o w c ó w , z a t y t u ł o w a n e j „ T h e m i s A u r e a “ p o d a je o n z ło te P r a w a Z a k o n u " . S t r o n a 205, w ie rs z 6 o d g ó r y : z a m i a s t o k a z a ły b y , w in n o b y ć : „ o k a z a ł b y “ ; w ie rs z

7: z a m i a s t „ s k o m p l ik o w a n e “ w in n o b y ć : „ s k o m p l ik o w a n y “ . S t r o n a 207, w ie r s z 14: z a m i a s t „ a c h e m ia “ w in n o b y ć : „ a l c h e m j a “.

S t r o n a 210, w i e r s z 36 — z a m i a s t „ w ię k s z e “ w in n o b y ć : w ię k s z e m “ .

S t r o n a 213, w i e r s z 11: z a m i a s t „ u t l e n i a n i e j e s t s p a l a n i e m “ , w i n n o b y ć : „ u tl e ­ n i a n i e n i e j e s t s p a l a n i e m “.

S t r o n a 215, w i e r s z 8: z a m i a s t „o “, w in n o b y ć „ w ".

S t r o n a 216, w i e r s z 16: z a m i a s t „ r u r d y “ , w i n n o b y ć „ r u d y “.

S t r o n a 331, w i e r s z 3 o d d o ł u : z a m i a s t „ d z ie s ię c iu “ , w i n n o b y ć „ d z ie w ię c iu “. 3 S t r o n a 334, w i e r s z 14 z d o ł u : z a m i a s t „ a n a t u r z e " , m a b y ć „o n a t u r z e “.

S t r . 336, w i e r s z 4 o d g ó r y : z a m i a s t „ z d o b y ł“ , w i n n o b y ć : „ z d o b y ć “ . S t r . 341, w ie r s z 3 o d g ó r y p r z e n i e ś ć n a s t r . 357, j a k o w i e r s z 2 t e k s t u z g ó ry . IV

(7)

X:

¢ /-

• X y

Rocznik IV II O II U \\ f| li—

n

Styczeń

Z e s z y t , ;/| | _ U I] II II H// '937

M iesięcznik p o św ięco n y ro z w o jo w i i k u ltu rz e życia w e w n ę trzn e g o , o ra z w a rto ścio m tw ó rczy m p o lsk ie j m yśli tra n s c e n d e n tn e j.

S Y N T E Z A W I E D Z Y E Z O T E R Y C Z N E J

O r g a n : T o w . P a r a p s y c h i c z n e g o im . J u l j a n a O c h o r o w ic z a w e L w o w ie i O g n i s k a B a d a ń E z o t e r y c z n y c h i M e ta p s y c h ic z n y c h w K r a k o w ie

R e d a k c ja : J. K. H a d y n a , K r a k ó w , u l. G r o d z k a 58, m . 5.

„Porw ać ogień s trze żo n y , z a n ie ść w o jc z y s te stro n y to cel . .

S t. W y sp ia ń ski

Pierwszy Polski Zjazd Ezoteryczny

i.

W dniach od 6—8 grudnia 1936 r. odbył się w Poznaniu „ P ie rw szy ogólno­

polski zjazd e zo tery k ó w “, na k tó ry p rzy b y ło b ard zo w ielu P rzy jació ł w iedzy duchow ej z najdalszych naw et k ra ń c ó w Polski.

Zjazd ten był dla wielu e zo tery k ó w polskich próbą nie tylko sił i spoistości w ew n ętrzn ej, ale i w y razem dużej odw agi, z jaką stanęli w szeregach ludzi m yślących sam odzielnie i szukających na szlakach duchow ych nieprzeciętnych dróg i głębokich idej, k tó re nie są — i zap ew n e jeszcze nie ry ch ło zostaną zrozum iane i spraw iedliw ie ocenione p rzez ogół.

J e s t rzeczą ludzką, że odnosim y się nieufnie d o w szystkiego, czego nie jesteśm y w stanie zrozum ieć. Ale je st rzeczą b ard zo sm utną, że ci, k tó rz y nie orjentują się w Ideologii pew nych ugrupow ań czy zrzeszeń, ta k pochopnie i ła tw o osądzają je i to z k rz y w d ą dla siebie i dla nich. D la s i e b i e — bo w y staw ia ją sobie sm utne św iad ectw o niedojrzałości duchowej i intelektualnej;

a dla ugrupow ań, bo w sposób m ałoduszny i złośliw y usiłują gasić u wielu z d ro w y zapał, ku ro zw ojow i i odrodzeniu w ew n ętrzn em u w iodący. Każdy w y ra z indyw idualności w ew n ętrzn ej nazy w ają ignoranci owi „m asoństw em “, a k ażdy odruch zrek o n stru o w an ia poglądów n a św iat i życie „kom unizm em '.

T en w łaśnie lęk p rzed n iesłuszną i k rzy w d zącą e ty k ie tą „m aso ń stw a“

p o w strzy m ał w ielu ezo tery k ó w od w zięcia udziału w zjeździe, ale mimo to, sp o ra g rom adka św iadom ych celu i drogi stan ęła d o „poznańskiego apelu“.

Jest rzeczą w y so ce in teresującą, że w łaśnie Poznań, nie p osiadający żadnych trad y cy j ezo tery czn y ch , b ęd ący niejako najm łodszą „latoroślą“ ow ego p o tęż­

nego pnia, k tó ry sw e korzenie um ocow ał w e w szy stk ich dzielnicach i m iastach odrodzonej Polski, zd o b y ł się na zw ołanie i zorganizow anie ow ego zjazdu, projektow anego już od wielu lat p rzez w y b itn y ch ezoteryków , k tó ry m jednakże nie było sądzone zrealizow anie ty ch zam ysłów .

1

(8)

P oznańskie słynęło zaw sze z odwagi, z jaką podejm ow ało wszelkie ruchy w olnościow e. I te ra z p o zostało w ierne sw ej trad y cji, grupując u stóp „Zbaw i­

ciela Króla" g a rstk ę g o rący ch pracow ników na niw ie odrodzenia duchowego?

B o odrodzenie to p rz y jść musi i ogarnąć całe społeczeństw o, zespalając je w wielką całość, k tó ra m iałab y dość sił, ab y p rz e ciw sta w ić się atakom

„złych m o cy “, gotujących się do podporządkow ania całego św iata kłam liw ym hasłom m aterializm u i zap rzeczan ia w y ższy ch P raw d Ducha!

I spotkaliśm y się na ow ym zjeździć, czując najży w szą radość, że zd ecy ­ dow anych do p ra c y jest już spora garstka... I spojrzeliśm y sobie w oczy, c h w y ­ ta ją c w nich ów zew przedziw nej tęsknoty za tern powszechnem braterstw em dusz, k tó re kiedyś w p rzyszłości stan ie się zapew ne udziałem w szystkich m ieszkańców Ziemi, a k tó re dzisiaj w y czu w ają tylko nieliczni, naznaczeni sty g m atem c isz y i rów now agi w ew nętrznej, któ ry ch najw iększem p rz y k a za ­ niem jest czynienie pokoju i realizow anie w czynach i m yślach nakazu m iłości i dobroci!

Ta dobroć, w y ra ż ają c a się tolerancją, była nakazem i obow iązkiem w sz y s t­

kich, biorących udział w zjeździe. I zapew ne dlatego oprom ieniała ten zjazd ta k cudow na harm onja, że cza r jej udzielał się w szy stk im , stw arza ją c zupełnie n iezw y k ły nastrój, p rz e k re śla ją c y w szelkie antagonizm y, różnice, uprzedzenia...

T rzeb ab y było zaiste bard zo lichej duszy, k tó ra b y w tym ogólnym ak o r­

dzie b ra te rstw a nie p rzek reśliła bodaj na k ró tk o sw y c h osobistych a n ta ­ gonizm ów . T rze b a b y by ło b ard zo ograniczonego um ysłu, k tó ry b y nie um iał zdobyć się na b ezstro n n y i ży cz liw y osąd sw y ch bliźnich, połączonych nagle jedną m yślą i jedną tęsk n o tą: że oto w szy scy d ąży m y w zw yż ku Dobru i P raw d z ie i że u p o d staw y w szy stk ich kierunków i w szy stk ich dróg dojścia — w y k w ita jedna m yśl, jeden cel, jedna tęsk n o ta: budzenie sy n o stw a bożego w duszach naszych, łączenie się z W s z e c h j e d n o ś c i ą , k tó rej w yrazem i sy n tez ą je st Bóg!

W szy stk ie sy ste m y myśli, na pozór sprzeczne z sobą, są jednak bardzo do siebie zbliżone, a jeżeli różnią się czem ś, to jedynie form ą, sym boliką i spo­

sobem z e w n ę t r z n e g o przejaw iania się. D lateg o ludziom, k tó rz y p o trafią głęboko ujm ow ać w szelkie zagadnienia, ta k ła tw o je st porozum ieć się z sobą, chociażby podchodzili do siebie z kilku — napozór sprzecznych z sobą — u g ru ­ pow ań. D ow odem — w spom niany zjazd w P oznaniu. P rze sze d ł on oczekiw ania i nadzieje niety lk o p esy m istó w , ale i tych, k tó rz y z nakładem olbrzym iej w iary , pośw ięcenia i energji zjazd ten projektow ali i zdołali g o urzeczyw istnić. Uznanie i w dzięczność n ależy się p rzed ew szy stk iem dwu jego kierow nikom , pp. arch.

E. B artk o w iak o w i i T. P aw lickiem u z Poznania, k tó ry ch energji i n iestru d zo ­ nym w ysiłkom udało się stw o rz y ć ten przep ięk n y akord, pełen siły, piękna i harm onji, w y ra ż a ją c y ta k dobitnie i ja sk raw o w spólność ideji i celów w sz y s t­

kich zrzeszonych na tym zjeździe sto w arzy szeń , kół, o raz poszczególnych,, a jakże licznych jednostek, noszących w spólne w szy stk im im ię: przy jació ł w ied zy duchow ej!

W sali, w ypełnionej po brzegi, zeszli się ludzie z całej Polski, a b y w y ­ m ienić z sobą słow a p rzyjaźni i b ra te rstw a , a b y u sły szeć m ów ione głośno i z dum ą słow a, k tó re m oże d o tąd szeptali ty lk o cicho, sm agani o baw ą, że nie zostan ą zrozum iani, że i deje ich i w ierzenia zostan ą w yśm iane i w sw ej głębo­

kiej treści w ykoszlaw ione... B o życie i jego blichtr łączy i zesp ala w ielu ty lk o 2

(9)

na sw ej p o w ierzchni; w głębi, tam , gdzie bije jego rzeczy w isty nurt, panuje niemal pustka, m ilczenie i cisza. N iew ielu w ym ienia z sobą sło w a zrozum ienia, nieliczni p rz e ży w a ją w sp ó ln y d reszcz d u szy ; czuje się i rozum ie, że czas p rz e ­ chodzi, la ta p ły n ą bezb arw n ie co raz w olniej i m onotonniej, ale dusze — n aw et bliskie sobie i połączone rozlicznem i w ęzłam i nie zdolne są w y d a ć w spólnego dźw ięku, ni akordu... Aż do śm ierci pozostają sobie ludzie obcy i nieznani, szarpani tęsk n o tą z a czeinś w ielkiem i św iętem , co tkw i w ich podświadom ości, ale nie zostaje dopuszczone d o głosu, albo — nie umie w ołać, bo brutalnością dnia codziennego z o sta ło zdeptane i unicestw ione.

Takich zm iażdżonych przez m aterializm , takich znudzonych bezcelowością i jalow ością ży cia o raz sw y c h złudnych i n ietrw ały ch osiągów , pragnęłoby się w ezw ać do o w ej sali — w ypełnionej tak szczelnie p rzez takich sam ych, a jakże i n n y c h ludzi i -powiedzieć: p atrzcie, czy te radosne, w zruszone tw arze nic w am nie m ó w ią?.. C zy nie żal w am , że dobrow olnie zubożacie sw ą duszę o tę radość, k tó ra rozprom ienia i rozjaśnia w szy stk ie oczy i w sz y st­

kie serca tu zgro m ad zo n y ch ? Cóż ich łą c zy ? C o zniew ala do ty ch w zruszeń, k tó re tak bard zo zbliżone są do szczęścia, iż odróżnić jedno uczucie od drugiego b y ło b y b ard zo trudnem ! O to m iłość, b raterstw o , oto poczucie ow ej w ielkiej w spólnoty, w ielkiej rodziny, jaką tw o rz y m y , ukochaw szy w spólny cel i w spólne ideały... Nie um niejszajcież więc sw ego życia i jego radości egoizmem, p ły t­

kością pojęć, oschłością serca i p y ch ą duszy! T ak dobrze, tak niesłychanie dobrze je st iść w spólnie, rę k a w rękę, ram ię przy ram ieniu ku tej dalekiej G w ieździe, k tó ra oznajm iła św iatu n arodzenie B oga w człow ieku, zw ycięstw o Ś w ia tła nad M rokiem... Idźm y coraz liczniejsi, c o raz silniej uświadom ieni, coraz mocniejsi w pragnieniu łączenia się, w chęci zbliżenia k ró lestw a B ożego ku ziemi... „A p rzy sp ieszy m y w ów czas dzień, kiedy spełni się przepowiednia ksiąg św iętych, a pokój — w edle słów p roroka — p opłynie nad św iatem , jako rozlew na rzeka, i n a tu ra sam a odnow ioną zostanie i uspokojoną zaró w n o jak człow iek. Zło fizyczne i m oralne zniknie; ustaną kataklizm y, w y trącające ziem ię z jej p odstaw , pustynie o k ry ją się kw iatem , ucichną jęki p o krzyw dzo­

nych i obeschną łz y sm utnych, a słusznym dom aganiom się p ra w ludzkich dane będzie p ełne zaspokojenie. M arzenia uczonych i filantropów sp ętan ia w rogich sił n a tu ry i oddania ich na usługi ludzkości zostan ą urzeczyw istnione, klęski żyw iołow e, ch o ro b y , epidem ie zostan ą zw alczone, a w y stęp e k , sam olubstw o, alkoholizm i w szelkie zbrodnie, to czące jak c ze rw ludzkość p rzez tyle w ieków, b ędą uleczone, i szczęście jednostek i ludów stanie się praw em pow szechnem w tern bożem królestw ie, przybliżonem d o ziem i...“

Takie oto m yśli i refleksje k o ły sa ły nas w czasie długich godzin w spólnych o b rad i pogaw ędek. Takie nadzieje w y k w ita ły w duszach, a w y ra z ich p rze­

bijał w re feratach i przem ów ieniach w szy stk ich prelegentów . W y so k i poziom tych przem ów ień b y ł dow odem , że p raca duchow a,, obow iązująca tych, k tó rzy m ają szczęście należeć do w spólnej duchowej rodziny niety lk o jednego narodu, ale w szy stk ich ludzi dobrej w oli na św iecie, nie b y ła czczym frazesem . Ci, k tó rz y tam — na ty m zjeździe się sp o tk ali — dorośli duchow o do sw ego nie­

przeciętnego poziomu, gdzie to leran cja i harm onia staje się już p o trzeb ą serca, a nie w ym uszeniem , spraw iającem przy k ro ść. D latego ani jeden pow ażny z g rz y t nie zm ącił serd eczn eg o nastro ju , k tó ry tak usidlił dusze i serca w sz y st­

kich, że gd y oznajm iono ro zw iązanie i koniec zjazdu, nie chciano w ychodzić z sali; ludzie spoglądali po sobie z żalem , z jak ąś serdeczną tęsknotą i pragnie-

(10)

liiem, ab y te prom ienne dni w spólnoty trw a ły jeszcze, aby s ta ły się dla ud rę­

czonych, często jakże b ard zo osam otnionych serc, Chlebem codziennym ...

Zjazdy, podobne temu, pow inny o d byw ać się rokrocznie w ró żn y ch czę­

ściach Polski. J e s t to potrzebą i głosem tęsk n o ty wielu, bard zo w ielu ro zb u ­ dzonych i uśw iadom ionych dusz w naszej w olnej O jczyźnie.

Ale jeżeli p o ru szam y tu piękne stro n y naszego w spólnego w y siłk u , a b y m im o rozlicznych trudności, jakie niejeden pokonać m usiał, staw ić się w sze­

regach naszych duchow ych przyjaciół, m usim y dać w y ra z i pewnemu sm utnem u zdziwieniu, że niektóre T o w arzy stw a ezoteryczne z W arsz a w y nie odczuły w e w n ętrzn eg o nakazu złączenia się z całością, reprezen tu jącą ruch duchow y w Polsce! Nie b y ło żadnego oficjalnego przedstaw iciela z ich stro n y , nie b y ło n aw et kilku sym bolicznych słów : listu lub depeszy, k tó re tak bogato z a sła ły stół prezydialny, a w y słan e z o sta ły p rzez tych, k tó ry m zdrow ie lub tw a rd e w arunki życia p rzy b y ć nie pozw oliły, ale k tó rz y sercem trw ali p rz y nas, łącząc się duchem ze w szystkim i uczestnikam i zjazdu. Ale m oże i lepiej się stało. Ci, k tó rz y „m łodzi duchem 1' i zapałem odczuli zew sw ych dalekich braci, p rzybyli indyw idualnie, rep rezen tu jąc ty lk o siebie, inni, m oże zbyt zim ni już, zesztyw niali w sw ych p rzy ciasn y ch g ran icach „w łasnych k ie ru n ­ ków " i ideji — zm ąciliby może cudow ną harm onię zjazdu... W szy stk o zatem — k iero w an e w y ższą siłą, zło ży ło się w form ę i tre ś ć jak najpiękniejszą, po zo sta­

w iając niezatarte w ra ż en ie w duszach uczestników , w raz z ostatniem i słow am i św ietnej prelegentki M. H. S zpyrków ny, k tó ra w e w z ru szający sposób, z jej tylko w łaściw y m czarem ujęła nurtujące nas uczucia w przepiękną tre ść o s ta t­

niego pożegnania tego jedynego w sw ym rodzaju zjazdu. (red.) II.

N apisała H elena W itkow ska.

Z in icjaty w y „ K o ł a P r z y j a c i ó ł W i e d z y D u c h o w e j w P o ­ z n a n i u “ odbył się tam że w p ierw szy ch dniach g rudnia p ierw szy ogólno­

polski Zjazd E zotery czn y . W zaproszeniu, podpisanem przez inż. Edm unda B artk o w iak a i red. T ad eu sza Paw lickiego c zy tam y n asętpujące sło w a: „Celem Zjazdu je st osobiste zaznajom ienie się ludzi, in ertesujących się W iedzą D ucho­

w ą, o ra z p rzedyskutow anie w spólnych problem ów . P o za posiedzeniam i ple- narnem i odbędą się osobne posiedzenia zw olenników poszczególnych kierun­

ków W iedzy D uchowej, a b y p rzy b y szo m z różnych m iejscow ości um ożliwić naw iązanie osobistego k ontaktu.“

K ierow nikam i Zjazdu pow odow ało p rześw iadczenie, że rozliczne kierunki i odcienie W ied zy D uchow ej są ty lk o różnem i drogam i do jednej P raw d y w io ­ dące, jak o b y prom ieniam i jednego słońca! Idzie tu o porozum ienie się w z aje m ­ ne, o w sp ó łp racę — to też_ uczestników obow iązuje najdalej idąca l o l e r a n - c.i a, ży cz liw y stosunek w o b ec rozbieżnych często m niem ań, pojęć, poglądów.

Zjazd trw a ł trz y dni, 6, 7 i 8 grudnia, zeb ran ia o d b y w a ły się ran o i po­

południu. W y g ło szo n o następujące refe ra ty :

1. „ O g n i s k a w i e d z y i k u l t u r y d u c h o w e j " — H. W itkow ska.

2. „ W i e d z a d u c h o w a w B u ł g a r i i " — prof. P io tr P am porow . 3. „ D z i e j e a s t r o l o g i i i j e j i s t o t a n a u k o w a — F r. Prengel.

4. „ M i s t y c y z m j a k o d r o g a d o j ś c i a w e d l e ś w. J a n a o d K r z y ż a " — red. T ad eu sz P aw licki.

4

(11)

5. „W p ł y w o s i ą g u d u c h o w e g o n a s t a n y f i z y c z n e “ — M aria S zpyrków na.

6. „ S p i r y t y z m j a k o g a ł ą ź W i e d z y D u c h o w e j , red. J. Chobot.

7. „ 0 o k u l t y z m i e “ — prof. J. Św itkow ski.

O b ra d o w ały trz y sekcje: m i s t y c z n a pod kierunkiem T ad eu sza P aw lic­

kiego, o k u l t y s t y c z n a pod kierunkiem red. Jan a H adyny i s p i r y t y ­ s t y c z n a pod kierunkiem Józefa C hobot a. W sp raw ie sekcji m e t a p s y - c h i c/z ii e j postaw iła M. H. Szp y rk ó w n a w niosek, aby, w obec istnienia zorga­

nizow anych T -w M etpsychicznych, sekcji takiej nie tw o rz y ć , tylko dać m oż­

ność przy stąp ien ia T -w om do Związku Z w iązków E zotery czn y ch w ciągu roku, u tw o rz y ć zaś w w y padku, gd y to nie nastąpi.

Zjazdow i p rzew odniczył red . T adeusz Paw licki.

P o z a oficjalnym program em , o d b y w ały się codzienne zebrania to w arzyskie, trw ające do późnej nocy, w spólne obiady i h e rb aty , na k tó ry c h uczestnicy poznaw ali się bliżej, zespalali duchow o, porozum iew ali z sobą i naw iązyw ali życzliw e, serdeczne stosunki.

Na zeb ran iu ogólnem w sali obrad uczenice m iejscow ej szk o ły rytm icznej pod kier. prof. W iechow iczow ej, o d tw o rz y ły w p rzepiękny sposób w sy m ­ bolicznych tańcach: „Przebudzenie się d u szy “, „W stęp w św iaty nadzm ysło- w e “, „Dzień codzienny“ i i.

Na zeb ran iu w dom u pp. E. B artk o w iak ó w piękną im prow izacją o bdarzył słuchaczy sły n n y jasnow idz, inż. Stefan O s s o w i e c k i . W p o etyczną formę ujął on ro zg ry w ające się w bezdennych otchłaniach wielkie p ro cesy kosm iczne, m iłość w e w szechbycie, n arodziny św iató w i człow ieka, stopniow e jego w y d o ­ b y w anie się z m aterji, w y zw alan ie ducha i jego cudow ne m oce.

M ówił też na zjeździe w ielokrotnie gość z B ułgarji, P io tr Pam porow , p rzed ­ staw iciel W szech św iato w eg o B iałego B ractw a.

*

Po p rzez trzydniow e o b rad y Zjazdu sn u ła się nić p rzew odnia, rozbrzm ie­

w ała nuta zasadnicza, w y ra sta ją c a z re fe ra tó w i dyskusyj, zsy n tety zo w an a w uchw ałach końcow ych. W y ra sta ła z s erc i um ysłów , z odczucia potrzeb czasów i stosunków sam orzutnie, bez p rzygotow ania. Nie ujaw niona w żad­

nym planie ani tytule referatu, przejaw iła się i o p anow ała Zjazd, w y k reślając kierunek dla p rz y szłe j działalności jego uczestników . B y ło nią p rześw iad cze­

nie, że w O p o l s k i e j t w ó r c z o ś c i u m y s ł o w e j i a r t y s t y c z n e j , że w dziełach n aszy ch w ieszczó w i filozofów t k w i ą w a r t o ś c i d u c h o ­ w e p i e r w s z o r z ę d n e j m i a r y , m ało dotąd znane i rozpow szechnione

— że w ięc nakazem chwili bieżącej je st w arto ści te w y d o b y ć, rozszerzyć, uprzystępnić, b y p rzed o stały się do św iadom ości narodow ej, p rzepoiły życie, oczy ściły je i uszlachetniły.

Odnośne uw agi w refe ra ta ch i dyskusjach brzm ią następująco:

„C złow iek zdolny jest do s a m o s t w ó r c z o ś c i , do rozw oju sw y ch ciał niewidzialnych, o czem nie w ie jeszcze w spółczesna biologja. O sam ostw orze- niu tern u czy ł już H oene-W roński i w y k re śla ł now e drogi rozw oju ludzkości.

W ielka to k rz y w d a dla polskiego sp ołeczeństw a, że nie zna ideologji najw ięk­

szych duchów narodu, że niem a dlań m iejsca w szkolnictw ie i ośw iacie zatra ca m y stą d n asze ideje przew odnie. W ró cić nam trzeb a do rodzinnych trad y cy j, u rzeczy w istn iać w skazania naszych m istrzó w i przew odników , dla­

5

(12)

teg o w y jednać należy u w ład z polskich, b y w p ro w ad ziły do o św iaty w arto ści naszych tran scen d en tó w .“1)

„Polskie trad y cje p rz e k az a ły nam m ało dotąd znane, a badane i opraco w y ­ w an e obecnie zespoły B r a c i P o l s k i c h z okresu R eform acji; m łodzieży w ileńskiej, F i l a r e t ó w i F i l o m a t ó w w początku XIX w ieku; rozliczne zw iązki z czasó w w ielkiej em igracji po 1831 roku, M e s j a n i z m p o l s k i , T o w i a ń s z c z y z n ę , potężne w zlo ty pod hasłem „ w sz y stk o p rzez Ducha i dla D ucha“... N ieprzebrane to sk arb y polskiej tw ó rczo ści w tej dziedzinie — czerp ać z nich m ożem y nietylko m y sam i, ale jeszcze daw ać innym i szeroko je rozpow szechniać w św iecie.“*)

„W Polsce w sp ó łczesn ej lepiej je st zn an y H itler niż W roński, C ieszkow ski, Słow acki... Zupełnie nieznane są ideow e zało żen ia n ajw ięk szy ch duchów w narodzie... P o l s k a b ę d z i e p r z e w o d n i c z k ą S ł o w i a n , gdy zrozum ie, odczuje i urzeczyw istni idee sw ych duchow ych przew odników .“1)

W y cz u w a się w tern zebraniu poszukiw anie ideału, tęsk n o tę do p rz e w o d ­ nika duchow ego, co porw ie m asy i zbudzi entuzjazm ..., tęsknotę do boh ater­

stw a... C hcem y siły, chcem y T y tan a , b y moc z n arodu w ydobył, w y rw a ł go z niedoli duchow ej. N aród nasz m a do spełnienia w ielką m isję.“4)

*

W referatach i dyskusjach Zjazdu poru szan o ta k ż e zagadnienia zw iązane z różnem i gałęziam i w iedzy, ja k astronom ia, biologja, historia. W edle F ran ­ ciszk a P ren g la astronom ia bada fizyczną, — a o d r a d z a j ą c a s i ę w o c z a c h n a s z y c h a s t r o l o g i a — psychiczną isto tę K osm osu; ro z ­ w ijają się też nowe nauki: astro d y n am ik a i kosm obiologja, k tó ry m w ró ż y ć m ożna św ietn ą p rzy szło ść. Ziemia, a w ra z z nią ludzkość, zw iązane są nie­

ro zerw aln ie z całością w szech św iata — o lbrzym ia energia kosm iczna oddzia­

ły w a na nas... w człow ieku faluje życie Kosm osu. N auka dzisiejsza niedaw no o d k ry ła jedność w szech św iata w analogicznym układzie gw iazd i atom ów , 0 czem w iedzieli już średniow ieczni astrologow ie i alchem icy — ale n auka ta dotąd nie wie, że c ia ła niebieskie, oprócz fizycznych, m ają ciała astralne, e te­

ry c z n e i m entalne, k tó re oddziaływ ują na n aszą psychikę.

O biologji i fizjologji w spółczesnej, o w p ł y w i e p o s t a w , s t a n ó w 1 w y s i ł k ó w d u c h o w y c h n a p r z e t w a r z a n i e n a s z e g o o r g a ­ n i z m u , m ów iła M. Szp y rk ó w n a. P sy c h ik a o d d ziały w a na ciało, zm ienia się ono pod w p ły w em myśli, uczucia, woli. C złow iek przy szło ści inny będzie od obecnego. Ja k stw ierd za m etapsychologja, m ożem y p rzez odpow iednie ćw icze­

nia w y o strz a ć nasze zm ysły, w y w o ły w ać zjaw isk a jasnow idzenia, telepatji, lew itacji, rozdw ojenia osobow ości itp.; m ożem y stopniow o o p an o w y w ać i ograniczać norm alne p ro cesy życia a rozw ijać nadnorm alne; m ożem y u cie­

leśniać n asze myśli. M isty cy p rzez stosow anie odpow iednich ćw iczeń w y ra ­ b iają w sobie w łaściw ości, w iodące do nadczło w ieczeń stw a: p rzestrzeń , czas, m aterja, ból, p o trz e b y fizyczne zdają się dla nich nie istnieć, uzyskują w szecli- obecność, w y w o łu ją sk o ncentrow aną i silną m yślą różne zjaw iska. P rzez ćw iczenia w y tw o rz y ć w sobie m ożem y now e org an y i w łaściw ości n adzm y- słow e.

l ) M . S z p y r k ó w n a .

1 H . W i t k o w s k a . *) P . P a m p o r o w . 4) L o g a .

6

(13)

O dnośnie do h i s t o r i i , p o w stał projekt naukow ej w ycieczki do B isku­

pina i na w y sp ę jezio ra Lednickiego, do m iejscow ości sły n n y ch z odkryć archeologicznych, — sły n n y jasnow idz i psy ch o m etra Stefan O ssow iecki m ógł­

by tam , w zetknięciu z zabytkam i odległej przeszłości, o d tw o rzy ć dzieje zam ierzchłe Polski jeszcze przed M ieszkiem I i przyjęciem chrześcijaństw a.

Na zjeździe zapadł szereg uchw al, w k tó ry ch za h asło naczelne przyjęto n a w ró t do zaniedbanych dziś a tak tw ó rczy ch w a rto ści polskiej m yśli tra n s ­ cendentnej, w przeciw staw ieniu do zalew u obcych duchow i naszem u ideologii.

Zjazd w y ło n ił R adę o rganizacyjną dla dalszych działań, w skład której w eszli:

na W a rsz a w ę : inż. E. K ątkow ski; na P o zn ań : inż. E. B artk o w iak ; na K raków : prof. H. W itkow ska.

S e k r e t a r i a t g e n e r a l n y R ad y Z jazd u : M. H. Szp y rk ó w n a, W a rsz a ­ w a ; Al. 3 M aja 5, telefon 9-52-38 i T. P aw licki, Poznań, ul. D ąbrow skiego 2 (księg. „Słoneczniki“).

(P rzy p . red.). Szczegółow e spraw ozdanie z przebiegu i uchw ał Zjazdu zostanie w y d ru k o w an e p rzez R adę Zjazdu w osobnym kom unikacie, k tó ry roześlem y do w sz y stk ic h naszych pren u m erato ró w . D la uzupełnienia sp ra w o ­ zdania n ależało b y jeszcze dodać, że do pp. P rez y d e n ta Rzplitej i Min. O św iaty w y słan o depesze, oraz że p. M. H, S zpyrków nej, jako generalnej sek reta rc e Zjazdu, polecono op raco w ać m em oriał w m yśl ideologii Zjazdu na ręce p. Min.

O św ia ty — o pom oc w w yd o b y ciu na jaw zaniedbanej ideologii n aszy ch w iel­

kich m yślicieli z W rońskim i C ieszkow skim na czele.

J ó z e f Ś w iłkow ski (Lwów)

Co oznaczają zjawiska parapsychiczne

W zakończeniu swego dzieła „M a te ria lisatio n s-P h ä n o m en e “ staw ia Dr.

S c h r e n c k - N o t z i n g p y tan ie: „ W a s bedeuten diese w u n d e rb a re n P h ä n o ­ m en e?“ — Co o zn aczają te zjaw isk a osobliwe, b urzące p o d staw y naszych w y ­ obrażeń o p ra w a ch fizjologji i fizyki? Stół, k tó ry bez żadnego podparcia lub zaw ieszen ia u nosi się w pow ietrze, n ie d o ty k a n y p rzez nikogo; m e d ju m , które siedzi na w adze i w k ilk u sekundach zm ien ia sw ój ciężar z 60 kg n a 30; postać lu dzka o d d y ch ająca i m ów iąca — czasem tylko sam a głow a lu b ręka — k tó ra z ja w ia się n iew iadom o skąd, d a je się fotografow ać i zostaw ia sw ój odcisk w glinie lu b p a ra fin ie , a za k ilk a sekund rozw iew a się w nicość; te wszystkie zja w isk a i tysiące in n y ch m u szą przecież oznaczać coś określonego, być w y ra ­ zem ja k ie jś m y ś li i jakiegoś celu.

Z jaw isk a tego ro d zaju , chociaż m ó w iły o n ic h różne „księgi św ięte“ ludów n ajd aw n iejszy ch , a w ierzyły w n ie „zabobony“ średniow iecza, w y stąp iły n ie ­ d aw n o z ja k ą ś n ow ą silą i w szczególnej obfitości; nie m ożna bow iem m ów ić o „daw ności" ich, skoro zaczęły się z tą obfitością i siłą d opiero przed laty n ie ­

spełna dziew ięćdziesięciu. Może to nie je st tylko ślepy przypadek, że w y stą ­ p iły nan o w o nie w przecy w i lizow ane j Europie, lecz w surow ej i n aiw n ej jesz­

cze w ów czas A m eryce.

7

(14)

Zaczęły się w sposób p ro sty i zrazu d aleki od niezw ykłości. W H ydesville w S ta n a c h Zjednoczonych A m eryki m ieszk ała ro d zin a F o x , złożona z ojca, m a tk i i trzech córek w w ieku dziewczęcym . W lu ty m 1848 słyszeli d o m o w ­ nicy n iew ytłum aczone p u k a n ia w ścian y i sprzęty, co niepokoiło d n ia m i i n o ­ cam i starszych, a nap aw ało strach em dzieci; w krótce je d n a k osw ojono się z tern, a sąsiedzi schodzili się do ich dom u, a b y przy słu ch ać się, zw łaszcza, że p u k a n ia w y daw ały się o b jaw em o p ew n ej inteligencji. T o je d n a k d a ło pow ód do p o m aw ian ia Foxów bądź to o oszustw o, bądź o zm ow ę z d jab łem , a n aw et w y k lął ich tam tejszy kościół M etodystów.

S p raw a stała się głośniejszą, gdy z p u k a ń otrzy m an o w iadom ość, że w d o ­ m u ty m popełniono m orderstw o, a tru p a zakopano w p iw n icy . Gdy F oxow ie rzeczyw iście znaleźli w p iw n ic y szkielet, zburzyli dom i w k w ietn iu tegoż roku p rzen ieśli się do swej zam ężnej có rk i w R ochester. N ie u n ik n ęli przez to je d ­ n a k p u k ań , a n a d to p o ja w iły się ru c h y przedm iotów nied o ty k an y ch i rzu can ie niem i. P a sto r egzorcyzm ow ał now e m ieszkanie, a le bez sk u tk u , gdyż „d u ch y "

ośw iadczyły p u k an iem : „Musicie te p ra w d y obw ieścić całem u św iatu “ i n aw et p o d ały p la n w y n ajęcia sali n a publiczne p ro d u k cje objaw ów . F oxow ie przez d ługi czas o p ierali się spełnić ten „obow iązek", w reszcie w listopadzie 1848 u stąp ili i odbyły się trzy seansy publiczne, k tó ry ch z ja w isk a c h ogłosiła p ra sa ów czesna po całej Ameryce.

W ten sposób d u ch y zm arłych k rew n y ch F oxów zapoczątkow ały w A m e­

ryce ru c h sp iry ty sty czn y . W iadom ość o n im przedostała się w krótce do E u ro ­ py, a około r. 1850 o g a rn ę ła u m y sły ów czesne p ra w d z iw a m a n ja „sto­

lików w iru ją c y c h “. W k a żd y m n iem al d o m u p o rozum iew ano się z „d u ch am i zm arłych krew n y ch 4 czy to zapom ocą p u k a ń stolika, czy też zapom ocą „ p la n - szety'4, lu b n aw et p ism a bezpośredniego, n ie bard zo zasta n a w iają c się n ad tein.

czy są to rzeczyw iście ci zm arli, za k tó ry ch się podają.

J e d n a k ju ż w r. 1853 p o ja w ia ły się n a seansach d u ch y n ik o m u z obecnych nie znane, a w sześć lal później d u c h y p rz e m a w iały przez m e d ja w językach zupełnie obcych m edjom , a słabo zn an y ch n iek tó ry m tylko uczestnikom . O b ja ­ wy te w yg ląd ały tak , ja k gdyby celem ich m ia ło b yć udow odnienie obecnym , że „ d u ch y 4* te są przede w szys tk iem in teligencjam i odrębnem i i sam oistnem i, k tórych k o m u n ik a ty nie d ad zą się w y ja śn ić czerpaniem z podśw iadom ości m edjów . T a k ie zaw ody by ły w idocznie ju ż w ów czas potrzebne, skoro ju ż A. J.

D a v i s w sw em podstaw ow em d la sp iry ty stń w dziele „ T h e p re sen t Age and in n e r L ife" stw ierdzał, że tylko 40% z ja w isk pochodzi rzeczyw iście od duchów , a re szta je s t jasnow idzeniem , neuropsychizm em , lu b złudzeniem .

W k ró tce do objaw ów in te le k tu a ln y ch dołączyły się b ard ziej fizykalne.

W r. 1861 p o ja w iły się p ierw sze „ ap o rty " p rzedm iotów , a to n a p rz ó d k w iató w ciętych, a później całych roślin, a w czternaście la t później o trzym yw ano ju ż forem ki p arafin o w e rą k duch ó w w n aczy n iu ja sn o ośw ietlonem , podczas gdy tylko m e d ju m było w „ciem nym gabinecie44. W tym że okresie m im o ów czes­

nych tru d n o ści technicznych w fo to g rafo w an iu otrzy m y w an o ju ż zdjęcia d uch ó w (w r. 1872 w św ietle d zien n em fotografow ał się „ Jo h n K ing“ w edle sp raw o zd an ia w „B ritish J o u rn a l of P h o to g rap h y 4*.

Prof. W . C r o o k e s o trzym ał w r. 1872-73 m nóstw o zdjęć z ja w y „K atie King*4 w św ietle elektrycznem łukow em , a u sadow iw szy m e d ju m F lo ren cję Cook n a w adze, stw ierdził, że ciężar m e d ju m obniżał się d o po ło w y w tedy, gdy p o ja w ia ła się K atie K ing poza obrębem ciem nego gabinetu. S tw ie rd z ił tak że 8

(15)

galw anom etrem , że opór elektryczny ciała tej zja w y był pięć razy w iększy, niż opór ciała m ed ju m .

T u przytoczę, że w przeciw ieństw ie do J o h n a K inga, którego „dziedziczyło' jedno m ed ju m po drugiem aż do czasów obecnych, z ja w a K atie K ing d ziałała tylko przez niesp ełn a trzy la ta i tylko u jednego m ed ju m . P o jaw iw szy się po la z pierw szy, od ra z u uprzedziła obecnych, że m a tylko „m isję'1 na czas o g ra ­ niczony, a żeg n ając się z nim i (21 m a ja 1874) ośw iadczyła, że „zadanie je j już spełnione, a ona przechodzi d o stan u w yższego“. Z jaw a ta, k tó ra przez trzy lata p rzeb y w ała godzinam i w śród członków rodziny Crookesa i osób zaproszo­

nych, ro zm aw iała z nim i, oddychała, d a w ała spraw dzać sw e tętno k rw i i re a l­

ność swego o rg a n iz m u fizycznego, a n a pożegnanie p orozdaw ała obecnym k w ia ty i k a w ałk i tk a n in y , w ycięte ze sw ej sukni, spełniła rzeczyw iście m isję w y raźn ie o kreśloną: ud o w o d n ien ia po niezliczone razy , że istn ieje poza o rg a­

nizm em m e d ju m , że m a sam oistne życie fizjologiczne i um ysłow e, a m im o to w jed n ej chw ili m oże p rzestać istn ieć i znów rów nie szybko pow stać na nowo.

T ak doskonale uk ształto w an ej i ta k o d pornej na św iatło zja w y nie było od czasów K atie K ing dotychczas.*)

W latach następ n y ch rozm aitość o bjaw ów nie pow iększała się ju ż w y b it­

nie. B yło kilk a in n y c h z ja w , przy ch o d zący ch p rzez czas d łuższy n a seansy w określonej „ m is ji“, ale ż ad n a n ie d o ró w n y w ała K alie K ing św ietnością. M no­

żyły się zdjęcia fotograficzne zjaw , d o k onyw ane w e w a ru n k a ch kon tro li zu p eł­

nie ścisłej, zw iększyła się różnorodność aportów , zanotow ano o b jaw y w y b itn ej m ed jaln o ści u dzieci k ilk u letn ich , n aw et p ism o auto m aty czn e u dziecka pięcio­

m iesięcznego, ale przez zgórą la t pięćdziesiąt nie stw ierdzono nic zasadniczo nowego.

Możliwe, że ty ch la t pięćdziesiąt potrzebnych było n a to, żeby „nowe prawdy*', o k tó ry ch m ów iły p u k a n ia w r. 1848, w razić w um y sły w szystkich ludzi k u ltu ra ln y c h n a k u li ziem skiej. K to chciał, ograniczał się n a w ierze w istnienie życia pozagrobow ego i w m ożliw ość poro zu m iew an ia się zm arłych ze żyw ym i; kom u ta k a w ia ra n ie w ystarczała, w olał p rzyjąć, że organizm fizyczny człow ieka zdoła w pew nych w a ru n k a c h w ydzielać n a zew n ątrz część sw ej m a le rji i form ow ać z niej postacie — lu b części ich — m n ie j lu b więcej zgęszczone, o k szta łta c h p o d y ktow anych fa n ta z ją, życzeniem lu b pam ięcią pod­

św iadom ą.

Początek w ieku dw udziestego zastał ju ż um ysły podzielone n a d w a obozy w sto su n k u do ogółu nagrom adzonych faktów : a to obóz sp iry ty sty czn y i obóz an im isty czn y . P ierw szy wobec swego n a sta w ie n ia w ierzącego lekcew ażył b a d a ­ n ia i ścisłe stro n y fenom enalnej, d ru g i odrzucał hipotezę ingerencji duchów , a całą w agę kładł na b a d a n ia ekspery m en taln e; pierw szy zatem niew iele d o rz u ­ cił now ego do przyrodniczego p o znania objaw ów , d ru g i zaś, staw iając ek sp e ry ­ m e n t ponad o b serw acją, n a g in a ł u zd o ln ien ia m ed jó w do n a rzu can y ch im w aru n k ó w lab o rato ry jn y ch i tern sam em w ypaczał objaw y.

Nie ulega w ątpliw ości, że w przeciw ieństw ie do pierw szego ten d ru g i k ie ­ runek, anim istyczny, w zbogacił w iedzę p a rap sy ch iczn ą now ym m aterjałem ,

*) N a w e t u n a jw ię k s z e g o z m e d jó w w s p ó łc z e s n y c h : F r a n k a KI o s k ie g o , z ja w y , c h o c ia ż p r z e z d ł u ż s z y o k r e s c z a s u p o w r a c a ją n a s e a n s y , n i e p r z e b y w a ją j e d n a k n a n i c h n i g d y b e z p r z e r w y g o d z in a m i, m ó w i ą m a ł o i s ła b o , i m a j ą m n ie j s z ą ż y w o tn o ś ć .

9

(16)

bardzo obfitym i d o sk o n ale stw ierdzonym ; b y t to je d n a k m a te rja ł faktów ja k gdyby sztucznie stw orzonych, zaciem niał zatem raczej, z am iast rozjaśniać, w łaściw y pogląd n a z ag ad n ien ia m ed ju m izm u . B ardzo słusznie zw rócił ju ż p rzed dziesięciu lu ty A. Gravier*) uw agę na d w ie stro n y u je m n e tego sposobu pro w ad zen ia b ad ań , p rzytaczając, że w d aw n iejszy m okresie sp iry ty zm u w ięk­

szość seansów odby w an o w pel n em św ietle sztucznem a n aw et dzień nem , i dopiero później przyzw yczajono m e d ja do żąd a n ia ciem ności o raz to, że n a si­

lenie objaw ów i doskonałość ich o b n iży ła się znacznie, odkąd su g estjam i ode­

bran o m ed jo m w ia rę w opiekujące się niem i d u ch y , a pozostaw iono im tylko przekonanie, że sam e d z ia ła ją w szystko w lasnem i siłam i.

O ba zarzuty, sta w ia n e parap sy ch o lo g ji w spółczesnej, są słuszne. P ierw szy dziś je st już m oże m n iej ak tu a ln y ze w zględu n a to, że n iek tó rzy bad acze (np.

(S ch ren ck -N o tzin g ) zastosow ali z pow odzeniem zdjęcia k in em ato g raficzn e objaw ów , co oczyw iście w ym aga ośw ietlenia b ard zo silnego i stosunkow o długotrw ałego; d ru g i zaś nie stracił nic n a słuszności. P ierw szy m z badaczów czołowych, k tórzy w dobrze zro zu m ian y m interesie n au k o w y m pozostaw iał sw y m m ed jo m ich w iarę w pom oc duchów , był J. O chorow icz; za n im poszedł stopniow o dr. O sty w Pary żu , a w yniki okazały, że droga ta była tra fn ie obrana, a raczej, że słu szn y był p o w rót n a drogę d a w n ą, zeszłowieczną. W iększość ogrom na parapsychologów w spółczesnych trw a n ad al w sw em n a sta w ie n iu w yłącznie an im isty czn em , eonajw yżej pozw alając m ed jo m zachow ać ich „złu­

d z e n ia ' co do pom ocy duchów , ale n ie uw zg lęd n iając w cale życzeń tych duchów .

M aterjał faktyczny, zeb ran y w czasach n ajn o w szy ch , obejm uje, ja k m ó ­ w iono, p rzew ażnie szczegóły dro b n iejsze. W ie m y np. dziś, ja k ie są fazy poszczególne w y ła n ia n ia się ektoplazm y, ja k ie są je j w łaściw ości fizjologiczne i je j budow a o rg an iczn a; po zn aliśm y ją p rz y rz ą d am i n a w et w fazach n a jb a r­

dziej początkow ych, niedostępnych jeszcze b ad an io m zm ysłam i. Z n a m y n ie ­ k tó re w a ru n k i zew nętrzne, od k tórych zależy je j p o w staw an ie i zanikanie, a także n iektóre w aru n k i psychologiczne i fizjologiczne, k tó ry m m a odpow ie­

dzieć m e d ju m .1) P rzez to d oszliśm y d o p u n k tu , od którego p o w in n i byliśm y zacząć przed laty dziew ięćdziesięciu, a czego zan ied b ali — i po dziś d zień zan ie ­ d b u ją — spiry ty ści: naprzód poznaw ać narzędzie, a po tem o b jaw y ; naprzód zapoznać się z psychologią i fizjologją m edjów , a potem d o piero b a d ać p ro d u ­ k o w ane p rzez n ie zjaw isk a.

B ad a n ia w ty m k ie ru n k u p o w innyby być n iesły ch an ie u ła tw io n e dzięki tem u, że ju ż od n iespełna d w óch w ieków p o siad am y bogaty m a te rja ł fa k ­ tyczny. D ało go n am odkrycie przez M esm era z ja w isk so m n an ib u lizm u ; o d k ry ­ cie — ja k w iele in n y ch odkryć — ponow ne, gdyż m ag n ety zm i w yw oływ any m m so m n am b u lizm zn an y by ł ju ż w odległej starożytności. N astępcy M esm era nagro m ad zili b ard zo obfity m a te rja ł ob serw acy jn y i dziw ićby się m ożna, że parap sy ch o lo g ja n ie skorzystała z niego dotychczas. Nie sk o rzy stała zaś d la ­ tego, że i sam m ag n ety zm n ie doczekał się jeszcze z b ad a n ia przez psychologów

*) P r e z e s P o l. T o w . B a d a ń P s y c h ic z n y c h w W a r s z a w i e . U w a g i s w e p o d a ł w c z a s o p iś m ie „ Z a g a d n ie n i a M e ta p s y c h ic z n e “ 1924.

') N ie z n a m y n a t o m i a s t d o d z iś a n i w d r o b n e j c z ę ś c i w a r u n k ó w , w j a k i c h p o w s t a j ą „ a p o r t y “, c z y li p r z e n o s z e n ia p r z e d m io t ó w p r z e z p r z e s z k o d y m a t e r j a l n e , m im o , że j u ż w r o k u 1876 „ d u c h y “ p r z e n i o s ły n a o d le g ło ś ć 175 k m g o to w ą o d b itk ę f o to g r a f ic z n ą .

10

(17)

i lekarzy, m im o że od la t n iem al d w u stu m agnetyzerzy leczą n a jró ż n o ro d n ie j­

sze choroby, a som nam bulicy staw ia ją im zadziw iająco tra fn e diagnozy.

N ieslusznem byłoby przypuszczenie, że p arapsycholog ja zignorow ała dział zjaw isk ta k pow ażny ja k t e l e s t e z j a ; w p ro st przeciw nie, badacze krajó w przew ażnie ro m ań sk ich zajęli się w łaśn ie o b jaw am i „m ed ju m izm u psychicz­

nego“, podczas gdy anglosasi o p racow yw ali szczególnie .an ed ju m izm fizy ­ k a ln y “. J e d n a k ci p ierw si zaczęli b a d an ia odnow a, stracili zatem w iele czasu

i w ysiłków n a stw ierd zen ie tego sam ego, co o d d a w n a ju ż by ło z n an e m ag n e- tyzerom . Co gorsza, lekcew ażąc dorobek do św iad czaln y m ag n ety zm u , m ieszali go — i do d ziś m ieszają — z w p ły w am i sugestji, w obec czego obserw ow ane przez n ich z ja w isk a w y k a zu ją d w o jak ie zab arw ien ie, m ącące czystość i p re ­

cyzję b ad ań . . . .

Przyczyny, k tó re w płynęły n a takie n iem al zupełne u sunięcie w cien m agnetyzm u, by ły trzy, niezw iązane ze sobą, a le d z ia łają c e w je d n y m kieru n k u i w jed n y m czasie. P ierw szą było po jaw ien ie się d zieła „Siła i m a ter j a “ filo­

zofa m alerjalisty czn eg o B u c h n e r a , d ru g ą p race p orów naw cze D arw in a i jego teo rja pochodzenia gatunków , trzecią zaś odkrycie ponow ne — d aw no z nanej — su g estji i hipnozy przez F a r i ę i B r a i d a. W y g ląd a to tak, jak g d y b y te trzy p rzy czy n y sprzysięgły się w połow ie w iek u X IX n a to, aby m agnetyzm nie rozszerzył się zbyt szybko i n ie w pły n ął za m ocno na zm ianę m alerjalistycznego n a sta w ie n ia um ysłów ówczesnych.

Gdy zaś ta św ieża d a w k a m a te rja liz m u , w strz y k n ięta w u m y sły przez B uchnera, D arw in a i B raida, okazała się za silną, p o jaw iły się „ d u ch y “, aby spełnić w łożoną n a nie „ m isję “.

T r u d n o o p r z e ć s i ę w r a ż e n i u , ż e p o z a k u l i s a m i z j a w i s k i p r ą d ó w u m y s ł o w y c h d z i a ł a j ą j a k i e ś u k r y ­ t e I s t o t y , k t ó r e w c e l a c h i m s a m y m t y l k o w i a d o m y c h z s y ł a j ą w p e w n y c h , p r z e z n i e r ó w n i e ż r o z u m n i e w y ­ b r a n y c h , o k r e s a c h c z a s u n o w e i m p u l s y u m y s ł o w e n a l u d z k o ś ć , a b y z m i e n i a ć j e j n a s t a w i e n i e z m a t e - r j a l i s t y c z n e g o n a b a r d z i e j m e t a f i z y c z n e a t o w e d ł u g p e w n e g o , z g ó r y z a ł o ż o n e g o p l a n u .

Otóż rz u t oka n a h isto rję z ja w isk p arap sy ch iczn y ch , n a w ystępow anie ich kolejne w różnych czasach ze siłą w iększą lu b m n ie jszą , pozw ala w nioskow ać, że j e s t j a k i ś z w i ą z e k m i ę d z y i c h p o j a w i a ­ n i e m s i ę , a p r ą d a m i u m y s ł o w y m i , p rz e n ik a jąc y m i w dan y m czasie ludzkość k u ltu raln ą .

Gdy p o ja w ił się m a g n e t y z m ze sw ym i cu dow nym i w y n ik am i leczniczym i bez lek arstw i bez d o tk n ięcia org an izm u chorego, ze sw ym so m n am b u l izm em i jasnow idzeniem , odkrył się w krótce jego bieg u n p rze­

ciw n y : h i p n o t y z m , rów nież leczący i ró w nież w y tw a rz ają c y som - n am bulików , ale bez jasn o w id zen ia.

Gdy p o jaw ił się s p i r y t y z m , dow odzący istn ien ia d u c h a i d z ia ła ­ n ia jego bez o rganizm u fizycznego, w ślad za n im w y stąp iła filozofja, d o ­ wodząca, że poza silą i m a te rją nic nie istn ieje (B ü ch n er), a inteligencja je s t tylko w y n ik iem ew olucji g atu n k ó w (D arw in ).

Gdy b a d a n ia p arap sy ch iczn e do b y n ajnow szej stw ierdziły, że d uch nazw an y te raz „podśw iadom ością“ — zdoła bezpośrednio w p ływ ać na m a -

11

(18)

terję żyw ą, rozpylać ją i p rzekształcać (ek to p lazm a), w przeciw ległej dziedzinie b a d ań zdołano e k sp e ry m e n ta m i fizy k aln y m i przekształcać p ie rw ia stk i i zam ien iać je n a elektrony.

W yg ląd a to w szystko tak, j a k g d y b y w j a k i m ś z a k ł a d z i e w y c h o w a w c z y m — obojętne to, czy n azw iem y go szkołą elem en­

ta rn ą , czy u n iw ersy tetem — ja k iś nauczyciel, na p o dstaw ie celow o ułożo­

nego p lan u , podaw ał uczniom n ap rzem ian n a stę p u ją c e lekcje p o g lą­

dowe:

W człow ieku są siły, zdolne d o d z ia łan ia fizycznego i psychicznego poza o rg an izm em cielesnym — ale są także im ita c je tak ich sił o d z ia ła n iu n apozór m agicznem . Is tn ie ją istoty żywe i ro zu m n e bez p o siad an ia o rg a­

nizm u fizycznego — ale sam organizm n ie m a a n i życia ani rozum u, je st bow iem ty lk o polem d z ia łan ia sił fizykochem icznych. W człow ieku to, co je st w yższe n ad organizm fizyczny, zdoła te n org an izm dow olnie p rz e ­ kształcać, a n aw et d ziałać n a m a te rję n ieorganiczną — ale siły fizyko­

chem iczne zd o łają przekształcać tylko m a te rję n ieorganiczną, a więc po zb aw io n ą życia.

W pow yższych streszczeniach tych lekcyj, udzielanych przez im ag i- nacyjnego nauczyciela, w yraziłem m oże zbyt k rótko i może niezupełnie p o p raw n ie, ich sens w łaściw y; w y d a je m i się je d n a k , że sam e lekcje, sa m fa k t n a u k u d zielanych kolejn o ludzkości, m ożna p rz y ją ć za rzeczy­

w iście istn iejący . Czyżby ta k ie lekcje, w ydzielane w d a n y ch okresach czasu, i zaw sze po dw ie, uzup ełn iające się w z aje m n ie ja k o b ieg u n y p rz e ­ ciw n e jed n ej rzeczy, m ia ły b yć tylko dziełem przy p ad k u ?

Parap sy ch o lo g ja n ie spotkała dotychczas nigdzie p rzy p ad k u , ślepego tra fu ; w szędzie d o szu k u je się przyczyn, aby zw iązan iem tych przyczyn z n a stę p stw am i odkryć p ra w a p o w staw a n ia zjaw isk . T am , gdzie rządziłby ślepy przypadek, n ie byłoby żadnych w ogóle p raw , n ie istn ia łab y żadna n a u k a ; w szelkie b a d a n ia nie m iały b y n ajm n iejszeg o celu, n a jm n ie jsz y c h w idoków d o p ro w ad zen ia d o jak ieg o ś w yniku.

T a k więc i l e k c j a m i , u d z i e l a n e m i l u d z k o ś c i w form ie z ja w isk p arapsychicznych, rządzi ja k a ś przyczyna, k tó ra w y b iera tem aty ty ch lekcyj i p o d aje je ogółowi k u ltu ra ln e m u w pew nych okresach czasu.

T e te rm in y — skoro n ig d zie n iem a p rzy p ad k u — rów nież n ie m ogą być przypadkow e, lecz czem ś um otyw ow ane, w ja k im ś celu w ybrane. Możemy tego celu n a ra zić n ie rozum ieć, ale istn ien iu takiego celu tru d n o zaprze­

czyć. A jeżeli istn ie je cel, to istn ie je także inteligencja, k tó ra d o niego zm ierza; i s t n i e j e z a t e m j a k i ś n i e w i d z i a l n y n a u c z y c i e l , lu b nauczyciele.

N a tej drodze p o trafim y m oże znaleźć odpow iedź n a postaw ione w ty tu le p y tan ie: „ c o o z n a c z a j ą z j a w i s k a p a r a p s y c h i c z n e“.

O znaczają, że istn ie je ja k a ś Przyczyna, n iew id zialn a w praw dzie, a le ro ­ zum na, k tó ra co p ew ien czas ud ziela ludzkości lekcyj w form ie now ych objaw ów , a b y te o b jaw y m o dyfikow ały w określony sposób poglądy ogółu k u lturalnego.

Gdy p rz y g lą d a m y się kolejności w ystępow ania tych objaw ów , m oże­

m y spostrzec, że idą po jed n ej w y ra ź n ej lin ji, w je d n y m określonym k ie ru n k u , z m ierzający m d o stopniow ego p rzek o n y w an ia ludzkości fa k ta -

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dzięki w łaśnie symbolom, przedstaw ionym na ty ch tablicach, udało się ustalić jeg o p rzynależność do różokrzyżow ców.. Nie od rzeczy więc będzie

Stwierdzenie więc przejawów Bractwa (symbole, nazwy, idee itp.) przed tym okresem, jest jednoczesnym stwierdzeniem, że obydwie te daty nie odnoszą się do

Jeżeli bowiem losy n asze zależą od czynników charakterologicznych, oraz psycho-fizycznych, to jednakże są to czynniki p lastyczne, k tó re w pew nych granicach

wanie się tłumaczymy sobie w sposób obiektywny jako posuwanie się zdarzeń w tymże porządku i z tą samą szybkością. A może to być tylko pewien sposób

mieni na cerę stw ierdziła, że działanie to rzeczyw iście istnieje. O tóż uczeni postanow ili zap y tać się tu kwiatów, jak d ziałają różne prom ienie św

Saint-Martin nie neguje możliwości otrzymywania komunikatów ze światów niewidzialnych drogą nadzwyczajną. Utrzymuje on, że człowiek otoczony jest wieloma duchami i

twórca, który potrafi wzbić się w pow ietrze na zaw rotną wysokość, lub pogrążyć się w głębinach oceanu, nie jest w stanie przejrzeć otchłani swej

Nie znać także zajęcia się francuską m yślą.. Piszę to poprostu, obrazow o, może dziecinnie i niedołężnie, ale to nie frazesy, tylko w yrażenie elem